لغات و مفاهیم قرآن کریم

مشخصات کتاب

سرشناسه : بیستونی، محمد، 1337 -

عنوان و نام پدیدآور : لغات و مفاهیم قرآن کریم/ تالیف محمد بیستونی.

مشخصات نشر : قم: بیان جوان، 1387.

مشخصات ظاهری : 3ج. 11 × 17 س م.

شابک : 978-964-5640-62-3 ؛ ج. 1 978-964-5640-62-8: ؛ ج. 2 978-964-5640-63-5: ؛ ج. 3 978-964-5640-64-2:

وضعیت فهرست نویسی : فیپا

یادداشت : کتاب حاضر لغات و مفاهیم کتاب " تفسیر نوجوان" برگرفته از "تفسیر نمونه " اثر ناصر مکارم شیرازی است.

مندرجات : ج. 1. شامل لغات و مفاهیم جلد 1 تا 10 تفسیر نوجوان.-ج. 2 . شامل لغات و مفاهیم جلد 11 تا 20 تفسیر نوجوان.-ج. 3. شامل لغات و مفاهیم جلد 21 تا 30 تفسیر نوجوان .--

عنوان دیگر : تفسیر نمونه.

عنوان دیگر : تفسیر نوجوان.

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 - .تفسیر نوجوان -- واژه نامه ها .

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 - .تفسیر نوجوان -- فهرست مطالب .

شناسه افزوده : مکارم شیرازی، ناصر، 1305 - .تفسیر نمونه

رده بندی کنگره : BP98 ‮ /ب95ت7406 1387

رده بندی دیویی : ‮ [ج]297/179

شماره کتابشناسی ملی : 1202618

جلد 1 : شامل لغات و مفاهیم جلد 1 تا 10

مشخصات کتاب

سرشناسه : بیستونی، محمد، 1337

عنوان و نام پدیدآور : لغات و مفاهیم قرآن کریم/ تالیف محمد بیستونی.

مشخصات نشر : قم: بیان جوان، 1387.

مشخصات ظاهری : 3ج. 11 × 17 س م.

شابک : 9789645640623 ؛ ج. 1 9789645640628: ؛ ج. 2 9789645640635: ؛ ج. 3 9789645640642:

وضعیت فهرست نویسی : فیپا

یادداشت : کتاب حاضر لغات و مفاهیم کتاب " تفسیر نوجوان" برگرفته از "تفسیر نمونه " اثر ناصر مکارم شیرازی است.

مندرجات : ج. 1. شامل لغات و مفاهیم جلد 1 تا 10 تفسیر نوجوان.ج. 2 . شامل لغات و مفاهیم جلد 11 تا 20 تفسیر نوجوان.ج. 3. شامل لغات و مفاهیم جلد 21 تا 30 تفسیر نوجوان .

عنوان دیگر : تفسیر نمونه.

عنوان دیگر : تفسیر نوجوان.

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان واژه نامه ها .

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان فهرست مطالب .

شناسه افزوده : مکارم شیرازی، ناصر، 1305 .تفسیر نمونه

رده بندی کنگره : BP98/ب95ت7406 1387

رده بندی دیویی : [ج]297/179

شماره کتابشناسی ملی : 1202618

ص:1

اشاره

ص:2

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره حمد»••• 17

«سوره بقره»••• 20

«سوره آل عمران»••• 110

«سوره نساء»••• 181

«سوره مائده»••• 254

«سوره انعام»••• 283

«سوره اعراف»••• 363

«سوره انفال»••• 443

«سوره توبه»••• 471

بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

12 ویژگی منحصر بفرد در آثار مکتوب مؤسسه

قرآنی تفسیر جوان

1 اعراب گذاری کامل «همه» آیات، روایات و کلمه های عربی .

2 طرح جلد ابداعی و گرافیکی جدید متناسب با«جمعیت هدف هر کتاب».

3 صفحه آرایی شعرگونه و چشم نواز تا خواننده به دلیل پرش مرتب چشم «خسته» نشود.

4 آزاد بودن «هرگونه نسخه برداری» و چاپ از روی آثار مکتوب و کپی رایت نرم افزارها.

5 همه محصولات مؤسسه پس از فروش و استفاده، حتی اگر آسیب دیده باشد، «پس گرفته می شود».

6 فروش اقساطی به قیمت نقد و با تعیین اقساط

«توسط خریدار».

7 امضای «حداقل یک مجتهد جامع الشرایط» به نشانه تأیید محتوا قبل از چاپ اخذ می شود.

8 آثار مؤسسه به افراد بی بضاعت به طور «رایگان» تقدیم می گردد.

9 همه «آموزش های تخصصی قرآنی» گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان «رایگان» است.

10 برای هیچ یک از آثار، حق التألیف دریافت نمی شود.

11 تنوع تخصصی محصولات متناسب «با جامعه هدف یعنی کودک، نوجوان، جوان، زنان، خانواده و مساجد».

12 نشر نهایی آثار پس از نشر آزمایشی و موفقیت در طرح پایلوت (Pilot Plan) در «جمعیت مخاطب هدف» صورت می گیرد.

در صورتی که هر کس از صدراسلام تا سال 1420 هجری قمری

(سال تأسیس مؤسسه قرآنی تفسیرجوان) یک نمونه کتاب قرآنی را با جمع «12 ویژگی» مذکور، به این مؤسسه ارائه دهد، برای هموطنان داخل کشور مبلغ «000/000/10 تومان» و برای افراد مقیم خارج از کشور مبلغ «000/10 دلار» جایزه به عنوان حق الکشف تعلق می گیرد.

(قیمت گذاری کل محصولات مؤسسه برمبنای 12 ویژگی اشاره شده،

انجام می شود)

دکتر محمد بیستونی

رئیس هیئت مدیره گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان شامل:

[مؤسسه قرآنی قصص(تخصصی کودکان)،مؤسسه قرآنی نورپیامبران(تخصصی نوجوانان)، مؤسسه قرآنی تفسیر جوان (تخصصی جوانان)، مؤسسه قرآنی رضوان (تخصصی زنان)، مؤسسه قرآنی شعیب نبی اللّه (تخصصی خانواده)،مؤسسه قرآنی مساجد جوان (تخصصی مساجد)، مؤسسه قرآنی انعام الهی (تخصصی تغذیه، گلها و گیاهان دارویی)، مؤسسه طب قرآنی مائده طلایی (تخصصی طب سنتی باآموزه های قرآنی) مؤسسه قرآنی و علم زندگی (تخصصی

اعجاز علمی قرآن) ،مؤسسه خیریه عاطفه (تخصصی احداث کتابخانه، مراکز ورزشی و غسالخانه در روستاها و مناطق محروم)]

ص:3

تقدیم به

سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّهِ وَ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ اِلی مَوْلانا وَ مَوْلَی الْمُوَحِّدینَ عَلِیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَ اِلی بِضْعَةِ الْمُصْطَفی وَ بَهْجَةِ قَلْبِهِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ اِلی سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ، السِبْطَیْنِ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ اِلَی الاَْئِمَّةِ التِّسْعَةِ الْمَعْصُومینَ الْمُکَرَّمینَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ لاسِیَّما بَقِیَّةِ اللّهِ فِی الاَْرَضینَ وَ وارِثِ عُلُومِ الاَْنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ، الْمُعَدِّ لِقَطْعِ دابِرِالظَّلَمَةِ وَ الْمُدَّخِرِ لاِِحْیاءِ الْفَرائِضِ وَ مَعالِمِ الدّینِ ، الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صاحِبِ الْعَصْرِ وَ الزَّمانِ عَجَّلَ اللّهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریفَ فَیا مُعِزَّ الاَْوْلِیاءَ وَ یا مُذِلَّ الاَْعْداءِ اَیُّهَا السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَْرْضِ وَ السَّماءِ قَدْ مَسَّنا وَ اَهْلَنَا الضُّرَّ فی غَیْبَتِکَ وَ فِراقِکَ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ مِنْ وِلائِکَ وَ مَحَبَّتِکَ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا بِنَظْرَةِ رَحْمَةٍ مِنْکَ اِنّا نَریکَ مِنَ الْمُحْسِنینَ

ص:4

متن تأییدیه مرجع عالیقدر «حضرت آیة اللّه العظمی مکارم شیرازی»

درباره تفسیر نوجوان

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

قرآن کریم بهترین هدیه خداوند منّان به همه انسان ها در طول قرون و اعصار می باشد. بدون شک استفاده صحیح از این کتاب آسمانی و بکارگیری محتوای آن در زندگی، مستلزم تفکیک و موضوع بندی آیات، متناسب با مخاطبین مختلف خصوصا گروه های سنی کودک، نوجوان و جوان می باشد زیرا سراسر این کتاب به استناد آیات 44 سوره فصّلت و 82 اسراء و 57 یونس برای شفا و درمان بیماری های جسمی و روحی انسان ها نازل شده و مانند داروخانه ای است که گرچه همه داروهای آن برای شفاست

ولی طبعا «هر دارویی برای بیمار خاصی شفابخش تر است».

در همین راستا جناب آقای دکتر محمد بیستونی مسئول

ص:5

محترم مؤسسه قرآنی تفسیر جوان که اینجانب مدت 10 سال در جریان فعالیتهای خوب ایشان در عرصه پژوهش های موضوعی قرآنی می باشم و قبلاً تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر جوان» خلاصه، ساده سازی و منتشر نموده است، اخیرا مطالب تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر نوجوان» با تکیه بر آیات متناسب با گروه سنی یادشده، گزینش و ساده سازی نموده است که در نوع خود بسیار جالب می باشد.

امیدوارم نوجوانان عزیز و خانواده محترم آنها از این سفره معنوی و پربرکت که خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت آنها را به همراه دارد، حداکثر استفاده را بنمایند.ناصر مکارم شیرازی

1/12/85

ص:6

زندگینامه مؤلف

در بسیاری از کتابهای خارجی زندگی نامه و عکس چهره نویسنده در اولین صفحه یا پشت جلد آن کتاب درج می شود تا خواننده متوجه باشد که نوشته چه کسی را می خواند و از طریق دنیای نامرئی اندیشه و تفکر و نیز صفحات کتاب با نویسنده ارتباط برقرار کند. بنابراین به استناد آیه شریفه «وَ اَمّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» (11 / ضحی) که دستور می دهد «نعمت های پروردگار مهربان را بیان کنید» و نه ازباب خودنمایی و ریاکاری (که گناه کبیره و موجب دخول در آتش است) خود را معرفی می نمایم.

من در 14 اردیبهشت ماه 1337 شمسی در شهر آبادان متولد شدم. پدرم کارگر شرکت نفت و اهل

بیستون کرمانشاه و مادرم شیرازی بود (خدا آنها را بیامرزد).

سال اول دبستان را بدون حضور در مدرسه و به صورت جهشی گذراندم. از سن 14 سالگی با خانواده

ص:7

به شیراز مهاجرت کرده و لطف الهی شامل حال بنده شد و در کنار بیت معظم حضرت آیة اللّه شهید سیدعبدالحسین دستغیب «قُدِّسَ سِرُّه» در شیراز مقیم شدیم. هیچگاه چهره ملکوتی و اخلاص در گفتار و رفتار وی را در طول سالیانی که تا زمان شهادت در محضرشان بودم فراموش نخواهم کرد.

پس از مدتی وضع مالی پدر بهتر شد و به منطقه قصرالدشت شیراز نقل مکان کردیم. عنایت ویژه الهی دوباره نصیب من شد و در همسایگی منزل روحانی برجسته و انقلابی و مجاهد و مخلص

حضرت آیة اللّه سیدعلی اصغر دستغیب ساکن گردیده و به مسجدالرضا علیه السلام که معظمٌ له امام جماعت آنجا بودند راه یافتم و در این هنگام 14 ساله بودم. ضمن مشورت با ایشان در آغاز سنّ تکلیف، امام خمینی «قُدِّسَ سِرُّه» را به عنوان مرجع تقلید برگزیده و مسئولیت فعالیت های فرهنگی و سیاسی مسجدالرضا علیه السلام را عهده دار شده و همراه با استاد و مراد و والد معنوی ام حضرت آیة اللّه سید علی اصغر

ص:8

دستغیب در مبارزه علیه رژیم شب زده پهلوی حضور داشته و در سن 19 سالگی به جرم «اقدام علیه امنیت شاهنشاهی» دستگیر و روانه شکنجه گاه ساواک و زندان عادل آباد شیراز شدم.

با پیروزی انقلاب اسلامی در فعالیت های متعدد اجتماعی و مردمی نظیر احداث کتابخانه، مراکز

ورزشی، ساخت غسالخانه و مسجد در روستاهای محروم و حضور در جبهه های جنگ تحمیلی شرکت نموده و با پایان جنگ نور علیه ظلمت، فعالیت های متفرقه خود را تعطیل کرده و بر روی پژوهش، تألیف یا تلخیص و نشرکتابهای موضوعی و کاربردی با محوریت قرآن، حدیث وعلوم روزبرای گروه های سنّی «کودک، نوجوان، جوان، زنان، مردان و خانواده» متمرکز شده و تاکنون حدود 500 کتاب را به محضرامام زمان «عجل الله تعالی فرجه الشریف» و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و جامعه هدف آثار خود اهداء و منتشر نموده ام که بحمداللّه با استقبال کم نظیر مخاطبین عزیز مواجه گردیده و به دفعات

ص:9

مکرر چاپ و منتشر شده است.

مدارک تحصیلی این حقیر بدین ترتیب می باشد:

دیپلم: ریاضی در شیراز

لیسانس: الهیات (دانشجوی ممتاز در تهران)

فوق لیسانس: جامعه شناسی ازدانشگاه پونای هند (تحت لیسانس دانشگاه آکسفورد لندن)

دکترا: جامعه شناسی از دانشگاه پونای هند (تحت لیسانس دانشگاه آکسفورد لندن)

مدیریت استراتژیک: سازمان مدیریت صنعتی.

آثاراینجانب صرفا درحوزه تفسیر و تحقیقات تخصصی و کاربردی بر اساس قرآن، حدیث و علوم روزمی باشد.تاکنون بیش از 000/500 نفر که 90% آنها جوان بوده اند را به صورت حضوری و چهره به چهره از طریق کارگاههای آموزشیِ «قرآن و مهارت های زندگی» به طور رایگان آموزش داده ام و از بین آنها بیش از 3000 نفر را به عنوان

گروه های تحقیق موضوعی جذب، سازماندهی و بکارگیری نموده ام. همه آثار پژوهشی افراد مذکور

ص:10

حسب موضوع توسط یکی از اعضای هیئت علمی 100نفره عضو «گروه مؤسسات قرآنی تفسیرجوان» بازبینی، نظارت و کنترل شده و پس از تأیید حداقل یک مجتهد جامع الشرایط با نظارت نهایی بنده چاپ و منتشر می شود و هر هفته حداقل یک اثر قرآنی جدید به همین سبک در اختیار علاقمندان قرار داده می شود.

ترجمه آثار این حقیر توسط ناشرین بین المللی خارج از کشور به زبانهای عربی، انگلیسی، فرانسه، آلمانی و اردو در حال انجام است. هر یک از ده مؤسسه قرآنی که توسط بنده راه اندازی و تأسیس شده است برای یک «جامعه هدف» یا در یک موضوع

تخصصی نظیر تغذیه، گل ها و گیاهان دارویی و مسائل ماورائی فعالیت می نمایند.

راه طی شده قطره ناچیزی از اقیانوس بیکران فرهنگ و معارف زندگی ساز و نشاط آفرین قرآن کریم می باشد.

لذااز همه صاحبنظران واساتید حوزه و دانشگاه

ص:11

درسراسر جهان تقاضا می کنم با ارائه نظرات اصلاحی و حمایت های فکری و طرح موضوعات و روش های جدید و جوان پسند، گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان را در رسالتی که به عهده گرفته است یاری نمایند.

امید است این قبیل تلاشهای قرآنی ما و شما برای روزی ذخیره شود که به جز اعمال و نیات خالصانه هیچ چیز دیگری کارساز نخواهد بود.

دکتر محمد بیستونی

تهران 8/8/88

سالروز ولادت سلطان قلب ها

علی بن موسی الرضا علیه السلام

ص:12

مقدمه

بعد از انتشار «تفسیرنوجوان» که دربردارنده حدود 2000 آیه کاربردی از مجموع 6236 آیه قرآن کریم برای گروه سنی مقطع راهنمایی و دبیرستان و برگرفته از متن تفسیر نمونه می باشد، مراجعات فراوانی از سوی دانش آموزان عزیز صورت گرفت که متقاضی حفظ آیات، لغات ترجمه و تفسیر کل مجموعه 30 جلدی اشاره شده بودند. تنها مشکلی که برای اجرای چنین اقدام خداپسندانه ای وجود داشت گزینشی بودن لغات مندرج در تفسیر یاد شده و عدم درج تمامی لغات و مفاهیم آیات بود. لذا تصمیم گرفتم کل لغات و مفاهیم آیات تفسیر نوجوان را در 3 جلد با قطع جیبی تألیف و منتشر نمایم که هر جلد دربردارنده لغات 10 جلد از مجموعه 30 جلدی تفسیرنوجوان می باشد. در جریان

کتابشناسی برای این اقدام با کتاب «پیام نور» تألیف ارزنده سرکار خانم طاهره لاجوردی مواجه شدم که کل لغات قرآن کریم را در یک مجموعه 10 جلدی با قطع وزیری شامل می شود. بنابراین برای پرهیز از دوباره

ص:13

کاری کتاب مذکور را اساس کار قرار دادم و آن را براساس آیات مندرج درتفسیرنوجوان خلاصه کرده و با استفاده از کتاب یک جلدی لغت شناسی و مفاهیم قرآن کریم که از تألیفات قبلی بنده می باشد و نیزترجمه استاد بهرامپور بر قرآن کریم اضافات ضروری را لحاظ نموده و بالاخره کتاب «لغات و مفاهیم تفسیر نوجوان» برای چاپ آماده شد.

مؤسسه قرآنی تفسیرجوان برای فرهنگ سازی آیات قرآن کریم در زندگی نوجوانان و جوانان عزیز مسابقه ای را با استفاده از متن تفسیر 30 جلدی نوجوان و

مجموعه سه جلدی لغات و مفاهیم این تفسیر تدارک دیده است که روش شرکت در مسابقه و مراحل اجرای آن به شرح زیر می باشد:

1 ارسال نامه تقاضای برگزاری مسابقه: با امضای بالاترین مسئول مراکز متقاضی یا نماینده نفرات علاقمند برای شرکت در مسابقه.

2 حد نصاب برای برگزاری مسابقه: 500 نفر.

3 زمان و مکان برگزاری مسابقه: به انتخاب مرکز

ص:14

متقاضی یا نماینده نفرات شرکت کننده می باشد.

4 نوع مسابقه: سئوالات به صورت کتبی و پاسخ ها ترکیبی از تشریحی و گزینه ای می باشد.

5 جایزه مسابقه:

1/5: تشرف حافظین تفسیر نوجوان به سفر عمره به صورت گروهی یا پرداخت معادل هزینه ریالی

رسمی آن تا زمان حیات بنده.

2/5: عضویت رایگان در «گروه های پژوهشی تحقیق موضوعی از قرآن، حدیث و علوم روز» و چاپ آثار بادرج نام گروه تحقیق بر روی جلد کتاب همراه با پرداخت حق التألیف به آن ها.

3/5: اعطای فرم اشتراک برای دریافت «رایگان» آثار برگزیده گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان در صورت ادامه همکاری با مؤسسه .

4/5: عضویت در خانواده بزرگ گروه مؤسسات قرآنی تفسیرجوان و ارائه خدمات حمایتی نظیرمشاوره حقوقی رایگان،شغل یابی،سفرهای علمی،تفریحی،زیارتی و...

به امید روزی که از «لایه های سطحی» دریای

ص:15

زیبای قرآن کریم عبور کرده و «گوهرهای عمق این دریا» را از درون آن بیرون آورده و به عنوان «سرمایه ماندگار»

برای خوشبختی و رفاه و آسایش دنیا و آخرت خود در زندگی بکارگیریم.

دکتر محمد بیستونی

رئیس هیئت مدیره گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان

شامل:

1 مؤسسه قرآنی قصص (تخصصی کودکان)

2 مؤسسه قرآنی نورپیامبران (تخصصی نوجوانان)

3 مؤسسه قرآنی تفسیر جوان (تخصصی جوانان)

4 مؤسسه قرآنی رضوان (تخصصی زنان)

5 مؤسسه قرآنی شعیب نبی اللّه (تخصصی خانواده)

6 مؤسسه قرآنی مساجد جوان (تخصصی مساجد)

7 مؤسسه قرآنی انعام الهی (تخصصی تغذیه، گلها و گیاهان دارویی)

8 مؤسسه قرآنی و علم زندگی (تخصصی اعجاز علمی قرآن)

9 مؤسسه خیریه عاطفه (تخصصی احداث کتابخانه، مراکز ورزشی و غسالخانه در روستاها و مناطق محروم)

10 مؤسسه انتشاراتی بیان جوان (ناشر تخصصی گروه مؤسسات قرآنی تفسیرجوان)

ص:16

«سوره حمد»

1 بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

بِسْمِ: به نام

اللّهِ: خداوند

الرَّحْمنِ: بخشنده

الرَّحیمِ: مهربان.

2 اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

اَلْحَمْدُ: حمد و ستایش

لِلّهِ: برای خداوندی است که

رَبِّ: پرورش دهنده

الْعالَمینَ: جهانیان است.

3 اَلرَّحْمنِ الرَّحیمِ

سوره حمد لغات و مفاهیم قرآن کریم (23)

اَلرَّحْمنِ: بخشنده و

الرَّحیمِ: مهربان است.

ص:17

4 مالِکِ یَوْمِ الدّینِ

مالِکِ: صاحب

یَوْمِ الدّینِ: روز جزاست.

5 اِیّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعینُ

اِیّاکَ: فقط تو را

نَعْبُدُ: عبادت می کنیم

وَ اِیّاکَ: و فقط از تو

نَسْتَعینُ: یاری می جوییم.

6 اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ

اِهْدِنَا: هدایت نما ما را

(24) جلد 1 سوره حمد

الصِّراطَ: به راه

الْمُسْتَقیمَ: راست.

ص:18

7 صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِالْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضّالّینَ

صِراطَ الَّذینَ: راه کسانی که

اَنْعَمْتَ: نعمت دادی

عَلَیْهِمْ: به ایشان

غَیْرِ: نه (راه)

الْمَغْضُوبِ: غضب شدگان

عَلَیْهِمْ: برایشان

وَ لاَ الضّالّینَ: و نه (راه) گمراهان.

سوره حمد لغات و مفاهیم قرآن کریم (25)

(26) جلد 1 سوره حمد

ص:19

«سوره بقره»

21 یا اَیُّهَا النّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذی خَلَقَکُمْ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم

اعْبُدُوا: پرستش کنید

رَبَّکُمُ الَّذی: پروردگارتان را که

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

مِنْ قَبْلِکُمْ: قبل از شما (بودند)،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَتَّقُونَ:پرهیزگار شوید.

22 اَلَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْرْضَ فِراشا وَ السَّماءَ بِناءً وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقا

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (27)

لَکُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلّهِ اَنْدادا وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ

اَلَّذی: آن که

ص:20

جَعَلَ: قرارداد

لَکُمُ: برای شما

الاَْرْضَ: زمین را

فِراشا: فرشی

وَ السَّماءَ: و آسمان را

بِناءً: سرپناهی (چون سقف)

وَ اَنْزَلَ: و فروفرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی را

فَأَخْرَجَ: پس خارج کرد

بِهِ: بوسیله آن

مِنَ الثَّمَراتِ: از میوه ها

(28) جلد 1 سوره بقره

رِزْقا: روزی ای

لَکُمْ: برای شما

فَلا تَجْعَلُوا: پس قرار ندهید

لِلّهِ: برای خداوند

ص:21

اَنْدادا: شریکانی

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

تَعْلَمُونَ: می دانید.

23 وَ اِنْ کُنْتُمْ فی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

وَ اِنْ کُنْتُمْ: و اگر بودید

فی رَیْبٍ: در شکی

مِمّا: از آنچه

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (29)

نَزَّلْنا: فرستادیم

عَلی عَبْدِنا: بر بنده مان

فَأْتُوا: پس بیاورید

بِسُورَةٍ: سوره ای

مِنْ مِثْلِهِ: مثل آن

وَ ادْعُوا: و دعوت کنید، بخوانید

ص:22

شُهَداءَکُمْ: گواهانتان را

مِنْ دُونِ: از غیر

اللّهِ: خدا

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

صادِقینَ: از راستگویان.

25 وَ بَشِّرِالَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُواالصّالِحاتِ اَنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا

(30) جلد 1 سوره بقره

مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقا قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ اُتُوا بِهِ مُتَشابِها وَ لَهُمْ فیها اَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدُونَ

وَ بَشِّرِ: و بشارت بده

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و عمل کردند

الصّالِحاتِ:به کارهای خوب

ص:23

اَنَّ: این که

لَهُمْ: برای ایشان

جَنّاتٍ: باغ هایی است

تَجْری: که جاری می شود

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (31)

کُلَّما: هر زمان

رُزِقُوا: روزی یابند

مِنْها: از آن

مِنْ ثَمَرَةٍ: از میوه ای

رِزْقا: روزی ای

قالُوا: گفتند (گویند):

هذَا الَّذی: این (همان) است که

رُزِقْنا: روزی داده شده بودیم

مِنْ قَبْلُ: از قبل.

وَ اُتُوا: و داده شوند

ص:24

بِهِ: به آن

مُتَشابِها: همانند آن.

وَ لَهُمْ: و برای ایشان است

فیها: در آن

(32) جلد 1 سوره بقره

اَزْواجٌ: همسرانی

مُطَهَّرَةٌ: پاکیزه و پاک.

وَ هُمْ: و ایشان

فیها: در آن

خالِدُونَ: جاودانند.

26 اِنَّ اللّهَ لا یَسْتَحْیی اَنْ یَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَاَمَّا الَّذینَ امَنُوا فَیَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ اَمَّا الَّذینَ کَفَرُوا فَیَقُولُونَ ماذا اَرادَ اللّهُ بِهذا مَثَلاً یُضِلُّ بِهِ کَثیرا وَ یَهْدی بِهِ کَثیرا وَ ما یُضِلُّ بِهِ اِلاَّ الْفاسِقینَ

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خدا

ص:25

لا یَسْتَحْیی: حیا نمی کنند

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (33)

اَنْ یَضْرِبَ: این که بزند

مَثَلاً: مثلی

ما بَعُوضَةً: به پشه

فَما فَوْقَها: پس بالاتر از آن،

فَاَمَّا: پس امّا

الَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

فَیَعْلَمُونَ: پس می دانند

اَنَّهُ: همانا آن

الْحَقُّ: حق است

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان.

وَ اَمَّا: و امّا

الَّذینَ: کسانی که

(34) جلد 1 سوره بقره

کَفَرُوا: کافر شدند

ص:26

فَیَقُولُونَ: پس می گویند:

ماذا اَرادَ: چه اراده کرده

اللّهُ: خدا

بِهذا: به این

مَثَلاً: مثل؟

یُضِلُّ: گمراه می کند

بِهِ: به آن

کَثیرا: بسیاری را

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

بِهِ: به آن

کَثیرا: بسیاری را.

وَ ما یُضِلُّ: و گمراه نمی کند

بِهِ: به آن

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (35)

اِلاَّ الْفاسِقینَ: مگر فاسقان را.

ص:27

27 اَلَّذینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ میثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِهِ اَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الاَْرْضِ اوُلئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

یَنْقُضُونَ: می شکنند

عَهْدَ: پیمان

اللّهِ: خدا را

مِنْ بَعْدِ: از بعد

میثاقِهِ: پیمانش،

وَ یَقْطَعُونَ: و قطع می کنند

ما اَمَرَ: آن چه امر کرده

(36) جلد 1 سوره بقره

اللّهُ بِهِ: خدا به آن

اَنْ: این که

یُوصَلَ: وصل کنند،

وَ یُفْسِدُونَ: و فساد می کنند

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

ص:28

اوُلئِکَ: آنان

هُمُ: ایشانند

الْخاسِرُونَ: زیانکاران.

35 وَ قُلْنا یا ادَمُ اسْکُنْ اَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ وَ کُلا مِنْها رَغَدا حَیْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکُونا مِنَ الظّالِمینَ

وَ قُلْنا یا ادَمُ: و گفتیم: ما ای آدم!

اسْکُنْ اَنْتَ: سکونت کن تو

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (37)

وَ زَوْجُکَ: و همسرت

الْجَنَّةَ: در بهشت

وَ کُلا مِنْها: و بخورید از آن

رَغَدا: فراوان

حَیْثُ شِئْتُما: هر جا می خواهید

وَ لا تَقْرَبا: و نزدیک نشوید

هذِهِ الشَّجَرَةَ: به این درخت

ص:29

فَتَکُونا مِنَ: پس می شوید از

الظّالِمینَ: ستمکاران.

36 فَاَزَلَّهُمَاالشَّیْطانُ عَنْهافَأَخْرَجَهُمامِمّا کانا فیهِ وَ قُلْنَااهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَکُمْ فِی الاَْرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتاعٌ اِلی حینٍ

فَاَزَلَّهُمَا: پس به لغزش کشانید آن دو را

(38) جلد 1 سوره بقره

الشَّیْطانُ: شیطان

عَنْها: از آن،

فَأَخْرَجَهُما: پس خارج کرد آن دو را

مِمّا کانا فیهِ: از آن چه بودند در آن.

وَ قُلْنَااهْبِطُوا: و گفتیم فرود آیید

بَعْضُکُمْ: بعضی از شما

لِبَعْضٍ: بر بعضی دیگر

عَدُوٌّ: دشمنید.

وَ لَکُمْ: و برای شماست

ص:30

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

مُسْتَقَرٌّ: قرارگاهی

وَ مَتاعٌ: و بهره مندی است.

اِلی حینٍ: تا وقت معیّن.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (39)

43 وَ اَقیمُوا الصَّلوةَ وَ اتُوا الزَّکوةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ

وَ اَقیمُوا: و به پا دارید

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اتُوا: و بدهید، ادا کنید

الزَّکوةَ:زکات را

وَ ارْکَعُوا: و رکوع کنید

مَعَ الرّاکِعینَ: با رکوع کنندگان.

45 وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوةِ وَ اِنَّها لَکَبیرَةٌ اِلاّ عَلَی الْخاشِعینَ

وَ اسْتَعینُوا: و یاری جوئید

ص:31

بِالصَّبْرِ: (به وسیله) صبر

وَ الصَّلوةِ: و نماز

(40) جلد 1 سوره بقره

وَ اِنَّها: و به درستی که آن

لَکَبیرَةٌ: هر آینه گران و سنگین و بزرگ است

اِلاّ: مگر

عَلَی الْخاشِعینَ: بر خاشعان.

62 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ النَّصاری وَ الصّابِئینَ مَنْ امَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ وَ عَمِلَ صالِحا فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ الَّذینَ: و کسانی که

هادُوا: یهودی (گشتند)

وَ النَّصاری: و نصاری

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (41)

ص:32

وَ الصّابِئینَ: و صابئین

مَنْ: همان ها که

امَنَ: ایمان آوردند

بِاللّهِ: به خداوند

وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ: و روز قیامت

وَ عَمِلَ صالِحا: و عمل صالح انجام دادند،

فَلَهُمْ: پس برایشان است

اَجْرُهُمْ: پاداششان

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پرورگارشان

وَ لا خَوْفٌ: و نه ترسی

عَلَیْهِمْ: برایشان است

وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ: و نه غمگین می شوند.

67 وَ اِذْ قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ اَنْ

(42) جلد 1 سوره بقره

تَذْبَحُوا بَقَرَةً قالُوا اَتَتَّخِذُنا هُزُوا قالَ اَعُوذُ بِاللّهِ اَنْ اَکُونَ مِنَ الْجاهِلینَ

وَ اِذْ قالَ: و هنگامی که که گفت:

ص:33

مُوسی لِقَوْمِهِ: موسی به قومش

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

یَأْمُرُکُمْ: فرمان می دهد شما را

اَنْ تَذْبَحُوا: این که بکُشید

بَقَرَةً: گاوی را،

قالُوا: گفتند:

اَتَتَّخِذُنا: آیا گرفتی ما را

هُزُوا: به مسخرگی؟

قالَ: گفت:

اَعُوذُ بِاللّهِ: پناه می برم به خدا

اَنْ اَکُونَ: این که باشم

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (43)

مِنَ الْجاهِلینَ: از نادانان.

68 قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّکَ یُبَیِّنْ لَنا ما هِیَ قالَ اِنَّهُ یَقُولُ اِنَّها بَقَرَةٌ لا فارِضٌ وَ لا بِکْرٌ عَوانٌ بَیْنَ ذلِکَ فَافْعَلُوا ما تُؤْمَرُونَ

قالُوا: گفتند:

ص:34

ادْعُ لَنا: بخوان برای ما

رَبَّکَ: از پروردگارتان

یُبَیِّنْ لَنا: تا بیان کند برای ما

ما هِیَ: چیست آن؟

قالَ: گفت:

اِنَّهُ یَقُولُ: همانا او می گوید:

اِنَّها: به درستی که آن

بَقَرَةٌ: گاوی است

(44) جلد 1 سوره بقره

لا فارِضٌ: که پیر نباشد

وَ لا بِکْرٌ: و جوان هم نباشد

عَوانٌ بَیْنَ: بین این دو باشد

ذلِکَ:

فَافْعَلُوا: پس انجام دهید

ما تُؤْمَرُونَ:آنچه را که به آن امر شده اید.

69 قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّکَ یُبَیِّنْ لَنا ما لَوْنُها قالَ اِنَّهُ

ص:35

یَقُولُ اِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النّاظِرینَ

قالُوا: گفتند:

ادْعُ لَنا: بخوان برای ما

رَبَّکَ: از پروردگارت

یُبَیِّنْ لَنا: تا بیان کند برای ما

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (45)

ما لَوْنُها: رنگش چگونه باشد؟

قالَ: گفت:

اِنَّهُ یَقُولُ: همانا او می گوید:

اِنَّها: به درستی که آن

بَقَرَةٌ: گاوی است

صَفْراءُ: زرد،

فاقِعٌ: خالص و یکدست

لَوْنُها: که رنگ آن

تَسُرُّ: شاد می کند

النّاظِرینَ: بینندگان را.

ص:36

70 قالُوا ادْعُ لَنا رَبَّکَ یُبَیِّنْ لَنا ما هِیَ اِنَّ الْبَقَرَ تَشابَهَ عَلَیْنا وَ اِنّا اِنْ شاءَ اللّهُ لَمُهْتَدُونَ

قالُوا ادْعُ لَنا: گفتند: بخوان برای ما

(46) جلد 1 سوره بقره

رَبَّکَ: از پروردگارت

یُبَیِّنْ لَنا: که بیان کند برای ما

ما هِیَ: چیست آن؟

اِنَّ الْبَقَرَ: به درستی که گاو

تَشابَهَ: مشتبه است

عَلَیْنا: بر ما.

وَ اِنّا: و به درستی که ما

اِنْ شاءَ اللّهُ: اگر بخواهد خدا

لَمُهْتَدُونَ: هر آینه هدایت خواهیم شد.

71 قالَ اِنَّهُ یَقُولُ اِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثیرُ الاَْرْضَ وَ لا تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاشِیَةَ فیها قالُوا الاْنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوها وَ ما کادُوا یَفْعَلُونَ

قالَ اِنَّهُ: گفت: همانا او (خدا)

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (47)

ص:37

یَقُولُ: می گوید:

اِنَّها بَقَرَةٌ: همانا آن گاوی است

لا ذَلُولٌ: رام نشده باشد

تُثیرُ: که شخم بزند

الاَْرْضَ: زمین را ،

وَ لا تَسْقِی: و آبیاری نکند

الْحَرْثَ: زراعت را،

مُسَلَّمَةٌ: از هر عیبی برکنار باشد،

لاشِیَةَ فیها: هیچ گونه رنگ دیگری در آن نباشد، (شِیَه به معنای لکه و رنگ مخالف عمومیِ بدن حیوان می باشد)،

قالُوا الاْنَ: گفتند: الان

جِئْتَ بِالْحَقِّ: آوردی حق را،

فَذَبَحُوها: پس ذبح کردند آن را،

وَ ما کادُوا: و نزدیک بود که

(48) جلد 1 سوره بقره

یَفْعَلُونَ: انجام ندهند.

72 وَ اِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسا فَادّارَأْتُمْ فیها وَ اللّهُ مُخْرِجٌ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ

ص:38

وَ اِذْ: و هنگامی که

قَتَلْتُمْ: به قتل رساندید

نَفْسا: فردی را،

فَادّارَأْتُمْ: پس به نزاع پرداختید

فیها: در آن،

وَ اللّهُ: و خداوند

مُخْرِجٌ: خارج کننده است

ما: آن چه را که

کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ: کتمان می کردید.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (49)

73 فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها کَذلِکَ یُحْیِی اللّهُ الْمَوْتی وَ یُریکُمْ ایاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

فَقُلْنَا: پس گفتیم ما

اضْرِبُوهُ: بزنید او را

بِبَعْضِها: به بعض آن.

کَذلِکَ: این چنین

یُحْیِی اللّهُ: زنده می کند خدا

ص:39

الْمَوْتی: مردگان را،

وَ یُریکُمْ: و نشان می دهد به شما

ایاتِهِ: نشانه هایش را،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَعْقِلُونَ: اندیشه کنید.

74 ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِیَ

(50) جلد 1 سوره بقره

کَالْحِجارَةِ اَوْ اَشَدُّ قَسْوَةً وَ اِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَما یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الاَْنْهارُ وَ اِنَّ مِنْها لَما یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ اِنَّ مِنْها لَما یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ وَ مَا اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ

ثُمَّ قَسَتْ: سپس سخت شد

قُلُوبُکُمْ: دلهایتان

مِنْ بَعْدِ ذلِکَ: از بعد آن،

فَهِیَ: پس آن

کَالْحِجارَةِ: مانند سنگ شد

اَوْ اَشَدُّ: یا سخت تر

ص:40

قَسْوَةً: در قساوت،

وَ اِنَّ: و همانا

مِنَ الْحِجارَةِ: از سنگ ها

لَما یَتَفَجَّرُ: هر آینه می شکافد

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (51)

مِنْهُ الاَْنْهارُ: از آن نهرها،

وَ اِنَّ مِنْها: و همانا بعضی از آن

لَما یَشَّقَّقُ: شکاف برمی دارد

فَیَخْرُجُ: پس خارج می شود

مِنْهُ الْماءُ: از آن آب،

وَ اِنَّ مِنْها: و همانا بعضی از آن

لَما یَهْبِطُ: هر آینه (از کوه) فرود می آید

مِنْ خَشْیَةِ: از ترس

اللّهِ: خدا.

وَ مَا اللّهُ: و نیست خداوند

بِغافِلٍ: غافل

عَمّا: از آن چه

ص:41

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید.

(52) جلد 1 سوره بقره

102 وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّیاطینُ عَلی مُلْکِ سُلَیْمانَ وَ ما کَفَرَ سُلَیْمانُ وَلکِنَّ الشَّیاطینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النّاسَ السِّحْرَ وَ ما اُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ وَ ما یُعَلِّمانِ مِنْ اَحِدٍ حَتّی یَقُولا اِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ ماهُمْ بِضارّینَ بِهِ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ بِاِذْنِ اللّهِ وَ یَتَعَلَّمُونَ ما یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَریهُ ما لَهُ فِی الاْخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَ لَبِئْسَ ما شَرَوْا بِهِ اَنْفُسَهُمْ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ

وَ اتَّبَعُوا: و پیروی کردند

ما تَتْلُوا: آن چه می خوانند

الشَّیاطینُ: شیطان ها

عَلی مُلْکِ: بر فرمانروائی، عصرِ

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (53)

ص:42

سُلَیْمانَ: سلیمان،

وَ ما کَفَرَ: و کافر نشد

سُلَیْمانُ: سلیمان

وَلکِنَّ: ولیکن

الشَّیاطینَ: شیطان ها

کَفَرُوا: کافر شدند.

یُعَلِّمُونَ: تعلیم می دهند

النّاسَ: مردم را

السِّحْرَ: سحر و جادو

وَ ما: و آن چه

اُنْزِلَ: نازل شد

عَلَی الْمَلَکَیْنِ: بر دو فرشته

بِبابِلَ: در بابل

هارُوتَ: هاروت

(54) جلد 1 سوره بقره

وَ مارُوتَ: و ماروت

وَ ما یُعَلِّمانِ: و نمی آموختند، یاد نمی دادند

ص:43

مِنْ اَحِدٍ: هیچ کسی را

حَتّی یَقُولا: تا می گویند، می گفتند

اِنَّما: جز این نیست

نَحْنُ: که ما

فِتْنَةٌ: (وسیله) آزمایشیم

فَلا تَکْفُرْ: پس کافر نشو.

فَیَتَعَلَّمُونَ: پس یاد می گرفتند

مِنْهُما: از آن دو

ما یُفَرِّقُونَ: آن چه را که جدائی می افکندند

بِهِ بَیْنَ: بوسیله آن بین

الْمَرْءِ: مرد

وَ زَوْجِهِ: و همسرش.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (55)

وَ ما هُمْ: و نمی توانند ایشان

بِضارّینَ: ضرر برسانند

بِهِ: به وسیله آن

مِنْ اَحَدٍ: هیچ کسی را

ص:44

اِلاّ: مگر

بِاِذْنِ: به اجازه

اللّهِ: خداوند.

وَ یَتَعَلَّمُونَ:و می آموختند

ما یَضُرُّهُمْ: آنچه را که ضرر می رساند ایشان را

وَ لا یَنْفَعُهُمْ: و نفعی نداشت برایشان،

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

عَلِمُوا: دانستند

لَمَنِ: کسی که

اشْتَریهُ: بخرد آن را،

(56) جلد 1 سوره بقره

ما لَهُ: نیست برای او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

مِنْ خَلاقٍ: هیچ بهره ای،

وَ لَبِئْسَ: و چه بد است

ما شَرَوْا: آن چه فروختند

بِهِ: به وسیله آن

ص:45

اَنْفُسَهُمْ: خودشان را

لَوْ: اگر

کانُوا یَعْلَمُونَ: می دانستند.

121 اَلَّذینَ اتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ اوُلئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَاوُلئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ

اَلَّذینَ:کسانی که

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (57)

اتَیْناهُمُ: دادیم ما به آنها

الْکِتابَ: کتاب را

یَتْلُونَهُ: تلاوت می کنند آن را

حَقَّ: (به جا می آورند) حقّ

تِلاوَتِهِ: تلاوتش را

اوُلئِکَ: آنان

یُؤْمِنُونَ بِهِ: ایمان می آورند به آن.

وَ مَنْ یَکْفُرْ: و کسی که کفر بورزد

ص:46

بِهِ: به آن،

فَاوُلئِکَ: پس آنان

هُمُ الْخاسِرُونَ: ایشانند زیانکاران،

130 وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ اِبْراهیمَ اِلاّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْناهُ فِی الدُّنْیا وَ اِنَّهُ فِی الاْخِرَةِ

(58) جلد 1 سوره بقره

لَمِنَ الصّالِحینَ

وَ مَنْ: و چه کسی

یَرْغَبُ: روی گردان خواهد شد

عَنْ مِلَّةِ: از آئین

اِبْراهیمَ: ابراهیم

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

سَفِهَ: نادان شد

نَفْسَهُ: خودش؟

وَ لَقَدِ: و هر آینه به تحقیق

اصْطَفَیْناهُ: برگزیدیم ما او را

ص:47

فِی الدُّنْیا: در دنیا،

وَ اِنَّهُ: و همانا او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

لَمِنَ: هر آینه از

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (59)

الصّالِحینَ: صالحان است.

«پایان جزء 1»

(60) جلد 1 سوره بقره

ص:48

143 وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ اُمَّةً وَسَطا لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النّاسِ وَ یَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهیدا وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتی کُنْتَ عَلَیْها اِلاّ لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلی عَقِبَیْهِ وَ اِنْ کانَتْ لَکَبیرَةً اِلاّ عَلَی الَّذینَ هَدَی اللّهُ وَ ما کانَ اللّهُ لِیُضیعَ ایمانَکُمْ اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَؤوُفٌ رَحیمٌ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

جَعَلْناکُمْ: قراردادیم ما شما را

اُمَّةً: اُمّتی

وَسَطا: میانه،

لِتَکُونُوا: تا باشید

شُهَداءَ: گواهان

عَلَی النّاسِ: بر مردم.

وَ یَکُونَ: و می باشد

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (61)

الرَّسُولُ: رسول

عَلَیْکُمْ: بر شما

ص:49

شَهیدا: گواه.

وَ ما جَعَلْنَا: و قرار ندادیم

الْقِبْلَةَ: قبله ای را

الَّتی: که

کُنْتَ: بودی تو

عَلَیْها: بر آن

اِلاّ لِنَعْلَمَ: مگر تا بدانیم (معلوم کنیم)

مَنْ: چه کسی

یَتَّبِعُ: پیروی می کند

الرَّسُولَ: رسول را

مِمَّنْ: از کسی که

یَنْقَلِبُ: برمی گردد

(62) جلد 2 سوره بقره

عَلی عَقِبَیْهِ: بر عقبش.

وَ اِنْ: و اگر چه

کانَتْ: بود، باشد

لَکَبیرَةً: هر آینه بزرگ و گران

ص:50

اِلاّ عَلَی: مگر بر

الَّذینَ: کسانی که

هَدَی اللّهُ: هدایت کرد خدا.

وَ ما کانَ: و نبود

اللّهُ: خداوند

لِیُضیعَ: تا ضایع کند

ایمانَکُمْ: ایمانتان را

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

بِالنّاسِ: به مردم

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (63)

لَرَؤوُفٌ: هر آینه رحیم (دلسوز)

رَحیمٌ: مهربان است.

144 قَدْ نَری تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّماءِ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضیها فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ وَ اِنَّ الَّذینَ

ص:51

اوُتُوا الْکِتابَ لَیَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا یَعْمَلُونَ

قَدْ: گاهی

نَری: می بینیم

تَقَلُّبَ: گرداندن

وَجْهِکَ: رویت را

فِی السَّماءِ: در آسمان،

فَلَنُوَلِّیَنَّکَ: پس برمی گردانیم تو را

(64) جلد 2 سوره بقره

قِبْلَةً: به قبله ای که

تَرْضیها: خشنودی تو در آن است

فَوَلِّ وَجْهَکَ: پس بگردان رویت را

شَطْرَ: به سمت

الْمَسْجِدِ: مسجد

الْحَرامِ: الحرام

وَ حَیْثُ ما: و هر کجا

کُنْتُمْ: باشید

ص:52

فَوَلُّوا: پس بگردانید

وُجُوهَکُمْ: رویهایتان را

شَطْرَهُ: به سمت آن

وَ اِنَّ الَّذینَ: و همانا کسانی که

اوُتُوا الْکِتابَ: داده شدند کتاب

لَیَعْلَمُونَ: هر آینه می دانند

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (65)

اَنَّهُ الْحَقُّ: همانا او حقّ است

مِنْ: از

رَبِّهِمْ:(جانب) پروردگارشان.

وَ مَا اللّهُ: و نیست خداوند

بِغافِلٍ: غافل

عَمّا: از آن چه

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند.

151 کَما اَرْسَلْنا فیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُوا عَلَیْکُمْ ایاتِنا وَیُزَکّیکُمْ وَ یُعَلِّمُکُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ

ص:53

وَ یُعَلِّمُکُمْ مالَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ

کَما: چنان که

اَرْسَلْنا: فرو فرستادیم

فیکُمْ: در (میان) شما

(66) جلد 2 سوره بقره

رَسُولاً: رسولی

مِنْکُمْ: از شما، از خودتان

یَتْلُوا: بخواند، می خواند

عَلَیْکُمْ: برای شما

ایاتِنا: آیات ما را

وَیُزَکّیکُمْ: و پاک می گرداند شما را

وَ یُعَلِّمُکُمُ: و می آموزد به شما

الْکِتابَ: کتاب را

وَ الْحِکْمَةَ: و حکمت را

وَ یُعَلِّمُکُمْ: و یاد می دهد به شما

ما: آن چه را

ص:54

لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ: که نمی دانستید.

152 فَاذْکُرُونی اَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوالی وَ لاتَکْفُرُونِ

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (67)

فَاذْکُرُونی: پس یاد کنید مرا

اَذْکُرْکُمْ: تا یاد کنم شما را

وَ اشْکُرُوا لی: و شکر کنید مرا

وَ لا تَکْفُرُونِ: و کفران نکنید مرا، ناسپاسی ام نکنید.

153 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوةِ اِنَ اللّهَ مَعَ الصّابِرینَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

اسْتَعینُوا: طلب کمک کنید

بِالصَّبْرِ: از صبر

وَ الصَّلوةِ: و نماز،

اِنَ اللّهَ: به درستی که خدا

مَعَ الصّابِرینَ: با صبرکنندگانست.

(68) جلد 2 سوره بقره

ص:55

164 اِنَّ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الاَْرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتی تَجْری فِی الْبَحْرِ بِمایَنْفَعُ النّاسَ وَ ما اَنْزَلَ اللّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَاَحْیا بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فیها مِنْ کُلِّ دابَّةٍ وَ تَصْریفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

اِنَّ فی: همانا در

خَلْقِ: خلفت

السَّماواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ اخْتِلافِ: و اختلاف

اللَّیْلِ وَ النَّهارِ: شب و روز

وَ الْفُلْکِ الَّتی: و کشتی هایی که

تَجْری: جریان دارد

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (69)

فِی الْبَحْرِ: در دریا

بِما یَنْفَعُ النّاسَ: به آن چه که نفع می رساند به مردم

ص:56

وَ ما اَنْزَلَ: و آن چه نازل کرد

اللّهُ: خداوند

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

مِنْ ماءٍ: از آبی،

فَاَحْیا بِهِ: پس زنده کرد به آن

الاَْرْضَ: زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مردنش

وَ بَثَّ فیها: و گسترد در آن

مِنْ کُلِّ دابَّةٍ: از هر جنبنده ای

وَ تَصْریفِ: و حرکت دادن

الرِّیاحِ: بادها

وَ السَّحابِ: و ابرهایی که

(70) جلد 2 سوره بقره

الْمُسَخَّرِ: معلّق

بَیْنَ السَّماءِ: بین آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین است

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

ص:57

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْقِلُونَ: می اندیشند.

168 یا اَیُّهَاالنّاسُ کُلُوا مِمّا فِی الاَْرْضِ حَلالاً طَیِّبا وَ لاتَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ اِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ

یا اَیُّهَاالنّاسُ: ای مردم

کُلُوا: بخورید

مِمّا: از آن چه

فِی الاَْرْضِ: در زمین است

حَلالاً: که حلال و

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (71)

طَیِّبا: پاکیزه است

وَ لاتَتَّبِعُوا: و پیروی نکنید

خُطُواتِ: گام ها، خط های

الشَّیْطانِ: شیطان را،

اِنَّهُ: همانا او

لَکُمْ: برای شما

ص:58

عَدُوٌّ: دشمنی

مُبینٌ: آشکار است.

169 اِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشاءِ وَ اَنْ تَقُولُوا عَلَی اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ

اِنَّما: جز این نیست که

یَأْمُرُکُمْ: امر می کند به شما

بِالسُّوءِ: به بدی

(72) جلد 2 سوره بقره

وَ الْفَحْشاءِ: و زشتی

وَ اَنْ تَقُولُوا: و این که بگوئید

عَلَی اللّهِ: بر خداوند

ما لا تَعْلَمُونَ: آنچه را که نمی دانید.

172 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَاشْکُرُوا لِلّهِ اِنْ کُنْتُمْ اِیّاهُ تَعْبُدُونَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ص:59

امَنُوا: ایمان آوردید!

کُلُوا مِنْ: بخورید از

طَیِّباتِ: پاکیزه ها

ما رَزَقْناکُمْ: آن چه روزی دادیم به شما

وَاشْکُرُوا: و شکر کنید

لِلّهِ: خدا را

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (73)

اِنْ کُنْتُمْ اِیّاهُ: اگر فقط او را

تَعْبُدُونَ: پرستش می کنید.

173 اِنَّماحَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ مااُحِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلااِثْمَ عَلَیْهِ اِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ

اِنَّما: جز این نیست که

حَرَّمَ: حرام است

عَلَیْکُمُ: بر شما

الْمَیْتَةَ: گوشت مردار

ص:60

وَ الدَّمَ: و خون

وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ: و گوشت خوک

وَ ما اُحِلَّ بِهِ: و آن چه به آن بانگ زده شده

لِغَیْرِ اللّهِ: به غیر خدا،

(74) جلد 2 سوره بقره

فَمَنِ: پس کسی که

اضْطُرَّ: ناچار شود

غَیْرَ باغٍ: غیر از ستمگر

وَ لا عادٍ: و نه متجاوز

فَلا اِثْمَ: پس گناهی نیست

عَلَیْهِ: بر او.

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

غَفُورٌ رَحیمٌ: آمرزنده مهربان است.

183 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

یا اَیُّهَا: ای

ص:61

الَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (75)

کُتِبَ: نوشته شد

عَلَیْکُمُ: بر شا

الصِّیامُ: روزه

کَما کُتِبَ: همچنان که نوشته شد

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

مِنْ قَبْلِکُمْ: قبل از شما بودند

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَتَّقُونَ: پرهیزگار شوید.

184 اَیّاما مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضا اَوْ عَلی سَفَرٍفَعِدَّةٌ مِنْ اَیّامٍ اُخَرَ وَعَلَی الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَاَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

اَیّاما: روزهایی

(76) جلد 2 سوره بقره

ص:62

مَعْدُوداتٍ: معیّن و معدود

فَمَنْ کانَ: پس کسی که باشد

مِنْکُمْ: از شما

مَریضا: مریض

اَوْ عَلی سَفَرٍ:یا بر سفری،

فَعِدَّةٌ: پس تعدادی

مِنْ اَیّامٍ: از روزهای

اُخَرَ: دیگر را (روزه بگیرد).

وَ عَلَی الَّذینَ: و بر کسانی که

یُطیقُونَهُ: روزه برای آنها طاقت فرسا می باشد

فِدْیَةٌ: کفّاره، (عوض بدهند)

طَعامُ: خوراندن

مِسْکینٍ: بینوائی.

فَمَنْ: پس کسی که

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (77)

تَطَوَّعَ: فرمانبرداری کند

خَیْرا: بهتر است

فَهُوَ: پس آن

ص:63

خَیْرٌ: بهتر است

لَهُ: برای او.

وَ اَنْ: و این که

تَصُومُوا: روزه بگیرید

خَیْرٌ: بهتر است

لَکُمْ: برای شما

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ:می دانستید.

185 شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی اُنْزِلَ فیهِ الْقُرْاآنُ هُدًی لِلنّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ

(78) جلد 2 سوره بقره

مِنْکُمُ الشَّهْرَفَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضا اَوْ عَلی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَیّامٍ اُخَرَ یُریدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لایُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَوَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللّهَ عَلی ما هَدیکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

شَهْرُ رَمَضانَ: ماه رمضان

الَّذی: (ماهی است) که

ص:64

اُنْزِلَ: نازل شده

فیهِ الْقُرْآنُ: در آن قرآن

هُدًی: هدایتی است

لِلنّاسِ: برای مردم

وَ بَیِّناتٍ: و روشنگری هایی است

مِنَ الْهُدی از هدایت

وَ الْفُرْقانِ: و جدایی حق از باطل،

فَمَنْ: پس کسی که

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (79)

شَهِدَ: حضور داشت (در وطن)

مِنْکُمُ الشَّهْرَ: از شما ماه را

فَلْیَصُمْهُ: پس باید روزه بگیرد آن را.

وَ مَنْ کانَ: و کسی که باشد

مَریضا: مریض

اَوْ عَلی سَفَرٍ: یا بر سفری

فَعِدَّةٌ: پس تعدادی

مِنْ اَیّامٍ: از روزهای

اُخَرَ: دیگر را.

ص:65

یُریدُ: می خواهد

اللّهُ: خداوند

بِکُمُ :برای شما

الْیُسْرَ: راحتی را

وَ لا یُریدُ: و نمی خواهد

(80) جلد 2 سوره بقره

بِکُمُ: برای شما

الْعُسْرَ: سختی را،

وَ لِتُکْمِلُوا: و باید کامل کنید

الْعِدَّةَ: تعداد (روزه ها را)

وَ لِتُکَبِّرُوا: و باید به بزرگی یاد کنید

اللّهَ: خدا را

عَلی ما هَدیکُمْ: بر آن چه هدایت کرد شما را

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَشْکُرُونَ: شکرگزاری کنید.

186 وَ اِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنّی فَاِنّی قَریبٌ اُجیبُ دَعْوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا

ص:66

بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (81)

سَأَلَکَ: سؤال کردند از تو

عِبادی: بندگانم

عَنّی: از من (درباره من)،

فَاِنّی: پس همانا من

قَریبٌ: نزدیکم

اُجیبُ: اجابت می کنم

دَعْوَةَ: خواندن، دعای

الدّاعِ: خواننده را، دعا کننده را

اِذا دَعانِ: هنگامی که بخواند مرا.

فَلْیَسْتَجیبُوا: پس باید اجابت کنند، بپذیرند

لی: مرا (دعوت مرا)

وَ لْیُؤْمِنُوا: و باید ایمان بیاورند

بی: به من

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

(82) جلد 2 سوره بقره

یَرْشُدُونَ: به رشد برسند.

ص:67

201 وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا اتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ

وَ مِنْهُمْ: و از ایشان

مَنْ: کسی است که

یَقُولُ: می گوید

رَبَّنا: پروردگار ما

اتِنا: عطا کن به ما

فِی الدُّنْیا: در دنیا

حَسَنَةً: خوبی و خیر و نیکی

وَ فِی الاْخِرَةِ: و در آخرت

حَسَنَةً: خوبی و خیر و نیکی

وَ قِنا: و نگه دار ما را

عَذابَ: از عذاب

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (83)

النّارِ: آتش.

207 وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤوُفٌ بِالْعِبادِ

ص:68

وَ مِنَ النّاسِ: و از مردم

مَنْ: کسی است که

یَشْری: می فروشد

نَفْسَهُ: خودش را، جانش را

ابْتِغاءَ: (برای) طلب کردن

مَرْضاتِ اللّهِ: رضای خدا.

وَ اللّهُ: و خداوند

رَؤوُفٌ: مهربان است

بِالْعِبادِ: به بندگان.

(84) جلد 2 سوره بقره

208 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کافَّةً وَ لاتَتَّبِعُواخُطُواتِ الشَّیْطانِ اِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

ادْخُلُوا: داخل شوید

فِی السِّلْمِ: در صلح و آشتی

کافَّةً: همگی،

ص:69

وَ لاتَتَّبِعُوا: و پیروی نکنید

خُطُواتِ: از گام های

الشَّیْطانِ: شیطان،

اِنَّهُ لَکُمْ: همانا او برای شما

عَدُوٌّ: دشمنی

مُبینٌ: آشکار است.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (85)

211 سَلْ بَنی اِسْرائیلَ کَمْ اتَیْناهُمْ مِنْ ایَةٍ بَیِّنَةٍ وَ مَنْ یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُ فَاِنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ

سَلْ: بپرس

بَنیاِسْرائیلَ: از بنی اسرئیل

کَمْ اتَیْناهُمْ: چه بسیار دادیم ما به ایشان

مِنْ ایَةٍ: از نشانه ای

بَیِّنَةٍ: روشن.

وَ مَنْ یُبَدِّلْ: و کسی که تبدیل کند

نِعْمَةَ اللّهِ: نعمت خدا را

ص:70

مِنْ بَعْدِ: از بعد

ما جاءَتْهُ: آن چه آمد آن،

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خدا

شَدیدُ: سخت

(86) جلد 2 سوره بقره

الْعِقابِ: عقوبت (می کند).

215 یَسْأَلُونَکَ ماذا یُنْفِقُونَ قُلْ ما اَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ فَلِلْوالِدَیْنِ وَ الاَْقْرَبینَ وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ وَما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍفَاِنَ اللّهَ بِهِ عَلیمٌ

یَسْأَلُونَکَ: سئوال می کنند از تو

ماذا یُنْفِقُونَ: چه چیز انفاق کنند؟

قُلْ ما اَنْفَقْتُمْ: بگو: آن چه انفاق کنید

مِنْ خَیْرٍ: از خیری

فَلِلْوالِدَیْنِ: پس برای پدر و مادر

وَ الاَْقْرَبینَ: و نزدیکان

وَ الْیَتامی: و یتیمان

وَ الْمَساکینِ: و مستمندان

ص:71

وَ ابْنِ السَّبیلِ: و در راه ماندگان.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (87)

وَما تَفْعَلُوا: و آن چه انجام می دهید

مِنْ خَیْرٍ: از هر خیری

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خداوند

بِهِ عَلیمٌ: به آن آگاه است.

224 وَ لا تَجْعَلُوا اللّهَ عُرْضَةً لاَِیْمانِکُمْ اَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُواوَ تُصْلِحُوا بَیْنَ النّاسِ وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

وَ لا تَجْعَلُوا: و قرار ندهید

اللّهَ: خدا را

عُرْضَةً: در معرض، دستاویز

لاَِیْمانِکُمْ: سوگندهایتان،

اَنْ تَبَرُّوا: این که نیکی کنید

وَ تَتَّقُوا: و تقوا پیشه کنید

وَ تُصْلِحُوا: و اصلاح کنید

(88) جلد 2 سوره بقره

بَیْنَ النّاسِ: بین مردم.

وَ اللّهُ: و خداوند

ص:72

سَمیعٌ: شنوای

عَلیمٌ:دانا، آگاه است.

225 لایُؤاخِذُکُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فی اَیْمانِکُمْ وَ لکِنْ یُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ

لایُؤاخِذُکُمُ: بازخواست نمی کند شما را

اللّهُ: خدا

بِاللَّغْوِ: به سبب لغو (بدون توجّه)

فی اَیْمانِکُمْ: در سوگندهایتان،

وَ لکِنْ: ولیکن

یُؤاخِذُکُمْ: بازخواست می کند شما را

بِما کَسَبَتْ: به آن چه کسب که کسب کرده

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (89)

قُلُوبُکُمْ: دل های شما.

وَ اللّهُ: و خداوند

غَفُورٌ: آمرزنده

حَلیمٌ: بردبار است.

ص:73

238 حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلوةِ الْوُسْطی وَ قُومُوالِلّهِ قانِتینَ

حافِظُوا: محافظت کنید

عَلَی الصَّلَواتِ: بر نمازها

وَ الصَّلوةِ: و نماز

الْوُسْطی: میانه (ظهر)

وَ قُومُوالِلّهِ: و بپاخیزید برای خدا

قانِتینَ: از روی خضوع و اطاعت.

(90) جلد 2 سوره بقره

«پایان جزء 2»

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (91)

ص:74

255 اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلانَوْمٌ لَهُ مافِی السَّمواتِ وَمافِی الاَْرْضِ مَنْ ذَاالَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ اِلاّ بِاِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِشَیْ ءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِماشاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ

اَللّهُ لا اِلهَ: خداست که نیست خدایی

اِلاّ هُوَ: مگر او

الْحَیُّ: که زنده و پاینده و

الْقَیُّومُ: قائم به ذات است.

لا تَأْخُذُهُ: نمی گیرد او را

سِنَةٌ: خواب سبک، چرت

وَ لا نَوْمٌ: و نه خواب سنگین.

لَهُ ما: برای اوست آن چه

(92) جلد 3 سوره بقره

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ ما: و آن چه

فِی الاَْرْضِ: در زمین است.

ص:75

مَنْ ذَا الَّذی: کیست آن که

یَشْفَعُ: شفاعت کند

عِنْدَهُ: نزد او

اِلاّ بِاِذْنِهِ: مگر به اِذن او.

یَعْلَمُ: می داند

ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ: آن چه پیش رویشان

وَ ما خَلْفَهُمْ: و آن چه پشت سرشان است.

وَ لا یُحیطُونَ: و احاطه ندارند

بِشَیْ ءٍ: به چیزی

مِنْ عِلْمِهِ: از علمش،

اِلاّ بِماشاءَ: مگر به آن چه که بخواهد.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (93)

وَسِعَ: در برگرفته، فراگرفته

کُرْسِیُّهُ: تخت حکومت او

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را.

وَ لا یَؤُدُهُ: و خسته نمی کند او را

حِفْظُهُما: نگهداری آن دو.

ص:76

وَ هُوَ الْعَلِیُّ: و او بلند مرتبه

الْعَظیمُ: بزرگ است.

256 لا اِکْراهَ فِی الدّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

لا اِکْراهَ: اِکراهی نیست، اجباری نیست

فِی الدّینِ: در دین.

(94) جلد 3 سوره بقره

قَدْ تَبَیَّنَ: به تحقیق روشن شده است

الرُّشْدُ: راه درست و راه کمال

مِنَ الْغَیِّ: از راه انحرافی و بی هدف.

فَمَنْ: پس کسی که

یَکْفُرْ: کفر بورزد

بِالطّاغُوتِ: به طاغوت،

وَ یُؤْمِنْ: و ایمان بیاورد

بِاللّهِ: به خداوند

فَقَدِ اسْتَمْسَکَ: پس به تحقیق چنگ زده است

ص:77

بِالْعُرْوَةِ: به دستگیره

الْوُثْقی: محکمی

لاَ انْفِصامَ: که گسستن نیست

لَها: برای آن.

وَ اللّهُ: و خداوند

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (95)

سَمیعٌ: شنوای

عَلیمٌ: داناست.

257 اَللّهُ وَلِیُّ الَّذینَ امَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّورِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا اَوْلِیاؤُهُمُ الطّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ اِلَی الظُّلُماتِ اوُلئِکَ اَصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ

اَللّهُ: خداوند

وَلِیُّ: سرپرست

الَّذینَ: کسانی است که

امَنُوا: ایمان آوردند.

یُخْرِجُهُمْ: خارج می کند آن ها را

ص:78

مِنَ الظُّلُماتِ: از تاریکی ها

اِلَی النُّورِ: به سوی نور.

(96) جلد 3 سوره بقره

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

اَوْلِیاؤُهُمُ: سرپرست هایشان

الطّاغُوتُ: طاغوت است

یُخْرِجُونَهُمْ: خارج می کنند آن ها را

مِنَ النُّورِ: از نور

اِلَی: به سوی

الظُّلُماتِ: تاریکی ها.

اوُلئِکَ: آنان

اَصْحابُ: یاران

النّارِ: آتشند.

هُمْ فیها: آن ها در آن (آتش)

خالِدُونَ:جاودانند.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (97)

258 اَلَمْ تَرَ اِلَی الَّذی حاجَّ اِبْراهیمَ فی رَبِّهِ اَنْ

ص:79

اتیهُ اللّهُ الْمُلْکَ اِذْ قالَ اِبْراهیمُ رَبِّیَ الَّذی یُحْیی وَ یُمیتُ قالَ اَنَا اُحْیی وَ اُمیتُ قالَ اِبْراهیمُ فَاِنَّ اللّهَ یَأْتی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذی کَفَرَ وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی، ننگریستی

اِلَی الَّذی: به کسی که

حاجَّ: محاجّه کرد، گفتگو کرد

اِبْراهیمَ: با ابراهیم

فی رَبِّهِ: باابراهیم

اَنْ اتیهُ اللّهُ: این که داده بود به او خدا

الْمُلْکَ: حکومت را

اِذْ قالَ: هنگامی که گفت:

اِبْراهیمُ: ابراهیم

(98) جلد 3 سوره بقره

رَبِّیَ الَّذی: پروردگار من کسی است که

یُحْیی: زنده می کند

وَ یُمیتُ: و می میراند.

قالَ اَنَا: گفت: (نمرود) من

ص:80

اُحْیی: زنده می کنم

وَ اُمیتُ: و می میرانم.

قالَ اِبْراهیمُ: گفت: ابراهیم

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خداوند

یَأْتی: برمی آورد

بِالشَّمْسِ: خورشید را

مِنَ الْمَشْرِقِ: از مشرق

فَأْتِ بِها: پس بیاور آن را

مِنَ الْمَغْرِبِ: از مغرب.

فَبُهِتَ: پس مبهوت شد

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (99)

الَّذی: آن که

کَفَرَ: کفر ورزید

وَ اللّهُ: و خداوند

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

الْقَوْمَ: گروه

الظّالِمینَ: ستمگر را.

ص:81

259 اَوْ کَالَّذی مَرَّ عَلی قَرْیَةٍ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها قالَ اَنّی یُحْیی هذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَاَماتَهُ اللّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ کَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ یَوْما اَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ اِلی طَعامِکَ وَ شَرابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانْظُرْ اِلی حِمارِکَ وَ لِنَجْعَلَکَ ایَةً لِلنّاسِ وَ انْظُرْ اِلَی الْعِظامِ کَیْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَکْسُوها لَحْما فَلَمّا تَبَیَّنَ

(100) جلد 3 سوره بقره

لَهُ قالَ اَعْلَمُ اَنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

اَوْ کَالَّذی: یا مانند آن کسی که

مَرَّ عَلی قَرْیَةٍ: عبور کرد بر دهکده ای

وَ هِیَ خاوِیَةٌ: و آن (دهکده) فروریخته بود

عَلی عُرُوشِها: گفت: چگونه

قالَ اَنّی: زنده می کند

یُحْیی: این را خدا

هذِهِ اللّهُ: این را خدا

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مرگش؟

فَاَماتَهُ: پس میراند او را

ص:82

اللّهُ: خداوند

مِائَةَ عامٍ: یکصد سال،

ثُمَّ بَعَثَهُ: سپس برانگیخت

قالَ: گفت:

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (101)

کَمْ لَبِثْتَ: چقدر درنگ کردی؟

قالَ: گفت:

لَبِثْتُ: درنگ کردم

یَوْما: یک روز

اَوْ بَعْضَ: یا قسمتی از

یَوْمٍ: یک روز.

قالَ: گفت:

بَلْ: بلکه

لَبِثْتَ: درنگ کردی

مِائَةَ عامٍ: یکصد سال.

فَانْظُرْ: پس نگاه کن

اِلی طَعامِکَ: به غذایت

وَ شَرابِکَ: و نوشیدنت

ص:83

لَمْ یَتَسَنَّهْ: که تغییر نیافته،

(102) جلد 3 سوره بقره

وَانْظُرْ: و نگاه کن

اِلی حِمارِکَ: به الاغت،

وَ لِنَجْعَلَکَ: و برای این که قراردهیم تو را

ایَةً: نشانه ای

لِلنّاسِ: برای مردم.

وَ انْظُرْ: و نگاه کن

اِلَی الْعِظامِ: به استخوان ها

کَیْفَ: چگونه

نُنْشِزُها: پیوند می دهیم آن را،

ثُمَّ: سپس

نَکْسُوها: می پوشانیم آن را

لَحْما: گوشت،

فَلَمّا: پس وقتی که

تَبَیَّنَ لَهُ: آشکار شد برای او

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (103)

قالَ اَعْلَمُ: گفت: می دانم

اَنَّ اللّهَ: همانا خداوند

ص:84

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

قَدیرٌ: قادر است.

260 وَ اِذْ قالَ اِبْراهیمُ رَبِّ اَرِنی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتی قالَ اَوَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلی وَ لکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی قالَ فَخُذْ اَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ اِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلی کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتینَکَ سَعْیا وَ اعْلَمْ اَنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ

وَ اِذْ: و هنگامی که

قالَ: گفت:

اِبْراهیمُ: ابراهیم

رَبِّ: پروردگار من

(104) جلد 3 سوره بقره

اَرِنی: نشان بده به من

کَیْفَ: چگونه

تُحْیِی: زنده می کنی

الْمَوْتی: مردگان را؟

قالَ: گفت:

ص:85

اَوَ لَمْ تُؤْمِنْ: آیا ایمان نیاورده ای؟

قالَ بَلی: گفت: بله

وَ لکِنْ: ولیکن

لِیَطْمَئِنَّ: (می خواهیم) تا مطمئن شود

قَلْبی: قلبم.

قالَ: گفت:

فَخُذْ: پس بگیر

اَرْبَعَةً: چهار (نوع)

مِنَ الطَّیْرِ: پرنده را

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (105)

فَصُرْهُنَّ: پس قطعه قطعه کن آن ها را

اِلَیْکَ: به سوی خودت،

ثُمَّ اجْعَلْ: سپس قرار بده

عَلی کُلِّ: بر هر

جَبَلٍ: کوهی

مِنْهُنَّ: از آن ها

جُزْءا: قسمتی،

ثُمَّ ادْعُهُنَّ: سپس بخوان آن ها را،

ص:86

یَأْتینَکَ: می آیند به سوی تو

سَعْیا: به سرعت

وَ اعْلَمْ: و بدان

اَنَّ اللّهَ: که همانا خداوند

عَزیزٌ: با عزّت

حَکیمٌ: حکمت دان است.

(106) جلد 3 سوره بقره

261 مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ اَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ

مَثَلُ الَّذینَ: و مَثَل کسانی که

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

اَمْوالَهُمْ: مال هایشان را

فی سَبیلِ: در راه

اللّهِ: خدا

کَمَثَلِ: مانند مَثَل

حَبَّةٍ: دانه ای است که

ص:87

اَنْبَتَتْ: برویاند

سَبْعَ: هفت

سَنابِلَ: خوشه (خوشه ها)

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (107)

فی کُلِّ: در هر

سُنْبُلَةٍ: خوشه

مِائَةُ: صد

حَبَّةٍ: دانه.

وَ اللّهُ: و خداوند

یُضاعِفُ: اضافه می کند، چند برابر می کند

لِمَنْ: برای هر که

یَشاءُ: بخواهد.

وَ اللّهُ: و خداوند

واسِعٌ: وسعت دهنده

عَلیمٌ: داناست.

262 اَلَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللّهِ ثُمَّ لا یُتْبِعُونَ ما اَنْفَقُوا مَنّا وَلا اَذًی لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ

(108) جلد 3 سوره بقره

ص:88

رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

اَمْوالَهُمْ:

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا،

ثُمَّ: سپس

لا یُتْبِعُونَ: سرکوفتی نیاورند

ما: در پی آن چه

اَنْفَقُوا: انفاق کردند

مَنّا: منتّی

وَ لا: و نه

اَذًی: آزاری،

لَهُمْ: برای ایشان است

اَجْرُهُمْ: پاداششان

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (109)

عِنْدَ: نزد

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

وَ لا: و نه

ص:89

خَوْفٌ: ترسی

عَلَیْهِمْ: برایشان است

وَ لا هُمْ: و نه ایشان

یَحْزَنُونَ: غمگین می شوند.

263 قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیْرٌمِنْ صَدَقَةٍ یَتْبَعُها اَذًی وَ اللّهُ غَنِیٌّ حَلیمٌ

قَوْلٌ: گفتار

مَعْرُوفٌ: پسندیده

وَ مَغْفِرَةٌ: و آمرزش و گذشت

خَیْرٌ مِنْ: بهتر است از

(110) جلد 3 سوره بقره

صَدَقَةٍ: صدقه ای که

یَتْبَعُها: آزاری به دنبال آن باشد

اَذًی: آزار و اذیّتی

وَ اللّهُ: و خداوند

غَنِیٌّ: بی نیاز

ص:90

حَلیمٌ: بردبار است.

264 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لاتُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الاَْذی کَالَّذی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُرابٌ فَاَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لا یَقْدِرُونَ عَلی شَیْ ءٍ مِمّا کَسَبُوا وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (111)

امَنُوا: ایمان آورده اید!

لاتُبْطِلُوا: باطل نکنید

صَدَقاتِکُمْ: صدقه هایتان را

بِالْمَنِّ: با منّت

وَ الاَْذی: و آزار

کَالَّذی: مانند کسی که

یُنْفِقُ: انفاق می کند

ص:91

مالَهُ: مالش را

رِئاءَ: (برای) نمایش دادن

النّاسِ: به مردم

وَ لا یُؤْمِنُ: و ایمان نمی آورد

بِاللّهِ: به خداوند

وَ الْیَوْمِ: و روز

الاْخِرِ:قیامت.

(112) جلد 3 سوره بقره

فَمَثَلُهُ: پس مَثَل آن

کَمَثَلِ: مانند مَثَلِ

صَفْوانٍ: تخته سنگی است که

عَلَیْهِ: بر آن

تُرابٌ: خاکی باشد

فَاَصابَهُ: پس برسد به آن

وابِلٌ: باران درشتی، رگباری،

فَتَرَکَهُ: پس رها کند آن را

صَلْداً: صاف.

ص:92

لا یَقْدِرُونَ: قادر نیستند

عَلی شَیْ ءٍ: بر چیزی

مِمّا: از آن چه

کَسَبُوا: کسب کرده اند.

وَ اللّهُ: و خداوند

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (113)

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

الْقَوْمَ: گروه

الْکافِرینَ: کافران را.

265 وَ مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ تَثْبیتا مِنْ اَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ اَصابَها وابِلٌ فَاَتَتْ اُکُلَها ضِعْفَیْنِ فَاِنْ لَمْ یُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ

وَ مَثَلُ الَّذینَ: و مَثَل کسانی که

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

اَمْوالَهُمُ: مال هایشان را

ص:93

ابْتِغاءَ: برای (طلب کردن)

مَرْضاتِ: خشنودی و رضای

اللّهِ: خدا

(114) جلد 3 سوره بقره

وَ تَثْبیتا: و تثبیت (ملکات انسان)

مِنْ اَنْفُسِهِمْ: از خودشان،

کَمَثَلِ جَنَّةٍ: مانند مَثَل باغی است

بِرَبْوَةٍ: در نقطه بلندی که

اَصابَها: برسد به آن

وابِلٌ: باران های درشت.

فَاَتَتْ: پس بیاورد

اُکُلَها: میوه اش را

ضِعْفَیْنِ: دو چندان.

فَاِنْ لَمْ یُصِبْها: پس اگر نرسد به آن

وابِلٌ: باران درشت و سنگین،

فَطَلٌّ: پس شبنمی.

وَ اللّهُ: و خداوند

ص:94

بِما تَعْمَلُونَ: به آن چه انجام می دهید

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (115)

بَصیرٌ: بیناست.

266 اَیَوَدُّ اَحَدُکُمْ اَنْ تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ وَ اَعْنابٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ لَهُ فیها مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ وَ اَصابَهُ الْکِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفاءُ فَاَصابَها اِعْصارٌ فیهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الاْیاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ

اَیَوَدُّ: آیا دوست دارد

اَحَدُکُمْ: یکی از شما

اَنْ تَکُونَ لَهُ: این که باشد برای او

جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ: باغی از خرماها

وَ اَعْنابٍ: انگورها

تَجْری مِنْ: که جاری شود از

تَحْتِهَا الاَْنْهارُ: زیر آن نهرها

(116) جلد 3 سوره بقره

لَهُ فیها مِنْ کُلِّ: برای او در آن از هر

ص:95

الثَّمَراتِ: میوه ای

وَ اَصابَهُ الْکِبَرُ: و در حالی که او به سن پیری رسیده

وَ لَهُ ذُرِّیَّةٌ: و برای او فرزندانی

ضُعَفاءُ: ناتوان (باشد)

فَاَصابَها: پس برسد به آن

اِعْصارٌ: گِردبادی

فیهِ نارٌ: که در آن آتشی است

فَاحْتَرَقَتْ: پس شعله ور شود بسوزد.

کَذلِکَ: این چنین

یُبَیِّنُ: آشکار می سازد

اللّهُ: خداوند

لَکُمُ الاْیاتِ: برای شما نشانه ها را،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (117)

تَتَفَکَّرُونَ: بیندیشید.

267 یااَیُّهَاالَّذینَ امَنُوا اَنْفِقُوا مِنْ طَیِّباتِ ما

ص:96

کَسَبْتُمْ وَ مِمّا اَخْرَجْنا لَکُمْ مِنَ الاَْرْضِ وَ لاتَیَمَّمُوا الْخَبیثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَ لَسْتُمْ بِاخِذیهِ اِلاّ اَنْ تُغْمِضُوا فیهِ وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمیدٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

اَنْفِقُوا: انفاق کنید

مِنْ طَیِّباتِ: از (اموال) پاکیزه ها را،

ما کَسَبْتُمْ: آن چه کسب کردید.

وَ مِمّا اَخْرَجْنا: و از آن چه خارج کردیم ما

لَکُمْ: برای شما

مِنَ الاَْرْضِ: از زمین

(118) جلد 3 سوره بقره

وَ لاتَیَمَّمُوا: و قصد نکنید، روی نیاورید

الْخَبیثَ: (به چیزهای) پست و بی ارزش

مِنْهُ تُنْفِقُونَ: که از آن انفاق کنید

وَ لَسْتُمْ: و نیستید شما (حاضر نیستید)

بِاخِذیهِ: به گرفتن آن

ص:97

اِلاّ اَنْ تُغْمِضُوا: مگر این که از روی کراهت

فیهِ: در آن.

وَ اعْلَمُوا: و بدانید

اَنَّ اللّهَ: همانا خداوند

غَنِیٌّ حَمیدٌ: بیندیشید.

268 اَلشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَاللّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ

اَلشَّیْطانُ: شیطان

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (119)

یَعِدُکُمُ: وعده می دهد شما را

الْفَقْرَ: به فقر

وَ یَأْمُرُکُمْ: و امر می کند شما را

بِالْفَحْشاءِ: به زشتی ها.

وَ اللّهُ: و خداوند

یَعِدُکُمْ: وعده می دهد شما را

مَغْفِرَةً مِنْهُ: به آمرزشی از خود

ص:98

وَ فَضْلاً: و فزونی و برتری.

وَ اللّهُ: و خداوند

واسِعٌ: وسعت دهنده

عَلیمٌ: داناست.

271 اِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمّا هِیَ وَ اِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ یُکَفِّرُ عَنْکُمْ

(120) جلد 3 سوره بقره

مِنْ سَیِّئاتِکُمْ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ

اِنْ تُبْدُوا: اگر آشکار کنید

الصَّدَقاتِ: صدقه ها را

فَنِعِمّا هِیَ: پس خوب است آن.

وَ اِنْ تُخْفُوها: و اگر مخفی کنید آن را

وَ تُؤْتُوهَا: و بدهید آن را

الْفُقَراءَ: به بینوایان

فَهُوَ خَیْرٌ: پس آن بهتر است

لَکُمْ: برای شما.

ص:99

وَ یُکَفِّرُ: و می پوشاند

عَنْکُمْ: از شما

مِنْ: بعضی از

سَیِّئاتِکُمْ: گناهانتان را.

وَ اللّهُ: و خداوند

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (121)

بِماتَعْمَلُونَ: به آن چه انجام می دهید

خَبیرٌ: آگاه است.

272 لَیْسَ عَلَیْکَ هُدیهُمْ وَ لکِنَّ اللّهَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلاَِنْفُسِکُمْ وَ ما تُنْفِقُونَ اِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ اللّهِ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ اِلَیْکُمْ وَ اَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ

لَیْسَ عَلَیْکَ: نیست برای تو

هُدیهُمْ: هدایتشان

وَ لکِنَّ اللّهَ: ولیکن خداوند

یَهْدی: هدایت می کند

ص:100

مَنْ یَشاءُ: کسی را که بخواهد.

وَ ما تُنْفِقُوا: و آن چه انفاق می کنید

مِنْ خَیْرٍ: از خیری ،

(122) جلد 3 سوره بقره

فَلاَِنْفُسِکُمْ: پس برای خودتان است.

وَ ما تُنْفِقُونَ: و انفاق نمی کنید

اِلاَّ ابْتِغاءَ: مگر برای طلب

وَجْهِ اللّهِ: روی خدا.

وَ ما تُنْفِقُوا: و آن چه انفاق کنید

مِنْ خَیْرٍ: از خیری، خوبی ای

یُوَفَّ: یکسر داده می شود

اِلَیْکُمْ: به شما

وَ اَنْتُمْ: و شما

لا تُظْلَمُونَ: ستم نمی شوید.

273 لِلْفُقَراءِ الَّذینَ اُحْصِرُوا فی سَبیلِ اللّهِ لایَسْتَطیعُونَ ضَرْبا فِی الاَْرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ

ص:101

اَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسیماهُمْ لا یَسْأَلُونَ

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (123)

النّاسَ اِلْحافا وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍفَاِنَّ اللّهَ بِهِ عَلیمٌ

لِلْفُقَراءِ الَّذینَ: برای بینوایانی که

اُحْصِرُوا: در تنگنا قرار گرفته

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا،

لایَسْتَطیعُونَ: نمی توانند

ضَرْبا: زدن

فِی الاَْرْضِ: در زمین را،

یَحْسَبُهُمُ: می پندارند ایشان را

الْجاهِلُ: افراد ناآگاه

اَغْنِیاءَ: بی نیاز،

مِنَ: از

التَّعَفُّفِ: شدّت خویشتنداری،

تَعْرِفُهُمْ: می شناسی آن ها را

بِسیماهُمْ: به چهره هایشان.

(124) جلد 3 سوره بقره

لا یَسْأَلُونَ: سئوال نمی کنند

ص:102

النّاسَ اِلْحافا: از مردم با اصرار

وَ ما تُنْفِقُوا: و آن چه انفاق کنید

مِنْ خَیْرٍ: از خیری، خوبی

فَاِنَّ: پس به درستی که

اللّهَ: خداوند

بِهِ عَلیمٌ: به آن داناست.

274 اَلَّذینَ یُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرّا وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

اَمْوالَهُمْ: مال هایشان را

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (125)

بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ: در شب و روز

سِرّا: پنهانی

وَ عَلانِیَةً: و آشکار،

ص:103

فَلَهُمْ: پس برای ایشان است

اَجْرُهُمْ: پاداششان

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان.

وَ لا خَوْفٌ: و نه ترسی

عَلَیْهِمْ: برایشان است

وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ: و نه غمگین می شوند.

277 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ اَقامُواالصَّلوةَ وَ اتَوُا الزَّکوةَ لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

(126) جلد 3 سوره بقره

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و عمل

الصّالِحاتِ: صالح انجام دادند

وَ اَقامُوا: و به پا داشتند

الصَّلوةَ: نماز را

ص:104

وَ اتَوُا الزَّکوةَ: و دادند زکوت را

لَهُمْ: برای ایشان است

اَجْرُهُمْ: اجرشان

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان

وَ لا خَوْفٌ: و نه ترسی

عَلَیْهِمْ: بر آنهاست

وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ: و نه ایشان غمگین می شوند.

285 امَنَ الرَّسُولُ بِما اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (127)

وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ امَنَ بِاللّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ اَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ اَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ

امَنَ الرَّسُولُ: ایمان آورده رسول

بِما اُنْزِلَ: به آن چه نازل شده

اِلَیْهِ: به سویش

مِنْ رَبِّهِ: از جانب پروردگارش

ص:105

وَ الْمُؤْمِنُونَ: و مؤمنین.

کُلٌّ: همگی

امَنَ بِاللّهِ: ایمان آورده اند به خدا

وَ مَلائِکَتِهِ: و فرشتگان او

وَ کُتُبِهِ: و کتاب های او

وَ رُسُلِهِ: و رسولان او،

لا نُفَرِّقُ: فرقی نمی گذاریم

(128) جلد 3 سوره بقره

بَیْنَ اَحَدٍ: بین هیچ یک

مِنْ رُسُلِهِ: از رسولانش.

وَ قالُوا: و گفتند:

سَمِعْنا: شنیدیم ما

وَ اَطَعْنا: و اطاعت کردیم ما.

غُفْرانَکَ: آمرزشت را (خواهیم)

رَبَّنا: پروردگار ما!

وَ اِلَیْکَ: و به سوی توست

الْمَصیرُ: بازگشت.

ص:106

286 لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسا اِلاّ وُسْعَها لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا اِنْ نَسینا اَوْ اَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا اِصْرا کَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (129)

لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا اَنْتَ مَوْلینا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرینَ

لا یُکَلِّفُ اللّهُ: تکلیف نمی کند خدا

نَفْسا: کسی را

اِلاّ وُسْعَها: مگر به اندازه توانش.

لَها ما کَسَبَتْ: برای اوست آن چه به دست آورده

وَ عَلَیْها: و به ضرر اوست

مَا اکْتَسَبَتْ: آن چه به (بدی) به دست آورده.

رَبَّنا: پروردگار ما!

لا تُؤاخِذْنا: مؤاخذه مکن ما را

اِنْ نَسینا: اگر فراموش کردیم

اَوْ اَخْطَأْنا: یا خطا نمودیم.

ص:107

رَبَّنا: پروردگار ما!

وَ لا تَحْمِلْ: و تحمیل مکن

(130) جلد 3 سوره بقره

عَلَیْنا: بر ما

اِصْرا: بار سنگینی را

کَما حَمَلْتَهُ: هم چنان که حمل کردی آن را

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

مِنْ قَبْلِنا: قبل از ما (بودند).

رَبَّنا: پروردگار ما!

وَ لا تُحَمِّلْنا: و قرار مده ما را

ما لا طاقَةَ: آن چه را که طاقتی نیست

لَنا: بر ما

بِهِ: به آن.

وَ اعْفُ: و عفو کن

عَنّا: ما را

وَ اغْفِرْ لَنا: و ببخش و بیامرز ما را

وَ ارْحَمْنا: و رحم کن بر ما.

سوره بقره لغات و مفاهیم قرآن کریم (131)

ص:108

اَنْتَ: تویی

مَوْلینا: سرپرست ما،

فَانْصُرْنا: پس یاری کن ما را

عَلَی: بر

الْقَوْمِ: گروه

الْکافِرینَ: کافرین.

(132) جلد 3 سوره بقره

ص:109

«سوره آل عمران»

6 هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُمْ فِی الاَْرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

یُصَوِّرُکُمْ: تصویر می کند شما را

فِی الاَْرْحامِ: در رَحِم ها

کَیْفَ: هر طور که

یَشاءُ: بخواهد.

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او که

الْعَزیزُ: توانا و

الْحَکیمُ: حکیم است.

8 رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (133)

مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ

رَبَّنا لا تُزِغْ: پروردگارا! منحرف مگردان

ص:110

قُلُوبَنا: دل های ما را

بَعْدَ اِذْ: بعد از آن که

هَدَیْتَنا: هدایت کردی ما را،

وَهَبْ: و ببخش

لَنا: بر ما

مِنْ لَدُنْکَ: از نزد خودت

رَحْمَةً: رحمتی،

اِنَّکَ اَنْتَ: همانا تو، توئی

الْوَهّابُ: بسیار بخشنده.

9 رَبَّنا اِنَّکَ جامِعُ النّاسِ لِیَوْمٍ لارَیْبَ فیهِ اِنَّ اللّهَ لایُخْلِفُ الْمیعادَ

(134) جلد 3 سوره آل عمران

رَبَّنا اِنَّکَ: پروردگارا! همانا تو

جامِعُ النّاسِ: جمع کننده مردم هستی

لِیَوْمٍ: برای روزی که

لارَیْبَ فیهِ: نیست شکی در آن،

ص:111

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

لایُخْلِفُ: تخلّف نمی کند

الْمیعادَ: از وعده خود.

18 شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ اوُلُوا الْعِلْمِ قائِما بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

شَهِدَ: گواهی داده

اللّهُ: خداوند

اَنَّهُ: همانا او

لا اِلهَ: نیست معبودی

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (135)

اِلاّ هُوَ: مگر او

وَ الْمَلائِکَةُ: و فرشتگان

وَ اوُلُوا: و صاحبان

الْعِلْمِ: دانش

قائِما: که قیام کننده

بِالْقِسْطِ: به عدالت (است).

ص:112

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او

الْعَزیزُ: که توانا

الْحَکیمُ: و حکیم است.

19 اِنَ الدّینَ عِنْدَ اللّهِ الاِْسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذینَ اوُتُوا الْکِتابَ اِلاّ مِنْ بَعْدِماجاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیا بَیْنَهُمْ وَمَنْ یَکْفُرْبِاآیاتِ اللّهِ فَاِنَ اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ

(136) جلد 3 سوره آل عمران

اِنَّ: به درستی که

الدّینَ: دین

عِنْدَ: نزد

اللّهِ: خدا

الاِْسْلامُ: اسلام است.

وَ مَا اخْتَلَفَ: و اختلاف نکردند

الَّذینَ: کسانی که

اوُتُوا: داده شدند

ص:113

الْکِتابَ: کتاب

اِلاّ مِنْ بَعْدِ: مگر بعد از

ما جاءَهُمُ: آن که آمد ایشان را

الْعِلْمُ: علم

بَغْیا: (به سبب) ظلم

بَیْنَهُمْ: در میان خودشان.

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (137)

وَ مَنْ: و کسی که

یَکْفُرْ: کافر شود

بِآیاتِ: به آیات

اللّهِ: خدا

فَاِنَّ: پس همانا

اللّهَ: خداوند

سَریعُ الْحِسابِ: سریع الحساب است.

27 تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ

ص:114

مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ

تُولِجُ: داخل می کنی

اللَّیْلَ: شب را

فِی النَّهارِ: در روز

(138) جلد 3 سوره آل عمران

وَ تُولِجُ: و داخل می کنی

النَّهارَ: روز را

فِی اللَّیْلِ: در شب.

وَ تُخْرِجُ: و خارج می کنی

الْحَیَّ: زنده را

مِنَ الْمَیِّتِ: از مرده

وَ تُخْرِجُ: و خارج می کنی

الْمَیِّتَ: مرده را

مِنَ الْحَیِّ: از زنده.

وَ تَرْزُقُ: و روزی می دهی

مَنْ تَشاءُ: به هر که بخواهی

بِغَیْرِ حِسابٍ: بدون حساب.

ص:115

28 لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرینَ اَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (139)

الْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فی شَیْ ءٍ اِلاّ اَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقیةً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ اِلَی اللّهِ الْمَصیرُ

لا یَتَّخِذِ: (نباید) بگیرند

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

الْکافِرینَ: کافران را

اَوْلِیاءَ: دوست

مِنْ دُونِ: غیر از

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان،

وَ مَنْ: و هر که

یَفْعَلْ ذلِکَ: چنین کند

فَلَیْسَ: پس نیست

مِنَ اللّهِ: از خدا

فی شَیْ ءٍ: در چیزی

(140) جلد 3 سوره آل عمران

اِلاّ اَنْ: مگر این که

ص:116

تَتَّقُوا: بپرهیزید

مِنْهُمْ تُقیةً: از آنان (نوعی پرهیز کردن).

وَ یُحَذِّرُکُمُ: و بر حذر می دارد

اللّهُ: خدا

نَفْسَهُ: از خودش.

وَ اِلَی اللّهِ: و به سوی خداست.

الْمَصیرُ: بازگشت.

31 قُلْ اِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَ یَغْفِرْلَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ

قُلْ اِنْ: بگو: اگر

کُنْتُمْ تُحِبُّونَ: دوست می دارید

اللّهَ: خدا را،

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (141)

فَاتَّبِعُونی: پس پیروی کنید مرا

یُحْبِبْکُمُ: (تا) دوست بدارد شما را

اللّهُ: خدا،

ص:117

وَ یَغْفِرْ لَکُمْ: و می آمرزد بر شما

ذُنُوبَکُمْ: گناهانتان را.

وَ اللّهُ: و خداوند

غَفُورٌ رَحیمٌ: آمرزنده مهربانست.

32 قُلْ اَطیعُوا اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ

قُلْ اَطیعُوا: بگو: اطاعت کنید

اللّهَ: خدا

وَ الرَّسُولَ: و رسول را

فَاِنْ تَوَلَّوْا: پس اگر سرپیچی کنید،

(142) جلد 3 سوره آل عمران

فَاِنَّ: پس همانا

اللّهَ: خداوند

لا یُحِبُّ: دوست نمی دارد

الْکافِرینَ: کافران را.

ص:118

51 اِنَّ اللّهَ رَبّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

رَبّی: پروردگار من

وَ رَبُّکُمْ: و پروردگار شماست

فَاعْبُدُوهُ: پس بپرستید او را.

هذا: این است

صِراطٌ: راه

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (143)

مُسْتَقیمٌ: راست.

53 رَبَّنا امَنّا بِما اَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ

رَبَّنا: پروردگارا!

امَنّا: ایمان آوردیم

بِما: به آن چه

ص:119

اَنْزَلْتَ: نازل کردی تو

وَ اتَّبَعْنَا: و پیروی نمودیم

الرَّسُولَ: فرستاده را،

فَاکْتُبْنا: پس بنویس ما را

مَعَ الشّاهِدینَ: با گواهان.

55 اِذْ قالَ اللّهُ یا عیسی اِنّی مُتَوَفّیکَ وَ رافِعُکَ

(144) جلد 3 سوره آل عمران

اِلَیَّ وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذینَ کَفَرُوا اِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ ثُمَّ اِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَاَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فیما کُنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ

اِذْ قالَ: زمانی که گفت:

اللّهُ: خداوند

یا عیسی: ای عیسی!

اِنّی: همانا من

مُتَوَفّیکَ: می گیرم (جان) تو را

وَ رافِعُکَ: و بالا می برم تو را

ص:120

اِلَیَّ: به سوی خود

وَ مُطَهِّرُکَ: و پاک می کنم تو را

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

وَ جاعِلُ و قرار دهنده ام

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (145)

الَّذینَ: کسانی را که

اتَّبَعُوکَ: پیروی کردند تو را

فَوْقَ: بالاتر از

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

اِلی یَوْمِ: تا روز

الْقِیامَةِ: قیامت،

ثُمَّ اِلَیَّ: سپس به سوی من است

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما.

فَاَحْکُمُ: سپس حکم می کنم

بَیْنَکُمْ: بین شما

ص:121

فیما کُنْتُمْ فیهِ: در آن چه که در آن

تَخْتَلِفُونَ: اختلاف می کردید.

(146) جلد 3 سوره آل عمران

61 فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ماجاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبینَ

فَمَنْ: پس کسی که

حاجَّکَ: ستیزه کند با تو

فیهِ مِنْ بَعْدِ: در آن از بعد

ما جاءَکَ: آن چه آمد تو را

مِنَ الْعِلْمِ: از علم

فَقُلْ: پس بگو:

تَعالَوْا: بیائید،

نَدْعُ: می خوانیم ما

اَبْناءَنا: فرزندانمان را، پسرانمان را

ص:122

وَ اَبْناءَکُمْ: و شما هم فرزندانتان را،

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (147)

وَ نِساءَنا: و ما زنانمان را،

وَ نِساءَکُمْ: و شما زنانتان را،

وَ اَنْفُسَنا: و خود ما، و جان های ما،

وَ اَنْفُسَکُمْ: و خود شما، و جان های شما،

ثُمَّ نَبْتَهِلْ: سپس مباهله کنیم

فَنَجْعَلْ: پس قرار دهیم

لَعْنَتَ اللّهِ: لعنت خداوند را

عَلَی الْکاذِبینَ: بر دروغگویان.

64 قُلْ یا اَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا اِلی کَلِمَةٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ اَلاّ نَعْبُدَ اِلاَّ اللّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئا وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضا اَرْبابا مِنْ دُونِ اللّهِ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِاَنّا مُسْلِمُونَ

قُلْ: بگو:

(148) جلد 3 سوره آل عمران

یا اَهْلَ: ای اهل

ص:123

الْکِتابِ: کتاب!

تَعالَوْا: بیائید

اِلی کَلِمَةٍ: به سوی کلمه ای

سَواءٍ: که یکسان است

بَیْنَنا وَ: بین ما و

بَیْنَکُمْ: بین شما،

اَلاّ نَعْبُدَ: این که نپرستیم

اِلاَّ اللّهَ: مگر خدا را،

وَ لا نُشْرِکَ: و شریک نسازیم

بِهِ شَیْئا: با او چیزی را،

وَ لا یَتَّخِذَ: و نگیرد، نپذیرد

بَعْضُنا: بعضی از ما

بَعْضا: بعض دیگر را

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (149)

اَرْبابا: به خدائی

مِنْ دُونِ: به غیر از

اللّهِ: خداوند.

ص:124

فَاِنْ: پس اگر

تَوَلَّوْا: روی گردانند

فَقُولُوا: پس بگوئید:

اشْهَدُوا: گواه باشید

بِاَنّا: به این که ما

مُسْلِمُونَ: تسلیم شدگانیم.

83 اَفَغَیْرَ دینِ اللّهِ یَبْغُونَ وَ لَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ طَوْعا وَ کَرْها وَ اِلَیْهِ یُرْجَعُونَ

اَفَغَیْرَ: آیا پس غیر

(150) جلد 3 سوره آل عمران

دینِ اللّهِ: دین خدا

یَبْغُونَ: طلب می کنند

وَ لَهُ اَسْلَمَ: و برای او تسلیم اند؟

مَنْ: آن چه (آن که)

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

ص:125

وَ الاَْرْضِ: و زمین هستند

طَوْعا: از روی اختیار

وَ کَرْها: یا اجبار

وَ اِلَیْهِ: و به سوی او

یُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوند.

85 وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الاِْسْلامِ دینا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الاْخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ

وَ مَنْ یَبْتَغِ: و هر کس طلب کند

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (151)

غَیْرَ الاِْسْلامِ: غیر از اسلام

دینا: دینی را،

فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ: پس پذیرفته نخواهد شد از او

وَ هُوَ فِی: و او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

مِنَ الْخاسِرینَ: از زیان کاران است.

ص:126

91 اِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفّارٌ فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْ اَحَدِهِمْ مِلْ ءُ الاَْرْضِ ذَهَبا وَ لَوِ افْتَدی بِهِ اوُلئِکَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

وَ ماتُوا: و مردند

(152) جلد 3 سوره آل عمران

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

کُفّارٌ: کافر بودند

فَلَنْ: هرگز

یُقْبَلَ: قبول نشود

مِنْ: از هیچ

اَحَدِهِمْ: کدامشان

مِلْ ءُ: (به اندازه) پُری

الاَْرْضِ: زمین

ذَهَبا: از طلا.

ص:127

وَ لَوِ: و اگر

افْتَدی: فدیه بپردازد

بِهِ: آن را

اوُلئِکَ: آنان

لَهُمْ: برایشان

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (153)

عَذابٌ: عذابی

اَلیمٌ: دردناک است

وَ ما: و نیست

لَهُمْ: برایشان

مِنْ: هیچ

ناصِرینَ: یاوری.

92 لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ ءٍ فَاِنَّ اللّهَ بِه عَلیمٌ

لَنْ تَنالُوا: هرگز نمی رسید

الْبِرَّ: به نیکی

ص:128

حَتّی تُنْفِقُوا: تا انفاق کنید

مِمّا: از آن چه

تُحِبُّونَ: دوست می دارید.

(154) جلد 3 سوره آل عمران

وَ ما تُنْفِقُوا: و آن چه انفاق می کنید

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی،

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خداوند

بِه عَلیمٌ: به آن آگاه است.

«پایان جزء 3»

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (155)

ص:129

104 وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اُولآئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

وَلْتَکُنْ: و باید باشد

مِنْکُمْ: از شما

اُمَّةٌ: گروهی، امّتی

یَدْعُونَ: که دعوت کنند

اِلَی الْخَیْرِ: به خیر و نیکی،

وَ یَأْمُرُونَ: و امر کنند

بِالْمَعْرُوفِ: به معروف (خوبی)

وَ یَنْهَوْنَ: و نهی کنند

عَنِ الْمُنْکَرِ: از منکر (بدی)

وَ اُولآئِکَ: و آنان

هُمُ الْمُفْلِحُونَ: ایشانند رستگاران

(156) جلد 4 سوره آل عمران

110 کُنْتُمْ خَیْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ

ص:130

بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لَوْ امَنَ اَهْلُ الْکِتابِ لَکانَ خَیْرا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ اَکْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ

کُنْتُمْ: بودید

خَیْرَ: بهترین

اُمَّةٍ: امّتی که

اُخْرِجَتْ: خارج کرده شد

لِلنّاسِ: برای مردم،

تَأْمُرُونَ: امر می کنید

بِالْمَعْرُوفِ: به نیکی ها، خوبی ها

وَ تَنْهَوْنَ: و نهی می کنید

عَنِ الْمُنْکَرِ: از بدی ها

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (157)

وَ تُؤْمِنُونَ: و ایمان می آورید

بِاللّهِ: به خدا.

وَ لَوْ: و اگر

امَنَ: ایمان آورند

ص:131

اَهْلُ: اهل

الْکِتابِ: کتاب

لَکانَ: هر آینه باشد

خَیْرا: خیری

لَهُمْ: برایشان.

مِنْهُمُ: عده ای از آن ها

الْمُؤْمِنُونَ: با ایمانند

وَ اَکْثَرُهُمُ: و بیشترشان

الْفاسِقُونَ: فاسقند.

(158) جلد 4 سوره آل عمران

113 لَیْسُوا سَوآءً مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ اُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ ایاتِ اللّهِ اناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ

لَیْسُوا:نیستند

سَوآءً: یکسان .

مِنْ: از

اَهْلِ الْکِتابِ: اهل کتاب

ص:132

اُمَّةٌ: جمعیّتی، گروهی

قائِمَةٌ: به پا خواسته اند

یَتْلُونَ: که می خوانند

ایاتِ: آیات

اللّهِ: خدا را

اناءَ اللَّیْلِ: در اثناء (اوقات) شب،

وَ هُمْ یَسْجُدُونَ:در حالی که آن ها سجده می کنند.

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (159)

114 یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَاُولآئِکَ مِنَ الصّالِحینَ

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند

بِاللّهِ: به خدا

وَ الْیَوْمِ: و روز

الاْخِرِ: قیامت،

وَ یَأْمُرُونَ: و امر می کنند

ص:133

بِالْمَعْرُوفِ: به خوبی ها

وَ یَنْهَوْنَ: و نهی می کنند

عَنِ الْمُنْکَرِ: از بدی ها،

وَ یُسارِعُونَ: و سبقت می گیرند

فِی الْخَیْراتِ: در کارهای خیر،

وَاُولآئِکَ: و آنان

(160) جلد 4 سوره آل عمران

مِنَ الصّالِحینَ: از صالحانند.

133 وَ سارِعُوا اِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمواتُ وَ الاَْرْضُ اُعِدَّتْ لِلْمُتَّقینَ

وَ سارِعُوا: و سرعت گیرید

اِلی مَغْفِرَةٍ: به سوی آمرزش

مِنْ: از جانب

رَبِّکُمْ: پروردگارتان،

وَ جَنَّةٍ: و بهشتی که

عَرْضُهَا: وسعت آن

ص:134

السَّمواتُ: آسمان ها

وَ الاَْرْضُ: و زمین است

اُعِدَّتْ: آماده شده است

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزگاران

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (161)

134 الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّاآءِ وَ الضَّرّاآءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النّاسِ وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ

الَّذینَ: کسانی که

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

فِی السَّرّآءِ: در توانگری

وَ الضَّرّآءِ: و سختی،

وَ الْکاظِمینَ: و فروبرندگان

الْغَیْظَ: خشم،

وَ الْعافینَ: و در گذرندگان

عَنِ النّاسِ: از مردمند.

ص:135

وَ اللّهُ: و خداوند

یُحِبُّ: دوست می دارد

(162) جلد 4 سوره آل عمران

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران را.

135 وَ الَّذینَ اِذا فَعَلُوا فاحِشَةً اَوْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوااللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُالذُّنُوبَ اِلاَّاللّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلی مافَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

اِذا فَعَلُوا: وقتی انجام دادند

فاحِشَةً: کار زشتی را،

اَوْ ظَلَمُوا: یا ظلم کردند

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان،

ذَکَرُوا: یاد کنند

اللّهَ: خدا را

فَاسْتَغْفَرُوا: پس طلب آمرزش کنند

لِذُنُوبِهِمْ: برای گناهانشان.

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (163)

ص:136

وَ مَنْ: و چه کسی

یَغْفِرُ: می آمرزد

الذُّنُوبَ: گناهان را

اِلاَّ اللّهُ: به جز خداوند؟

وَ لَمْ یُصِرُّوا: و اصرار نمی ورزند

عَلی ما: بر آن چه

فَعَلُوا: انجام دادند.

وَ هُمْ: در حالی که ایشان

یَعْلَمُونَ: می دانند

136 اُولآئِکَ جَزاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها وَ نِعْمَ اَجْرُ الْعامِلینَ

اُولآئِکَ: آنان

(164) جلد 4 سوره آل عمران

جَزاؤُهُمْ: پاداششان

مَغْفِرَةٌ: آمرزشی است

ص:137

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان،

وَ جَنّاتٌ: و بهشت هایی که

تَجْری: جاری می شود

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: رودها.

خالِدینَ فیها: جاودانند در آن.

وَ نِعْمَ: و چه نیکوست

اَجْرُ: پاداش

الْعامِلینَ: عمل کنندگان، اهل عمل

137 قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسیرُوا فِی الاَْرْضِ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (165)

فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبینَ

قَدْ: به تحقیق

خَلَتْ: گذشته

مِنْ قَبْلِکُمْ: پیش از شما

ص:138

سُنَنٌ: روش هایی،

فَسیرُوا: پس سیر کنید

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

فَانْظُرُوا: پس نظر کنید، ببینید

کَیْفَ: چگونه

کانَ: بود

عاقِبَةُ: سرانجام

الْمُکَذِّبینَ: تکذیب کنندگان؟

138 هذا بَیانٌ لِلنّاسِ وَ هُدیً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقینَ

(166) جلد 4 سوره آل عمران

هذا: این

بَیانٌ: بیانی است

لِلنّاسِ: برای مردم

وَ هُدیً: و هدایتی

وَ مَوْعِظَةٌ: و پندی است

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزگاران

ص:139

139 وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ اَنْتُمُ الاَْعْلَوْنَ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ

وَ لا تَهِنُوا: و سست نشوید

وَ لا تَحْزَنُوا: و غمگین نباشید.

وَ اَنْتُمُ: و شما

الاَْعْلَوْنَ: برتر هستید

اِنْ: اگر

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (167)

کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ: مؤمن باشید

159 فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الاَْمْرِ فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ

فَبِما رَحْمَةٍ: پس به سبب لطف و رحمت

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا

لِنْتَ لَهُمْ: نرم خو (و خوش اخلاق) شدی برایشان.

ص:140

وَ لَوْ کُنْتَ: و اگر بودی

فَظّا: تند و خشن

غَلیظَ الْقَلْبِ: سنگدل،

لاَانْفَضُّوا: هر آینه پراکنده می شدند

مِنْ حَوْلِکَ: از اطرافت.

(168) جلد 4 سوره آل عمران

فَاعْفُ عَنْهُمْ: پس عفو کن ایشان را.

وَ اسْتَغْفِرْ: و طلب آمرزش کن

لَهُمْ: برای آن ها

وَ شاوِرْهُمْ: و مشورت کن با آن ها

فِی الاَْمْرِ: در کار.

فَاِذا: پس هنگامی که

عَزَمْتَ: تصمیم گرفتی

فَتَوَکَّلْ: پس توکل کن

عَلَی اللّهِ: بر خدا.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

یُحِبُّ: دوست می دارد

ص:141

الْمُتَوَکِّلینَ: توکل کنندگان را

160 اِنْ یَنْصُرْکُمُ اللّهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ اِنْ یَخْذُلْکُمْ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (169)

فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

اِنْ یَنْصُرْکُمُ: اگر یاری کند شما را

اللّهُ: خداوند،

فَلا غالِبَ: پس پیروز نخواهد شد

لَکُمْ: بر شما (هیچ کس)

وَ اِنْ: و اگر

یَخْذُلْکُمْ: دست بردارد از شما،

فَمَنْ ذَا الَّذی: پس کیست، چه کسی است آن که

یَنْصُرُکُمْ: یاری کند شما را

مِنْ بَعْدِهِ: از بعد آن؟

وَ عَلَی اللّهِ: و بر خداوند

فَلْیَتَوَکَّلِ: پس باید توکّل کند

ص:142

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

(170) جلد 4 سوره آل عمران

161 وَ ما کانَ لِنَبِیٍّ اَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیمَةِ ثُمَّ تُوَفّی کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ

وَ ما کانَ لِنَبِیٍّ: و نباشد بر پیامبری

اَنْ یَغُلَّ: این که خیانت کند.

وَ مَنْ: و کسی که

یَغْلُلْ: خیانت کند،

یَأْتِ بِما: می آورد آن چه را که

غَلَّ یَوْمَ: خیانت کرده روز

الْقِیمَةِ: قیامت.

ثُمَّ تُوَفّی: سپس داده می شود

کُلُّ نَفْسٍ: هر نفسی

ما کَسَبَتْ: آن چه را کسب کرده.

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (171)

وَ هُمْ: و ایشان

ص:143

لا یُظْلَمُونَ: ستم نخواهند شد.

162 اَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّهِ کَمَنْ بآءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّهِ وَ مَاْویهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ

اَفَمَنِ: آیا پس کسی که

اتَّبَعَ: پیروی کرده

رِضْوانَ: رضای

اللّهِ: خدا را،

کَمَنْ: مانند کسی است که

بآءَ: گرفتار شده

بِسَخَطٍ: به خشم و غضب

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا؟

وَ مَاْویهُ: و جایگاهش

(172) جلد 4 سوره آل عمران

جَهَنَّمُ: جهنّم است.

وَ بِئْسَ: و چه بد

الْمَصیرُ: بازگشتگاهی است

ص:144

163 هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللّهِ وَ اللّهُ بَصیرٌ بِما یَعْمَلُونَ

هُمْ: ایشان را

دَرَجاتٌ: درجاتی است

عِنْدَاللّهِ: نزد خدا.

وَ اللّهُ: و خداوند

بَصیرٌ: بیناست

بِما: به آن چه

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند.

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (173)

164 لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَی الْمُؤْمِنینَ اِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ اَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِهِ وَ یُزَکّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ اِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

مَنَّ: منت نهاد

ص:145

اللّهُ: خداوند

عَلَی الْمُؤْمِنینَ: بر مؤمنان،

اِذْ بَعَثَ: هنگامی که برانگیخت

فیهِمْ رَسُولاً: در میانشان رسولی

مِنْ اَنْفُسِهِمْ: از خودشان،

یَتْلُوا عَلَیْهِمْ: بخواند بر آن ها

ایاتِهِ: آیاتش را.

وَ یُزَکّیهِمْ: و پاک گرداند آن ها را

(174) جلد 4 سوره آل عمران

وَ یُعَلِّمُهُمُ: و بیاموزد آن ها را

الْکِتابَ: کتاب (آسمانی)

وَالْحِکْمَةَ: و حکمت.

وَ اِنْ کانُوا: و اگر (چه) بودند

مِنْ قَبْلُ: از قبل

لَفی ضَلالٍ: هر آینه در گمراهی

مُبینٍ: آشکاری

ص:146

165 اَوَ لَمّا اَصابَتْکُمْ مُصیبَةٌ قَدْ اَصَبْتُمْ مِثْلَیْها قُلْتُمْ اَنّی هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اَنْفُسِکُمْ اِنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

اَوَ لَمّا: آیا و هنگامی که

اَصابَتْکُمْ: رسید به شما

مُصیبَةٌ: مصیبتی

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (175)

قَدْ اَصَبْتُمْ: به تحقیق رساندید

مِثْلَیْها: دو برابر آن را

قُلْتُمْ: گفتید:

اَنّی هذا: از کجاست این؟

قُلْ هُوَ: بگو: آن

مِنْ عِنْدِ: از نزد

اَنْفُسِکُمْ: خود شماست.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

عَلی کُلِّ: بر هر

شَیْ ءٍ: چیزی

ص:147

قَدیرٌ: قادر است

166 وَ ما اَصابَکُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعانِ فَبِاِذْنِ اللّهِ وَ لِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنینَ

(176) جلد 4 سوره آل عمران

وَ ما اَصابَکُمْ: و آن چه رسید به شما

یَوْمَ الْتَقَی: در روز روبه رو شدن

الْجَمْعانِ: دو جمعیت، دو گروه

فَبِاِذْنِ: پس به اجازه

اللّهِ: خدا (بود)،

وَ لِیَعْلَمَ: و تا شناخته شوند

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنین

167 وَ لِیَعْلَمَ الَّذینَ نافَقُوا وَ قیلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ اَوِادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاَ تَّبَعْناکُمْ هُمْ لِلْکُفْرِ یَوْمَئِذٍ اَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلاِْیْمانِ یَقُولُونَ بِاَفْواهِهِمْ ما لَیْسَ فی قُلُوبِهِمْ وَ اللّهُ اَعْلَمُ

ص:148

بِما یَکْتُمُونَ

وَ لِیَعْلَمَ: و تا شناخته شوند

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (177)

الَّذینَ: کسانی که

نافَقُوا: منافق بودند، نفاق کردند

وَ قیلَ لَهُمْ: و گفته شد به ایشان

تَعالَوْا قاتِلُوا: بیایید نبرد کنید

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

اَوِ ادْفَعُوا: یا دفع کنید، دفاع نمایید

قالُوا: گفتند:

لَوْ نَعْلَمُ: اگر می دانستیم

قِتالاً: جنگی است

لاَ تَّبَعْناکُمْ: هر آینه پیروی می کردیم شما را.

هُمْ لِلْکُفْرِ: آن ها به کفر

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

اَقْرَبُ: نزدیک تر بودند

مِنْهُمْ لِلاِْیْمانِ: از ایشان به ایمان،

(178) جلد 4 سوره آل عمران

ص:149

یَقُولُونَ: می گویند:

بِاَفْواهِهِمْ: با دهان هایشان

ما لَیْسَ: آن چه را که نیست

فی قُلُوبِهِمْ: در دل هایشان.

وَ اللّهُ اَعْلَمُ: و خداوند داناتر است

بِما: به آن چه که

یَکْتُمُونَ: کتمان می کنند

168 اَلَّذینَ قالُوا لاِِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ اَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ اَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

اَلَّذینَ قالُوا: کسانی که گفتند:

لاِِخْوانِهِمْ: به برادرانشان

وَ قَعَدُوا: و نشستند، کناره گیری کردند،

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (179)

لَوْ: اگر

اَطاعُونا: پیروی می کردند ما را

ص:150

ما قُتِلُوا: کشته نمی شدند.

قُلْ: بگو:

فَادْرَؤُا: پس دور کنید

عَنْ اَنْفُسِکُمُ: از خودتان

الْمَوْتَ: مرگ را

اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ: اگر راست می گویید.

169 وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ اَمْواتا بَلْ اَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ

وَ لا تَحْسَبَنَّ: و به حساب نیاور، گمان مبر

الَّذینَ: کسانی که

قُتِلُوا: کشته شدند

(180) جلد 4 سوره آل عمران

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

اَمْواتا: مردگانند،

بَلْ اَحْیاءٌ: بلکه زنده اند،

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان

ص:151

یُرْزَقُونَ: روزی داده می شوند

170 فَرِحینَ بِما اتیهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ یَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ اَلاّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

فَرِحینَ: خوشحالند

بِما: به آن چه که

اتیهُمُ اللّهُ: داده به ایشان خداوند

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش،

وَ یَسْتَبْشِرُونَ: و بشارت می دهند

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (181)

بِالَّذینَ: به کسانی که

لَمْ یَلْحَقُوا: هنوز ملحق نشدند

بِهِمْ: به ایشان

مِنْ خَلْفِهِمْ: از پشتشان،

اَلاّ خَوْفٌ: این که نه ترسی

عَلَیْهِمْ: بر آن هاست

ص:152

وَ لا هُمْ: و نه ایشان

یَحْزَنُونَ: غمگین می شوند.

171 یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ وَ اَنَّ اللّهَ لا یُضیعُ اَجْرَ الْمُؤْمِنینَ

یَسْتَبْشِرُونَ: بشارت می دهند

بِنِعْمَةٍ: به نعمتی

مِنَ اللّهِ: از جانب خداوند

(182) جلد 4 سوره آل عمران

وَ فَضْلٍ: و فضلی.

وَ اَنَّ اللّهَ: و همانا خداوند

لا یُضیعُ: ضایع نمی کند

اَجْرَ الْمُؤْمِنینَ: پاداش مؤمنان را

172 اَلَّذینَ اسْتَجابُوا لِلّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما اَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذینَ اَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا اَجْرٌ عَظیمٌ

ص:153

اَلَّذینَ: کسانی که

اسْتَجابُوا: اجابت کردند

لِلّهِ: (دعوت) خدا

وَ الرَّسُولِ: و رسول را،

مِنْ بَعْدِ: از بعد

ما اَصابَهُمُ: آن چه رسید به ایشان

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (183)

الْقَرْحُ: زخم کاری، جراحات

لِلَّذینَ: برای کسانی که

اَحْسَنُوا: نیکی کردند

مِنْهُمْ: از ایشان،

وَ اتَّقَوْا: و تقوا پیش گرفتند

اَجْرٌ عَظیمٌ: پاداشی بزرگ است.

173 اَلَّذینَ قالَ لَهُمُ النّاسُ اِنَّ النّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ ایمانا وَ قالُوا حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ

ص:154

اَلَّذینَ: آن کسانی که

قالَ لَهُمُ: گفتند به ایشان

النّاسُ: مردم

اِنَّ النّاسَ: همانا مردم (منظور دشمنان)

(184) جلد 4 سوره آل عمران

قَدْ: به تحقیق

جَمَعُوا: اجتماع کردند

لَکُمْ: بر شما

فَاخْشَوْهُمْ: پس بترسید از آن ها،

فَزادَهُمْ: پس زیاد شد

ایمانا: ایمانشان

وَ قالُوا: و گفتند:

حَسْبُنَا: کافی است ما را

اللّهُ: خداوند

وَ نِعْمَ الْوَکیلُ: و بهترین حامی است.

174 فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ

ص:155

سُوآءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللّهِ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظیمٍ

فَانْقَلَبُوا: پس زیر و رو کردند، بازگشتند

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (185)

بِنِعْمَةٍ: با نعمتی

مِنَ اللّهِ: از جانت خدا

وَ فَضْلٍ: و فضلی،

لَمْ یَمْسَسْهُمْ: نرسید به ایشان

سُوآءٌ: بدی ای، ناراحتی ای،

وَ اتَّبَعُوا: و پیروی کردند

رِضْوانَ: خشنودی

اللّهِ: خدا را.

وَ اللّهُ: و خداوند

ذُو فَضْلٍ: دارای فضلی

عَظیمٍ: بزرگ است

175 اِنَّما ذلِکُمُ الشَّیْطانُ یُخَوِّفُ اَوْلِیاءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ

(186) جلد 4 سوره آل عمران

ص:156

اِنَّما: جز این نیست که

ذلِکُمُ: این برای شما،

الشَّیْطانُ: شیطان است

یُخَوِّفُ: که می ترساند

اَوْلِیاءَهُ: دوستانش را،

فَلا تَخافُوهُمْ: پس نترسید از آن ها،

وَ خافُونِ: و بترسید از من

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ: مؤمن هستید

176 وَ لایَحْزُنْکَ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ اِنَّهُمْ لَنْ یَضُرُّوا اللّهَ شَیْئا یُریدُ اللّهُ اَلاّ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظّا فِی الاْخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ

وَ لا یَحْزُنْکَ: و غمگین نکنند تو را

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (187)

الَّذینَ: کسانی که

یُسارِعُونَ: شتاب می کنند

ص:157

فِی الْکُفْرِ: در کفر

اِنَّهُمْ: در کفر

لَنْ یَضُرُّوا: هرگز ضرر نمی رسانند

اللّهَ: خدا را

شَیْئا: چیزی.

یُریدُ: می خواهد

اللّهُ: خداوند

اَلاّ یَجْعَلَ: این که قرار ندهد

لَهُمْ حَظّا: برای ایشان بهره ای

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت.

وَ لَهُمْ عَذابٌ: و برای ایشان عذابی

عَظیمٌ: بزرگ است

(188) جلد 4 سوره آل عمران

177 اِنَّ الَّذینَ اشْتَرَوُا الْکُفْرَ بِالاْیمانِ لَنْ یَضُرُّوا اللّهَ شَیْئا وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

ص:158

اشْتَرَوُا: خریدند

الْکُفْرَ: کفر را

بِالاْیمانِ: به ایمان،

لَنْ یَضُرُّوا: هرگز ضرر نمی رسانند

اللّهَ: خدا را

شَیْئا: چیزی،

وَ لَهُمْ عَذابٌ: و برای ایشان عذابی

اَلیمٌ: دردناک است.

178 وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا اَنَّما نُمْلی لَهُمْ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (189)

خَیْرٌ لاَِنْفُسِهِمْ اِنَّما نُمْلی لَهُمْ لِیَزْدادُوا اِثْما وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ

وَ لا یَحْسَبَنَّ: و گمان نکنند، خیال نکنند

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

اَنَّما: فقط، حتما

ص:159

نُمْلی: مهلت می دهیم

لَهُمْ: به ایشان

خَیْرٌ: بهتر است

لاَِنْفُسِهِمْ: برای خودشان،

اِنَّما: جز این نیست که

نُمْلی: مهلت می دهیم

لَهُمْ: به ایشان

لِیَزْدادُوا: تا زیاد کنند، بیفزایند

(190) جلد 4 سوره آل عمران

اِثْما: گناه را،

وَ لَهُمْ عَذابٌ: و برای ایشان عذابی

مُهینٌ: خوارکننده است

179 ما کانَ اللّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنینَ عَلی ما اَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمیزَ الْخَبیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَ ما کانَ اللّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَی الْغَیْبِ وَ لکِنَّ اللّهَ یَجْتَبی مِنْ رُسُلِهِ مَنْ یَشاآءُ فَامِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ اِنْ تُؤْمِنُوا

ص:160

وَ تَتَّقُوا فَلَکُمْ اَجْرٌ عَظیمٌ

ما کانَ اللّهُ: چنین نباشد که خدا

لِیَذَرَ: واگذارد

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را

عَلی ما اَنْتُمْ: بر آن چه شما

عَلَیْهِ حَتّی: بر آن (هستید) تا

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (191)

یَمیزَ: جدا سازد

الْخَبیثَ: ناپاک را

مِنَ الطَّیِّبِ: از پاک.

وَ ما کانَ اللّهُ: و چنین نباشد که خدا

لِیُطْلِعَکُمْ: مطلع کند شما را

عَلَی الْغَیْبِ: بر اسرار، غیب،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اللّهَ: خداوند

یَجْتَبی: انتخاب می کند

مِنْ رُسُلِهِ: از فرستادگانش

ص:161

مَنْ یَشاآءُ: هر که رابخواهد.

فَامِنُوا: پس ایمان بیاورید

بِاللّهِ: به خداوند

وَ رُسُلِهِ: و فرستادگانش.

(192) جلد 4 سوره آل عمران

وَ اِنْ تُؤْمِنُوا: و اگر ایمان بیاورید

وَ تَتَّقُو:ا و تقوا پیشه کنید

فَلَکُمْ: پس برای شما

اَجْرٌ عَظیمٌ: پاداشی بزرگ است

180 وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَبْخَلُونَ بِما اتیهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَیْرا لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَیُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ لِلّهِ میراثُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ

وَ لا یَحْسَبَنَّ: و گمان نکنند، خیال نکنند

الَّذینَ: کسانی که

یَبْخَلُونَ: بخل می ورزند

ص:162

بِما اتیهُمُ: به آن چه داده به ایشان

اللّهُ: خداوند

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (193)

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش،

هُوَ خَیْرا لَهُمْ: او بهتر است برایشان،

بَلْ هُوَ شَرٌّ: بلکه او بد است

لَهُمْ: برایشان

سَیُطَوَّقُونَ: به زودی (به گردنشان) طوق می افکنند

ما بَخِلُوا: آن چه را بخل ورزیدند

بِهِ: به آن

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت.

وَ لِلّهِ: و برای خداست

میراثُ: میراث

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین.

وَ اللّهُ بِما: و خداوند به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

(194) جلد 4 سوره آل عمران

ص:163

خَبیرٌ: آگاه است

185 کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ اِنَّما تُوَفَّوْنَ اُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیمَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ اُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَیوةُ الدُّنْیا اِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ

کُلُّ نَفْسٍ: هر کسی، هر نفسی

ذائِقَةُ: چشنده

الْمَوْتِ: مرگ است.

وَ اِنَّما: و جز این نیست که

تُوَفَّوْنَ: دریافت می کنید

اُجُورَکُمْ: پاداشتان را

یَوْمَ: روز

الْقِیمَةِ: قیامت.

فَمَنْ: پس هر کس

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (195)

زُحْزِحَ: دور شد

عَنِ النّارِ: از آتش

ص:164

وَ اُدْخِلَ: و داخل

الْجَنَّةَ: بهشت شد

فَقَدْ: پس به تحقیق

فازَ: رستگار شد.

وَ مَا الْحَیوةُ: و نیست زندگانی

الدُّنْیا: دنیا

اِلاّ: مگر

مَتاعُ: سرمایه، کالای

الْغُرُورِ: فریب.

186 لَتُبْلَوُنَّ فی اَمْوالِکُمْ وَ اَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ اُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذینَ

(196) جلد 4 سوره آل عمران

اَشْرَکُوا اَذیً کَثیرا وَ اِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَاِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الاُْمُورِ

لَتُبْلَوُنَّ: قطعا آزمایش می شوید

فی اَمْوالِکُمْ: در مال هایتان

ص:165

وَ اَنْفُسِکُمْ: و جان هایتان

وَ لَتَسْمَعُنَّ: و حتما می شنوید

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

اُوتُوا: داده شدند

الْکِتابَ: کتاب (آسمانی)

مِنْ قَبْلِکُمْ: قبل از شما،

وَ مِنَ: و از

الَّذینَ: کسانی که

اَشْرَکُوا: شرک ورزیدند

اَذیً: اذیت و آزار

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (197)

کَثیرا: بسیاری.

وَ اِنْ: و اگر

تَصْبِرُوا: صبر کنید

وَ تَتَّقُوا: و تقوا پیشه کنید

فَاِنَّ: پس همانا

ذلِکَ: آن

ص:166

مِنْ عَزْمِ: از تصمیم قاطع

الاُْمُورِ: کارهاست

188 لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَفْرَحُونَ بِماآ اَتَوْا وَ یُحِبُّونَ اَنْ یُحْمَدُوا بِما لَمْ یَفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

لا تَحْسَبَنَّ: گمان مبر

الَّذینَ: کسانی که

(198) جلد 4 سوره آل عمران

یَفْرَحُونَ: خوشحال می شوند

بِمآ: به آن چه

اَتَوْا: آورند (از اعمال خود)،

وَ یُحِبُّونَ: و دوست می دارند

اَنْ یُحْمَدُوا: که ستایش شوند

بِما: به آن چه

لَمْ یَفْعَلُوا: انجام ندادند،

فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ: پس گمان مبر که ایشان

ص:167

بِمَفازَةٍ: به نجاتی

مِنَ الْعَذابِ: از عذاب هستند.

وَ لَهُمْ عَذابٌ: و برای ایشان عذابی

اَلیمٌ: دردناک است.

189 وَ لِلّهِ مُلْکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ اللّهُ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (199)

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

وَ لِلّهِ: و برای خداست

مُلْکُ: پادشاهی، حکومت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین.

وَ اللّهُ: و خداوند

عَلی کُلِّ: بر همه

شَیْ ءٍ قَدیرٌ: چیز قادر است

190 اِنَّ فی خَلْقِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ

ص:168

وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لاَیاتٍ لاُِولِی الاَْلْبابِ

اِنَّ فی خَلْقِ: همانا در خلقت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

(200) جلد 4 سوره آل عمران

وَ اخْتِلافِ: و آمد و رفت

اللَّیْلِ: شب

وَ النَّهارِ: و روز

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی

لاُِولِی: برای صاحبان

الاَْلْبابِ: خرد است.

191 اَلَّذینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیاما وَ قُعُودا وَ عَلی جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النّارِ

اَلَّذینَ: کسانی که

یَذْکُرُونَ: یاد می کنند

ص:169

اللّهَ: خدا را

قِیاما: در حال ایستاده

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (201)

وَ قُعُودا: و در حال نشسته

وَ عَلی جُنُوبِهِمْ: و بر پهلوهایشان

وَ یَتَفَکَّرُونَ: و می اندیشند

فی خَلْقِ: در خلقت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

رَبَّنا: (و می گویند:) پروردگارا!

ما خَلَقْتَ: خلق نکردی

هذا باطِلاً: این ها را بیهوده؟

سُبْحانَکَ: منزهی تو.

فَقِنا: پس نگه دار ما را

عَذابَ النّارِ: از عذاب آتش

192 رَبَّنا اِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النّارَ فَقَدْ اَخْزَیْتَهُ

(202) جلد 4 سوره آل عمران

ص:170

وَ ما لِلظّالِمینَ مِنْ اَنْصارٍ

رَبَّنا: پروردگارا

اِنَّکَ: همانا تو

مَنْ تُدْخِلِ: هر که در داخل

النّارَ: آتش کنی

فَقَدْ: پس به تحقیق

اَخْزَیْتَهُ: خوار کرده ای او را.

وَ ما لِلظّالِمینَ: و نیست برای ستمگران

مِنْ اَنْصارٍ: هیچ یاوری

193 رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیا یُنادی لِلاْیمانِ اَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الاَْبْرارِ

رَبَّنا: پروردگارا!

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (203)

اِنَّنا: همانا ما

سَمِعْنا: شنیدیم

ص:171

مُنادِیا: ندا دهنده ای را

یُنادی: که ندا می دهد

لِلاْیمانِ: برای ایمان

اَنْ آمِنُوا: این که ایمان بیاورید

بِرَبِّکُمْ: به پروردگارتان

فَآمَنّا: پس ایمان آوردیم

رَبَّنا: پروردگارا!

فَاغْفِرْ لَنا: پس بیامرز بر ما

ذُنُوبَنا: گناهانمان را

وَ کَفِّرْ عَنّا: و بپوشان از ما

سَیِّئاتِنا: بدی های ما را

وَ تَوَفَّنا: و بمیران ما را

(204) جلد 4 سوره آل عمران

مَعَ الاَْبْرارِ: با نیکان

194 رَبَّنا و آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَلاتُخْزِنا یَوْمَ الْقِیمَةِ اِنَّکَ لاتُخْلِفُ الْمیعادَ

ص:172

رَبَّنا: پروردگارا!

و آتِنا: و عطا کن به ما

ما: آن چه را

وَعَدْتَنا: وعده کردی به ما

عَلی رُسُلِکَ: به وسیله پیامبرانت،

وَلاتُخْزِنا: و خوار مکن ما را

یَوْمَ: روز

الْقِیمَةِ: قیامت.

اِنَّکَ: به درستی که تو

لاتُخْلِفُ: تخلّف نمی کنی

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (205)

الْمیعادَ: از وعده .

195 فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ اَنّی لا اُضیعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذینَ هاجَرُوا وَ اُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ اُوذُوا فی سَبیلی وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لاَُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ

ص:173

لاَُدْخِلَنَّهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ ثَوابا مِنْ عِنْدِاللّهِ وَ اللّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ

فَاسْتَجابَ: پس اجابت کرد

لَهُمْ رَبُّهُمْ: برایشان پروردگارشان

اَنّی: (و فرمود:) همانا من

لا اُضیعُ: ضایع نمی کنم

عَمَلَ عامِلٍ: عمل عمل کننده ای

مِنْکُمْ مِنْ: از شما را از

(206) جلد 4 سوره آل عمران

ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی: مرد یا زن.

بَعْضُکُمْ: بعضی از شما

مِنْ بَعْضٍ: از بعض دیگرید.

فَالَّذینَ: پس کسانی که

هاجَرُوا: مهاجرت کردند

وَ اُخْرِجُوا: و بیرون رانده شدند

مِنْ دِیارِهِمْ: از سرزمین شان

وَ اُوذُوا: و اذیّت شدند

ص:174

فی سَبیلی: در راه من

وَ قاتَلُوا: و جنگ کردند

وَ قُتِلُوا: و کشته شدند

لاَُکَفِّرَنَّ: حتما می پوشانم

عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ: از آن ها بدی هایشان را

وَ لاَُدْخِلَنَّهُمْ: و قطعا وارد می کنم آن ها را

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (207)

جَنّاتٍ: (در) باغ هایی

تَجْری مِنْ: که جاری می شود از

تَحْتِهَاالاَْنْهارُ: زیر آن نهرها،

ثَوابا: پاداشی است

مِنْ عِنْدِ: از نزد

اللّهِ: پروردگار.

وَ اللّهُ: و خداوند

عِنْدَهُ: نزد اوست

حُسْنُ الثَّوابِ: بهترین پاداش

ص:175

196 لا یَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذینَ کَفَرُوا فِی الْبِلادِ

لا یَغُرَّنَّکَ: نَفَریبد تو را

تَقَلُّبُ: زیر و رو گردیدن، تسلّط

الَّذینَ: کسانی که

(208) جلد 4 سوره آل عمران

کَفَرُوا: کافر شدند

فِی الْبِلادِ: در شهرها

197 مَتاعٌ قَلیلٌ ثُمَّ مَأْویهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ

مَتاعٌ: بهره ای

قَلیلٌ: اندک است،

ثُمَّ مَأْویهُمْ: سپس جایگاهشان

جَهَنَّمُ: جهنّم است.

وَ بِئْسَ: و چه بد

الْمِهادُ: جایگاهی است.

198 لکِنِ الَّذینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنّاتٌ تَجْری مِنْ

ص:176

تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها نُزُلاً مِنْ عِنْدِ اللّهِ وَ ما عِنْدَ اللّهِ خَیْرٌ لِلاَْبْرارِ

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (209)

لکِنِ الَّذینَ: ولیکن کسانی که

اتَّقَوْا: ترسیدند

رَبَّهُمْ: از پروردگارشان

لَهُمْ: برای ایشان است

جَنّاتٌ: باغ هایی

تَجْری: که جاری می شود

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها

خالِدینَ: جاودانند

فیها: در آن

نُزُلاً: پذیرایی ای است

مِنْ عِنْدِ: از نزد

اللّهِ: پروردگار.

وَ ما عِنْدَ: و آن چه نزد

(210) جلد 4 سوره آل عمران

ص:177

اللّهِ: خداست

خَیْرٌ: بهتر است

لِلاَْبْرارِ: برای نیکان

199 وَ اِنَّ مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ لَمَنْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ ما اُنْزِلَ اِلَیْکُمْ وَ مااُنْزِلَ اِلَیْهِمْ خاشِعینَ لِلّهِ لایَشْتَرُونَ بِآیاتِ اللّهِ ثَمَنا قَلیلاً اُولآئِکَ لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ اِنَّ اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ

وَ اِنَّ مِنْ: و همانا از

اَهْلِ الْکِتابِ: اهل کتاب

لَمَنْ: هر آینه کسانی هستند که

یُؤْمِنُ: ایمان می آورند

بِاللّهِ: به خدا

وَ ما اُنْزِلَ: و آن چه نازل شده

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (211)

اِلَیْکُمْ: به سوی شما

وَ ما اُنْزِلَ: و آن چه نازل شده

ص:178

اِلَیْهِمْ: به خودشان

خاشِعینَ: فروتنانه،

لِلّهِ: برای خدا.

لا یَشْتَرُونَ: نمی فروشند

بِآیاتِ اللّهِ: آیات خدا را

ثَمَنا: به بهای

قَلیلاً: کمی.

اُولآئِکَ: آنان

لَهُمْ: برای ایشان است

اَجْرُهُمْ: پاداششان

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

(212) جلد 4 سوره آل عمران

سَریعُ: سریع است

الْحِسابِ: (در رسیدگی) به حساب

200 یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا

ص:179

وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

یا اَیُّهَا: ای

الَّذینَ: کسانی که

آمَنُوا: ایمان آوردید

اصْبِرُوا: صبر کنید

وَ صابِرُوا: و صابر باشید

وَ رابِطُوا: و رابطه داشته باشید (با یکدیگر)

وَ اتَّقُوا: و تقوا پیشه کنید

اللّهَ: خدا را

لَعَلَّکُمْ: تا شاید شما

سوره آل عمران لغات و مفاهیم قرآن کریم (213)

تُفْلِحُونَ: رستگار شوید

(214) جلد 4 سوره آل عمران

ص:180

«سوره نساء»

1 یا اَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثیرا وَ نِساءً وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذی تَساآئَلُونَ بِهِ وَ الاَْرْحامَ اِنَ اللّهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیبا

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم

اتَّقُوا: بترسید از

رَبَّکُمُ: پروردگارتان

الَّذی خَلَقَکُمْ: که خلق کرد شما را

مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ: از یک تن

وَ خَلَقَ: و خلق کرد

مِنْها: از آن

زَوْجَها: همسرش را،

وَ بَثَّ: و پراکنده ساخت

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (215)

مِنْهُما: از آن دو

رِجالاً کَثیرا: مردان بسیاری

ص:181

وَ نِساءً: و زنانی.

وَ اتَّقُوا: و تقوا پیشه کنید

اللّهَ الَّذی: خدایی را که

تَسآئَلُونَ بِهِ: درخواست می کنید از یکدیگر به نام او

وَ الاَْرْحامَ: و خویشاوندان.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

کانَ عَلَیْکُمْ: باشد بر شما

رَقیبا: مراقب.

10 اِنَّ الَّذینَ یَأْکُلُونَ اَمْوالَ الْیَتامی ظُلْما اِنَّما یَأْکُلُونَ فی بُطُونِهِمْ نارا وَ سَیَصْلَوْنَ سَعیرا

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

(216) جلد 4 سوره نساء

یَأْکُلُونَ: می خورند

اَمْوالَ: مال های

الْیَتامی: یتیمان را

ظُلْما: به ظلم و ستم،

ص:182

اِنَّما: جز این نیست که

یَأْکُلُونَ: می خورند

فی بُطُونِهِمْ: در شکم هایشان

نارا: آتشی را.

وَ سَیَصْلَوْنَ: و به زودی وارد می شوند

سَعیرا: در شعله های آتش

17 اِنَّمَاالتَّوْبَةُ عَلَی اللّهِ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السُّوآءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَریبٍ فَاُولآئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَ کانَ اللّهُ عَلیما حَکیما

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (217)

اِنَّمَا: جز این نیست که

التَّوْبَةُ: توبه

عَلَی اللّهِ: بر خدا (نزد خدا)

لِلَّذینَ: برای کسانی است که

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند

السُّوآءَ: کار بدی را

ص:183

بِجَهالَةٍ: از روی نادانی.

ثُمَّ: سپس

یَتُوبُونَ: توبه می کنند

مِنْ قَریبٍ: زود

فَاُولآئِکَ: پس از آنان

یَتُوبُ: می پذیرد توبه را

اللّهُ: خداوند

عَلَیْهِمْ: برایشان.

(218) جلد 4 سوره نساء

وَ کانَ: و باشد

اللّهُ: خدا

عَلیما: دانای

حَکیما: با حکمت

18 وَ لَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ حَتّی اِذا حَضَرَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ اِنّی تُبْتُ الاْنَ وَ لاَالَّذینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفّارٌ اُولآئِکَ اَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابا اَلیما

ص:184

وَ لَیْسَتِ: و نیست

التَّوْبَةُ: توبه

لِلَّذینَ: برای کسانی که

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند

السَّیِّئاتِ: بدی را

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (219)

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

حَضَرَ: حاضر شود، فرا رسد

اَحَدَهُمُ: یکی از آن ها را

الْمَوْتُ: مرگ،

قالَ: بگوید

اِنّی: به درستی که من

تُبْتُ: توبه کردم

الاْنَ: حالا

وَ لاَالَّذینَ: و نه آنان که

یَمُوتُونَ: می میرند

ص:185

وَ هُمْ: در حالی که ایشان

کُفّارٌ: کافرند.

اُولآئِکَ: آنان را

اَعْتَدْنا: فراهم کردیم

(220) جلد 4 سوره نساء

لَهُمْ: برایشان

عَذابا: عذابی

اَلیما: دردناک

«پایان جزء 4»

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (221)

ص:186

29 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ اآمَنُوا لا تَأْکُلُوآا اَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ اِلاّ اَنْ تَکُونَ تِجارَةً عَنْ تَراضٍ مِنْکُمْ وَلاتَقْتُلُوآا اَنْفُسَکُمْ اِنَّ اللّهَ کانَ بِکُمْ رَحیما

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که ایمان آورده اید

آمَنُوا: ایمان آوردید

لا تَأْکُلُوآا: نخورید

اَمْوالَکُمْ: مال هایتان را

بَیْنَکُمْ: بین خودتان

بِالْباطِلِ: به باطل،

اِلاّ اَنْ: مگر این که

تَکُونَ: باشد

تِجارَةً: تجارتی

عَنْ تَراضٍ: از روی رضایت

مِنْکُمْ: از شما،

(222) جلد 5 سوره نساء

وَ لا تَقْتُلُوآ ا: و نکشید

اَنْفُسَکُمْ: خودتان را.

ص:187

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

کانَ بِکُمْ: باشد به شما

رَحیما: مهربان.

30 وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ عُدْوانا وَ ظُلْما فَسَوْفَ نُصْلیهِ ناراوَ کانَ ذلِکَ عَلَی اللّهِ یَسیرا

وَ مَنْ: و هر کس

یَفْعَلْ: انجام دهد

ذلِکَ: آن (کار) را

عُدْوانا: از روی دشمنی

وَ ظُلْما: و ظلم و ستم،

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (223)

فَسَوْفَ: پس به زودی

نُصْلیهِ: می کشانیم او را

نارا: به آتشی،

وَ کانَ: و باشد

ص:188

ذلِکَ: آن

عَلَی اللّهِ: بر خداوند

یَسیرا: آسان.

31 اِنْ تَجْتَنِبُوا کَباآئِرَ ماتُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَریما

اِنْ تَجْتَنِبُوا: اگر اجتناب کنید

کَباآئِرَ: از گناهان بزرگی

ما تُنْهَوْنَ: که نهی می شوید

عَنْهُ: از آن،

(224) جلد 5 سوره نساء

نُکَفِّرْ: می پوشانیم

عَنْکُمْ: از شما

سَیِّئاتِکُمْ: بدی های شما را،

وَ نُدْخِلْکُمْ: و وارد می کنیم شما را

مُدْخَلاً: جایگاه

کَریما: نیکویی،

ص:189

32 وَ لا تَتَمَنَّوْا ما فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلی بَعْضٍ لِلرِّجالِ نَصیبٌ مِمَّا اکْتَسَبُوا وَ لِلنِّساآءِ نَصیبٌ مِمَّا اکْتَسَبْنَ وَ اسْئَلُوا اللّهَ مِنْ فَضْلِهآِ اِنَّ اللّهَ کانَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیما

وَ لاتَتَمَنَّوْا: و آرزو نکنید

ما: آن چه را

فَضَّلَ: برتری بخشیده

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (225)

اللّهُ بِهِ: خداوند به آن

بَعْضَکُمْ: بعضی از شما را

عَلی بَعْضٍ: بر بعض دیگر.

لِلرِّجالِ: برای مردان

نَصیبٌ: سهمی است

مِمَّا: از آن چه

اکْتَسَبُوا: به دست آورند،

وَ لِلنِّسآءِ: و برای زنان

نَصیبٌ: سهمی است

ص:190

مِمَّا: از آن چه

اکْتَسَبْنَ: به دست آورند،

وَ اسْئَلُوا: و خواستار شوید

اللّهَ: خدا را

مِنْ فَضْلِهآِ: از فضلش.

(226) جلد 5 سوره نساء

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

کانَ بِکُلِّ: باشد بر هر

شَیْ ءٍ: چیزی

عَلیما: دانا.

36 وَ اعْبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئا وَ بِالْوالِدَیْنِ اِحْسانا وَ بِذِی القُرْبی وَ الْیَتامی وَالْمَساکینِ وَالْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبیلِ وَ ما مَلَکَتْ اَیْمانُکُمْ اِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُورا

ص:191

وَ اعْبُدُوا: و عبادت کنید

اللّهَ: خدا را

وَ لا تُشْرِکُوا: و شریک قرار ندهید

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (227)

بِهِ شَیْئا: با او چیزی را،

وَ بِالْوالِدَیْنِ: و به پدر و مادر

اِحْسانا: نیکی کردن،

وَ بِذِی القُرْبی: و به نزدیکان

وَ الْیَتامی: و یتیمان

وَ الْمَساکینِ: و بینوایان

وَ الْجارِ: و همسایه

ذِی الْقُرْبی: نزدیک

وَ الْجارِ: و همسایه

الْجُنُبِ: دور

وَ الصّاحِبِ: و معاشر، دوست

بِالْجَنْبِ: نزدیک

وَ ابْنِ السَّبیلِ: و در راه ماندگان

ص:192

وَ ما مَلَکَتْ: و آن چه مالک شد

(228) جلد 5 سوره نساء

اَیْمانُکُمْ: دست های شما.

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

لایُحِبُّ: دوست ندارد

مَنْ: کسی را که

کانَ: باشد

مُخْتالاً: متکبر

فَخُورا: فخر فروش.

37 اَلَّذینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ وَ یَکْتُمُونَ ما اتیهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ عَذابا مُهینا

اَلَّذینَ: کسانی که

یَبْخَلُونَ: بخل می ورزند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (229)

وَ یَأْمُرُونَ: و امر می کنند

ص:193

النّاسَ: مردم را

بِالْبُخْلِ: به بخل ورزیدن،

وَ یَکْتُمُونَ: و می پوشانند

ما اتیهُمُ: آن چه داده به ایشان

اللّهُ: خداوند

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش.

وَ اَعْتَدْنا: و آماده کردیم ما

لِلْکافِرینَ: برای کافران

عَذابا: عذابی

مُهینا: خوارکننده.

40 اِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ اِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْهاوَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ اَجْرا عَظیما

(230) جلد 5 سوره نساء

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

لا یَظْلِمُ: ظلم نمی کند

مِثْقالَ: به اندازه وزن

ذَرَّةٍ: ذرّه ای،

ص:194

وَ اِنْ تَکُ: و اگر باشد

حَسَنَةً: کار نیکی

یُضاعِفْها: اضافه می کند آن را

وَ یُؤْتِ: و می دهد

مِنْ لَدُنْهُ: از نزد خودش

اَجْرا عَظیما: پاداشی بزرگ.

48 اِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ اَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مادُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاآ ءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَری اِثْما عَظیما

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (231)

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

لا یَغْفِرُ: نمی آمرزد

اَنْ یُشْرَکَ بِهِ: که شرک بورزند به او،

وَ یَغْفِرُ: و می آمرزد

مادُونَ ذلِکَ: آن چه فروتر از آن است

لِمَنْ یَشاآءُ: برای هر که بخواهد.

ص:195

وَ مَنْ یُشْرِکْ: و کسی که شرک بورزد

بِاللّهِ: به خداوند

فَقَدِ: پس به تحقیق

افْتَری: دروغ بافته

اِثْما: گناه

عَظیما: بزرگی (انجام داده).

58 اِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الاَْماناتِ اِلی اَهْلِها

(232) جلد 5 سوره نساء

وَ اِذاحَکَمْتُمْ بَیْنَ النّاسِ اَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ اِنَّ اللّهَ نِعِمّایَعِظُکُمْ بِهِ اِنَّ اللّهَ کانَ سَمیعا بَصیرا

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یَأْمُرُکُمْ: امر می کند شما را

اَنْ تُؤَدُّوا: به این که برگردانید

الاَْماناتِ: امانت ها را

اِلی اَهْلِها: به صاحبش،

وَ اِذا: و وقتی که

ص:196

حَکَمْتُمْ: حکم کردید

بَیْنَ النّاسِ: بین مردم

اَنْ تَحْکُمُوا: داوری کنید

بِالْعَدْلِ: به عدالت.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

نِعِمّا: چه خوب است آن چه

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (233)

یَعِظُکُمْ بِهِ: پند می دهد شما را به آن.

اِنَّ اللّهَ کانَ: همانا خداوند باشد

سَمیعا بَصیرا: شنوای بینا.

59 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ اآمَنُواآ اَطیعُوا اللّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَاُولِی الاَْمْرِ مِنْکُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْ ءٍ فَرُدُّوهُ اِلَی اللّهِ وَالرَّسُولِ اِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ اَحْسَنُ تَأْویلاً

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

آمَنُوآ: ایمان آورده اید

ص:197

اَطیعُوا اللّهَ: اطاعت کنید خدا را

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

الرَّسُولَ: رسول را

وَ اُولِی الاَْمْرِ: و صاحبان امر

(234) جلد 5 سوره نساء

مِنْکُمْ: از خودتان را،

فَاِنْ تَنازَعْتُمْ: پس اگر نزاع داشتید

فی شَیْ ءٍ: در چیزی

فَرُدُّوهُ: پس بازگردانید آن را

اِلَی اللّهِ: به خدا

وَ الرَّسُولِ: و رسول

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ: ایمان آورده اید

بِاللّهِ: به خدا

وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ: و روز قیامت.

ذلِکَ خَیْرٌ: این، آن بهتر است

وَ اَحْسَنُ: و نیکوتر است

ص:198

تَأْویلاً: عاقبت و پایانش.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (235)

60 اَلَمْ تَرَاِلَی الَّذینَ یَزْعُمُونَ اَنَّهُمْ اآمَنُوا بِماآ اُنْزِلَ اِلَیْکَ وَماآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ یُریدُونَ اَنْ یَتَحاکَمُوآا اِلَی الطّاغُوتِ وَ قَدْ اُمِرُوآا اَنْ یَکْفُرُوا بِهِ وَ یُریدُ الشَّیْطانُ اَنْ یُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعیدا

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اِلَی الَّذینَ: کسانی را که

یَزْعُمُونَ: گمان می کنند

اَنَّهُمْ: همانا ایشان

آمَنُوا: ایمان آورده اند

بِمآ اُنْزِلَ: به آن چه نازل شد

اِلَیْکَ: به سوی تو؟

وَ مآ اُنْزِلَ: و آن چه نازل شد

مِنْ قَبْلِکَ: از قبل از تو؟

یُریدُونَ: می خواهند

(236) جلد 5 سوره نساء

ص:199

اَنْ یَتَحاکَمُوآ ا: که به داوری بروند

اِلَی الطّاغُوتِ: به سوی طاغوت

وَ قَدْ: در حالی که به تحقیق

اُمِرُوآ ا: امر کرده شدند

اَنْ یَکْفُرُوا بِهِ: که کافر شوند به آن،

وَ یُریدُ: و می خواهد

الشَّیْطانُ: شیطان

اَنْ یُضِلَّهُمْ: که گمراه کند ایشان را

ضَلالاً بَعیدا: گمراهی دوری

64 وَ ماآ اَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ اِلاّ لِیُطاعَ بِاِذْنِ اللّهِ وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوآا اَنْفُسَهُمْ جاآؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّابا رَحیما

وَ مآ اَرْسَلْنا: و نفرستادیم

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (237)

مِنْ رَسُولٍ: هیچ رسولی را

اِلاّ: مگر

ص:200

لِیُطاعَ: برای آن که اطاعت

بِاِذْنِ: به اجازه

اللّهِ: خدا.

وَ لَوْ اَنَّهُمْ: و اگر همانا ایشان

اِذْ: در آن هنگام که

ظَلَمُوآ ا: ستم کردند

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان

جآؤُکَ: می آمدند نزد تو،

فَاسْتَغْفَرُوا: پس طلب آمرزش می کردند

اللّهَ: از خدا،

وَ اسْتَغْفَرَ: و آمرزش می طلبید

لَهُمُ الرَّسُولُ: برایشان پیامبر

(238) جلد 5 سوره نساء

لَوَجَدُوا: هر آینه می یافتند

اللّهَ: خداوند را

تَوّابا: توبه پذیر

رَحیما: مهربان.

ص:201

65 فَلا وَ رَبِّکَ لایُؤْمِنُونَ حَتّییُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَبَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی اَنْفُسِهِمْ حَرَجا مِمّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُوا تَسْلیما

فَلا وَ رَبِّکَ: پس نه چنین است سوگند به پروردگارت

لایُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند

حَتّی یُحَکِّمُوکَ: تا داور سازند تو را

فیما شَجَرَ: در آن چه اختلاف دارند

بَیْنَهُمْ: بینشان،

ثُمَّ لا یَجِدُوا: سپس نیابند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (239)

فی اَنْفُسِهِمْ: در خودشان

حَرَجا: تنگی، ناراحتی، شکّی

مِمّا: از آن چه

قَضَیْتَ: قضاوت نمودی،

وَ یُسَلِّمُوا: و تسلیم می شوند

تَسْلیما: تسلیم شدنی.

ص:202

66 وَ لَوْ اَنّا کَتَبْنا عَلَیْهِمْ اَنِ اقْتُلُوا اَنْفُسَکُمْ اَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِیارِکُمْ ما فَعَلُوهُ اِلاّ قَلیلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ اَنَّهُمْ فَعَلُوا ما یُوعَظُونَ بِهِ لَکانَ خَیْرا لَهُمْ وَ اَشَدَّ تَثْبیتا

وَ لَوْ اَنّا: و اگر همانا ما

کَتَبْنا: می نوشتیم

عَلَیْهِمْ: برایشان

(240) جلد 5 سوره نساء

اَنِ اقْتُلُوا: که بکشید

اَنْفُسَکُمْ: خودتان را

اَوِاخْرُجُوا: یا خارج شوید

مِنْ دِیارِکُمْ: از وطن تان

ما فَعَلُوهُ: انجام نمی دادند آن را

اِلاّ قَلیلٌ: مگر عدّه کمی

مِنْهُمْ: از آن ها.

وَ لَوْ اَنَّهُمْ: و اگر همانا ایشان

فَعَلُوا: انجام می دادند

ما: آن چه

ص:203

یُوعَظُونَ بِهِ: اندرز شدند به آن

لَکانَ: هر آینه بود

خَیْرا لَهُمْ: بهتر برایشان

وَ اَشَدَّ: و محکم تر، استوارتر

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (241)

تَثْبیتا: از نظر تثبیت و تقویت (ایمان).

67 وَ اِذا لاََتَیْناهُمْ مِنْ لَدُنّاآ اَجْرا عَظیما

وَ اِذا: و در آن وقت

لاََتَیْناهُمْ: هر آینه می دادیم به آن ها

مِنْ لَدُنّاآ: از نزد خودمان

اَجْرا عَظیما: پاداشی بزرگ.

68 وَ لَهَدَیْناهُمْ صِراطا مُسْتَقیما

وَ لَهَدَیْناهُمْ: و هر آینه هدایت می کردیم آن ها را

صِراطا: به راهی

مُسْتَقیما: راست.

ص:204

69 وَ مَنْ یُطِعِ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَاُولآئِکَ مَعَ الَّذینَ

(242) جلد 5 سوره نساء

اَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبییّنَ وَ الصِّدّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ وَ حَسُنَ اُولآئِکَ رَفیقا

وَ مَنْ یُطِعِ: و هر کس اطاعت کند

اللّهَ: خدا

وَ الرَّسُولَ: و رسول را

فَاُولآئِکَ: پس آنان

مَعَ الَّذینَ: با کسانی هستند

اَنْعَمَ اللّهُ: که نعمت داد خدا

عَلَیْهِمْ: به ایشان

مِنَ النَّبییّنَ: از پیامبران،

وَ الصِّدّیقینَ: و راست گویان،

وَ الشُّهَداءِ: و شهیدان

وَالصّالِحینَ: و نیکوکاران، صالحان،

وَ حَسُنَ: و چه نیکو هستند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (243)

اُولآئِکَ: آن ها

ص:205

رَفیقا: از نظر رفاقت!

70 ذلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللّهِ وَ کَفی بِاللّهِ عَلیما

ذلِکَ الْفَضْلُ: این فضل و امتیاز

مِنَ اللّهِ: از جانب خداست.

وَ کَفی بِاللّهِ: و کافی است خدا

عَلیما: که آگاه است.

71 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ اَوِانْفِرُوا جَمیعا

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید

خُذُوا: بگیرید

(244) جلد 5 سوره نساء

حِذْرَکُمْ: اسلحه تان را

فَانْفِرُوا: پس حرکت نمایید

ثُباتٍ: دسته دسته

ص:206

اَوِانْفِرُوا: یا حرکت کنید

جَمیعا: سپاه مانند.

72 وَ اِنَّ مِنْکُمْ لَمَنْ لَیُبَطِّئَنَّ فَاِنْ اَصابَتْکُمْ مُصیبَةٌ قالَ قَدْاَنْعَمَ اللّهُ عَلَیَ اِذْلَمْ اَکُنْ مَعَهُمْ شَهیدا

وَ اِنَّ مِنْکُمْ: و به درستی که از شما

لَمَنْ: هر آینه کسانی هستند

لَیُبَطِّئَنَّ: که سستی می کنند

فَاِنْ: پس اگر

اَصابَتْکُمْ: برسد به شما

مُصیبَةٌ: مصیبتی،

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (245)

قالَ قَدْ: گویند: به تحقیق

اَنْعَمَ اللّهُ: اِنعام کرد خدا

عَلَیَّ اِذْ: بر من در آن هنگام،

لَمْ اَکُنْ: که نبودم

مَعَهُمْ: با آن ها

ص:207

شَهیدا: گواه، شاهد.

73 وَ لَئِنْ اَصابَکُمْ فَضْلٌ مِنَ اللّهِ لَیَقُولَنَّ کَأَنْ لَمْ تَکُنْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُ مَوَدَّةٌ یالَیْتَنی کُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاعَظیما

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

اَصابَکُمْ: برسد به شما

فَضْلٌ مِنَ: فزونی ای از جانب

اللّهِ: خداوند،

(246) جلد 5 سوره نساء

لَیَقُولَنَّ: هر آینه می گویند:

کَأَنْ: مانند این که

لَمْ تَکُنْ: نبوده است

بَیْنَکُمْ: بین شما

وَ بَیْنَهُ: بین شما

مَوَدَّةٌ: دوست و مودّتی

یا لَیْتَنی: ای کاش، من

ص:208

کُنْتُ مَعَهُمْ: بودم با ایشان

فَاَفُوزَ: پس می رسیدم، پیروز می شدم

فَوْزا عَظیما: به پیروزی بزرگی.

74 فَلْیُقاتِلْ فی سَبیلِ اللّهِ الَّذینَ یَشْرُونَ الْحَیوةَ الدُّنْیابِالاْخِرَةِ وَ مَنْ یُقاتِلْ فی سَبیلِ اللّهِ فَیُقْتَلْ اَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ اَجْرا عَظیما

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (247)

فَلْیُقاتِلْ: پس باید پیکار کنند

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

الَّذینَ: کسانی که

یَشْرُونَ: می فروشند

الْحَیوةَ الدُّنْیا: زندگانی دنیا را

بِالاْخِرَةِ: به آخرت.

وَ مَنْ یُقاتِلْ: و هر کس پیکار کند

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

فَیُقْتَلْ: پس کشته شود

اَوْ یَغْلِبْ: یا پیروز شود،

ص:209

فَسَوْفَ: پس به زودی

نُؤْتیهِ: می دهیم به او

اَجْرا: پاداشی

عَظیما: بزرگ.

(248) جلد 5 سوره نساء

75 وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساآءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنااَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ الظّالِمِ اَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصیرا

وَ ما لَکُمْ: چه شده شما را که

لا تُقاتِلُونَ: پیکار نمی کنید

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

وَ الْمُسْتَضْعَفینَ: و ناتوانان

مِنَ الرِّجالِ: از مردان

وَ النِّسآءِ: و زنان

ص:210

وَ الْوِلْدانِ: و کودکانی؟

الَّذینَ یَقُولُونَ: که می گویند:

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (249)

رَبَّنا: پروردگارا

اَخْرِجْنا: خارج کن ما را

مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ: از این شهر

الظّالِمِ اَهْلُها: که ظالمند اهلش.

وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ: و قرار بده برای ما از

لَدُنْکَ وَلِیّا: نزد خودت سرپرستی.

وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ: و قرار بده برای ما از

لَدُنْکَ نَصیرا: نزد خودت یاوری.

76 اَلَّذینَ امَنُوا یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللّهِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ الطّاغُوتِ فَقاتِلُوآا اَوْلِیاآءَ الشَّیْطانِ اِنَّ کَیْدَالشَّیْطانِ کانَ ضَعیفا

اَلَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

(250) جلد 5 سوره نساء

ص:211

یُقاتِلُونَ: پیکار می کنند

فی سَبیلِ: در راه

اللّهِ: خدا.

وَالَّذینَ: و کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

یُقاتِلُونَ: پیکار می کنند

فی سَبیلِ: در راه

الطّاغُوتِ: طاغوت.

فَقاتِلُوآا: پس پیکار کنید

اَوْلِیاآءَ: با دوستان

الشَّیْطانِ: شیطان.

اِنَّ کَیْدَ: همانا فریب

الشَّیْطانِ: شیطان

کانَ ضَعیفا: باشد ضعیف.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (251)

78 اَیْنَ ما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ

ص:212

فی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ وَ اِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُوا هذِه مِنْ عِنْدِاللّهِ وَ اِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُوا هذِه مِنْ عِنْدِکَ قُلْ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللّهِ فَمالِ هؤُلاآءِ الْقَوْمِ لا یَکادُونَ یَفْقَهُونَ حَدیثا

اَیْنَ ما تَکُونُوا: هر کجا باشید

یُدْرِکْکُمُ: در می یابد شما را

الْمَوْتُ: مرگ

وَ لَوْ کُنْتُمْ: و اگر چه باشید

فی بُرُوجٍ: در برج های

مُشَیَّدَةٍ: محکم

وَ اِنْ تُصِبْهُمْ: و اگر برسد به آن ها

حَسَنَةٌ: حسنه ای، پیروزیی

(252) جلد 5 سوره نساء

یَقُولُوا هذِه مِنْ: می گویند این از

عِنْدِاللّهِ: نزد خداست.

وَ اِنْ تُصِبْهُمْ: و اگر برسد به آن ها

سَیِّئَةٌ: بدی ای، شکستی

ص:213

یَقُولُوا: می گویند:

هذِه مِنْ: این از

عِنْدِکَ: نزد توست.

قُلْ کُلٌّ مِنْ: بگو همه از

عِنْدِ اللّهِ: نزد خداست.

فَمالِ: پس چرا

هؤُلاآءِ: آن

الْقَوْمِ: قوم، جمعیت

لا یَکادُونَ: نزدیک نیست، حاضر نیستند

یَفْقَهُونَ: که درک کنند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (253)

حَدیثا: سخنان را، سخنی را؟

80 مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ اَطاعَ اللّهَ وَ مَنْ تَوَلّی فَماآ اَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفیظا

مَنْ یُطِعِ: هر کس پیروی کند

الرَّسُولَ: رسول را

ص:214

فَقَدْ: پس به تحقیق

اَطاعَ: پیروی کرده

اللّهَ: خدا را،

وَ مَنْ: و هر کس

تَوَلّی: روی گردان شود

فَماآ اَرْسَلْناکَ: پس نفرستادیم تو را

عَلَیْهِمْ: برایشان

حَفیظا: حافظ و نگهبان.

(254) جلد 5 سوره نساء

82 اَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْاآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافا کَثیرا

اَفَلا: آیا پس (چرا)

یَتَدَبَّرُونَ: تدبّر نمی کنند

الْقُرْآنَ: در قرآن؟

وَ لَوْ کانَ: و اگر بود

مِنْ عِنْدِ: از نزد

ص:215

غَیْرِ اللّهِ: غیر خدا

لَوَجَدُوا: هر آینه می یافتند

فیهِ: در آن

اخْتِلافا: اختلاف

کَثیرا: بسیاری.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (255)

83 وَ اِذا جاآءَهُمْ اَمْرٌ مِنَ الاَْمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذاعُوا بِه وَ لَوْرَدُّوهُ اِلَی الرَّسُولِ وَ اِلی اُولِی الاَْمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذینَ یَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطانَ اِلاّ قَلیلاً

وَ اِذا: و وقتی که

جآءَهُمْ: آمد ایشان را

اَمْرٌ: کاری، مطلبی، خبری

مِنَ الاَْمْنِ: از ایمنی

اَوِ الْخَوْفِ: با ترس (بدون تحقیق)

اَذاعُوا بِه: فاش کنند آن را

ص:216

وَ لَوْ: در حالی که اگر

رَدُّوهُ: رد می کردند آن را

اِلَی الرَّسُولِ: به رسول

وَ اِلی: و به

(256) جلد 5 سوره نساء

اُولِی الاَْمْرِ: زمامداران

مِنْهُمْ: از خودشان

لَعَلِمَهُ: هر آینه می دانستند

الَّذینَ: کسانی که

یَسْتَنْبِطُونَهُ: استنباط می کنند آن را

مِنْهُمْ: از خودشان.

وَ لَوْلا فَضْلُ: و اگر نبود فضل

اللّهِ: خداوند

عَلَیْکُمْ: بر شما

وَ رَحْمَتُهُ: و رحمتش،

لاَتَّبَعْتُمُ: هر آینه پیروی می کردند

الشَّیْطانَ: شیطان را

ص:217

اِلاّ قَلیلاً: مگر عدّه کمی.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (257)

85 مَنْ یَشْفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً یَکُنْ لَهُ نَصیبٌ مِنْها وَ مَنْ یَشْفَعْ شَفاعَةً سَیِّئَةً یَکُنْ لَهُ کِفْلٌ مِنْها وَ کانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْی ءٍ مُقیتا

مَنْ یَشْفَعْ: هر کس شفاعت کند

شَفاعَةً حَسَنَةً: شفاعتی نیکو

یَکُنْ لَهُ: می باشد برای او

نَصیبٌ مِنْها: بهره ای از آن،

وَ مَنْ یَشْفَعْ: و هر کس شفاعت کند

شَفاعَةً سَیِّئَةً: شفاعتی بد

یَکُنْ لَهُ: می باشد برای او

کِفْلٌ مِنْها: سهمی از آن،

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

عَلی کُلِّ شَیْی ءٍ: بر هر چیزی

مُقیتا: حسابگر دقیق.

(258) جلد 5 سوره نساء

ص:218

86 وَ اِذا حُیِّیْتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْهاآ اَوْرُدُّوها اِنَّ اللّهَ کانَ عَلی کُلِّ شَیْی ءٍ حَسیبا

وَ اِذا: و هنگامی که

حُیِّیْتُمْ: تحیّت گفته شدید

بِتَحِیَّةٍ: به تحیّتی،

فَحَیُّوا: پس تحیّت گویید

بِاَحْسَنَ مِنْهآ: به بهتر از آن

اَوْرُدُّوها: یا رد کنید آن را (همان طور).

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

کانَ عَلی: باشد بر

کُلِّ شَیْی ءٍ: همه چیز

حَسیبا: حسابگر.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (259)

87 اَللّهُ لاآ اِلهَ اِلاّ هُوَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ اِلی یَوْمِ الْقِیمَةِ لا رَیْبَ فیهِ وَ مَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدیثا

اَللّهُ: خدا که

ص:219

لاآ اِلهَ: نیست خدایی

اِلاّ هُوَ: مگر او

لَیَجْمَعَنَّکُمْ: حتما جمع می کند شما را

اِلی یَوْمِ الْقِیمَةِ: در روز قیامت

لا رَیْبَ فیهِ: که نیست شکی در آن.

وَ مَنْ اَصْدَقُ: و چه کسی راستگوتر

مِنَ اللّهِ: از خداست

حَدیثا: در سخن گفتن؟

94 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوآا اِذا ضَرَبْتُمْ فی سَبیلِ اللّهِ فَتَبَیَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ اَلْقی اِلَیْکُمُ السَّلامَ

(260) جلد 5 سوره نساء

لَسْتَ مُؤْمِناتَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیوةِ الدُّنْیافَعِنْدَ اللّهِ مَغانِمُ کَثیرَةٌ کَذلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَیْکُمْ فَتَبَیَّنُوآا اِنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرا

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوآا: ایمان آورده اید

ص:220

اِذا: هنگامی که

ضَرَبْتُمْ: زدید

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا.

فَتَبَیَّنُوا: پس فرق بگذارید (بین مؤمن و کافر)

وَ لا تَقُولُوا: و نگویید

لِمَنْ: به کسی که

اَلْقی: اظهار کرد

اِلَیْکُمُ: به شما

السَّلامَ: صلح و اسلام را

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (261)

لَسْتَ: نیستی

مُؤْمِنا: مؤمن.

تَبْتَغُونَ: می جویید

عَرَضَ: مال و منال

الْحَیوةِ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا را،

فَعِنْدَ: پس نزد

ص:221

اللّهِ: خداست

مَغانِمُ: غنیمت های

کَثیرَةٌ: بسیاری.

کَذلِکَ: این چنین

کُنْتُمْ: بودید

مِنْ قَبْلُ: از قبل

فَمَنَّ: پس منّت گذارد

(262) جلد 5 سوره نساء

اللّهُ: خداوند

عَلَیْکُمْ: بر شما

فَتَبَیَّنُوآا: پس فرق بگذارید.

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

کانَ: باشد

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

خَبیرا: آگاه.

ص:222

95 لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ اُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ عَلَی الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (263)

وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنی وَ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَی الْقاعِدینَ اَجْرا عَظیما

لا یَسْتَوِی: برابر نیستند

الْقاعِدُونَ: نشستگان

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنان

غَیْرُ: بدون این که

اُولِی الضَّرَرِ: دارای نقصی باشند،

وَ الْمُجاهِدُونَ: و جهاد کنندگان

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

بِاَمْوالِهِمْ: با مال هایشان

وَ اَنْفُسِهِمْ: و جان هایشان

فَضَّلَ اللّهُ: برتری داده خداوند

ص:223

الْمُجاهِدینَ: جهاد کنندگان را

بِاَمْوالِهِمْ: با مال هایشان

(264) جلد 5 سوره نساء

وَ اَنْفُسِهِمْ: و جان هایشان.

عَلَی الْقاعِدینَ: بر نشستگان

دَرَجَةً: از نظر درجه و منزلت

وَ کُلاًّ وَعَدَ: و همگی را وعده داد

اللّهُ: خداوند

الْحُسْنی: به (پاداش) نیکوتر.

وَ فَضَّلَ اللّهُ: و برتری داده خداوند

الْمُجاهِدینَ: جهادکنندگان را

عَلَی الْقاعِدینَ: بر نشستگان

اَجْرا عَظیما: به اجری بزرگ.

96 دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ کانَ اللّهُ غَفُورارَحیما

دَرَجاتٍ مِنْهُ: درجاتی از اوست

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (265)

ص:224

وَ مَغْفِرَةً: و آمرزشی

وَ رَحْمَةً: و رحمتی

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

غَفُورا: آمرزنده

رَحیما: مهربان.

104 وَ لا تَهِنُوا فِی ابْتِغاآءِ الْقَوْمِ اِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ فَاِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ کَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللّهِ مالا یَرْجُونَ وَ کانَ اللّهُ عَلیما حَکیما

وَ لا تَهِنُوا: و سست نشوید

فِی ابْتِغآءِ: در رسیدن، تعقیب

الْقَوْمِ: آن قوم (دشمن)

اِنْ تَکُونُوا: اگر هستید

تَأْلَمُونَ: در رنج

(266) جلد 5 سوره نساء

فَاِنَّهُمْ: پس به درستی که آن ها

یَأْلَمُونَ: رنج می برند

ص:225

کَما: همچنان که

تَأْلَمُونَ: شما رنج می برید.

وَ تَرْجُونَ: در حالی که شما امید دارید

مِنَ اللّهِ: (چیزهایی) از خدا

ما لا یَرْجُونَ: (و آن ها) امید ندارند.

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

عَلیما: دانای

حَکیما: با حکمت.

110 وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوآءً اَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورا رَحیما

وَ مَنْ یَعْمَلْ: و هر کس انجام دهد

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (267)

سُوآءً: (کار) بدی را

اَوْ یَظْلِمْ: یا ستم روا دارد

نَفْسَهُ: به خودش

ثُمَّ: سپس

یَسْتَغْفِرِ: طلب آمرزش کند

ص:226

اللّهَ: از خدا

یَجِدِ اللّهَ: می یابد خدا را.

غَفُورا رَحیما: آمرزنده مهربان.

111 وَ مَنْ یَکْسِبْ اِثْما فَاِنَّما یَکْسِبُهُ عَلی نَفْسِه وَ کانَ اللّهُ عَلیما حَکیما

وَ مَنْ یَکْسِبْ: و هر کس کسب کند

اِثْما: گناهی را

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

(268) جلد 5 سوره نساء

یَکْسِبُهُ: کسب کرده آن را

عَلی نَفْسِه: بر خودش.

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

عَلیما: دانای

حَکیما: حکیم.

112 وَ مَنْ یَکْسِبْ خَطیآئَةً اَوْ اِثْما ثُمَّ یَرْمِ بِه بَریآئا فَقَدِاحْتَمَلَ بُهْتانا وَ اِثْما مُبینا

ص:227

وَ مَنْ یَکْسِبْ: و هر کس انجام دهد

خَطیآئَةً: خطایی

اَوْ اِثْما: یا گناهی.

ثُمَّ: سپس،

یَرْمِ: پرتاب کند، نسبت دهد

بِه بَریآئا: آن را به دیگری.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (269)

فَقَدِ: پس به تحقیق

احْتَمَلَ: بر دوش دارد

بُهْتانا: تهمت

وَ اِثْما: و گناه

مُبینا: آشکاری را.

113 وَ لَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طاآئِفَةٌ مِنْهُمْ اَنْ یُضِلُّوکَ وَ ما یُضِلُّونَ اِلاّ اَنْفُسَهُمْ وَ ما یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْ ءٍ وَ اَنْزَلَ اللّهُ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ

ص:228

فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکَ عَظیما

وَ لَوْلا: و اگر نبود

فَضْلُ اللّهِ: احسان و رحمت خداوند

عَلَیْکَ: بر تو

(270) جلد 5 سوره نساء

وَ رَحْمَتُهُ: و لطف و مهربانی او ،

لَهَمَّتْ: هر آینه تصمیم داشتند

طاآئِفَةٌ: گروهی

مِنْهُمْ: از ایشان

اَنْ یُضِلُّوکَ: که گمراه کنند تو را

وَ ما یُضِلُّونَ: و گمراه نمی کنند

اِلاّ اَنْفُسَهُمْ: مگر خودشان را.

وَ ما یَضُرُّونَکَ: و زیان و ضرر نمی رسانند به تو

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی.

وَ اَنْزَلَ: و فروفرستاد

اللّهُ: خداوند

عَلَیْکَ الْکِتابَ: بر تو کتاب را

ص:229

وَ الْحِکْمَةَ: و حکمت را

وَ عَلَّمَکَ: و آموخت به تو

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (271)

ما: آن چه را

لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ: نمی دانستی.

وَ کانَ: و باشد

فَضْلُ اللّهِ: لطف و احسان خدا

عَلَیْکَ عَظیما: بر تو بزرگ.

114 لاخَیْرَ فی کَثیرٍ مِنْ نَجْویهُمْ اِلاّ مَنْ اَمَرَ بِصَدَقَةٍ اَوْ مَعْرُوفٍ اَوْاِصْلاحٍ بَیْنَ النّاسِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ ابْتِغاآءَمَرْضاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ اَجْرا عَظیما

لا خَیْرَ: نیست خبری

فی کَثیرٍ: در بسیاری

مِنْ نَجْویهُمْ: از سخنان درِگوشی آن ها

اِلاّ مَنْ اَمَرَ: مگر آن که امر کنند

بِصَدَقَةٍ: به صدقه

(272) جلد 5 سوره نساء

ص:230

اَوْ مَعْرُوفٍ: یا نیکی

اَوْ اِصْلاحٍ: یا اصلاح

بَیْنَ النّاسِ: بین مردم

وَ مَنْ: و هر کس

یَفْعَلْ: انجام دهد

ذلِکَ: آن را (برای)

ابْتِغآءَ: طلب، رسیدن

مَرْضاتِ: به خشنودی

اللّهِ: خدا،

فَسَوْفَ: پس به زودی

نُؤْتیهِ: می دهیم به او

اَجْرا: پاداشی

عَظیما: بزرگ.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (273)

116 اِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ اَنْ یُشْرَکَ بِه وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاآءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً

ص:231

بَعیدا

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

لا یَغْفِرُ: نمی آمرزد

اَنْ یُشْرَکَ بِه: که شرک به او آورند

وَ یَغْفِرُ: و می آمرزد

ما دُونَ ذلِکَ: گناهان پایین تر از آن را

لِمَنْ: برای هر کس که

یَشاآءُ: بخواهد.

وَ مَنْ: و هر کس

یُشْرِکْ: شریک قرار دهد

بِاللّهِ: برای خدا،

فَقَدْ: پس به تحقیق

(274) جلد 5 سوره نساء

ضَلَّ: گمراه شده

ضَلالاً: گمراهی ای

بَعیدا: دور.

ص:232

118 لَعَنَهُ اللّهُ وَ قالَ لاََتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِکَ نَصیبا مَفْرُوضا

لَعَنَهُ: لعنت کرد او را

اللّهُ: خداوند

وَ قالَ: (و شیطان به خدا) گفته

لاََتَّخِذَنَّ: حتما می گیرم

مِنْ عِبادِکَ: از بندگانت

نَصیبا: بهره ای، سهمی

مَفْرُوضا: وافی، معیّن.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (275)

119 وَ لاَُضِلَّنَّهُمْ وَ لاَُمَنِّیَنَّهُمْ وَ لاَمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ اذانَ الاَْنْعامِ وَ لاَمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیّا مِنْ دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرانا مُبینا

وَ لاَُضِلَّنَّهُمْ: و قطعا گمراهشان می کنم

وَ لاَُمَنِّیَنَّهُمْ: و به آرزوهای باطلشان می فریبم

ص:233

وَ لاَمُرَنَّهُمْ: و حتما دستورشان می دهم

فَلَیُبَتِّکُنَّ: پس بِبُرند، بشکافند

اذانَ: گوش های

الاَْنْعامِ: چهارپایان را،

وَ لاَمُرَنَّهُمْ: و دستورشان خواهم داد

فَلَیُغَیِّرُنَّ: پس تغییر دهند

خَلْقَ اللّهِ: خلقت خدا را.

وَ مَنْ: و هر کس

(276) جلد 5 سوره نساء

یَتَّخِذِ: بگیرد، انتخاب کند

الشَّیْطانَ: شیطان را

وَلِیّا: دوست، ولیّ

مِنْ دُونِ اللّهِ: به جای خدا،

فَقَدْ: پس به تحقیق

خَسِرَ: زیان کرده

خُسْرانا: زیانی، ضرری

مُبینا: آشکار.

ص:234

123 لَیْسَ بِاَمانِیِّکُمْ وَ لاآ اَمانِیِّ اَهْلِ الْکِتابِ مَنْ یَعْمَلْ سُوآءً یُجْزَ بِه وَ لا یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللّهِ وَلِیّا وَ لانَصیرا

لَیْسَ: (فضیلت و برتری) نیست

بِاَمانِیِّکُمْ: به آرزوهای شما

وَ لاآ اَمانِیِّ: و نه آرزوهای

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (277)

اَهْلِ الْکِتابِ: اهل کتاب.

مَنْ یَعْمَلْ: کسی که عمل می کند

سُوآءً: به بدی

یُجْزَ: جزا داده می شود

بِه: به آن،

وَ لا یَجِدْ لَهُ: و نمی یابد او

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

وَلِیّا: سرپرست، سرپرستی

وَ لا نَصیرا: و نه یاوری.

ص:235

124 وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ مِنْ ذَکَرٍ اَوْاُنْثی وَ هُوَمُؤْمِنٌ فَاُولآئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلایُظْلَمُونَ نَقیرا

وَ مَنْ یَعْمَلْ: و هر کس انجام دهد

مِنَ الصّالِحاتِ: از کارهای خوب

(278) جلد 5 سوره نساء

مِنْ ذَکَرٍ: از مرد

اَوْ اُنْثی: یا زن

وَ هُوَ مُؤْمِنٌ: و او مؤمن باشد

فَاُولآئِکَ: پس آنان

یَدْخُلُونَ: داخل می شوند

الْجَنَّةَ: به بهشت

وَ لا یُظْلَمُونَ: و ظلم کرده نمی شوند

نَقیرا: به اندازه سوراخ کوچک پشت هسته خرما.

125 وَ مَنْ اَحْسَنُ دینا مِمَّنْ اَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ اِبْراهیمَ حَنیفا وَ اتَّخَذَ اللّهُ اِبْراهیمَ خَلیلاً

ص:236

وَ مَنْ: و چه کسی

اَحْسَنُ: بهتر است

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (279)

دینا: (از نظر) دین

مِمَّنْ: از کسی که

اَسْلَمَ: تسلیم کند

وَجْهَهُ: رویش را

لِلّهِ: به خدا؟

وَ هُوَ مُحْسِنٌ: و او نیکوکار باشد

وَ اتَّبَعَ: و پیروی کند

مِلَّةَ: از آیین

اِبْراهیمَ: ابراهیم

حَنیفا: که خالص و پاک است.

وَ اتَّخَذَ: و گرفت

اللّهُ: خداوند

اِبْراهیمَ: ابراهیم را

خَلیلاً: دوست (خود).

(280) جلد 5 سوره نساء

ص:237

126 وَ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَ کانَ اللّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ مُحیطا

وَ لِلّهِ: و برای خداوند است

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است

وَ کانَ: و باشد

اللّهُ: خداوند

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

مُحیطا: محیط.

135 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا کُونُوا قَوّامینَ بِالْقِسْطِ

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (281)

شُهَداآءَلِلّهِ وَلَوْ عَلیاَنْفُسِکُمْ اَوِالْوالِدَیْنِ وَالاَْقْرَبینَ اِنْ یَکُنْ غَنِیّا اَوْ فَقیرا فَاللّهُ اَوْلی بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوآی اَنْ تَعْدِلُوا وَ اِنْ تَلْوُوآا اَوْ تُعْرِضُوا فَاِنَّ اللّهَ

ص:238

کانَ بِماتَعْمَلُونَ خَبیرا

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید

کُونُوا قَوّامینَ: باشید قیام کنندگان

بِالْقِسْطِ: به عدالت

شُهَدآءَ: گواهان

لِلّهِ: برای خدا

وَ لَوْ عَلی: و اگر چه بر

اَنْفُسِکُمْ: خودتان باشد

اَوِ الْوالِدَیْنِ: یا پدر و مادر

وَالاَْقْرَبینَ: و نزدیکان،

(282) جلد 5 سوره نساء

اِنْ یَکُنْ غَنِیّا: اگر باشند بی نیاز

اَوْ فَقیرا: یا فقیر،

فَاللّهُ: پس خداوند

اَوْلی بِهِما: سزاوارتر است به آن ها.

فَلا تَتَّبِعُوا: پس پیروی نکنید

ص:239

الْهَوآی: هوی (نفس) را

اَنْ تَعْدِلُوا: که (نتوانید) به عدالت رفتار کنید.

وَ اِنْ تَلْوُوآ ا: و اگر تحریف کنید

اَوْ تُعْرِضُوا: یا اعراض نمایید

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خداوند

کانَ بِما: باشد به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

خَبیرا: آگاه.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (283)

140 وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ اَنْ اِذا سَمِعْتُمْ اآیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَءُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتّی یَخُوضُوا فی حَدیثٍ غَیْرِه اِنَّکُمْ اِذا مِثْلُهُمْ اِنَ اللّهَ جامِعُ الْمُنافِقینَ وَالْکافِرینَ فیجَهَنَّمَ جَمیعا

وَ قَدْ: و به تحقیق

نَزَّلَ عَلَیْکُمْ: نازل کرده بر شما

فِی الْکِتابِ: در کتاب

ص:240

اَنْ اِذا: هنگامی که

سَمِعْتُمْ: بشنوید، شنیدید

اآیاتِ: آیه های

اللّهِ: خدا را

یُکْفَرُ: کفر آورده می شود

بِها: به آن،

وَ یُسْتَهْزَءُ: و استهزاء می شود

(284) جلد 5 سوره نساء

بِها: به آن،

فَلا تَقْعُدُوا: پس ننشینید

مَعَهُمْ: با ایشان

حَتّی یَخُوضُوا: تا فرو روند

فی حَدیثٍ: در سخنی، داستانی

غَیْرِه: دیگر، به غیر آن،

اِنَّکُمْ: همانا شما

اِذا: در آن هنگام

مِثْلُهُمْ: مثل آن ها هستید.

ص:241

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

جامِعُ: جمع کننده است

الْمُنافِقینَ: منافقین

وَ الْکافِرینَ: و کافرین را

فی جَهَنَّمَ: در جهنم

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (285)

جَمیعا: همگی را.

141 اَلَّذینَ یَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ فَاِنْ کانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللّهِ قالُوآا اَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ وَ اِنْ کانَ لِلْکافِرینَ نَصیبٌ قالُوآااَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ وَ نَمْنَعْکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنینَ فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکافِرینَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً

اَلَّذینَ: کسانی که

یَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ: انتظار می کشند شما را

فَاِنْ کانَ: پس اگر باشد

لَکُمْ: برای شما

ص:242

فَتْحٌ: فتحی

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا

قالُوآا: گویند

(286) جلد 5 سوره نساء

اَلَمْ نَکُنْ: آیا نبودیم

مَعَکُمْ: ما با شما؟

وَ اِنْ کانَ: و اگر باشد

لِلْکافِرینَ: برای کافران

نَصیبٌ: بهره ای، نصیبی

قالُوآا: گویند

اَلَمْ نَسْتَحْوِذْ: آیا ما به غلبه وا نداشتیم

عَلَیْکُمْ: شما را؟

وَ نَمْنَعْکُمْ: و منع نکردیم شما را

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنین؟

فَاللّهُ: پس خداوند

یَحْکُمُ: حکم می کند

بَیْنَکُمْ: بین شما

ص:243

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت.

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (287)

وَ لَنْ: و هرگز

یَجْعَلَ: قرار نداده است

اللّهُ: خداوند

لِلْکافِرینَ: برای کافرین

عَلَی الْمُؤْمِنینَ: بر مؤمنین، علیه مؤمنین

سَبیلاً: راهی.

142 اِنَّ الْمُنافِقینَ یُخادِعُونَ اللّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ اِذاقامُوا اِلَی الصَّلوةِ قامُواکُسالی یُرآؤُنَ النّاسَ وَ لایَذْکُرُونَ اللّهَ اِلاّ قَلیلاً

اِنَّ الْمُنافِقینَ: همانا منافقین

یُخادِعُونَ: خدعه می کنند

اللّهَ: با خدا

وَ هُوَ خادِعُهُمْ: در حالی که او خدعه می کند با آنها، فریب

(288) جلد 5 سوره نساء

می دهد آن ها را

ص:244

وَ اِذا قامُوا: و هنگامی که بایستند

اِلَی الصَّلوةِ: به نماز

قامُوا: می ایستند

کُسالی: از روی کسالت.

یُرآؤُنَ: ریا می کنند

النّاسَ: در برابر مردم.

وَ لایَذْکُرُونَ: و یاد نمی کنند

اللّهَ: خدا را

اِلاّ قَلیلاً: مگر کمی.

143 مُذَبْذَبینَ بَیْنَ ذلِکَ لآ اِلی هآؤُلآءِ وَ لآ اِلی هآؤُلآءِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبیلاً

مُذَبْذَبینَ: تردیدکنندگانند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (289)

بَیْنَ ذلِکَ: بین آن

لآ اِلی هآؤُلآءِ: نه بسوی آنان (این دسته)

وَ لآ اِلی آ: و نه بسوی

ص:245

هآؤُلآءِ: آنان (آن دسته).

وَ مَنْ: و هر کس را

یُضْلِلِ: گمراه کند

اللّهُ: خداوند

فَلَنْ تَجِدَ: پس هرگز نمی یابی

لَهُ سَبیلاً: برای او راهی.

«پایان جزء 5»

(290) جلد 5 سوره نساء

ص:246

148 لا یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوآءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلاّ مَنْ ظُلِمَ وَکانَ اللّهُ سَمیعا عَلیما

لا یُحِبُّ: دوست ندارد

اللّهُ: خداوند

الْجَهْرَ: بلند کردن

بِالسُّوآءِ: به بدی

مِنَ الْقَوْلِ: از گفتار را،

اِلاّ مَنْ: مگر به کسی که

ظُلِمَ: ظلم شده باشد.

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

سَمیعا: شنوای

عَلیما: دانا

149 اِنْ تُبْدُوا خَیْرا اَوْ تُخْفُوهُ اَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوآءٍ

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (291)

فَاِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوّا قَدیرا

اِنْ تُبْدُوا: اگر ظاهر سازید

ص:247

خَیْرا: خوبی را

اَوْ تُخْفُوهُ: یا مخفی کنید آن را

اَوْ تَعْفُوا: یا گذشت کنید

عَنْ سُوآءٍ: از بدی ای،

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خدا

کانَ عَفُوّا: باشد عفوکننده

قَدیرا: توانا.

171 یاآ اَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فی دینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَی اللّهِ اِلاَّ الْحَقَّ اِنَّمَا الْمَسیحُ عیسَی بْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَ کَلِمَتُهُ اَلْقیها اِلی مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَامِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِه وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا

(292) جلد 6 سوره نساء

خَیْرا لَکُمْ اِنَّمَا اللّهُ اِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ اَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکیلاً

یآ اَهْلَ الْکِتابِ: ای اهل کتاب

ص:248

لا تَغْلُوا: غلو نکنید، زیاده روی نکنید

فی دینِکُمْ: در دینتان،

وَ لا تَقُولُوا: و نگویید

عَلَی اللّهِ: بر خدا

اِلاَّ الْحَقَّ: غیر از حق،

اِنَّمَا: جز این نیست که

الْمَسیحُ: مسیح

عیسَی: عیسی

بْنُ مَرْیَمَ: پسر مریم

رَسُولُ اللّهِ: فرستاده خدا

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (293)

وَ کَلِمَتُهُ: و کلمه اوست.

اَلْقیها: القا نمود آن را

اِلی مَرْیَمَ: به مریم

وَ رُوحٌ: و روحی

مِنْهُ: از طرف خودش،

فَامِنُوا: پس ایمان بیاورید

ص:249

بِاللّهِ: به خداوند

وَ رُسُلِه: و پیامبرانش،

وَ لا تَقُولُوا: و نگویید

ثَلاثَةٌ: سه تاست (خدا).

انْتَهُوا: دست بردارید

خَیْرا لَکُمْ: بهتر است برای شما.

اِنَّمَا: جز این نیست که

اللّهُ: خدا

(294) جلد 6 سوره نساء

اِلهٌ واحِدٌ: معبودی یگانه است.

سُبْحانَهُ: منزه است او

اَنْ یَکُونَ لَهُ: از این که باشد برای او

وَلَدٌ: فرزندی.

لَهُ ما فِی: برای اوست آن چه در

السَّماواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است.

ص:250

وَ کَفی بِاللّهِ: و کافی است خدا

وَکیلاً: (برای) وکالت

172 لَنْ یَسْتَنْکِفَ الْمَسیحُ اَنْ یَکُونَ عَبْدا لِلّهِ وَلاَ الْمَلاآئِکَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ یَسْتَنْکِفْ عَنْ عِبادَتِه وَ یَسْتَکْبِرْ فَسَیَحْشُرُهُمْ اِلَیْهِ جَمیعا

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (295)

لَنْ یَسْتَنْکِفَ: هرگز سرپیچی نکرد، سرباز نزد

الْمَسیحُ: مسیح

اَنْ یَکُونَ: از این که باشد

عَبْدا لِلّهِ: بنده ای برای خدا،

وَلاَ الْمَلاآئِکَةُ: و نه ملائکه

الْمُقَرَّبُونَ: مقرّب (نزدیک).

وَ مَنْ یَسْتَنْکِفْ: و هر کس سرباز زند

عَنْ عِبادَتِه: از پرستش او

وَ یَسْتَکْبِرْ: و تکبر ورزد،

فَسَیَحْشُرُهُمْ: پس به زودی محشور خواهد کرد ایشان را

ص:251

اِلَیْهِ: به سوی خود

جَمیعا: همگی را

173 فَاَمَّا الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ

(296) جلد 6 سوره نساء

فَیُوَفّیهِمْ اُجُورَهُمْ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِه وَ اَمَّا الَّذینَ اسْتَنْکَفُوا وَ اسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذابا اَلیما وَ لایَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ وَلِیّا وَ لا نَصیرا

فَاَمَّا الَّذینَ: پس اما کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

فَیُوَفّیهِمْ: پس به طور کامل خواهد داد ایشان را

اُجُورَهُمْ: پاداشش هایشان را،

وَ یَزیدُهُمْ: و زیاد می کند برای آن ها

مِنْ فَضْلِه: از فضلش،

وَ اَمَّا: و اما

ص:252

الَّذینَ: کسانی را که

اسْتَنْکَفُوا: سرباز زنند

سوره نساء لغات و مفاهیم قرآن کریم (297)

وَاسْتَکْبَرُوا: و تکبر ورزند

فَیُعَذِّبُهُمْ: پس عذابشان می کند

عَذابا: عذابی

اَلیما: دردناک.

وَ لایَجِدُونَ: و نخواهند یافت

لَهُمْ: برای خودشان

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

وَلِیّا: سرپرستی

وَ لا نَصیرا: و نه یاوری

(298) جلد 6 سوره نساء

ص:253

«سوره مائده»

1 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اَوْفُوا بِالْعُقُودِ اُحِلَّتْ لَکُمْ بَهیمَةُ الاَْنْعامِ اِلاّ ما یُتْلی عَلَیْکُمْ غَیْرَ مُحِلِّی الصَّیْدِ وَ اَنْتُمْ حُرُمٌ اِنَّ اللّهَ یَحْکُمُ ما یُریدُ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید

اَوْفُوا: وفا کنید

بِالْعُقُودِ: به پیمان ها

اُحِلَّتْ لَکُمْ: حلال شده برای شما

بَهیمَةُ: جنبندگانِ

الاَْنْعامِ: چهارپا

اِلاّ ما: مگر آن چه

یُتْلی: خوانده می شود

عَلَیْکُمْ: بر شما،

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (299)

غَیْرَ مُحِلِّی: (جز آن که) حلال نیست

الصَّیْدِ: صید،

ص:254

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

حُرُمٌ: مُحْرِم هستید.

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یَحْکُمُ: حکم می کند

ما یُریدُ: آن چه بخواهد .

2 یآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لا تُحِلُّوا شَعآئِرَ اللّهِ وَ لاَالشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لاَالْهَدْیَ وَ لاَالْقَلاآئِدَ وَ لاآآمّینَ الْبَیْتَ الْحَرامَ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْوانا وَ اِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَئانُ قَوْمٍ اَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْوی وَ لا تَعاوَنُوا

(300) جلد 6 سوره مائده

عَلَی الاِْثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید

ص:255

لا تُحِلُّوا: حلال ندانید

شَعآئِرَ: شعائر

اللّهِ: الهی را،

وَ لاَالشَّهْرَ: و نه ماه

الْحَرامَ: حرام،

وَ لاَالْهَدْیَ: و نه قربانی که برای حج برده می شود،

وَ لاَالْقَلاآئِدَ: و نه قربانی که قلاده دارد و برای حج مشخص شده،

وَ لاآآمّینَ: و نه قاصدین

الْبَیْتَ: بیت اللّه

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (301)

الْحَرامَ: حرام را (که)

یَبْتَغُونَ: طلب می کنند

فَضْلاً: فضلی را

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

وَ رِضْوانا: و خشنودی (او را).

ص:256

وَ اِذا: و هنگامی که از

حَلَلْتُمْ: اِحرام خارج شدید

فَاصْطادُوا: پس صید کنید، شکار کنید.

وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ: و وادار نکند شما را

شَنَئانُ قَوْمٍ: دشمنی با قومی

اَنْ صَدُّوکُمْ: که شما را بازداشتند

عَنِ الْمَسْجِدِ: از مسجد

الْحَرامِ: الحرام،

(302) جلد 6 سوره مائده

اَنْ تَعْتَدُوا: این که تجاوز کنید.

وَ تَعاوَنُوا: و همکاری کنید

عَلَی الْبِرِّ: بر نیکی

وَ التَّقْوی: و پرهیزکاری،

وَ لا تَعاوَنُوا: و همکاری نکنید

عَلَی الاِْثْمِ: بر گناه

وَ الْعُدْوانِ: و دشمنی.

وَ اتَّقُوا اللّهَ: و بترسید که خدا

ص:257

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

شَدیدُ: سخت

الْعِقابِ: عقوبت (می کند)

3 حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ وَ ماآ اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِه وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (303)

وَ الْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطیحَةُ وَ ماآ اَکَلَ السَّبُعُ اِلاّ ما ذَکَّیْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَی النُّصُبِ وَ اَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالاَْزْلامِ ذلِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِْسْلامَ دینا فَمَنِ اضْطُرَّ فی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجانِفٍ لاِِثْمٍ فَاِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ

حُرِّمَتْ: حرام است

عَلَیْکُمُ: بر شما

الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ: مردار و خون

ص:258

وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ: و گوشت خوک

وَ ما: و آن چه

اُهِلَ لِغَیْرِ: بانگ زده شده به غیر

اللّهِ بِه: از (نام) خدا به آن

(304) جلد 6 سوره مائده

وَالْمُنْخَنِقَةُ: و حیوان خفه شده

وَالْمَوْقُوذَةُ: و حیوان به زجر کشته شده

وَ الْمُتَرَدِّیَةُ: و حیوان پرت شده از بلندی

وَ النَّطیحَةُ: و حیوان شاخ زده شده

وَ مآ اَکَلَ: و باقیمانده آن چه که

السَّبُعُ: خورده باشد حیوان درنده

اِلاّ ما: مگر آن چه که

ذَکَّیْتُمْ: تزکیه کنید

وَ ما: و آن چه که

ذُبِحَ عَلَی: ذبح شده باشد روی

النُّصُبِ: سنگ های مقدس

وَ اَنْ: و این که

ص:259

تَسْتَقْسِمُوا: قسمت کنید (گوشت آن را)

بِالاَْزْلامِ: به وسیله تیرهای قمار،

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (305)

ذلِکُمْ فِسْقٌ: این ها همه فسق است.

الْیَوْمَ یَئِسَ: امروز ناامید شدند

الَّذینَ کَفَرُوا: کسانی که کافر شدند

مِنْ دینِکُمْ: از دین شما،

فَلا تَخْشَوْهُمْ: پس نترسید از آن ها

وَ اخْشَوْنِ: و بترسید از من.

الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ: امروز کامل کردم

لَکُمْ: برای شما

دینَکُمْ: دین شما را،

وَ اَتْمَمْتُ: و تمام نمودم

عَلَیْکُمْ نِعْمَتی: بر شما نعمتم را

وَ رَضیتُ: و راضی و خشنود شدم، پسندیدم

لَکُمُ الاِْسْلامَ: برای شما اسلام را

دینا: از جهت دین.

(306) جلد 6 سوره مائده

ص:260

فَمَنِ: پس کسی که

اضْطُرَّ: ناچار باشد

فی مَخْمَصَةٍ: در گرسنگی.

غَیْرَ مُتَجانِفٍ: متمایل نباشد

لاِِثْمٍ فَاِنَّ: به گناه، پس همانا

اللّهَ: خداوند

غَفُورٌ: آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

6 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اِذا قُمْتُمْ اِلَی الصَّلوةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَاَیْدِیَکُمْ اِلَی الْمَرافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِکُمْ وَ اَرْجُلَکُمْ اِلَی الْکَعْبَیْنِ وَ اِنْ کُنْتُمْ جُنُبا فَاطَّهَّرُوا وَ اِنْ کُنْتُمْ مَرْضیاَوْ عَلیسَفَرٍ اَوْجاآءَ اَحَدٌمِنْکُمْ مِنَ الْغاآئِطِ اَوْ لمَسْتُمُ النِّساآءَ فَلَمْ تَجِدُوا

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (307)

ماآءً فَتَیَمَّمُوا صَعیدا طَیِّبا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ اَیْدیکُمْ مِنْهُ ما یُریدُ اللّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُمْ مِنْ حَرَجٍ

ص:261

وَ لکِنْ یُریدُ لِیُطَهِّرَکُمْ وَ لِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید

اِذا: هنگامی که

قُمْتُمْ: برخاستید

اِلَی الصَّلوةِ: برای نماز

فَاغْسِلُوا: بشویید

وُجُوهَکُمْ: صورت هایتان

وَ اَیْدِیَکُمْ: و دست هایتان را

اِلَی الْمَرافِقِ: تا آرنج ها،

وَامْسَحُوا: و مسح کنید

(308) جلد 6 سوره مائده

بِرُؤُوسِکُمْ: سرهایتان

وَ اَرْجُلَکُمْ: و پاهایتان را

اِلَی الْکَعْبَیْنِ: تا دو برجستگی پا.

وَ اِنْ کُنْتُمْ: و اگر بودید

ص:262

جُنُبا: جنب

فَاطَّهَّرُوا: پس پاک کنید.

وَ اِنْ کُنْتُمْ: و اگر بودید

مَرْضی: مریض

اَوْ عَلی سَفَرٍ: یا مسافر

اَوْ جآءَ اَحَدٌ: یا آمد یکی

مِنْکُمْ: از شما

مِنَ الْغآئِطِ:از مستراح، توالت

اَوْ لمَسْتُمُ: یا لمس کردید

النِّسآءَ: زنان را

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (309)

فَلَمْ تَجِدُوا: پس نیافتید

مآءً: آبی،

فَتَیَمَّمُوا: پس تیمم کنید

صَعیدا: (با) خاک، غبار

طَیِّبا: پاکی،

فَامْسَحُوا: پس مسح کنید

ص:263

بِوُجُوهِکُمْ: صورت هایتان

وَ اَیْدیکُمْ: و دست هایتان را

مِنْهُ: با آن.

ما یُریدُ: نمی خواهد

اللّهُ: خداوند

لِیَجْعَلَ: تا قرار دهد

عَلَیْکُمْ: بر شما

مِنْ حَرَجٍ: هیچ سختی ای،

(310) جلد 6 سوره مائده

وَ لکِنْ یُریدُ: و لیکن می خواهد

لِیُطَهِّرَکُمْ: تا پاکیزه گرداند شما را،

وَ لِیُتِمَّ: و تمام کند

نِعْمَتَهُ: نعمتش را

عَلَیْکُمْ: بر شما،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَشْکُرُونَ: سپاسگزاری کنید

ص:264

55 اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ امَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکوةَ وَ هُمْ راکِعُونَ

اِنَّما: جز این نیست که

وَلِیُّکُمُ: سرپرست شما

اللّهُ: خداست

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (311)

وَ رَسُولُهُ: و فرستاده او

وَ الَّذینَ: و آنان که

امَنُوا الَّذینَ: ایمان آوردند همان ها که

یُقیمُونَ الصَّلوةَ: برپامی دارند نماز را

وَ یُؤْتُونَ: و می پردازند

الزَّکوةَ: زکات را

وَ هُمْ راکِعُونَ: در حالی که آن ها رکوع کننده اند

56 وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ امَنُوا فَاِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ

ص:265

وَ مَنْ: و هر کس

یَتَوَلَّ اللّهَ: دوست بدارد خدا را

وَ رَسُولَهُ: و رسولش را

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

(312) جلد 6 سوره مائده

امَنُوا: ایمان آوردند

فَاِنَّ حِزْبَ: پس همانا (در) حزب

اللّهِ: خداست.

هُمُ الْغالِبُونَ: ایشانند پیروز شدگان.

58 وَ اِذا نادَیْتُمْ اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذُوها هُزُوا وَ لَعِبا ذلِکَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَعْقِلُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

نادَیْتُمْ: ندا کردید

اِلَی الصَّلوةِ: به سوی نماز

اتَّخَذُوها: گرفتید آن را

هُزُوا وَ لَعِبا: به مسخره و بازی.

ص:266

ذلِکَ بِاَنَّهُمْ: این به جهت آن است که آن ها

قَوْمٌ: قومی هستند که

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (313)

لا یَعْقِلُونَ: بی خردند.

67 یأَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَّبِّکَ وَ اِنْ لَّمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ اِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکفِرینَ

یأَیُّهَا الرَّسُولُ: ای رسول!

بَلِّغْ: برسان

ما أُنْزِلَ: آن چه نازل شده

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنْ رَّبِّکَ: از جانب پروردگارت

وَ اِنْ لَّمْ تَفْعَلْ: و اگر انجام ندهی

فَما بَلَّغْتَ: پس نرساندی

رِسالَتَهُ: رسالتش را.

وَ اللّهُ: و خداوند

(314) جلد 6 سوره مائده

ص:267

یَعْصِمُکَ: نگه می دارد تو را

مِنَ النّاسِ: از (خطر) مردم.

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خدا

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

الْقَوْمَ: قوم

الْکفِرینَ: کافر را.

«پایان جزء 6»

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (315)

ص:268

89 لا یُؤاخِذُکُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فی اَیْمنِکُمْ وَ لکِنْ یُؤاخِذُکُمْ بِما عَقَّدْتُّمُ الاَْیْمنَ فَکَفّرَتُهُ أِطْعامُ عَشَرَةِ مَسکینَ مِنْ أَوْسَطِ ماتُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْریرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَّمْ یَجِدْ فَصِیامُ ثَلثَةِ أَیّامٍ ذلِکَ کَفّرَةُ أَیْمنِکُمْ أِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُوآا اَیْمنَکُمْ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ ءَایتِهِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

لا یُؤاخِذُکُمُ: "و مؤاخذه نمی کند شما را

اللّهُ: خداوند

بِاللَّغْوِ: به بیهوده

فی اَیْمنِکُمْ: در قَسَم هایتان،

وَ لکِنْ: ولیکن

یُؤاخِذُکُمْ: مؤاخذه می کند شما را

بِما: به آن چه

عَقَّدْتُّمُ: پیمان بسته اید

(316) جلد 7 سوره مائده

الاَْیْمنَ: از قَسَم ها،

فَکَفّرَتُهُ: پس کفّاره آن

ص:269

أِطْعامُ: اطعام کردن

عَشَرَةِ: ده نفر

مَسکینَ: مستمند است

مِنْ أَوْسَطِ: از (غذاهای) متوسط

ما: آن چه را که

تُطْعِمُونَ: اطعام می کنید

أَهْلیکُمْ: به خانواده تان،

أَوْکِسْوَتُهُمْ: یا لباسی که به آن ها می پوشانید،

أَوْ تَحْریرُ: یا آزاد کردن

رَقَبَةٍ: بنده ای (گردن).

فَمَنْ: پس کسی که

لَّمْ یَجِدْ: نمی یابد (نمی تواند)

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (317)

فَصِیامُ: پس روزه گرفتن

ثَلثَةِ أَیّامٍ: سه روز،

ذلِکَ کَفّرَةُ: این کفّاره

أَیْمنِکُمْ: سوگندهای شماست

ص:270

أِذَا: هنگامی که

حَلَفْتُمْ: قَسَم خوردید.

وَاحْفَظُوآا: حفظ کنید

اَیْمنَکُمْ: سوگندهایتان را

کَذلِکَ: این چنین

یُبَیِّنُ اللّهُ: بیان می کند خدا

لَکُمْ: برای شما

ءَایتِهِ: نشانه هایش را،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَشْکُرُونَ: تشکّر کنید

(318) جلد 7 سوره مائده

93 لَیْسَ عَلَی الَّذینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحتِ جُناحٌ فیما طَعِمُوآا اِذَا مَااتَّقَوا وَءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَ ءَامَنُوا ثُمَّ اتَّقَوا وَ اَحْسَنُوا وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ

لَیْسَ عَلَی: نیست بر

ص:271

الَّذینَ: کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّلِحتِ: عمل صالح

جُناحٌ فیما: گناهی در آن چه

طَعِمُوآا اِذَا: خورده اند هنگامی که

مَااتَّقَوا: تقوا پیشه کنند

وَءَامَنُوا: و ایمان آورند

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (319)

وَ عَمِلُوا: و انجام دهند

الصّلِحتِ: عمل صالح

ثُمَّ: سپس

اتَّقَوا: تقوا پیشه کنند

وَ ءَامَنُوا: و ایمان آورند

ثُمَّ: سپس

اتَّقَوا: تقوا پیشه کنند.

وَ اَحْسَنُوا: و نیکی کنند.

ص:272

وَ اللّهُ: و خداوند

یُحِبُّ: دوست می دارد

الْمُحْسِنینَ: نیکșØǘјǙƠرا.

100 قُلْ لاّ یَسْتَوِی الْخَبیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ اَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبیثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ یاُوْلِی الاَْلْببِ

(320) جلد 7 سوره مائده

لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

قُلْ: بگو:

لاّ یَسْتَوِی: مساوی نیستند

الْخَبیثُ: ناپاک، پلید

وَ الطَّیِّبُ: و پاک،

وَ لَوْ: و گر چه به

اَعْجَبَکَ: شگفت آورد تو را

کَثْرَةُ: بسیاری

الْخَبیثِ: ناپاکان،

فَاتَّقُواْ: پس بترسید

ص:273

اللّهَ: از خدا

یاُوْلِی: ای صاحبان

الاَْلْببِ: خِرَد!

لَعَلَّکُمْ: باشد که شما

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (321)

تُفْلِحُونَ: رستگار شوید.

101 یاَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنُواْ لا تَسْئَلُواْ عَنْ اَشْیاآءَ اِنْ تُبْدَلَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَ اِنْ تَسْئَلُواْ عَنْها حینَ یُنَزَّلُ الْقُرْءَانُ تُبْدَلَکُمْ عَفَا اللّهُ عَنْها وَ اللّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ

یاَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُواْ: ایمان آورده اید!

لا تَسْئَلُواْ: سؤال نکنید

عَنْ اَشْیآءَ: از چیزهایی که

اِنْ تُبْدَ: اگر آشکار شود

لَکُمْ: برایتان

تَسُؤْکُمْ: ناراحت می کند شما را

ص:274

وَ اِنْ تَسْئَلُواْ: و اگر سؤال کنید

عَنْها حینَ: از آن به هنگام

(322) جلد 7 سوره مائده

یُنَزَّلُ: نازل شدن

الْقُرْءَانُ: قرآن،

تُبْدَلَکُمْ: آشکار شود برایتان.

عَفَا: بخشیده

اللّهُ عَنْها: خدا آن ها را.

وَ اللّهُ: و خداوند

غَفُورٌ حَلیمٌ: آمرزنده حلیم است.

105 یاَیُّهَاالَّذینَ ءَامَنُواْ عَلَیْکُمْ اَنْفُسَکُمْ لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَ یْتُمْ اِلَی اللّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعا فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

یاَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُواْ: ایمان آورده اید!

عَلَیْکُمْ: بر شما باد

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (323)

ص:275

اَنْفُسَکُمْ: خودتان،

لا یَضُرُّکُمْ: ضرر نمی رساند به شما

مَنْ ضَلَّ: کسی که گمراه شد

اِذَا: هنگامی که

اهْتَدَ یْتُمْ: هدایت یافتید شما.

اِلَی اللّهِ: به سوی خداست

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما

جَمیعا: همگی،

فَیُنَبِّئُکُمْ: پس خبر می دهد به شما

بِما: به آن چه که

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: عمل می کردید.

116 وَ اِذْ قالَ اللّهُ یعیسَی ابْنَ مَرْیَمَ ءَأَنْتَ قُلْتَ لِلنّاسِ اتَّخِذُونی وَ اُمِّیَ اِلهَیْنِ مِنْ دُونِ اللّهِ قالَ

(324) جلد 7 سوره مائده

سُبْحنَکَ ما یَکُونُ لیآ اَنْ اَقُولَ ما لَیْسَ لی بِحَقٍّ اِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ لاََآ أَعْلَمُ

ص:276

ما فی نَفْسِکَ أِنَّکَ أَنْتَ عَلّمُ الْغُیُوبِ

وَ اِذْ قالَ: و هنگامی که گفت:

اللّهُ: خداوند

یعیسَی: ای عیسی

ابْنَ مَرْیَمَ: پسر مریم!

ءَأَنْتَ: آیا تو

قُلْتَ: گفتی

لِلنّاسِ: به مردم

اتَّخِذُونی: انتخاب کنید مرا، بگیرید مرا

وَ اُمِّیَ: و مادر را

اِلهَیْنِ: دو معبود

مِنْ دُونِ: غیر از

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (325)

اللّهِ: خدا؟

قالَ: گفت:

سُبْحنَکَ: منزهی تو

ما یَکُونُ لیآ: نمی باشد بر من، شایسته من نیست

ص:277

اَنْ اَقُولَ: که بگویم

ما لَیْسَ: آن چه را که نیست

لی بِحَقٍّ: بر من به حق.

اِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ: اگر گفته باشم آن را

فَقَدْ: پس به تحقیق

عَلِمْتَهُ: تو می دانی آن را،

تَعْلَمُ ما فی: می دانی آن چه در

نَفْسی: جان (روح) من است،

وَ لاََآ أَعْلَمُ: و نمی دانم

ما فی: آن چه در

(326) جلد 7 سوره مائده

نَفْسِکَ: ذات توست.

أِنَّکَ: به درستی که تو،

أَنْتَ عَلّمُ: تویی داننده

الْغُیُوبِ: غیب ها.

117 ما قُلْتُ لَهُمْ اِلاّ ما اَمَرْتَنی بِه اَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ

ص:278

رَبّی وَ رَبَّکُمْ وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهیدا ما دُمْتُ فیهِمْ فَلَمّا تَوَفَّیْتَنی کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَیْهِمْ وَ اَنْتَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ شَهیدٌ

ما قُلْتُ: نگفتم

لَهُمْ اِلاّ: به آن ها مگر

ما اَمَرْتَنی بِه: امر کردی مرا به آن

اَنِ اعْبُدُواْ: که بپرستید

اللّهَ: خدا را که

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (327)

رَبّی: پروردگار من

وَ رَبَّکُمْ: و پروردگار شماست.

وَ کُنْتُ: و بودم

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

شَهیدا: گواه

ما دُمْتُ: مادامی که بودم

فیهِمْ: در میانشان،

فَلَمّا: پس وقتی که

ص:279

تَوَفَّیْتَنی: برگرفتی مرا،

کُنْتَ اَنْتَ: بودی تو

الرَّقیبَ: مراقب

عَلَیْهِمْ: بر آن ها.

وَ اَنْتَ: و تو

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

(328) جلد 7 سوره مائده

شَهیدٌ: گواهی.

118 اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَأِنَّهُمْ عِبادُکَ وَ أِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَأِنَّکَ أَنْتَ الْعزیزُ الْحَکیمُ

اِنْ: اگر

تُعَذِّبْهُمْ: عذاب کنی آن ها را

فَأِنَّهُمْ: پس به درستی که آن ها

عِبادُکَ: بندگان تو هستند،

وَ أِنْ: و اگر

تَغْفِرْ لَهُمْ: ببخشی آن ها را

ص:280

فَأِنَّکَ: پس همانا تو،

أَنْتَ الْعزیزُ: تویی توانا

الْحَکیمُ: و با حکمت.

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (329)

119 قالَ اللّهُ هذا یَوْمُ یَنْفَعُ الصّدِقینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنّتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهرُ خلِدینَ فیها اَبَدا رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ

قالَ: گفت:

اللّهُ: خداوند

هذا یَوْمُ: امروز روزی است

یَنْفَعُ: که نفع می دهد

الصّدِقینَ: راستگویان را

صِدْقُهُمْ: راستی شان.

لَهُمْ: برای آن ها.

جَنّتٌ: باغ هایی است

تَجْری: که جاری می شود

ص:281

مِنْ تَحْتِهَا: که زیر آن

الاَْنْهرُ: نهرها

(330) جلد 7 سوره مائده

خلِدینَ: که جاودانند

فیها: در آن

اَبَدا: تا ابد.

رَضِیَ اللّهُ: خشنود است خدا

عَنْهُمْ: از آن ها

وَ رَضُواْ: و خشنودند (آن ها)

عَنْهُ: از او،

ذلِکَ الْفَوْزُ: این رستگاری

الْعَظیمُ: بزرگ است.

سوره مائده لغات و مفاهیم قرآن کریم (331)

ص:282

«سوره انعام»

6 أَلَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَکَّنّهُمْ فِی الاَْرْضِ ما لَمْ نُمَکِّنْ لَکُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّماآءَ عَلَیْهِمْ مِدْرارا وَ جَعَلْنَا الاَْنْهرَ تَجْری مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَکْنهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنا ءَاخَرینَ

أَلَمْ یَرَوْا: آیا ندیدند

کَمْ: چه بسیار

أَهْلَکْنا: هلاک نمودیم

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از آن ها

مِنْ قَرْنٍ: از اقوامی

مَکَّنّهُمْ: که قدرت دادیم به آن ها

فِی الاَْرْضِ: در زمین

ما: آن چه را که

لَمْ نُمَکِّنْ: قدرت ندادیم

(332) جلد 7 سوره انعام

لَکُمْ وَ أَرْسَلْنَا: به شما و فرستادیم

السَّمآءَ: آسمان را، باران را

ص:283

عَلَیْهِمْ: برایشان

مِدْرارا: پی در پی، فراوان

وَ جَعَلْنَا: و قرار دادیم

الاَْنْهرَ: نهرها

تَجْری: که جاری می شود

مِنْ تَحْتِهِمْ: از زیر آن ها،

فَأَهْلَکْنهُمْ: پس هلاک نمودیم آن ها را

بِذُنُوبِهِمْ: به خاطر گناهانشان

وَ أَنْشَأْنا: و به وجود آوردیم

مِنْ بَعْدِهِمْ: از بعد آن ها

قَرْنا: اقوامی

ءَاخَرینَ: دیگر.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (333)

11 قُلْ سیرُوا فِی الاَْرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا کَیْفَ کانَ عقِبَةُ الْمُکَذِّبینَ

قُلْ سیرُوا: بگو سیر کنید

ص:284

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

ثُمَّ انْظُرُوا: پس بنگرید

کَیْفَ: چگونه

کانَ عقِبَةُ: بود سرانجام

الْمُکَذِّبینَ: تکذیب کنندگان.

14 قُلْ اَغَیْرَ اللّهِ اَتَّخِذُ وَلِیّا فاطِرِ السَّموتِ وَ الاَْرْضِ وَ هُوَ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ قُلْ اِنّی اُمِرْتُ اَنْ اَکُونَ اَوَّلَ مَنْ اَسْلَمَ وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکینَ

قُلْ اَغَیْرَ: بگو: آیا غیر

(334) جلد 7 سوره انعام

اللّهِ: خدا را

اَتَّخِذُ: بگیرم

وَلِیّا: ولیّ،

فاطِرِ: که آفریننده

السَّموتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است؟

ص:285

وَ هُوَ: در حالی که او

یُطْعِمُ: روزی می دهد

وَ لا یُطْعَمُ: و روزی نمی گیرد.

قُلْ اِنّی: بگو: به درستی که من

اُمِرْتُ: امر شده ام

اَنْ اَکُونَ: که باشم

اَوَّلَ مَنْ: اولین کسی که

اَسْلَمَ: اسلام آورد

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (335)

وَ لا تَکُونَنَّ: و (گفته است) نباش

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

36 اِنَّما یَسْتَجیبُ الَّذینَ یَسْمَعُونَ وَ الْمَوْتی یَبْعَثُهُمُ اللّهُ ثُمَّ اِلَیْهِ یُرْجَعُونَ

اِنَّما: جز این نیست که

یَسْتَجیبُ: اجابت می کنند

الَّذینَ: کسانی که

ص:286

یَسْمَعُونَ: می شنوند،

وَ الْمَوْتی: و (امّا) مردگان،

یَبْعَثُهُمُ: برمی انگیزد آن ها را

اللّهُ: خدا،

ثُمَّ: سپس

اِلَیْهِ: به سوی او

(336) جلد 7 سوره انعام

یُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوند.

38 وَ ما مِنْ دآبَّةٍ فِی الاَْرْضِ وَ لا طئِآرٍ یَطیرُ بِجَناحَیْهِ اِلاّ اُمَمٌ اَمْثالُکُمْ ما فَرَّطْنا فِی الْکِتبِ مِنْ شَیْ ءٍ ثُمَّ اِلی رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ

وَ ما: و نیست

مِنْ: هیچ

داآ بَّةٍ: جنبنده ای

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ لا طئِآرٍ: و نه پرنده ای

ص:287

یَطیرُ: که پرواز می کند

بِجَناحَیْهِ: با دو بالش،

اِلاّ اُمَمٌ: مگر امت هایی، گروه هایی

اَمْثالُکُمْ: مانند شما هستند.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (337)

ما فَرَّطْنا: ما فروگذار نکردیم، کوتاهی نکردیم

فِی الْکِتبِ: در کتاب

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی را،

ثُمَّ: سپس

اِلی: به سوی

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

یُحْشَرُونَ: محشور می گردند.

39 وَ الَّذینَ کَذَّبُواْ بِایتِنا صُمٌّ وَ بُکْمٌ فِی الظُّلُمتِ مَنْ یَشاءِ اللّهُ یُضْلِلْهُ وَ مَنْ یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلی صرطٍ مُسْتَقیمٍ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

ص:288

کَذَّبُواْ: تکذیب کردند

بِایتِنا: آیات ما را

(338) جلد 7 سوره انعام

صُمٌّ وَ بُکْمٌ: کر و لالند

فِی الظُّلُمتِ: در تاریکی ها

مَنْ یَشاءِ: هر کس را بخواهد

اللّهُ: خدا،

یُضْلِلْهُ: گمراه می کند او را

وَ مَنْ: و هر کس را

یَشَأْ: بخواهد،

یَجْعَلْهُ: قرار می دهد او را

عَلی صرطٍ: بر راهی

مُسْتَقیمٍ: راست.

46 قُلْ أَرَءَیْتُمْ اِنْ اَخَذَ اللّهُ سَمْعَکُمْ وَ اَبْصرَکُمْ وَخَتَمَ عَلی قُلُوبِکُمْ مَنْ اِلهٌ غَیْرُ اللّهِ یَأْتیکُمْ بِه اُنْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ اَلاْیتِ ثُمَّ هُمْ یَصْدِفُونَ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (339)

ص:289

قُلْ أَرَءَیْتُمْ: بگو آیا دیدید، بگو آیا فکر کرده اید

اِنْ اَخَذَ اللّهُ: اگر بگیرد خداوند

سَمْعَکُمْ: گوش شما

وَ اَبْصرَکُمْ: و چشم های شما را

وَ خَتَمَ عَلی: و مهر نهد بر

قُلُوبِکُمْ: دل هایتان

مَنْ اِلهٌ: کیست معبودی

غَیْرُ اللّهِ: غیر از خدا

یَأْتیکُمْ بِه: که بدهد به شما آن را؟

اُنْظُرْ: نگاه کن، ببین

کَیْفَ: چگونه

نُصَرِّفُ: شرح می دهیم

اَلاْیتِ: آیات را

ثُمَّ هُمْ: سپس ایشان

(340) جلد 7 سوره انعام

یَصْدِفُونَ: روی می گردانند.

ص:290

50 قُلْ لاّ اَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزاآئِنُ اللّهِ وَ لا اَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لاآ اَقُولُ لَکُمْ اِنّی مَلَکٌ اِنْ اَتَّبِعُ اِلاّ ما یُوحی آ اِلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الاَْعْمی وَالْبَصیرُ اَفَلا تَتَفَکَّرُونَ

قُلْ لاّ اَقُولُ: بگو: نمی گویم

لَکُمْ: به شما

عِنْدی: نزد من است

خَزائِنُ اللّهِ: خزائن خدا،

وَ لا اَعْلَمُ: و آگاه نیستم

الْغَیْبَ: به غیب

وَ لا اَقُولُ: و نمی گویم

لَکُمْ اِنّی: به شما که همانا من

مَلَکٌ: فرشته ای هستم،

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (341)

اِنْ اَتَّبِعُ: که پیروی می کنم

اِلاّ ما: مگر آن چه را که

یُوحی: وحی می شود

اِلَیَّ: به من.

ص:291

قُلْ هَلْ: بگو: آیا

یَسْتَوِی: مساوی هستند

الاَْعْمی: نابینا

وَ الْبَصیرُ: و بینا؟

اَفَلا تَتَفَکَّرُونَ: آیا پس فکر نمی کنید؟

52 وَ لا تَطْرُدِ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَوةِ وَ الْعَشِیِّ یُریدُونَ وَجْهَهُ ما عَلَیْکَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَیْ ءٍ وَ ما مِنْ حِسابِکَ عَلَیْهِمْ مِنْ شَیْ ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَکُونَ مِنَ الظّلِمینَ

(342) جلد 7 سوره انعام

وَ لا تَطْرُدِ: و طرد مکن

الَّذینَ: کسانی را که

یَدْعُونَ: می خوانند

رَبَّهُمْ: پروردگارشان

بِالْغَدَوةِ: صبح

وَ الْعَشِیِّ: و شام،

ص:292

یُریدُونَ: می خواهند، اراده می کنند

وَجْهَهُ: ذات او را.

ما عَلَیْکَ: نیست بر تو

مِنْ حِسابِهِمْ: از حساب آن ها

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

وَ ما مِنْ: و نیست از

حِسابِکَ عَلَیْهِمْ: حساب تو بر ایشان

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (343)

فَتَطْرُدَهُمْ: پس دور می کنی آن ها را

فَتَکُونَ: پس می شوی

مِنَ الظّلِمینَ: از ستمکاران.

53 وَ کَذلِکَ فَتَنّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِیَقُولُوآا اَهؤُلاآءِ مَنَّ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِناآ اَلَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِالشّکِرینَ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

ص:293

فَتَنّا: آزمودیم

بَعْضَهُمْ: بعضی از آن ها را

بِبَعْضٍ: به بعض دیگر

لِیَقُولُوا: تا بگویند:

اَهؤُلاآءِ: آیا اینان بودند

مَنَّ اللّهُ: که منّت گزارده خدا

(344) جلد 7 سوره انعام

عَلَیْهِمْ: بر ایشان

مِنْ بَیْنِنا: از بین ما؟

اَلَیْسَ: آیا نیست

اللّهُ: خداوند

بِأَعْلَمَ: داناتر

بِالشّکِرینَ: به شاکران؟

55 وَ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الاَْیتِ وَ لِتَسْتَبینَ سَبیلُ الْمُجْرِمینَ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

ص:294

نُفَصِّلُ: تفصیل می دهیم، برمی شمردیم

الاَْیتِ: آیات را،

وَ لِتَسْتَبینَ: و تا روشن گردد

سَبیلُ: راه

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (345)

الْمُجْرِمینَ: گنهگاران.

59 وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُهاآ اِلاّ هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فی ظُلُمتِ الاَْرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ اِلاّ فی کِتبٍ مُبینٍ

وَ عِنْدَهُ: و نزد اوست

مَفاتِحُ: کلیدهای

الْغَیْبِ: غیب،

لا یَعْلَمُها: نمی داند آن را

اِلاّ هُوَ: مگر او.

وَ یَعْلَمُ ما: و می داند آن چه را که

ص:295

فِی الْبَرِّ: در خشکی، بیابان

وَ الْبَحْرِ: و دریاست.

(346) جلد 7 سوره انعام

وَ ما تَسْقُطُ: و ساقط نمی شود، نمی افتد

مِنْ وَرَقَةٍ: هیچ برگی

اِلاّ یَعْلَمُها: مگر می داند او.

وَ لا حَبَّةٍ: و نیست دانه ای

فی ظُلُمتِ: در تاریکی های

الاَْرْضِ: زمین

وَ لا رَطْبٍ: و هیچ تری

وَ لا یابِسٍ: و هیچ خشکی ای،

اِلاّ فی: مگر در

کِتبٍ: کتاب (خدا)

مُبینٍ: آشکار است.

60 وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفّکُمْ بِالَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فیهِ لِیُقْضیآ اَجَلٌ مُسَمّیً ثُمَّ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (347)

ص:296

اِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

یَتَوَفّکُمْ: می میراند شما را

بِالَّیْلِ: در شب،

وَ یَعْلَمُ: و می داند

ما جَرَحْتُمْ: آن چه انجام دادید

بِالنَّهارِ: در روز،

ثُمَّ: سپس

یَبْعَثُکُمْ: برمی انگیزد شما را

فیهِ: در آن،

لِیُقْضی: تا بگذرد

اَجَلٌ: موعدی که

مُسَمّیً: معین نموده،

(348) جلد 7 سوره انعام

ثُمَّ اِلَیْهِ: سپس به سوی اوست

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما،

ص:297

ثُمَّ: سپس

یُنَبِّئُکُمْ: آگاه می سازد شما را

بِما: به آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید.

63 قُلْ مَنْ یُنَجّیکُمْ مِنْ ظُلُمتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعا وَ خُفْیَةً لَئِنْ اَنْجنا مِنْ هذِه لَنَکُونَنَّ مِنَ الشّکِرینَ

قُلْ مَنْ: بگو: چه کسی

یُنَجّیکُمْ: نجات می دهد شما را

مِنْ ظُلُمتِ: از تاریکی های

الْبَرِّ: خشکی

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (349)

وَ الْبَحْرِ: و دریا؟

تَدْعُونَهُ: می خوانید او را

تَضَرُّعا: با حالت تضرّع

وَ خُفْیَةً: و پنهانی (می گویید:)

ص:298

لَئِنْ: هر آینه اگر

اَنْجنا: نجات دهد ما را

مِنْ هذِه: از این (خطرات)،

لَنَکُونَنَّ: البته می باشیم

مِنَ الشّکِرینَ: از شکرگزاران.

64 قُلِ اللّهُ یُنَجّیکُمْ مِنْها وَ مِنْ کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ اَنْتُمْ تُشْرِکُونَ

قُلِ اللّهُ: بگو: خدا

یُنَجّیکُمْ: نجات می دهد شما را

(350) جلد 7 سوره انعام

مِنْها: از آن،

وَ مِنْ کُلِّ: و از هر

کَرْبٍ: سختی (دیگری)،

ثُمَّ اَنْتُمْ: سپس شما

تُشْرِکُونَ: شرک می آورید.

ص:299

65 قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلیآ اَنْ یَّبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذابا مِنْ فَوْقِکُمْ اَوْ مِنْ تَحْتِ اَرْجُلِکُمْ اَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعا وَ یُذیقَ بَعْضَکُمْ بَأسَ بَعْضٍ اُنْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الاْیتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ

قُلْ هُوَ: بگو: او

الْقادِرُ: قادر است

عَلی اَنْ: بر این که

یَّبْعَثَ: برانگیزد، بفرستد

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (351)

عَلَیْکُمْ عَذابا: بر شما عذابی را

مِنْ فَوْقِکُمْ: از بالای سرتان،

اَوْ مِنْ تَحْتِ: یا از زیر

اَرْجُلِکُمْ: پاهایتان،

اَوْ یَلْبِسَکُمْ: یا بپوشاند، بیامیزد شما را

شِیَعا: گروه، گروه

وَ یُذیقَ: و بچشاند

بَعْضَکُمْ: بعضی از شما را

ص:300

بَأسَ: به آزار

بَعْضٍ: بعضی دیگر،

اُنْظُرْ: ببین، نگاه کن

کَیْفَ: چگونه

نُصَرِّفُ: می گردانیم، بیان می کنیم

الاْیتِ: آیات را،

(352) جلد 7 سوره انعام

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَفْقَهُونَ: بفهمند.

66 وَ کَذَّبَ بِه قَوْمُکَ وَ هُوَ الْحَقُّ قُلْ لَسْتُ عَلَیْکُمْ بِوَکیلٍ

وَ کَذَّبَ: و تکذیب نمودند

بِه: آن را

قَوْمُکَ: قوم تو

وَ هُوَ: در حالی که او

الْحَقُّ: حق است.

ص:301

قُلْ لَسْتُ: بگو: نیستم

عَلَیْکُمْ: بر شما

بِوَکیلٍ: وکیل.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (353)

67 لِکُلِّ نَبَاءٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ

لِکُلِّ نَبَاءٍ: برای هر خبری

مُسْتَقَرٌّ: قرارگاهی است

وَ سَوْفَ: و به زودی

تَعْلَمُونَ: خواهید دانست.

68 وَ اِذا رَأَیْتَ الَّذینَ یَخُوضُونَ فیآ ءایتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتّی یَخُوضُوا فی حَدیثٍ غَیْرِه وِ اِمّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطنُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْری مَعَ الْقَوْمِ الظّلِمینَ

وَ اِذا رَأَیْتَ: و هنگامی که دیدید

الَّذینَ: کسانی را که

ص:302

یَخُوضُونَ: سخریه می کنند، استهزاء می کنند، یاوه می گویند

(354) جلد 7 سوره انعام

فی آ ءایتِنا: آیات ما را،

فَأَعْرِضْ: پس روی گردان

عَنْهُمْ حَتّی: از ایشان تا

یَخُوضُوا: فرو روند، بپردازند

فی حَدیثٍ: در سخنی

غَیْرِه: غیر از آن.

وِ اِمّا: و اگر، یا

یُنْسِیَنَّکَ: از یادت بُرد

الشَّیْطنُ: شیطان،

فَلا تَقْعُدْ: پس منشین

بَعْدَ الذِّکْری: بعد از یاد آمدن،

مَعَ الْقَوْمِ: با گروه

الظّلِمینَ: ستمکار.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (355)

ص:303

69 وَ ما عَلی الَّذینَ یَتَّقُونَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَیْ ءٍ وَ لکِنْ ذِکْری لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ

وَ ما عَلی: و نیست بر

الَّذینَ: کسانی که

یَتَّقُونَ: پرهیزگارند

مِنْ حِسابِهِمْ: از حساب آن ها

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

وَ لکِنْ: ولیکن

ذِکْری: یادآوری (لازم است)

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَتَّقُونَ: پرهیزگاری پیشه کنند.

70 وَ ذَرِ الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَعِبا وَ لَهْوا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیوةُ الدُّنْیا وَ ذَکِّرْ بِه اَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما

(356) جلد 7 سوره انعام

کَسَبَتْ لَیْسَ لَها مِنْ دُونِ اللّهِ وَلِیٌّ وَ لا شَفیعٌ وَ اِنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لا یُؤْخَذْ مِنْها اُوْلآئِکَ الَّذینَ اُبْسِلُوا

ص:304

بِما کَسَبُوا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ وَ عَذابٌ اَلیمٌ بِما کانُوا یَکْفُرُونَ

وَ ذَرِ: و رها کن

الَّذینَ: کسانی را که

اتَّخَذُوا: گرفتند

دینَهُمْ: دینشان را

لَعِبا وَ لَهْوا: به بازی و سرگرمی

وَ غَرَّتْهُمُ: و مغرور ساخته آن ها را

الْحَیوةُ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا،

وَ ذَکِّرْ: و یادآوری کن

بِه: به آن (قرآن)

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (357)

اَنْ تُبْسَلَ: که (مبادا) گرفتار شود

نَفْسٌ: نفسی، شخصی

بِما: به آن چه که

کَسَبَتْ: کسب کرد،

ص:305

لَیْسَ لَها: نیست برای او

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

وَلِیٌّ: دوستی

وَ لا شَفیعٌ: و نه شفیعی،

وَ اِنْ: و اگر

تَعْدِلْ: عوض دهد، رشوه دهد،

کُلَّ عَدْلٍ: هر عوضی، هر فرضی

لا یُؤْخَذْ: پذیرفته نخواهد شد

مِنْها: از او.

(358) جلد 7 سوره انعام

اُوْلآئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانیند که

اُبْسِلُوا: گرفتار شدند

بِما: به آن چه

کَسَبُوا: کسب کردند.

لَهُمْ: برای ایشان است

ص:306

شَرابٌ: شرابی

مِنْ حَمیمٍ: از آب سوزان

وَ عَذابٌ: و عذابی

اَلیمٌ بِما: دردناک به خاطر

کانُوا یَکْفُرُونَ: کفری که می ورزیدند.

71 قُلْ اَنَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا یَنْفَعُنا وَ لا یَضُرُّنا وَ نُرَدُّ عَلیآ اَعْقابِنا بَعْدَ اِذْ هَدینَا اللّهُ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (359)

کَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیطینُ فِی الاَْرْضِ حَیْرانَ لَهُ اَصْحبٌ یَدْعُونَهُ اِلَی الْهُدَی ائْتِنا قُلْ اِنَّ هُدَی اللّهِ هُوَ الْهُدی وَ اُمِرْنا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعلَمینَ

قُلْ: بگو:

اَنَدْعُوا: آیا بخوانیم، بپرستیم

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا را

ما لا یَنْفَعُنا: که نه نفع می دهد به ما

ص:307

وَ لا یَضُرُّنا: و نه ضرر می رساند به ما

وَ نُرَدُّ عَلی: و برگردیم بر

اَعْقابِنا: عقبمان، (کفر قبلی)

بَعْدَ اِذْ: بعد از آن که

هَدینَا: هدایت نمود ما را

اللّهُ: خدا؟

(360) جلد 7 سوره انعام

کَالَّذِی: مانند کسی که

اسْتَهْوَتْهُ: برده باشند او را، به هوا و هوس انداخته باشند او را

الشَّیطینُ: شیاطین

فِی الاَْرْضِ: در زمین

حَیْرانَ: حیران.

لَهُ: برای اوست

اَصْحبٌ: یارانی که

یَدْعُونَهُ: دعوت می کنند او را

اِلَی الْهُدَی: به سوی هدایت

ص:308

ائْتِنا: که به سوی ما بیا.

قُلْ اِنَّ: بگو: به درستی که

هُدَی: هدایت

اللّهِ: خداوند

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (361)

هُوَ: آن است

الْهُدی: هدایت.

وَ اُمِرْنا: و امر شده ایم ما

لِنُسْلِمَ: تا تسلیم شویم

لِرَبِّ: به پروردگار

الْعلَمینَ: جهانیان.

72 وَ اَنْ اَقیمُوا الصَّلوةَ وَ اتَّقُوهُ وَ هُوَ الَّذی اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ

وَ اَنْ اَقیمُوا: و این که به پا دارید

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اتَّقُوهُ: و بترسید از او،

ص:309

وَ هُوَ الَّذی: و اوست آن که

اِلَیْهِ: به سویش

(362) جلد 7 سوره انعام

تُحْشَرُونَ: محشور می شوید.

73 وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ بِالْحَقِّ وَ یَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ علِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهدَةِ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیرُ

وَ هُوَ الَّذی: و اوست آن که

خَلَقَ: خلق کرد

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

بِالْحَقِّ: به حق.

وَ یَوْمَ یَقُولُ: و روزی که می گوید:

کُنْ: موجود باش

فَیَکُونُ: پس می شود.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (363)

ص:310

قَوْلُهُ الْحَقُّ: سخن او حق است.

وَ لَهُ: و برای اوست

الْمُلْکُ: حکومت

یَوْمَ: آن روز که

یُنْفَخُ: دمیده شود

فِی الصُّورِ: در صور.

علِمُ: داناست

الْغَیْبِ: به پنهان

وَ الشَّهدَةِ: و آشکار.

وَ هُوَ الْحَکیمُ: و اوست حکیم

الْخَبیرُ: آگاه.

74 وَ اِذْ قالَ اِبْراهیمُ لاَِبیهِ ءَ ازَرَ اَتَتَّخِذُ اَصْناما ءالِهَةً اِنیّ اَریکَ وَ قَوْمَکَ فیضَللٍ مُبینٍ

(364) جلد 7 سوره انعام

وَ اِذْ قالَ: و هنگامی که گفت:

اِبْراهیمُ: ابراهیم

ص:311

لاَِبیهِ: به پدرش

ءَازَرَ: آذر

اَتَتَّخِذُ: آیا می گیری

اَصْناما: بت ها را

ءالِهَةً: خدایان؟

اِنیّ: به درستی که من

اَریکَ: می بینم تو را

وَ قَوْمَکَ: و قومت را

فی ضَللٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکاری.

75 وَ کَذلِکَ نُرِیآ اِبْراهیمَ مَلَکُوتَ السَّمواتِ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (365)

وَ الاَْرْضِ وَ لِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنینَ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

نُرِی: نشان می دهیم

اِبْراهیمَ: به ابراهیم

ص:312

مَلَکُوتَ: ملکوت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین را،

وَ لِیَکُونَ: و برای (این که) باشد

مِنَ الْمُوقِنینَ: از یقین کنندگان

76 فَلَمّا جَنَّ عَلَیْهِ الَّیْلُ رَءَا کَوْکَبا قالَ هذا رَبّی فَلَمّا اَفَلَ قالَ لا اُحِبُّ الاْفِلینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

جَنَّ عَلَیْهِ: پوشانید او را

(366) جلد 7 سوره انعام

الَّیْلُ: شب،

رَءَا کَوْکَبا: دید ستاره ای را،

قالَ هذا: گفت: این

رَبّی: خدای من است

فَلَمّا: پس وقتی که

اَفَلَ قالَ: غروب کرد، گفت:

ص:313

لا اُحِبُّ: دوست ندارم

الاْفِلینَ: غروب کنندگان را.

77 فَلَمّا رَءَا الْقَمَرَ بازِغا قالَ هذا رَبّی فَلَمّاآ اَفَلَ قالَ لَئِنْ لَمْ یَهْدِنی رَبّی لاََکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضّاآلّینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

رَءَا الْقَمَرَ: دید ماه را

بازِغا: طلوع کننده،

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (367)

قالَ هذا: گفت: این

رَبّی: خدای من است.

فَلَمّا: پس وقتی که

اَفَلَ: غروب کرد،

قالَ: گفت:

لَئِنْ: هر آینه اگر

لَمْ یَهْدِنی: هدایت نکند مرا

رَبّی: پروردگارم

ص:314

لاََکُونَنَّ: مسلّما

مِنَ الْقَوْمِ: از گروه

الضّاآلّینَ: گمراهان.

78 فَلَمّا رَءَ الشَّمْسَ بازِغَةً قالَ هذا رَبّی هذاآ اَکْبَرُ فَلَمّا اَفَلَتْ قالَ یقَوْمِ اِنّی بَرِیآءٌ مِمّا تُشْرِکُونَ

(368) جلد 7 سوره انعام

فَلَمّا: پس وقتی که

رَءَ الشَّمْسَ: دید خورشید را

بازِغَةً: طلوع کننده،

قالَ هذا: گفت: این

رَبّی: خدای من است

هذا: این

اَکْبَرُ: بزرگ تر است.

فَلَمّا: پس وقتی که

اَفَلَتْ: غروب کرد،

قالَ یقَوْمِ: گفت: ای قوم!

ص:315

اِنّی: همانا من

بَرِی آءٌ: بیزارم

مِمّا: از آن چه که

تُشْرِکُونَ: شریک قرار می دهید.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (369)

79 اِنّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذی فَطَرَ السَّموتِ وَ الاَْرْضَ حَنیفا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ

اِنّی: به درستی که من

وَجَّهْتُ: روی نمودم

وَجْهِیَ: روی خودم را

لِلَّذی: به سوی کسی که

فَطَرَ السَّموتِ: آفرید آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را،

حَنیفا: میانه رو هستم، حق گرا و خالصم.

وَ ما اَنَا: و نیستم من

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

ص:316

80 وَ حاجَّهُ قَوْمُهُ قالَ اَتُحآجُّونّی فِی اللّهِ وَ قَدْ

(370) جلد 7 سوره انعام

هَدینِ وَ لاآ اَخافُ ما تُشْرِکُونَ بِه اِلاّ اَنْ یَشاآءَ رَبّی شَیْئا وَسِعَ رَبّی کُلَّ شَیْ ءٍ عِلْما اَفَلا تَتَذَکَّرُونَ

وَ حاجَّهُ: و به گفتگو پرداختند با او، و به جدال برخاستند با او

قَوْمُهُ: قومش،

قالَ: گفت:

اَتُحآجُّونّی: آیا جدل می کنید با من

فِی اللّهِ: درباره خدا

وَ قَدْ: در حالی که به تحقیق

هَدینِ: هدایت کرده مرا؟

وَ لاآ اَخافُ: و نمی ترسم

ما تُشْرِکُونَ: از آن چه

بِه: او را،

اِلاّ اَنْ: مگر این که

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (371)

یَشآءَ: بخواهد

ص:317

رَبّی: پروردگارم

شَیْئا: چیزی را.

وَسِعَ: وسعت دارد

رَبّی: پروردگارم

کُلَّ: به هر

شَیْ ءٍ: چیزی

عِلْما: از نظر علم و آگاهی.

اَفَلا تَتَذَکَّرُونَ: آیا پس متذکر نمی شوید؟

81 وَ کَیْفَ اَخافُ ماآ اَشْرَکْتُمْ وَ لا تَخافُونَ اَنَّکُمْ اَشْرَکْتُمْ بِاللّهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِه عَلَیْکُمْ سُلْطنا فَأَیُّ الْفَریقَیْنِ أَحَقُّ بِالاَْمْنِ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

وَ کَیْفَ: و چگونه

(372) جلد 7 سوره انعام

اَخافُ: بترسم

مآ: از آن چه

اَشْرَکْتُمْ: شریک (خدا) قرار داده اید

ص:318

وَ لا تَخافُونَ: در حالی که نمی ترسند؟

اَنَّکُمْ: به درستی که شما

اَشْرَکْتُمْ: شریک قرار داده اید

بِاللّهِ: برای خدا

ما: چیزی را که

لَمْ یُنَزِّلْ: نازل نکرده

بِه: درباره آن

عَلَیْکُمْ: بر شما

سُلْطنا: دلیلی، حجّتی.

فَأَیُّ: پس کدام یک

الْفَریقَیْنِ: از دو گروه، دو طایفه

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (373)

أَحَقُّ: شایسته تر است

بِالاَْمْنِ: به امنیت

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: شما می دانید؟

ص:319

82 اَلَّذینَ ءَامَنُواْ وَ لَمْ یَلْبِسُوآا ایمنَهُمْ بِظُلْمٍ اُوْلآئِکَ لَهُمُ الاَْمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

ءَامَنُواْ: ایمان آوردند

وَ لَمْ یَلْبِسُوآا: و نپوشانید

ایمنَهُمْ: ایمانشان را

بِظُلْمٍ: با ظلم،

اُوْلآئِکَ: آنان

لَهُمُ: برای ایشان است

(374) جلد 7 سوره انعام

الاَْمْنُ: امنیّت.

وَ هُمْ: و آن ها

مُهْتَدُونَ: هدایت یافتگانند.

83 وَ تِلْکَ حُجَّتُناآ ءَاتَیْنهاآ اِبْرهیمَ عَلی قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجتٍ مَنْ نَشاآءُ اِنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیمٌ

وَ تِلْکَ: و این است

ص:320

حُجَّتُنا: دلایل ما

ءَاتَیْنها: که دادیم آن را

اِبْرهیمَ: به ابراهیم

عَلی قَوْمِهِ: در برابر قومش.

نَرْفَعُ: بالا می بریم

دَرَجتٍ: درجاتِ

مَنْ نَشاآءُ: هر که را بخواهیم.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (375)

اِنَّ: به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

حَکیمٌ: حکیم

عَلیمٌ: داناست.

84 وَ وَهَبْنا لَهُ اِسْحقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحا هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِه داوُدَ وَ سُلَیْمنَ وَ اَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی وَ هرُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ

ص:321

وَ وَهَبْنا لَهُ: و بخشیدیم ما به او

اِسْحقَ: اسحاق

وَ یَعْقُوبَ: و یعقوب را.

کُلاًّ: همه را

هَدَیْنا: هدایت نمودیم.

(376) جلد 7 سوره انعام

وَ نُوحا: و نوح را

هَدَیْنا: هدایت کردیم

مِنْ قَبْلُ: از قبل.

وَ مِنْ ذُرِّیَّتِه: و از فرزندان او

داوُدَ: داود

وَ سُلَیْمنَ: و سلیمان

وَ اَیُّوبَ: و ایّوب

وَ یُوسُفَ: و یوسف

وَ مُوسی: و موسی

وَ هرُونَ: و هارون را.

وَ کَذلِکَ: و این چنین

ص:322

نَجْزِی: جزا می دهیم

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران را.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (377)

85 وَ زَکَرِیّا وَ یَحْیی وَ عِیسی وَ اِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصّلِحینَ

وَ زَکَرِیّا: و زکریّا

وَ یَحْیی: و یحیی

وَ عِیسی: و عیسی

وَ اِلْیاسَ: و الیاس ،

کُلٌّ مِنَ: که همگی از

الصّلِحینَ: صالحان بودند.

86 وَ اِسْمعیلَ وَ الْیَسَعَ وَ یُونُسَ وَ لُوطا وَ کُلاًّ فَضَّلْنا عَلَی الْعلَمینَ

وَ اِسْمعیلَ: و اسماعیل

وَ الْیَسَعَ: و یسع

ص:323

وَ یُونُسَ: و یونس

(378) جلد 7 سوره انعام

وَ لُوطا: و لوط را

وَ کُلاًّ: و همگی را

فَضَّلْنا: برتری دادیم

عَلَی الْعلَمینَ: بر جهانیان (بر اهل زمانه).

87 وَ مِنْ ءآبائِهِمْ وَ ذُرِّیّتِهِمْ وَ اِخْونِهِمْ وَ اجْتَبَیْنهُمْ وَ هَدَیْنهُمْ اِلی صِرطٍ مُسْتَقیمٍ

وَ مِنْ ءاآبائِهِمْ: و از پدرانشان

وَ ذُرِّیّتِهِمْ: و فرزندانشان

وَ اِخْونِهِمْ: و برادرانشان،

وَ اجْتَبَیْنهُمْ: و برگزیدیم ما آن ها را

وَ هَدَیْنهُمْ: و هدایت کردیم ما آن ها را

اِلی صِرطٍ: به سوی راه

مُسْتَقیمٍ: راست.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (379)

ص:324

88 ذلِکَ هُدَی اللّهِ یَهْدی بِه مَنْ یَشاآءُ مِنْ عِبادِهِ وَ لَوْ اَشْرَکُواْ لَحَبِطَ عَنْهُمْ مّا کانُوا یَعْمَلُونَ

ذلِکَ: آن

هُدَی اللّهِ: هدایت خداست.

یَهْدی: هدایت می کند

بِه مَنْ: به آن هر که را

یَشآءُ: بخواهد

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش.

وَ لَوْ اَشْرَکُواْ: و اگر مشرک شوند

لَحَبِطَ: هر آینه نابود شود

عَنْهُمْ مّا: از آن ها آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند.

(380) جلد 7 سوره انعام

89 اُوْلآئِکَ الَّذینَ ءَاتَیْنهُمُ الْکِتبَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّةَ فَأِنْ یَکْفُرْ بِها هؤُلاآءِ فَقَدْ وَکَّلْنا بِها قَوْما لَّیْسُوا بِها بِکفِرینَ

ص:325

اُوْلآئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند

ءَاتَیْنهُمُ: که دادیم ما به آن ها

الْکِتبَ: کتاب

وَ الْحُکْمَ: و حکم

وَ النُّبُوَّةَ: و نبوّت را.

فَأِنْ یَکْفُرْ: پس اگر کفر بورزند

بِها: به آن (مهم نیست زیرا)

هؤُلاآءِ: آنان

فَقَدْ: پس به تحقیق

وَکَّلْنا: گماشته ایم

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (381)

بِها قَوْما: به آن گروهی را

لَّیْسُوا بِها: که نیستند به آن

بِکفِرینَ: کافر.

90 اُوْلآئِکَ الَّذینَ هَدَی اللّهُ فَبِهُدیهُمُ اقْتَدِهْ

ص:326

قُلْ لاّ اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجْرا اِنْ هُوَ اِلاّ ذِکْری لِلْعلَمینَ

اُوْلآئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانیند

هَدَی: که هدایت کرده

اللّهُ: خدا (آن ها را)،

فَبِهُدیهُمُ: پس به هدایتشان

اقْتَدِهْ: اقتدا کن.

قُلْ: بگو:

لاّ اَسْئَلُکُمْ: سؤال نمی کنم، طلب نمی کنم

(382) جلد 7 سوره انعام

عَلَیْهِ: در برابر آن

اَجْرا: اجری را.

اِنْ هُوَ: نیست او، آن

اِلاّ ذِکْری: مگر یادآوری

لِلْعلَمینَ: برای جهانیان.

92 وَ هذا کِتبٌ اَنْزَلْنهُ مُبارَکٌ مُصَدِّقُ الَّذی

ص:327

بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لِتُنْذِرَ اُمَّ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها وَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ یُؤْمِنُونَ بِه وَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ

وَ هذا کِتبٌ: و این کتابی که

اَنْزَلْنهُ: نازل کردیم ما آن را

مُبارَکٌ: پر برکت

مُصَدِّقُ: و تصدیق کننده (کتاب هایی است)

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (383)

الَّذی بَیْنَ: که بین

یَدَیْهِ وَ: دو دستش است و

لِتُنْذِرَ: تا بترسانی

اُمَّ الْقُری: (مردم) مکّه

وَ مَنْ حَوْلَها: و اطرافش را.

وَ الَّذینَ: و کسانی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان آورند

بِالاْخِرَةِ: به آخرت

یُؤْمِنُونَ بِه: ایمان می آورند به آن.

ص:328

وَ هُمْ عَلی: و ایشان بر

صَلاتِهِمْ: نمازشان

یُحافِظُونَ: محافظت می کنند.

95 اِنَّ اللّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی یُخْرِجُ الْحَیَّ

(384) جلد 7 سوره انعام

مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ ذلِکُمُ اللّهُ فَأَنّی تُؤْفَکُونَ

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

فالِقُ الْحَبِّ: شکافنده دانه

وَ النَّوی: و هسته است.

یُخْرِجُ: خارج می سازد

الْحَیَّ مِنَ: زنده را از

الْمَیِّتِ: مرده،

وَ مُخْرِجُ: و خارج کننده

الْمَیِّتِ: مرده

مِنَ الْحَیِّ: از زنده است.

ص:329

ذلِکُمُ اللّهُ: این است خدای شما

فَأَنّی: پس کجا

تُؤْفَکُونَ: سرگردان می شوید، منحرف می شوید؟

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (385)

96 فالِقُ الاِْصْباحِ وَ جَعَلَ الَّیْلَ سَکَنا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْبانا ذلِکَ تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ

فالِقُ: شکافنده

الاِْصْباحِ: صبحدم است

وَ جَعَلَ الَّیْلَ: و قرار داد شب را

سَکَنا: مایه آرامش

وَ الشَّمْسَ: و خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را

حُسْبانا: (وسیله) حساب.

ذلِکَ: این

تَقْدیرُ: نظم و تدبیر

الْعَزیزِ: (خدای) توانای

ص:330

الْعَلیمِ: داناست.

(386) جلد 7 سوره انعام

97 وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی ظُلُمتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الاْیتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

جَعَلَ لَکُمُ: قرار داد برای شما

النُّجُومَ: ستارگان را،

لِتَهْتَدُوا: تا هدایت شوید

بِها فی ظُلُمتِ: به آن تاریکی های

الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ: خشکی و دریا.

قَدْ فَصَّلْنَا: به تحقیق شرح دادیم

الاْیتِ: آیات را

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْلَمُونَ: می دانند.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (387)

ص:331

98 وَ هُوَ الَّذی اَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الاْیتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

اَنْشَأَکُمْ: بوجود آورد شما را

مِنْ نَفْسٍ: از نفسی، از یک نفس

واحِدَةٍ: یکتا، از یک تن

فَمُسْتَقَرٌّ: پس بعضی پایدارند

وَ مُسْتَوْدَعٌ: و بعضی ناپایدار و در ودیعتگاه.

قَدْ فَصَّلْنَا: به تحقیق شرح دادیم

الاْیتِ: آیات را

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَفْقَهُونَ: می فهمند.

(388) جلد 7 سوره انعام

99 وَ هُوَ الَّذی اَنْزَلَ مِنَ السَّماآءِ ماآءً فَأَخْرَجْنا بِه نَباتَ کُلِّ شَیْ ءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِرا نُخْرِجُ مِنْهُ حَبّا مُتَراکِبا وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِیَةٌ وَ

ص:332

جَنّتٍ مِنْ اَعْنابٍ وَ الزَّیْتُونَ وَ الرُّمّانَ مُشْتَبِها وَ غَیْرَ مُتَشبِهٍ انْظُرُوآا اِلی ثَمَرِه اِذا اَثْمَرَ وَ یَنْعِه أِنَّ فی ذلِکُمْ لاََیتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

اَنْزَلَ: نازل کرد

مِنَ السَّمآءِ: از آسمان

مآءً:آبی،

فَأَخْرَجْنا: پس خارج نمودیم

بِه نَباتَ: بوسیله آن گیاه،

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیز را،

فَأَخْرَجْنا: پس خارج نمودیم

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (389)

مِنْهُ خَضِرا: از آن سبزه ای،

نُخْرِجُ مِنْهُ: خارج می کنیم از آن

حَبّا: دانه ای

مُتَراکِبا: روی هم چیده،

وَ مِنَ النَّخْلِ: و از نخل

ص:333

مِنْ طَلْعِها: از شکوفه آن

قِنْوانٌ: خوشه هایی

دانِیَةٌ: پایین آمده،

وَ جَنّتٍ: و باغ هایی

مِنْ اَعْنابٍ: از انگورها

وَ الزَّیْتُونَ: و زیتون

وَ الرُّمّانَ: و انار

مُشْتَبِها: شبیه به هم

وَ غَیْرَ مُتَشبِهٍ: و بی شباهت.

(390) جلد 7 سوره انعام

انْظُرُوآا: نظر کنید، بنگرید

اِلی ثَمَرِه: به میوه اش

اِذا اَثْمَرَ: هنگامی که میوه داد

وَ یَنْعِه: و رسیدنش.

أِنَّ فی: به درستی که در

ذلِکُمْ: آن برای شما

لاََیتٍ: هر آینه نشانه هایی است

ص:334

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان دارند.

101 بَدیعُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ اَنّی یَکُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ صحِبَةٌ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیمٌ

بَدیعُ: ابداع کننده

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (391)

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است.

اَنّی یَکُونُ: چگونه می باشد

لَهُ وَلَدٌ: برای او فرزندی

وَ لَمْ تَکُنْ: در حالی که نبوده است

لَهُ صحِبَةٌ: برای او همسری.

وَ خَلَقَ کُلَّ: و خلق کرد هر

شَیْ ءٍ: چیزی را.

وَ هُوَ بِکُلِّ: و او به هر

ص:335

شَیْ ءٍ عَلیمٌ: چیزی داناست.

102 ذلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ لاآ اِلهَ اِلاّ هُوَ خلِقُ کُلِّ شَیْ ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ وَکیلٌ

ذلِکُمُ اللّهُ: این است خدا

(392) جلد 7 سوره انعام

رَبُّکُمْ: پروردگار شما

لاآ اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ: مگر

هُوَ: او،

خلِقُ کُلِّ: آفریدگار همه

شَیْ ءٍ: چیز است

فَاعْبُدُوهُ: پس بپرستید او را،

وَ هُوَ عَلی: و او بر

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

وَکیلٌ: وکیل است.

ص:336

103 لا تُدْرِکُهُ الاَْبْصرُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الاَْبْصرَ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ

لا تُدْرِکُهُ: درک نمی کند او را

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (393)

الاَْبْصرُ: چشم ها،

وَ هُوَ: در حالی که او

یُدْرِکُ: درک می کند

الاَْبْصرَ: چشم ها را،

وَ هُوَ اللَّطیفُ: و او لطیف

الْخَبیرُ: و آگاه است

104 قَدْ جاءَکُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ اَبْصَرَ فَلِنَفْسِه وَ مَنْ عَمِیَ فَعَلَیْها وَ ماآ اَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفیظٍ

قَدْ به تحقیق

جاءَکُمْ: آمد برای شما

بَصائِرُ: بصیرت ها

مِنْ: از جانب

ص:337

رَبِّکُمْ: پروردگارتان،

(394) جلد 7 سوره انعام

فَمَنْ اَبْصَرَ: پس کسی که ببیند

فَلِنَفْسِه: پس برای خودش است.

وَ مَنْ عَمِیَ: و کسی که کوری کند

فَعَلَیْها: پس به ضرر خودش است.

وَ مآ اَنَا: و نیستم من

عَلَیْکُمْ: بر شما

بِحَفیظٍ: حافظ و نگهبان.

105 وَ کَذلِکَ نُصَرِّفُ الاْیتِ وَلِیَقُولُوا دَرَسْتَ وَ لِنُبَیِّنَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

نُصَرِّفُ: گوناگون می گردانیم

الاْیتِ: آیات را

وَلِیَقُولُوا: و (بگذار) بگویند

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (395)

دَرَسْتَ: درس گرفته ای،

ص:338

وَ لِنُبَیِّنَهُ: و ما بیان می کنیم آن را

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْلَمُونَ: می دانند.

106 أِتَّبِعْ ما اُوحِیَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ لا اِلهِ اِلاّ هُوَ وَ اَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکینَ

أِتَّبِعْ: پیروی کن

ما اُوحِیَ: از آن چه وحی شده

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنْ: از جانب

رَبِّکَ: پروردگارت،

لا اِلهِ اِلاّ: نیست معبودی مگر

هُوَ: او.

(396) جلد 7 سوره انعام

وَ اَعْرِضْ: و روی بگردان

عَنِ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

ص:339

107 وَ لَوْ شاآءَ اللّهُ ماآ اَشْرَکُوا وَ ما جَعَلْنکَ عَلَیْهِمْ حَفیظا وَ ما اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکیلٍ

وَ لَوْ شآءَ: و اگر می خواست

اللّهُ: خدا

مآ اَشْرَکُوا: مشرک نمی شدند.

وَ ما جَعَلْنکَ: و قرار ندادیم ما تو را

عَلَیْهِمْ: برایشان

حَفیظا: نگهبان.

وَ ما اَنْتَ: و نیستی تو

عَلَیْهِمْ: برایشان

بِوَکیلٍ: وکیل.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (397)

108 وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّوا اللّهَ عَدْوا بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذلِکَ زَیَّنّا لِکُلِّ اُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ اِلی رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ

ص:340

وَ لا تَسُبُّوا: و دشنام ندهید

الَّذینَ: کسانی را که

یَدْعُونَ: می خوانند

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا را،

فَیَسُبُّوا: پس دشنام دهند

اللّهَ: خدا را،

عَدْوا: از روی دشمنی،

بِغَیْرِ: بدون

(398) جلد 7 سوره انعام

عِلْمٍ: علم و دانایی.

کَذلِکَ: این چنین

زَیَّنّا: زینت دادیم ما

لِکُلِّ اُمَّةٍ: برای هر امتی

عَمَلَهُمْ: عملشان را،

ثُمَّ اِلی: سپس به سوی

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

ص:341

مَرْجِعُهُمْ: بازگشتشان است.

فَیُنَبِّئُهُمْ: پس خبر می دهد آن ها را

بِما: به آن چه که

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند.

«پایان جزء 7»

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (399)

ص:342

116 وَ اِنْ تُطِعْ اَکْثَرَ مَنْ فِی الاَْرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ اِنْ یَتِّبِعُونَ اِلاَّالظَّنَّ وَاِنْ هُمْ اِلاّ یَخْرُصُونَ

وَ اِنْ تُطِعْ: و اگر پیروی کنی

اَکْثَرَ: بیشتر

مَنْ: کسانی را که

فِی الاَْرْضِ: در زمین هستند،

یُضِلُّوکَ: گمراه می کنند تو را

عَنْ سَبیلِ: از راه

اللّهِ: خدا،

اِنْ یَتِّبِعُونَ: پیروی نمی کنند

اِلاَّ الظَّنَّ: مگر (از) گمان

وَ اِنْ: و نیستند

هُمْ اِلاّ: ایشان مگر

یَخْرُصُونَ: (این که) تخمین می زنند، حدس می زنند.

(400) جلد 8 سوره انعام

122 اَوَ مَنْ کانَ مَیْتا فَأَحْیَیْنهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُورا

ص:343

یَمْشی بِه فِی النّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُمتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْکفِرینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

اَوَ مَنْ کانَ: آیا کسی که بود

مَیْتا: مرده،

فَأَحْیَیْنهُ: پس زنده کردیم او را

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

لَهُ نُورا: برای او نوری

یَمْشی بِه: که راه برود با آن

فِی النّاسِ: در میان مردم،

کَمَنْ: مانند کسی است

مَثَلُهُ: مثل او

فِی الظُّلُمتِ: در تاریکی ها؟

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (401)

لَیْسَ: نیست

بِخارِجٍ: خارج شدنی

مِنْها: از آن.

کَذلِکَ: این چنین

ص:344

زُیِّنَ: تزیین شده

لِلْکفِرینَ: برای کافران

ما: آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: انجام می دادند.

124 وَ اِذا جاآءَتْهُمْ ءایَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتّی نُؤْتی مِثْلَ ماآ اُوتِیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَیُصیبُ الَّذینَ اَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَاللّهِ وَ عَذابٌ شَدیدٌ بِما کانُوا یَمْکُرُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

(402) جلد 8 سوره انعام

جآءَتْهُمْ: بیاید برایشان

ءایَةٌ: آیه ای،

قالُوا: گویند:

لَنْ نُؤْمِنَ: هرگز ایمان نمی آوریم

حَتّی نُؤْتی: تا داده شویم

مِثْلَ مآ: مانند آن چه

ص:345

اُوتِیَ: داده شد

رُسُلُ اللّهِ: به پیامبرانِ خدا،

اللّهُ: خداوند

اَعْلَمُ: آگاه تر است

حَیْثُ: که کجا

یَجْعَلُ: قرار بدهد

رِسالَتَهُ: رسالتش را.

سَیُصیبُ: به زودی می رسد

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (403)

الَّذینَ: به کسانی که

اَجْرَمُوا: جرم کردند

صَغارٌ: ذلّت، خواری

عِنْدَاللّهِ: نزد خدا

وَ عَذابٌ: و عذابی

شَدیدٌ: شدید

بِما: به خاطر

کانُوا یَمْکُرُونَ: مکری که می کردند.

ص:346

125 فَمَنْ یُرِدِ اللّهُ اَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلاِْسْلمِ وَ مَنْ یُرِدْ اَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقا حَرَجا کَأَنَّما یَصَّعَّدُ فِی السَّماآءِ کَذلِکَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ

فَمَنْ: پس هر کس را

(404) جلد 8 سوره انعام

یُرِدِ: اراده کند

اللّهُ: خدا

اَنْ یَهْدِیَهُ: که هدایت کند او را،

یَشْرَحْ: گشاده می سازد

صَدْرَهُ: سینه اش را

لِلاِْسْلمِ: برای اسلام

وَ مَنْ: و هر کس را

یُرِدْ: اراده کند

اَنْ یُضِلَّهُ: که گمراه سازد او را،

یَجْعَلْ: قرار می دهد

صَدْرَهُ: سینه اش را

ص:347

ضَیِّقا: سخت، تنگ

حَرَجا: تنگی فشار گناه

کَأَنَّما: گویی

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (405)

یَصَّعَّدُ: بالا می رود

فِی السَّمآءِ: در آسمان.

کَذلِکَ: این چنین

یَجْعَلُ: قرار می دهد

اللّهُ: خداوند

الرِّجْسَ: پلیدی را

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

126 وَ هذا صِراطُ رَبِّکَ مُسْتَقیما قَدْ فَصَّلْنَا الاْیتِ لِقَوْمِ یَذَّکَّرُونَ

وَ هذا: و این

صِراطُ: راه

ص:348

رَبِّکَ: پروردگار توست

(406) جلد 8 سوره انعام

مُسْتَقیما: که مستقیم است.

قَدْ: به تحقیق

فَصَّلْنَا: شرح دادیم

الاْیتِ: آیات را

لِقَوْمِ: برای قومی که

یَذَّکَّرُونَ: پند می گیرند.

141 وَ هُوَ الَّذیآ اَنْشَأَ جَنّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَیْرَ مَعْرُوشاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفااُکُلُهُ وَالزَّیْتُونَ وَ الرُّمّانَ مُتَشابِها وَ غَیْرَ مُتَشابِهٍ کُلُوا مِنْ ثَمَرِهِآ اِذاآ اَثْمَرَ وَ اتُوا حَقَّهُ یَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا اِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفینَ

وَ هُوَ الَّذیآ: و اوست که

اَنْشَأَ: آفرید، پدید آورد

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (407)

جَنّاتٍ: باغ هایی را که

ص:349

مَعْرُوشاتٍ: معروش است

وَ غَیْرَ: و باغ های غیرمعروش

مَعْرُوشاتٍ: را

وَ النَّخْلَ: و نخل

وَ الزَّرْعَ: و زراعت را

مُخْتَلِفا: که مختلف است از نظر

اُکُلُهُ: خوردنش

وَ الزَّیْتُونَ: و زیتون

وَ الرُّمّانَ: و انار،

مُتَشابِها: که از جهتی با هم شبیه نیستند،

وَ غَیْرَ مُتَشابِهٍ: بخورید از میوه اش

کُلُوا مِنْ ثَمَرِهِآ: بخورید از میوه اش

اِذآ: هنگامی که

(408) جلد 8 سوره انعام

اَثْمَرَ: به ثمر نشست

وَ اتُوا حَقَّهُ: و بدهید حقّش را

یَوْمَ حَصادِهِ: روز درو کردنش .

ص:350

وَ لا تُسْرِفُوا: و اسراف نکنید.

اِنَّهُ: که همانا او

لا یُحِبُّ: دوست ندارد

الْمُسْرِفینَ: اسراف کاران را.

142 وَ مِنَ الاَْنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشا کُلُوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ اِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ

وَ مِنَ الاَْنْعامِ: و از چهارپایان

حَمُولَةً: حیوانات باربر

وَ فَرْشا: و نوزاد (پدید آورد).

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (409)

کُلُوا مِمّا: بخورید از آن چه

رَزَقَکُمُ: روزی داد شما را

اللّهُ: خدا

وَ لا تَتَّبِعُوا: و پیروی نکنید

خُطُواتِ: از گام های

ص:351

الشَّیْطانِ: شیطان.

اِنَّهُ: همانا او

لَکُمْ: برای شما

عَدُوٌّ: دشمنی

مُبینٌ: آشکار است.

151 قُلْ تَعالَوْا اَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ اَلاّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئا وَ بِالْوالِدَیْنِ اِحْسانا وَلاتَقْتُلُوآا اَوْلادَکُمْ مِنْ اِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَاِیّاهُمْ

(410) جلد 8 سوره انعام

وَلاتَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ماظَهَرَمِنْهاوَمابَطَنَ وَلاتَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللّهُ اِلاّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

قُلْ تَعالَوْا: بگو: بیایید

اَتْلُ ما: (تا) بخوانم آن چه

حَرَّمَ: حرام کرده

رَبُّکُمْ: پروردگارتان

ص:352

عَلَیْکُمْ: برایتان،

اَلاّ تُشْرِکُوا: این که شریک قرار ندهید

بِهِ شَیْئا: برای او چیزی را،

وَ بِالْوالِدَیْنِ: و به پدر و مادر

اِحْسانا: نیکی کنید.

وَ لا تَقْتُلُوآا: و نکشید

اَوْلادَکُمْ: فرزندانتان را

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (411)

مِنْ اِمْلاقٍ: از (روی) فقر و تنگدستی،

نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ: ما روزی می دهیم شما

وَ اِیّاهُمْ: و ایشان را.

وَ لا تَقْرَبُوا: و نزدیک نشوید

الْفَواحِشَ: به کارهای زشت

ما: آن چه که

ظَهَرَ: ظاهر است

مِنْها: از آن

وَ ما: و آن چه که

ص:353

بَطَنَ: پنهان است.

وَ لا تَقْتُلُوا: و نکشید

النَّفْسَ الَّتی: نفسی را که

حَرَّمَ: حرام کرده

اللّهُ: خدا،

(412) جلد 8 سوره انعام

اِلاّ بِالْحَقِّ: مگر به حق.

ذلِکُمْ: این هاست که

وَصّاکُمْ: سفارش کرده است

بِهِ: به آن،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَعْقِلُونَ: تعقّل کنید.

152 وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتیمِ اِلاّ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ حَتّی یَبْلُغَ اَشُدَّهُ وَ اَوْفُوا الْکَیْلَ وَالْمیزانَ بِالْقِسْطِ لانُکَلِّفُ نَفْسا اِلاّ وُسْعَها وَ اِذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبی وَ بِعَهْدِ اللّهِ اَوْفُوا ذلِکُمْ وَصّاکُمْ

ص:354

بِهِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

وَ لا تَقْرَبُوا: و نزدیک نشوید

مالَ الْیَتیمِ: به مال یتیم

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (413)

اِلاّ بِالَّتی: مگر آن که

هِیَ اَحْسَنُ: آن نیکوتر است

حَتّی یَبْلُغَ: تا برسد

اَشُدَّهُ: به قوّتش، به حدّ رشدش.

وَ اَوْفُوا: و ادا کنید، وفا کنید

الْکَیْلَ: پیمانه

وَ الْمیزانَ: و وزن را

بِالْقِسْطِ: به عدالت.

لا نُکَلِّفُ: و تکلیف نمی کنیم

نَفْسا: نفسی را

اِلاّ: مگر

وُسْعَها: به اندازه تواناییش.

وَ اِذا: و هنگامی که

ص:355

قُلْتُمْ: سخن می گویید

(414) جلد 8 سوره انعام

فَاعْدِلُوا: پس دادگر باشید

وَ لَوْ کانَ: گر چه باشد

ذا قُرْبی: (در مورد) نزدیکان.

وَ بِعَهْدِ: و به پیمان

اللّهِ: خدا

اَوْفُوا: وفا کنید.

ذلِکُمْ: اینهاست که

وَصّاکُمْ: سفارش کرده شما را

بِهِ: به آن،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَذَکَّرُونَ: متذکّر شوید.

153 وَ اَنَّ هذا صِراطی مُسْتَقیما فَاتَّبِعُوهُ وَ لاتَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ ذلِکُمْ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (415)

وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

ص:356

وَ اَنَّ هذا: و این که این

صِراطی: راه من است

مُسْتَقیما: که مستقیم است

فَاتَّبِعُوهُ: پس پیروی کنید از آن .

وَ لا تَتَّبِعُوا: و پیروی نکنید

السُّبُلَ: از راه هایی که

فَتَفَرَّقَ: پراکنده کُنَد

بِکُمْ عَنْ: شما را از

سَبیلِهِ: راهش.

ذلِکُمْ: این هاست که

وَصّاکُمْ: سفارش کرده شما را

بِهِ: به آن،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

(416) جلد 8 سوره انعام

تَتَّقُونَ: تقوا پیشه کنید.

159 اِنَّ الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعا لَسْتَ مِنْهُمْ فی شَیْ ءٍ اِنَّماآ اَمْرُهُمْ اِلَی اللّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ

ص:357

بِما کانُوا یَفْعَلُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

فَرَّقُوا: پراکنده ساختند

دینَهُمْ: دینشان را

وَ کانُوا: و شدند

شِیَعا: گروه گروه

لَسْتَ: نیستی تو

مِنْهُمْ: از ایشان

فی شَیْ ءٍ: در چیزی.

اِنَّمآ: جز این نیست که

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (417)

اَمْرُهُمْ: کارشان

اِلَی اللّهِ: به سوی خداست

ثُمَّ: سپس

یُنَبِّئُهُمْ: خبر می دهد ایشان را

بِما: به آن چه که

کانُوا یَفْعَلُونَ: انجام می دادند.

ص:358

160 مَنْ جاآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُاَمْثالِها وَ مَنْ جاآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزآی اِلاّ مِثْلَها وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ

مَنْ جآءَ: هر کس بیاورد

بِالْحَسَنَةِ: نیکی ای،

فَلَهُ: پس برای او

عَشْرُ: ده (برابر)

اَمْثالِها: مثل آن است.

(418) جلد 8 سوره انعام

وَ مَنْ جآءَ: و هر که بیاورد

بِالسَّیِّئَةِ: بدی ای،

فَلا یُجْزآی: پس جزا داده نمی شود

اِلاّ مِثْلَها: مگر مثل آن.

وَ هُمْ: و ایشان

لا یُظْلَمُونَ: ستم نمی شوند.

161 قُلْ اِنَّنی هَدانی رَبّیآ اِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ دینا قِیَما مِلَّةَ اِبْراهیمَ حَنیفا وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ

ص:359

قُلْ اِنَّنی: بگو: به درستی که مرا

هَدانی: هدایت کرده

رَبّیآ: پروردگارم

اِلی صِراطٍ: به سوی راهی

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (419)

مُسْتَقیمٍ: راست

دینا قِیَما: دینی پابرجا،

مِلَّةَ اِبْراهیمَ: آیین ابراهیمِ

حَنیفا: پاک و استوار و حقگرا.

وَ ما کانَ: و نبود

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

162 قُلْ اِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیایَ وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

قُلْ اِنَّ: بگو: همانا

صَلاتی: نماز من

وَ نُسُکی: و عبادات من

وَ مَحْیایَ: و زندگی من

ص:360

وَ مَماتی: و مرگ من

(420) جلد 8 سوره انعام

لِلّهِ: برای خدایی است

رَبِّ: که پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان است.

163 لا شَریکَ لَهُ وَ بِذلِکَ اُمِرْتُ وَاَنَااَوَّلُ الْمُسْلِمینَ

لا شَریکَ: نیست شریکی

لَهُ: برای او.

وَ بِذلِکَ: و به این

اُمِرْتُ: (کار) مأمورم

وَ اَنَا اَوَّلُ: و من اوّلین

الْمُسْلِمینَ: مسلمانم.

165 وَ هُوَ الَّذی جَعَلَکُمْ خَلاآئِفَ الاَْرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِیَبْلُوَکُمْ فی ماآ اتیکُمْ

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (421)

اِنَّ رَبَّکَ سَریعُ الْعِقابِ وَ اِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحیمٌ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

ص:361

جَعَلَکُمْ: قرار داد شما را

خَلاآئِفَ: جانشینان

الاَْرْضِ: زمین،

وَ رَفَعَ: و بالا برد، برتری داد

بَعْضَکُمْ: بعضی از شما را

فَوْقَ بَعْضٍ: بالاتر از بعضی دیگر

دَرَجاتٍ: درجاتی،

لِیَبْلُوَکُمْ: تا بیازماید شما را

فی مآ اتیکُمْ: در آن چه داد به شما.

اِنَّ: به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

سَریعُ: به سرعت

(422) جلد 8 سوره انعام

الْعِقابِ: کیفر دهنده است

وَ اِنَّهُ: و همانا او

لَغَفُورٌ: هر آینه آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

سوره انعام لغات و مفاهیم قرآن کریم (423)

ص:362

«سوره اعراف»

26 یاآ بَنی ادَمَ قَدْ اَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباسا یُواری سَوْءاتِکُمْ وَ ریشا وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ ایاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ

یآ بَنی ادَمَ: ای فرزندان آدم!

قَدْ: به تحقیق

اَنْزَلْنا: نازل کردیم

عَلَیْکُمْ: بر شما

لِباسا: لباسی را

یُواری: می پوشاند

سَوْءاتِکُمْ: عورت های شما را

وَ ریشا: و زینتی است.

وَ لِباسُ: و لباس

التَّقْوی: تقوی، پرهیزکاری

(424) جلد 8 سوره اعراف

ذلِکَ خَیْرٌ: آن، بهتر است.

ذلِکَ مِنْ: آن، از

ایاتِ: آیات

ص:363

اللّهِ: خداوند است

لَعَلَّهُمْ: شاید شما

یَذَّکَّرُونَ: متذکّر شوید.

29 قُلْ اَمَرَ رَبّی بِالْقِسْطِ وَ اَقیمُوا وُجُوهَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ

قُلْ اَمَرَ: بگو: فرمان داده

رَبّی: پروردگارم

بِالْقِسْطِ: به عدالت.

وَ اَقیمُوا: متوجّه سازید

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (425)

وُجُوهَکُمْ: روی هایتان را

عِنْدَ کُلِّ: در هر

مَسْجِدٍ: مسجدی

وَ ادْعُوهُ: و بخوانید او را

مُخْلِصینَ: خالصانه

لَهُ الدّینَ: در دین،

ص:364

کَما: همان گونه که

بَدَأَکُمْ: آفرید شما را،

تَعُودُونَ: بازمی گردید.

31 یا بَنی آ ادَمَ خُذوُا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاتُسْرِفُوا اِنَّهُ لایُحِبُّ الْمُسْرِفینَ

یا بَنی آ ادَمَ: ای فرزندان آدم!

خُذوُا زینَتَکُمْ: بگیرید زینت خود را

(426) جلد 8 سوره اعراف

عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ: نزد هر مسجد

وَ کُلُوا: و بخورید

وَ اشْرَبُوا: و بیاشامید

وَ لا تُسْرِفُوا: و اسراف نکنید.

اِنَّهُ لا یُحِبُّ: همانا او دوست ندارد

الْمُسْرِفینَ: اسراف کاران را.

32 قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَةَ اللّهِ الَّتی اَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذینَامَنُوا فِی الْحَیوةِ

ص:365

الدُّنْیا خالِصَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الاْیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ

قُلْ مَنْ: بگو: چه کسی

حَرَّمَ: حرام نموده

زینَةَ اللّهِ: زینت خدا را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (427)

الَّتی اَخْرَجَ: که خارج کرده

لِعِبادِهِ: برای بندگانش

وَ الطَّیِّباتِ: و پاکیزه ها را

مِنَ الرِّزْقِ: از روزی؟

قُلْ هِیَ: بگو: آن

لِلَّذینَ: برای کسانی است که

امَنُوا فِی: ایمان آوردند در

الْحَیوةِ الدُّنْیا: زندگانی دنیا،

خالِصَةً: خالص

یَوْمَ الْقِیامَةِ: در روز قیامت.

کَذلِکَ: این چنین

نُفَصِّلُ: شرح می دهیم

ص:366

الاْیاتِ: آیات را

لِقَوْمٍ: برای قومی که

(428) جلد 8 سوره اعراف

یَعْلَمُونَ: می دانند.

55 اُدْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعا وَ خُفْیَةً اِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ

اُدْعُوا: بخوانید

رَبَّکُمْ: پروردگارتان را

تَضَرُّعا: از روی تضرّع

وَ خُفْیَةً: و پنهانی،

اِنَّهُ: به درستی که او

لا یُحِبُّ: دوست ندارد

الْمُعْتَدینَ: تجاوزکاران را.

57 وَ هُوَ الَّذی یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتّیآ اِذا اَقَلَّتْ سَحابا ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (429)

ص:367

مَیِّتٍ فَاَنْزَلْنابِهِ الْماآءَ فَاَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتی لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و فساد نکنید

یُرْسِلُ: می فرستد

الرِّیاحَ: بادها را

بُشْرا: مژده دهنده

بَیْنَ یَدَیْ: پیشاپیش

رَحْمَتِهِ: (باران) رحمتش،

حَتّی آ: تا

اِذا: آن هنگام که

اَقَلَّتْ: بردارند

سَحابا: ابری

ثِقالاً: سنگین ،

سُقْناهُ: می فرستیم آن را

(430) جلد 8 سوره اعراف

لِبَلَدٍ: برای سرزمینی

مَیِّتٍ: مرده،

ص:368

فَاَنْزَلْنا: پس نازل کردیم ما

بِهِ الْمآءَ: به وسیله آن آب را،

فَاَخْرَجْنا بِهِ: پس خارج کردیم به آن

مِنْ کُلِّ: از هر

الثَّمَراتِ: میوه ای.

کَذلِکَ: این چنین

نُخْرِجُ: خارج می کنیم

الْمَوْتی: مرده را،

لَعَلَّکُمْ: باشد که شما

تَذَکَّرُونَ: متذکّر شوید.

58 وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِاِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذی

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (431)

خَبُثَ لا یَخْرُجُ اِلاّ نَکِدا کَذلِکَ نُصَرِّفُ الاْیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ

وَ الْبَلَدُ: و سرزمین

الطَّیِّبُ: پاکیزه

ص:369

یَخْرُجُ: خارج می شود

نَباتُهُ: گیاهش

بِاِذْنِ رَبِّهِ: به امر پروردگارش.

وَ الَّذی: و آن که

خَبُثَ: ناپاک است

لا یَخْرُجُ: خارج نمی شود

اِلاّ نَکِدا: مگر اندکی ناچیز.

کَذلِکَ: این چنین

نُصَرِّفُ: می گردانیم، بیان می کنیم

الاْیاتِ: آیات را

(432) جلد 8 سوره اعراف

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَشْکُرُونَ: شکرگزارند.

59 لَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحا اِلی قَوْمِهِ فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ اِنّیآ اَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ

ص:370

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

اَرْسَلْنا: فرستادیم

نُوحا اِلی: نوح را به سوی

قَوْمِهِ: قومش،

فَقالَ: پس گفت:

یا قَوْمِ: ای قوم من!

اعْبُدُوا اللّهَ: پرستش کنید خدا را

ما لَکُمْ مِنْ: نیست برای شما هیچ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (433)

اِلهٍ غَیْرُهُ: اللهی مگر او،

اِنّی آ اَخافُ: همانا من می ترسم

عَلَیْکُمْ عَذابَ: بر شما از عذاب

یَوْمٍ عَظیمٍ: روزی بزرگ.

60 قالَ الْمَلاَءُ مِنْ قَوْمِهِ اِنّا لَنَریکَ فی ضَلالٍ مُبینٍ

قالَ الْمَلاَءُ: گفتند: بزرگان

مِنْ قَوْمِهِ: از قومش

ص:371

اِنّا: همانا ما

لَنَریکَ: هر آینه می بینیم تو را

فی ضَلالٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکاری.

61 قالَ یا قَوْمِ لَیْسَ بی ضَلالَةٌ وَ لکِنّی رَسُولٌ

(434) جلد 8 سوره اعراف

مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ

قالَ: گفت:

یا قَوْمِ: ای قوم من!

لَیْسَ بی: نیست در من

ضَلالَةٌ: گمراهی ای

وَ لکِنّی: ولیکن من

رَسُولٌ مِنْ: فرستاده ای از جانب

رَبِّ الْعالَمینَ: پروردگار جهانیانم.

62 اُبَلِّغُکُمْ رِسالاتِ رَبّی وَ اَنْصَحُ لَکُمْ وَ اَعْلَمُ

ص:372

مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ

اُبَلِّغُکُمْ: ابلاغ می کنم به شما

رِسالاتِ: رسالت های

رَبّی: پروردگارم را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (435)

وَ اَنْصَحُ: و نصیحت می کنم

لَکُمْ: شما را،

وَ اَعْلَمُ: و می دانم

مِنَ اللّهِ: از خدا

ما لا تَعْلَمُونَ: چیزهایی که شما نمی دانید.

63 اَوَعَجِبْتُمْ اَنْ جاآءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلی رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

اَوَ عَجِبْتُمْ: آیا تعجّب کرده اید

اَنْ جآءَکُمْ: از این که آمد شما را

ذِکْرٌ مِنْ: تذکّری از جانب

رَبِّکُمْ عَلی: پروردگارتان بر

ص:373

رَجُلٍ مِنْکُمْ: مردی از خودتان؟

لِیُنْذِرَکُمْ: تا بیم دهد شما را

(436) جلد 8 سوره اعراف

وَ لِتَتَّقُوا: و باید پرهیزگار شوید

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تُرْحَمُونَ: رحم کرده شوید.

64 فَکَذَّبُوهُ فَاَنْجَیْناهُ وَالَّذینَ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَاَغْرَقْنَاالَّذینَ کَذَّبُوا بِاآیاتِناآ اِنَّهُمْ کانُوا قَوْما عَمینَ

فَکَذَّبُوهُ: پس تکذیب نمودند او را

فَاَنْجَیْناهُ: و نجات دادیم ما او را

وَ الَّذینَ مَعَهُ: و کسانی را که با او

فِی الْفُلْکِ: در کشتی بودند،

وَ اَغْرَقْنَا: و غرق نمودیم

الَّذینَ: کسانی را که

کَذَّبُوا: تکذیب کردند

بِآیاتِنآ: آیات ما را.

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (437)

ص:374

اِنَّهُمْ: به درستی که ایشان

کانُوا: بودند

قَوْما عَمینَ: مردمانی کوردل.

65 وَ اِلی عادٍ اَخاهُمْ هُودا قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ اَفَلا تَتَّقُونَ

وَ اِلی عادٍ: و به سوی قوم عاد

اَخاهُمْ: برادرشان

هُودا: هود را (فرستادیم).

قالَ یا قَوْمِ: گفت: ای قوم من!

اعْبُدُوا: پرستش کنید

اللّهَ: خدا را

ما لَکُمْ: نیست برای شما

مِنْ اِلهٍ: هیچ الهی

(438) جلد 8 سوره اعراف

غَیْرُهُ: غیر از او.

اَفَلا تَتَّقُونَ: آیا پس پرهیزکاری نمی کنید؟

ص:375

66 قالَ الْمَلاَءُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ اِنّا لَنَریکَ فی سَفاهَةٍ وَ اِنّا لَنَظُنُّکَ مِنَ الْکاذِبینَ

قالَ: گفتند:

الْمَلاَءُ: بزرگان (اشراف)

الَّذینَ کَفَرُوا: که کافر بودند

مِنْ قَوْمِهِ: از قومش

اِنّا: همانا ما

لَنَریکَ: هر آینه می بینیم تو را

فی سَفاهَةٍ: در بی خردی، نادانی

وَ اِنّا: و همانا ما

لَنَظُنُّکَ: مسلّما می پنداریم تو را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (439)

مِنَ الْکاذِبینَ: که از دروغگویانی.

67 قالَ یا قَوْمِ لَیْسَ بی سَفاهَةٌ وَ لکِنّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ

قالَ: گفت:

یا قَوْمِ: ای قوم من!

ص:376

لَیْسَ بی: نیست در من

سَفاهَةٌ: سفاهتی، نادانی ای

وَ لکِنّی: ولیکن من

رَسُولٌ: فرستاده ای

مِنْ رَبِّ: از جانب پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیانم.

68 اُبَلِّغُکُمْ رِسالاتِ رَبّی وَ اَنَا لَکُمْ ناصِحٌ اَمینٌ

(440) جلد 8 سوره اعراف

اُبَلِّغُکُمْ: ابلاغ می کنم به شما

رِسالاتِ: رسالت های

رَبّی: پروردگارم را

وَ اَنَا لَکُمْ: و من برای شما

ناصِحٌ: نصیحت کننده امینم.

69 اَوَ عَجِبْتُمْ اَنْ جاآءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلی رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ اذْکُرُوا اِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاآءَ مِنْ

ص:377

بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَکُمْ فِی الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْکُرُوآا الاآءَ اللّهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

اَوَ عَجِبْتُمْ: آیا تعجب کردید

اَنْ جآءَکُمْ: از این که آمد شما را

ذِکْرٌ مِنْ: تذکری از جانب

رَبِّکُمْ: پروردگارتان

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (441)

عَلی رَجُلٍ: بر مردی

مِنْکُمْ: از خودتان

لِیُنْذِرَکُمْ: تا بیم دهد شما را؟

وَ اذْکُرُوا: و به یاد آورید

اِذْ: هنگامی که

جَعَلَکُمْ: قرار داد شما را

خُلَفآءَ مِنْ: جانشینانی از

بَعْدِ قَوْمِ: بعد قوم

نُوحٍ: نوح

ص:378

وَ زادَکُمْ: و زیاد کرد شما را، گسترش داد شما را

فِی الْخَلْقِ: در آفرینش

بَصْطَةً: از نظر جثّه، از نظر توانایی.

فَاذْکُرُوآا: پس به یاد آورید

الاآءَ اللّهِ: نعمت های خدا را

(442) جلد 8 سوره اعراف

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تُفْلِحُونَ: رستگار شوید.

70 قالُوآا اَجِئْتَنا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ ما کانَ یَعْبُدُ اباآؤُنا فَأْتِنا بِما تَعِدُناآ اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقینَ

قالُوآا: گفتند:

اَجِئْتَنا: آیا آمده ای به سوی ما

لِنَعْبُدَ: تا بپرستیم

اللّهَ وَحْدَهُ: خدای یگانه را

وَ نَذَرَ: و رها کنیم

ص:379

ما کانَ یَعْبُدُ: آن چه را می پرستیدند

ابآؤُنا: پدران ما؟

فَأْتِنا: پس بیاور برای ما

بِما تَعِدُنآ: آن چه وعده می دهی به ما،

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (443)

اِنْ کُنْتَ: اگر هستی

مِنَ الصّادِقینَ: از راستگویان.

71 قالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ اَتُجادِلُونَنی فی اَسْماآءٍ سَمَّیْتُمُوهاآ اَنْتُمْ وَ اباآؤُکُمْ مانَزَّلَ اللّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ فَانْتَظِرُوآا اِنّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ

قالَ قَدْ: گفت: به تحقیق

وَقَعَ عَلَیْکُمْ: واقع شده بر شما

مِنْ رَبِّکُمْ: از جانب پروردگارتان

رِجْسٌ: پلیدی، عذاب

ص:380

وَ غَضَبٌ: و غضب.

اَتُجادِلُونَنی: آیا مجادله می کنید با من

فی اَسْمآءٍ: در مورد نام هایی که

(444) جلد 8 سوره اعراف

سَمَّیْتُمُوهآ: نام گذاری کرده اید آن ها را

اَنْتُمْ وَ: شما و

ابآؤُکُمْ: پدرانتان (برای بت ها؟!)

ما نَزَّلَ: (در حالی که) نازل نکرده

اللّهُ: خداوند

بِها مِنْ سُلْطانٍ: (درباره) آن هیچ حجّتی،

فَانْتَظِرُوآا: پس منتظر باشید

اِنّی مَعَکُمْ: که همانا من با شما

مِنَ الْمُنْتَظِرینَ: از منتظرانم.

72 فَاَنْجَیْناهُ وَالَّذینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنّا وَ قَطَعْنا دابِرَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِاآیاتِنا وَ ما کانُوا مُؤْمِنینَ

ص:381

فَاَنْجَیْناهُ: پس نجات دادیم او را

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (445)

مَعَهُ بِرَحْمَةٍ: با او بودند به رحمتی

مِنّا: از جانب خودمان،

وَ قَطَعْنا: و قطع کردیم

دابِرَ: ریشه، نسل

الَّذینَ: کسانی را که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِآیاتِنا: آیات ما را،

وَ ما کانُوا: و نبودند

مُؤْمِنینَ: مؤمن.

73 وَ اِلی ثَمُودَ اَخاهُمْ صالِحاقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ قَدْجاآءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ هذِهِ ناقَةُ اللّهِ لَکُم ایَةً فَذَرُوها تَأْکُلْ فیاَرْضِ اللّهِ

ص:382

وَ لا تَمَسُّوها بِسُوآءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

(446) جلد 8 سوره اعراف

وَ اِلی ثَمُودَ: و به سوی (قوم) ثمود

اَخاهُمْ: برادرشان

صالِحا: صالح را (فرستادیم).

قالَ یا قَوْمِ: گفت: ای قوم من!

اعْبُدُوا: عبادت کنید

اللّهَ: خدا را

ما لَکُمْ مِنْ: نیست برای شما هیچ

اِلهٍ غَیْرُهُ: خدایی غیر از او.

قَدْ: به تحقیق

جآءَتْکُمْ: آمد شما را

بَیِّنَةٌ: دلیل روشنی

مِنْ: از جانب

رَبِّکُمْ: پروردگارتان.

هذِهِ ناقَةُ: این شترِ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (447)

ص:383

اللّهِ: خدا،

لَکُم: برای شما

ایَةً: معجزه ای است،

فَذَرُوها: پس رهایش کنید

تَأْکُلْ فی: تا بخورد در

اَرْضِ اللّهِ: زمین خدا.

وَ لا تَمَسُّوها: و آزار نرسانید به آن

بِسُوآءٍ: به بدی،

فَیَأْخُذَکُمْ: پس می گیرد شما را

عَذابٌ اَلیمٌ: به عذابی دردناک.

74 وَ اذْکُرُوآا اِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاآءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَکُمْ فِی الاَْرْضِ تَتَّخِذوُنَ مِنْ سُهُولِها قُصُورا وَ تَنْحِتوُنَ الْجِبالَ بُیُوتا فَاذْکُرُوآا الاآءَ اللّهِ

(448) جلد 8 سوره اعراف

وَ لاتَعْثَوْا فِی الاَْرْضِ مُفْسِدینَ

ص:384

وَ اذْکُرُوآ ا: و به یاد آورید

اِذْ: هنگامی که

جَعَلَکُمْ: قرار داد شما را

خُلَفآءَ: جانشینان

مِنْ بَعْدِ عادٍ: از بعد قوم عاد

وَ بَوَّأَکُمْ: و مستقر ساخت شما را

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

تَتَّخِذوُنَ: می گیرید، می سازید

مِنْ سُهُولِها: در دشت هایش

قُصُورا: قصرها،

وَ تَنْحِتوُنَ: و می تراشید

الْجِبالَ: از کوه ها

بُیُوتا: خانه هایی.

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (449)

فَاذْکُرُوآ ا: پس به یاد آورید

الاآءَ اللّهِ: نعمت های خدا را

ص:385

وَ لا تَعْثَوْا: و سرکشی نکنید

فِی الاَْرْضِ: در زمین

مُفْسِدینَ: در حالی که مفسد هستید.

75 قالَ الْمَلاَءُ الَّذینَ اسْتَکْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ امَنَ مِنْهُمْ اَتَعْلَمُونَ اَنَّ صالِحا مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ قالُواآ اِنّا بِماآ اُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ

قالَ: گفتند:

الْمَلاَءُ: بزرگان و اشراف،

الَّذینَ: کسانی که

اسْتَکْبَرُوا: استکبار ورزیدند

مِنْ قَوْمِهِ: از قومش،

(450) جلد 8 سوره اعراف

لِلَّذینَ: به کسانی که

اسْتُضْعِفُوا: ضعیف شده بودند،

لِمَنْ: به آنان که

ص:386

امَنَ: ایمان آوردند

مِنْهُمْ: از ایشان

اَتَعْلَمُونَ: آیا می دانید (یقین دارید)

اَنَّ صالِحا: که همانا صالح

مُرْسَلٌ: فرستاده ای

مِنْ رَبِّهِ: از جانب پروردگارش است؟

قالُوآ اِنّا: گفتند: همانا ما

بِمآ اُرْسِلَ: به آن چه رسالت یافته

بِهِ مُؤْمِنُونَ: به آن مؤمنیم.

76 قالَ الَّذینَ اسْتَکْبَرُوآا اِنّا بِالَّذیآ امَنْتُمْ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (451)

بِهِ کافِرُونَ

قالَ الَّذینَ: گفتند: کسانی که

اسْتَکْبَرُوآ ا: تکبّر ورزیدند

اِنّا بِالَّذیآ: همانا ما به آن چه

ص:387

امَنْتُمْ بِهِ: ایمان آوردید شما به آن،

کافِرُونَ: کافریم.

77 فَعَقَرُوا النّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ اَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قالُوا یا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُناآ اِنْ کُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلینَ

فَعَقَرُوا: پس پی کردند، کشتند

النّاقَةَ: ناقه را، شتر را

وَ عَتَوْا: و سرپیچیی کردند

عَنْ اَمْرِ: از امر

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

(452) جلد 8 سوره اعراف

وَ قالُوا: و گفتند:

یا صالِحُ: ای صالح !

ائْتِنا: بیاور

بِما: آن چه را

تَعِدُنآ: وعده می دهی به ما

ص:388

اِنْ کُنْتَ: اگر هستی

مِنَ الْمُرْسَلینَ: از فرستادگان.

78 فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَاَصْبَحُوا فی دارِهِمْ جاثِمینَ

فَاَخَذَتْهُمُ: پس گرفت ایشان را

الرَّجْفَةُ: زلزله،

فَاَصْبَحُوا: پس صبح کردند

فی دارِهِمْ: در خانه شان

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (453)

جاثِمینَ: (در حالی که) جسم شان بی جان بود.

79 فَتَوَلّی عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ لَقَدْ اَبْلَغْتُکُمْ رِسالَةَ رَبّی وَ نَصَحْتُ لَکُمْ وَ لکِنْ لاتُحِبُّونَ النّاصِحینَ

فَتَوَلّی: پس روی گرداند

ص:389

عَنْهُمْ: از ایشان،

وَ قالَ: و گفت:

یا قَوْمِ: ای قوم من!

لَقَد:ْ هر آینه به تحقیق

اَبْلَغْتُکُمْ: ابلاغ کردم به شما

رِسالَةَ: رسالت

رَبّی: پروردگارم را

وَ نَصَحْتُ: و نصیحت کردم

(454) جلد 8 سوره اعراف

لَکُمْ: به شما

وَ لکِنْ: ولیکن

لا تُحِبُّونَ: شما دوست ندارید

النّاصِحینَ: نصیحت کنندگان را.

85 وَ اِلی مَدْیَنَ اَخاهُمْ شُعَیْبا قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ قَدْجاآءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ

ص:390

مِنْ رَبِّکُمْ فَاَوْفُواالْکَیْلَ وَ الْمیزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاآءَهُمْ وَ لاتُفْسِدُوا فِی الاَْرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ

وَ اِلی مَدْیَنَ:و به سوی تو مدین

اَخاهُمْ: برادرشان

شُعَیْبا: شعیب را (فرستادیم).

قالَ: گفت:

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (455)

یا قَوْمِ: ای قوم من

اعْبُدُوا: پرستش کنید

اللّهَ: خدا را

ما لَکُمْ: نیست برای شما

مِنْ اِلهٍ: هیچ خدایی

غَیْرُهُ: غیر از او،

قَدْ: به تحقیق

جآءَتْکُمْ: آمد شما را

ص:391

بَیِّنَةٌ: دلیل روشنی

مِنْ: از جانب

رَبِّکُمْ: پروردگارتان.

فَاَوْفُوا: پس وفاکنید، ادا کنید

الْکَیْلَ: پیمانه

وَ الْمیزانَ: و وزن را،

(456) جلد 8 سوره اعراف

وَ لا تَبْخَسُوا: و نکاهید، کم نکنید

النّاسَ: از مردم

اَشْیآءَهُمْ: چیزهایشان را

وَ لاتُفْسِدُوا: و فساد نکنید

فِی الاَْرْضِ: در زمین

بَعْدَ: بعد

اِصْلاحِها: اصلاحش.

ذلِکُمْ خَیْرٌ: این بهتر است

لَکُمْ: برای شما

اِنْ کُنْتُمْ: اگر باشید

ص:392

مُؤْمِنینَ: مؤمن.

86 وَ لا تَقْعُدُوا بِکُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ مَنْامَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهاعِوَجا وَاذْکُرُواآ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (457)

اِذْ کُنْتُمْ قَلیلاً فَکَثَّرَکُمْ وَ انْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدینَ

وَ لا تَقْعُدُوا: و ننشینید

بِکُلِّ: بر سر هر

صِراطٍ: راهی که

تُوعِدُونَ: وعده دهید

وَ تَصُدُّونَ: و بازدارید

عَنْ سَبیلِ: از راه

اللّهِ: خدا

مَنْ: کسی را که

امَنَ بِهِ: ایمان آورده به آن

وَ تَبْغُونَها: و طلب کنید آن را، و نشان دهید آن را

ص:393

عِوَجا: کج و معوج، منحرف.

وَ اذْکُرُوآ: و به یاد آورید

(458) جلد 8 سوره اعراف

اِذْ: هنگامی را که

کُنْتُمْ: بودید

قَلیلاً: (افراد) کمی،

فَکَثَّرَکُمْ: پس فزونی داد شما را.

وَ انْظُرُوا: و بنگرید

کَیْفَ کانَ: چگونه بود

عاقِبَةُ: عاقبت

الْمُفْسِدینَ: فساد کنندگان.

87 وَ اِنْ کانَ طاآئِفَةٌ مِنْکُمْ امَنُوا بِالَّذیآ اُرْسِلْتُ بِهِ وَ طاآئِفَةٌ لَمْ یُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتّی یَحْکُمَ اللّهُ بَیْنَنا وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ

وَ اِنْ کانَ: و اگر بود

طآئِفَةٌ: طایفه ای

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (459)

ص:394

مِنْکُمْ: از شما

امَنُوا: که ایمان آورده اند

بِالَّذیآ: به آن چه

اُرْسِلْتُ: فرستاده شده ام

بِهِ: به آن

وَ طآئِفَةٌ: و طایفه ای

لَمْ یُؤْمِنُوا: ایمان نیاورده اند،

فَاصْبِرُوا: پس صبر کنید

حَتّی: تا

یَحْکُمَ: حکم کند، داوری کند

اللّهُ: خداوند

بَیْنَنا: بین ما،

وَ هُوَ: و او

خَیْرُ: بهترین

(460) جلد 8 سوره اعراف

الْحاکِمینَ: داوران است.

«پایان جزء 8»

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (461)

ص:395

88 قالَ الْمَلاَءُالَّذینَ اسْتَکْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّکَ یا شُعَیْبُ وَ الَّذینَ امَنُوا مَعَکَ مِنْ قَرْیَتِناآ اَوْ لَتَعُودُنَّ فی مِلَّتِنا قالَ اَوَ لَوْ کُنّا کارِهینَ

قالَ: گفتند:

الْمَلاَءُ: بزرگان، اشراف،

الَّذینَ: کسانی که

اسْتَکْبَرُوا: تکبّر ورزیدند

مِنْ قَوْمِهِ: از قومش،

لَنُخْرِجَنَّکَ: هر آینه حتما خارج می کنیم تو را

یا شُعَیْبُ: ای شعیب!

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

مَعَکَ: با تو،

مِنْ قَرْیَتِنآ: از آبادی و شهرمان

(462) جلد 9 سوره اعراف

اَوْ لَتَعُودُنَّ: یا بازگردید

فی مِلَّتِنا: به آئین ما.

ص:396

قالَ اَوَ لَوْ کُنّا: گفت: آیا و اگر چه

کارِهینَ: اکراه داشته باشیم؟

89 قَدِ افْتَرَیْنا عَلَی اللّهِ کَذِبا اِنْ عُدْنا فی مِلَّتِکُمْ بَعْدَ اِذْ نَجّانَا اللّهُ مِنْها وَ ما یَکُونُ لَناآ اَنْ نَعُودَ فیهاآ اِلاّ اَنْ یَشاآءَ اللّهُ رَبُّنا وَسِعَ رَبُّنا کُلَّ شَیْ ءٍ عِلْما عَلَی اللّهِ تَوَکَّلْنا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ اَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحینَ

قَدِ: به تحقیق

افْتَرَیْنا: افترا زده ایم

عَلَی اللّهِ: به خدا

کَذِبا: دروغی را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (463)

اِنْ عُدْنا: اگر بازگردیم

فی مِلَّتِکُمْ: به آئین شما

بَعْدَ اِذْ: بعد از آن که

نَجّانَا: نجات بخشیده ما را

ص:397

اللّهُ: خداوند

مِنْها: از آن.

وَ ما یَکُونُ: و نباشد

لَنآ اَنْ: بر ما این که

نَعُودَ فیهآ: بازگردیم به آن،

اِلاّ اَنْ: مگر این که

یَشآءَ: بخواهد

اللّهُ: خدایی که

رَبُّنا: پروردگار ماست.

وَسِعَ: وسعت دارد

(464) جلد 9 سوره اعراف

رَبُّنا: پروردگار ما

کُلَّ شَیْ ءٍ: به همه چیز

عِلْما: از نظر علم .

عَلَی اللّهِ: بر خدا

تَوَکَّلْنا: توکّل کرده ایم ما.

رَبَّنَا: پروردگارا

ص:398

افْتَحْ: بگشای، داوری کن

بَیْنَنا: بین ما

وَ بَیْنَ قَوْمِنا: و بین قوم ما

بِالْحَقِّ: به حق

وَ اَنْتَ خَیْرُ:و تو بهترین

الْفاتِحینَ: داورانی.

90 وَ قالَ الْمَلاَءُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (465)

لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْبا اِنَّکُمْ اِذا لَخاسِرُونَ

وَ قالَ: و گفتند:

الْمَلاَءُ: بزرگان، اشراف،

الَّذینَ: آنان که

کَفَرُوا: کافر بودند

مِنْ قَوْمِهِ: از قومش

لَئِنِ: هر آینه اگر

اتَّبَعْتُمْ: پیروی کنید

ص:399

شُعَیْبا: شعیب را

اِنَّکُمْ: همانا شما

اِذا: در آن هنگام

لَخاسِرُونَ: حتما از زیانکاران خواهید بود.

91 فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَاَصْبَحُوافیدارِهِمْ جاثِمینَ

(466) جلد 9 سوره اعراف

فَاَخَذَتْهُمُ: پس گرفت آن ها را

الرَّجْفَةُ: زلزله

فَاَصْبَحُوا: پس صبح کردند

فی دارِهِمْ: در خانه شان

جاثِمینَ: (در حالی که) بی جان بودند.

92 اَلَّذینَ کَذَّبُوا شُعَیْبا کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیهَاالَّذینَ کَذَّبُوا شُعَیْبا کانُوا هُمُ الْخاسِرینَ

اَلَّذینَ: کسانی که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

ص:400

شُعَیْبا: شعیب را

کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا: گویی ساکن نبودند

فیهَا: در آن (خانه ها).

الَّذینَ: کسانی که

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (467)

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

شُعَیْبا: شعیب را

کانُوا هُمُ: بودند ایشان

الْخاسِرینَ: زیانکار.

93 فَتَوَلّی عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ لَقَدْ اَبْلَغْتُکُمْ رِسالاتِ رَبّی وَ نَصَحْتُ لَکُمْ فَکَیْفَ اسی عَلی قَوْمٍ کافِرینَ

فَتَوَلّی: پس روی گرداند

عَنْهُمْ: از ایشان

وَ قالَ: و گفت:

یا قَوْمِ: ای قوم من!

ص:401

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

اَبْلَغْتُکُمْ: ابلاغ کردم به شما

(468) جلد 9 سوره اعراف

رِسالاتِ: رسالات، پیغام های

رَبّی: پروردگارم را،

وَ نَصَحْتُ: و نصیحت نمودم

لَکُمْ: شما را،

فَکَیْفَ: پس چگونه

اسی عَلی: تأسّف بخورم بر

قَوْمٍ: قومی

کافِرینَ: کافر؟

94 وَ ماآ اَرْسَلْنا فی قَرْیَةٍ مِنْ نَبِیٍّ اِلاّ اَخَذْناآ اَهْلَها بِالْبَأْساآءِ وَ الضَّرّاآءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ

وَ مآ اَرْسَلْنا: و نفرستادیم ما

فی قَرْیَةٍ: در آبادی ای

مِنْ نَبِیٍّ: هیچ پیامبری را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (469)

ص:402

اِلاّ: مگر

اَخَذْنآ: که گرفتیم، گرفتار نمودیم

اَهْلَها: اهلش را

بِالْبَأْسآءِ: به سختی

وَ الضَّرّآءِ: و خسارت، ضرر

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَضَّرَّعُونَ: تضرّع کنند، زاری کنند، (به خود آیند).

95 ثُمَّ بَدَّلْنا مَکانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتّی عَفَوْا وَ قالُوا قَدْ مَسَّ اباآءَنَا الضَّرّاآءُ وَ السَّرّاآءُ فَاَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ

ثُمَّ: سپس

بَدَّلْنا: تبدیل نمودیم

مَکانَ: جای

(470) جلد 9 سوره اعراف

السَّیِّئَةِ: بدی را

الْحَسَنَةَ: به خوبی

ص:403

حَتّی عَفَوْا: تا فزونی گرفتند

وَ قالُوا: و گفتند:

قَدْ مَسَّ: به تحقیق رسید

ابآءَنَا: به پدران ما

الضَّرّآءُ: سختی

وَ السَّرّآءُ: و خسارت،

فَاَخَذْناهُمْ: پس گرفتیم ما ایشان را

بَغْتَةً: ناگهان، ناگهانی

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

لا یَشْعُرُونَ: غافل بودند، درک نداشتند.

96 وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُریآ امَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (471)

عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماآءِ وَ الاَْرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَاَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ

وَ لَوْ اَنَّ: و اگر این که

اَهْلَ: اهل

ص:404

الْقُریآ: شهرها، آبادی ها

امَنُوا: ایمان آورده

وَ اتَّقَوْا: و پرهیزکاری کرده بودند،

لَفَتَحْنا: هر آینه می گشودیم

عَلَیْهِمْ: برایشان

بَرَکاتٍ: برکت هایی

مِنَ السَّمآءِ: از آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ لکِنْ: ولیکن

کَذَّبُوا: تکذیب کردند،

(472) جلد 9 سوره اعراف

فَاَخَذْناهُمْ: پس گرفتیم ما ایشان را

بِما: به آن چه

کانُوا یَکْسِبُونَ: کسب می کردند.

97 اَفَاَمِنَ اَهْلُ الْقُریآ اَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا بَیاتا وَ هُمْ نآئِمُونَ

ص:405

اَفَاَمِنَ: آیا پس ایمن هستند

اَهْلُ الْقُریآ: اهل شهرها

اَنْ یَأْتِیَهُمْ: که بیاید ایشان را

بَأْسُنا بَیاتا: عذاب ما شبانه

وَهُمْ ناآئِمُونَ: در حالی که ایشان در خوابند؟

98 اَوَ اَمِنَ اَهْلُ الْقُریآ اَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا ضُحًی وَهُمْ یَلْعَبُونَ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (473)

اَوَ اَمِنَ: و آیا ایمن هستند

اَهْلُ الْقُری آ: اهل آبادی ها

اَنْ یَأْتِیَهُمْ: این که بیاید ایشان را

بَأْسُنا: عذاب ما

ضُحًی: روز، نیمروز

وَ هُمْ یَلْعَبُونَ: در حالی که ایشان بازی می کنند؟

99 اَفَاَمِنُوا مَکْرَ اللّهِ فَلایَأْمَنُ مَکْرَاللّهِ اِلاَّ الْقَوْمُ

ص:406

الْخاسِرُونَ

اَفَاَمِنُوا: آیا پس ایمن هستند

مَکْرَ: از مکر

اللّهِ: خدا؟

فَلا یَأْمَنُ: پس ایمن نمی شوند

مَکْرَ: از مکر

(474) جلد 9 سوره اعراف

اللّهِ: خدا

اِلاَّ الْقَوْمُ: مگر قوم

الْخاسِرُونَ: زیانکار.

146 سَاَصْرِفُ عَنْ ایاتِیَ الَّذینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الاَْرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ اِنْ یَرَوْا کُلَّ ایَةٍ لا یُؤْمِنُوا بِها وَ اِنْ یَرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذوُهُ سَبیلاً وَ اِنْ یَرَوْا سَبیلَ الْغَیِّ یَتَّخِذوُهُ سَبیلاً ذلِکَ بِاَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِاآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ

سَاَصْرِفُ: به زودی منصرف خواهم کرد

ص:407

عَنْ ایاتِیَ: از آیاتم

الَّذینَ: کسانی را که

یَتَکَبَّرُونَ: تکبّر می ورزند

فِی الاَْرْضِ: در زمین

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (475)

بِغَیْرِ الْحَقِّ: به ناحق،

وَ اِنْ یَرَوْا: و اگر ببینند

کُلَّ ایَةٍ: هر آیه ای را، هر نشانه ای را

لا یُؤْمِنُوا: ایمان نمی آورند

بِها: به آن

وَ اِنْ یَرَوْا: و اگر ببینند

سَبیلَ: راه

الرُّشْدِ: رشد را، کمال را،

لا یَتَّخِذوُهُ: نمی گیرند آن را

سَبیلاً: نمی گیرند آن را

وَ اِنْ یَرَوْا: و اگر ببینند

سَبیلَ: راه

ص:408

الْغَیِّ: ستم را، گمراهی را

یَتَّخِذوُهُ: می گیرند آن را

(476) جلد 9 سوره اعراف

سَبیلاً: راه و روشی.

ذلِکَ: این،

بِاَنَّهُمْ: به آن جهت است که آن ها

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِآیاتِنا: آیات ما را

وَ کانُوا: و بودند

عَنْها: از آن

غافِلینَ: غافل.

147 وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِاآیاتِنا وَ لِقاآءِ الاْخِرَةِ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ هَلْ یُجْزَوْنَ اِلاّ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِآیاتِنا: آیات ما را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (477)

ص:409

وَ لِقآءِ: و دیدار

الاْخِرَةِ: آخرت را،

حَبِطَتْ: نابود شد، تباه شد

اَعْمالُهُمْ: اعمالشان.

هَلْ: آیا

یُجْزَوْنَ: پاداش داده می شوند

اِلاّ ما: جز به آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند؟

157 اَلَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الاُْمِّیَّ الَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوبا عِنْدَهُمْ فِی التَّوْریةِ وَ الاِْنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهیهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ اِصْرَهُمْ وَالاَْغْلالَ الَّتی کانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذینَ

(478) جلد 9 سوره اعراف

امَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذیآ اُنْزِلَ مَعَهُ اوُلآئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

ص:410

اَلَّذینَ: آن کسانی که

یَتَّبِعُونَ: پیروی می کنند

الرَّسُولَ: ار رسول

النَّبِیَّ: پیامبری

الاُْمِّیَّ: درس نخوانده،

الَّذی: آن که

یَجِدُونَهُ: می یابند (وصف) او را

مَکْتُوبا: نوشته شده

عِنْدَهُمْ: نزدشان

فِی التَّوْریةِ: در تورات

وَ الاِْنْجیلِ: و انجیل،

یَأْمُرُهُمْ: فرمان می دهد آن ها را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (479)

بِالْمَعْرُوفِ: به معروف، خوبی

وَ یَنْهیهُمْ: و نهی می کند آن ها را

عَنِ الْمُنْکَرِ: از منکر، بدی

وَ یُحِلُّ: و حلال می کند

ص:411

لَهُمُ: برای آن ها

الطَّیِّباتِ: پاکیزه ها را،

وَ یُحَرِّمُ: و حرام می کند

عَلَیْهِمُ: بر آن ها

الْخَبائِثَ: ناپاکی ها، پلیدی ها را،

وَ یَضَعُ: و برمی دارد

عَنْهُمْ: از ایشان

اِصْرَهُمْ: بارهای سنگین شان

وَ الاَْغْلالَ: و زنجیرهایی را

الَّتی کانَتْ: که بود

(480) جلد 9 سوره اعراف

عَلَیْهِمْ: برایشان.

فَالَّذینَ: پس کسانی که

امَنُوا بِهِ: ایمان آوردند به او

وَ عَزَّرُوهُ: و حمایتش کردند

وَ نَصَرُوهُ: و یاریش نمودند

وَ اتَّبَعُوا: و پیروی کردند

ص:412

النُّورَ الَّذیآ: نوری را که

اُنْزِلَ: نازل شد

مَعَهُ: با او،

اوُلآئِکَ: آنان

هُمُ الْمُفْلِحُونَ: ایشانند رستگاران.

158 قُلْ یااَیُّهَاالنّاسُ اِنّیرَسُولُ اللّهِ اِلَیْکُمْ جَمیعا نِ الَّذی لَهُ مُلْکُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ یُحْیی

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (481)

وَیُمیتُ فَاآمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِیِّ الاُْمِّیِّ الَّذی یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ کَلِماتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ

قُلْ یا اَیُّهَا: بگو: ای

النّاسُ: مردم!

اِنّی: همانا من

رَسُولُ اللّهِ: فرستاده خدا

اِلَیْکُمْ: به سوی شما

جَمیعا: همگی، هستم

ص:413

الَّذی: آن که

لَهُ مُلْکُ: برای اوست حکومت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین.

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او،

(482) جلد 9 سوره اعراف

یُحْیی: زنده می کند

وَ یُمیتُ: و می میراند.

فَآمِنُوا: پس ایمان بیاورید

بِاللّهِ: به خدا

وَ رَسُولِهِ: و فرستاده اش،

النَّبِیِّ: پیامبر

الاُْمِّیِّ: درس نخوانده

الَّذی یُؤْمِنُ: که ایمان دارد

بِاللّهِ: به خدا

وَ کَلِماتِهِ: و کلماتش

ص:414

وَ اتَّبِعُوهُ: و پیروی نمایید او را،

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَهْتَدُونَ: هدایت یابید.

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (483)

163 وَ اسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتی کانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ اِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ اِذْ تَأْتِیِهِمْ حیتانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعا وَ یَوْمَ لایَسْبِتُونَ لا تَأْتِیِهِمْ کَذلِکَ نَبْلُوهُمْ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ

وَ اسْأَلْهُمْ: و سؤال کن از آن ها

عَنِ الْقَرْیَةِ: از شهری

الَّتی کانَتْ: که بود

حاضِرَةَ: نزدیک، ساحل

الْبَحْرِ: دریا،

اِذْ: هنگامی که

یَعْدُونَ: تجاوز کردند

فِی السَّبْتِ: در روز شنبه

ص:415

اِذْ تَأْتِیِهِمْ: هنگامی که می آمدند

حیتانُهُمْ: ماهیانشان

(484) جلد 9 سوره اعراف

یَوْمَ سَبْتِهِمْ: در روز شنبه

شُرَّعا: آشکارا، پدیدار،

وَ یَوْمَ: و روزی که

لا یَسْبِتُونَ: غیر شنبه بود

لا تَأْتِیِهِمْ: نمی آمدند.

کَذلِکَ: این چنین

نَبْلُوهُمْ: آزمایش می کنیم آن ها را

بِما: به خاطر

کانُوا یَفْسُقُونَ: نافرمانی که می نمودند.

164 وَ اِذْ قالَتْ اُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْما نِ اللّهُ مُهْلِکُهُمْ اَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذابا شَدیدا قالُوا مَعْذِرَةً اِلی رَبِّکُمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ

وَ اِذْ: و هنگامی که

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (485)

ص:416

قالَتْ: گفتند:

اُمَّةٌ مِنْهُمْ: گروهی از آن ها

لِمَ تَعِظُونَ: چرا پند می دهید

قَوْما: قومی را که

اللّهُ: خداوند

مُهْلِکُهُمْ: هلاک کننده آن ها

اَوْ مُعَذِّبُهُمْ: یا عذاب کننده آن هاست

عَذابا: به عذابی

شَدیدا: شدید؟

قالُوا: گفتند:

مَعْذِرَةً: معذرتی

اِلی رَبِّکُمْ: به سوی پروردگارتان

وَ لَعَلَّهُمْ: و شاید آن ها

یَتَّقُونَ: تقوی پیشه کنند.

(486) جلد 9 سوره اعراف

165 فَلَمّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ اَنْجَیْنَا الَّذینَ یَنْهَوْنَ

ص:417

عَنِ السُّوءِآ وَ اَخَذْنَا الَّذینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئیسٍ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ

فَلَمّا: پس وقتی که

نَسُوا: فراموش نمودند

ما: آن چه را که

ذُکِّرُوا: یادآور شده بودند

بِهِ: به آن،

اَنْجَیْنَا: نجات دادیم

الَّذینَ: کسانی را که

یَنْهَوْنَ: نهی می کردند

عَنِ السُّوءِآ: از بدی،

وَ اَخَذْنَا: و گرفتیم

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (487)

الَّذینَ: کسانی را که

ظَلَمُوا: ظلم کردند،

بِعَذابٍ: به عذابی

بَئیسٍ: شدید، سخت،

ص:418

بِما: به خاطر این که

کانُوا یَفْسُقُونَ: نافرمانی می کردند.

166 فَلَمّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

عَتَوْا: سرپیچی کردند

عَنْ ما: از آن چه

نُهُوا: نهی شده بودند

عَنْهُ: از آن،

(488) جلد 9 سوره اعراف

قُلْنا: گفتیم:

لَهُمْ: به ایشان

کُونُوا: بشوید

قِرَدَةً: بوزینگانی

خاسِئینَ: طرد شده، رانده شده.

ص:419

167 وَ اِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ اِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ یَسُومُهُمْ سُوآءَ الْعَذابِ اِنَّ رَبَّکَ لَسَریعُ الْعِقابِ وَ اِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحیمٌ

وَ اِذْ: و هنگامی که

تَأَذَّنَ: اعلام نمود

رَبُّکَ: پروردگارت

لَیَبْعَثَنَّ: حتما مسلّط می کند، برمی انگیزد

عَلَیْهِمْ: برایشان

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (489)

اِلی یَوْمِ: تا روز

الْقِیامَةِ: قیامت

مَنْ: کسی را تا

یَسُومُهُمْ: وارد نماید، تحمیل کند به آن ها

سُوآءَ: بد، سخت

الْعَذابِ: عذابی را.

اِنَّ: همانا

رَبَّکَ: پروردگار تو

ص:420

لَسَریعُ: هر آینه تُند

الْعِقابِ: مجازات است،

وَ اِنَّهُ: و همانا او

لَغَفُورٌ: هر آینه آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

(490) جلد 9 سوره اعراف

168 وَ قَطَّعْناهُمْ فِی الاَْرْضِ اُمَمامِنْهُمُ الصّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذلِکَ وَبَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَ السَّیِّئاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ

وَ قَطَّعْناهُمْ: و پراکنده ساختیم آن ها را

فِی الاَْرْضِ: در زمین

اُمَما: گروه هایی،

مِنْهُمُ: بعضی از ایشان

الصّالِحُونَ: صالح اند،

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از آن ها

دُونَ: پایین تر از

ص:421

ذلِکَ: آن هستند

وَ بَلَوْناهُمْ: و آزمودیم آن ها را

بِالْحَسَناتِ: به نیکی ها

وَ السَّیِّئاتِ: و بدی ها

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (491)

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَرْجِعُونَ: بازگردند.

169 فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْکِتابَ یَأْخُذوُنَ عَرَضَ هذَاالاَْدْنی وَیَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنا وَ اِنْ یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ یَأْخُذوُهُ اَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِمْ میثاقُ الْکِتابِ اَنْ لا یَقُولُوا عَلَی اللّهِ اِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُوا ما فیهِ وَ الدّارُالاْخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ اَفَلا تَعْقِلُونَ

فَخَلَفَ: پس جانشین شدند

مِنْ بَعْدِهِمْ: از بعد آن ها

خَلْفٌ: جانشینی،

ص:422

وَرِثُوا: که به ارث بردند

الْکِتابَ: کتاب را.

(492) جلد 9 سوره اعراف

یَأْخُذوُنَ: می گیرند

عَرَضَ: متاع، عرضه

هذَا الاَْدْنی: این (دنیای) پست را

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

سَیُغْفَرُ: به زودی می آمرزد

لَنا: ما را

وَ اِنْ یَأْتِهِمْ: و اگر بیاید آن ها را

عَرَضٌ: متاعی، عرضه ای

مِثْلُهُ: همانند آن،

یَأْخُذوُهُ: (باز) می گیرند آن را.

اَلَمْ یُؤْخَذْ: آیا گرفته نشده

عَلَیْهِمْ: از آن ها

میثاقُ: پیمان

الْکِتابِ: کتاب

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (493)

ص:423

اَنْ: این که

لا یَقُولُوا: نگویید

عَلَی اللّهِ: بر خدا

اِلاَّ الْحَقَّ: مگر حق را؟

وَ دَرَسُوا: و خوانده اند

ما فیهِ: آن چه در آن است.

وَ الدّارُ: و سرای، خانه

الاْخِرَةُ: آخرت

خَیْرٌ: بهتر است

لِلَّذینَ: برای کسانی که

یَتَّقُونَ: تقوا پیشه می کنند.

اَفَلا تَعْقِلُونَ: آیا پس تعقّل نمی کنید؟

170 وَ الَّذینَ یُمَسِّکُونَ بِالْکِتابِ وَ اَقامُوا الصَّلوةَ

(494) جلد 9 سوره اعراف

اِنّا لا نُضیعُ اَجْرَ الْمُصْلِحینَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

ص:424

یُمَسِّکُونَ: چنگ بزنند

بِالْکِتابِ: به کتاب

وَ اَقامُوا: و برپادارند

الصَّلوةَ: نماز را،

اِنّا: همانا ما

لا نُضیعُ: ضایع نمی کنیم

اَجْرَ: پاداش

الْمُصْلِحینَ: اصلاح گران را.

171 وَ اِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوآا اَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ خُذوُا ما اتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْکُرُوا مافیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (495)

وَ اِذْ: و هنگامی که

نَتَقْنَا: بلند کردیم

الْجَبَلَ: کوه را

فَوْقَهُمْ: بالای سرشان

ص:425

کَأَنَّهُ: گویی که آن

ظُلَّةٌ: سایبانی است

وَ ظَنُّوآا: و گمان کردند

اَنَّهُ: همانا آن

واقِعٌ: واقع شدنی است

بِهِمْ: روی آن ها

خُذوُا: (گفتیم) بگیرید

ما: آن چه را که

اتَیْناکُمْ: دادیم ما به شما

بِقُوَّةٍ: با قدرت

(496) جلد 9 سوره اعراف

وَاذْکُرُوا: و به یاد داشته باشید

ما فیهِ: آن چه در آن است

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَتَّقُونَ: پرهیزگار شوید.

179 وَ لَقَدْذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیرا مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ

ص:426

لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ اَعْیُنٌ لایُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ ءَاذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها اوُلآئِکَ کَالاَْنْعمِ بَلْ هُمْ اَضَلُّ اوُلآئِکَ هُمُ الْغفِلُونَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

ذَرَأْنا: آفریدیم

لِجَهَنَّمَ: برای جهنّم

کَثیرا: گروه بسیاری را

مِنَ الْجِنِّ: از جن

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (497)

وَ الاِْنْسِ: و انس.

لَهُمْ قُلُوبٌ: برای آن هاست دل هایی

لا یَفْقَهُونَ بِها: که نمی فهمند با آن

وَ لَهُمْ: و برای آن هاست

اَعْیُنٌ: چشم هایی

لا یُبْصِرُونَ بِها: که نمی فهمند با آن

وَ لَهُمْ: و برای آن هاست

ءَاذانٌ: گوش هایی

ص:427

لا یَسْمَعُونَ: که نمی شنوند

بِها: با آن.

اوُلآئِکَ: آنان

کَالاَْنْعمِ: مانند چهارپایانند

بَلْ هُمْ: بلکه ایشان

اَضَلُّ: گمراه ترند.

(498) جلد 9 سوره اعراف

اوُلآئِکَ: آنان

هُمُ الْغفِلُونَ: ایشانند غافلان.

180 وَ لِلّهِ الاَْسْماآ ءُالْحُسْنی فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُو الَّذینَ یُلْحِدُونَ فیآاَسْمئِه سَیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

وَ لِلّهِ: و برای خداوند

الاَْسْمآ ءُ: نام هایی

الْحُسْنی: نیکو است

فَادْعُوهُ: پس بخوانید او را

ص:428

بِها: به آن.

وَ ذَرُو: و رها کنید

الَّذینَ: کسانی را که

یُلْحِدُونَ: عناد می ورزند

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (499)

فی آاَسْمئِه: در اسم هایش.

سَیُجْزَوْنَ: به زودی پاداش داده می شوند

ما: به خاطر

کانُوا یَعْمَلُونَ: اعمالی که انجام می دادند.

181 وَ مِمَّنْ خَلَقْناآ اُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِه یَعْدِلُونَ

وَ مِمَّنْ: و از کسانی که

خَلَقْنآ: خلق نمودیم

اُمَّةٌ: گروهی

یَهْدُونَ: هدایت می کنند

بِالْحَقِّ: به حق

وَ بِه یَعْدِلُونَ: و به آن اجرای عدالت می کنند.

ص:429

182 وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِایتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ

(500) جلد 9 سوره اعراف

حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ

وَالَّذینَ: و کسانی که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِایتِنا: آیات ما را،

سَنَسْتَدْرِجُهُمْ: به زودی و به تدریج آن ها را به عذاب می افکنیم

مِنْ حَیْثُ: از آن جایی که

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

183 وَ اُمْلی لَهُمْ اِنَّ کَیْدی مَتینٌ

وَ اُمْلی: و مهلت می دهم

لَهُمْ: به آن ها

اِنَّ: همانا

کَیْدی: طرح و نقشه من

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (501)

مَتینٌ: محکم است.

ص:430

184 اَوَ لَمْ یَتَفَکَّرُوا ما بِصاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ اِنْ هُوَ اِلاّ نَذیرٌ مُبینٌ

اَوَ لَمْ یَتَفَکَّرُوا: آیا فکر نکردند

ما بِصاحِبِهِمْ: مصاحبشان، هم صحبتشان

مِنْ جِنَّةٍ: جنونی ندارد؟

اِنْ هُوَ: نیست او

اِلاّ نَذیرٌ: مگر بیم دهنده ای

مُبینٌ: آشکار.

185 اَوَلَمْ یَنْظُرُوا فیمَلَکُوتِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَیْ ءٍ وَ اَنْ عَسیآ اَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ اَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ

(502) جلد 9 سوره اعراف

اَوَلَمْ یَنْظُرُوا: آیا نظر نکردند

فی مَلَکُوتِ: در باطن

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ ما خَلَقَ: و آن چه خلق کرد

ص:431

اللّهُ: خداوند

مِنْ شَیْ ءٍ: از هر چیزی؟

وَ اَنْ عَسی آ: و این که شاید

اَنْ یَکُونَ: باشد

قَدِ اقْتَرَبَ: به تحقیق، نزدیک

اَجَلُهُمْ: اجلشان.

فَبِأَیِّ: پس به کدام

حَدیثٍ: سخن

بَعْدَهُ: بعد از آن

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (503)

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند؟

194 اِنَّ الَّذینَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُونِ اللّهِ عِبادٌ اَمْثالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجیبُوا لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ صدِقینَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی را که

تَدْعُوْنَ: می خوانید

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا،

ص:432

عِبادٌ: بندگانی هستند

اَمْثالُکُمْ: مانند خود شما.

فَادْعُوهُمْ: پس بخوانید آن ها را

فَلْیَسْتَجیبُوا: پس باید اجابت کنند

لَکُمْ اِنْ: شما را اگر

کُنْتُمْ صدِقینَ: باشید راستگو.

(504) جلد 9 سوره اعراف

195 أَلَهُمْ اَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِهاآ اَمْ لَهُمْ اَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهاآ اَمْ لَهُمْ اَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِهاآ اَمْ لَهُمْ ءَاذنٌ یَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَکاآءَکُمْ ثُمَّ کیدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ

أَلَهُمْ: آیا برای آن ها

اَرْجُلٌ: پاهایی است

یَمْشُونَ بِهآ: که راه می روند با آن ؟

اَمْ لَهُمْ: یا برای آن ها

اَیْدٍ: دست هایی است

یَبْطِشُونَ بِهآ: که می گیرند با آن؟

ص:433

اَمْ لَهُمْ: یا برای آن ها

اَعْیُنٌ: چشم هایی است

یُبْصِرُونَ بِهآ: که می بینند با آن؟

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (505)

اَمْ لَهُمْ: یا برای آن ها

ءَاذنٌ: گوش هایی است

یَسْمَعُونَ بِها: که می شنوند با آن؟

قُلِ ادْعُوا: بگو: بخوانید

شُرَکآءَکُمْ: شریکانتان را

ثُمَّ: سپس

کیدُونِ: نقشه بکشید برای من

فَلا تُنْظِرُونِ: پس مهلت ندهید مرا.

196 اِنَّ وَلِیِیَّ اللّهُ الَّذی نَزَّلَ الْکِتبَ وَ هُوَ یَتَوَلَّی الصّلِحینَ

اِنَّ: به درستی که

وَلِیِیَّ: سرپرست من

اللّهُ الَّذی: خدایی است که

(506) جلد 9 سوره اعراف

ص:434

نَزَّلَ: نازل کرده

الْکِتبَ: کتاب را،

وَ هُوَ: و او

یَتَوَلَّی: سرپرستی می کند

الصّلِحینَ: صالحان را.

197 وَ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِه لا یَسْتَطیعُونَ نَصْرَکُمْ وَ لاآ اَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

تَدْعُونَ: می خوانید

مِنْ دُونِه: از غیر او،

لا یَسْتَطیعُونَ: توانایی ندارند

نَصْرَکُمْ: یاری کنند شما را،

وَ لاآ اَنْفُسَهُمْ: و نه خودشان را

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (507)

یَنْصُرُونَ: یاری دهند.

198 وَ اِنْ تَدْعُوهُمْ اِلَی الْهُدی لا یَسْمَعُوا

ص:435

وَ تَریهُمْ یَنْظُرُونَ اِلَیْکَ وَ هُمْ لایُبْصِرُونَ

وَ اِنْ تَدْعُوهُمْ: و اگر بخوانید آن ها را

اِلَی الْهُدی: به سوی هدایت

لا یَسْمَعُوا: نمی شنوند

وَ تَریهُمْ: و می بینی آن ها را

یَنْظُرُونَ: نگاه می کنند

اِلَیْکَ: به تو

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

لایُبْصِرُونَ: نمی بینند.

199 خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ اَعْرِضْ

(508) جلد 9 سوره اعراف

عَنِ الْجهِلینَ

خُذِ: بگیر

الْعَفْوَ: عفو را، مدارا کن

وَأْمُرْ: و امر کن، وادار کن

بِالْعُرْفِ: به خوبی، به نیکی

وَ اَعْرِضْ: و روی گردان

ص:436

عَنِ الْجهِلینَ: از جاهلان.

200 وَ اِمّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ اِنَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

وَ اِمّا: و هرگاه، و اگر

یَنْزَغَنَّکَ: وسوسه رسید به تو

مِنَ الشَّیْطانِ: از شیطان

نَزْغٌ: وسوسه ای

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (509)

فَاسْتَعِذْ: پس پناه ببر

بِاللّهِ: به خدا،

اِنَّهُ: به درستی که او

سَمیعٌ عَلیمٌ: شنوای داناست.

201 اِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا اِذا مَسَّهُمْ طآئِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَاِذاهُمْ مُبْصِرُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

اتَّقَوْا: تقوا پیشه کردند

ص:437

اِذا: هنگامی که

مَسَّهُمْ: برسد به آن ها

طآئِفٌ: چرخنده ای، پندار شیطانی ای

مِنَ الشَّیْطانِ: از شیطان،

تَذَکَّرُوا: یاد می کنند (خدا را)

(510) جلد 9 سوره اعراف

فَاِذاهُمْ: پس در آن هنگام آن ها

مُبْصِرُونَ: بینا شدگانند.

202 وَ اِخْوانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَ لا یُقْصِرُونَ

وَ اِخْوانُهُمْ: و برادرانشان

یَمُدُّونَهُمْ: می کشند آن ها را

فِی الْغَیِّ: در ستم، در گمراهی

ثُمَّ: سپس

لا یُقْصِرُونَ: کوتاهی نمی کنند.

203 وَ اِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِایَةٍ قالُوالَوْلاَ اجْتَبَیْتَهاقُلْ اِنَّماآ اَتَّبِعُ مایُوحیآ اِلَیَّ مِنْ رَبّی هذا بَصاآئِرُ مِنْ رَبِّکُمْ

ص:438

وَ هُدًی وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (511)

لَمْ تَأْتِهِمْ: نیاوری برایشان

بِایَةٍ: آیه ای،

قالُوا لَوْ: گویند: چرا

لاَاجْتَبَیْتَها: برنگزیدی آن را.

قُلْ: بگو:

اِنَّمآ: جز این نیست که

اَتَّبِعُ: پیروی می کنم

ما یُوحیآ: آن چه را که وحی شده

اِلَیَّ مِنْ: به سوی من از

رَبّی: جانب پروردگارم،

هذا: این

بَصآئِرُ: وسیله بینایی، حجت های روشن

مِنْ: از جانب

رَبِّکُمْ: پروردگارتان است

(512) جلد 9 سوره اعراف

وَ هُدًی: و هدایتی

ص:439

وَ رَحْمَةٌ: و رحمتی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

204 وَ اِذا قُرِءَ الْقُرْاآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ اَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

قُرِءَ: خوانده شود

الْقُرْآنُ: قرآن،

فَاسْتَمِعُوا: پس گوش کنید

لَهُ: به آن

وَ اَنْصِتُوا: و ساکت باشید

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (513)

تُرْحَمُونَ: رحم کرده شوید.

205 وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فی نَفْسِکَ تَضَرُّعا وَ خیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ وَ لا تَکُنْ

ص:440

مِنَ الْغفِلینَ

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

رَبَّکَ: پروردگارت را

فی نَفْسِکَ: در (دل) خودت

تَضَرُّعا: با زاری و تضرّع

وَ خیفَةً: و خوف

وَ دُونَ الْجَهْرِ: آهسته و آرام

مِنَ الْقَوْلِ: از گفتار، آواز،

بِالْغُدُوِّ: صبحگاهان

وَالاْصالِ: و شامگاهان

(514) جلد 9 سوره اعراف

وَ لا تَکُنْ: و نباش

مِنَ الْغفِلینَ: از غافلان.

206 اِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّکَ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِه وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا آنان که

عِنْدَ: نزد

ص:441

رَبِّکَ: پروردگارت (در مقام قرب هستند)،

لا یَسْتَکْبِرُونَ: تکبّر نمی ورزند

عَنْ عِبادَتِه: از عبادتش

وَ یُسَبِّحُونَهُ: و تسبیح می کنند او را

وَ لَهُ: و برای او

یَسْجُدُونَ: سجده می کنند.

سوره اعراف لغات و مفاهیم قرآن کریم (515)

ص:442

«سوره انفال»

2 اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ اِذا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ اِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ ءایتُهُ زادَتْهُمْ ایمنا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ

اِنَّمَا: جز این نیست که

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

الَّذینَ اِذا: کسانیند که زمانی که

ذُکِرَ اللّهُ: یاد کرده شود خدا

وَجِلَتْ: ترسان شود

قُلُوبُهُمْ: دل هایشان،

وَ اِذا: و هنگامی که

تُلِیَتْ: تلاوت شود

عَلَیْهِمْ: برایشان

ءایتُهُ: آیات او،

(516) جلد 9 سوره انفال

زادَتْهُمْ ایمنا: افزون شود ایمانشان

وَ عَلی رَبِّهِمْ: و بر پروردگارشان

ص:443

یَتَوَکَّلُونَ: توکّل می کنند.

3 اَلَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْنهُمْ یُنْفِقُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

یُقیمُونَ: به پا می خیزند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ مِمّا: و از آن چه

رَزَقْنهُمْ: روزی دادیم ما به آن ها

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند.

4 اُولئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّا لَهُمْ دَرَجتٌ عِنْدَ

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (517)

رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ

اُولئِکَ: آنان

هُمُ الْمُؤْمِنُونَ: ایشانند مؤمنان

حَقّا: حقیقتی

ص:444

لَهُمْ: برای ایشان است

دَرَجتٌ: درجاتی

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان

وَ مَغْفِرَةٌ: و آمرزشی

وَ رِزْقٌ کَریمٌ: و رزقی کریم.

5 کَما اَخْرَجَکَ رَبُّکَ مِنْ بَیْتِکَ بِالْحَقِّ وَ اِنَّ فَریقا مِنَ الْمُؤْمِنینَ لَکرِهُونَ

کَما: هم چنان که

اَخْرَجَکَ: بیرون فرستاد تو را

(518) جلد 9 سوره انفال

رَبُّکَ: پروردگارت

مِنْ بَیْتِکَ: از خانه ات

بِالْحَقِّ وَ: به حق و

اِنَّ فَریقا: به درستی که گروهی

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنان

لَکرِهُونَ: کراهت داشتند.

ص:445

6 یُجدِلُونَکَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَیَّنَ کَاَنَّما یُساقُونَ اِلَی الْمَوْتِ وَ هُمْ یَنْظُرُونَ

یُجدِلُونَکَ: مجادله می کنند با تو

فِی الْحَقِّ: در امر حق

بَعْدَ ما: بعد از آن که

تَبَیَّنَ: روشن شد،

کَاَنَّما: گویی

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (519)

یُساقُونَ: رانده می شوند

اِلَی الْمَوْتِ: به سوی مرگ

وَ هُمْ یَنْظُرُونَ: و آن ها تماشا می کنند.

20 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنُوآا اَطیعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ اَنْتُمْ تَسْمَعُونَ

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُوآا: ایمان آوردید

اَطیعُوا: اطاعت کنید

ص:446

اللّهَ: خدا را

وَ رَسُولَهُ: و رسولش را،

وَ لا تَوَلَّوْا: و برنگردید، و روی نگردانید

عَنْهُ: از او

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

(520) جلد 9 سوره انفال

تَسْمَعُونَ: می شنوید.

22 اِنَّ شَرَّ الدَّوآابِّ عِنْدَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذینَ لایَعْقِلُونَ

اِنَّ شَرَّ: همانا بدترین

الدَّوآابِّ: جنبندگان

عِنْدَ اللّهِ: نزد خدا

الصُّمُّ الْبُکْمُ: (افراد) کر و لال هستند

الَّذینَ: آن کسانی که

لا یَعْقِلُونَ: اندیشه نمی کنند.

ص:447

24 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ أِذا دَعاکُمْ لِمایُحْییکُمْ وَاعْلَمُوآا اَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِوَ قَلْبِه وَ اَنَّهُآ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (521)

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردید!

اسْتَجیبُوا: اجابت کنید

لِلّهِ: خدا

وَ لِلرَّسُولِ: و رسول را

أِذا: هنگامی که

دَعاکُمْ: بخوانند شما را

لِما: به آن چه

یُحْییکُمْ: زنده سازد شما را،

وَ اعْلَمُوآا: و بدانید

اَنَّ اللّهَ: که همانا خداوند

یَحُولُ بَیْنَ: حائل می شود بین

الْمَرْءِ: انسان

ص:448

وَ قَلْبِه: و قلبش،

(522) جلد 9 سوره انفال

وَ اَنَّهُآ: و همانا اوست که

اِلَیْهِ: به سویش

تُحْشَرُونَ: محشور می شوید.

25 وَاتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خاآصَّةً وَ اعْلَمُوآا اَنَ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ

وَ اتَّقُوا:و بپرهیزید، بترسید

فِتْنَةً: از فتنه ای که

لا تُصیبَنَّ: نمی رسد

الَّذینَ: به کسانی که

ظَلَمُوا: ستم کردند

مِنْکُمْ: از شما

خآصَّةً: خاص، ویژه

وَ اعْلَمُوآا: و بدانید

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (523)

اَنَّ اللّهَ: که همانا خداوند

ص:449

شَدیدُ: شدید، سخت

الْعِقابِ: کیفر است.

26 وَ اذْکُرُوآا اِذْ اَنْتُمْ قَلیلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِی الاَْرْضِ تَخافُونَ اَنْ یَتَخَطَّفَکُمُ النّاسُ فَأویکُمْ وَ اَیَّدَکُمْ بِنَصْرِهوَرَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّبتِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

وَاذْکُرُوآا: و یاد کنید

اِذْ اَنْتُمْ: هنگامی را که شما

قَلیلٌ: کم بودید

مُسْتَضْعَفُونَ: ضعیف بودید

فِی الاَْرْضِ: در (روی) زمین

تَخافُونَ: می ترسیدید

اَنْ یَتَخَطَّفَکُمُ: که برُبایند شما را

(524) جلد 9 سوره انفال

النّاسُ: مردم،

فَأویکُمْ: پس پناه داد شما را

وَ اَیَّدَکُمْ: و کمک کرد شما را

ص:450

بِنَصْرِه: به نصرت خود

وَ رَزَقَکُمْ: و روزی داد شما را

مِنَ الطَّیِّبتِ: از پاکیزه ها

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَشْکُرُونَ: تشکر کنید.

27 یاآ اَیُّهَاالَّذینَ ءَامَنُوا لاتَخُونُوااللّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوآا اَمنتِکُمْ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردید!

لا تَخُونُوا: خیانت نکنید

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (525)

اللّهَ: به خدا

وَ الرَّسُولَ: و رسول

وَ تَخُونُوآا: و خیانت نکنید

اَمنتِکُمْ: در امانت های خود

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

ص:451

تَعْلَمُونَ: می دانید.

28 وَ اعْلَمُوآا اَنَّماآ اَمْوالُکُمْ وَ اَوْلدُکُمْ فِتْنَةٌ وَ اَنَّ اللّهَ عِنْدَآهُ اَجْرٌ عَظیمٌ

وَ اعْلَمُوآا: و بدانید

اَنَّمآ: جز این نیست که

اَمْوالُکُمْ: اموال شما

وَ اَوْلدُکُمْ: و فرزندان شما

فِتْنَةٌ: (وسیله) آزمایشند

(526) جلد 9 سوره انفال

وَ اَنَّ اللّهَ: و همانا خدا

عِنْدَآهُ: نزد اوست

اَجْرٌ عَظیمٌ: پاداشی بزرگ.

29 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنُوآا اِنْ تَتَّقُوا اللّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقانا وَ یُکَفِّرْعَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللّهُ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ

ص:452

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ءَامَنُوآا: ایمان آوردید!

اِنْ تَتَّقُوا: اگر بپرهیزید، پروا کنید

اللّهَ: از خدا

یَجْعَلْ: قرار می دهد

لَکُمْ فُرْقانا: برای شما فرقان را

وَ یُکَفِّرْ: و می پوشاند

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (527)

عَنْکُمْ: از شما

سَیِّئاتِکُمْ: بدی هایتان را

وَ یَغْفِرْ لَکُمْ: و می آمرزد شما را.

وَ اللّهُ: و خداوند

ذُوالْفَضْلِ: دارای فضل

الْعَظیمِ: بزرگ است.

30 وَ اِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ اَوْ یَقْتُلُوکَ اَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللّهُ

ص:453

وَ اللّهُ خَیْرُ الْمکِرینَ

وَ اِذْ: (به یاد آور) و هنگامی که

یَمْکُرُ: نقشه می کشیدند

بِکَ الَّذینَ: برای تو کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

(528) جلد 9 سوره انفال

لِیُثْبِتُوکَ: تا به زندان بیفکند

اَوْ یَقْتُلُوکَ: یا بکُشند تو را

اَوْ یُخْرِجُوکَ: یا خارج کنند تو را.

وَ یَمْکُرُونَ: و مکر می کردند

وَ یَمْکُرُ: و مکر می کرد

اللّهُ: خدا،

وَ اللّهُ: و خداوند

خَیْرُ: بهترین

الْمکِرینَ: مکرکنندگان است.

31 وَ اِذا تُتْلی عَلَیْهِمْ ءَ ایتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ

ص:454

نَشاآءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذآا اِنْ هذآا اِلاّ اَسطیرُ الاَْوَّلینَ

وَ اِذا: و هنگامی که

تُتْلی: خوانده می شود

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (529)

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

ءَایتُنا: آیات ما

قالُوا قَدْ: گویند: به تحقیق

سَمِعْنا: شنیدیم ما

لَوْ نَشآءُ: اگر بخواهیم

لَقُلْنا مِثْلَ: هر آینه می گوییم مثل

هذآا: این را،

اِنْ هذآا: نیست این (قرآن)

اِلاّ اَسطیرُ: مگر افسانه های

الاَْوَّلینَ: پیشینیان.

32 وَ اِذْ قالُوا اللّهُمَّ اِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماآءِ اَوِ ائْتِنا

ص:455

بِعَذابٍ اَلیمٍ

(530) جلد 9 سوره انفال

وَ اِذْ قالُوا: و هنگامی که گفتند:

اللّهُمَّ: پروردگارا!

اِنْ کانَ: اگر باشد

هذا: این (کتاب)

هُوَ الْحَقَّ: و، حق،

مِنْ عِنْدِکَ: از طرف تو،

فَأَمْطِرْ: پس ببار

عَلَیْنا: بر ما

حِجارَةً: سنگ هایی

مِنَ السَّمآءِ: از آسمان

اَوِ ائْتِنا: یا بیاور

بِعَذابٍ: عذابی

اَلیمٍ: دردناک.

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (531)

33 وَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فیهِمْ وَ ما کانَ

ص:456

اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ

وَ ما کانَ اللّهُ: و بنا ندارد خداوند

لِیُعَذِّبَهُمْ: تا عذاب کند آن ها را

وَ اَنْتَ: در حالی که تو

فیهِمْ: در میانشان هستی،

وَ ما کانَ: و بنا ندارد

اللّهُ: خداوند

مُعَذِّبَهُمْ: عذاب کند آن ها را

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

یَسْتَغْفِرُونَ: استغفار می کنند.

34 وَ ما لَهُمْ اَلاّیُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَ هُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِالْحَرامِ وَماکانُوآا اَوْلِیاآءَهُ اِنْ اَوْلِیاآءُهُ

(532) جلد 9 سوره انفال

اِلاَّالْمُتَّقُونَ وَلکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

وَ ما لَهُمْ: و چرا ایشان را

اَلاّ یُعَذِّبَهُمُ: عذاب نکند

ص:457

اللّهُ: خداوند

وَ هُمْ یَصُدُّونَ: در حالی که آن ها بازمی دارند

عَنِ الْمَسْجِدِ: از مسجد

الْحَرامِ: الحرام (مردم را)،

وَ ما کانُوآا: در حالی که نباشند

اَوْلِیآءَهُ: سرپرستان آن.

اِنْ اَوْلِیآءُهُ: نیستند سرپرستان آن

اِلاَّ الْمُتَّقُونَ: مگر پرهیزکاران،

وَلکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَهُمْ: بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (533)

35 وَ ما کانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیْتِ اِلاّ مُکآءً وَ تَصْدِیَةً فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ

وَ ما کانَ: و نبود

صَلاتُهُمْ: نمازشان

ص:458

عِنْدَ الْبَیْتِ: نزد خانه (خدا)

اِلاّ مُکآءً: مگر صوت کشیدن

وَ تَصْدِیَةً: و کف زدن.

فَذُوقُوا: پس بچشید

الْعَذابَ: عذاب را

بِما: به خاطر

کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ: کفری که می ورزیدید.

36 اِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ اَمْولَهُمْ لِیَصُدُّوا

(534) جلد 9 سوره انفال

عَنْ سَبیلِ اللّهِ فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ وَ الَّذینَ کَفَرُوآا اِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند،

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند

اَمْولَهُمْ: مال هایشان را

لِیَصُدُّوا: تا باز دارند

ص:459

عَنْ سَبیلِ: از راه

اللّهِ: خدا.

فَسَیُنْفِقُونَها: پس به زودی انفاق می کنند آن را،

ثُمَّ تَکُونُ: سپس می شود

عَلَیْهِمْ: برایشان

حَسْرَةً: مایه حسرت،

ثُمَّ: سپس

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (535)

یُغْلَبُونَ: شکست می خورند.

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَرُوآا: کافر شدند

اِلی جَهَنَّمَ: به سوی جهنم

یُحْشَرُونَ: محشور می شوند.

37 لِیَمیزَاللّهُ الْخَبیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبیثَ بَعْضَهُ عَلیبَعْضٍ فَیَرْکُمَهُ جَمیعافَیَجْعَلَهُ فی جَهَنَّمَ اوُلآئِکَ هُمُ الْخسِرُونَ

ص:460

لِیَمیزَ: تا جدا سازد

اللّهُ: خداوند

الْخَبیثَ: ناپاک را

مِنَ الطَّیِّبِ: از پاک،

وَ یَجْعَلَ: و قرار می دهد

(536) جلد 9 سوره انفال

الْخَبیثَ: ناپاک را

بَعْضَهُ: بعضی از آن ها را

عَلی بَعْضٍ: بر بعض دیگر،

فَیَرْکُمَهُ: پس متراکم می کند آن ها را

جَمیعا: جمیعا: همگی

فَیَجْعَلَهُ: پس قرار دهد آن ها را

فی جَهَنَّمَ: در جهنّم.

اوُلآئِکَ: آنان

هُمُ: ایشانند

الْخسِرُونَ: از زیانکاران.

«پایان جزء 9»

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (537)

ص:461

46 وَاَطیعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَلاتَنزَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ وَاصْبِرُوااِنَّ اللّهَ مَعَ الصّبِرینَ

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

اللّهَ: خدا

وَ رَسُولَهُ: و رسولش را،

وَ لا تَنزَعُوا: و نزاع نکنید،

فَتَفْشَلُوا: پس سست می شوید

وَ تَذْهَبَ: و می رود

ریحُکُمْ: قدرت، شکوت شما،

وَ اصْبِرُوا: و صبر پیشه کنید.

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

مَعَ الصّبِرینَ: با صبرکنندگان است.

52 کَدَأْبِ ءَالِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَفَرُوا

(538) جلد 10 سوره انفال

بِأَیتِ اللّهِ فَاَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ اِنَّ اللّهَ قَوِیٌّ شَدیدُ الْعِقابِ

ص:462

کَدَأْبِ: مانند شیوه، عادت

ءَالِ فِرْعَوْنَ: خاندان فرعون

وَ الَّذینَ: و کسانی که

مِنْ قَبْلِهِمْ: از قبل از ایشان بودند،

کَفَرُوا: که کفر ورزیدند

بِأَیتِ اللّهِ: به آیا خدا،

فَاَخَذَهُمُ: پس گرفت آن ها را

اللّهُ: خداوند

بِذُنُوبِهِمْ: به گناهانشان.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

قَوِیٌّ: نیرومندی است

شَدیدُ: که سخت

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (539)

الْعِقابِ: کیفر است.

53 ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرا نِعْمَةً اَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتّییُغَیِّرُوا مابِاَنْفُسِهِمْ وَاَنَ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ

ص:463

ذلِکَ: این

بِاَنَّ اللّهَ: به آن خاطر است که خدا

لَمْ یَکُ: نباشد

مُغَیِّرا: تغییردهنده

نِعْمَةً: نعمتی که

اَنْعَمَها: ارزانی داشته آن را

عَلی قَوْمٍ: بر قومی،

حَتّی یُغَیِّرُوا: مگر تغییر دهند

ما: آن چه را که

بِاَنْفُسِهِمْ: در خودشان است

(540) جلد 10 سوره انفال

وَ اَنَّ: و به درستی که

اللّهَ: خداوند

سَمیعٌ عَلیمٌ: شنوای داناست.

60 وَ اَعِدُّوا لَهُمْ مَااسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِه عَدُوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ

ص:464

وَ ءاخَرینَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ ءٍ فی سَبیلِ اللّهِ یُوَفَّ اِلَیْکُمْ وَ اَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ

وَ اَعِدُّوا: و آماده سازید

لَهُمْ مَا: برای آن ها آن چه

اسْتَطَعْتُمْ: توانایی دارید

مِنْ قُوَّةٍ: از نیرو

وَ مِنْ: و از

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (541)

رِباطِ الْخَیْلِ: ورزیده اسبان (اسبان ورزیده)

تُرْهِبُونَ بِه: می ترسانید به وسیله آن

عَدُوَّ: دشمن

اللّهِ: خدا

وَعَدُوَّکُمْ: و دشمن خودتان را،

وَ ءاخَرینَ: و دیگران را

مِنْ دُونِهِمْ: غیر از ایشان،

لا تَعْلَمُونَهُمُ: که نمی شناسید آن ها را.

ص:465

اللّهُ: خدا

یَعْلَمُهُمْ: می شناسدشان.

وَ ما تُنْفِقُوا: و آن چه انفاق کنید

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا.

یُوَفَّ: بازگردانده می شود

(542) جلد 10 سوره انفال

اِلَیْکُمْ: به سوی شما،

وَ اَنْتُمْ: و شما

لا تُظْلَمُونَ: ظلم نخواهید شد.

64 یآاَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

یآاَیُّهَا النَّبِیُّ: ای پیامبر!

حَسْبُکَ: کافی است برای تو

اللّهُ: خدا

وَ مَنِ: و کسانی که

ص:466

اتَّبَعَکَ: پیروی کردند از تو

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنان.

65 یآاَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنینَ عَلَی الْقِتالِ اِنْ

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (543)

یَکُنْ مِنْکُمْ عِشْرُونَ صبِرُونَ یَغْلِبُوا مِأْئَتَیْنِ وَ اِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِأْئَةٌ یَغْلِبُوآا اَلْفا مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ

یآاَیُّهَا النَّبِیُّ: ای پیامبر!

حَرِّضِ: تحریک کن، تشویق کن

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را

عَلَی الْقِتالِ: بر جنگ، بر جهاد،

اِنْ یَکُنْ: اگر باشند

مِنْکُمْ: از شما

عِشْرُونَ: بیست نفر

صبِرُونَ: با استقامت

یَغْلِبُوا: غلبه می کنند

ص:467

مِأْئَتَیْنِ: بر دویست نفر.

وَ اِنْ یَکُنْ: و اگر باشند

(544) جلد 10 سوره انفال

مِنْکُمْ: از شما

مِأْئَةٌ: صد نفر،

یَغْلِبُوآا: غلبه می کنند

اَلْفا: بر هزار نفر

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند.

بِاَنَّهُمْ: به خاطر این که آن ها

قَوْمٌ: قومی هستند که

لا یَفْقَهُونَ: نمی فهمند.

66 اَلْئنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ اَنَّ فیکُمْ ضَعْفا فَاِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِأْئَةٌ صابِرَةٌ یَغْلِبُوامِأَتَیْنِ وَ اِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ اَلْفٌ یَغْلِبُوآااَلْفَیْنِ بِأِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصّبِرینَ

اَلْئنَ: اکنون

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (545)

ص:468

خَفَّفَ: تخفیف داد

اللّهُ: خداوند

عَنْکُمْ: به شما،

وَ عَلِمَ اَنَّ: و معلوم داشت

فیکُمْ: در شما

ضَعْفا: ضعفی وجود دارد.

فَاِنْ یَکُنْ: پس اگر باشند

مِنْکُمْ: از شما

مِأْئَةٌ: صد نفر

صابِرَةٌ: با استقامت،

یَغْلِبُوا: غلبه می کنند

مِأَتَیْنِ: بر دویست نفر.

وَ اِنْ یَکُنْ: و اگر باشند

مِنْکُمْ: از شما

(546) جلد 10 سوره انفال

اَلْفٌ: هزار نفر،

یَغْلِبُوآا: غلبه می کنند

ص:469

اَلْفَیْنِ: بر دو هزار نفر

بِأِذْنِ: به اجازه، به فرمان

اللّهِ: خدا،

وَ اللّهُ: و خداوند

مَعَ الصّبِرینَ: با صابران است.

سوره انفال لغات و مفاهیم قرآن کریم (547)

ص:470

«سوره توبه»

16 اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تُتْرَکُوا وَ لَمّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذینَ جهَدُوا مِنْکُمْ وَ لَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لا رَسُولِه وَ لاَ الْمُؤْمِنینَ وَلیجَةً وَاللّهُ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ

اَمْ حَسِبْتُمْ: آیا گمان کردید

اَنْ تُتْرَکُوا: که رها می شوید

وَ لَمّا یَعْلَمِ: و هنوز نشناخته است

اللّهُ: خدا

الَّذینَ: کسانی را که

جهَدُوا: جهاد کردند

مِنْکُمْ: از شما؟

وَ لَمْ یَتَّخِذُوا: در حالی که انتخاب نکرده اند

مِنْ دُونِ: از غیر

اللّهِ: خدا

(548) جلد 10 سوره توبه

وَ لا رَسُولِه: و نه رسولش

وَ لاَ الْمُؤْمِنینَ: و نه مؤمنین را

ص:471

وَلیجَةً: همراز، مَحرم اَسرار.

وَ اللّهُ: و خداوند

خَبیرٌ: آگاه است

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: عمل می کنید.

18 اِنَّما یَعْمُرُ مَسجِدَاللّهِ مَنْ ءَامَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ وَ اَقامَ الصَّلوةَ وَ ءَاتَی الزَّکوةَ وَ لَمْ یَخْشَ اِلاَّ اللّهَ فَعَسی آ اوُلآئِکَ اَنْ یَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدینَ

اِنَّما: جز این نیست که

یَعْمُرُ: تعمیر می کنند

مَسجِدَ اللّهِ: مساجد خدا را

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (549)

مَنْ: کسانی که

ءَامَنَ: ایمان دارند

بِاللّهِ: به خداوند

وَ الْیَوْمِ: و روز

ص:472

الاْخِرِ: قیامت،

وَ اَقامَ: و برپادارند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ ءَاتَی: و بپردازند

الزَّکوةَ: زکات را

وَ لَمْ یَخْشَ: و نترسند

اِلاَّ اللّهَ: جز از خدا.

فَعَسیآ: پس شاید، امید است

اوُلآئِکَ: آنان

اَنْ یَکُونُوا: این که باشند

(550) جلد 10 سوره توبه

مِنَ الْمُهْتَدینَ: از هدایت یافته گان.

23 یاَیُّهَا الَّذینَ ءَامَنُوا لا تَتَّخِذُوآا ءاباآءَکُمْ وَ اِخْوانَکُمْ اَوْلِیاآءَ اِنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَعَلَی الاْیمنِ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَاُولآئِکَ هُمُ الظّلِمُونَ

یاَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ص:473

ءَامَنُوا: ایمان آوردید!

لا تَتَّخِذُوآا: نگیرید

ءابآءَکُمْ: پدرانتان را

وَ اِخْوانَکُمْ: و برادرانتان را

اَوْلِیآءَ: دوستان، ولیّ

اِنِ اسْتَحَبُّوا: اگر ترجیح دادند

الْکُفْرَ: کفر را

عَلَی الاْیمنِ: بر ایمان.

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (551)

وَ مَنْ: و هر کس

یَتَوَلَّهُمْ: دوستی کند با آن ها

مِنْکُمْ: از شما،

فَاُولآئِکَ: پس آنان

هُمُ الظّلِمُونَ: ایشانند ستمگران.

24 قُلْ اِنْ کانَ ءاباآؤُکُمْ وَ اَبْناآؤُکُمْ وَ اِخْوانُکُمْ وَاَزْواجُکُمْ وَعَشیرَتُکُمْ وَاَمْولٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجرَةٌ

ص:474

تَخْشَوْنَ کَسادَها وَ مَسکِنُ تَرْضَوْنَهاآ اَحَبَّ اِلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ وَرَسُولِه وَجِهادٍ فیسَبیلِهفَتَرَبَّصُوا حَتّی یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِه وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفسِقینَ

قُلْ اِنْ کانَ: پس اگر باشند

ءابآؤُکُمْ: پدرانتان

وَ اَبْنآؤُکُمْ: و فرزندانتان

(552) جلد 10 سوره توبه

وَ اِخْوانُکُمْ: و برادرانتان

وَ اَزْواجُکُمْ: و همسرانتان

وَ عَشیرَتُکُمْ: و قوم و خویشتان

وَ اَمْولٌ: و اموالی که

اقْتَرَفْتُمُوها: جمع آوری کرده اید، به دست آورده اید

وَ تِجرَةٌ: و تجارتی که

تَخْشَوْنَ: می ترسید

کَسادَها: از کساد شدنش

وَ مَسکِنُ: و مساکنی که

تَرْضَوْنَهآ: (مورد علاقه شماست)، به آن علاقه مندید

ص:475

اَحَبَّ: محبوب تر است

اِلَیْکُمْ: نزد شما

مِنَ اللّهِ: از خدا

وَ رَسُولِه: و رسولش

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (553)

وَ جِهادٍ: و جهاد

فی سَبیلِه: در راهش،

فَتَرَبَّصُوا: پس منتظر باشید

حَتّی یَأْتِیَ: تا بیاید، بیاورد

اللّهُ: خدا

بِأَمْرِه: فرمانش را.

وَ اللّهُ: و خداوند

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

الْقَوْمَ: قوم، گروه

الْفسِقینَ: فاسق را.

25 لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللّهُ فی مَواطِنَ کَثیرَةٍ وَ یَوْمَ

ص:476

حُنَیْنٍ اِذْ اَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْکُمْ شَیْئا وَ ضاقَتْ عَلَیْکُمُ الاَْرْضُ بِمارَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرینَ

(554) جلد 10 سوره توبه

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

نَصَرَکُمُ: یاری کرد شما را

اللّهُ: خدا

فی مَواطِنَ: در مواقف، موافق موارد

کَثیرَةٍ: بسیاری،

وَ یَوْمَ حُنَیْنٍ: و روز (جنگ) حنین

اِذْ اَعْجَبَتْکُمْ: هنگامی که

کَثْرَتُکُمْ: بسیاریتان،

فَلَمْ تُغْنِ: پس بی نیاز نکرد

عَنْکُمْ: شما را

شَیْئا: چیزی،

وَ ضاقَتْ: و تنگ شد

عَلَیْکُمُ: بر شما

الاَْرْضُ: زمین

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (555)

ص:477

بِما رَحُبَتْ: با همه فراخی و وسعت که داده شد،

ثُمَّ: سپس

وَلَّیْتُمْ: پشت کردید

مُدْبِرینَ: (درحالی که فرار می نمودید).

26 ثُمَّ اَنْزَلَ اللّهُ سَکینَتَهُ عَلی رَسُولِه وَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ وَ اَنْزَلَ جُنُودا لَمْ تَرَوْهاوَ عَذَّبَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ذلِکَ جَزاآءُ الْکفِرینَ

ثُمَّ اَنْزَلَ: سپس نازل کرد

اللّهُ: خداوند

سَکینَتَهُ: آرامشش را

عَلی رَسُولِه: بر رسولش

وَ عَلَی: و بر

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنین،

(556) جلد 10 سوره توبه

وَ اَنْزَلَ: و نازل کرد

جُنُودا: لشگرهایی که

ص:478

لَمْ تَرَوْها: نمی دیدید آن را،

وَ عَذَّبَ: و عذاب کرد

الَّذینَ: کسانی را که

کَفَرُوا: کافر شدند.

وَ ذلِکَ: و این است

جَزآءُ: پاداش

الْکفِرینَ: کافران.

27 ثُمَّ یَتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ عَلی مَنْ یَشاآءُ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ

ثُمَّ یَتُوبُ: سپس توبه می پذیرد

اللّهُ: خدا

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (557)

مِنْ بَعْدِ: از بعد

ذلِکَ: آن،

عَلی مَنْ: بر هر کس

یَشآءُ: که بخواهد.

ص:479

وَ اللّهُ: و خداوند

غَفُورٌ: آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

33 هُوَ الَّذیآ اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

هُوَ الَّذیآ: او کسی است که

اَرْسَلَ: فرستاد

رَسُولَهُ: رسولش را

بِالْهُدی: با هدایت،

(558) جلد 10 سوره توبه

وَ دینِ: و دین

الْحَقِّ: حق،

لِیُظْهِرَهُ: تا غالب گرداند آن را

عَلَی الدّینِ: بر دین

کُلِّه: تمامش را،

وَ لَوْ: هر چند که

ص:480

کَرِهَ: کراهت داشته باشند

الْمُشْرِکُونَ: مشرکان.

50 اِنْ تُصِبْکَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ اِنْ تُصِبْکَ مُصیبَةٌ یَقُولُوا قَدْاَخَذْناآ اَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَیَتَوَلَّوا وَهُمْ فَرِحُونَ

اِنْ تُصِبْکَ: اگر برسد به تو

حَسَنَةٌ: نیکی ای،

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (559)

تَسُؤْهُمْ: ناراحتشان می کند.

وَ اِنْ تُصِبْکَ: و اگر برسد به تو

مُصیبَةٌ: مصیبتی، ناراحتی ای

یَقُولُوا: می گویند:

قَدْ اَخَذْنآ: به تحقیق گرفتیم ما

اَمْرَنا: تصمیم خودمان را

مِنْ قَبْلُ: از قبل،

وَ یَتَوَلَّوا: و باز می گردند

ص:481

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

فَرِحُونَ: خوشحالند.

51 قُلْ لَنْ یُصیبَناآ اِلاّ ما کَتَبَ اللّهُ لَنا هُوَ مَوْلینا وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

قُلْ لَنْ: بگو: هرگز

(560) جلد 10 سوره توبه

یُصیبَنآ: نمی رسد به ما

اِلاّ ما: مگر آن چه

کَتَبَ: نوشت، مقرّر داشت

اللّهُ لَنا: خدا برای ما،

هُوَ مَوْلینا: او سرپرست ماست.

وَ عَلَی اللّهِ: و بر خدا

فَلْیَتَوَکَّلِ: پس باید توکّل کنند

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان.

52 قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِناآ اِلاّ اِحْدَی الْحُسْنَیَیْنِ

ص:482

وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ اَنْ یُصیبَکُمُ اللّهُ بِعِذابٍ مِنْ عِنْدِهآ اَوْ بِأَیْدینا فَتَرَبَّصُوآا اِنّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُونَ

قُلْ هَلْ: بگو: آیا

تَرَبَّصُونَ: انتظار می برید

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (561)

بِنآ اِلاّ اِحْدَی: برای ما جز یکی

الْحُسْنَیَیْنِ: از دو نیکی؟

وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ: و ما انتظار می بریم

بِکُمْ اَنْ: برای شما که

یُصیبَکُمُ اللّهُ: برساند شما را

بِعِذابٍ: به عذابی

مِنْ عِنْدِهآ: از نزد خودش

اَوْ بِأَیْدینا: یا به دست ما.

فَتَرَبَّصُوآا: پس، منتظر باشید

اِنّا مَعَکُمْ: همانا ما با شما

مُتَرَبِّصُونَ: از منتظرانیم.

71 وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ اَوْلِیاآءُ

ص:483

بَعْضٍ یَأْمُروُنَ بِالْمَعْروُفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ

(562) جلد 10 سوره توبه

وَیُقیمُونَ الصَّلوةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکوةَ وَ یُطیعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ اوُلآئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ اِنَ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ

وَ الْمُؤْمِنُونَ: و مردان مؤمن

وَ الْمُؤْمِناتُ: و زنان مؤمن

بَعْضُهُمْ: بعضی از آن ها

اَوْلِیآءُ: ولیّ، یار و یاور

بَعْضٍ: بعضی دیگرند.

یَأْمُروُنَ: امر می کنند

بِالْمَعْروُفِ: به خوبی ها

وَ یَنْهَوْنَ: و نهی می کنند

عَنِ الْمُنْکَرِ: از بدی ها

وَ یُقیمُونَ: و به پا می کنند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ یُؤْتُونَ: و می پردازند

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (563)

الزَّکوةَ: زکات را

وَ یُطیعُونَ: و اطاعت می کنند

ص:484

اللّهَ: خدا

وَ رَسُولَهُ: و فرستاده اش را.

اوُلآئِکَ: آنان را

سَیَرْحَمُهُمُ: به زودی رحم می کند آن ها را

اللّهُ: خدا.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

عَزیزٌ: مقتدری است

حَکیمٌ: شایسته کار.

72 وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فی جَنّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللّهِ اَکْبَرُ ذلِکَ

(564) جلد 10 سوره توبه

هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ

وَعَدَ: وعده داده

اللّهُ: خداوند

الْمُؤْمِنینَ: به مردان مؤمن

وَ الْمُؤْمِناتِ: و زنان مؤمن،

ص:485

جَنّاتٍ: باغ هایی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن، از چشم انداز آن

الاَْنْهارُ: نهرها، رودها،

خالِدینَ فیها: جاودانند در آن

وَ مَساکِنَ: و مسکن هایی

طَیِّبَةً: که پاکیزه است

فی جَنّاتِ: در بهشت های

عَدْنٍ: عدن.

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (565)

وَ رِضْوانٌ: و خشنودی، و رضوان

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا،

اَکْبَرُ: که برتر است (از همه آن ها).

ذلِکَ: این است

هُوَ الْفَوْزُ: آن رستگاری

الْعَظیمُ: بزرگ.

«پایان جزء 10»

(566) جلد 10 سوره توبه

ص:486

ص:487

ص:488

ص:489

ص:490

ص:491

ص:492

ص:493

ص:494

ص:495

ص:496

ص:497

ص:498

جلد 2 : شامل لغات و مفاهیم جلد11تا20 تفسیر نوجوان

مشخصات کتاب

سرشناسه : بیستونی، محمد، 1337

عنوان و نام پدیدآور : لغات و مفاهیم قرآن کریم/ تالیف محمد بیستونی.

مشخصات نشر : قم: بیان جوان، 1387.

مشخصات ظاهری : 3ج. 11 × 17 س م.

شابک : 9789645640623 ؛ ج. 1 9789645640628: ؛ ج. 2 9789645640635: ؛ ج. 3 9789645640642:

وضعیت فهرست نویسی : فیپا

یادداشت : کتاب حاضر لغات و مفاهیم کتاب " تفسیر نوجوان" برگرفته از "تفسیر نمونه " اثر ناصر مکارم شیرازی است.

مندرجات : ج. 1. شامل لغات و مفاهیم جلد 1 تا 10 تفسیر نوجوان.ج. 2 . شامل لغات و مفاهیم جلد 11 تا 20 تفسیر نوجوان.ج. 3. شامل لغات و مفاهیم جلد 21 تا 30 تفسیر نوجوان .

عنوان دیگر : تفسیر نمونه.

عنوان دیگر : تفسیر نوجوان.

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان واژه نامه ها .

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان فهرست مطالب .

شناسه افزوده : مکارم شیرازی، ناصر، 1305 .تفسیر نمونه

رده بندی کنگره : BP98/ب95ت7406 1387

رده بندی دیویی : [ج]297/179

شماره کتابشناسی ملی : 1202618

ص:1

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره یونس»••• 15

«سوره هود»••• 75

«سوره یوسف»••• 147

«سوره رعد»••• 162

«سوره ابراهیم»••• 179

«سوره حجر»••• 195

«سوره نحل»••• 205

«سوره اِسراء»••• 256

«سوره کهف»••• 303

«سوره مریم»••• 352

«سوره طه»••• 395

«سوره انبیاء»••• 403

(796)

«سوره حج»••• 432

(797)

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره مؤمنون»••• 446

«سوره نور»••• 458

«سوره فرقان»••• 495

«سوره شعراء»••• 520

«سوره نمل»••• 536

«سوره قصص»••• 580

«سوره عنکبوت»••• 657

(798)

ص:2

بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

12 ویژگی منحصر بفرد در آثار مکتوب مؤسسه

قرآنی تفسیر جوان

1 اعراب گذاری کامل «همه» آیات، روایات و کلمه های عربی .

2 طرح جلد ابداعی و گرافیکی جدید متناسب با«جمعیت هدف هر کتاب».

3 صفحه آرایی شعرگونه و چشم نواز تا خواننده به دلیل پرش مرتب چشم «خسته» نشود.

4 آزاد بودن «هرگونه نسخه برداری» و چاپ از روی آثار مکتوب و کپی رایت نرم افزارها.

5 همه محصولات مؤسسه پس از فروش و استفاده، حتی اگر آسیب دیده باشد، «پس گرفته می شود».

6 فروش اقساطی به قیمت نقد و با تعیین اقساط

(799)

«توسط خریدار».

7 امضای «حداقل یک مجتهد جامع الشرایط» به نشانه تأیید محتوا قبل از چاپ اخذ می شود.

8 آثار مؤسسه به افراد بی بضاعت به طور «رایگان» تقدیم می گردد.

9 همه «آموزش های تخصصی قرآنی» گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان «رایگان» است.

10 برای هیچ یک از آثار، حق التألیف دریافت نمی شود.

11 تنوع تخصصی محصولات متناسب «با جامعه هدف یعنی کودک، نوجوان، جوان، زنان، خانواده و مساجد».

12 نشر نهایی آثار پس از نشر آزمایشی و موفقیت در طرح پایلوت (Pilot Plan) در «جمعیت مخاطب هدف» صورت می گیرد.

در صورتی که هر کس از صدراسلام تا سال 1420 هجری قمری

(800)

(سال تأسیس مؤسسه قرآنی تفسیرجوان) یک نمونه کتاب قرآنی را با جمع «12 ویژگی» مذکور، به این مؤسسه ارائه دهد، برای هموطنان داخل کشور مبلغ «000/000/10 تومان» و برای افراد مقیم خارج از کشور مبلغ «000/10 دلار» جایزه به عنوان حق الکشف تعلق می گیرد.

(قیمت گذاری کل محصولات مؤسسه برمبنای 12 ویژگی اشاره شده،

انجام می شود)

دکتر محمد بیستونی

رئیس هیئت مدیره گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان شامل:

[مؤسسه قرآنی قصص(تخصصی کودکان)،مؤسسه قرآنی نورپیامبران(تخصصی نوجوانان)، مؤسسه قرآنی تفسیر جوان (تخصصی جوانان)، مؤسسه قرآنی رضوان (تخصصی زنان)، مؤسسه قرآنی شعیب نبی اللّه (تخصصی خانواده)،مؤسسه قرآنی مساجد جوان (تخصصی مساجد)، مؤسسه قرآنی انعام الهی (تخصصی تغذیه، گلها و گیاهان دارویی)، مؤسسه طب قرآنی مائده طلایی (تخصصی طب سنتی باآموزه های قرآنی) مؤسسه قرآنی و علم زندگی (تخصصی

(801)

اعجاز علمی قرآن) ،مؤسسه خیریه عاطفه (تخصصی احداث کتابخانه، مراکز ورزشی و غسالخانه در روستاها و مناطق محروم)]

ص:3

تقدیم به

سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّهِ وَ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ اِلی مَوْلانا وَ مَوْلَی الْمُوَحِّدینَ عَلِیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَ اِلی بِضْعَةِ الْمُصْطَفی وَ بَهْجَةِ قَلْبِهِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ اِلی سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ، السِبْطَیْنِ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ اِلَی الاَْئِمَّةِ التِّسْعَةِ الْمَعْصُومینَ الْمُکَرَّمینَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ لاسِیَّما بَقِیَّةِ اللّهِ فِی الاَْرَضینَ وَ وارِثِ عُلُومِ الاَْنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ، الْمُعَدِّ لِقَطْعِ دابِرِالظَّلَمَةِ وَ الْمُدَّخِرِ لاِِحْیاءِ الْفَرائِضِ وَ مَعالِمِ الدّینِ ، الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صاحِبِ الْعَصْرِ وَ الزَّمانِ عَجَّلَ اللّهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریفَ فَیا مُعِزَّ الاَْوْلِیاءَ وَ یا مُذِلَّ الاَْعْداءِ اَیُّهَا السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَْرْضِ وَ السَّماءِ قَدْ مَسَّنا وَ اَهْلَنَا الضُّرَّ فی غَیْبَتِکَ وَ فِراقِکَ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ مِنْ وِلائِکَ وَ مَحَبَّتِکَ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا بِنَظْرَةِ رَحْمَةٍ مِنْکَ اِنّا نَریکَ مِنَ الْمُحْسِنینَ

ص:4

متن تأییدیه مرجع عالیقدر «حضرت آیة اللّه العظمی مکارم شیرازی»

درباره تفسیر نوجوان

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

قرآن کریم بهترین هدیه خداوند منّان به همه انسان ها در طول قرون و اعصار می باشد. بدون شک استفاده صحیح از این کتاب آسمانی و بکارگیری محتوای آن در زندگی، مستلزم تفکیک و موضوع بندی آیات، متناسب با مخاطبین مختلف خصوصا گروه های سنی کودک، نوجوان و جوان می باشد زیرا سراسر این کتاب به استناد آیات 44 سوره فصّلت و 82 اسراء و 57 یونس برای شفا و درمان بیماری های جسمی و روحی انسان ها نازل شده و مانند داروخانه ای است که گرچه همه داروهای آن برای شفاست

ولی طبعا «هر دارویی برای بیمار خاصی شفابخش تر است».

ص:5

در همین راستا جناب آقای دکتر محمد بیستونی مسئول محترم مؤسسه قرآنی تفسیر جوان که اینجانب مدت 10 سال در جریان فعالیتهای خوب ایشان در عرصه پژوهش های موضوعی قرآنی می باشم و قبلاً تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر جوان» خلاصه، ساده سازی و منتشر نموده است، اخیرا مطالب تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر نوجوان» با تکیه بر آیات متناسب با گروه سنی یادشده، گزینش و ساده سازی نموده است که در نوع خود بسیار جالب می باشد.

امیدوارم نوجوانان عزیز و خانواده محترم آنها از این سفره معنوی و پربرکت که خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت آنها را به همراه دارد، حداکثر استفاده را بنمایند.

ناصر مکارم شیرازی

1/12/85

ص:6

سوره توبه

100 وَ السّابِقُونَ الاَْوَّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرینَ وَالاَْنْصارِ وَ الَّذینَ اتَّبَعُوهُمْ بِاِحْسانٍ رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ اَعَدَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْری تَحْتَهَا الاَْنْهارُخالِدینَ فیهاآ اَبَدا ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ

وَ السّابِقُونَ: و پیشگامان

الاَْوَّلُونَ: نخستین

مِنَ الْمُهاجِرینَ: از مهاجرین

وَ الاَْنْصارِ: و انصار،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

اتَّبَعُوهُمْ: پیرویشان کردند

بِاِحْسانٍ: به نیکی،

رَضِیَ: خشنود است

اللّهُ: خداوند

عَنْهُمْ: از آن ها

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (11)

وَ رَضُوا عَنْهُ: و خشنودند از او

وَ اَعَدَّ: و آماده نموده

لَهُمْ: برایشان

ص:7

جَنّاتٍ: باغ هایی

تَجْری: که جریان دارد

تَحْتَهَا: (از) زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها،

خالِدینَ: جاودانند

فیهآ اَبَدا: آن همیشه.

ذلِکَ: این است

الْفَوْزُ الْعَظیمُ: رستگاری بزرگ.

105 وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ اِلی عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ

(12) جلد 11 سوره توبه

فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

وَ قُلِ اعْمَلُوا: و بگو: عمل کنید

فَسَیَرَی: پس به زودی می بیند

اللّهُ: خداوند

عَمَلَکُمْ: عمل شما را

وَ رَسُولُهُ: و رسولش

ص:8

وَ الْمُؤْمِنُونَ: و مؤمنان.

وَ سَتُرَدُّونَ: و به زودی بازگردانده می شوید

اِلی عالِمِ: به سوی دانای

الْغَیْبِ: پنهان

وَ الشَّهادَةِ: و آشکار،

فَیُنَبِّئُکُمْ: پس خبر می دهد شما را

بِما: به آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: عمل می کردید.

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (13)

119 یاآ اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصّادِقینَ

یآ اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

اتَّقُوا: بترسید، بپرهیزید

اللّهَ: از خدا

وَ کُونُوا: و باشید

ص:9

مَعَ الصّادِقینَ: با راستگویان.

122 وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِروُا کاآفَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طاآئِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدّینِ وَ لِیُنْذِروُا قَوْمَهُمْ اِذا رَجَعُواآ اِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَروُنَ

وَ ما کانَ: و شایسته نباشد

(14) جلد 11 سوره توبه

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنین

لِیَنْفِروُا: دور شوند، سفر کنند،

کآفَّةً: همگی،

فَلَوْلا نَفَرَ: پس چرا کوچ نکند

مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ: از هر گروهی

مِنْهُمْ: از ایشان

طآئِفَةٌ: طایفه ای،

لِیَتَفَقَّهُوا: تا دانش اندوزند

فِی الدّینِ: در دین،

وَ لِیُنْذِروُا: و بیم دهند

ص:10

قَوْمَهُمْ: قومشان را

اِذا رَجَعُوآ: هنگامی که بازگشتند

اِلَیْهِمْ: به سویشان؟

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (15)

یَحْذَروُنَ: حَذَر کنند، خودداری کنند.

124 وَ اِذا ماآ اُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ اَیُّکُمْ زادَتْهُ هذِهِآ ایمانا فَاَمَّا الَّذینَ امَنُوافَزادَتْهُمْ ایمانا وَ هُمْ یَسْتَبْشِروُنَ

وَ اِذا مآ: و هنگامی که

اُنْزِلَتْ: نازل شود

سُورَةٌ: سوره ای،

فَمِنْهُمْ: پس از ایشان

مَنْ: کسی است

یَقُولُ: که می گوید:

اَیُّکُمْ: کدام یک از شما

ص:11

زادَتْهُ: زیاد شدش

هذِهِآ ایمانا: این ایمان ؟

(16) جلد 11 سوره توبه

فَاَمَّا: پس اما

الَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

فَزادَتْهُمْ: پس افزودشان

ایمانا: ایمان را

وَ هُمْ: و ایشان

یَسْتَبْشِروُنَ: شادمان می شوند، خوشحال می شود.

125 وَ اَمَّا الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْسا اِلی رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَهُمْ کافِروُنَ

وَ اَمَّا الَّذینَ: و اما کسانی که

فی قُلُوبِهِمْ: در دل هایشان

مَرَضٌ: بیماری ای است،

فَزادَتْهُمْ: پس افزودشان

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (17)

رِجْسا: پلیدی

ص:12

اِلی رِجْسِهِمْ: بر پلیدی شان،

وَ ماتُوا: و مردند

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

کافِروُنَ: کافر بودند..

128 لَقَدْ جاآ ءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤوُفٌ رَحیمٌ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

جآءَکُمْ: آمد شما را

رَسُولٌ: رسولی

مِنْ اَنْفُسِکُمْ: از خود شما،

عَزیزٌ: سخت است

عَلَیْهِ: بر او

(18) جلد 11 سوره توبه

ما عَنِتُّمْ: رنج های شما،

حَریصٌ: حریص است

عَلَیْکُمْ: بر شما (بر هدایت شما).

بِالْمُؤْمِنینَ: به مؤمنین

ص:13

رَؤوُفٌ: مهربان

رَحیمٌ: و رحیم است.

129 فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ لاآاِلهَ اِلاّهُوَعَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ

فَاِنْ: پس اگر

تَوَلَّوْا: روی بگردانند، اِعراض کنند،

فَقُلْ: پس بگو:

حَسْبِیَ: کفایت کند مرا

اللّهُ: خدا،

سوره توبه لغات و مفاهیم قرآن کریم (19)

لاآاِلهَ اِلاّ: نیست معبودی مگر

هُوَ: او.

عَلَیْهِ: بر او

تَوَکَّلْتُ: توکّل کردم.

وَ هُوَ رَبُّ: و او پروردگار

الْعَرْشِ الْعَظیمِ: عرش بزرگ است.

ص:14

(20) جلد 11 سوره توبه

«سوره یونس»

1 الآر تِلْکَ ایاتُ الْکِتابِ الْحَکیمِ

الآر: از حروف مقطّعه

تِلْکَ: آن

ایاتُ: آیات

الْکِتابِ: کتاب

الْحَکیمِ: حکیم است.

2 اَکانَ لِلنّاسِ عَجَبا اَنْ اَوْحَیْناآ اِلی رَجُلٍ مِنْهُمْ اَنْ اَنْذِرِالنّاسَ وَ بَشِّرِالَّذینَ امَنُواآ اَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْکافِروُنَ اِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبینٌ

اَکانَ: آیا بود، باشد

لِلنّاسِ: برای مردم

عَجَبا: شگفت آور

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (21)

اَنْ اَوْحَیْنآ: که وحی نمودیم

اِلی رَجُلٍ: به سوی مردم

ص:15

مِنْهُمْ: از خودشان؟

اَنْ اَنْذِرِ: که بترسان

النّاسَ: مردم را

وَ بَشِّرِ: و بشارت بده

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوآ: ایمان آوردند

اَنَّ لَهُمْ: همانا برای ایشان است

قَدَمَ: منزلتی، پایگاهی

صِدْقٍ: صادقانه

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان.

قالَ الْکافِروُنَ: گفتند: کافران

اِنَّ هذا: به درستی که این (مرد)

(22) جلد 11 سوره یونس

لَساحِرٌ: هر آینه ساحری

مُبینٌ: آشکار است.

3 اِنَّ رَبَّکُمُ اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ

ص:16

فی سِتَّةِ اَیّامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُدَبِّرُ الاَْمْرَ ما مِنْ شَفیعٍ اِلاّ مِنْ بَعْدِ اِذْنِهِ ذلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ فَاعْبُدوُهُ اَفَلا تَذَکَّروُنَ

اِنَّ رَبَّکُمُ: همانا پروردگار شما

اللّهُ الَّذی: خدایی است که

خَلَقَ: خلق نمود

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

فی سِتَّةِ اَیّامٍ: در شش روز،

ثُمَّ: سپس

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (23)

اسْتَوی: استیلا یافت، قرار گرفت، پرداخت

عَلَی الْعَرْشِ: بر عرش.

یُدَبِّرُ: تدبیر می کند

الاَْمْرَ: کار (جهان) را.

ما مِنْ شَفیعٍ: نیست هیچ شفیعی

اِلاّ مِنْ: مگر از

ص:17

بَعْدِ اِذْنِهِ: بعد اذن او.

ذلِکُمُ اللّهُ: این است خداوند

رَبُّکُمْ: پروردگار شما،

فَاعْبُدوُهُ: پس پرستش کنید او را.

اَفَلا تَذَکَّروُنَ: آیا پس متذکّر نمی شوید؟

4 اِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعا وَعْدَ اللّهِ حَقّا اِنَّهُ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ لِیَجْزِیَ الَّذینَ امَنُوا وَ

(24) جلد 11 سوره یونس

عَمِلُوا الصّالِحاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذینَ کَفَروُا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ وَعَذابٌ اَلیمٌ بِما کانُوا یَکْفُروُنَ

اِلَیْهِ: به سوی اوست

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما

جَمیعا: همگی.

وَعْدَ اللّهِ: وعده خدا

حَقّا: حق است.

اِنَّهُ: همانا او

ص:18

یَبْدَؤُا: آغاز می کند

الْخَلْقَ: خلقت را،

ثُمَّ: سپس

یُعیدُهُ: بازمی گرداند آن را،

لِیَجْزِیَ: تا جزا دهد

الَّذینَ: کسانی را که

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (25)

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند،

الصّالِحاتِ: عمل صالح

بِالْقِسْطِ: به عدالت، به انصاف.

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

لَهُمْ: کافر شدند

شَرابٌ: نوشیدنی ای

مِنْ حَمیمٍ: از آب جوشان

وَ عَذابٌ: و عذابی

ص:19

اَلیمٌ: دردناک

بِما: به خاطر

کانُوا یَکْفُروُنَ: کفری که می ورزیدند.

(26) جلد 11 سوره یونس

5 هُوَالَّذی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاآ ءً وَالْقَمَرَنُورا وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَالسِّنینَ وَالْحِسابَ ما خَلَقَ اللّهُ ذلِکَ اِلاّبِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الاْیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ

هُوَ الَّذی: اوست آن که

جَعَلَ: قرار داد

الشَّمْسَ: خورشید را

ضِیآ ءً: درخشنده

وَ الْقَمَرَ: و ماه را

نُورا وَ: نورانی و

قَدَّرَهُ: مقدّر نمود آن را

مَنازِلَ: منزلگاه هایی

لِتَعْلَمُوا: تا بدانید

ص:20

عَدَدَ السِّنینَ: تعداد سال ها

وَ الْحِسابَ: و محاسبات را.

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (27)

ما خَلَقَ اللّهُ: نیافرید خداوند

ذلِکَ: آن را

اِلاّ بِالْحَقِّ: جز بر اساس حق.

یُفَصِّلُ: بیان می کند

الاْیاتِ: آیات را

لِقَوْمٍ: برای گروهی که

یَعْلَمُونَ: می دانند.

6 اِنَّ فِی اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ ما خَلَقَ اللّهُ فِی السَّمواتِ وَالاَْرْضِ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَّقُونَ

اِنَّ فِی: به درستی که در

اخْتِلافِ: آمد و رفت

اللَّیْلِ وَ النَّهارِ: شب و روز

وَ ما خَلَقَ: و آن چه خلق نمود

ص:21

(28) جلد 11 سوره یونس

اللّهُ: خدا

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

لاَیاتٍ: هر آینه نشاهایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَّقُونَ: پرهیزکارند.

9 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بِایمانِهِمْ تَجْریمِنْ تَحْتِهِمُ الاَْنْهارُ فی جَنّاتِ النَّعیمِ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح،

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (29)

یَهْدیهِمْ: هدایت می کند آن ها را

رَبُّهُمْ: پروردگارشان

ص:22

بِایمانِهِمْ: به خاطر ایمانشان.

تَجْری مِنْ: جریان دارد از

تَحْتِهِمُ: زیر (قصرهای) آن ها

الاَْنْهارُ: نهرهایی

فی جَنّاتِ: در بهشت های

النَّعیمِ: پرنعمت.

10 دَعْویهُمْ فیها سُبْحانَکَ اللّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ اخِرُ دَعْویهُمْ اَنِ الْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

دَعْویهُمْ: دعایشان

فیها: در آن جا (این است)

سُبْحانَکَ: منزّهی تو

(30) جلد 11 سوره یونس

اللّهُمَّ: خداوندگارا!

وَ تَحِیَّتُهُمْ: و درودشان

فیها: در آن جا

سَلامٌ: سلام است.

ص:23

وَ اخِرُ دَعْویهُمْ: و آخر دعایشان

اَنِ: این است:

الْحَمْدُ: حمد و سپاس

لِلّهِ: برای خدایی است

رَبِّ: که پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان است.

11 وَ لَوْ یُعَجِّلُ اللّهُ لِلنّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ اِلَیْهِمْ اَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذینَ لا یَرْجُونَ لِقآءَنا فی طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (31)

وَ لَوْ یُعَجِّلُ: و اگر عجله کند

اللّهُ: خداوند

لِلنّاسِ: برای مردم

الشَّرَّ: بدی را،

اسْتِعْجالَهُمْ: (همانند) عجله ایشان

بِالْخَیْرِ: به خیر،

ص:24

لَقُضِیَ: هر آینه به پایان می رسد

اِلَیْهِمْ: به سوی ایشان

اَجَلُهُمْ: عمرشان، اجلشان

فَنَذَرُ: پس رها می کنیم

الَّذینَ: کسانی را که

لا یَرْجُونَ: امید ندارند

لِقآءَنا: دیدار ما را،

فی طُغْیانِهِمْ: در طغیانشان

(32) جلد 11 سوره یونس

یَعْمَهُونَ: که سرگردان شوند.

12 وَ اِذا مَسَّ الاِْنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ اَوْ قاعِدا اَوْ قاآئِما فَلَمّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُناآ اِلی ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

وَ اِذا مَسَّ: و هنگامی که برسد

الاِْنْسانَ: به انسان

ص:25

الضُّرُّ: آسیبی، زیانی،

دَعانا: می خواند ما را

لِجَنْبِهِ: چه به پهلویش باشد

اَوْ قاعِدا: یا نشسته

اَوْ قآئِما: یا ایستاده،

فَلَمّا: پس وقتی که

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (33)

کَشَفْنا عَنْهُ: برطرف کردیم از او

ضُرَّهُ: ناراحتی اش را،

مَرَّ کَأَنْ: (چنان) می گذرد گویی

لَمْ یَدْعُنآ: نخوانده ما را

اِلی ضُرٍّ: برای ناراحتی ای که

مَسَّهُ: به او رسیده.

کَذلِکَ: این چنین

زُیِّنَ: زینت داده شده

لِلْمُسْرِفینَ: برای اسراف کاران

ما: آن چه

ص:26

کانُوا یَعْمَلُونَ: انجام می دادند.

22 هُوَ الَّذی یُسَیِّرُکُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتّیآ اِذا کُنْتُمْ فِی الْفُلْکِ وَ جَرَیْنَ بِهِمْ بِریحٍ طَیِّبَةٍ وَ فَرِحُوا

(34) جلد 11 سوره یونس

بِها جاآءَتْها ریحٌ عاصِفٌ وَجاآءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ وَ ظَنُّوآا اَنَّهُمْ اُحیطَ بِهِمْ دَعَوُ اللّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ لاَِنْ اَنْجَیْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشّاکِرینَ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

یُسَیِّرُکُمْ: سیر می دهد شما را

فِی الْبَرِّ: در خشکی

وَ الْبَحْرِ: و دریا،

حَتّیآ اِذا: تا هنگامی که

کُنْتُمْ فِی: باشید در

الْفُلْکِ: کشتی.

وَ جَرَیْنَ: و به حرکت درآورد

ص:27

بِهِمْ: آن ها را

بِریحٍ: به بادی

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (35)

طَیِّبَةٍ: دلپذیر، موافق،

وَ فَرِحُوا: و خوشحال شوند

بِها: به واسطه آن.

جآءَتْها: (ناگهان) بیاید آن ها را

ریحٌ: بادی

عاصِفٌ: تند

وَ جآءَهُمُ: و بیاید ایشان را

الْمَوْجُ مِنْ: موج از

کُلِّ مَکانٍ: هر مکانی،

وَ ظَنُّوآا: و گمان برند

اَنَّهُمْ: که همانا ایشان

اُحیطَ بِهِمْ: محاصره شده اند،

دَعَوُ: خواندند، بخوانند

اللّهَ: خدا را

ص:28

(36) جلد 11 سوره یونس

مُخْلِصینَ: از روی اخلاص

لَهُ الدّینَ: برای او با عقیده،

لاَِنْ: هر آینه اگر

اَنْجَیْتَنا: نجات دهی ما را

مِنْ هذِهِ: از این (مهلکه)،

لَنَکُونَنَّ: حتما می باشیم

مِنَ الشّاکِرینَ: از سپاسگزاران.

23 فَلَمّاآ اَنْجیهُمْ اِذا هُمْ یَبْغُونَ فِی الاَْرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ یاآ اَیُّهَا النّاسُ اِنَّما بَغْیُکُمْ عَلیآ اَنْفُسِکُمْ مَتاعَ الْحَیوةِ الدُّنْیا ثُمَّ اِلَیْنا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

فَلَمّآ: پس وقتی که

اَنْجیهُمْ: نجات داد آن ها را،

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (37)

اِذا هُمْ: در آن هنگام آن ها

یَبْغُونَ: ستم می کنند

ص:29

فِی الاَْرْضِ: در زمین

بِغَیْرِ الْحَقِّ: به ناحق.

یآ اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

اِنَّما: جز این نیست که

بَغْیُکُمْ: ستم شما

عَلیآ اَنْفُسِکُمْ: به (زیان) خود شماست.

مَتاعَ: بهره

الْحَیوةِ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا (را می برید).

ثُمَّ اِلَیْنا: سپس به سوی ماست

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما،

فَنُنَبِّئُکُمْ: پس خبر می دهیم شما را

(38) جلد 11 سوره یونس

بِما: به آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: عمل می کردید.

24 اِنَّما مَثَلُ الْحَیوةِ الدُّنْیا کَماآءٍ اَنْزَلْناهُ مِنَ

ص:30

السَّماآءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الاَْرْضِ مِمّا یَأْکُلُ النّاسُ وَ الاَْنْعامُ حَتّیآ اِذاآ اَخَذَتِ الاَْرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ اَهْلُهآ اَنَّهُمْ قادِروُنَ عَلَیْهاآ اتیهاآ اَمْرُنا لَیْلاً اَوْ نَهارا فَجَعَلْناها حَصیدا کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالاَْمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الاْیاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّروُنَ

اِنَّما: جز این نیست که

مَثَلُ الْحَیوةِ: مَثَل زندگانی

الدُّنْیا: دنیا

کَمآءٍ: مانند آبی است که

اَنْزَلْناهُ: نازل کردیم آن را

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (39)

مِنَ السَّمآءِ: از آسمان ،

فَاخْتَلَطَ: پس در آمیزد

بِهِ نَباتُ: به وسیله آن گیاهانِ

الاَْرْضِ: زمین

مِمّا یَأْکُلُ: از آن چه می خورند

النّاسُ: مردم

ص:31

وَ الاَْنْعامُ: و چهارپایان،

حَتّیآ اِذآ: تا زمانی که

اَخَذَتِ: گرفته، بگیرد

الاَْرْضُ: زمین

زُخْرُفَها: زیبایی خود را،

وَ ازَّیَّنَتْ: و تزیین گردد،

وَ ظَنَّ اَهْلُهآ: و گمان برند اهل آن

اَنَّهُمْ: که همانا آن ها

(40) جلد 11 سوره یونس

قادِروُنَ عَلَیْهآ: قادرند بر آن،

اتیهآ: فرا رسد

اَمْرُنا لَیْلاً: امر ما شب

اَوْ نَهارا: یا روزی

فَجَعَلْناها: پس قرار دهیم آن را

حَصیدا: دِرو شده

کَأَنْ: هم چنان که گویی

لَمْ تَغْنَ: نبوده است

ص:32

بِالاَْمْسِ: دیروز.

کَذلِکَ: این چنین

نُفَصِّلُ: شرح می دهیم

الاْیاتِ: آیات را

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَفَکَّروُنَ: تفکّر می کنند.

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (41)

25 وَ اللّهُ یَدْعُوآا اِلی دارِ السَّلامِ وَ یَهْدی مَنْ یَشاآ ءُ اِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ

وَ اللّهُ: و خداوند

یَدْعُوآ ا: دعوت می کند، می خواند

اِلی دارِ: به سوی سرای

السَّلامِ: سلامت

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

مَنْ یَشآ ءُ: هر کس را بخواهد

اِلی صِراطٍ: به سوی راه

ص:33

مُسْتَقیمٍ: راست.

26 لِلَّذینَ اَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ وَ لایَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ اوُلآئِکَ اَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ

(42) جلد 11 سوره یونس

فیها خالِدوُنَ

لِلَّذینَ: برای کسانی که

اَحْسَنُوا: نیکی کردند

الْحُسْنی: پاداش نیکوتر

وَ زِیادَةٌ: و زیاده بر آن است.

وَ لا یَرْهَقُ: نمی پوشاند

وُجُوهَهُمْ: چهره هایشان را

قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ: تاریکی و نه ذلّت.

اوُلآئِکَ: آنان

اَصْحابُ: یاران

الْجَنَّةِ: بهشتند.

هُمْ فیها: ایشان در آن

ص:34

خالِدوُنَ: جاودانند.

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (43)

27 وَ الَّذینَ کَسَبُوا السَّیِّئاتِ جَزاآ ءُ سَیِّئَةٍ بِمِثْلِها وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ما لَهُمْ مِنَ اللّهِ مِنْ عاصِمٍ کَأَنَّما اُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعا مِنَ اللَّیْلِ مُظْلِما اوُلآئِکَ اَصْحابُ النّارِهُمْ فیها خالِدوُنَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَسَبُوا: کسب کردند

السَّیِّئاتِ: بدی ها را،

جَزآ ءُ سَیِّئَةٍ: پاداش بدی

بِمِثْلِها: به مثل آن دارند

وَ تَرْهَقُهُمْ: و می پوشاند آن ها را

ذِلَّةٌ: ذلّت.

ما لَهُمْ: نیست برایشان

مِنَ اللّهِ: در (برابر) خدا

مِنْ عاصِمٍ: هیچ نگهدارنده ای،

ص:35

(44) جلد 11 سوره یونس

کَأَنَّما: گویی

اُغْشِیَتْ: پوشیده شده

وُجُوهُهُمْ: چهره هایشان

قِطَعا مِنَ اللَّیْلِ: با پاره هایی از شبِ

مُظْلِما: تاریک.

اوُلآئِکَ: آنان

اَصْحابُ: یاران

النّارِ: آتشند.

هُمْ فیها: ایشان در آن

خالِدوُنَ: جاودانند.

31 قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماآءِ وَ الاَْرْضِ اَمَّنْ یَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الاَْبْصارَ وَ مَنْ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ مَنْ یُدَبِّرُ

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (45)

الاَْمْرَفَسَیَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ اَفَلا تَتَّقُونَ

قُلْ مَنْ: بگو: چه کسی

ص:36

یَرْزُقُکُمْ: روزی می دهد شما را

مِنَ السَّمآءِ: از آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین؟

اَمَّنْ یَمْلِکُ: یا چه کسی مالک

السَّمْعَ: گوش

وَ الاَْبْصارَ: و چشم هاست؟

وَ مَنْ: و چه کسی

یُخْرِجُ: خارج می کند

الْحَیَّ مِنَ: زنده را از

الْمَیِّتِ: مرده؟

وَ یُخْرِجُ: و خارج می کند

الْمَیِّتَ: مرده را

(46) جلد 11 سوره یونس

مِنَ الْحَیِّ: از زنده؟

وَ مَنْ: و چه کسی

یُدَبِّرُ الاَْمْرَ: تدبیر می کند امور را؟

فَسَیَقُولُونَ: پس به زودی گویند:

ص:37

اللّهُ: خدا،

فَقُلْ: پس بگو:

اَفَلا تَتَّقُونَ: آیا پس تقوا پیشه نمی کنید؟

32 فَذلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمُ الْحَقُّ فَماذا بَعْدَ الْحَقِّ اِلاَّ الضَّلالُ فَاَنّی تُصْرَفُونَ

فَذلِکُمُ: پس این چنین است

اللّهُ: خداوند

رَبُّکُمُ الْحَقُّ: پروردگار بر حق شما.

فَماذا: پس چیست

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (47)

بَعْدَ الْحَقِّ: بعد از

اِلاَّ الضَّلالُ: مگر گمراهی،

فَاَنّی: پس به کجا

تُصْرَفُونَ: روی می گردانید؟

33 کَذلِکَ حَقَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ عَلَی الَّذینَ فَسَقُواآ

ص:38

اَنَّهُمْ لا یُؤْمِنُونَ

کَذلِکَ: این چنین

حَقَّتْ: به حقیقت پیوست

کَلِمَتُ: کلمه، سخن

رَبِّکَ عَلَی: پروردگار تو بر

الَّذینَ: کسانی که

فَسَقُوآ: فاسق شدند،

اَنَّهُمْ: که همانا آن ها

(48) جلد 11 سوره یونس

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

34 قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکاآئِکُمْ مَنْ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ قُلِ اللّهُ یَبْدَؤُاالْخَلْقَ ثُمَ یُعیدُهُ فَاَنّی تُؤْفَکُونَ

قُلْ هَلْ مِنْ: بگو: آیا از

شُرَکآئِکُمْ: شریکان شما

مَنْ: کسی هست که

یَبْدَؤُا: آغاز کند

ص:39

الْخَلْقَ: آفرینش را،

ثُمَّ: سپس

یُعیدُهُ: بازگرداند آن را؟

قُلِ اللّهُ: بگو: خدا

یَبْدَؤُا: آغاز می کند

الْخَلْقَ: آفرینش را،

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (49)

ثُمَّ: سپس

یُعیدُهُ: بازمی گرداند آن را.

فَاَنّی: پس چگونه

تُؤْفَکُونَ: روی گردان می شوید؟

35 قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکآئِکُمْ مَنْ یَهْدی اِلَی الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ اَفَمَنْ یَهْدآی اِلَی الْحَقِّ اَحَقُّ اَنْ یُتَّبَعَ اَمَّنْ لایَهِدّآی اِلاّ اَنْ یُهْدیفَمالَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ

قُلْ هَلْ مِنْ: بگو: آیا از

شُرَکآئِکُمْ: شریکان شما

ص:40

مَنْ: کسی هست که

یَهْدی: هدایت کند

اِلَی الْحَقِّ: به سوی حق؟

قُلِ اللّهُ: بگو: خدا

(50) جلد 11 سوره یونس

یَهْدی: هدایت می کند

لِلْحَقِّ: به حق.

اَفَمَنْ: آیا پس کسی که

یَهْدآی: هدایت می کند

اِلَی الْحَقِّ: به سوی حق

اَحَقُّ اَنْ: سزاوارتر است که

یُتَّبَعَ: پیروی شود،

اَمَّنْ: یا کسی که

لایَهِدّآی: هدایت نمی شود

اِلاّ اَنْ: مگر این که

یُهْدی: هدایتش کنند؟

فَمالَکُمْ: پس شما را چه می شود؟

ص:41

کَیْفَ: چگونه

تَحْکُمُونَ: حکم می کنید؟

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (51)

37 وَ ما کانَ هذَا الْقُرْاآنُ اَنْ یُفْتَری مِنْ دوُنِ اللّهِ وَ لکِنْ تَصْدیقَ الَّذی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصیلَ الْکِتابِ لارَیْبَ فیهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ

وَ ما کانَ: و نباشد (شایسته نیست)

هذَا الْقُرْآنُ: این قرآن

اَنْ یُفْتَری: که به دروغ ساخته شده باشد

مِنْ دوُنِ: (و) از غیر

اللّهِ: خدا باشد

وَ لکِنْ تَصْدیقَ: بلکه تصدیق می کند

الَّذی: (آن چه را) که

بَیْنَ یَدَیْهِ: پیش از آن آمده

وَ تَفْصیلَ: و بیان می کند

الْکِتابِ: کتاب را

ص:42

(52) جلد 11 سوره یونس

لا رَیْبَ فیهِ: شکی نیست در آن

مِنْ: که از جانب

رَبِّ: پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان است.

38 اَمْ یَقُولُونَ افْتَریهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

اَمْ یَقُولُونَ: یا می گویند:

افْتَریهُ: دروغ بسته او.

قُلْ فَأْتُوا: بگو: بیاورید

بِسُورَةٍ: سوره ای

مِثْلِهِ: مثل آن،

وَ ادْعُوا مَنِ: و بخوانید از

اسْتَطَعْتُمْ: (هرکس) که می توانید

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (53)

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر از خدا،

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

ص:43

صادِقینَ: از راستگویان.

39 بَلْ کَذَّبُوا بِما لَمْ یُحیطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمّا یَأْتِهِمْ تَأْویلُهُ کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الظّالِمینَ

بَلْ کَذَّبُوا: بلکه تکذیب کردند

بِما: آن چه را که

لَمْ یُحیطُوا: احاطه نداشتند

بِعِلْمِهِ: به علمش

وَ لَمّا یَأْتِهِمْ: و هنوز نیامده برایشان

تَأْویلُهُ: تأویل آن.

کَذلِکَ: این چنین

(54) جلد 11 سوره یونس

کَذَّبَ: تکذیب کردند

الَّذینَ: کسانی که

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از آن ها بودند.

فَانْظُرْ کَیْفَ: پس بنگر چگونه

ص:44

کانَ عاقِبَةُ: بود عاقبت

الظّالِمینَ: ستمگران.

44 اِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ النّاسَ شَیْئا وَلکِنَّ النّاسَ اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

لا یَظْلِمُ: ظلم نمی کند

النّاسَ: به مردم

شَیْئا: چیزی، هیچ

وَلکِنَّ النّاسَ: ولیکن مردم

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (55)

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان

یَظْلِمُونَ: ظلم می کنند.

53 وَ یَسْتَنْبِئوُنَکَ اَحَقٌّ هُوَ قُلْ ای وَ رَبّیآ اِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ماآ اَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ

وَ یَسْتَنْبِئوُنَکَ: و خبر می خواهند از تو

ص:45

اَحَقٌّ هُوَ: آیا حق است آن (عذاب)؟

قُلْ ای: بگو: آری!

وَ رَبّیآ: و قسم به پروردگارم

اِنَّهُ: همانا آن

لَحَقٌّ: حق است.

وَ مآ اَنْتُمْ: و نیستید شما

بِمُعْجِزینَ: عاجزکننده.

(56) جلد 11 سوره یونس

54 وَلَوْ اَنَ لِکُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مافِی الاَْرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ اَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمّارَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ

وَ لَوْ اَنَّ لِکُلِّ: و اگر همانا هر

نَفْسٍ: نفسی، کسی که

ظَلَمَتْ: ظلم کرده،

ما فِی: آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است (مال او باشد)،

ص:46

لاَفْتَدَتْ بِهِ: هر آینه فدیه می دهد، عوض می دهد.

وَ اَسَرُّوا: و پنهان کنند

النَّدامَةَ: پشیمانی را

لَمّارَأَوُا: وقتی که ببینند، دیدند

الْعَذابَ: عذاب را.

وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ: و داوری شود بینشان

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (57)

بِالْقِسْطِ: به عدالت.

وَ هُمْ: و ایشان

لا یُظْلَمُونَ: ظلم کرده نمی شوند.

55 اَلاآ اِنَّ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الاَْرْضِ اَلاآ اِنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ وَ لکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

اَلاآ اِنَّ: آگاه باشید همانا

لِلّهِ: برای خداست

ما فِی: آن چه در

السَّماواتِ: آسمان ها

ص:47

وَ الاَْرْضِ: و زمین است.

اَلاآ اِنَّ وَعْدَ: آگاه باشید وعده

اللّهِ: خدا

حَقٌّ: حق است

(58) جلد 11 سوره یونس

وَ لکِنَّ اَکْثَرَهُمْ: ولیکن بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

56 هُوَ یُحْیی وَ یُمیتُ وَ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

هُوَ: اوست

یُحْیی: که زنده می کند

وَ یُمیتُ: و می میراند

وَ اِلَیْهِ: و به سوی او

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

57 یاآ اَیُّهَا النّاسُ قَدْ جاآءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفآءٌ لِما فِی الصُّدُورِ وَ هُدًی وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ

ص:48

یآ اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

قَدْ: به تحقیق

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (59)

جآءَتْکُمْ: آمده شما را

مَوْعِظَةٌ: پندی، موعظه ای

مِنْ رَبِّکُمْ: از جانب پروردگارتان،

وَ شِفآ ءٌ: و شفائی

لِما: برای آن چه

فِی الصُّدُورِ: در سینه هاست

وَ هُدًی: و هدایتی

وَ رَحْمَةٌ: و رحمتی است

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان.

61 وَ ما تَکُونُ فی شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْاآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ اِلاّ کُنّا عَلَیْکُمْ شُهُودا اِذْ تُفیضُونَ فیهِ وَ ما یَعْزُبُ عَنْ رَبِّکَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِی الاَْرْضِ وَ لا فِی السَّماآءِ وَ لاآ اَصْغَرَ مِنْ ذلِکَ وَ

ص:49

(60) جلد 11 سوره یونس

لاآ اَکْبَرَ اِلاّ فی کِتابٍ مُبینٍ

وَ ما تَکُونُ: و نمی باشی

فی شَأْنٍ: در کاری،

وَ ما تَتْلُوا: و تلاوت نمی کنی

مِنْهُ: از آن،

مِنْ قُرْآنٍ: از قرآن،

وَ لا تَعْمَلُونَ: و انجام نمی دهید

مِنْ عَمَلٍ: هیچ عملی را،

اِلاّ کُنّا: مگر باشیم ما

عَلَیْکُمْ شُهُودا: بر شما گواه

اِذْ تُفیضُونَ: هنگامی که وارد می شوید، سرگرمید

فیهِ: در آن.

وَ ما یَعْزُبُ: و پنهان نیست

عَنْ رَبِّکَ: از پروردگار تو

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (61)

مِنْ مِثْقالِ: هم وزن

ذَرَّةٍ فِی: ذرّه ای در

ص:50

الاَْرْضِ: زمین

وَ لا فِی السَّمآءِ: و نه در آسمان

وَ لاآ اَصْغَرَ: و نه کوچک تر

مِنْ ذلِکَ: از آن

وَ لاآ اَکْبَرَ: و نه بزرگ تر،

اِلاّ فی کِتابٍ: مگر در کتابی

مُبینٍ: آشکار است.

62 اَلاآ اِنَّ اَوْلِیاآءَ اللّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ

اَلاآ اِنَّ: آگاه باشید همانا

اَوْلِیآءَ: دوستانِ

(62) جلد 11 سوره یونس

اللّهِ: خدا

لا خَوْفٌ: نه ترسی

عَلَیْهِمْ: برایشان است

وَ لا هُمْ: و نه ایشان

ص:51

یَحْزَنُونَ: غمگین می شوند.

63 اَلَّذینَ امَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ کانُوا یَتَّقُونَ: و پرهیزکاری می کردند.

64 لَهُمُ الْبُشْری فِی الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ فِی الاْخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ

لَهُمُ: برای آن هاست

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (63)

الْبُشْری: شادی

فِی الْحَیوةِ: در زندگانی

الدُّنْیا: دنیا

وَ فِی الاْخِرَةِ: و در آخرت.

لا تَبْدیلَ: دگرگونی نپذیرد

لِکَلِماتِ: کلمات

ص:52

اللّهِ: خدا.

ذلِکَ: این است

هُوَ الْفَوْزُ: آن رستگاری

الْعَظیمُ: بزرگ.

65 وَ لا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ اِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمیعا هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

وَ لا یَحْزُنْکَ: و غمگین نسازد تو را

(64) جلد 11 سوره یونس

قَوْلُهُمْ: گفتارشان،

اِنَّ الْعِزَّةَ: به درستی که عزّت

لِلّهِ: برای خداست

جَمیعا: تمامی اش.

هُوَ السَّمیعُ: او شنوای

الْعَلیمُ: داناست.

66 اَلاآ اِنَّ لِلّهِ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ مَنْ فِی الاَْرْضِ

ص:53

وَ ما یَتَّبِعُ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ شُرَکاآءَ اِنْ یَتَّبِعُونَ اِلاَّ الظَّنَّ وَ اِنْ هُمْ اِلاّ یَخْرُصُونَ

اَلاآ اِنَّ: آگاه باشید، همانا

لِلّهِ: برای خداست

مَنْ فِی: هر که در

السَّمواتِ: آسمان ها

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (65)

وَ مَنْ فِی: و هر که در

الاَْرْضِ: زمین است

وَ ما یَتَّبِعُ: و پیروی نمی کنند.

الَّذینَ: کسانی که

یَدْعُونَ: می خوانند

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر از خدا

شُرَکآءَ: شریکان.

اِنْ یَتَّبِعُونَ: پیروی نمی کنند

اِلاَّ الظَّنَّ: مگر گمان را

وَ اِنْ هُمْ اِلاّ: و نیستند ایشان مگر

ص:54

یَخْرُصُونَ: حدس زننده، دروغگو.

67 هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَالنَّهارَ مُبْصِرا اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَسْمَعُونَ

(66) جلد 11 سوره یونس

هُوَ الَّذی: اوست که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

اللَّیْلَ: شب را

لِتَسْکُنُوا: تا آرامش بیایید

فیهِ: در آن

وَ النَّهارَ: و روز را

مُبْصِرا: روشنی بخش.

اِنَّ فی: همانا در

ذلِکَ: آن

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

ص:55

یَسْمَعُونَ: می شنوند.

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (67)

71 وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ اِذْ قالَ لِقَوْمِهِ یاقَوْمِ اِنْ کانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ مَقامی وَتَذْکیری بِاآیاتِ اللّهِ فَعَلَی اللّهِ تَوَکَّلْتُ فَاَجْمِعُوآا اَمْرَکُمْ وَ شُرَکاآئَکُمْ ثُمَّ لا یَکُنْ اَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوآا اِلَیَّ وَ لا تُنْظِرُونِ

وَ اتْلُ: و بخوان

عَلَیْهِمْ: برایشان

نَبَأَ نُوحٍ: سرگذشت نوح را،

اِذْ قالَ: زمانی که گفت:

لِقَوْمِهِ: به قومش

یا قَوْمِ: ای قوم من!

اِنْ کانَ: اگر باشد

کَبُرَ عَلَیْکُمْ: بزرگ و سنگین بر شما

مَقامی: مقام من

وَ تَذْکیری: و یادآوری من

(68) جلد 11 سوره یونس

ص:56

بِآیاتِ: نسبت به آیات

اللّهِ: خدا

فَعَلَی اللّهِ: پس بر خدا

تَوَکَّلْتُ: توکّل کردم.

فَاَجْمِعُوآ ا: پس جمع کنید

اَمْرَکُمْ: کارتان را، قدرتتان را

وَ شُرَکاآئَکُمْ: و شریکانتان را،

ثُمَّ لا یَکُنْ: سپس نباشد

اَمْرُکُمْ: کار شما

عَلَیْکُمْ: بر شما

غُمَّةً: پوشیده،

ثُمَّ: سپس

اقْضُوآ ا: پایان دهید

اِلَیَّ: به (حیات) من

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (69)

وَ لا تُنْظِرُونِ: و مهلت ندهید مرا.

ص:57

72 فَاِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَماسَأَلْتُکُمْ مِنْ اَجْرٍ اِنْ اَجْرِیَ اِلاّ عَلَی اللّهِ وَ اُمِرْتُ اَنْ اَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمینَ

فَاِنْ: پس اگر

تَوَلَّیْتُمْ: روی گردانید،

فَما سَأَلْتُکُمْ: پس نمی خواهم از شما

مِنْ اَجْرٍ: هیچ مزدی.

اِنْ اَجْرِیَ: نیست مزد من

اِلاّ عَلَی: مگر بر

اللّهِ: خدا.

وَ اُمِرْتُ: و مأمور شده ام

اَنْ اَکُونَ: که باشم

مِنَ الْمُسْلِمینَ: از مسلمانان، تسلیم شدگان.

(70) جلد 11 سوره یونس

73 فَکَذَّبُوهُ فَنَجَّیْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَ جَعَلْناهُمْ خَلاآئِفَ وَ اَغْرَقْنَا الَّذینَ کَذَّبُوا بِاآیاتِنا فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرینَ

ص:58

فَکَذَّبُوهُ: پس تکذیب کردند او را،

فَنَجَّیْناهُ: پس نجات دادیم او را

وَ مَنْ مَعَهُ: و کسانی را که با او

فِی الْفُلْکِ: در کشتی (بودند)

وَ جَعَلْناهُمْ: و قرار دادیم آن ها را

خَلاآئِفَ: جانشینان ،

وَ اَغْرَقْنَا: و غرق نمودیم

الَّذینَ: کسانی را که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِآیاتِنا: آیات ما را.

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (71)

فَانْظُرْ: پس ببین

کَیْفَ کانَ: چگونه بود

عاقِبَةُ: عاقبت

الْمُنْذَرینَ: بیم داده شدگان.

74 ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِ رُسُلاً اِلی قَوْمِهِمْ

ص:59

فَجاآؤوُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَما کانُوا لِیُؤْمِنُوا بِما کَذَّبُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ کَذلِکَ نَطْبَعُ عَلی قُلُوبِ الْمُعْتَدینَ

ثُمَّ بَعَثْنا: سپس برانگیختیم

مِنْ بَعْدِهِ رُسُلاً: از بعد او رسولانی

اِلی قَوْمِهِمْ: به سوی قومشان

فَجآؤوُهُمْ: پس آمدند آن ها

بِالْبَیِّناتِ: با دلائل روشن،

فَما کانُوا: پس (بر آن) نبودند

(72) جلد 11 سوره یونس

لِیُؤْمِنُوا: تا ایمان بیاورند

بِما: به آن چه

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِهِ مِنْ قَبْلُ: به آن از قبل.

کَذلِکَ: این چنین

نَطْبَعُ عَلی: مهر می نهیم بر

قُلُوبِ: دل های

الْمُعْتَدینَ: تجاوزکاران.

ص:60

76 فَلَمّا جاآءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا قالُواآ اِنَّ هذا لَسِحْرٌ مُبینٌ

فَلَمّا: پس وقتی که

جآءَهُمُ: آمد آن ها را

الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا: حق از جانب ما،

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (73)

قالُوآ: گفتند:

اِنَّ هذا: به درستی که این

لَسِحْرٌ مُبینٌ: سحری آشکار است.

77 قالَ مُوسی اَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمّا جاآءَکُمْ اَسِحْرٌ هذا وَ لا یُفْلِحُ السّاحِرُونَ

قالَ مُوسی: گفت: موسی

اَتَقُولُونَ: آیا می گویید

لِلْحَقِّ لَمّا: حق را وقتی که

جآءَکُمْ: آمد شما را؟

اَسِحْرٌ هذا: آیا سحر است این؟

ص:61

وَ لا یُفْلِحُ: در حالی که رستگار نمی شوند

السّاحِرُونَ: ساحران.

(74) جلد 11 سوره یونس

94 فَاِنْ کُنْتَ فی شَکٍّ مِمّاآ اَنْزَلْناآ اِلَیْکَ فَاسْئَلِ الَّذینَ یَقْرَؤوُنَ الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکَ لَقَدْجاآءَکَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرینَ

فَاِنْ کُنْتَ: پس اگر بودی

فی شَکٍّ: در شک

مِمّآ: از آن چه

اَنْزَلْنآ: نازل نمودیم

اِلَیْکَ: به سوی تو،

فَاسْئَلِ: پس سؤال کن

الَّذینَ: از آنان که

یَقْرَؤوُنَ: می خوانند

الْکِتابَ: کتابِ (آسمانی)

مِنْ قَبْلِکَ: پیشین را

ص:62

لَقَدْ: هر آینه به طور قطع

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (75)

جآءَکَ: آمده تو را

الْحَقُّ: حق

مِنْ رَبِّکَ: از جانب پروردگارت،

فَلا تَکُونَنَّ: پس نباش

مِنَ الْمُمْتَرینَ: از تردیدکنندگان.

95 وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِاآیاتِ اللّهِ فَتَکُونَ مِنَ الْخاسِرینَ

وَ لا تَکُونَنَّ: و نباش

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

کَذَّبُوا: تکذیب نمودند

بِآیاتِ اللّهِ: آیات خدا را،

فَتَکُونَ: پس می شوی

مِنَ الْخاسِرینَ: از زیانکاران .

(76) جلد 11 سوره یونس

ص:63

96 اِنَّ الَّذینَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ کَلِمَةُ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

حَقَّتْ: تحقّق یافته

عَلَیْهِمْ: برایشان

کَلِمَةُ: کلمه، سخن

رَبِّکَ: پروردگارت،

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

97 وَ لَوْ جاآءَتْهُمْ کُلُّ ایَةٍ حَتّی یَرَوُا الْعَذابَ الاَْلیمَ

وَ لَوْ: و هر چند

جآءَتْهُمْ: بیاید ایشان را

کُلُّ: تمام

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (77)

ایَةٍ: آیات، نشانه ها،

حَتّی یَرَوُا: تا ببینند

الْعَذابَ الاَْلیمَ: عذاب دردناک را.

ص:64

98 فَلَوْلا کانَتْ قَرْیَةٌ امَنَتْ فَنَفَعَهاآ ایمانُهاآ اِلاّ قَوْمَ یُونُسَ لَمّآ امَنُوا کَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ مَتَّعْناهُمْ اِلی حینٍ

فَلَوْلا کانَتْ: پس چرا نبود

قَرْیَةٌ: شهری

امَنَتْ: که ایمان آوَرَد،

فَنَفَعَهآ: پس سود دهد به او

ایمانُهآ: ایمانش؟

اِلاّ قَوْمَ یُونُسَ: مگر قوم یونس

لَمّآ: وقتی که

(78) جلد 11 سوره یونس

امَنُوا: ایمان آوردند

کَشَفْنا: برطرف ساختیم

عَنْهُمْ: از آن ها

عَذابَ: عذاب

الْخِزْیِ: رسواکننده را

فِی الْحَیوةِ: در زندگانی

ص:65

الدُّنْیا: دنیا،

وَ مَتَّعْناهُمْ: و بهره مند ساختیم آن ها را

اِلی حینٍ: تا مدّت معیّنی.

99 وَ لَوْ شاآءَ رَبُّکَ لاَمَنَ مَنْ فِی الاَْرْضِ کُلُّهُمْ جَمیعا اَفَاَنْتَ تُکْرِهُ النّاسَ حَتّی یَکُونُوا مُؤْمِنینَ

وَ لَوْ شآءَ: و اگر می خواست

رَبُّکَ: پروردگار تو،

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (79)

لاَمَنَ: هر آینه ایمان می آوردند

مَنْ فِی: کسانی که در

الاَْرْضِ: زمین هستند

کُلُّهُمْ: همه شان

جَمیعا: جمیعا.

اَفَاَنْتَ: آیا پس تو

تُکْرِهُ: مجبور می کنی

النّاسَ: مردم را

ص:66

حَتّی: تا

یَکُونُوا مُؤْمِنینَ: ایمان بیاورند؟

100 وَ ما کانَ لِنَفْسٍ اَنْ تُؤْمِنَ اِلاّ بِاِذْنِ اللّهِ وَ یَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذینَ لا یَعْقِلُونَ

وَ ما کانَ: و نباشد

(80) جلد 11 سوره یونس

لِنَفْسٍ: برای هیچ نفسی،

اَنْ تُؤْمِنَ: که ایمان بیاورد،

اِلاّ بِاِذْنِ: مگر به اجازه

اللّهِ: خدا.

وَ یَجْعَلُ: و قرار می دهد

الرِّجْسَ: پلیدی را

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

لا یَعْقِلُونَ: عقل ندارند، نمی اندیشند.

101 قُلِ انْظُرُوا ماذا فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما

ص:67

تُغْنِی الاْیاتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ

قُلِ انْظُرُوا: بگو: بنگرید

ماذا فِی: چیست در

السَّمواتِ: آسمان ها

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (81)

وَ الاَْرْضِ: و زمین؟

وَ ما تُغْنِی: و بی نیاز نمی کند

الاْیاتُ: آیات، نشانه ها

وَ النُّذُرُ: و بیم دادن ها

عَنْ قَوْمٍ: از قومی که

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

104 قُلْ یآ اَیُّهَا النّاسُ اِنْ کُنْتُمْ فی شَکٍّ مِنْ دینی فَلا اَعْبُدُالَّذینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لکِنْ اَعْبُدُ اللّهَ الَّذی یَتَوَفّیکُمْ وَاُمِرْتُ اَنْ اَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

قُلْ: بگو:

یآ اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

ص:68

اِنْ کُنْتُمْ: اگر باشید

فی شَکٍّ: در شک

(82) جلد 11 سوره یونس

مِنْ: از

دینی: دین من،

فَلا اَعْبُدُ: پس نمی پرستم

الَّذینَ: کسانی را که

تَعْبُدُونَ: شما می پرستید

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا،

وَ لکِنْ: ولیکن

اَعْبُدُ: می پرستم

اللّهَ: خدایی را

الَّذی: که

یَتَوَفّیکُمْ: می میراند شما را،

وَ اُمِرْتُ: و مأمور شده ام

اَنْ: که

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (83)

ص:69

اَکُونَ: باشم

مِنَ: از

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان.

105 وَ اَنْ اَقِمْ وَجْهَکَ لِلدّینِ حَنیفا وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکینَ

وَ اَنْ: و این که

اَقِمْ: استوار بدار، متوجّه ساز

وَجْهَکَ: رویت را

لِلدّینِ: به دینی که

حَنیفا: حنیف است

وَ لا تَکُونَنَّ: و نباش

مِنَ: از

الْمُشْرِکینَ: مشرکان.

(84) جلد 11 سوره یونس

106 وَ لاتَدْعُ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لایَنْفَعُکَ وَ لایَضُرُّکَ

ص:70

فَاِنْ فَعَلْتَ فَاِنَّکَ اِذا مِنَ الظّالِمینَ

وَ لا تَدْعُ: و نخوان

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

ما: چیزی را که

لایَنْفَعُکَ: نه سود می رساند به تو،

وَ لا یَضُرُّکَ: و نه ضرری دارد برای تو.

فَاِنْ: پس اگر

فَعَلْتَ: انجام دادی،

فَاِنَّکَ: پس همانا تو

اِذا: در آن هنگام

مِنَ: از

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (85)

الظّالِمینَ: ستمکاران (خواهی بود).

107 وَ اِنْ یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَآهُ اِلاّ هُوَ وَ اِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رآدَّ لِفَضْلِهِ یُصیبُ بِهِ مَنْ

ص:71

یَشآءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ

وَ اِنْ یَمْسَسْکَ: و اگر برساند به تو

اللّهُ بِضُرٍّ: خداوند ضرری را،

فَلا کاشِفَ: پس برطرف کننده ای نیست

لَآهُ اِلاّ هُوَ: آن را مگر او.

وَ اِنْ یُرِدْکَ: و اگر اراده کند برای تو

بِخَیْرٍ: خیری را،

فَلا رآدَّ لِفَضْلِهِ: پس بازدارنده ای نیست فضلش را.

یُصیبُ بِهِ: می رساند آن را

مَنْ یَشآ ءُ: به هر که بخواهد

(86) جلد 11 سوره یونس

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش،

وَ هُوَ الْغَفُورُ: و او آمرزنده

الرَّحیمُ: مهربان است.

108 قُلْ یا اَیُّهَا النّاسُ قَدْ جاآءَکُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنِ اهْتَدی فَاِنَّما یَهْتَدی لِنِفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَاِنَّما

ص:72

َضِلُّ عَلَیْها وَ ماآ اَنَا عَلَیْکُمْ بِوَکیلٍ

قُلْ یا اَیُّهَا: بگو: ای

النّاسُ قَدْ: مردم! به تحقیق

جآءَکُمُ الْحَقُّ: آمده شما را حق

مِنْ رَبِّکُمْ: از جانب پروردگارتان،

فَمَنِ: پس هر کس

اهْتَدی: هدایت یابد

فَاِنَّما: جز این نیست که

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (87)

یَهْتَدی: هدایت شده

لِنِفْسِهِ: برای خودش،

وَ مَنْ ضَلَّ: و هرکس گمراه گردد

فَاِنَّما: جز این نیست که

یَضِلُّ: گمراه شده

عَلَیْها: (به زبان خودش).

وَ مآ اَنَا: و من نیستم

عَلَیْکُمْ بِوَکیلٍ: بر شما وکیل.

ص:73

109 وَاتَّبِعْ مایُوحیآ اِلَیْکَ وَاصْبِرْ حَتّی یَحْکُمَ اللّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ

وَ اتَّبِعْ: و پیروی کن

ما یُوحیآ: از آن چه وحی می شود

اِلَیْکَ: به سوی تو،

وَ اصْبِرْ حَتّی: و صبر کن تا

(88) جلد 11 سوره یونس

یَحْکُمَ اللّهُ: حکم کند خدا،

وَ هُوَ خَیْرُ: و او بهترین

الْحاکِمینَ: حکم کنندگان است.

ص:74

سوره یونس لغات و مفاهیم قرآن کریم (89)

«سوره هود»

1 الآر کِتبٌ اُحْکِمَتْ ءَایتُهُ ثُمَ فُصِّلَتْ مِنْ لَّدُنْ حَکیمٍ خَبیرٍ

الآر: از حروف مقطّعه

کِتبٌ: (این) کتابی است

اُحْکِمَتْ: که استوار گشته

ءَایتُهُ: آیاتش،

ثُمَّ: سپس

فُصِّلَتْ: تشریح شده

مِنْ لَّدُنْ: از نزد

حَکیمٍ خَبیرٍ: حکیمی آگاه.

2 اَلاَّ تَعْبُدُوآاْ اِلاَّاللّهَ اِنَّنیلَکُمْ مِنْهُ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ

اَلاَّ تَعْبُدُوآاْ: این که نپرستید

(90) جلد 11 سوره هود

اِلاَّ اللّهَ: مگر خدا را.

اِنَّنی: همانا من

ص:75

لَکُمْ: برای شما

مِنْهُ نَذیرٌ: از جانب او بیم دهنده

وَ بَشیرٌ: و بشارت دهنده ام.

3 وَ اَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوآا اِلَیْهِ یُمَتِّعْکُمْ مَّتعا حَسَنا اِلی اَجَلٍ مُّسَمّیً وَیُؤْتِ کُلَّ ذی فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ اِنْ تَوَلَّوْا فَاِنّی اَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ کَبیرٍ

وَ اَنِ: و این که

اسْتَغْفِرُوا: آمرزش بطلبید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان،

ثُمَّ تُوبُوآ ا: سپس بازگردید

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (91)

اِلَیْهِ: به سوی او

یُمَتِّعْکُمْ: (تا) بهره مند سازد شما را

مَّتعا حَسَنا: بهره ای نیکو،

اِلی اَجَلٍ: تا مدّت

ص:76

مُّسَمّیً: نامبرده شده، معیّن،

وَ یُؤْتِ کُلَّ: و بدهد به هر

ذی فَضْلٍ: صاحب فضلی

فَضْلَهُ: فضلش را.

وَ اِنْ: و اگر

تَوَلَّوْا: روی گردان شوید،

فَاِنّی: پس همانا من

اَخافُ: می ترسم

عَلَیْکُمْ: بر شما

عَذابَ یَوْمٍ: از عذاب روزی که

(92) جلد 11 سوره هود

کَبیرٍ: بزرگ است.

4 اِلَی اللّهِ مَرْجِعُکُمْ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

اِلَی اللّهِ: به سوی خداست

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما،

وَ هُوَ عَلی: و او بر

ص:77

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

قَدیرٌ: قادر است.

5 اَلاَ آ اِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُوا مِنْهُ اَلا حینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیابَهُمْ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ اِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

اَلاَ آ: آگاه باشید

اِنَّهُمْ: همانا ایشان

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (93)

یَثْنُونَ: در کنار هم قرار می دهند

صُدُورَهُمْ: سینه هایشان را

لِیَسْتَخْفُوا: تا پنهان کنند

مِنْهُ: از او.

اَلا: آگاه باشید

حینَ: آن هنگام که

یَسْتَغْشُونَ: پرده خویش کنند

ثِیابَهُمْ: لباس هایشان را،

ص:78

یَعْلَمُ: می داند

ما: آن چه را

یُسِرُّونَ: پنهان می کنند

وَ ما: و آن چه را

یُعْلِنُونَ: آشکار می کنند.

اِنَّهُ عَلیمٌ: همانا او داناست

(94) جلد 11 سوره هود

بِذاتِ الصُّدُورِ: به درون سینه ها.

«پایان جزء 11»

ص:79

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (95)

6 وَ ما مِنْ داآ بَّةٍ فِی الاَْرْضِ اِلاّ عَلَی اللّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَهاکُلٌّ فِی کِتابٍ مُبینٍ

وَ ما مِنْ: و نیست هیچ

دآ بَّةٍ: جنبنده ای

فِی الاَْرْضِ: در زمین

اِلاّ عَلَی: مگر بر (عهده)

اللّهِ: خداست

رِزْقُها: روزی اش،

وَ یَعْلَمُ: و می داند

مُسْتَقَرَّها: جای همیشگی اش

وَ مُسْتَوْدَعَها: و جای موقتی اش را.

کُلٌّ فِی: همه در

کِتابٍ: کتابی

مُبینٍ: آشکار است.

(96) جلد 12 سوره هود

11 اِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحتِ اُولآئِکَ

ص:80

لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ اَجْرٌ کَبیرٌ

اِلاَّ الَّذینَ: مگر کسانی که

صَبَرُوا: صبر کردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّلِحتِ: عمل صالح،

اُولآئِکَ: آنان

لَهُمْ: برای ایشان است

مَغْفِرَةٌ: آمرزشی

وَ اَجْرٌ: و اجری

کَبیرٌ: بزرگ.

13 اَمْ یَقُولُونَ افْتَریهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (97)

مِثْلِهِ مُفْتَرَیاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّه اِنْ کُنْتُمْ صدِقینَ

اَمْ یَقُولُونَ: یا می گویند:

افْتَریهُ: دروغ بسته او.

ص:81

قُلْ: بگو:

فَأْتُوا: پس بیاورید

بِعَشْرِ: ده

سُوَرٍ مِثْلِهِ: سوره مثل آن

مُفْتَرَیاتٍ: به دروغ

وَادْعُوا: و بخوانید

مَنِ: کسانی را که

اسْتَطَعْتُمْ: می توانید

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّه: خدا،

(98) جلد 12 سوره هود

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

صدِقینَ: راستگو.

14 فَاِلَّمْ یَسْتَجیبُوا لَکُمْ فَاعْلَمُوآا اَنَّماآ اُنْزِلَ بِعِلْمِ اللّهِ وَ اَنْ لااِلهَ اِلاّ هُوَ فَهَلْ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

فَاِلَّمْ یَسْتَجیبُوا: پس اگر استجابت نکردند

ص:82

لَکُمْ: شما را،

فَاعْلَمُوآ ا: پس بدانید

اَنَّمآ: که آن چه

اُنْزِلَ: نازل شده

بِعِلْمِ اللّهِ: به علم خداست.

وَ اَنْ لا: و این که نیست

اِلهَ: معبودی

اِلاّ هُوَ: جز او.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (99)

فَهَلْ اَنْتُمْ: پس آیا شما

مُسْلِمُونَ: تسلیم می شوید؟

15 مَنْ کانَ یُریدُ الْحَیوةَ الدُّنْیا وَ زینَتَها نُوَفِّ اِلَیْهِمْ اَعْمالَهُمْ فیها وَ هُمْ فیها لا یُبْخَسُونَ

مَنْ: کسانی که

کانَ یُریدُ: بخواهند

الْحَیوةَ: زندگانی

ص:83

الدُّنْیا: دنیا را

وَ زینَتَها: و زینت ان را،

نُوَفِّ: به طور تمام می دهیم

اِلَیْهِمْ: به آن ها

اَعْمالَهُمْ: (مزد) اعمالشان را

فیها: در آن،

(100) جلد 12 سوره هود

وَ هُمْ فیها: و ایشان در آن

لا یُبْخَسُونَ: (چیزی) کم و کاست داده نمی شوند.

25 وَ لَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحا اِلی قَوْمِهِ اِنّی لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اَرْسَلْنا: فرستادیم ما

نُوحا اِلی: نوح را به سوی

قَوْمِهِ: قومش،

اِنّی: به درستی که من

ص:84

لَکُمْ: برای شما

نَذیرٌ مُبینٌ: بیم دهنده آشکارم.

26 اَنْ لا تَعْبُدُوآا اِلاَّ اللّهَ اِنّی اَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (101)

یَوْمٍ اَلیمٍ

اَنْ لا تَعْبُدُوآا: این که نپرستید

اِلاَّ اللّهَ: مگر خدا را.

اِنّی: همانا من

اَخافُ: می ترسم

عَلَیْکُمْ: برای شما

عَذابَ: از عذاب

یَوْمٍ اَلیمٍ: روزی دردناک.

27 فَقالَ الْمَلاَُالَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِه ما نَریکَ اِلاّ بَشَرا مِثْلَنا وَ ما نَریکَ اتَّبَعَکَ اِلاَّالَّذینَ هُمْ اَراذِلُنا بَادِیَ الرَّأْیِ وَ ما نَری لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ

ص:85

نَظُنُّکُمْ کذِبینَ

فَقالَ: پس گفتند:

(102) جلد 12 سوره هود

الْمَلاَُ: اشراف، افراد چشم پُرکن

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر بودند،

مِنْ قَوْمِه: از قومش،

ما نَریکَ: ما نمی بینیم تو را

اِلاّ بَشَرا: مگر بشری

مِثْلَنا: مثل خودمان،

وَ ما نَریکَ: و نمی بینیم

اتَّبَعَکَ: (کسانی را که) پیروی کردند از تو

اِلاَّالَّذینَ هُمْ: مگر کسانی که ایشان

اَراذِلُنا: اراذِل ساده لوح ما

بَادِیَ الرَّأْیِ: و افراد زودباور ما هستند.

وَ ما نَری: و نمی بینیم

لَکُمْ: شما را

ص:86

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (103)

عَلَیْنا: نسبت به خودمان

مِنْ فَضْلٍ: هیچ برتری ای باشد

بَلْ نَظُنُّکُمْ: بلکه گمان می کنیم شما

کذِبینَ: دروغگویید.

28 قالَ یقَوْمِ اَرَءَیْتُمْ اِنْ کُنْتُ عَلی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبّی وَ اتینیرَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّیَتْ عَلَیْکُمْ اَنُلْزِمُکُمُوها وَ اَنْتُمْ لَها کرِهُونَ

قالَ: (نوح) گفت:

یقَوْمِ: ای قوم من!

اَرَءَیْتُمْ: آیا دیده اید؟ (خبر دهید به من)

اِنْ کُنْتُ: اگر باشم

عَلی بَیِّنَةٍ: اگر باشم

مِنْ رَبّی: از جانب پروردگارم،

(104) جلد 12 سوره هود

وَ اتینی: و داده باشد به من

رَحْمَةً: رحمتی

ص:87

مِنْ عِنْدِهِ: از نزد خودش،

فَعُمِّیَتْ: پس پنهان باشد

عَلَیْکُمْ: از شما،

اَنُلْزِمُکُمُوها: آیا می توانیم به آن ملزمتان کنیم

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

لَها کرِهُونَ: بر آن اکراه دارید؟

29 وَ یقَوْمِ لاآ اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مالاً اِنْ اَجْرِیَ اِلاّ عَلَی اللّهِ وَ ماآ اَنَا بِطارِدِ الَّذینَ ءَامَنُوآا اِنَّهُمْ مُلقُوا رَبِّهِمْ وَ لکِنّی آ اَریکُمْ قَوْما تَجْهَلُونَ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

لاآ اَسْئَلُکُمْ: نمی خواهم از شما

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (105)

عَلَیْهِ مالاً: بر آن مالی را،

اِنْ اَجْرِیَ: نیست پاداش من

اِلاّ عَلَی اللّهِ: مگر بر خدا.

وَ مآ اَنَا بِطارِدِ: و من طردکننده نیستم

ص:88

الَّذینَ: کسانی را که

ءَامَنُوآا: ایمان آوردند،

اِنَّهُمْ: به درستی که آن ها

مُلقُوا: ملاقات کنند

رَبِّهِمْ: پروردگارشان را

وَ لکِنّیآ: ولیکن من

اَریکُمْ: می بینم شما را

قَوْما: قومی

تَجْهَلُونَ: جاهل.

(106) جلد 12 سوره هود

30 وَ یقَوْمِ مَنْ یَنْصُرُنی مِنَ اللّهِ اِنْ طَرَدْتُّهُمْ اَفَلا تَذَکَّرُونَ

وَ یقَوْمِ: و نمی گویم

مَنْ: به شما

یَنْصُرُنی: نزد من است

مِنَ اللّهِ: (در برابر عذاب) خدا

ص:89

اِنْ طَرَدْتُّهُمْ: اگر طرد کنم آن ها را؟

اَفَلا تَذَکَّرُونَ: آیا پس متذکّر نمی شوید؟

31 وَ لاآ اَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزاآئِنُ اللّهِ وَ لاآ اَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لاآ اَقُولُ اِنّی مَلَکٌ وَ لاآ اَقُولُ لِلَّذینَ تَزْدَریآ اَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللّهُ خَیْرا اللّهُ اَعْلَمُ بِما فی اَنْفُسِهِمْ اِنّیآ اِذًا لَّمِنَ الظّلِمینَ

وَ لاآ اَقُولُ: و نمی گویم

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (107)

لَکُمْ: به شما

عِنْدی: نزد من است

خَزاآئِنُ اللّهِ: گنج های خدا،

وَ لاآ اَعْلَمُ: و نمی دانم

الْغَیْبَ: غیب

وَ لاآ اَقُولُ: و نمی گویم

اِنّی مَلَکٌ: که من فرشته ام

وَ لاآ اَقُولُ: و نمی گویم

ص:90

لِلَّذینَ: به کسانی که

تَزْدَریآ: خوار می آیند

اَعْیُنُکُمْ: به چشم شما

لَنْ یُؤْتِیَهُمُ: هرگز عطا نمی کند به آن ها

اللّهُ: خداوند

خَیْرا: خیری را.

(108) جلد 12 سوره هود

اللّهُ: خداوند

اَعْلَمُ: داناتر است

بِما فی: به آن چه در

اَنْفُسِهِمْ: نفسشان است.

اِنّی آ: به درستی که من

اِذًا لَّمِنَ: در این هنگام از

الظّلِمینَ: ستمکاران خواهم بود.

32 قالُوا ینُوحُ قَدْ جدَلْتَنا فَاَکْثَرْتَ جِدلَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُناآ اِنْ کُنْتَ مِنَ الصّدِقینَ

ص:91

قالُوا ینُوحُ: گفتند: ای نوح!

قَدْ: به تحقیق

جدَلْتَنا: مجادله کردی با ما

فَاَکْثَرْتَ: پس زیاد کردی

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (109)

جِدلَنا: مجادله را با ما (جرّ و بحث نمودی)،

فَأْتِنا: پس بیاور برای ما

بِما: آن چه را

تَعِدُنآ: وعده می دهی به ما

اِنْ کُنْتَ: اگر هستی

مِنَ الصّدِقینَ: را راستگویان.

33 قالَ اِنَّما یَأْتیکُمْ بِهِ اللّهُ اِنْ شاآءَ وَ ماآ اَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ

قالَ: (نوح) گفت:

اِنَّما: جز این نیست که

یَأْتیکُمْ بِهِ: می آورد آن را

ص:92

اللّهُ: خداوند

اِنْ شآءَ: اگر بخواهد

(110) جلد 12 سوره هود

وَ مآ اَنْتُمْ: و نیستید شما

بِمُعْجِزینَ: عاجزکننده (خدا).

34 وَ لا یَنْفَعُکُمْ نُصْحآی اِنْ اَرَدْتُ اَنْ اَنْصَحَ لَکُمْ اِنْ کانَ اللّهُ یُریدُاَنْ یُغْوِیَکُمْ هُوَرَبُّکُمْ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

وَ لا یَنْفَعُکُمْ: و سود نمی دهد به شما

نُصْحآی: نصیحت من

اِنْ اَرَدْتُ: اگر اراده کنم، بخواهم

اَنْ اَنْصَحَ: که نصیحت کنم

لَکُمْ: شما را

اِنْ کانَ: اگر باشد

اللّهُ: خداوند

یُریدُ اَنْ: که بخواهد

یُغْوِیَکُمْ: گمراه سازد شما را.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (111)

ص:93

هُوَ رَبُّکُمْ: او پروردگار شماست

وَ اِلَیْهِ: و به سویش

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

35 اَمْ یَقُولُونَ افْتَریهُ قُلْ اِنِ افْتَرَیْتُهُ فَعَلَیَّ اِجْرامی وَ اَنَا بَرِیآءٌ مِمّا تُجْرِمُونَ

اَمْ یَقُولُونَ: یا می گویند:

افْتَریهُ: دروغ بسته او

قُلْ اِنِ: بگو: اگر

افْتَرَیْتُهُ: دروغ بسته باشم آن را

فَعَلَیَّ: پس بر من است

اِجْرامی: گناهم

وَ اَنَا بَرِی آءٌ: و من بیزارم

مِمّا تُجْرِمُونَ: از آن چه گناه می کنید.

(112) جلد 12 سوره هود

36 وَ اُوحِیَ اِلی نُوحٍ اَنَّهُ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ اِلاّ

ص:94

مَنْ قَدْ ءَامَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِماکانُوا یَفْعَلُونَ

وَ اُوحِیَ: و وحی شد

اِلی نُوحٍ: به نوح

اَنَّهُ: که همانا

لَنْ یُؤْمِنَ: هرگز ایمان نمی آورند

مِنْ قَوْمِکَ: از قومت،

اِلاّ مَنْ: مگر کسانی که

قَدْ: به تحقیق

ءَامَنَ: ایمان آورده اند (تاکنون)،

فَلا تَبْتَئِسْ: پس غمگین مباش

بِما: از آن چه که

کانُوا یَفْعَلُونَ: انجام می دادند.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (113)

37 وَاصْنَعِ الْفُلْکَ بِاَعْیُنِنا وَ وَحْیِنا وَ لاتُخطِبْنی فِی الَّذینَ ظَلَمُوآا اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ

وَ اصْنَعِ الْفُلْکَ: و بساز کشتی

ص:95

بِاَعْیُنِنا: با نظارت ما

وَ وَحْیِنا: و طبق وحی ما

وَ لا تُخطِبْنی: و سخن نگو با من

فِی الَّذینَ: در مورد کسانی که

ظَلَمُوآا: ظلم کردند،

اِنَّهُمْ: به درستی که ایشان

مُغْرَقُونَ: غرق شدنی هستند.

38 وَ یَصْنَعُ الْفُلْکَ وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلاَءٌ مِنْ قَوْمِه سَخِرُوا مِنْهُ قالَ اِنْ تَسْخَرُوا مِنّافَاِنّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ

(114) جلد 12 سوره هود

کَما تَسْخَرُونَ

وَ یَصْنَعُ الْفُلْکَ: و می ساخت کشتی

وَ کُلَّما مَرَّ: و هر وقت می گذشتند

عَلَیْهِ مَلاَءٌ: بر او اشرافی

مِنْ قَوْمِه: از قومش،

سَخِرُوا: مسخره می کردند

ص:96

مِنْهُ: او را.

قالَ اِنْ: گفت: اگر

تَسْخَرُوا: مسخره کنید

مِنّا: ما را،

فَاِنّا: پس همانا ما

نَسْخَرُ: مسخره می کنیم

مِنْکُمْ: شما را

کَما: همان گونه که

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (115)

تَسْخَرُونَ: مسخره می کنید.

39 فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ یَحِلُّ عَلَیْهِ عَذابٌ مُقیمٌ

فَسَوْفَ: پس به زودی

تَعْلَمُونَ: می دانید

مَنْ یَأْتیهِ: سراغ چه کسی می آید آن

عَذابٌ: عذاب

ص:97

یُخْزیهِ: که خوار می کند او را

وَ یَحِلُّ عَلَیْهِ: و فرامی گیرد او را

عَذابٌ: عذابی

مُقیمٌ: دیرپا، جاودانه.

40 حَتّی آ اِذا جاآءَ اَمْرُنا وَفارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ

(116) جلد 12 سوره هود

فیها مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَ اَهْلَکَ اِلاّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ ءَامَنَ وَ ماآ ءَامَنَ مَعَهآُ اِلاّ قَلیلٌ

حَتّی آ اِذا: تا آن گاه که

جآءَ اَمْرُنا: آمد امر ما

وَفارَ التَّنُّورُ: و فوران کرد تنور

قُلْنَا: گفتیم: (به نوح)

احْمِلْ: حمل کن

فیها مِنْ کُلٍّ: در آن از هر

زَوْجَیْنِ: زوجی

اثْنَیْنِ: دو تا (نر و ماده)

ص:98

وَ اَهْلَکَ: و خانواده ات را

اِلاّ مَنْ: مگر کسانی که

سَبَقَ: گذشت

عَلَیْهِ الْقَوْلُ: بر او قول

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (117)

وَ مَنْ: و کسانی را که

ءَامَنَ: ایمان آوردند.

وَ مآ ءَامَنَ: و ایمان نیاوردند

مَعَهآُ: با او

اِلاّ قَلیلٌ: مگر عدّه کمی.

41 وَ قالَ ارْکَبُوا فیها بِسْمِ اللّهِ مَجْریها وَ مُرْسها اِنَّ رَبّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ

وَ قالَ: و گفت:

ارْکَبُوا: سوار شوید

فیها: در آن

بِسْمِ اللّهِ: به نام خدایی که

ص:99

مَجْریها: حرکت دادن آن (با اوست)

وَ مُرْسها: و لنگر انداختن و توقف آن (با اوست).

(118) جلد 12 سوره هود

اِنَّ: به درستی که

رَبّی: پروردگارم

لَغَفُورٌ: هر آینه آمرزنده

رَحیمٌ: و رحیم است.

42 وَ هِیَ تَجْرِی بِهِمْ فی مَوْجٍ کَالْجِبالِ وَ نادی نُوحٌ نُ ابْنَهُ وَ کانَ فی مَعْزِلٍ یبُنَیَّ ارْکَبْ مَّعَنا وَ لاتَکُنْ مَعَ الْکفِرینَ

وَ هِیَ تَجْرِی: و آن می بُرد

بِهِمْ فی مَوْجٍ: آن ها را در موجی

کَالْجِبالِ: چون کوه ها

وَ نادی: و نداد داد

نُوحٌ ابْنَهُ: نوح پسرش را

وَ کانَ فی: در حالی که بود در

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (119)

ص:100

مَعْزِلٍ: گوشه ای

یبُنَیَّ: ای پسرم!

ارْکَبْ: سوار شو

مَّعَنا: با ما

وَ لا تَکُنْ: و نباش

مَعَ الْکفِرینَ: با کافران.

43 قالَ سَئَاویآ اِلی جَبَلٍ یَعْصِمُنی مِنَ الْماآءِ قالَ لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ اَمْرِاللّهِ اِلاّمَنْ رَّحِمَ وَ حالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکانَ مِنَ الْمُغْرَقینَ

قالَ: گفت:

سَئَاویآ: پناه می برم

اِلی جَبَلٍ: به کوهی

یَعْصِمُنی: که نگهداری می کند

(120) جلد 12 سوره هود

مِنَ الْمآءِ: از آب.

قالَ: گفت:

ص:101

لا عاصِمَ: هیچ نگاهدارنده ای نیست

الْیَوْمَ: امروز

مِنْ اَمْرِ: (در برابر) امر

اللّهِ: خدا

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

رَّحِمَ: رحم کند (خدا بر او)

وَ حالَ: و حائل شد

بَیْنَهُمَا: بین آن دو

الْمَوْجُ: موج

فَکانَ مِنَ: پس بود (او) از

الْمُغْرَقینَ: غرق شدگان.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (121)

44 وَ قیلَ یأَرْضُ ابْلَعی ماآءَکِ وَ یسَماآ ءُ اَقْلِعی وَ غیضَ الْماآ ءُ وَ قُضِیَ الاَْمْرُوَاسْتَوَتْ عَلَی الْجُودِیِّ وَ قیلَ بُعْدا لِلْقَوْمِ الظّلِمینَ

وَ قیلَ: و گفته شد:

ص:102

یأَرْضُ: ای زمین!

ابْلَعی مآءَکِ: فروبر آبت را

وَ یسَماآءُ: و ای آسمان!

اَقْلِعی: بازدار، خودداری کن

وَ غیضَ الْماآءُ: و فرو رفت آب

وَ قُضِیَ الاَْمْرُ: و پایان یافت کار

وَاسْتَوَتْ: و برآمد، پهلو گرفت

عَلَی الْجُودِیِّ: بر کوه جودی.

وَ قیلَ بُعْدا: و گفته شد دور باد

لِلْقَوْمِ الظّلِمینَ: قوم ستمگر.

(122) جلد 12 سوره هود

45 وَ نادی نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ اِنَّ ابْنی مِنْ اَهْلی وَ اِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ اَنْتَ اَحْکَمُ الْحکِمینَ

وَ نادی نُوحٌ: و ندا کرد نوح

رَبَّهُ: پروردگارش را

فَقالَ: پس گفت:

ص:103

رَبِّ: پروردگار من!

اِنَّ ابْنی: همانا پسرم

مِنْ اَهْلی: از خانواده من است

وَ اِنَّ: و به درستی که

وَعْدَکَ: وعده تو

الْحَقُّ: حق است

وَ اَنْتَ اَحْکَمُ: و تو بهترین

الْحکِمینَ: حکم کنندگانی.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (123)

46 قالَ ینُوحُ اِنَّهُ لَیْسَ مِنْ اَهْلِکَ اِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صلِحٍ فَلا تَسْئَلْنِ ما لَیْسَ لَکَ بِه عِلْمٌ اِنّی اَعِظُکَ اَنْ تَکُونَ مِنَ الْجهِلینَ

قالَ: گفت:

ینُوحُ: ای نوح!

اِنَّهُ لَیْسَ: همانا او نیست

مِنْ اَهْلِکَ: از خانواده تو،

ص:104

اِنَّهُ عَمَلٌ: به درستی که او کاری

غَیْرُ صلِحٍ: غیر صالح (می کرد)،

فَلا تَسْئَلْنِ: پس نخواه از من

ما لَیْسَ: چیزی را که نیست

لَکَ بِه: بر تو به آن

عِلْمٌ: علمی،

(124) جلد 12 سوره هود

اِنّی: همانا من

اَعِظُکَ: موعظه می کنم تو را

اَنْ تَکُونَ: که نباشی

مِنَ الْجهِلینَ: از جاهلان.

48 قیلَ ینُوحُ اهْبِطْ بِسَلمٍ مِنّا وَ بَرَکتٍ عَلَیْکَ وَ عَلیآ اُمَمٍ مِمَّنْ مَعَکَ وَ اُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُمْ مِنّا عَذابٌ اَلیمٌ

قیلَ: گفته شد:

ینُوحُ: ای نوح!

ص:105

اهْبِطْ: فرود آی

بِسَلمٍ: با درودی

مِنّا: از جانب ما

وَ بَرَکتٍ: و برکت هایی

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (125)

عَلَیْکَ: برای خودت

وَ عَلی آ اُمَمٍ: و بر امت هایی

مِمَّنْ: از کسانی که

مَعَکَ: همراه تواند،

وَ اُمَمٌ: و امت هایی (نیز هستند که)

سَنُمَتِّعُهُمْ: به زودی بهره مندشان خواهیم نمود

ثُمَّ یَمَسُّهُمْ: سپس می رسد به آن ها

مِنّا عَذابٌ: از ما عذابی

اَلیمٌ: دردناک.

50 وَ اِلی عادٍ اَخاهُمْ هُودا قالَ یقَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ اِنْ اَنْتُمْ اِلاّ مُفْتَرُونَ

ص:106

وَ اِلی: و به سوی

عادٍ: (قوم) عاد

(126) جلد 12 سوره هود

اَخاهُمْ: برادرشان

هُودا: هود را (فرستادیم).

قالَ یقَوْمِ: گفت: ای قوم من!

اعْبُدُوا اللّهَ: بپرستید خدا را

ما لَکُمْ: نیست برای شما

مِنْ اِلهٍ: هیچ معبودی

غَیْرُهُ: غیر از او،

اِنْ اَنْتُمْ: نیستید شما

اِلاّ مُفْتَرُونَ: مگر دروغ می بندید.

51 یقَوْمِ لاآاَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجْرااِنْ اَجْرِیَ اِلاّعَلَی الَّذی فَطَرَنیآ اَفَلا تَعْقِلُونَ

یقَوْمِ: ای قوم من!

لاآ اَسْئَلُکُمْ: نمی خواهم از شما

ص:107

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (127)

عَلَیْهِ اَجْرا: بر آن مزدی،

اِنْ اَجْرِیَ: مزد من نیست

اِلاّ عَلَی الَّذی: مگر بر آن که

فَطَرَنی آ: آفرید مرا،

اَفَلا تَعْقِلُونَ: آیا پس نمی فهمید؟

52 وَ یقَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوآا اِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماآءَ عَلَیْکُمْ مِدْرارا وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً اِلی قُوَّتِکُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمینَ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

اسْتَغْفِرُوا: طلب آمرزش کنید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان،

ثُمَّ: سپس

تُوبُوآا: بازگردید، توبه برید

(128) جلد 12 سوره هود

اِلَیْهِ: به سوی او

یُرْسِلِ: (تا) بفرستد

ص:108

السَّمآءَ عَلَیْکُمْ: (از) آسمان بر شما

مِدْرارا: بارانی فراوانی

وَ یَزِدْکُمْ: و بیفزاید بر شما

قُوَّةً: نیرویی

اِلی قُوَّتِکُمْ: بر نیرویتان

وَ لا تَتَوَلَّوْا: و روی برنگردانید

مُجْرِمینَ: گناهکارانه.

61 وَ اِلی ثَمُودَ اَخاهُمْ صلِحا قالَ یقَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ هُوَ اَنْشَأَکُمْ مِنَ الاَْرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فیها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ اِنَّ رَبّی قَریبٌ مُجیبٌ

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (129)

وَ اِلی ثَمُودَ: و به سوی (قوم) ثمود

اَخاهُمْ: برادرشان

صلِحا: صالح را (فرستادیم).

قالَ یقَوْمِ: گفت: ای قوم من!

ص:109

اعْبُدُوا اللّهَ: پرستش کنید اللّه را

ما لَکُمْ مِنْ: نیست برای شما هیچ

اِلهٍ غَیْرُهُ: معبودی غیر از او.

هُوَ: اوست

اَنْشَأَکُمْ: که آفرید شما را

مِنَ الاَْرْضِ: از زمین

وَ اسْتَعْمَرَکُمْ: و واگذار نمود آبادی آن را به شما

فیها: در آن

فَاسْتَغْفِرُوهُ: پس آمرزش بطلبید از او

ثُمَّ تُوبُوا: سپس بازگردید

(130) جلد 12 سوره هود

اِلَیْهِ: به سوی او،

اِنَّ رَبّی: به درستی که پروردگارم

قَریبٌ: نزدیک

مُجیبٌ: و اجابت کننده است.

62 قالُوا یصالِحُ قَدْ کُنْتَ فینا مَرْجُوّا قَبْلَ هذا

ص:110

اَتَنْهیناآ اَنْ نَعْبُدَ ما یَعْبُدُ ءَاباآؤُنا وَاِنَّنا لَفی شَکٍّ مِمّا تَدْعُوناآ اِلَیْهِ مُریبٍ

قالُوا یصالِحُ: گفتند: ای صالح!

قَدْ کُنْتَ: به تحقیق بودی

فینا مَرْجُوّا: در میان ما (مایه) امید

قَبْلَ هذا: قبل از این،

اَتَنْهینآ: آیا نهی می کنی ما را

اَنْ نَعْبُدَ: که نپرستیم

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (131)

ما: آن چه را که

یَعْبُدُ ءَابآؤُنا: می پرستیدند پدرانمان؟

وَ اِنَّنا لَفی: و همانا ما هر آینه در

شَکٍّ: شک و تردید هستیم

مِمّا تَدْعُونآ: از آن چه می خوانی ما را

اِلَیْهِ: به سوی آن،

مُریبٍ: شک کننده ایم.

ص:111

63 قالَ یقَوْمِ اَرَءَیْتُمْ اِنْ کُنْتُ عَلی بَیِّنَهٍ مِنْ رَبّی وَ ءَاتینی مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ یَنْصُرُنی مِنَ اللّهِ اِنْ عَصَیْتُهُ فَماتَزیدُونَنی غَیْرَ تَخْسیرٍ

قالَ: گفت:

یقَوْمِ: ای قوم من!

اَرَءَیْتُمْ: آیا دیدید (چه می گویید؟)

(132) جلد 12 سوره هود

اِنْ کُنْتُ: اگر باشم

عَلی بَیِّنَهٍ: بر دلیل روشنی

مِنْ رَبّی: از جانب پروردگارم،

وَ ءَاتینی: و داده باشد به من

مِنْهُ: از جانب خودش

رَحْمَةً: رحمتی،

فَمَنْ: پس چه کسی

یَنْصُرُنی: یاری می کند مرا

مِنَ اللّهِ: در برابر خدا

اِنْ: اگر

ص:112

عَصَیْتُهُ: نافرمانی کنم او را،

فَما تَزیدُونَنی: پس چیزی نمی افزایید بر من

غَیْرَ تَخْسیرٍ: جز خسران و زیان.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (133)

64 وَ یقَوْمِ هذِه ناقَةُ اللّهِ لَکُمْ ءَایَةً فَذَرُوها تَأْکُلْ فیآاَرْضِ اللّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوآءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ قَریبٌ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

هذِه ناقَةُ: این ناقه

اللّهِ: خداوند است

لَکُمْ: برای شما،

ءَایَةً: نشانه ای است

فَذَرُوها: پس رها کنید، بگذارید او را

تَأْکُلْ: بخورد

فیآ اَرْضِ: در زمین

اللّهِ: خدا

ص:113

وَ لا تَمَسُّوها: و نرسانید او را

بِسُوآءٍ: بدی ای، آزاری،

(134) جلد 12 سوره هود

فَیَأْخُذَکُمْ: پس می گیرد شما را

عَذابٌ: عذابی

قَریبٌ: نزدیک، به زودی.

65 فَعَقَرُوها فَقالَ تَمَتَّعُوا فی دارِکُمْ ثَلثَةَ اَیّامٍ ذلِکَ وَعْدٌ غَیْرُ مَکْذُوبٍ

فَعَقَرُوها: پس کشتند او را، ناقه را

فَقالَ: پس گفت:

تَمَتَّعُوا: بهره مند شوید

فی دارِکُمْ: در خانه تان

ثَلثَةَ اَیّامٍ: سه روز،

ذلِکَ: این

وَعْدٌ: وعده ای است

غَیْرُ مَکْذُوبٍ: که دروغ نخواهد بود.

ص:114

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (135)

66 فَلَمّا جاآءَ اَمْرُنا نَجَّیْنا صلِحا وَ الَّذینَ ءَامَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنّا وَ مِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ اِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزیزُ

فَلَمّا جآءَ: پس وقتی که آمد

اَمْرُنا: فرمان ما

نَجَّیْنا: نجات دادیم

صلِحا: صالح را

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

مَعَهُ: با او،

بِرَحْمَةٍ: به رحمتی

مِنّا: از جانب خودمان

وَ مِنْ: و از

(136) جلد 12 سوره هود

خِزْیِ: رسوایی، خواری

یَوْمِئِذٍ: آن روز.

اِنَّ رَبَّکَ: همانا پروردگار تو

هُوَ الْقَوِیُّ: اوست که قوی

ص:115

الْعَزیزُ: و غالب است.

67 وَ اَخَذَ الَّذینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَاَصْبَحُوا فی دِیرِهِمْ جثِمینَ

وَ اَخَذَ: و گرفت

الَّذینَ: کسانی را که

ظَلَمُوا: ستم کردند

الصَّیْحَةُ: صیحه

فَاَصْبَحُوا: پس صبح کردند

فی دِیرِهِمْ: در دیارشان

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (137)

جثِمینَ: و از پای درآمدند، مُردند.

68 کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیهاآ اَلاآ اِنَّ ثَمُودَ کَفَرُوا رَبَّهُمْ اَلا بُعْدا لِّثَمُودَ

کَأَنْ: آن چنان که گویی

لَمْ یَغْنَوْا: ساکن نبودند

ص:116

فیهآ: در آن (دیار).

اَلاآ اِنَّ: آگاه باشید به درستی که

ثَمُودَ: (قوم) ثمود

کَفَرُوا: کفر ورزیدند

رَبَّهُمْ: به پروردگارشان.

اَلا بُعْدا: آگاه باشید دور باد

لِّثَمُودَ: (قوم) ثمود.

(138) جلد 12 سوره هود

84 وَ اِلی مَدْیَنَ اَخاهُمْ شُعَیْبا قالَ یقَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ وَ لاتَنْقُصُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ اِنّیآ اَریکُمْ بِخَیْرٍ وَ اِنّیآ اَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ مُحیطٍ

وَ اِلی مَدْیَنَ: و به سوی مدین

اَخاهُمْ: برادرشان

شُعَیْبا: شعیب را،

قالَ: گفت:

ص:117

یقَوْمِ: ای قوم من!

اعْبُدُوا: بپرستید

اللّهَ: خدا را

ما لَکُمْ: نیست برای شما

مِنْ اِلهٍ: هیچ معبودی

غَیْرُهُ: غیر از او،

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (139)

وَ لا تَنْقُصُوا: و کم نکنید

الْمِکْیالَ: پیمانه

وَ الْمیزانَ: و وزن را،

اِنّی آ: همانا من

اَریکُمْ: می بینم شما را

بِخَیْرٍ: (در وضع) خوبی

وَ اِنّی آ: و همانا من

اَخافُ: می ترسم

عَلَیْکُمْ: بر شما

عَذابَ: از عذاب

ص:118

یَوْمٍ مُحیطٍ: روزی فراگیر.

85 وَ یقَوْمِ اَوْفُواالْمِکْیالَ وَالْمیزانَ بِالْقِسْطِ وَ لا تَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاآءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا

(140) جلد 12 سوره هود

فِی الاَْرْضَ مُفْسِدینَ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

اَوْفُوا: وفا کنید، تماما بدهید

الْمِکْیالَ: پیمانه

وَ الْمیزانَ: و وزن را

بِالْقِسْطِ: به عدالت،

وَ لا تَبْخَسُوا: کم نکنید، عیب نگذارید

النّاسَ: از مردم

اَشْیآءَهُمْ: اشیاءشان را،

وَ لا تَعْثَوْا: و کوشش نکنید، غرق در فساد نشوید

فِی الاَْرْضَ: در زمین

مُفْسِدینَ: که فساد کنید.

ص:119

86 بَقِیَّتُ اللّهِ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ وَ ماآ اَنَا

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (141)

عَلَیْکُمْ بِحَفیظٍ

بَقِیَّتُ: باقی گذارده

اللّهِ: خداوند

خَیْرٌ لَکُمْ: بهتر است برای شما

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ: ایمان دارید.

وَ مآ اَنَا: و نیستم من

عَلَیْکُمْ: بر شما

بِحَفیظٍ: حافظ، نگهبان.

87 قالُوا یشُعَیْبُ اَصَلوتُکَ تَأْمُرُکَ اَنْ نَّتْرُکَ ما یَعْبُدُ ءَاباآؤُنا اَوْ اَنْ نَّفْعَلَ فیاَمْوالِنا ما نَشآؤُا اِنَّکَ لاََنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ

قالُوا: گفتند:

(142) جلد 12 سوره هود

یشُعَیْبُ: ای شعیب!

ص:120

اَصَلوتُکَ: آیا نمازت

تَأْمُرُکَ: دستور می دهد به تو

اَنْ نَّتْرُکَ: که ترک کنیم ما

ما: آن چه را که

یَعْبُدُ: می پرستند

ءَابآؤُنا: پدرانمان؟

اَوْ اَنْ نَّفْعَلَ: یا انجام ندهیم

فی اَمْوالِنا: در اموالمان

ما: آن چه را که

نَشآؤُا: می خواهیم؟

اِنَّکَ: به درستی که تو

لاََنْتَ: هر آینه تویی

الْحَلیمُ: بردبار

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (143)

الرَّشیدُ: رشید.

88 قالَ یقَوْمِ اَرَءَیْتُمْ اِنْ کُنْتُ عَلی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبّی

ص:121

وَ رَزَقَنی مِنْهُ رِزْقا حَسَنا وَ مآ اُریدُ اَنْ اُخالِفَکُمْ اِلی ما اَنْهکُمْ عَنْهُ اِنْ اُریدُ اِلاَّ الاِْصْلحَ ما اسْتَطَعْتُ وَ ماتَوْفیقیآ اِلاّ بِاللّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ اِلَیْهِ اُنیبُ

قالَ: گفت:

یقَوْمِ: ای قوم من!

اَرَءَیْتُمْ: آیا دیدید؟

اِنْ کُنْتُ: اگر بودم

عَلی بَیِّنَةٍ: بر دلیل روشنی

مِنْ رَبّی: از جانب پروردگارم

وَ رَزَقَنی: و روزی شده باشم

مِنْهُ رِزْقا: از او روزی ای

(144) جلد 12 سوره هود

حَسَنا: نیکو؟

وَ مآ اُریدُ: و نمی خواهم

اَنْ اُخالِفَکُمْ: که مخالفت کنم با شما

اِلی ما: به آن چه

اَنْهکُمْ: نهی می کنم شما را

ص:122

عَنْهُ: از آن،

اِنْ اُریدُ: و نمی خواهم

اِلاَّ الاِْصْلحَ: مگر اصلاح

ما اسْتَطَعْتُ: آن چه را که می توانم،

وَ ما تَوْفیقیآ: و توفیق من نیست

اِلاّ بِاللّهِ: مگر به خدا.

عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ: بر او توکل کردم

وَ اِلَیْهِ: و به سوی او

اُنیبُ: بازمی گردم.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (145)

89 وَ یقَوْمِ لا یَجْرِ مَنَّکُمْ شِقاآقی اَنْ یُصیبَکُمْ مِثْلُ ماآ اَصابَ قَوْمَ نُوحٍ اَوْ قَوْمَ هُودٍاَوْ قَوْمَ صلِحٍ وَ ما قَوْمُ لُوطٍ مِنْکُمْ بِبَعیدٍ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

لا یَجْرِ مَنَّکُمْ: سبب نشود شما

شِقآقی: از مخالفت با من

ص:123

اَنْ یُصیبَکُمْ: این که برسد به شما

مِثْلُ مآ: مانند آن چه که

اَصابَ: رسید

قَوْمَ نُوحٍ: به قوم نوح

اَوْ قَوْمَ هُودٍ: یا قوم هود

اَوْ قَوْمَ صلِحٍ: یا قوم صالح،

وَ ما قَوْمُ لُوطٍ: و نیست قوم لوط

(146) جلد 12 سوره هود

مِنْکُمْ: از شما

بِبَعیدٍ: دور.

90 وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوآا اِلَیْهِ اِنَّ رَبّی رَحیمٌ وَدُودٌ

وَ اسْتَغْفِرُوا: و آمرزش بطلبید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان

ثُمَّ تُوبُوآا: سپس بازگردید

اِلَیْهِ: به سوی او،

ص:124

اِنَّ رَبّی: همانا پروردگار من

رَحیمٌ: مهربان

وَدُودٌ: و دوستدار (بندگان توبه کار است) .

91 قالُوا یشُعَیْبُ ما نَفْقَهُ کَثیرا مِمّا تَقُولُ وَ اِنّا

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (147)

لَنَریکَ فینا ضَعِیفا وَ لَوْلا رَهْطُکَ لَرَجَمْنکَ وَ ماآ اَنْتَ عَلَیْنا بِعَزیزٍ

قالُوا: گفتند:

یشُعَیْبُ: ای شعیب!

ما نَفْقَهُ: نمی فهمیم آن را

کَثیرا: بسیاری

مِمّا: از آن چه را که

تَقُولُ: می گویی،

وَ اِنّا: و همانا ما

لَنَریکَ: می بینیم تو را

فینا: در میان خودمان

ص:125

ضَعِیفا: ناتوان،

وَ لَوْلا رَهْطُکَ: و اگر فامیل تو نبودند

لَرَجَمْنکَ: هر آینه سنگسارت می کردیم،

(148) جلد 12 سوره هود

وَ مآ اَنْتَ: و نیستی تو

عَلَیْنا: در برابر ما

بِعَزیزٍ: گرانقدر، غالب.

92 قالَ یقَوْمِ اَرَهْطیآ اَعَزُّ عَلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاآءَکُمْ ظِهْرِیّااِنَ رَبّیبِماتَعْمَلُونَ مُحیطٌ

قالَ یقَوْمِ: گفت: از قوم من!

اَرَهْطیآ: آیا فامیل من

اَعَزُّ: عزیزتر است

عَلَیْکُمْ: بر شما

مِنَ اللّهِ: از خدا

وَ اتَّخَذْتُمُوهُ: و گرفتید او را

وَرَآءَکُمْ: پشت خودتان

ص:126

ظِهْرِیّا: فراموش شده؟

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (149)

اِنَّ: به درستی که

رَبّی: پروردگارم

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

مُحیطٌ: احاطه دارد.

93 وَ یقَوْمِ اعْمَلُوا عَلی مَکانَتِکُمْ اِنّی عمِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ مَنْ هُوَ کذِبٌ وَارْتَقِبُوا اِنّی مَعَکُمْ رَقیبٌ

وَ یقَوْمِ: و ای قوم من!

اعْمَلُوا: انجام دهید

عَلی مَکانَتِکُمْ: بر حسب امکاناتتان

اِنّی: همانا من هم

عمِلٌ: انجام دهنده ام .

(150) جلد 12 سوره هود

سَوْفَ: به زودی

ص:127

تَعْلَمُونَ: خواهید دانست

مَنْ یَأْتیهِ: چه کسی می آیدش

عَذابٌ: عذابی که

یُخْزیهِ: خوار می کند او را

وَ مَنْ: و چه کسی،

هُوَ کذِبٌ: او دروغگوست؟

وَ ارْتَقِبُوا: و مراقب باشید

اِنّی: به درستی که من

مَعَکُمْ: با شما

رَقیبٌ: مراقب هستم.

94 وَ لَمّا جاآءَ اَمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْبا وَ الَّذینَ ءَامَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنّا وَاَخَذَتِ الَّذینَ ظَلَمُوا

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (151)

الصَّیْحَةُ فَاَصْبَحُوا فی دِیارِهِمْ جثِمینَ

وَ لَمّا جآءَ: و هنگامی که آمد

اَمْرُنا: فرمان ما،

ص:128

نَجَّیْنا: نجات دادیم

شُعَیْبا: شعیب را

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

مَعَهُ بِرَحْمَةٍ: با او به رحمتی

مِنّا: از جانب خودمان،

وَ اَخَذَتِ: و گرفت

الَّذینَ: کسانی را که

ظَلَمُوا: ظلم کردند

الصَّیْحَةُ: صیحه،

فَاَصْبَحُوا: پس صبح کردند

(152) جلد 12 سوره هود

فی دِیارِهِمْ: در دیارشان

جثِمینَ: و از پای درآمدند، مردند.

96 وَ لَقَدْ اَرْسَلْنا مُوسی بِایتِنا وَ سُلْطنٍ مُبینٍ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

ص:129

اَرْسَلْنا: فرستادیم

مُوسی: موسی را

بِایتِنا: با نشانه هایمان

وَ سُلْطنٍ: و دلیلی، حجّتی

مُبینٍ: آشکار.

97 اِلی فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِه فَاتَّبَعُوآا اَمْرَ فِرْعَوْنَ وَ ماآ اَمْرُ فِرْعُونَ بِرَشیدٍ

اِلی فِرْعَوْنَ: به سوی فرعون

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (153)

وَ مَلاَئِه: و اطرافیانش، اشراف

فَاتَّبَعُوآا: پس پیروی کردند

اَمْرَ: امر

فِرْعَوْنَ: فرعون را،

وَ مآ اَمْرُ: و نبود فرمان

فِرْعُونَ بِرَشیدٍ: فرعون مایه رشد.

ص:130

98 یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ

یَقْدُمُ: پیشاپیش

قَوْمَهُ: قومش (می رود)

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت

فَأَوْرَدَهُمُ: پس واردشان کند

النّارَ: در آتش.

(154) جلد 12 سوره هود

وَ بِئْسَ: و چه بد است

الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ: آبشخوری که وارد آن شوند.

99 وَاُتْبِعُوا فی هذِهِ لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیمَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ

وَ اُتْبِعُوا: و به دنبال دارند

فی هذِهِ: در این (دنیا)

لَعْنَةً: لعنتی را

وَ یَوْمَ: و روز

ص:131

الْقِیمَةِ: قیامت.

بِئْسَ: چه بد است

الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ: عطیه ای، هدیه ای که به آن ها می دهند.

100 ذلِکَ مِنْ اَنْباآءِ الْقُری نَقُصُّهُ عَلَیْکَ مِنْها قاآئِمٌ

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (155)

وَ حَصیدٌ

ذلِکَ: این

مِنْ اَنْبآءِ: از خبرهای

الْقُری: دهکده هاست

نَقُصُّهُ: که قصّه می کنیم آن را

عَلَیْکَ: برایت.

مِنْها: بعضی از آن ها

قاآئِمٌ: به پاست

وَ حَصیدٌ: و (بعضی) درو شده، منقرض شده.

101 وَ ما ظَلَمْنهُمْ وَ لکِنْ ظَلَمُوآا اَنْفُسَهُمْ فَما اَغْنَتْ عَنْهُمْ ءَالِهَتُهُمُ الَّتی یَدْعُونَ مِنْ دوُنِ اللّهِ مِنْ شَیْ ءٍ

ص:132

لَمّا جاآءَ اَمْرُ رَبِّکَ وَ ما زادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبیبٍ

وَ ما ظَلَمْنهُمْ: ما ستم نکردیم به آن ها

(156) جلد 12 سوره هود

وَ لکِنْ: ولیکن

ظَلَمُوآا: ستم کردند آن ها

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان.

فَما اَغْنَتْ: پس بی نیاز نکرد

عَنْهُمْ ءَالِهَتُهُمُ: از آن ها خدایانشان

الَّتی یَدْعُونَ: که می خواندند

مِنْ دوُنِ اللّهِ: غیر خدا را.

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

لَمّا جآءَ: وقتی که آمد

اَمْرُ: فرمان

رَبِّکَ: پروردگارت.

وَ ما زادُوهُمْ: و نیفزودند به آن ها

غَیْرَ تَتْبیبٍ: غیر از تباهی.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (157)

102 وَ کَذلِکَ اَخْذُ رَبِّکَ اِذآا اَخَذَ الْقُری وَ هِیَ

ص:133

ظلِمَةٌ اِنَّ اَخْذَهُ اَلیمٌ شَدیدٌ

وَ کَذلِکَ: و این چنین است

اَخْذُ: گرفتن، مؤاخذه کردن

رَبِّکَ: پروردگارت

اِذآا: وقتی که

اَخَذَ: بگیرد، مؤاخذه کند

الْقُری: دهکده ها را

وَ هِیَ ظلِمَةٌ: و آن ها ظالم باشند.

اِنَّ اَخْذَهُ: همانا مؤاخذه او

اَلیمٌ: دردناک

شَدیدٌ: و سخت است.

103 اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الاْخِرَةِ ذلِکَ

(158) جلد 12 سوره هود

یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ

اِنَّ فی: به درستی که در

ذلِکَ: این

لاَیَةً: هر آینه نشانه ای است

ص:134

لِمَنْ خافَ: برای کسی که بترسد

عَذابَ: از عذاب

الاْخِرَةِ: آخرت.

ذلِکَ یَوْمٌ: آن روزی که

مَجْمُوعٌ: جمع شوند

لَهُ النّاسُ: برای آن، مردم

وَ ذلِکَ: و آن

یَوْمٌ: روزی است که (همه)

مَشْهُودٌ: مشاهده می کنند.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (159)

104 وَ ما نُؤَخِّرُهُ اِلاّ لاَِجَلٍ مَعْدُودٍ

وَ ما نُؤَخِّرُهُ: و تأخیر نمی اندازیم آن را

اِلاّ لاَِجَلٍ: مگر تا زمان

مَعْدُودٍ: محدودی، معینّی.

105 یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ اِلاّ بِاِذْنِه فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعیدٌ

ص:135

یَوْمَ یَأْتِ: (آن) روز که بیاید

لا تَکَلَّمُ: سخن نمی گوید

نَفْسٌ: کسی، شخصی

اِلاّ بِاِذْنِه: مگر به اجازه او.

فَمِنْهُمْ: پس بعضی از آن ها

شَقِیٌّ: شقاوتمندند

وَ سَعیدٌ: و (بعضی) سعادتمند.

(160) جلد 12 سوره هود

106 فَاَمَّا الَّذینَ شَقُوا فَفِی النّارِ لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ شَهیقٌ

فَاَمَّا الَّذینَ: پس اما کسانی که

شَقُوا: شقی، بدبخت هستند

فَفِی النّارِ: پس در آتشند

لَهُمْ فیها: برای آن هاست در آن

زَفیرٌ: فروبردن نفس، دم

وَ شَهیقٌ: و بیرون دادن نفس، بازدم

ص:136

107 خلِدینَ فیها مادامَتِ السَّمواتُ وَ الاَْرْضُ اِلاّ ما شاآءَ رَبُّکَ اِنَّ رَبَّکَ فَعّالٌ لِما یُریدُ

خلِدینَ فیها: جاودانند در آن

مادامَتِ: مادامی که

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (161)

السَّمواتُ: آسمان ها

وَ الاَْرْضُ: و زمین (برپاست)

اِلاّ ما شآءَ: مگر آن که بخواهد،

رَبُّکَ: پروردگار تو.

اِنَّ رَبَّکَ: همانا پروردگارت

فَعّالٌ: انجام دهنده است

لِما یُریدُ: بر آن چه اراده کند.

108 وَ اَمَّا الَّذینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خلِدینَ فیها مادامَتِ السَّمواتُ وَالاَْرْضُ اِلاّماشاآءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ

وَ اَمَّا الَّذینَ: و اما کسانی که

سُعِدُوا: سعادتمند هستند

ص:137

فَفِی الْجَنَّةِ: پس در بهشتند.

(162) جلد 12 سوره هود

خلِدینَ فیها: جاودانند در آن

مادامَتِ: مادامی که

السَّمواتُ: آسمان ها

وَالاَْرْضُ: و زمین (برپاست)

اِلاّ ما: مگر آن که، مگر آن چه

شآءَ رَبُّکَ: بخواهد پروردگارت.

عَطاءً: بخششی است

غَیْرَ مَجْذُوذٍ: قطع نشدنی.

111 وَ اِنَّ کُلاًّ لَمّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ رَبُّکَ اَعْملَهُمْ اِنَّهُ بِما یَعْمَلُونَ خَبیرٌ

وَ اِنَّ: و به درستی که

کُلاًّ: همگی را

لَمّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ: البته به طور کامل به آن ها می دهد

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (163)

رَبُّکَ: پروردگارت

اَعْملَهُمْ: اعمالشان را.

ص:138

اِنَّهُ بِما: همانا او به آن چه

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند

خَبیرٌ: آگاه است.

112 فَاسْتَقِمْ کَماآ اُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ وَلاتَطْغَوْا اِنَّهُ بِماتَعْمَلُونَ بَصیرٌ

فَاسْتَقِمْ: پس استقامت کن

کَمآ: همچنان که

اُمِرْتَ: فرمان یافته ای

وَ مَنْ: و کسانی که

تابَ: به سوی خدا آمده اند

مَعَکَ: با تو

(164) جلد 12 سوره هود

وَ لا تَطْغَوْا: و طغیان نکنید.

اِنَّهُ بِما: همانا او به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

بَصیرٌ: بیناست.

ص:139

113 وَ لا تَرْکَنُوآا اِلَی الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النّارُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ مِنْ اَوْلِیاآءَثُمَّ لا تُنْصَرُونَ

وَ لا تَرْکَنُوآا: و متمایل نشوید

اِلَی الَّذینَ: به سوی کسانی که

ظَلَمُوا: ظلم کردند،

فَتَمَسَّکُمُ: پس فرومی گیرد شما را

النّارُ: آتش

وَ ما لَکُمْ: و نیست برای شما

مِنْ دُونِ: غیر از

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (165)

اللّهِ: خدا

مِنْ اَوْلِیآءَ: هیچ سرپرستی

ثُمَّ: سپس

لا تُنْصَرُونَ: یاری نمی شوید.

114 وَ اَقِمِ الصَّلوةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفا مِنَ الَّیْلِ اِنَّ الْحَسَنتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْری لِلذّاکِرینَ

وَ اَقِمِ: و به پادار

ص:140

الصَّلوةَ: نماز را

طَرَفَیِ النَّهارِ: در دو طرف

وَ زُلَفا: و پاسی، اوایل

مِنَ الَّیْلِ: از شب.

اِنَّ: به درستی که

الْحَسَنتِ: نیکی ها، خوبی ها

(166) جلد 12 سوره هود

یُذْهِبْنَ: می بَرَد

السَّیِّئاتِ: بدی ها را،

ذلِکَ: آن

ذِکْری: تذکّری است

لِلذّاکِرینَ: برای متذکّرین.

115 وَ اصْبِرْ فَاِنَّ اللّهَ لا یُضیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنینَ

وَ اصْبِرْ: و صبر کن

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خدا

لا یُضیعُ: ضایع نمی کند

ص:141

اَجْرَ الْمُحْسِنینَ: پاداش نیکوکاران را.

116 فَلَوْلا کانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِکُمْ أُولُوا بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ فِی الاَْرْضِ اِلاّقَلیلاً مِمَّنْ اَنْجَیْنا

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (167)

مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذینَ ظَلَمُوا ما اُتْرِفُوا فیهِ وَ کانُوا مُجْرِمینَ

فَلَوْلا کانَ: پس چرا نبود

مِنَ الْقُرُونِ: از نسل های، اقوام

مِنْ قَبْلِکُمْ: قبل از شما

أُولُوا: صاحبان

بَقِیَّةٍ: خرد، قدرت

یَنْهَوْنَ: که نهی کنند

عَنِ الْفَسادِ: از فساد

فِی الاَْرْضِ: در زمین؟

اِلاّ قَلیلاً: مگر کمی

مِمَّنْ: از کسانی که

ص:142

اَنْجَیْنا: نجات دادیم ما

مِنْهُمْ: از آن ها.

(168) جلد 12 سوره هود

وَ اتَّبَعَ: و پیروی کردند

الَّذینَ ظَلَمُوا: کسانی که ظلم کردند

ما: آن چه را که

اُتْرِفُوا: مایه خوشگذرانی و مال اندوزی بود

فیهِ وَ کانُوا: در آن و بودند از

مُجْرِمینَ: گناهکاران.

117 وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُری بِظُلْمٍ وَ اَهْلُها مُصْلِحُونَ

وَ ما کانَ: و چنین نبود

رَبُّکَ: پروردگارت

لِیُهْلِکَ: تا هلاک کند

الْقُری: دهکده ها، آبادی ها را

بِظُلْمٍ وَ اَهْلُها: به ظلم، و آبادی ها را

ص:143

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (169)

مُصْلِحُونَ: (اگر) اصلاح گر بودند.

118 وَ لَوْ شاآءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النّاسَ اُمَّةً واحِدَةً وَ لا یَزالُونَ مُخْتَلِفینَ

وَ لَوْ شآءَ: و اگر خواسته بود

رَبُّکَ: پروردگارت

لَجَعَلَ: هر آینه قرار داده بود

النّاسَ: مردم را

اُمَّةً واحِدَةً: یک امت

وَ لا یَزالُونَ: (ولی) پیوسته، همواره

مُخْتَلِفینَ: مختلفند.

119 اِلاّ مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ لاََمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ اَجْمَعینَ

(170) جلد 12 سوره هود

اِلاّ: مگر

مَنْ: کسانی که

ص:144

رَحِمَ: رحم کند

رَبُّکَ: پروردگارت

وَ لِذلِکَ: و برای آن (رحمت)

خَلَقَهُمْ: خلقشان کرد.

وَ تَمَّتْ: و تمام و قطعی است

کَلِمَةُ: کلمه، سخن

رَبِّکَ: پروردگارت

لاََمْلَأَنَّ: هر آینه پُر می کنم

جَهَنَّمَ: جهنّم را

مِنَ الْجِنَّةِ: از جنّ

وَ النّاسِ: و انس، مردم

اَجْمَعینَ: همگی،

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (171)

120 وَ کُلاًّ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ اَنْباآءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِه فُؤادَکَ وَ جاءَکَ فی هذِهِ الْحَقُّ وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِکْری لِلْمُؤْمِنینَ

ص:145

وَ کُلاًّ: و همه را

نَقُصُّ: قصّه می کنیم

عَلَیْکَ: برای تو

مِنْ اَنْبآءِ: از اخبار

الرُّسُلِ: پیامبران

ما نُثَبِّتُ: تا استوار سازیم

بِه فُؤادَکَ: به آن دلت را،

وَ جاءَکَ: و آمده تو را

فی هذِهِ: در این (قصّه ها)

الْحَقُّ: حق

(172) جلد 12 سوره هود

وَ مَوْعِظَةٌ: و پندی

وَ ذِکْری: و یادی است

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان.

سوره هود لغات و مفاهیم قرآن کریم (173)

ص:146

«سوره یوسف»

7 لَقَدْ کانَ فییُوسُفَ وَأِخْوَتِهآ ءَایتٌ لِلسّاآئِلینَ

لَقَدْ: هر آینه

کانَ: بود

فی یُوسُفَ: در (سرگذشت) یوسف

وَ أِخْوَتِهآ: و برادرانش

ءَایتٌ: نشانه هایی

لِلسّآئِلینَ: برای سؤال کنندگان.

8 اِذْ قالُوا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ اَحَبُّ اِلیآ اَبینا مِنّا وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ اِنَّ اَبانا لَفی ضَللٍ مُبینٍ

اِذْ قالُوا: هنگامی که گفتند:

لَیُوسُفُ: هر آینه یوسف

وَ أَخُوهُ: و برادرش

(174) جلد 12 سوره یوسف

اَحَبُّ: محبوب ترند

اِلی آ اَبینا: نزد پدر ما

ص:147

مِنّا: از ما

وَ نَحْنُ: و ما (در حالی که ما)

عُصْبَةٌ: نیرومندتریم

اِنَّ اَبانا: به درستی که پدر ما

لَفی ضَللٍ: هر آینه در گمراهی

مُبینٍ: آشکار است.

9 اُقْتُلُوا یُوسُفَ اَوِ اطْرَحُوهُ اَرْضا یَخْلُ لَکُمْ وَجْهُ اَبیکُمْ وَ تَکُونُوا مِنْ بَعْدِهقَوْما صالِحینَ

اُقْتُلُوا یُوسُفَ: بکُشید یوسف را

اَوِ اطْرَحُوهُ: یا بیفکید او را

اَرْضا: به سرزمینی دور

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (175)

یَخْلُ لَکُمْ: تا معطوف شما شود

وَجْهُ اَبیکُمْ: توجه پدرتان

وَ تَکُونُوا: و باشید

مِنْ بَعْدِه: از بعد آن

ص:148

قَوْما: قومی

صالِحینَ: شایسته.

10 قالَ قاآئِلٌ مِنْهُمْ لا تَقْتُلُوا یُوسُفَ وَ اَلْقُوهُ فی غَیبَتِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیّارَةِ اِنْ کُنْتُمْ فعِلینَ

قالَ: گفت:

قآئِلٌ: گوینده ای

مِنْهُمْ: از آن ها

لا تَقْتُلُوا: نکشید

(176) جلد 12 سوره یوسف

یُوسُفَ: یوسف را

وَ اَلْقُوهُ: و بیاندازید او را

فی غَیبَتِ: در قعر

الْجُبِّ: چاه

یَلْتَقِطْهُ: بگیرند او را

بَعْضُ: بعضی از

ص:149

السَّیّارَةِ: قافله ها، کاروان ها

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

فعِلینَ: انجام دهندگان.

11 قالُوا یآأَبانا مالَکَ لا تَأْمَنّا عَلی یُوسُفَ وَ اِنّا لَهُ لَنصِحُونَ

قالُوا: گفتند:

یآأَبانا: ای پدر ما!

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (177)

مالَکَ: برای چه تو، چرا تو

لا تَأْمَنّا: امین نمی دانی ما را

عَلی یُوسُفَ: درباره یوسف؟

وَ اِنّا لَهُ: و به درستی که ما بر او

لَنصِحُونَ: از خیرخواهانیم.

12 اَرْسِلْهُ مَعَنا غَدَا یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ وَ اِنّا لَهُ لَحفِظُونَ

ص:150

اَرْسِلْهُ: بفرست او را

مَعَنا غَدَا: با ما فردا

یَرْتَعْ: (در مرتع) بگردد

وَ یَلْعَبْ: و بازی کند

وَ اِنّا لَهُ: و همانا ما بر او

لَحفِظُونَ: هر آینه حافظ و نگهبانیم.

(178) جلد 12 سوره یوسف

13 قالَ اِنّی لَیَحْزُنُنیآ اَنْ تَذْهَبُوا بِه وَ اَخافُ اَنْ یَأْکُلَهُ الذِّئْبُ وَ اَنْتُمْ عَنْهُ غفِلُونَ

قالَ اِنّی: گفت: همانا من

لَیَحْزُنُنیآ: هر آینه محزون می کند مرا

اَنْ تَذْهَبُوا بِه: که ببرید او را

وَ اَخافُ: و می ترسم

اَنْ یَأْکُلَهُ: که بخورد او را

الذِّئْبُ: گرگ

وَ اَنْتُمْ عَنْهُ: و شما از او

غفِلُونَ: غافل باشید.

ص:151

14 قالُوا لَئِنْ اَکَلَهُ الذِّئْبُ وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ اِنّا اِذا لَخسِرُونَ

قالُوا لَئِنْ: گفتند: هر آینه اگر

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (179)

اَکَلَهُ الذِّئْبُ: بخورد او را گرگ،

وَ نَحْنُ: در حالی که ما

عُصْبَةٌ: نیرومندیم

اِنّا: همانا ما

اِذا: در آن هنگام

لَخسِرُونَ: هر آینه از زیانکاران (خواهیم بود).

15 فَلَمّا ذَهَبُوا بِه وَ اَجْمَعُوآا اَنْ یَجْعَلُوهُ فی غَیبَتِ الْجُبِّ وَ اَوْحَیْناآاِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ

فَلَمّا: پس وقتی که

ذَهَبُوا بِه: بردند او را

وَ اَجْمَعُوآا: و جمع کردند، تصمیم گرفتند

اَنْ یَجْعَلُوهُ: که قرار دهندش

(180) جلد 12 سوره یوسف

ص:152

فی غَیبَتِ: در قعر

الْجُبِّ: چاه،

وَ اَوْحَیْنآ: و وحی نمودیم ما

اِلَیْهِ: به او

لَتُنَبِّئَنَّهُمْ: هر آینه باخبر می کنی آن ها را

بِأَمْرِهِمْ هذا: از این کارشان

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

لا یَشْعُرُونَ: نمی دانند، ادراک نمی کنند.

16 وَ جاءُوآ أَباهُمْ عِشاآءً یَبْکُونَ

وَ جاءُوآ: و آمدند

أَباهُمْ: (نزد) پدرشان

عِشآءً: شبانگاه

یَبْکُونَ: در حالی که گریه می کردند.

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (181)

17 قالُوا یاَباناآ اِنّا ذَهَبْنا نَسْتَبِقُ وَ تَرَکْنا یُوسُفَ عِنْدَ مَتعِنا فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ وَ ماآ اَنْتَ بِمُؤْمِنٍ

ص:153

لَنا وَ لَوْ کُنّا صدِقینَ

قالُوا: گفتند:

یاَبانآ: ای پدر ما!

اِنّا: به درستی که ما

ذَهَبْنا: رفتیم

نَسْتَبِقُ: که مسابقه دهیم

وَ تَرَکْنا: و ترک نمودیم، گذاشتیم

یُوسُفَ: یوسف را

عِنْدَ: نزد

مَتعِنا: اثاثیه مان

فَأَکَلَهُ: پس خورد او را

(182) جلد 12 سوره یوسف

الذِّئْبُ: گرگ.

وَ مآ اَنْتَ: و نیستی تو

بِمُؤْمِنٍ: مؤمن

لَنا وَ لَوْ: به ما و اگر چه

کُنّا: باشیم

صدِقینَ: راستگو.

ص:154

18 وَ جاءُوآ عَلی قَمیصِه بِدَمٍ کَذِبٍ قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ اَنْفُسُکُمْ اَمْرا فَصَبْرٌ جَمیلٌ وَ اللّهُ الْمُسْتَعانُ عَلی ما تَصِفُونَ

وَ جاءُوآ: و آوردند

عَلی قَمیصِه: بر پیراهنش

بِدَمٍ: خونی

کَذِبٍ: دروغین.

قالَ: گفت:

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (183)

بَلْ: (چنین نیست) بلکه

سَوَّلَتْ: زیبا آراسته

لَکُمْ: برای شما

اَنْفُسُکُمْ: (هوس های) نفسانی شما

اَمْرا: کاری را،

فَصَبْرٌ: پس صبری

جَمیلٌ: زیبا، نیکو یابد.

وَ اللّهُ: و خداوند است

الْمُسْتَعانُ: کمک کار، یاری خواسته شده

ص:155

عَلی ما: بر آن چه

تَصِفُونَ: وصف می کنید.

19 وَ جاآءَتْ سَیّارَةٌ فَاَرْسَلُوا وارِدَهُمْ فَأَدْلی دَلْوَهُ قالَ یبُشْری هذا غُلمٌ وَ اَسَرُّوهُ بِضعَةً وَ اللّهُ

(184) جلد 12 سوره یوسف

عَلیمٌ بِما یَعْمَلُونَ

وَ جآءَتْ: و آمد

سَیّارَةٌ: کاروانی، قافله ای،

فَاَرْسَلُوا: پس فرستادند

وارِدَهُمْ: آب آورشان را

فَأَدْلی: پس انداخت

دَلْوَهُ: دلوش را، سطلش را،

قالَ: گفت:

یبُشْری: ای مژده!

هذا: این

غُلمٌ: غلامی است

وَ اَسَرُّوهُ: و پنهان داشتند او را

ص:156

بِضعَةً: به عنوان سرمایه، کالا

وَ اللّهُ: و خداوند

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (185)

عَلیمٌ: آگاه بود

بِما یَعْمَلُونَ: به آن چه انجام می دادند.

20 وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَراهِمَ مَعْدُودَةٍ وَ کانُوا فیهِ مِنَ الزّاهِدینَ

وَ شَرَوْهُ: و فروختند او را

بِثَمَنٍ: به بهایی

بَخْسٍ: کم، ناچیز

دَراهِمَ: درهم هایی

مَعْدُودَةٍ: معدود

وَ کانُوا: و بودند

فیهِ: در آن

مِنَ الزّاهِدینَ: از بی رغبتان.

(186) جلد 12 سوره یوسف

«پایان جزء 12»

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (187)

ص:157

55 قالَ اجْعَلْنی عَلی خَزائِنِ الاَْرْضِ اِنّی حَفیظٌ عَلیمٌ

قالَ: (یوسف) گفت:

اجْعَلْنی: قرار بده مرا

عَلی خَزائِنِ: بر خزینه های

الاَْرْضِ: (این) سرزمین،

اِنّی: به درستی که من

حَفیظٌ: نگهدارنده

عَلیمٌ: دانایم.

56 وَ کَذلِکَ مَکَّنّا لِیُوسُفَ فِی الاَْرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْها حَیْثُ یَشاءُ نُصیبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَ لا نُضیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنینَ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

(188) جلد 13 سوره یوسف

مَکَّنّا: تمکّن دادیم ما، قدرت دادیم

لِیُوسُفَ: به یوسف

ص:158

فِی الاَْرْضِ: در (آن) سرزمین

یَتَبَوَّأُ: تا مقام گیرد، جای گیرد

مِنْها حَیْثُ: در آن هر کجا

یَشاءُ: بخواهد.

نُصیبُ: می رسانیم

بِرَحْمَتِنا: به رحمتمان

مَنْ نَشاءُ: هر که را بخواهیم

وَ لا نُضیعُ: و ضایع نمی کنیم

اَجْرَ: پاداش

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران را.

57 وَ لَأَجْرُ الاْخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذینَ ءَامَنُوا

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (189)

وَ کانُوا یَتَّقُونَ

وَ لَأَجْرُ: و هر آینه پاداش

الاْخِرَةِ: آخرت

خَیْرٌ: بهتر است

ص:159

لِلَّذینَ: برای کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

وَ کانُوا یَتَّقُونَ: و پرهیزکاری می کردند.

105 وَ کَأَیِّنْ مِنْ ءَایَةٍ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ

وَ کَأَیِّنْ: و چه بسیار

مِنْ ءَایَةٍ: از نشانه ای

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

(190) جلد 13 سوره یوسف

یَمُرُّونَ: که می گذرند

عَلَیْها: بر آن

وَ هُمْ عَنْها: درحالی که آن ها از آن

مُعْرِضُونَ: روی گردانند.

106 وَ ما یُؤْمِنُ اَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ اِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ

ص:160

وَ ما یُؤْمِنُ: و ایمان نمی آورند

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

بِاللّهِ: به خدا

اِلاّ: مگر،

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

مُشْرِکُونَ: مشرکند.

سوره یوسف لغات و مفاهیم قرآن کریم (191)

(192) جلد 13 سوره یوسف

ص:161

«سوره رعد»

1 الآمرآ تِلْکَ ایاتُ الْکِتبِ وَ الَّذی اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ وَ لکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لا یُؤْمِنُونَ

الآمرآ: از حروف مقطعّه

تِلْکَ: این

ایاتُ: آیه های

الْکِتبِ: کتاب (خداست).

وَ الَّذی: و آن چه

اُنْزِلَ: نازل شده

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنْ: از جانب

رَبِّکَ: پروردگارت

الْحَقُّ: حق است

وَ لکِنَّ: ولیکن

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (193)

اَکْثَرَ: بیشتر

النّاسِ: مردم

ص:162

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

2 اَللّهُ الَّذی رَفَعَ السَّمواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لاَِجَلٍ مُسَمًّی یُدَبِّرُ الاَْمْرَ یُفَصِّلُ الاْیاتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقاءِ رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ

اَللّهُ: خداوند است

الَّذی رَفَعَ: که برافراشته، بالا برده

السَّمواتِ: آسمان ها را

بِغَیْرِ عَمَدٍ: بدون ستونی که

تَرَوْنَها: ببینید آن را،

ثُمَّ اسْتَوی: سپس پرداخت

(194) جلد 13 سوره رعد

عَلَی الْعَرْشِ: به عرش،

وَ سَخَّرَ: و مسخّر ساخت

الشَّمْسَ: خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را،

ص:163

کُلٌّ یَجْری: که هر یک سیر می کند

لاَِجَلٍ مُسَمًّی: تا زمان معیّنی

یُدَبِّرُ: تدبیر می کند

الاَْمْرَ: کار را

یُفَصِّلُ: توضیح می دهد، تشریح می کند

الاْیاتِ: آیات را

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

بِلِقاءِ: به دیدار

رَبِّکُمْ: پروردگارتان

تُوقِنُونَ: یقین پیدا کنید.

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (195)

3 وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الاَْرْضَ وَ جَعَلَ فیها رَواسِیَ وَ اَنْهرا وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی الَّیْلَ النَّهارَ اِنَّ فیذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

مَدَّ الاَْرْضَ: گسترد زمین را

ص:164

وَ جَعَلَ فیها: و قرار داد در آن

رَواسِیَ: کوه ها

وَ اَنْهرا: و نهرهایی،

وَ مِنْ کُلِّ: و از تمام

الثَّمَراتِ: میوه ها

جَعَلَ فیها: قرار داد در آن

زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ: دو جفت، دو صنف.

یُغْشِی: می پوشاند

(196) جلد 13 سوره رعد

الَّیْلَ النَّهارَ: شب را به روز.

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَیاتٍ: هر آینه آیاتی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَفَکَّرُونَ: تفکّر می کنند.

4 وَ فِی الاَْرْضِ قِطَعٌ مُتَجوِراتٌ وَ جَنّتٌ

ص:165

مِنْ اَعْنبٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخیلٌ صِنْوانٌ وَ غَیْرُ صِنْوانٍ یُسْقی بِماءٍ واحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلی بَعْضٍ فِی الاُْکُلِ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

وَ فِی الاَْرْضِ: و در زمین

قِطَعٌ: قطعه هایی

مُتَجوِراتٌ: در کنار هم هستند

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (197)

وَ جَنّتٌ: و باغ هایی

مِنْ اَعْنبٍ: از انگورها

وَ زَرْعٌ: و زراعت

وَ نَخیلٌ: و خرماها

صِنْوانٌ: از یک ریشه

وَ غَیْرُ صِنْوانٍ: و غیر یک ریشه

یُسْقی: که سیراب می شوند

بِماءٍ واحِدٍ: از یک آب،

وَ نُفَضِّلُ: و برتری می دهیم

بَعْضَها: بعضی از آن را

ص:166

عَلی بَعْضٍ: بر بعضی دیگر

فِی الاُْکُلِ: در خوراکی، میوه،

اِنَّ: همانا

فی ذلِکَ: در این

(198) جلد 13 سوره رعد

لاَیاتٍ:: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْقِلُونَ: تعقّل می کنند.

11 لَهُ مُعَقِّبتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِه یَحْفَظُونَهُ مِنْ اَمْرِ اللّهِ اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ اِذا اَرادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءً فَلا مَرَدَّ لَهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ دُونِه مِنْ والٍ

لَهُ: برای او

مُعَقِّبتٌ: فرشتگان تعقیب کننده است

مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ: از پیش رویش

وَ مِنْ خَلْفِه: و از پشت سرش

ص:167

یَحْفَظُونَهُ: که محافظت می کنند او را

مِنْ اَمْرِ: از امر

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (199)

اللّهِ: خداوند.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

لا یُغَیِّرُ: تغییر نمی دهد

ما بِقَوْمٍ: سرنوشت هیچ قومی را

حَتّی یُغَیِّرُوا: تا تغییر دهند

ما: آن چه را

بِأَنْفُسِهِمْ: در خودشان است.

وَ اِذا: و هنگامی که

اَرادَ: اراده کند

اللّهُ: خداوند

بِقَوْمٍ سُوءً: به قومی بدی را

فَلا مَرَدَّ: پس جلوگیر ندارد

لَهُ: بر او

وَ ما لَهُمْ: و نیست برای آن ها

(200) جلد 13 سوره رعد

ص:168

مِنْ دُونِه: غیر از او

مِنْ والٍ: هیچ سرپرستی.

12 هُوَ الَّذی یُریکُمُ الْبَرْقَ خَوْفا وَ طَمَعا وَ یُنْشِی ءُ السَّحابَ الثِّقالَ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

یُریکُمُ: نشان می دهد به شما

الْبَرْقَ: برق را

خَوْفا: که هم مایه ترس است

وَ طَمَعا: و هم مایه امید

وَ یُنْشِی ءُ: و ایجاد می کند

السَّحابَ: ابرهای

الثِّقالَ: سنگین را.

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (201)

13 وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِه وَ الْمَلئِکَةُ مِنْ خیفَتِه وَ یُرْسِلُ الصَّوعِقَ فَیُصیبُ بِها مَنْ یَشاءُ

ص:169

وَ هُمْ یُجدِلُونَ فِی اللّهِ وَ هُوَ شَدیدُ الْمِحالِ

وَ یُسَبِّحُ: و تسبیح می کند

الرَّعْدُ: رعد

بِحَمْدِه: به ستایش او

وَ الْمَلئِکَةُ: و فرشتگان

مِنْ خیفَتِه: از بیم او

وَ یُرْسِلُ: و می فرستد

الصَّوعِقَ: صاعقه ها را،

فَیُصیبُ بِها: پس گرفتار می کند به آن

مَنْ یَشاءُ: هر کس را بخواهد،

وَ هُمْ یُجدِلُونَ: و آنها مجادله می کنند

فِی اللّهِ: درباره خدا

(202) جلد 13 سوره رعد

وَ هُوَ: و او

شَدیدُ: سخت

الْمِحالِ: انتقام است.

ص:170

14 لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِه لا یَسْتَجیبُونَ لَهُمْ بِشَیْ ءٍ اِلاّ کَبسِطِ کَفَّیْهِ اِلَی الْماءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَ ما هُوَ بِبلِغِه وَ ما دُعاءُ الْکفِرینَ اِلاّ فی ضَللٍ

لَهُ دَعْوَةُ: برای اوست دعوت

الْحَقِّ: حق،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

یَدْعُونَ: می خوانند

مِنْ دُونِه: غیر از او را،

لا یَسْتَجیبُونَ: اجابت نمی کنند

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (203)

لَهُمْ: برایشان

بِشَیْ ءٍ: چیزی

اِلاّ کَبسِطِ: مگر مانند کسی که گشاینده

کَفَّیْهِ: دو دستش است

اِلَی الْماءِ: به سوی آب،

لِیَبْلُغَ: برای این که برساند

ص:171

فَاهُ: به دهانش

وَ ما هُوَ: و نیست او

بِبلِغِه: رساننده اش،

وَ ما دُعاءُ: و نیست دعاء

الْکفِرینَ: کافران

اِلاّ فی ضَللٍ: مگر در گمراهی.

15 وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ

(204) جلد 13 سوره رعد

طَوْعا وَ کَرْها وَ ظِللُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ

وَ لِلّهِ: و برای خدا

یَسْجُدُ: سجده می کنند

مَنْ فِی: کسانی که در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین هستند

طَوْعا: از روی اطاعت

وَ کَرْها: و کراهت،

ص:172

وَ ظِللُهُمْ: و سایه هایشان (نیز).

بِالْغُدُوِّ: بامداد

وَ الاْصالِ: و شبانگاهان

17 اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَالَتْ اَوْدِیَةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدارابِیاوَمِمّایُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النّارِ

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (205)

ابْتِغاءَ حِلْیَةٍ اَوْ مَتعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْبطِلَ فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفآءًوَاَمّاما یَنْفَعُ النّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الاَْرْضِ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الاَْمْثالَ

اَنْزَلَ: فرو فرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی،

فَسَالَتْ: پس جاری شد

اَوْدِیَةٌ: (در) درّه ها

بِقَدَرِها: به اندازه آن،

فَاحْتَمَلَ: پس حمل کرد

ص:173

السَّیْلُ: سیل

زَبَدا: کفی فراوان،

رابِیا: بالا آمده،

وَ مِمّا یُوقِدُونَ: و از آن چه می افروزند

(206) جلد 13 سوره رعد

عَلَیْهِ فِی النّارِ: بر آن در آتش

ابْتِغاءَ: (برای) به دست آوردن

حِلْیَةٍ: زینت آلات

اَوْ مَتعٍ: یا وسایل زندگی

زَبَدٌ مِثْلُهُ: کفی مثل آن.

کَذلِکَ: این چنین

یَضْرِبُ اللّهُ: می زند خداوند

الْحَقَّ وَ: حق و

الْبطِلَ: باطل را.

فَاَمَّا الزَّبَدُ: پس اما کف،

فَیَذْهَبُ: می رود، نابود می شود

جُفآءً: به کناری،

ص:174

وَ اَمّا ما: و اما آن چه

یَنْفَعُ النّاسَ: سود می دهد به مردم

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (207)

فَیَمْکُثُ: پس می ماند

فِی الاَْرْضِ: در زمین .

کَذلِکَ: این چنین

یَضْرِبُ اللّهُ: می زند خداوند

الاَْمْثالَ: مثل ها را.

26 اَللّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ وَ فَرِحُوا بِالْحَیوةِ الدُّنْیا وَ مَاالْحَیوةُ الدُّنْیافِی الاْخِرَةِ اِلاّ مَتعٌ

اَللّهُ: خداوند

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هر کس که

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و (یا) تنگ می گیرد.

(208) جلد 13 سوره رعد

ص:175

وَ فَرِحُوا: و شادمان شدند

بِالْحَیوةِ: به زندگی

الدُّنْیا: دنیا،

وَ مَاالْحَیوةُ: و نیست زندگی

الدُّنْیا: دنیا

فِی الاْخِرَةِ: در برابر آخرت

اِلاّ مَتعٌ: مگر متاع ناچیزی.

27 وَ یَقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْلا اُنْزِلَ عَلَیْهِ ایَةٌ مِنْ رَبِّه قُلْ اِنَ اللّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدیاِلَیْهِ مَنْ اَنابَ

وَ یَقُولُ: و می گویند:

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

لَوْلا اُنْزِلَ: چرا نازل نشده

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (209)

عَلَیْهِ ایَةٌ: بر او آیه ای

مِنْ: از جانب

ص:176

رَبِّه: پروردگارش؟

قُلْ: بگو:

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

یُضِلُّ: گمراه می کند

مَنْ یَشاءُ: هر که را بخواهد

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

اِلَیْهِ مَنْ: به سویش هر که را

اَنابَ: بازگردد.

28 اَلَّذینَ ءَامَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللّهِ اَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

(210) جلد 13 سوره رعد

اَلَّذینَ: کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

وَ تَطْمَئِنُّ: و آرام و مطمئن است

قُلُوبُهُمْ: دل هایشان

ص:177

بِذِکْرِ اللّهِ: با یاد خدا.

اَلا: آگاه باشید

بِذِکْرِ اللّهِ: با یاد خدا

تَطْمَئِنُّ: آرام می گیرد

الْقُلُوبُ: دل ها.

29 اَلَّذینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصّلِحتِ طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَأبٍ

اَلَّذینَ: کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

سوره رعد لغات و مفاهیم قرآن کریم (211)

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّلِحتِ: عمل صالح.

طُوبی لَهُمْ: خوشا به حالشان

وَ حُسْنُ: و چه نیک

مَأبٍ: سرانجامی دارند.

(212) جلد 13 سوره رعد

ص:178

«سوره ابراهیم»

1 الآر کِتبٌ اَنْزَلْنهُ اِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النّاسَ مِنَ الظُّلُمتِ اِلَی النُّورِ بِأِذْنِ رَبِّهِمْ اِلی صِرطِ الْعَزیزِ الْحَمیدِ

الآر: از حروف مقطّعه

کِتبٌ: کتابی است که

اَنْزَلْنهُ: نازل کردیم آن را

اِلَیْکَ: به سوی تو

لِتُخْرِجَ: تا خارج کنی

النّاسَ: مردم را

مِنَ الظُّلُمتِ: از تاریکی ها

اِلَی النُّورِ: به سوی نور

بِأِذْنِ: به اجازه

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (213)

اِلی صِرطِ: به سوی راه

الْعَزیزِ: (خدای) عزیز

ص:179

الْحَمیدِ: و ستوده.

2 اَللّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ مافِی الاَْرْضِ وَ وَیْلٌ لِلْکفِرینَ مِنْ عَذابٍ شَدیدٍ

اَللّهِ: خداوندی

الَّذی: که برای

لَهُ: اوست

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است.

وَ وَیْلٌ: و وای

(214) جلد 13 سوره ابراهیم

لِلْکفِرینَ: بر کافران

مِنْ عَذابٍ: از عذابی

شَدیدٍ: شدید.

3 اَلَّذینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیوةَ الدُّنْیا عَلَی الاْخِرَةِ

ص:180

وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ وَ یَبْغُونَها عِوَجا اوُلئِکَ فی ضَللٍ بَعیدٍ

اَلَّذینَ: کسانی که

یَسْتَحِبُّونَ: ترجیح می دهند

الْحَیوةَ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا را

عَلَی الاْخِرَةِ: بر آخرت

وَ یَصُدُّونَ: و بازمی دارند

عَنْ سَبیلِ: از راه

اللّهِ: خدا

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (215)

وَ یَبْغُونَها: و می خواهند آن را

عِوَجا: کج، منحرف،

اوُلئِکَ: آنان

فی ضَللٍ: در گمراهی

بَعیدٍ: دوری هستند.

ص:181

4 وَ ما اَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ اِلاّ بِلِسانِ قَوْمِه لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللّهُ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

وَ ما اَرْسَلْنا: و نفرستادیم ما

مِنْ: هیچ

رَسُولٍ: رسولی را

اِلاّ: مگر

بِلِسانِ: به زبان

(216) جلد 13 سوره ابراهیم

قَوْمِه: قومش

لِیُبَیِّنَ: تا آشکار کند

لَهُمْ: برایشان،

فَیُضِلُّ: پس گمراه می کند

اللّهُ: خدا

مَنْ: هر کس را

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

ص:182

مَنْ: هر کس را

یَشاءُ: بخواهد.

وَ هُوَ: و او

الْعَزیزُ: با عزّت

الْحَکیمُ: و حکیم است.

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (217)

5 وَ لَقَدْ اَرْسَلْنا مُوسی بِایتِنا اَنْ اَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُمتِ اِلَی النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِاَیّمِ اللّهِ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اَرْسَلْنا: فرستادیم

مُوسی: موسی را

بِایتِنا: با نشانه هایمان

اَنْ اَخْرِجْ: که خارج کن

قَوْمَکَ: قومت را

مِنَ الظُّلُمتِ: از تاریکی ها

ص:183

اِلَی النُّورِ: به سوی نور

وَ ذَکِّرْهُمْ: و به یادشان آور

بِاَیّمِ: روزهای

اللّهِ: خدا را،

(218) جلد 13 سوره ابراهیم

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَیتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِکُلِّ: برای هر

صَبّارٍ: صبرکننده، صبور

شَکُورٍ: شکرگزار.

7 وَ اِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاََزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ اِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ

وَ اِذْ: و آن گاه که

تَأَذَّنَ: اعلام نمود

رَبُّکُمْ: پروردگارتان

ص:184

لَئِنْ: هر آینه اگر

شَکَرْتُمْ: شکرگزاری کنید،

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (219)

لاََزیدَنَّکُمْ: حتما زیاد می کنم برای شما

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

کَفَرْتُمْ: کفران کنید،

اِنَّ عَذابی: همانا عذاب من

لَشَدیدٌ: شدید و سخت است.

19 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ بِالْحَقِّ اِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدیدٍ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که همانا خدا

خَلَقَ: خلق کرد

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

بِالْحَقِّ: به حق؟

(220) جلد 13 سوره ابراهیم

ص:185

اِنْ یَشَأْ: اگر بخواهد

یُذْهِبْکُمْ: می برد شما را

وَ یَأْتِ: و می آورد

بِخَلْقٍ جَدیدٍ: خلقی تازه.

20 وَ ما ذلِکَ عَلَی اللّهِ بِعَزیزٍ

وَ ما ذلِکَ: و نیست این

عَلَی اللّهِ: بر خدا

بِعَزیزٍ: دشوار.

21 وَ بَرَزُوا لِلّهِ جَمیعا فَقالَ الضُّعَفؤُا لِلَّذینَ اسْتَکْبَرُوا اِنّا کُنّا لَکُمْ تَبَعا فَهَلْ اَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنّا مِنْ عَذابِ اللّهِ مِنْ شَیْ ءٍقالُوا لَوْهَدینَااللّهُ لَهَدَیْنکُمْ سَواءٌ عَلَیْنا اَجَزِعْنا اَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحیصٍ

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (221)

وَ بَرَزُوا: و ظاهر شوند (در قیامت)

لِلّهِ: برای خدا

ص:186

جَمیعا: همگی،

فَقالَ: پس گویند:

الضُّعَفؤُا: ضعیفان

لِلَّذینَ: به کسانی که

اسْتَکْبَرُوا: بزرگی کردند، مستکبران

اِنّا کُنّا: همانا ما بودیم

لَکُمْ تَبَعا: برای شما پیرو،

فَهَلْ اَنْتُمْ: پس آیا شما

مُغْنُونَ: بی نیاز می کنید، دفع می کنید

عَنّا: از ما

مِنْ عَذابِ: از عذابِ

اللّهِ: خدا

(222) جلد 13 سوره ابراهیم

مِنْ شَیْ ءٍ: چیزی را؟

قالُوا لَوْ: گویند: اگر

هَدینَا: هدایت کرده بود ما را

اللّهُ: خدا،

ص:187

لَهَدَیْنکُمْ: هر آینه هدایت می کردیم شما را.

سَواءٌ: یکسان است

عَلَیْنا: برای ما

اَجَزِعْنا: بی تابی کنیم

اَمْ صَبَرْنا: یا صبر کنیم

ما لَنا: نیست برای ما

مِنْ: هیچ

مَحیصٍ: راه گریزی، نجاتی.

22 وَ قالَ الشَّیْطانُ لَمّا قُضِیَ الاَْمْرُ اِنَّ اللّهَ

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (223)

وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُّکُمْ فَاَخْلَفْتُکُمْ وَ ما کانَ لی عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ اِلاّ اَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لی فَلا تَلُومُونی وَلُومُوااَنْفُسَکُمْ ما اَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ ما اَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ اِنّی کَفَرْتُ بِما اَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ اِنَّ الظّلِمینَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

وَ قالَ: و گوید:

ص:188

الشَّیْطانُ: شیطان

لَمّا قُضِیَ: وقتی که گذشت

الاَْمْرُ: کار،

اِنَّ اللّهَ: همانا خدا

وَعَدَکُمْ: وعده داد شما را

وَعْدَ الْحَقِّ: وعده حق

وَ وَعَدْتُّکُمْ: و وعده دادم من شما را،

فَاَخْلَفْتُکُمْ: پس تخلّف کردم با شما،

(224) جلد 13 سوره ابراهیم

وَ ما کانَ لی: و نبود مرا

عَلَیْکُمْ: بر شما

مِنْ سُلْطانٍ: هیچ تسلّطی

اِلاّ اَنْ: مگر این که،

دَعَوْتُکُمْ: دعوتتان کردم

فَاسْتَجَبْتُمْ لی: پس اجابت کردید مرا

فَلا تَلُومُونی: پس سرزنش کنید

وَ لُومُوا: و سرزنش کنید

ص:189

اَنْفُسَکُمْ: خودتان را،

ما اَنَا: نیستم من

بِمُصْرِخِکُمْ: فریادرس شما

وَ ما اَنْتُمْ: و نیستید شما

بِمُصْرِخِیَّ: فریادرس من

اِنّی: به درستی که من

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (225)

کَفَرْتُ: کافرم، منکرم (نسبت)

بِما: به آن چه

اَشْرَکْتُمُونِ: شریک قرار دهید مرا

مِنْ قَبْلُ: از قبل.

اِنَّ الظّلِمینَ: به درستی که ستمکاران

لَهُمْ: برای ایشان است

عَذابٌ اَلیمٌ: عذابی دردناک.

23 وَ اُدْخِلَ الَّذینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ جَنّتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خلِدینَ فیها بِأِذْنِ

ص:190

رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلمٌ

وَ اُدْخِلَ: و برده شوند

الَّذینَ: کسانی که

ءَامَنُوا: ایمان آوردند

(226) جلد 13 سوره ابراهیم

وَ عَمِلُوا: و عمل کردند

الصّالِحاتِ: به شایستگی،

جَنّتٍ: به باغ هایی

تَجْری: که جاری می شود

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها،

خلِدینَ فیها: جاودانند در آن

بِأِذْنِ: به اذن

رَبِّهِمْ: پروردگارشان.

تَحِیَّتُهُمْ: درود گفتنشان

فیها سَلمٌ: در آن (جا) سلام است.

ص:191

32 اَللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَخْرَجَ بِه مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقا لَکُمْ

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (227)

وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِاَمْرِه وَ سَخَّرَ لَکُمُ الاَْنْهرَ

اَللّهُ: خداوند

الَّذی: کسی است که

خَلَقَ السَّمواتِ: آفرید آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

وَ اَنْزَلَ: و فروفرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی را

فَاَخْرَجَ بِه: پس خارج کرد با آن

مِنَ الثَّمَراتِ: میوه ها را

رِزْقا لَکُمْ: روزی ای برای شما.

وَ سَخَّرَ: و مسخّر کرد

لَکُمُ الْفُلْکَ: برای شما کشتی را

(228) جلد 13 سوره ابراهیم

ص:192

لِتَجْرِیَ: تا جاری شود، حرکت کند

فِی الْبَحْرِ: در دریا

بِاَمْرِه: به امرش.

وَ سَخَّرَ: و مسخّر کرد

لَکُمُ الاَْنْهرَ: برای شما نهرها را.

33 وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَیْنِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الَّیْلَ وَ النَّهارَ

وَ سَخَّرَ: و به تسخیر درآورد

لَکُمُ الشَّمْسَ: برای شما خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را

دائِبَیْنِ: پیوسته.

وَ سَخَّرَ: و مسخّر کرد

لَکُمُ: برای شما

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (229)

الَّیْلَ وَ النَّهارَ: شب و روز را.

ص:193

34 وَ اتیکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ اِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللّهِ لا تُحْصُوها اِنَّ الاِْنْسانَ لَظَلُومٌ کَفّارٌ

وَ اتیکُمْ: و عطا کرد به شما

مِنْ کُلِّ: از تمام

ما سَأَلْتُمُوهُ: آن چه خواستید از او.

وَ اِنْ تَعُدُّوا: و اگر (بخواهید) بشمارید

نِعْمَتَ: نعمت

اللّهِ: خدا را

لا تُحْصُوها: شماره کردن آن نتوانید.

اِنَّ: که همانا

الاِْنْسانَ: انسان

لَظَلُومٌ: هر آینه ستم پیشه

(230) جلد 13 سوره ابراهیم

کَفّارٌ: و ناسپاس است.

«پایان جزء 13»

سوره ابراهیم لغات و مفاهیم قرآن کریم (231)

ص:194

«سوره حجر»

19 وَ الاَْرْضَ مَدَدْناها وَ اَلْقَیْنا فیها رَواسِیَ وَ اَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ مَوْزُونٍ

وَ الاَْرْضَ: و زمین را،

مَدَدْناها: گستردیم آن را

وَ اَلْقَیْنا فیها: و افکندیم در آن

رَواسِیَ: کوه ها

وَ اَنْبَتْنا فیها: و رویاندیم در آن

مِنْ کُلِّ: از هر

شَیْ ءٍ: چیزی

مَوْزُونٍ: موزون

20 وَ جَعَلْنا لَکُمْ فیها مَعایِشَ وَ مَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرازِقینَ

(232) جلد 14 سوره حجر

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم ما

لَکُمْ فیها: برای شما در آن

ص:195

مَعایِشَ: وسایل زندگی

وَ مَنْ: و کسانی که

لَسْتُمْ: نیستید شما

لَهُ بِرازِقینَ: برای او

21 وَ اِنْ مِنْ شَیْ ءٍ اِلاّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ اِلاّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ

وَ اِنْ: و نیست

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی

اِلاّ عِنْدَنا: مگر نزد ماست

خَزائِنُهُ: خزانه های آن

وَ ما نُنَزِّلُهُ: و نازل نمی کنیم آن را

سوره حجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (233)

اِلاّ بِقَدَرٍ: مگر به اندازه

مَعْلُومٍ: معلومی، معیّنی.

22 وَ اَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ فَاَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ

ص:196

ماءً فَاَسْقَیْناکُمُوهُ وَ ما اَنْتُمْ لَهُ بِخازِنینَ

وَ اَرْسَلْنَا: و فرستادیم ما

الرِّیاحَ: بادها را

لَواقِحَ: برای تلقیح،

فَاَنْزَلْنا: پس نازل نمودیم

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

فَاَسْقَیْناکُمُوهُ: پس سیراب کردیم شما را به آن

وَ ما اَنْتُمْ لَهُ: و نیستید شما بر آن

بِخازِنینَ: نگهداری کننده، انبار کننده.

(234) جلد 14 سوره حجر

78 وَ اِنْ کانَ اَصْحابُ الاَْیْکَةِ لَظالِمینَ

وَ اِنْ کانَ: و به درستی که بودند

اَصْحابُ: اصحاب

الاَْیْکَةِ: اَیْکه

لَظالِمینَ: هر آینه ستمکار

ص:197

79 فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ وَ اِنَّهُما لَبِاِمامٍ مُبینٍ

فَانْتَقَمْنا: پس انتقام گرفتیم

مِنْهُمْ: از آن ها

وَ اِنَّهُما: و به درستی که این دو قوم

لَبِاِمامٍ: هر آینه بر سر شاهراهی

مُبینٍ: آشکار (قرار دارند).

80 وَ لَقَدْ کَذَّبَ اَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلینَ

سوره حجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (235)

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

کَذَّبَ: تکذیب نمودند

اَصْحابُ الْحِجْرِ: اصحاب حجر،

الْمُرْسَلینَ: پیامبران را

81 وَ اتَیْناهُمْ ایاتِنا فَکانُوا عَنْها مُعْرِضینَ

وَ اتَیْناهُمْ: و دادیم ما به آن ها

ایاتِنا: آیاتمان را

ص:198

فَکانُوا: پس بودند

عَنْها: از آن

مُعْرِضینَ: رویگردان.

82 وَ کانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُیُوتا امِنینَ

وَ کانُوا یَنْحِتُونَ: و می تراشیدند

(236) جلد 14 سوره حجر

مِنَ الْجِبالِ: از کوه ها

بُیُوتا امِنینَ: خانه هایی امن.

83 فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحینَ

فَاَخَذَتْهُمُ: پس گرفت آن ها را

الصَّیْحَةُ: صیحه

مُصْبِحینَ: صبح گاهان.

84 فَما اَغْنی عَنْهُمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ

فَما اَغْنی: پس بی نیاز نکرد

ص:199

عَنْهُمْ ما: آن ها را آن چه

کانُوا یَکْسِبُونَ: به دست آورده بودند.

85 وَ ما خَلَقْنَا السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَیْنَهُما

سوره حجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (237)

اِلاّبِالْحَقِّ وَاِنَ السّاعَةَ لاَتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمیلَ

وَ ما خَلَقْنَا: و خلق نکردیم ما

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

وَ ما: و آن چه

بَیْنَهُما: بین آن هاست

اِلاّ بِالْحَقِّ: مگر به حق.

وَ اِنَّ: و به درستی که

السّاعَةَ: قیامت

لاَتِیَةٌ: هر آینه آمدنی است،

فَاصْفَحِ: پس صرفنظر کن

الصَّفْحَ: صرفنظری

ص:200

الْجَمیلَ: نیکو، زیبا.

(238) جلد 14 سوره حجر

86 اِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاّقُ الْعَلیمُ

اِنَّ: به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

هُوَ الْخَلاّقُ: اوست آفریننده

الْعَلیمُ: دانا.

87 وَ لَقَدْ اتَیْناکَ سَبْعا مِنَ الْمَثانی وَ الْقُرْانَ الْعَظیمَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اتَیْناکَ: دادیم به تو

سَبْعا مِنَ: سوره حمد

الْمَثانی:

وَ الْقُرْانَ: و قرآن

الْعَظیمَ: بزرگ را.

ص:201

سوره حجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (239)

88 لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ اِلی ما مَتَّعْنا بِه اَزْواجا مِنْهُمْ وَ لاتَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنینَ

لا تَمُدَّنَّ: باز نکن، میفکن

عَیْنَیْکَ: چشمانت را

اِلی ما: به سوی آن چه

مَتَّعْنا: بهره دادیم ما

بِه اَزْواجا: به آن گروه هایی

مِنْهُمْ: از آن ها،

وَ لا تَحْزَنْ: و نگران نباش

عَلَیْهِمْ: برایشان،

وَ اخْفِضْ: و فرود آر

جَناحَکَ: بال و پرت را

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان.

(240) جلد 14 سوره حجر

89 وَ قُلْ اِنّی اَنَا النَّذیرُ الْمُبینُ

وَ قُلْ اِنّی: و بگو: همانا من

ص:202

اَنَا النَّذیرُ: منم انذارکننده

الْمُبینُ: آشکار.

90 کَما اَنْزَلْنا عَلَی الْمُقْتَسِمینَ

کَما: هم چنان که

اَنْزَلْنا: فرستادیم

عَلَی الْمُقْتَسِمینَ: بر قسمت کنندگان.

91 اَلَّذینَ جَعَلُوا الْقُرانَ عِضینَ

اَلَّذینَ: کسانی که

جَعَلُوا: قرار دادند

الْقُرانَ: قرآن را

سوره حجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (241)

عِضینَ: قسمت، قسمت، پاره پاره.

92 فَوَ رَبِّکَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ اَجْمَعینَ

ص:203

فَوَ: پس سوگند به

رَبِّکَ: پروردگارت

لَنَسْئَلَنَّهُمْ: هر آینه سؤال خواهیم کرد از آن ها

اَجْمَعینَ: همگی.

93 عَمّا کانُوا یَعْمَلُونَ

عَمّا: از آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند.

(242) جلد 14 سوره حجر

ص:204

«سوره نحل»

5 وَ الاَْنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فیها دِفْ ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ

وَ الاَْنْعامَ: و چهارپایان را

خَلَقَها: خلق کرد آن ها را.

لَکُمْ فیها: برای شماست در آن

دِفْ ءٌ: گرمی و حرارت

وَ مَنافِعُ: و منفعت ها

وَ مِنْها تَأْکُلُونَ: و از آن می خورید.

6 وَ لَکُمْ فیهاجَمالٌ حینَ تُریحُونَ وَ حینَ تَسْرَحُونَ

وَ لَکُمْ: و برای شماست

فیها: در آن

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (243)

جَمالٌ: زینت و شکوهی،

ص:205

حینَ: هنگامی که

تُریحُونَ: بازمی گردانید (به آغل ها)

وَ حینَ: و هنگامی که

تَسْرَحُونَ: به چرا می فرستید.

7 وَ تَحْمِلُ اَثْقالَکُمْ اِلی بَلَدٍ لَمْ تَکُونُوا بالِغیهِ اِلاّ بِشِقِّ الاَْنْفُسِ اِنَ رَبَّکُمْ لَرَؤُفٌ رَحیمٌ

وَ تَحْمِلُ: و حمل می کنند

اَثْقالَکُمْ: بارهای شما را

اِلی بَلَدٍ: به شهری که

لَمْ تَکُونُوا: نمی توانستید

بالِغیهِ: برسانید آن را

اِلاّ: مگر

(244) جلد 14 سوره نحل

بِشِقِّ: به زحمتِ

الاَْنْفُسِ: نفس ها،

اِنَّ: به درستی که

ص:206

رَبَّکُمْ: پروردگار شما

لَرَؤُفٌ: هر آینه مهربان

رَحیمٌ: و رحیم است.

8 وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زینَةً وَ یَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ

وَ الْخَیْلَ: و اسب ها

وَ الْبِغالَ: و استرها، قاطرها

وَ الْحَمیرَ: و الاغ ها را

لِتَرْکَبُوها: تا سوار شوید بر آن ها

وَ زینَةً: و زینتی،

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (245)

وَ یَخْلُقُ: و خلق می کند

ما لا تَعْلَمُونَ: چیزهایی که شما نمی دانید.

9 وَ عَلَی اللّهِ قَصْدُ السَّبیلِ وَ مِنْها جائِرٌ وَ لَوْ شاءَ لَهَدیکُمْ اَجْمَعینَ

وَ عَلَی اللّهِ: و بر خداست

ص:207

قَصْدُ السَّبیلِ: راه راست

وَ مِنْها: و بعضی از

جائِرٌ: راه ها بیراهه است

وَ لَوْ شاءَ: و اگر بخواهد

لَهَدیکُمْ: هر آینه هدایت می کند شما را

اَجْمَعینَ: همگی.

10 هُوَ الَّذی اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً لَکُمْ مِنْهُ

(246) جلد 14 سوره نحل

شَرابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فیهِ تُسیمُونَ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

اَنْزَلَ: نازل کرد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

لَکُمْ: برای شما،

مِنْهُ: از آن

شَرابٌ: نوشیدنی ای است

وَ مِنْهُ: و از آن

ص:208

شَجَرٌ: درختی، گیاهی

فیهِ تُسیمُونَ: که در آن می چرانید.

11 یُنْبِتُ لَکُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّیْتُونَ وَ النَّخیلَ وَالاَْعْنابَ وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ اِنَّ فیذلِکَ لاَیَةً لِقَوْمٍ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (247)

یَتَفَکَّرُونَ

یُنْبِتُ: می رویاند

لَکُمْ: برای شما

بِهِ الزَّرْعَ: به وسیله آن، کشت

وَ الزَّیْتُونَ: و زیتون

وَ النَّخیلَ: و نخل ها

وَ الاَْعْنابَ: و انگورها را

وَ مِنْ کُلِّ: و از همه

الثَّمَراتِ: میوه ها.

اِنَّ فی: همانا در

ذلِکَ: آن

لاَیَةً: قطعا نشانه ای است

ص:209

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَفَکَّرُونَ: تفکّر می کنند.

(248) جلد 14 سوره نحل

12 وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومُ مُسَخَّراتٌ بِاَمْرِه اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

وَ سَخَّرَ: و مسخر ساخت

لَکُمُ: برای شما

اللَّیْلَ وَ النَّهارَ: شب و روز

وَ الشَّمْسَ: و خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را،

وَ النُّجُومُ: و ستارگان

مُسَخَّراتٌ: به خدمتت، رام شده

بِاَمْرِه: به امر او.

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در آن

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (249)

لاَیاتٍ: قطعا نشانه هایی است

ص:210

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْقِلُونَ: می اندیشند.

13 وَ ما ذَرَاَ لَکُمْ فِی الاَْرْضِ مُخْتَلِفا اَلْوانُهُ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ

وَ ما ذَرَاَ: و آن چه آفرید

لَکُمْ: برای شما

فِی الاَْرْضِ: در زمین

مُخْتَلِفا: که مختلف است

اَلْوانُهُ: رنگ های آن.

اِنَّ: همانا

فی ذلِکَ: در آن

لاَیَةً: مسلّما نشانه ای است

(250) جلد 14 سوره نحل

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَذَّکَّرُونَ: متذّکر می شوند.

14 وَ هُوَ الَّذی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْکُلُوا مِنْهُ لَحْما

ص:211

طَرِیّا وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها وَ تَرَی الْفُلْکَ مَواخِرَ فیهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِه وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است

سَخَّرَ: که مسخّر ساخت

الْبَحْرَ: دریا را

لِتَأْکُلُوا: تا بخورید

مِنْهُ: از آن

لَحْما طَرِیّا: گوشت تازه.

وَ تَسْتَخْرِجُوا: و استخراج کنید

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (251)

مِنْهُ حِلْیَةً: از آن زیوری که

تَلْبَسُونَها: می پوشید آن را.

وَ تَرَی: و می بینی

الْفُلْکَ: کشتی ها را

مَواخِرَ: شکافنده

فیهِ: در آن،

وَ لِتَبْتَغُوا: و تا طلب کنید

ص:212

مِنْ فَضْلِه: از فضلش،

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَشْکُرُونَ: شکرگزارید.

15 وَ اَلْقی فِی الاَْرْضِ رَواسِیَ اَنْ تَمیدَبِکُمْ وَ اَنْهارا وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ

وَ اَلْقی: و افکند

(252) جلد 14 سوره نحل

فِی الاَْرْضِ: در زمین

رَواسِیَ: کوهها را

اَنْ تَمیدَبِکُمْ: تا این که نلرزاند شما را

وَ اَنْهارا: و نهرها

وَ سُبُلاً: و راه هایی،

لَعَلَّکُمْ: تا شاید شما

تَهْتَدُونَ: هدایت یابید.

16 وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ

وَ عَلاماتٍ: و علاماتی (نیز)،

ص:213

وَ بِالنَّجْمِ: و به وسیله ستارگان

هُمْ یَهْتَدُونَ: آن ها هدایت می شوند.

36 وَ لَقَدْبَعَثْنا فی کُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوااللّهَ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (253)

وَ اجْتَنِبُوا الطّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَی اللّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسیرُوا فِی الاَْرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبینَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

بَعَثْنا: برانگیختیم

فی کُلِّ اُمَّةٍ: در هر امّتی

رَسُولاً: رسولی،

اَنِ اعْبُدُوا: که بپرستید

اللّهَ: خدا را

وَ اجْتَنِبُوا: و دوری کنید

الطّاغُوتَ: از طاغوت.

فَمِنْهُمْ: پس بعضی از آن ها

مَنْ: کسانی هستند که

ص:214

هَدَی: هدایت کرد

(254) جلد 14 سوره نحل

اللّهُ: خداوند (آن ها را)

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از آن ها

مَنْ: کسانیند که

حَقَّتْ: مقرّر شد

عَلَیْهِ الضَّلالَةُ: بر آن ها گمراهی،

فَسیرُوا: پس سیر کنید

فِی الاَْرْضِ: در زمین

فَانْظُرُوا: پس ببینید

کَیْفَ کانَ: چگونه بوده

عاقِبَةُ: عاقبت

الْمُکَذِّبینَ: تکذیب کنندگان

37 اِنْ تَحْرِصْ عَلی هُدیهُمْ فَاِنَّ اللّهَ لا یَهْدی مَنْ یُضِلُّ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (255)

اِنْ: اگر

تَحْرِصْ: حریص باشی، اصرار بورزی

ص:215

عَلی هُدیهُمْ: بر هدایتشان

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خدا،

لا یَهْدی: هدایت نمی کند

مَنْ: کسی را که

یُضِلُّ: گمراه کرد.

وَ ما لَهُمْ: و نیست برای آن ها

مِنْ ناصِرینَ: هیچ یاوری.

43 وَ ما اَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ اِلاّ رِجالاً نُوحی اِلَیْهِمْ فَسْئَلُوا اَهْلَ الذِّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ

وَ ما اَرْسَلْنا: و نفرستادیم

مِنْ قَبْلِکَ: از قبل تو

(256) جلد 14 سوره نحل

اِلاّ رِجالاً: مگر مردانی که

نُوحی: وحی کردیم

اِلَیْهِمْ: به آن ها

فَسْئَلُوا: پس بپرسید

اَهْلَ الذِّکْرِ: از اهل ذکر

ص:216

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ: نمی دانستید.

44 بِالْبَیِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ اَنْزَلْنا اِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ اِلَیْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ

بِالْبَیِّناتِ: با دلایل روشن

وَ الزُّبُرِ: و زبورها.

وَ اَنْزَلْنا: و نازل نمودیم

اِلَیْکَ: به سوی تو

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (257)

الذِّکْرَ: ذکر را،

لِتُبَیِّنَ: تا بیان کنی

لِلنّاسِ: برای مردم

ما نُزِّلَ: آن چه را که نازل شده

اِلَیْهِمْ: به سویشان،

وَ لَعَلَّهُمْ: و تا شاید

یَتَفَکَّرُونَ: بیندیشند.

ص:217

48 اَوَ لَمْ یَرَوْا اِلی ما خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَیْ ءٍ یَتَفَیَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیَمینِ وَالشَّمائِلِ سُجَّدالِلّهِ وَهُمْ داخِرُونَ

اَوَ لَمْ یَرَوْا: آیا ندیدند

اِلی ما خَلَقَ: آن چه را خلق کرده

اللّهُ: خداوند

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزها،

یَتَفَیَّؤُا: در حرکتند، جابه جا می شوند

(258) جلد 14 سوره نحل

ظِلالُهُ: سایه هایشان

عَنِ الْیَمینِ: از راست

وَ الشَّمائِلِ: و چپ

سُجَّدا لِلّهِ: سجده کنان برای خدا

وَ هُمْ: و درحالی که ایشان

داخِرُونَ: خضوع کننده اند؟

49 وَ لِلّهِ یَسْجُدُ ما فِی السَّمواتِ وَ مافِی الاَْرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمَلائِکَةُ وَ هُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ

وَ لِلّهِ: و برای خدا

ص:218

یَسْجُدُ: سجده می کنند

ما: آن چه

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ ما: و آن چه

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (259)

فِی الاَْرْضِ: در زمین است

مِنْ دابَّةٍ: از جنبندگان

وَ الْمَلائِکَةُ: و فرشتگان

وَ هُمْ: در حالی که ایشان

لا یَسْتَکْبِرُونَ: تکبّری ندارند.

50 یَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ

یَخافُونَ: می ترسند

رَبَّهُمْ: از پروردگارشان

مِنْ فَوْقِهِمْ: از بالاتر خودشان

وَ یَفْعَلُونَ: و انجام می دهند

ما: آن چه را

ص:219

یُؤْمَرُونَ: که مأمور هستند.

(260) جلد 14 سوره نحل

51 وَ قالَ اللّهُ لا تَتَّخِذُوا اِلهَیْنِ اثْنَیْنِ اِنَّما هُوَ اِلهٌ واحِدٌ فَاِیّایَ فَارْهَبُونِ

وَ قالَ: و گفت:

اللّهُ: خداوند

لا تَتَّخِذُوا: نگیرید، انتخاب نکنید

اِلهَیْنِ: معبود

اثْنَیْنِ: دو تا،

اِنَّما: جز این نیست که

هُوَ اِلهٌ: او خدایی است

واحِدٌ: یگانه،

فَاِیّایَ: پس فقط از من

فَارْهَبُونِ: بترسید.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (261)

52 وَ لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ لَهُ الدّینُ واصِبا اَفَغَیْرَ اللّهِ تَتَّقُونَ

ص:220

وَ لَهُ: و برای اوست

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است

وَ لَهُ الدّینُ: و برای اوست دین

واصِبا: ثابت، خالص.

اَفَغَیْرَ: آیا پس از غیر

اللّهِ: خدا

تَتَّقُونَ: می ترسید؟

53 وَ مابِکُمْ مِنْ نِعْمَهٍ فَمِنَ اللّهِ ثُمَ اِذامَسَّکُمُ الضُّرُّ فَاِلَیْهِ تَجْئَرُونَ

(262) جلد 14 سوره نحل

وَ ما: و آن چه

بِکُمْ: برای شماست

مِنْ نِعْمَهٍ: از نعمتی

فَمِنَ: پس از جانب

اللّهِ: خداست،

ص:221

ثُمَّ اِذا: سپس هنگامی که

مَسَّکُمُ: می رسد به شما

الضُّرُّ: محنتی، ناراحتی ای،

فَاِلَیْهِ: پس به سوی او

تَجْئَرُونَ: زاری می کنید.

54 ثُمَّ اِذا کَشَفَ الضُّرَّ عَنْکُمْ اِذا فَریقٌ مِنْکُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ

ثُمَّ اِذا: سپس هنگامی که

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (263)

کَشَفَ: برداشته شود

الضُّرَّ عَنْکُمْ: ناراحتی از شما،

اِذا: در آن وقت

فَریقٌ مِنْکُمْ: گروهی از شما

بِرَبِّهِمْ: به پروردگارشان

یُشْرِکُونَ: شرک می ورزند.

58 وَ اِذا بُشِّرَ اَحَدُهُمْ بِالاُْنْثی ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّا

ص:222

وَ هُوَ کَظیمٌ

وَ اِذا: و هنگامی که

بُشِّرَ: بشارت دهند

اَحَدُهُمْ: یکی از آن ها را

بِالاُْنْثی: به دختر،

ظَلَّ: تیره شود

(264) جلد 14 سوره نحل

وَجْهُهُ: صورتش

مُسْوَدّا: به رنگ سیاه

وَ هُوَ: در حالی که او

کَظیمٌ: مملو از خشم است.

59 یَتَواری مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِه اَیُمْسِکُهُ عَلی هُونٍ اَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرابِ اَلا ساءَ ما یَحْکُمُونَ

یَتَواری: متواری می شود

مِنَ الْقَوْمِ: از قوم (خود)

مِنْ سُوءِ: از بدیِ

ص:223

ما:آن چه

بُشِّرَ بِه: بشارتش داده اند.

اَیُمْسِکُهُ: آیا نگهدارد او را

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (265)

عَلی هُونٍ: با ذلت

اَمْ یَدُسُّهُ: یا پنهانش کند او را

فِی التُّرابِ: در خاک؟

اَلا: آگاه باشید

ساءَ: چه بد است

ما یَحْکُمُونَ: آن چه حکم می کنند.

63 تَاللّهِ لَقَدْ اَرْسَلْنا اِلی اُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ اَعْمالَهُمْ فَهُوَ وَلِیُّهُمُ الْیَوْمَ وَلَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

تَاللّهِ: قسم به خدا

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

اَرْسَلْنا: فرستادیم

اِلی اُمَمٍ: به سوی امت هایی

مِنْ قَبْلِکَ: قبل از تو،

(266) جلد 14 سوره نحل

ص:224

فَزَیَّنَ: پس زینت داد

لَهُمُ: برایشان

الشَّیْطانُ: شیطان

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را،

فَهُوَ: پس او

وَلِیُّهُمُ: ولی آنهاست

الْیَوْمَ: امروز

وَ لَهُمْ: و برای ایشان است

عَذابٌ: عذابی

اَلیمٌ: دردناک.

65 وَاللّهُ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَحْیا بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِقَوْمٍ یَسْمَعُونَ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (267)

وَ اللّهُ: و خداوند

اَنْزَلَ: نازل کرد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ص:225

ماءً: آبی،

فَاَحْیا: پس زنده کرد

بِهِ الاَْرْضَ: با آن زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مردنش

اِنَّ فی ذلِکَ: همانا در این

لاَیَةً: حتما نشانه ای است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَسْمَعُونَ: می شنوند.

66 وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الاَْنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمّا فی بُطُونِه مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَنا خالِصا سائِغا

(268) جلد 14 سوره نحل

لِلشّارِبینَ

وَ اِنَّ: و به درستی که

لَکُمْ: برای شماست

فِی الاَْنْعامِ: در چهارپایان، دام ها

لَعِبْرَةً: هر آینه عبرتی:

نُسْقیکُمْ:می نوشانیم

ص:226

مِمّا: از آن چه

فی بُطُونِه: در شکم هایش است

مِنْ بَیْنِ: از میان

فَرْثٍ: غذاهای هضم شده در معده

وَ دَمٍ: و خون

لَبَنا خالِصا: شیری خالص

سائِغا: گوارا

لِلشّارِبینَ: برای نوشندگان.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (269)

68 وَ اَوْحی رَبُّکَ اِلَی النَّحْلِ اَنِ اتَّخِذی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَمِمّا یَعْرِشُونَ

وَ اَوْحی: و الهام نمود

رَبُّکَ: پروردگارت

اِلَی النَّحْلِ: به زنبور عسل

اَنِ اتَّخِذی: که بگیر، انتخاب کن

مِنَ الْجِبالِ: از کوه ها

بُیُوتا: خانه هایی

ص:227

وَ مِنَ الشَّجَرِ: و از درخت

وَ مِمّا: و از آن چه

یَعْرِشُونَ: بالا می برند، داربست می زنند.

69 ثُمَّ کُلی مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُکی سُبُلَ رَبِّکِ

(270) جلد 14 سوره نحل

ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ اَلْوانُهُ فیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

ثُمَّ کُلی: سپس بخور

مِنْ کُلِّ: از تمام

الثَّمَراتِ: میوه ها

فَاسْلُکی: پس بپیما

سُبُلَ: راه های

رَبِّکِ: پروردگارت را

ذُلُلاً: با اطاعت، به راحتی، مطیعانه.

یَخْرُجُ: خارج می شود

مِنْ بُطُونِها: از شکم هایش

شَرابٌ: نوشیدنی ای، شربتی

ص:228

مُخْتَلِفٌ: که مختلف است

اَلْوانُهُ: رنگ هایش.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (271)

فیهِ شِفاءٌ: در آن شفائی است

لِلنّاسِ: برای مردم

اِنَّ فی ذلِکَ: همانا در آن

لاَیَةً: هر آینه نشانه ای است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَفَکَّرُونَ: تفکّر می کنند.

73 وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا یَمْلِکُ لَهُمْ رِزْقا مِنَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ شَیْئا وَ لا یَسْتَطیعُونَ

وَ یَعْبُدُونَ: و می پرستند

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر از خدا

ما: آن چه را

لا یَمْلِکُ: که مالک نمی باشند

لَهُمْ رِزْقا: برایشان روزی ای

(272) جلد 14 سوره نحل

مِنَ السَّمواتِ: از آسمان ها

ص:229

وَ الاَْرْضِ: و زمین

شَیْئا: چیزی را،

وَ لا یَسْتَطیعُونَ: و توانایی ندارند.

74 فَلا تَضْرِبُوا لِلّهِ الاَْمْثالَ اِنَ اللّهَ یَعْلَمُ وَ اَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ

فَلا تَضْرِبُوا: پس نزنید

لِلّهِ: برای خدا

الاَْمْثالَ: مَثَل ها،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

یَعْلَمُ: می داند

وَ اَنْتُمْ: و شما

لا تَعْلَمُونَ: نمی دانید.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (273)

78 وَاللّهُ اَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ اُمَّهاتِکُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیْئا وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَ الاَْبْصارَ وَ الاَْفْئِدَةَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

ص:230

وَ اللّهُ: و خداوند

اَخْرَجَکُمْ: خارج کرد شما را

مِنْ بُطُونِ: از شکم های

اُمَّهاتِکُمْ: مادرهایتان،

لا تَعْلَمُونَ: نمی دانستید

شَیْئا: چیزی،

وَ جَعَلَ لَکُمُ: و قرار داد برایتان

السَّمْعَ: گوش

وَ الاَْبْصارَ: و چشم ها

وَ الاَْفْئِدَةَ: و دل ها

(274) جلد 14 سوره نحل

لَعَلَّکُمْ: شاید شما، امید است شما

تَشْکُرُونَ: تشکّر کنید.

79 اَلَمْ یَرَوْا اِلَی الطَّیْرِ مُسَخَّراتٍ فیجَوِّ السَّماءِ ما یُمْسِکُهُنَّ اِلاَّ اللّهُ اِنَّ فیذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

اَلَمْ یَرَوْا: آیا ندیدند، نگاه نکردند

اِلَی الطَّیْرِ: به سوی پرندگان

ص:231

مُسَخَّراتٍ: که (چگونه) تسخیرشده اند

فی جَوِّ: در فضای

السَّماءِ: آسمان؟

ما یُمْسِکُهُنَّ: و نگاهشان نمی دارد

اِلاَّ اللّهُ: مگر خدا.

اِنَّ فی ذلِکَ: همانا در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (275)

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

80 وَ اللّهُ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ بُیُوتِکُمْ سَکَنا وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ جُلُودِ الاَْنْعامِ بُیُوتاتَسْتَخِفُّونَها یَوْمَ ظَعْنِکُمْ وَ یَوْمَ اِقامَتِکُمْ وَ مِنْ اَصْوافِها وَ اَوْبارِها وَاَشْعارِها اَثاثا وَ مَتاعا اِلی حینٍ

وَ اللّهُ: و خداوند

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمْ: برای شما

ص:232

مِنْ بُیُوتِکُمْ: از خانه هایتان

سَکَنا: محل آرامش

وَ جَعَلَ: و قرار داد

لَکُمْ: برایتان

(276) جلد 14 سوره نحل

مِنْ جُلُودِ: از پوست های

الاَْنْعامِ: چهارپایان

بُیُوتا: خانه هایی

تَسْتَخِفُّونَها: که سبک می یابید آن را

یَوْمَ: روز

ظَعْنِکُمْ: کوچ کردنتان

وَ یَوْمَ: و روز

اِقامَتِکُمْ: اقامتتان

وَ مِنْ: و از

اَصْوافِها: پشم های آن

وَ اَوْبارِها: و کرک های آن

وَ اَشْعارِها: و موهای آن

اَثاثا: اثاثی

ص:233

وَ مَتاعا: و متاعی

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (277)

اِلی حینٍ: تا زمان معیّنی.

81 وَاللّهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْجِبالِ اَکْنانا وَ جَعَلَ لَکُمْ سَرابیلَ تَقیکُمُ الْحَرَّ وَ سَرابیلَ تَقیکُمْ بَأْسَکُمْ کَذلِکَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْلِمُونَ

وَ اللّهُ: و خداوند

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمْ: برای شما

مِمّا: از آن چه

خَلَقَ: خلق کرد

ظِلالاً: سایه هایی،

وَ جَعَلَ: و قرار داد

لَکُمْ: برایتان

(278) جلد 14 سوره نحل

مِنَ الْجِبالِ: از کوه ها

اَکْنانا: پناه گاه هایی،

ص:234

وَ جَعَلَ: و قرارداد

لَکُمْ: برای شما

سَرابیلَ: جامه ها، پیراهن ها

تَقیکُمُ: که نگه دارد شما را

الْحَرَّ: از گرما،

وَ سَرابیلَ: و جامه ها

تَقیکُمْ: که نگه دارد شما را

بَأْسَکُمْ: از گرفتاریتان، سختی تان.

کَذلِکَ: این چنین

یُتِمُّ: تمام می کند

نِعْمَتَهُ: نعمتش را

عَلَیْکُمْ: بر شما،

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (279)

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تُسْلِمُونَ: تسلیم شوید، مسلمان شوید.

90 اِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاِْحْسانِ وَ ایتاءِ ذِی الْقُرْبی وَ یَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِوَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ

ص:235

یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یَأْمُرُ: امر می کند

بِالْعَدْلِ: به عدل

وَ الاِْحْسانِ: و نیکی کردن

وَ ایتاءِ: و بخشش

ذِی الْقُرْبی: به نزدیکان،

وَ یَنْهی: و نهی می کند

عَنِ الْفَحْشاءِ: از فحشا

(280) جلد 14 سوره نحل

وَ الْمُنْکَرِ: و بدی

وَ الْبَغْیِ: و ستم .

یَعِظُکُمْ: موعظه می کند، پند می دهد شما را

لَعَلَّکُمْ: شاید شما، امید است شما

تَذَکَّرُونَ: متذکّر شوید.

91 وَ اَوْفُوا بِعَهْدِ اللّهِ اِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا الاَْیْمانَ بَعْدَ تَوْکیدِها وَ قَدْجَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَیْکُمْ کَفیلاً

ص:236

اِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ

وَ اَوْفُوا: و وفا کنید

بِعَهْدِ اللّهِ: به عهدِ خدا

اِذا: هنگامی که

عاهَدْتُمْ: عهد بستید،

وَ لا تَنْقُضُوا: و نقض نکنید،

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (281)

الاَْیْمانَ: سوگندها را

بَعْدَ تَوْکیدِها: بعد از تأکید آن

وَ قَدْ جَعَلْتُمُ: در حالی که قرار دادید

اللّهَ عَلَیْکُمْ: خدا را بر خودتان

کَفیلاً: کفیل، ضامن.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

یَعْلَمُ ما: می داند آن چه

تَفْعَلُونَ: انجام می دهید.

92 وَ لا تَکُونُوا کَالَّتی نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ اَنْکاثا تَتَّخِذُونَ اَیْمانَکُمْ دَخَلاً بَیْنَکُمْ اَنْ تَکُونَ

ص:237

اُمَّةٌ هِیَ اَرْبی مِنْ اُمَّةٍ اِنَّما یَبْلُوکُمُ اللّهُ بِه وَ لَیُبَیِّنَنَّ لَکُمْ یَوْمَ الْقِیمَةِ ما کُنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ

وَ لا تَکُونُوا: و نباشید

(282) جلد 14 سوره نحل

کَالَّتی: مانند آن که

نَقَضَتْ: نقض کرد، بازکرد

غَزْلَها: رشته خود را

مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ: از بعد استحکام،

اَنْکاثا: باز شده، تکّه تکّه شده.

تَتَّخِذُونَ: می گیرید، قرار می دهید

اَیْمانَکُمْ: سوگندهایتان را

دَخَلاً: دستاویز فریب

بَیْنَکُمْ: بین خودتان

اَنْ تَکُونَ: این که می باشد

اُمَّةٌ: گروهی، جمعیتی

هِیَ اَرْبی: آن بیشتر، ثروتمندتر

مِنْ اُمَّةٍ: از گروه دیگری،

اِنَّما: جز این نیست که

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (283)

ص:238

یَبْلُوکُمُ: آزمایش می کند شما را

اللّهُ بِه: خدا به وسیله آن،

وَ لَیُبَیِّنَنَّ: و تا روشن سازد حتما

لَکُمْ: برایتان

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت

ما کُنْتُمْ فیهِ: آن چه را که در آن اختلاف می کردید.

تَخْتَلِفُونَ: اختلاف می کردید.

93 وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَجَعَلَکُمْ اُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَلَتُسْئَلُنَّ عَمّا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

وَ لَوْ شاءَ اللّهُ: و اگر می خواست خدا

لَجَعَلَکُمْ: هر آینه قرار می داد شما را

اُمَّةً واحِدَةً: امّتی واحد

(284) جلد 14 سوره نحل

وَ لکِنْ: ولیکن

یُضِلُّ: گمراه می کند

مَنْ یَشاءُ: هر کس را بخواهد

ص:239

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

مَنْ یَشاءُ: هرکس را بخواهد،

وَ لَتُسْئَلُنَّ: و حتما مورد سؤال واقع می شوید

عَمّا: از آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید.

94 وَ لا تَتَّخِذُوا اَیْمانَکُمْ دَخَلاً بَیْنَکُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها وَ تَذُوقُوا السُّوءَ بِما صَدَدْتُمْ عَنْ سَبیلِ اللّهِ وَ لَکُمْ عَذابٌ عَظیمٌ

وَ لا تَتَّخِذُوا: و نگیرید، قرار ندهید

اَیْمانَکُمْ: سوگندهایتان را

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (285)

دَخَلاً: دستاویز فریب

بَیْنَکُمْ: بین خودتان،

فَتَزِلَّ: پس متزلزل گردد

قَدَمٌ بَعْدَ: قدم ها بعد از

ثُبُوتِها: استوار شدنش،

وَ تَذُوقُوا: و بچشید

ص:240

السُّوءَ: بدی را

بِما: به خاطر آن که

صَدَدْتُمْ: بازداشتید

عَنْ سَبیلِ: از راه

اللّهِ: خدا.

وَ لَکُمْ: و برای شماست

عَذابٌ عَظیمٌ: عذابی بزرگ.

(286) جلد 14 سوره نحل

95 وَلا تَشْتَرُوابِعَهْدِاللّهِ ثَمَناقَلیلاًاِنَّماعِنْدَ اللّهِ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

وَ لا تَشْتَرُوا: و مفروشید

بِعَهْدِ: پیمان

اللّهِ: خدا را

ثَمَنا: به بهایی

قَلیلاً: کم.

اِنَّما: به درستی که آن چه

عِنْدَ اللّهِ: نزد خداست

ص:241

هُوَ: آن،

خَیْرٌ: خیر است، بهتر است

لَکُمْ: برای شما،

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: می دانستید.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (287)

96 ما عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللّهِ باقٍ وَ لَنَجْزِیَنَّ الَّذینَ صَبَرُوا اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

ما عِنْدَکُمْ: آن چه نزد شماست

یَنْفَدُ: فانی می شود، تمام می شود

وَ ما عِنْدَ: و آن چه نزد

اللّهِ: خداست

باقٍ: باقی است.

وَ لَنَجْزِیَنَّ: و هر آینه قطعا پاداش می دهیم

الَّذینَ: کسانی را که

صَبَرُوا: صبر کردند

اَجْرَهُمْ: پاداششان را

ص:242

بِاَحْسَنِ ما: به بهتر از آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: انجام می دادند.

(288) جلد 14 سوره نحل

97 مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلوُنَ

مَنْ عَمِلَ: هر کس عمل

صالِحا: صالح انجام دهد

مِنْ ذَکَرٍ: از مرد

اَوْ اُنْثی: یا زن،

وَ هُوَ: در حالی که او

مُؤْمِنٌ: مؤمن باشد،

فَلَنُحْیِیَنَّهُ: پس حتما زندگانی می دهیم او را

حَیوةً طَیِّبَةً: زندگانی ای پاکیزه،

وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ: و هر آینه قطعا جزا می دهیم آن ها را

اَجْرَهُمْ: پاداششان را

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (289)

بِاَحْسَنِ ما: به بهتر از آن چه

ص:243

کانُوا یَعْمَلوُنَ: عمل می کردند.

98 فَاِذا قَرَأْتَ الْقُرْانَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرِّجیمِ

فَاِذا: پس وقتی که

قَرَأْتَ الْقُرْانَ: خواندن قرآن،

فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ: پس پناه ببر به خدا

مِنَ الشَّیْطانِ: از شیطان

الرِّجیمِ: رانده شده، مطرود.

99 اِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذینَ امَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ

اِنَّهُ: به درستی که او

(290) جلد 14 سوره نحل

لَیْسَ: نیست

لَهُ سُلْطانٌ: مسلّط

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

ص:244

وَ عَلی رَبِّهِمْ: و بر پروردگارشان

یَتَوَکَّلُونَ: توکّل می کنند.

100 اِنَّما سُلْطانُهُ عَلَی الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِه مُشْرِکُونَ

اِنَّما: جز این نیست که

سُلْطانُهُ: تسلّط او

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی است که

یَتَوَلَّوْنَهُ: به سرپرستی گرفته اند او را

وَ الَّذینَ هُمْ: و کسانی که آن ها

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (291)

بِه مُشْرِکُونَ: به او شرک می ورزند.

112 وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْیَةً کانَتْ امِنَةً مُطْمَئِنَّةً یَأْتیها رِزْقُها رَغَدا مِنْ کُلِّ مَکانٍ فَکَفَرَتْ بِاَنْعُمِ اللّهِ فَاَذاقَهَا اللّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما کانُوا یَصْنَعُونَ

وَ ضَرَبَ اللّهُ: و زد خداوند

ص:245

مَثَلاً: مثلی را،

قَرْیَةً: دهکده ای

کانَتْ: بود

امِنَةً: امن و آرام

مُطْمَئِنَّةً: مطمئن

یَأْتیها: می رسید آن، می آمد

رِزْقُها: روزیش

(292) جلد 14 سوره نحل

رَغَدا: فراوان

مِنْ کُلِّ: از هر

مَکانٍ: مکانی،

فَکَفَرَتْ: پس کافر شدند

بِاَنْعُمِ: به نعمت های

اللّهِ: خدا،

فَاَذاقَهَا: پس چشانید آن ها را

اللّهُ: خداوند

لِباسَ: به لباس

الْجُوعِ: گرسنگی

ص:246

وَ الْخَوْفِ: و ترس

بِما: به خاطر آن چه

کانُوا یَصْنَعُونَ: می ساختند.

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (293)

113 وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَکَذَّبُوهُ فَاَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

جاءَهُمْ: آمد ایشان را

رَسُولٌ: رسولی

مِنْهُمْ: از خودشان،

فَکَذَّبُوهُ: پس تکذیب نمودند او را،

فَاَخَذَهُمُ: پس گرفت آن ها را

الْعَذابُ: عذاب

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

ظالِمُونَ: ظالم بودند.

114 فَکُلُوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالاً طَیِّبا وَاشْکُرُوا

ص:247

نِعْمَتَ اللّهِ اِنْ کُنْتُمْ اِیّاهُ تَعْبُدُونَ

(294) جلد 14 سوره نحل

فَکُلُوا: پس بخورید

مِمّا: از آن چه

رَزَقَکُمُ: روزی داد شما را

اللّهُ: خدا،

حَلالاً: حلال

طَیِّبا: و پاکیزه،

وَ اشْکُرُوا: و شکر کنید

نِعْمَتَ: نعمت

اللّهِ: خدا را

اِنْ کُنْتُمْ اِیّاهُ: اگر فقط او را

تَعْبُدُونَ: می پرستید.

115 اِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما اُهِلَّ لِغَیْرِاللّهِ بِه فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (295)

وَ لا عادٍ فَاِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ

اِنَّما: جز این نیست که

ص:248

حَرَّمَ: حرام است

عَلَیْکُمُ: بر شما

الْمَیْتَةَ: گوشت مرده، مردار

وَ الدَّمَ: و خون

وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ: و گوشت خوک

وَ ما: و آن چه

اُهِلَّ: بانگ زده شده

لِغَیْرِ: به غیر

اللّهِ: (نام) خدا

بِه: به آن.

فَمَنِ: پس کسی که

اضْطُرَّ: ناچار شود

(296) جلد 14 سوره نحل

غَیْرَ باغٍ: بدون تجاوز

وَ لا عادٍ: و بدون تعدّی

فَاِنَّ اللّهَ: پس همانا خدا

غَفُورٌ: آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

ص:249

120 اِنَّ اِبْراهیمَ کانَ اُمَّةً قانِتا لِلّهِ حَنیفا وَ لَمْ یَکُ مِنَ الْمُشْرِکینَ

اِنَّ: به درستی که

اِبْراهیمَ: ابراهیم

کانَ: بود

اُمَّةً: امّتی، پیشوایی

قانِتا: مطیع

لِلّهِ: برای خدا

حَنیفا: موحد، حق گرا

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (297)

وَ لَمْ یَکُ: و نبود

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

121 شاکِرا لاَِنْعُمِهِ اجْتَبیهُ وَ هَدیهُ اِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ

شاکِرا: شکرگزار

لاَِنْعُمِهِ: برای نعمت هایش بود.

اجْتَبیهُ: برگزید او را

ص:250

وَ هَدیهُ: و هدایتش کرد او را

اِلی صِراطٍ: به راهی

مُسْتَقیمٍ: راست.

122 وَ اتَیْناهُ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ اِنَّهُ فِی الاْخِرَةِ لَمِنَ الصّالِحینَ

(298) جلد 14 سوره نحل

وَ اتَیْناهُ: و دادیم ما او را

فِی الدُّنْیا: در دنیا

حَسَنَةً: نیکی،

وَ اِنَّهُ: و همانا او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

لَمِنَ: هر آینه از

الصّالِحینَ: صالحان است.

123 ثُمَّ اَوْحَیْنا اِلَیْکَ اَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ اِبْراهیمَ حَنیفا وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ

ثُمَّ اَوْحَیْنا: سپس وحی نمودیم

ص:251

اِلَیْکَ: به تو

اَنِ اتَّبِعْ: که پیروی کن

مِلَّةَ اِبْراهیمَ: از آئین ابراهیمِ

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (299)

حَنیفا: موحّد، حق گرا،

وَ ما کانَ: و نبود

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

125 اُدْعُ اِلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ اِنَّ رَبَّکَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِه وَ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ

اُدْعُ: بخوان

اِلی سَبیلِ: به سوی راه

رَبِّکَ: پروردگارت

بِالْحِکْمَةِ: با حکمت

وَ الْمَوْعِظَةِ: و پند و اندرزِ

الْحَسَنَةِ: نیکو

وَ جادِلْهُمْ: و مجادله کن، استدلال کن

ص:252

(300) جلد 14 سوره نحل

بِالَّتی: به آن که، به شیوه ای که

هِیَ اَحْسَنُ: او نیکوتر است.

اِنَّ: به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

هُوَ اَعْلَمُ: و او داناتر است

بِمَنْ: به کسانی

ضَلَّ: گمراه شدند

عَنْ سَبیلِه: از راهش،

وَ هُوَ اَعْلَمُ: و او داناتر است

بِالْمُهْتَدینَ: به هدایت شدگان.

126 وَ اِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِه وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِلصّابِرینَ

وَ اِنْ: و اگر

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (301)

عاقَبْتُمْ: عقوبت می کنید،

فَعاقِبُوا: پس عقوبت کنید

بِمِثْلِ ما: به مثل، نظیر آن چه

ص:253

عُوقِبْتُمْ بِه: عقوبت شدید به آن،

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

صَبَرْتُمْ: صبر کنید، صبوری نمایید

لَهُوَ: هر آینه آن

خَیْرٌ: بهتر است

لِلصّابِرینَ: برای صابران.

127 وَاصْبِرْ وَ ما صَبْرُکَ اِلاّبِاللّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُ فی ضَیْقٍ مِمّا یَمْکُرُونَ

وَ اصْبِرْ: و صبور باش

وَ ما صَبْرُکَ: و نیست صبر تو

(302) جلد 14 سوره نحل

اِلاّ بِاللّهِ: مگر (به توفیق) خدا،

وَ لا تَحْزَنْ: و اندوهگین مباش

عَلَیْهِمْ: بر آن ها،

وَ لا تَکُ: و نباش

فی ضَیْقٍ: در تنگنا، دلتنگ

مِمّا: از آن چه

ص:254

یَمْکُرُونَ: مَکر می کنند.

128 اِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوْا وَ الَّذینَ هُمْ مُحْسِنُونَ

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

مَعَ الَّذینَ: با کسانی است

اتَّقَوْا: که تقوا پیشه کردند

وَ الَّذینَ: و کسانی که

سوره نحل لغات و مفاهیم قرآن کریم (303)

هُمْ مُحْسِنُونَ: آن ها نیکوکارند.

«پایان جزء 14»

(304) جلد 14 سوره نحل

ص:255

«سوره اِسراء»

1 سُبْحانَ الَّذی اَسْریبِعَبْدِه لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَی الْمَسْجِدِ الاَْقْصَا الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ ایاتِنا اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ

سُبْحانَ: منزّه است

الَّذی اَسْری: آن که سیر داد

بِعَبْدِه: بنده اش را

لَیْلاً مِنَ: شبی از

الْمَسْجِدِ: مسجد

الْحَرامِ: الحرام

اِلَی الْمَسْجِدِ: به مسجد

الاَْقْصَا: الاقصی

الَّذی بارَکْنا: که مبارک ساختیم

حَوْلَهُ: پیرامونش را

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (305)

لِنُرِیَهُ: تا نشان دهیم به او

مِنْ ایاتِنا: آیاتمان را،

اِنَّهُ هُوَ: به درستی که او

ص:256

السَّمیعُ: شنوا

الْبَصیرُ: و بیناست.

9 اِنَّ هذَا الْقُرْانَ یَهْدی لِلَّتی هِیَ اَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ یَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ اَنَّ لَهُمْ اَجْرا کَبیرا

اِنَّ هذَا: همانا این

الْقُرْانَ: قرآن

یَهْدی: هدایت می کند

لِلَّتی: به آن که،

هِیَ اَقْوَمُ: آن استوارترین است

(306) جلد 15 سوره اِسراء

وَ یُبَشِّرُ: و بشارت می دهد

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنین را،

الَّذینَ: آنان که

یَعْمَلُونَ: عمل می کنند

الصّالِحاتِ: به کارهای نیک.

اَنَّ: به درستی که

ص:257

لَهُمْ: برای ایشان است

اَجْرا کَبیرا: اجری بزرگ.

10 وَ اَنَّ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ اَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابا اَلیما

وَ اَنَّ الَّذینَ: و همانا کسانی که

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند

بِالاْخِرَةِ: به آخرت،

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (307)

اَعْتَدْنا: آماده نموده ایم

لَهُمْ: برای ایشان

عَذابا اَلیما: عذابی دردناک.

11 وَ یَدْعُ الاِْنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ وَ کانَ الاِْنْسانُ عَجُولاً

وَ یَدْعُ: می طلبد

الاِْنْسانُ: انسان

بِالشَّرِّ: بدی را

ص:258

دُعاءَهُ: (آن گونه که)

بِالْخَیْرِ: خوبی را.

وَ کانَ: و باشد

الاِْنْسانُ: انسان

عَجُولاً: عجول، بسیار شتاب کار.

(308) جلد 15 سوره اِسراء

12 وَ جَعَلْنَا اللَّیْلَ وَ النَّهارَ ایَتَیْنِ فَمَحَوْنا ایَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنا ایَةَ النَّهارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ وَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَالْحِسابَ وَ کُلَّ شَیْ ءٍ فَصَّلْناهُ تَفْصیلاً

وَ جَعَلْنَا: و قرار دادیم

اللَّیْلَ: شب

وَ النَّهارَ: و روز را

ایَتَیْنِ: دو نشانه.

فَمَحَوْنا: پس محو کردیم

ایَةَ اللَّیْلِ: نشانه روز را

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

ص:259

ایَةَ النَّهارِ: نشانه روز را

مُبْصِرَةً: روشنی بخش، تابان،

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (309)

لِتَبْتَغُوا: تا بطلبید

فَضْلاً: فضلی

مِنْ رَبِّکُمْ: از پروردگارتان،

وَ لِتَعْلَمُوا: و تا بدانید

عَدَدَ السِّنینَ: عدد سال ها

وَ الْحِسابَ: و حساب را.

وَ کُلَّ شَیْ ءٍ: و هر چیزی را

فَصَّلْناهُ: بیان کردیم آن را

تَفْصیلاً: مفصّل.

13 وَ کُلَّ اِنْسانٍ اَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فی عُنُقِه وَ نُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ کِتابا یَلْقیهُ مَنْشُورا

وَ کُلَّ اِنْسانٍ: هر انسانی را

اَلْزَمْناهُ: ملازم و قرین همیشگی او قرار دادیم

(310) جلد 15 سوره اِسراء

طائِرَهُ: اعمال نیک و بدش را

ص:260

فی عُنُقِه: در گردنش،

وَ نُخْرِجُ: و خارج می کنیم

لَهُ: برای او

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت

کِتابا: کتابی را که

یَلْقیهُ: می بیند آن را

مَنْشُورا: گشوده، نشر داده شده.

14 اِقْرَا کِتابَکَ کَفی بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسیبا

اِقْرَا کِتابَکَ: بخوان کتابت را

کَفی: کافی است

بِنَفْسِکَ: که خودت

الْیَوْمَ: امروز

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (311)

عَلَیْکَ: بر خودت

حَسیبا: حسابگر باشی.

15 مَنِ اهْتدی فَاِنَّما یَهْتَدی لِنَفْسِه وَ مَنْ ضَلَّ

ص:261

فَاِنَّما یَضِلُّ عَلَیْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ اُخْری وَ ما کُنّا مُعَذِّبینَ حَتّی نَبْعَثَ رَسُولاً

مَنِ اهْتدی: هر کس هدایت شود

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَهْتَدی: هدایت می شود

لِنَفْسِه: برای خودش،

وَ مَنْ: و هر کس

ضَلَّ: گمراه شود

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَضِلُّ: گمراه می شود

(312) جلد 15 سوره اِسراء

عَلَیْها: به (زیان) خودش،

وَ لا تَزِرُ: و به دوش نمی کشد

وازِرَةٌ: باربرنده ای

وِزْرَ اُخْری: بار دیگری را.

وَ ما کُنّا: و نبودیم ما

مُعَذِّبینَ: عذاب کننده

حَتّی نَبْعَثَ: تا مبعوث کنیم

ص:262

رَسُولاً: پیامبری را.

19 وَ مَنْ اَرادَ الاْخِرَةَ وَ سَعی لَها سَعْیَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَاوُلئِکَ کانَ سَعْیُهُمْ مَشْکُورا

وَ مَنْ اَرادَ: و هر کس بخواهد

الاْخِرَةَ: آخرت را،

وَ سَعی لَها: و سعی کند برای آن

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (313)

سَعْیَها: سعی اش،

وَ هُوَ: در حالی که او

مُؤْمِنٌ: مؤمن باشد،

فَاوُلئِکَ: پس آنان

کانَ سَعْیُهُمْ: باشد سعی شان

مَشْکُورا: قدردانی شده.

20 کُلاًّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّکَ وَ ما کانَ عَطاءُرَبِّکَ مَحْظُورا

کُلاًّ: همه را

ص:263

نُمِدُّ: کمک می دهیم

هؤُلاءِ: این ها را

وَ هؤُلاءِ: و آن ها را

مِنْ عَطاءِ: از عطای

(314) جلد 15 سوره اِسراء

رَبِّکَ: پروردگارت،

وَ ما کانَ: و نباشد

عَطاءُ: عطای

رَبِّکَ: پروردگار تو

مَحْظُورا: منع شده.

21 اُنْظُرْکَیْفَ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ وَلَلاْخِرَةُ اَکْبَرُ دَرَجاتٍ وَ اَکْبَرُ تَفْضیلاً

اُنْظُرْ: ببین، نگاه کن

کَیْفَ: چگونه

فَضَّلْنا: برتری دادیم

بَعْضَهُمْ: بعضی از آن ها را

عَلی بَعْضٍ: بر بعض دیگر،

ص:264

وَ لَلاْخِرَةُ: و در آخرت

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (315)

اَکْبَرُ: بزرگ تر است

دَرَجاتٍ: درجات (آن ها)

وَ اَکْبَرُ: و بزرگ تر است

تَفْضیلاً: از نظر برتری.

22 لا تَجْعَلْ مَعَ اللّهِ اِلها اخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُوما مَخْذُولاً

لا تَجْعَلْ: و قرار نده

مَعَ اللّهِ: با اللّه

اِلها اخَرَ: معبود دیگر،

فَتَقْعُدَ: پس زمین گیر می شوی

مَذْمُوما: و ملامت زده

مَخْذُولاً: و بی یار و یاور.

(316) جلد 15 سوره اِسراء

23 وَ قَضی رَبُّکَ اَلاّ تَعْبُدُوا اِلاّ اِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ اِحْسانااِمّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ اَحَدُهُما اَوْکِلاهُما

ص:265

فَلا تَقُلْ لَهُما اُفٍّ وَ لا تَنْهَرْ هُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَریما

وَ قَضی: و فرمان داد، گذراند

رَبُّکَ: پروردگارت،

اَلاّ تَعْبُدُوا: که نپرستید

اِلاّ اِیّاهُ: مگر، فقط او را،

وَ بِالْوالِدَیْنِ: و به پدر و مادر

اِحْسانا: نیکی کردن.

اِمّا یَبْلُغَنَّ: اگر برسند

عِنْدَکَ الْکِبَرَ: نزد تو به پیری

اَحَدُهُما: یکی از آن دو

اَوْکِلاهُما: یا هر دوی آن ها.

فَلا تَقُلْ لَهُما: پس نگو به آن ها

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (317)

اُفٍّ: آخ (کمترین اهانت)!

وَ لا تَنْهَرْ هُما: و مران آن ها را (از خود)

وَ قُلْ: و بگو:

لَهُما قَوْلاً: به آن دو گفتار

کَریما: لطیف، نرم، کریمانه.

ص:266

24 وَاخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانی صَغیرا

وَ اخْفِضْ: و فرود آر، بگستر

لَهُما: برای آن دو

جَناحَ الذُّلِّ: پر و بالِ مسکنت

مِنَ الرَّحْمَةِ: از روی رحمت و مهربانی

وَ قُلْ: و بگو:

رَبِّ: پروردگارا!

ارْحَمْهُما: رحم کن بر آن دو

(318) جلد 15 سوره اِسراء

کَما: هم چنان که

رَبَّیانی: تربیت کردند مرا

صَغیرا: در کوچکی.

25 رَبُّکُمْ اَعْلَمُ بِما فینُفُوسِکُمْ اِنْ تَکُونُوا صالِحینَ فَاِنَّهُ کانَ لِلاَْوّبینَ غَفُورا

رَبُّکُمْ: پروردگار شما

اَعْلَمُ بِما: داناتر است به آن چه

ص:267

فی نُفُوسِکُمْ: در درون شماست.

اِنْ تَکُونُوا: اگر باشید

صالِحینَ: صالح، شایسته،

فَاِنَّهُ کانَ: پس همانا او باشد

لِلاَْوّبینَ: بر توبه گزاران

غَفُورا: آمرزنده.

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (319)

26 وَ اتِ ذَاالْقُرْبی حَقَّهُ وَالْمِسْکینَ وَابْنَ السَّبیلِ وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذیرا

وَ اتِ: و بده، بپرداز

ذَا الْقُرْبی: به خویشاوندان

حَقَّهُ: حقش را،

وَ الْمِسْکینَ: و مستمند، تنگدست

وَ ابْنَ السَّبیلِ: و در راه مانده را

وَ لاتُبَذِّرْ: و اسراف و تبذیر نکن

تَبْذیرا: زیاده روی.

ص:268

27 اِنَّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا اِخْوانَ الشَّیاطینِ وَ کانَ الشَّیْطانُ لِرَبِّه کَفُورا

اِنَّ: به درستی که اسراف کاران

(320) جلد 15 سوره اِسراء

الْمُبَذِّرینَ: اسراف کاران

کانُوا اِخْوانَ: باشند برادران

الشَّیاطینِ: شیطان ها،

وَ کانَ الشَّیْطانُ: و بود شیطان

لِرَبِّه: به پروردگارش

کَفُورا: ناسپاس.

28 وَ اِمّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّکَ تَرْجُوها فَقُلْ لَهُمْ قَوْلاً مَیْسُورا

وَ اِمّا: و اگر

تُعْرِضَنَّ: اعراض کنی، روی برتابی

عَنْهُمُ: از آن ها

ابْتِغاءَ: تا رسیدنِ

رَحْمَةٍ: رحمتی

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (321)

ص:269

مِنْ رَبِّکَ: از جانب پروردگارت

تَرْجُوها: به امید آن،

فَقُلْ: پس بگو:

لَهُمْ قَوْلاً: با آن ها سخنی

مَیْسُورا: نرم و آمیخته با لطف.

29 وَ لاتَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً اِلیعُنُقِکَ وَلاتَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوما مَحْسُورا

وَ لا تَجْعَلْ: و قرار نده

یَدَکَ: دستت را

مَغْلُولَةً: (مانند) زنجیری بسته

اِلی عُنُقِکَ: به گردنت،

وَ لا تَبْسُطْها: و نگشای آن را

کُلَّ الْبَسْطِ: تماما بازِ باز،

(322) جلد 15 سوره اِسراء

فَتَقْعُدَ: پس بنشینی

مَلُوما: ملامت شده،

مَحْسُورا: تهیدست، از کار فرومانده.

ص:270

30 اِنَّ رَبَّکَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ اِنَّهُ کانَ بِعِبادِه خَبیرا بَصیرا

اِنَّ رَبَّکَ: همانا پروردگارت

یَبْسُطُ: می گشاید، توسعه می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هر کس که

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد،

اِنَّهُ کانَ: همانا او باشد

بِعِبادِه: (نسبت) به بندگانش

خَبیرا بَصیرا: آگاه و بینا.

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (323)

36 وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِه عِلْمٌ اِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ اُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً

وَ لا تَقْفُ: و پیروی نکن، دنبال نکن

ما لَیْسَ: آن چه را که نیست

لَکَ: برای تو

ص:271

بِه عِلْمٌ: به آن علمی،

اِنَّ السَّمْعَ: به درستی که گوش

وَ الْبَصَرَ: و چشم

وَ الْفُؤادَ: و دل،

کُلُّ اُولئِکَ: همه آنان

کانَ عَنْهُ: باشند در برابر آن

مَسْؤُلاً: مسئول.

(324) جلد 15 سوره اِسراء

37 وَ لا تَمْشِ فِی الاَْرْضِ مَرَحا اِنَّکَ لَنْ تَخْرِقَ الاَْرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولاً

وَ لا تَمْشِ: و راه مرو

فِی الاَْرْضِ: در زمین

مَرَحا: با غرور، تکبّر،

اِنَّکَ: به درستی که تو

لَنْ تَخْرِقَ: هرگز نمی توانی بشکافی

الاَْرْضَ: زمین را

وَ لَنْ تَبْلُغَ: و هرگز نمی توانی برسی

ص:272

الْجِبالَ: به کوه ها

طُولاً: از نظر طول، بلندی.

38 کُلُّ ذلِکَ کانَ سَیِّئُهُ عِنْدَ رَبِّکَ مَکْرُوها

کُلُّ ذلِکَ: همه این ها

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (325)

کانَ سَیِّئُهُ: باشد بدی اش

عِنْدَ رَبِّکَ: نزد پروردگارت

مَکْرُوها: منفور، زشت، مکروه.

39 ذلِکَ مِمّااَوْحی اِلَیْکَ رَبُّکَ مِنَ الْحِکْمَةِ وَلاتَجْعَلْ مَعَ اللّهِ اِلها اخَرَ فَتُلْقی فی جَهَنَّمَ مَلُوما مَدْحُورا

ذلِکَ: این است

مِمّا: از آن چه

اَوْحی: وحی فرستاد

اِلَیْکَ: به سوی تو

رَبُّکَ: پروردگارت

مِنَ الْحِکْمَةِ: از حکمت.

ص:273

وَ لا تَجْعَلْ: و قرار نده

مَعَ اللّهِ: با خدا

(326) جلد 15 سوره اِسراء

اِلها اخَرَ: معبودی دیگر،

فَتُلْقی: پس می افتی

فی جَهَنَّمَ: در جهنّم

مَلُوما: ملامت زده و

مَدْحُورا: رانده شده.

41 وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هذَا الْقُرْانِ لِیَذَّکَّرُوا وَ ما یَزیدُهُمْ اِلاّ نُفُورا

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

صَرَّفْنا: حقایق گوناگون آوردیم

فی هذَا: در این

الْقُرْانِ: قرآن

لِیَذَّکَّرُوا: تا متذکّر شوند،

وَ ما یَزیدُهُمْ: و نمی افزاید آن ها را

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (327)

اِلاّ نُفُورا: مگر نفرت.

ص:274

44 تُسَبِّحُ لَهُ السَّمواتُ السَّبْعُ وَ الاَْرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ وَ اِنْ مِنْ شَیْ ءٍ اِلاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِه وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ اِنَّهُ کانَ حَلیما غَفُورا

تُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لَهُ السَّمواتُ: او را آسمان های

السَّبْعُ: هفت گانه

وَ الاَْرْضُ: و زمین

وَ مَنْ: و کسانی که

فیهِنَّ: در آن هستند،

وَ اِنْ مِنْ: و نیست هیچ

شَیْ ءٍ اِلاّ: چیزی مگر

یُسَبِّحُ: تسبیح می کند

بِحَمْدِه: با حمدش،

(328) جلد 15 سوره اِسراء

وَلکِنْ: ولیکن

لا تَفْقَهُونَ: نمی فهمید

تَسْبیحَهُمْ: تسبیح آن ها را.

اِنَّهُ کانَ: به درستی که او باشد

ص:275

حَلیما: بردبار

غَفُورا: و آمرزنده.

49 وَ قالُوا اَءِذا کُنّا عِظاما وَ رُفاتا اَءِنّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاجَدیدا

وَ قالُوا: و گفتند:

اَءِذا کُنّا: آیا وقتی شدیم ما

عِظاما: استخوان هایی

وَ رُفاتا: در حالی که پوسیده،

اَءِنّا: آیا همانا ما

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (329)

لَمَبْعُوثُونَ: هر آینه مبعوث می شویم

خَلْقا: به خلقی

جَدیدا: جدید، تازه؟

50 قُلْ کُونُوا حِجارَةً اَوْحَدیدا

قُلْ کُونُوا: بگو: باشید

حِجارَةً: سنگی

ص:276

اَوْ حَدیدا: یا آهنی،

51 اَوْ خَلْقا مِمّا یَکْبُرُ فی صُدُورِکُمْ فَسَیَقُولُونَ مَنْ یُعیدُ ناقُلِ الَّذی فَطَرَکُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَیُنْغِضُونَ اِلَیْکَ رُؤُسَهُمْ وَ یَقُولُونَ مَتی هُوَ قُلْ عَسی اَنْ یَکُونَ قَریبا

اَوْ خَلْقا: با هر مخلوقی

(330) جلد 15 سوره اِسراء

مِمّا: از آن چه

یَکْبُرُ: بزرگ می نماید

فی صُدُورِکُمْ: در سینه هایتان،

فَسَیَقُولُونَ: پس به زودی می گویند:

مَنْ: چه کسی

یُعیدُنا: بازمی گرداند ما را؟

قُلِ الَّذی: بگو: آن که

فَطَرَکُمْ: آفرید شما را

اَوَّلَ مَرَّةٍ: روز نخست.

فَسَیُنْغِضُونَ: پس به زودی تکان می دهند

ص:277

اِلَیْکَ: به سوی تو

رُؤُسَهُمْ: سرهایشان را

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

مَتی هُوَ: کِی است آن؟

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (331)

قُلْ عَسی: بگو: شاید

اَنْ یَکُونَ قَریبا: که باشد نزدیک

52 یَوْمَ یَدْعُوکُمْ فَتَسْتَجیبوُنَ بِحَمْدِه وَ تَظُنُّونَ اِنْ لَبِثْتُمْ اِلاّ قَلیلاً

یَوْمَ: روزی که

یَدْعُوکُمْ: می خواند شما را

فَتَسْتَجیبوُنَ: پس اجابت می کنید

بِحَمْدِه: (در حالی که) حمد می کنید او را

وَ تَظُنُّونَ: و گمان می کنید

اِنْ لَبِثْتُمْ: که درنگ نکرده اید، توقف ننموده اید

اِلاّ قَلیلاً: مگر کمی، اندکی.

ص:278

53 وَ قُلْ لِعِبادی یَقُولُوا الَّتی هِیَ اَحْسَنُ اِنَّ

(332) جلد 15 سوره اِسراء

الشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ اِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلاِْنْسانِ عَدُوّا مُبینا

وَ قُلْ لِعِبادی: و بگو به بندگانم

یَقُولُوا: که بگویند

الَّتی هِیَ: (آن چه را) که آن

اَحْسَنُ: بهتر است،

اِنَّ الشَّیْطانَ: به درستی که شیطان

یَنْزَغُ: کدورت می افکند

بَیْنَهُمْ: بینشان،

اِنَّ الشَّیْطانَ: همانا شیطان

کانَ لِلاِْنْسانِ: باشد برای انسان

عَدُوّا مُبینا: دشمنی آشکار.

64 وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِکَ

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (333)

وَ اَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَ رَجِلِکَ وَ شارِکْهُمْ فِی الاَْمْوالِ وَ الاَْوْلادِ وَعِدْهُمْ وَ ما یَعِدُهُمُ الشَّیْطانُ

ص:279

اِلاّ غُرُورا

وَ اسْتَفْزِزْ: و تحریک کن، از جای بکن

مَنِ: هر کس را که

اسْتَطَعْتَ: توانایی داری

مِنْهُمْ: از ایشان

بِصَوْتِکَ: با صدای خودت،

وَ اَجْلِبْ: و جلب کن، بتازان

عَلَیْهِمْ: بر ایشان

بِخَیْلِکَ: (لشکر) سواره ات

وَ رَجِلِکَ: و (لشکر) پیاده ات را،

وَ شارِکْهُمْ: و شرکت کن، شریک شو

فِی الاَْمْوالِ: در مال ها

(334) جلد 15 سوره اِسراء

وَ الاَْوْلادِ: و فرزندانشان

وَعِدْهُمْ: وعده شان (بده)،

وَ ما یَعِدُهُمُ: و وعده نمی دهد به ایشان

الشَّیْطانُ: شیطان،

اِلاّ غُرُورا: مگر به غرور.

ص:280

65 اِنَّ عِبادی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ وَ کَفی بِرَبِّکَ وَکیلاً

اِنَّ: به درستی که

عِبادی: بندگان من

لَیْسَ لَکَ: نیست تو را

عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ: بر آن ها سلطه ای،

وَ کَفی: و کافی است که

بِرَبِّکَ: پروردگارت

وَکیلاً: وکیل (باشد).

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (335)

66 رَبُّکُمُ الَّذی یُزْجی لَکُمُ الْفُلْکَ فِی الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِه اِنَّهُ کانَ بِکُمْ رَحیما

رَبُّکُمُ: پروردگار شما

الَّذی: کسی است که

یُزْجی: به حرکت درمی آورد

لَکُمُ الْفُلْکَ: برای شما کشتی را

فِی الْبَحْرِ: در دریا

ص:281

لِتَبْتَغُوا: تا طلب کنید

مِنْ فَضْلِه: از فضلش،

اِنَّهُ کانَ: همانا او باشد

بِکُمْ رَحیما: به شما مهربان.

67 وَ اِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ

(336) جلد 15 سوره اِسراء

تَدْعُونَ اِلاّ اِیّاهُ فَلَمّا نَجّیکُمْ اِلَی الْبَرِّ اَعْرَضْتُمْ وَ کانَ الاِْنْسانُ کَفُورا

وَ اِذا: و هنگامی که

مَسَّکُمُ: برسد به شما

الضُّرُّ: ضرر، ناراحتی

فِی الْبَحْرِ: در دریا

ضَلَّ: فراموش می کنید، گم می شود

مَنْ: کسی را که

تَدْعُونَ: می خوانید

اِلاّ اِیّاهُ: مگر او را

فَلَمّا: پس وقتی که

ص:282

نَجّیکُمْ: نجات داد شما را

اِلَی الْبَرِّ: به سوی خشکی،

اَعْرَضْتُمْ: روی برمی گردانید

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (337)

وَ کانَ: و باشد

الاِْنْسانُ: انسان

کَفُورا: ناسپاس.

70 وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی ادَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَرَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

کَرَّمْنا: گرامی داشتیم ما

بَنی ادَمَ: فرزندان آدم را،

وَ حَمَلْناهُمْ: و حمل کردیم ما آن هارا

فِی الْبَرِّ: در خشکی

وَ الْبَحْرِ: و دریا

وَ رَزَقْناهُمْ: و روزی دادیم به آن ها

(338) جلد 15 سوره اِسراء

ص:283

مِنَ الطَّیِّباتِ: از پاکیزه ها،

وَ فَضَّلْناهُمْ: و برتری دادیم ما آن ها را

عَلی کَثیرٍ: بر بسیاری

مِمَّنْ: از کسانی که

خَلَقْنا: خلق کردیم

تَفْضیلاً: برتری دادنی.

71 یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ اُناسٍ بِاِمامِهِمْ فَمَنْ اُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِه فَاُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً

یَوْمَ: روزی که

نَدْعُوا: فرامی خوانیم

کُلَّ: هر، همه

اُناسٍ: انسان ها را

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (339)

بِاِمامِهِمْ: با پیشوایشان،

فَمَنْ: پس هر کس

اُوتِیَ: داده شود

ص:284

کِتابَهُ: نامه اش

بِیَمینِه: به دست راستش،

فَاُولئِکَ: پس آنان

یَقْرَؤُنَ: می خوانند

کِتابَهُمْ: کتابشان را، نامه شان را

وَ لا یُظْلَمُونَ: و ظلم نمی شوند

فَتیلاً: (حتّی) به اندازه رشته نازک هسته خرما.

72 وَ مَنْ کانَ فیهذِهاَعْمی فَهُوَ فِی الاْخِرَةِ اَعْمی وَ اَضَلُّ سَبیلاً

وَ مَنْ کانَ: و کسی که باشد

(340) جلد 15 سوره اِسراء

فی هذِه: در این (جهان)

اَعْمی: کور، نابینا،

فَهُوَ: پس او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

اَعْمی: (نیز) کور است

وَ اَضَلُّ: و گمراه تر است

ص:285

سَبیلاً: از راه.

78 اَقِمِ الصَّلوةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ اِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْانَ الْفَجْرِ اِنَّ قُرْانَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُودا

اَقِمِ: به پا دار

الصَّلوةَ: نماز را

لِدُلُوکِ: از وقت زوال

الشَّمْسِ: آفتاب، خورشید

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (341)

اِلی غَسَقِ: تا اوّل تاریکی

اللَّیْلِ: شب

وَ قُرْانَ: و خواندن

الْفَجْرِ: فجر،

اِنَّ: به درستی که

قُرْانَ: خواندن

الْفَجْرِ: فجر (نماز صبح)

کانَ: باشد

مَشْهُودا: مورد مشاهده.

ص:286

79 وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِه نافِلَةً لَکَ عَسی اَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاما مَحْمُودا

وَ مِنَ اللَّیْلِ: و پاسی از شب

فَتَهَجَّدْ: پس تهجّد کن، بیدار باش

بِه نافِلَةً: به آن، نافله ای، (عبادات غیرواجب)

(342) جلد 15 سوره اِسراء

لَکَ: که برای توست،

عَسی: امید است

اَنْ یَبْعَثَکَ: که مبعوث گرداند تو را

رَبُّکَ: پروردگارت

مَقاما: به مقامی

مَحْمُودا: در خور ستایش.

80 وَ قُلْ رَبِّ اَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ اَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطانا نَصیرا

وَ قُلْ: و بگو:

رَبِّ: پروردگارا!

اَدْخِلْنی: داخل کن مرا

ص:287

مُدْخَلَ: دخول (در هر کار)

صِدْقٍ: صادقانه،

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (343)

وَ اَخْرِجْنی: و خارج کن مرا

مُخْرَجَ: خروج (از هر کار)

صِدْقٍ: صادقانه،

وَ اجْعَلْ: و قرار بده

لی مِنْ: برای من از

لَدُنْکَ: نزد خودت

سُلْطانا: سلطانی، حجّت روشنی

نَصیرا: که یاری (کند مرا).

81 وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ اِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا

وَ قُلْ: و بگو:

جاءَ الْحَقُّ: آمد حق

وَ زَهَقَ: و نابود شد

(344) جلد 15 سوره اِسراء

الْباطِلُ: باطل.

ص:288

اِنَّ: به درستی که

الْباطِلَ: باطل

کانَ: باشد

زَهُوقا: نابود شدنی.

82 وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْانِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظّالِمینَ اِلاّ خَسارا

وَ نُنَزِّلُ: و نازل می کنیم

مِنَ الْقُرْانِ: از قرآن

ما هُوَ: آن چه را که آن

شِفاءٌ: شفاء

وَ رَحْمَةٌ: و رحمتی

لِلْمُؤْمِنینَ: بر مؤمنان است.

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (345)

وَ لا یَزیدُ: و نمی افزاید

الظّالِمینَ: ظالمان را

اِلاّ: مگر

خَسارا: خسران، زیان.

ص:289

83 وَ اِذا اَنْعَمْنا عَلَی الاِْنْسانِ اَعْرَضَ وَ نَا بِجانِبِه وَ اِذامَسَّهُ الشَّرُّ کانَ یَؤُسا

وَ اِذا: و هنگامی که

اَنْعَمْنا: نعمت دادیم

عَلَی الاِْنْسانِ: به انسان

اَعْرَضَ: روی برگردانَد

وَ نَا بِجانِبِه: و دور شود متکبّرانه،

وَ اِذا: و هنگامی که

مَسَّهُ: برسد به او

الشَّرُّ: شرّی، بلائی

(346) جلد 15 سوره اِسراء

کانَ یَؤُسا: باشد مأیوس.

88 قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الاِْنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی اَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْانِ لایَأْتوُنَ بِمِثْلِه وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهیرا

قُلْ: بگو:

لَئِنِ: هر آینه اگر

ص:290

اجْتَمَعَتِ: اجتماع کنند، اتّفاق کنند

الاِْنْسُ وَ الْجِنُّ: انسان ها و جن

عَلی اَنْ: بر این که

یَأْتُوا بِمِثْلِ: بیاورند به مثل

هذَا الْقُرْانِ: این قرآن،

لا یَأْتوُنَ: نمی توانند

بِمِثْلِه: به مثل آن (بیاورند)،

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (347)

وَ لَوْ کانَ: هر چند که باشند

بَعْضُهُمْ: بعضی از آن ها

لِبَعْضٍ: بر بعض دیگر

ظَهیرا: پشتیبان، کمک کار

89 وَ لَقَدْ صَرَّفْنا لِلنّاسِ فی هذَاالْقُرْانِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ فَاَبیاَکْثَرُ النّاسِ اِلاّ کُفُورا

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

صَرَّفْنا: آوردیم، گوناگون بیان

لِلنّاسِ: برای مردم

ص:291

فی هذَا الْقُرْانِ: در این قرآن

مِنْ کُلِّ مَثَلٍ: از هر مَثَل،

فَاَبی: پس اِبا کنند

اَکْثَرُ النّاسِ: بیشتر مردم

(348) جلد 15 سوره اِسراء

اِلاّ کُفُورا: مگر ناسپاسی را.

90 وَ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتّی تَفْجُرَ لَنا مِنَ الاَْرْضِ یَنْبُوعا

وَ قالُوا: و گفتند:

لَنْ نُؤْمِنَ: هرگز ایمان نمی آوریم

لَکَ حَتّی: به تو، تا

تَفْجُرَ لَنا: بشکافی، بیرون آوری

مِنَ الاَْرْضِ: از زمین

یَنْبُوعا: چشمه آبی،

91 اَوْ تَکُونَ لَکَ جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الاَْنْهارَخِلالَها تَفْجیرا

ص:292

اَوْ تَکُونَ لَکَ: یا باشد تو را

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (349)

جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ: باغی از نخل ها

وَ عِنَبٍ: و انگور،

فَتُفَجِّرَ: پس به جریان اندازی

الاَْنْهارَ: نهرها، رودها

خِلالَها: از لابلای آن

تَفْجیرا: به جریان انداختنی.

94 وَ ما مَنَعَ النّاسَ اَنْ یُؤْمِنُوا اِذْجاءَهُمُ الْهُدی اِلاّ اَنْ قالُوااَبَعَثَ اللّهُ بَشَرا رَسُولاً

وَ ما مَنَعَ: منع نکرد، بازنداشت

النّاسَ: مردم را

اَنْ یُؤْمِنُوا: این که ایمان بیاورند

اِذْ: هنگامی که

جاءَهُمُ: آمد ایشان را

(350) جلد 15 سوره اِسراء

الْهُدی: هدایت،

اِلاّ اَنْ قالُوا: مگر این که گفتند:

ص:293

اَبَعَثَ: آیا مبعوث کرد.

اللّهُ بَشَرا: خداوند بشری را

رَسُولاً: به عنوان رسول؟

95 قُلْ لَوْ کانَ فِی الاَْرْضِ مَلئِکَةٌ یَمْشُونَ مُطْمَئِنّینَ لَنَزَّلْنا عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ مَلَکا رَسُولاً

قُلْ لَوْ کانَ: بگو: اگر بود

فِی الاَْرْضِ: در روی زمین

مَلئِکَةٌ: فرشتگانی

یَمْشُونَ: که راه می رفتند

مُطْمَئِنّینَ: با آرامش،

لَنَزَّلْنا: حتما نازل می کردیم

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (351)

عَلَیْهِمْ: برایشان

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

مَلَکا: فرشته ای که

رَسُولاً: رسول باشد.

ص:294

98 ذلِکَ جَزاؤُهُمْ بِاَنَّهُمْ کَفَرُوا بِایاتِنا وَ قالُوا اَءِذا کُنّا عِظاما وَ رُفاتا اَءِنّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقا جَدیدا

ذلِکَ جَزاؤُهُمْ: این جزاء آن هاست

بِاَنَّهُمْ: به خاطر آن که آن ها

کَفَرُوا: کافر شدند

بِایاتِنا: به آیات ما

وَ قالُوا: و گفتند:

اَءِذا: آیا هنگامی که

کُنّا عِظاما: شدیم استخوان هایی

(352) جلد 15 سوره اِسراء

وَ رُفاتا: پوسیده،

اَءِنّا: آیا همانا ما

لَمَبْعُوثُونَ: هر آینه مبعوث می شویم

خَلْقا جَدیدا: به خلقتی تازه؟

99 اَوَلَمْ یَرَوْا اَنَّ اللّهَ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ قادِرٌ عَلی اَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ اَجَلاً لا رَیْبَ فیهِ فَاَبَی الظّالِمُونَ اِلاّ کُفُورا

ص:295

اَوَلَمْ یَرَوْا: و آیا ندیدند، ندانستند

اَنَّ اللّهَ: که همانا خدایی

الَّذی خَلَقَ: که خلق کرد

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

قادِرٌ: قادر و تواناست

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (353)

عَلی اَنْ: بر این که

یَخْلُقَ: خلق کند

مِثْلَهُمْ: مثل آن ها را؟

وَ جَعَلَ: و قرار داد

لَهُمْ: برای آن ها

اَجَلاً: مدتی معیّن،

لا رَیْبَ: شکی نیست

فیهِ: در آن

فَاَبَی: پس اِبا کردند، سرپیچی نمودند

الظّالِمُونَ: ظالمان،

اِلاّ کُفُورا: مگر ناسپاسی را.

ص:296

105 وَ بِالْحَقِّ اَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلاّمُبَشِّرا وَ نَذیرا

وَ بِالْحَقِّ: و به حق

(354) جلد 15 سوره اِسراء

اَنْزَلْناهُ: نازل کردیم آن را

وَ بِالْحَقِّ: و به حق

نَزَلَ: نازل شد.

وَ ما اَرْسَلْناکَ: و نفرستادیم تو را

اِلاّ مُبَشِّرا: مگر بشارت دهنده

وَ نَذیرا: و بیم رسان.

106 وَ قُرْانا فَرَقْناهُ لِتَقْرَاَهُ عَلَی النّاسِ عَلی مُکْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزیلاً

وَ قُرْانا: و قرآنی که

فَرَقْناهُ: جداجدا، به تدریج فرستادیم آن را

لِتَقْرَاَهُ: تا بخوانی آن را

عَلَی النّاسِ: بر مردم

عَلی مُکْثٍ: با درنگ، با آرامش

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (355)

ص:297

وَ نَزَّلْناهُ: و نازل نمودیم آن را

تَنْزیلاً: نازل کردنی.

107 قُلْ امِنُوا بِه اَوْلاتُؤْمِنُوا اِنَ الَّذینَ اُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِه اِذا یُتْلی عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلاَْذْقانِ سُجَّدا

قُلْ: بگو:

امِنُوا بِه: ایمان بیاورید به آن

اَوْلا تُؤْمِنُوا: و یا ایمان نیاورید،

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

اُوتُوا: داده شدند

الْعِلْمَ: علم

مِنْ قَبْلِه: از قبلِ آن

اِذا: هنگامی که

(356) جلد 15 سوره اِسراء

یُتْلی: تلاوت می شود

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

یَخِرُّونَ: به خاک می افتند

ص:298

لِلاَْذْقانِ: بر چانه ها

سُجَّدا: سجده کنان.

108 وَ یَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا اِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

سُبْحانَ: منزّه است

رَبِّنا: پروردگار ما،

اِنْ کانَ وَعْدُ: که باشد وعده

رَبِّنا: پروردگار ما

لَمَفْعُولاً: انجام شدنی.

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (357)

109 وَ یَخِرُّونَ لِلاَْذْقانِ یَبْکُونَ وَیَزیدُهُمْ خُشُوعا

وَ یَخِرُّونَ: و به خاک می افتند

لِلاَْذْقانِ: بر چانه ها

یَبْکُونَ: گریه کنان

وَ یَزیدُهُمْ: و افزون شود ایشان را

ص:299

خُشُوعا: خشوع و تواضع.

110 قُلِ ادْعُوا اللّهَ اَوِادْعُوا الرَّحْمنَ اَیّاما تَدْعُوا فَلَهُ الاَْسْماءُ الْحُسْنی وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذلِکَ سَبیلاً

قُلِ: بگو:

ادْعُوا: بخوانید

اللّهَ: اللّه را

(358) جلد 15 سوره اِسراء

اَوِادْعُوا: یا بخوانید

الرَّحْمنَ: رحمان را،

اَیّا: هرکدام را

ما تَدْعُوا: بخوانید

فَلَهُ: پس برای اوست

الاَْسْماءُ: نام های

الْحُسْنی: نیکو، بهترین

وَ لا تَجْهَرْ: و بلند نخوان

بِصَلاتِکَ: نمازت را

ص:300

وَ لا تُخافِتْ: و آهسته هم نخوان

بِها: آن را

وَ ابْتَغِ: و پیش گیر، انتخاب کن

بَیْنَ ذلِکَ: بین آن (دو)

سَبیلاً: راهی (معتدل).

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (359)

111 وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیرا

وَ قُلِ: و بگو:

الْحَمْدُ: ستایش

لِلّهِ: برای خدایی است

الَّذی: که

لَمْ یَتَّخِذْ: نگرفته

وَلَدا: فرزندی

وَ لَمْ یَکُنْ: و نباشد

لَهُ: برای او

ص:301

شَریکٌ: شریکی

فِی الْمُلْکِ: در حکومت

(360) جلد 15 سوره اِسراء

وَ لَمْ یَکُنْ: و نباشد

لَهُ: برای او

وَلِیٌّ: سرپرستی، حامی ای

مِنَ الذُّلِّ: (به خاطر) ضعف و ذلّت

وَ کَبِّرْهُ: و تکبیر گوی او را

تَکْبیرا: تکبیر گفتن کامل

سوره اِسراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (361)

ص:302

«سوره کهف»

1 اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی اَنْزَلَ عَلی عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجا

اَلْحَمْدُ: ستایش

لِلّهِ: مخصوص خدایی است

الَّذی: که

اَنْزَلَ: نازل کرد

عَلی عَبْدِهِ: بر بنده اش

الْکِتابَ: کتاب را

وَ لَمْ یَجْعَلْ: و قرار نداد

لَهُ: برای آن

عِوَجا: کجی، انحرافی.

2 قَیِّما لِیُنْذِرَ بَأْسا شَدیدا مِنْ لَدُنْهُ وَ یُبَشِّرَ

(362) جلد 15 سوره کهف

الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ یَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ اَنَّ لَهُمْ اَجْرا حَسَنا

قَیِّما: که ثابت و استوار است

ص:303

لِیُنْذِرَ: تا بترساند

بَأْسا: از عذابی

شَدیدا: سخت

مِنْ لَدُنْهُ: از نزد خودش

وَ یُبَشِّرَ: و بشارت دهد

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را

الَّذینَ: کسانی که

یَعْمَلُونَ: عمل می کنند

الصّالِحاتِ: به کارهای شایسته

اَنَّ: همانا

لَهُمْ: برای ایشان است

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (363)

اَجْرا حَسَنا: پاداشی نیکو.

3 ما کِثینَ فیهِ اَبَدا

ما کِثینَ: ماندگارانند

فیهِ اَبَدا: در آن تا ابد.

ص:304

4 وَ یُنْذِرَ الَّذینَ قالُوا اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدا

وَ یُنْذِرَ: و بیم دهد، بترساند

الَّذینَ: کسانی را که

قالُوا: گفتند:، گویند:

اتَّخَذَ: گرفته، انتخاب نموده

اللّهُ: خداوند

وَلَدا: فرزندی.

(364) جلد 15 سوره کهف

5 ما لَهُمْ بِه مِنْ عِلْمٍ وَ لا لاِبائِهِمْ کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ اَفْواهِهِمْ اِنْ یَقُولُونَ اِلاّ کَذِبا

ما لَهُمْ: نیست برای آن ها

بِه: به آن

مِنْ عِلْمٍ: هیچ علمی

وَ لا لاِبائِهِمْ: و نه برای پدانشان.

کَبُرَتْ: بزرگ است

کَلِمَةً: کلمه ای که

تَخْرُجُ: خارج می شود

ص:305

مِنْ اَفْواهِهِمْ: از دهانهایشان

اِنْ یَقُولُونَ: نمی گویند

اِلاّ کَذِبا: مگر دروغی.

6 فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی اثارِهِمْ

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (365)

اِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَاالْحَدیثِ اَسَفا

فَلَعَلَّکَ: پس شاید تو، نزدیک است تو

باخِعٌ: هلاک کنی

نَفْسَکَ: خودت را

عَلی اثارِهِمْ: بر آثار آن ها، بر اعمال آن ها

اِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا: اگر ایمان نیاورید

بِهذَا الْحَدیثِ: به این گفتار (قرآن)،

اَسَفا: از روی تأسف، اندوه.

7 اِنّا جَعَلْنا ما عَلَی الاَْرْضِ زینَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ اَیُّهُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً

اِنّا: به درستی که ما

ص:306

جَعَلْنا ما: قراردادیم آن چه

عَلَی الاَْرْضِ: بر (روی) زمین است

(366) جلد 15 سوره کهف

زینَةً لَها: زینتی برای آن،

لِنَبْلُوَهُمْ: تا بیازماییم ایشان را

اَیُّهُمْ: که کدامیک از آن ها

اَحْسَنُ: نیکوتر است

عَمَلاً: از نظر عمل.

8 وَ اِنّا لَجاعِلُونَ ما عَلَیْها صَعیدا جُرُزا

وَ اِنّا: و همانا ما

لَجاعِلُونَ: قرار دهنده ایم

ما عَلَیْها: آن چه بر روی آن است

صَعیدا: (مانند) زمینی بدون گیاه

جُرُزا: و زمینی خشک و بایر.

9 اَمْ حَسِبْتَ اَنَّ اَصْحابَ الْکَهْفِ وَالرَّقیمِ کانُوا

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (367)

مِنْ ایاتِناعَجَبا

ص:307

اَمْ حَسِبْتَ: آیا گمان کردی

اَنَّ اَصْحابَ: که همانا یاران

الْکَهْفِ: کهف

وَ الرَّقیمِ: و رقیم

کانُوا مِنْ: بودند از

ایاتِنا عَجَبا: نشانه های عجیب؟

10 اِذْ اَوَی الْفِتْیَةُ اِلَی الْکَهْفِ فَقالُوا رَبَّنا اتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ هَیِّی ءْ لَنا مِنْ اَمْرِنا رَشَدا

اِذْ اَوَی: زمانی که پناه بردند

الْفِتْیَةُ: جوانان، جوانمردان

اِلَی الْکَهْفِ: به غار،

فَقالُوا: پس گفتند:

(368) جلد 15 سوره کهف

رَبَّنا: پروردگار ما

اتِنا: بده به ما

مِنْ لَدُنْکَ: از نزد خودت

رَحْمَةً: رحمتی

ص:308

وَ هَیِّی ءْ لَنا: و آماده نما برای ما

مِنْ اَمْرِنا: از برای کارمان

رَشَدا: رشد و تعالی، راه نجاتی، راه یافتن به سوی مطلوب.

11 فَضَرَبْنا عَلی اذانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنینَ عَدَدا

فَضَرَبْنا: پس زدیم ما

عَلی اذانِهِمْ: بر گوش هایشان

فِی الْکَهْفِ: در غار

سِنینَ عَدَدا: سال های معدودی.

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (369)

12 ثُمَّ بَعَثْناهُمْ لِنَعْلَمَ اَیُّ الْحِزْبَیْنِ اَحْصی لِما لَبِثُوا اَمَدا

ثُمَّ: سپس

بَعَثْناهُمْ: برانگیختیم آن ها را

لِنَعْلَمَ: تا بدانیم، تا معلوم گردانیم

اَیُّ الْحِزْبَیْنِ: کدام یک از دو گروه

ص:309

اَحْصی: شماره خواهند کرد

لِما: آن چه را که

لَبِثُوا: درنگ کردند

اَمَدا: در طول زمان، مدّت معیّن.

13 نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ اِنَّهُمْ فِتْیَةٌ امَنُوابِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدیً

(370) جلد 15 سوره کهف

نَحْنُ: ما

نَقُصُّ: قصّه می کنیم، بازگو می کنیم

عَلَیْکَ: برای تو

نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ: خبرشان را به حق.

اِنَّهُمْ: به درستی که ایشان

فِتْیَةٌ: جوانانی بودند

امَنُوا: که ایمان آوردند

بِرَبِّهِمْ: به پروردگارشان،

وَ زِدْناهُمْ: و زیاد کردیم ما بر آن ها

هُدیً: هدایت را.

ص:310

14 وَ رَبَطْنا عَلی قُلُوبِهِمْ اِذْ قامُوا فَقالُوا رَبُّنا رَبُّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ لَنْ نَدْعُوَا مِنْ دُونِه اِلها لَقَدْ قُلْنا اِذا شَطَطا

وَ رَبَطْنا: و ربط دادیم، محکم ساختیم

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (371)

عَلی قُلُوبِهِمْ: دل های آن ها را

اِذْ قامُوا: آن گاه که قیام کردند

فَقالُوا: پس گفتید:

رَبُّنا: پروردگار ما

رَبُّ السَّمواتِ: پروردگارِ ما

وَ الاَْرْضِ: و زمین است،

لَنْ نَدْعُوَا: هرگز نمی خواهیم

مِنْ دُونِه: غیر از او

اِلها: معبودی را،

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

قُلْنا: گفتیم ما

اِذا: در آن صورت

ص:311

شَطَطا: سخنی دور از حق.

(372) جلد 15 سوره کهف

15 هؤُلاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِه الِهَةً لَوْلا یَأْتُونَ عَلَیْهِمْ بِسُلْطانٍ بَیِّنٍ فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللّهِ کَذِبا

هؤُلاءِ: آنان

قَوْمُنَا: قوم ما هستند

اتَّخَذُوا: گرفتند، انتخاب نمودند

مِنْ دُونِه: غیر از او

الِهَةً: معبودی،

لَوْلا یَأْتُونَ: چرا نمی آورند

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

بِسُلْطانٍ: دلیل، حجّت

بَیِّنٍ: روشنی، آشکاری؟

فَمَنْ اَظْلَمُ: پس کیست ظالم تر

مِمَّنِ: از کسی که

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (373)

ص:312

افْتَری: افترا ببندد

عَلَی اللّهِ کَذِبا: بر خدا دروغی را؟

16 وَ اِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَما یَعْبُدُونَ اِلاَّ اللّهَ فَأْوُا اِلَی الْکَهْفِ یَنْشُرْلَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِه وَ یُهَییِ ءْ لَکُمْ مِنْ اَمْرِکُمْ مِرْفَقا

وَ اِذِ: و هنگامی که

اعْتَزَلْتُمُوهُمْ: کناره گیری کردید از ایشان

وَ ما یَعْبُدُونَ: و نپرستیدید

اِلاَّ اللّهَ: مگر خدا را،

فَأْوُا: پس پناه ببرید

اِلَی الْکَهْفِ: به سوی غار

یَنْشُرْ: وسعت می دهد

لَکُمْ: برای شما

(374) جلد 15 سوره کهف

رَبُّکُمْ: پروردگارتان

مِنْ رَحْمَتِه: از رحمتش،

ص:313

وَ یُهَییِ ءْ: و آماده می کند

لَکُمْ: برایتان

مِنْ اَمْرِکُمْ: از کارتان

مِرْفَقا: گشایشی، راحتی ای.

17 وَ تَریَ الشَّمْسَ اِذا طَلَعَتْ تَزاوَرُعَنْ کَهْفِهِمْ ذاتَ الْیَمینِ وَ اِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمالِ وَهُمْ فی فَجْوَةٍ مِنْهُ ذلِکَ مِنْ ایاتِ اللّهِ مَنْ یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِوَ مَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِیّا مُرْشِدا

وَ تَریَ: و می بینی

الشَّمْسَ: خورشید را

اِذا: هنگامی که

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (375)

طَلَعَتْ: طلوع کرد

تَزاوَرُ: متمایل می گردد

عَنْ کَهْفِهِمْ: از غارشان

ذاتَ الْیَمینِ: به جانب راست،

ص:314

وَ اِذا: و هنگامی که

غَرَبَتْ: غروب کرد

تَقْرِضُهُمْ: بریده می شود از آن ها، عدول می کند

ذاتَ الشِّمالِ: به جانب چپ،

وَ هُمْ فی: و ایشان در

فَجْوَةٍ: فضای پهناور و وسیعی

مِنْهُ: از آن (بودند).

ذلِکَ: این

مِنْ ایاتِ: از نشانه های

اللّهِ: خداوند است.

(376) جلد 15 سوره کهف

مَنْ: کسی را که

یَهْدِ: هدایت کند

اللّهُ: خدا،

فَهُوَ: پس او

الْمُهْتَدِ: هدایت شده،

وَ مَنْ: و کسی را که

ص:315

یُضْلِلْ: گمراه کند

فَلَنْ تَجِدَ: پس هرگز نمی یابی

لَهُ وَلِیّا: برای او ولیّ ای

مُرْشِدا: مرشدی، راهنمایی.

18 وَ تَحْسَبُهُمْ اَیْقاظا وَ هُمْ رُقُودٌ وَ نُقَلِّبُهُمْ ذاتَ الْیَمینِ وَ ذاتَ الشِّمالِ وَ کَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَیْهِ بِالْوَصیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرارا

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (377)

وَ لَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبا

وَ تَحْسَبُهُمْ: و گمان می کنی آن ها

اَیْقاظا: بیدارند

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

رُقُودٌ: به خواب رفته بودند.

وَ نُقَلِّبُهُمْ: و می گرداندیم آن ها را

ذاتَ الْیَمینِ: به طرف راست

وَ ذاتَ: و به طرف

ص:316

الشِّمالِ: چپ

وَ کَلْبُهُمْ: و سگشان

باسِطٌ: باز کرده بود، گشوده بود

ذِراعَیْهِ: دو دستش را

بِالْوَصیدِ: جلوی غار.

لَوِ اطَّلَعْتَ: اگر مطّلع می شدی

(378) جلد 15 سوره کهف

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

لَوَلَّیْتَ: پشت می کردی

مِنْهُمْ: از آن ها

فِرارا: در حالت فرار،

وَ لَمُلِئْتَ: و هر آینه پُر می شدی

مِنْهُمْ: از آن ها

رُعْبا: از ترس و وحشت.

19 وَ کَذلِکَ بَعَثْناهُمْ لِیَتَساءَلُوا بَیْنَهُمْ قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ کَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا یَوْما اَوْ بَعْضَ یَوْمٍ

ص:317

قالُوا رَبُّکُمْ اَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا اَحَدَکُمْ بِوَرِقِکُمْ هذِه اِلَی الْمَدینَةِ فَلْیَنْظُرْ اَیُّهااَزْکی طَعاما فَلْیَأْتِکُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَلْیَتَلَطَّفْ وَ لا یُشْعِرَنَّ بِکُمْ اَحَدا

وَ کَذلِکَ: و این چنین

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (379)

بَعَثْناهُمْ: برانگیختیم ما آن ها را

لِیَتَساءَلُوا: تا سؤال کنند

بَیْنَهُمْ: از یکدیگر.

قالَ: گفت:

قائِلٌ: گوینده ای

مِنْهُمْ: از آن ها،

کَمْ: چقدر

لَبِثْتُمْ: درنگ کردید، ماندید؟

قالُوا: گفتند:

لَبِثْنا: ماندیم (خوابیدیم)

یَوْما اَوْ: یک روز یا

بَعْضَ یَوْمٍ: قسمتی از یک روز.

ص:318

قالُوا: گفتند:

رَبُّکُمْ: پروردگار شما

(380) جلد 15 سوره کهف

اَعْلَمُ بِما: داناتر است به آن چه

لَبِثْتُمْ: درنگ کردید،

فَابْعَثُوا: پس بفرستید

اَحَدَکُمْ: یکی از خودتان را

بِوَرِقِکُمْ هذِه: با این پول هایتان

اِلَی الْمَدینَةِ: به سوی شهر

فَلْیَنْظُرْ: و باید بنگرد، ببیند

اَیُّها: کدامیک آن ها

اَزْکی: پاکیزه تر و (حلال تر) است

طَعاما: از نظر غذا

فَلْیَأْتِکُمْ: پس بیاورد برایتان

بِرِزْقٍ مِنْهُ: روزی ای از آن،

وَلْیَتَلَطَّفْ: و باید دقّت کند

وَ لا یُشْعِرَنَّ: و نباید شناخته شود

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (381)

ص:319

بِکُمْ اَحَدا: از شما احدی.

20 اِنَّهُمْ اِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ اَوْ یُعیدُوکُمْ فیمِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا اِذا اَبَدا

اِنَّهُمْ: همانا آن ها

اِنْ یَظْهَرُوا: اگر مطّلع شوند

عَلَیْکُمْ: بر شما

یَرْجُمُوکُمْ: سنگسار می کنند شما را،

اَوْ یُعیدُوکُمْ: یا باز می گردانند شما را

فی مِلَّتِهِمْ: در آئین خودشان،

وَ لَنْ تُفْلِحُوا: و هرگز رستگار نمی شوید

اِذا اَبَدا: در آن هنگام ابدا.

21 وَ کَذلِکَ اَعْثَرْنا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا اَنَّ وَعْدَ اللّهِ

(382) جلد 15 سوره کهف

حَقٌّ وَ اَنَ السّاعَةَ لا رَیْبَ فیها اِذْ یَتَنازَعُونَ بَیْنَهُمْ اَمْرَهُمْ فَقالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیانا رَبُّهُمْ اَعْلَمُ بِهِمْ

ص:320

قالَ الَّذینَ غَلَبُواعَلی اَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَسْجِدا

وَ کَذلِکَ: و این چنین

اَعْثَرْنا: آگاه کردیم ما

عَلَیْهِمْ: بر آن ها (مردم را)

لِیَعْلَمُوا: تا بدانند

اَنَّ وَعْدَ اللّهِ: که وعده خدا

حَقٌّ: حقّ است

وَ اَنَّ: و به درستی که

السّاعَةَ: قیامت

لا رَیْبَ فیها: شکی نیست در آن،

اِذْ: آن گاه که

یَتَنازَعُونَ: نزاع می کردند

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (383)

بَیْنَهُمْ: میان خودشان

اَمْرَهُمْ: در کار آن ها،

فَقالُوا: پس گفتند: (مشرکان)

ابْنُوا: بنا کنید

ص:321

عَلَیْهِمْ: بر (درب غار) آن ها

بُنْیانا: بنایی

رَبُّهُمْ: پروردگار آن ها

اَعْلَمُ: داناتر است

بِهِمْ: به آن ها.

قالَ: گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

غَلَبُوا: غلبه کردند

عَلی اَمْرِهِمْ: بر کارشان

لَنَتَّخِذَنَّ: هر آینه می سازیم

(384) جلد 15 سوره کهف

عَلَیْهِمْ: برای آن ها

مَسْجِدا: مسجدی.

22 سَیَقُولُونَ ثَلثَةٌ رابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ وَ یَقُولُونَ خَمْسَةٌ سادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْما بِالْغَیْبِ وَ یَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ قُلْ رَبّی اَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ ما

ص:322

یَعْلَمُهُمْ اِلاّ قَلیلٌ فَلا تُمارِ فیهِمْ اِلاّ مِراءً ظاهِرا وَ لاتَسْتَفْتِ فیهِمْ مِنْهُمْ اَحَدا

سَیَقُولُونَ: به زودی خواهند گفت:

ثَلثَةٌ: سه تا (بودند)

رابِعُهُمْ: چهارمی شان

کَلْبُهُمْ: سگشان (بود)

وَ یَقُولُونَ: و (بعضی) می گویند

خَمْسَةٌ: پنج تا (بودند)

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (385)

سادِسُهُمْ: ششمی شان

کَلْبُهُمْ: سگشان (بود)

رَجْما: سنگی است، تیری است

بِالْغَیْبِ: به غیب، در تاریکی

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

سَبْعَةٌ: هفت تا (بودند)

وَ ثامِنُهُمْ: و هشتمی شان

کَلْبُهُمْ: سگشان (بود).

ص:323

قُلْ: بگو:

رَبّی: پروردگارم

اَعْلَمُ: داناتر است

بِعِدَّتِهِمْ: به عدّه آن ها

ما یَعْلَمُهُمْ: نمی دانند (تعداد) آن ها را

اِلاّ قَلیلٌ: مگر اندکی.

(386) جلد 15 سوره کهف

فَلا تُمارِ: پس جَدَل نکن

فیهِمْ: در مورد آن ها

اِلاّ مِراءً: مگر مجادله ای، گفتگویی

ظاهِرا: به ظاهر، سطحی

وَ لا تَسْتَفْتِ: و طلب فتوا نکن، سؤال نکن

فیهِمْ: درباره آن ها

مِنْهُمْ: از هیچ

اَحَدا: احدی.

23 وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْ ءٍ اِنّی فاعِلٌ ذلِکَ غَدا

ص:324

وَ لا تَقُولَنَّ: و نگو

لِشَیْ ءٍ: (درباره) چیزی

اِنّی: که همانا من

فاعِلٌ: انجام دهنده ام

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (387)

ذلِکَ: آن را

غَدا: فردا.

24 اِلاّ اَنْ یَشاءَ اللّهُ وَ اذْکُرْ رَبَّکَ اِذا نَسیتَ وَ قُلْ عَسی اَنْ یَهْدِیَنِ رَبّی لاَِقْرَبَ مِنْ هذا رَشَدا

اِلاّ: مگر این که (بگویی)

اَنْ یَشاءَ: اگر بخواهد

اللّهُ: خدا.

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

رَبَّکَ: پروردگارت را

اِذا: هنگامی که

نَسیتَ: فراموش کردی

ص:325

وَ قُلْ: و بگو:

عَسی: شاید، امیدوارم

(388) جلد 15 سوره کهف

اَنْ یَهْدِیَنِ: که هدایت کند مرا

رَبّی: پروردگارم

لاَِقْرَبَ: به نزدیک تر

مِنْ هذا: از این

رَشَدا: از نظر رشد، صواب.

25 وَ لَبِثُوا فی کَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَةٍ سِنینَ وَازْدادُوا تِسْعا

وَ لَبِثُوا: و درنگ کردند، ماندند

فی کَهْفِهِمْ: در غارشان

ثَلاثَ مِائَةٍ: سیصد

سِنینَ: سال

وَازْدادُوا: و افزودند (برآن)

تِسْعا: نُه (سال).

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (389)

ص:326

26 قُلِ اللّهُ اَعْلَمُ بِما لَبِثُوا لَهُ غَیْبُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ اَبْصِرْبِه وَاَسْمِعْ ما لَهُمْ مِنْ دُونِه مِنْ وَلِیٍّ وَ لایُشْرِکُ فی حُکْمِه اَحدا

قُلِ: بگو:

اللّهُ: خدا

اَعْلَمُ: داناتر است

بِما: به آن چه

لَبِثُوا: درنگ کردند.

لَهُ غَیْبُ: برای اوست غیب

السَّمواتِ: آسمان ها

وَالاَْرْضِ: و زمین.

اَبْصِرْ بِه: چه بیناست او

وَ اَسْمِعْ: و چه شنوا!

ما لَهُمْ: نیست ایشان را

(390) جلد 15 سوره کهف

مِنْ دُونِه: غیر از او

مِنْ: هیچ

ص:327

وَلِیٍّ: سرپرستی،

وَ لا یُشْرِکُ: و شریک نمی کند

فی حُکْمِه: در حکمش

اَحدا: احدی را.

27 وَاتْلُ ما اُوحِیَ اِلَیْکَ مِنْ کِتابِ رَبِّکَ لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِه وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِه مُلْتَحَدا

وَاتْلُ: و تلاوت کن

ما: آن چه

اُوحِیَ: وحی شده

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنْ کِتابِ: از کتابِ

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (391)

رَبِّکَ: پروردگارت.

لا مُبَدِّلَ: تبدیل کننده ای

لِکَلِماتِه: کلماتش را

وَ لَنْ تَجِدَ: و هرگز نمی یابی

ص:328

مِنْ دُونِه: غیر از او

مُلْتَحَدا: پناهی، پناهگاهی.

28 وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَوةِ وَالْعَشِیِّ یُریدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُریدُ زینَةَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ لا تُطِعْ مَنْ اَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَویهُ وَ کانَ اَمْرُهُ فُرُطا

وَ اصْبِرْ: و صبر کن

نَفْسَکَ: خودت

مَعَ الَّذینَ: با کسانی که

(392) جلد 15 سوره کهف

یَدْعُونَ: می خوانند

رَبَّهُمْ: پروردگارشان را

بِالْغَدَوةِ: در صبح، بامداد

وَ الْعَشِیِّ: و شب هنگام

یُریدُونَ: می خواهند، می جویند

وَجْهَهُ: ذات او را، رضای او را

ص:329

وَ لا تَعْدُ: و تجاوز نکن، برمگیر

عَیْناکَ: چشمانت را

عَنْهُمْ: از آن ها

تُریدُ: که می خواهند

زینَةَ الْحَیوةِ: زینت زندگانی

الدُّنْیا: دنیا را،

وَ لا تُطِعْ: و اطاعت نکن

مَنْ: کسی را که

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (393)

اَغْفَلْنا: غافل کرده ایم

قَلْبَهُ: دلش را

عَنْ ذِکْرِنا: از یاد خودمان،

وَ اتَّبَعَ: و پیروی کرده

هَویهُ: هوای نفس را

وَ کانَ: و باشد

اَمْرُهُ: کارش

فُرُطا: از روی افراط و زیاده روی.

ص:330

45 وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَیوةِ الدُّنْیاکَماءٍ اَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهنَباتُ الاَْرْضِ فَاَصْبَحَ هَشیما تَذْرُوهُ الرِّیاحُ وَ کانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ مُقْتَدِرا

وَ اضْرِبْ: و بزن

لَهُمْ مَثَلَ: برای آن ها مثل

الْحَیوةِ الدُّنْیا: زندگانی دنیا را

(394) جلد 15 سوره کهف

کَماءٍ: مانند آبی که

اَنْزَلْناهُ: نازل کردیم آن را

مِنَ السَّماءِ: از آسمان،

فَاخْتَلَطَ: پس مخلوط شده

بِه: به آن

نَباتُ الاَْرْضِ: گیاهان زمین،

فَاَصْبَحَ: پس بگردد

هَشیما: خشکیده که

تَذْرُوهُ: پراکنده می سازد آن را

الرِّیاحُ: بادها.

ص:331

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

مُقْتَدِرا: قادر و توانا.

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (395)

46 اَلْمالُ وَالْبَنُونَ زینَةُ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ الصّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابا وَ خَیْرٌ اَمَلاً

اَلْمالُ: مال

وَ الْبَنُونَ: و فرزندان

زینَةُ الْحَیوةِ: زینت زندگانی

الدُّنْیا: دنیا هستند،

وَ الْباقِیاتُ: و کارهایی که باقی بماند

الصّالِحاتُ: و شایسته باشد

خَیْرٌ: بهتر است

عِنْدَ: نزد

رَبِّکَ: پروردگارت

ثَوابا: ثواب (آن)

ص:332

وَ خَیْرٌ: و بهتر است

اَمَلاً: امید (آن).

(396) جلد 15 سوره کهف

47 وَ یَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَی الاَْرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ اَحَدا

وَ یَوْمَ: و روزی که

نُسَیِّرُ: حرکت می دهیم

الْجِبالَ: کوه ها را

وَ تَرَی: و می بینی

الاَْرْضَ: زمین را

بارِزَةً: آشکارا، مسطّح

وَ حَشَرْناهُمْ: و محشور می کنیم آن ها را

فَلَمْ نُغادِرْ: و ترک نکنیم، مستثنی نکنیم

مِنْهُمْ: از آن ها

اَحَدا: احدی را.

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (397)

ص:333

48 وَ عُرِضُوا عَلی رَبِّکَ صَفّا لَقَدْ جِئْتُمُونا کَما خَلَقْناکُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ اَلَّنْ نَجْعَلَ لَکُمْ مَوْعِدا

وَ عُرِضُوا: و عرضه شوند

عَلی رَبِّکَ: بر پروردگارت

صَفّا: به صف

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

جِئْتُمُونا: آمدید نزد ما

کَما: هم چنان که

خَلَقْناکُمْ: آفریدیم شما را

اَوَّلَ مَرَّةٍ: اوّل مرتبه،

بَلْ زَعَمْتُمْ: بلکه گمان می کردید

اَلَّنْ نَجْعَلَ: که هرگز قرار نخواهیم داد

لَکُمْ: برای شما

مَوْعِدا: موعدی.

(398) جلد 15 سوره کهف

«پایان جزء 15»

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (399)

ص:334

83 وَ یَسْئَلُونَکَ عَنْ ذِی الْقَرْنَیْنِ قُلْ سَاَتْلُوا عَلَیْکُمْ مِنْهُ ذِکْرا

وَ یَسْئَلُونَکَ: و سؤال می کنند از تو

عَنْ: درباره

ذِی الْقَرْنَیْنِ: ذوالقرنین

قُلْ: بگو:

سَاَتْلُوا: به زودی تلاوت می کنم، می خوانم

عَلَیْکُمْ: بر شما

مِنْهُ ذِکْرا: از او یادی

84 اِنّا مَکَّنّا لَهُ فِی الاَْرْضِ وَ اتَیْناهُ مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ سَبَبا

اِنّا مَکَّنّا: همانا ما قدرت دادیم

لَهُ فِی الاَْرْضِ: به او در زمین

(400) جلد 16 سوره کهف

وَ اتَیْناهُ: و دادیم او را

مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ: از هر چیزی

سَبَبا: سببی، وسیله ای.

ص:335

85 فَاَتْبَعَ سَبَبا

فَاَتْبَعَ: پس پیروی کرد

سَبَبا: سبب را.

86 حَتّی اِذابَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَغْرُبُ فی عَیْنٍ حَمِئَةٍ وَ وَجَدَ عِنْدَها قَوْما قُلْنا یا ذَاالْقَرْنَیْنِ اِمّا اَنْ تُعَذِّبَ وَ اِمّا اَنْ تَتَّخِذَ فیهِمْ حُسْنا

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

بَلَغَ: رسید

مَغْرِبَ: به غروبگاه

الشَّمْسِ: خورشید، آفتاب،

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (401)

وَجَدَها: یافت آن را (احساس کرد که خورشید)

تَغْرُبُ: غروب می کند، فرومی رود

فی عَیْنٍ در چشمه ای

حَمِئَةٍ: گل آلود،

وَ وَجَدَ: و یافت

عِنْدَها: نزد آن

ص:336

قَوْما: قومی را.

قُلْنا: گفتیم: ما

یا ذَاالْقَرْنَیْنِ: ای ذوالقرنین!

اِمّا اَنْ تُعَذِّبَ: یا عذاب می کنی

وَ اِمّا اَنْ تَتَّخِذَ: و یا می گیری، انتخاب می کنی

فیهِمْ: در میان آن ها

حُسْنا: طریقه نیکویی.

(402) جلد 16 سوره کهف

87 قالَ اَمّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ اِلی رَبِّه فَیُعَذِّبُهُ عَذابا نُکْرا

قالَ: گفت:

اَمّا مَنْ: اما کسی که

ظَلَمَ: ظلم کرد،

فَسَوْفَ: پس به زودی

نُعَذِّبُهُ: عذاب می کنیم او را،

ثُمَّ: سپس

یُرَدُّ: بازگردانده می شود

ص:337

اِلی رَبِّه: به سوی پروردگارش،

فَیُعَذِّبُهُ: پس عذاب می کند او را

عَذابا: عذابی

نُکْرا: ناشناخته، سخت.

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (403)

88 وَ اَمّا مَنْ امَنَ وَ عَمِلَ صالِحا فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنی وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ اَمْرِنا یُسْرا

وَ اَمّا مَنْ: و اما کسی که

امَنَ: ایمان آورد

وَ عَمِلَ صالِحا: و عمل صالح انجام دهد،

فَلَهُ: پس برای او

جَزاءً: پاداشی

الْحُسْنی: نیکوست

وَ سَنَقُولُ: و به زودی می گوییم

لَهُ مِنْ اَمْرِنا: به او از خودمان

یُسْرا: (دستور) آسانی.

ص:338

89 ثُمَّ اَتْبَعَ سَبَبا

ثُمَّ اَتْبَعَ: سپس پیروی کرد

(404) جلد 16 سوره کهف

سَبَبا: سبب را.

90 حَتّی اِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَطْلُعُ عَلی قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِها سِتْرا

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

بَلَغَ: رسید

مَطْلِعَ: به طلوع گاه

الشَّمْسِ: خورشید،

وَجَدَها: یافت آن را

تَطْلُعُ: که طلوع می کند

عَلی قَوْمٍ: بر قومی که

لَمْ نَجْعَلْ: قرار نداده بودیم

لَهُمْ: بر آن ها

مِنْ دُونِها: غیر از آن (خورشید)

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (405)

سِتْرا: پوششی.

ص:339

91 کَذلِکَ وَ قَدْ اَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْرا

کَذلِکَ: این چنین بود

وَ قَدْ: و به تحقیق

اَحَطْنا: احاطه داشتیم ما

بِما: به آن چه

لَدَیْهِ: نزد او بود

خُبْرا: آگاهی ای.

92 ثُمَّ اَتْبَعَ سَبَبا

ثُمَّ اَتْبَعَ: سپس پیروی کرد

سَبَبا: سبب را.

93 حَتّی اِذا بَلَغَ بَیْنَ السَّدَّیْنِ وَجَدَ مِنْ دُونِهِما

(406) جلد 16 سوره کهف

قَوْما لا یَکادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلاً

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

بَلَغَ: رسید

بَیْنَ السَّدَّیْنِ: بین دو کوه.

ص:340

وَجَدَ: یافت

مِنْ دُونِهِما: از غیر آن دو گروه

قَوْما: قوم دیگری را که

لا یَکادُونَ: نزدیک نبود

یَفْقَهُونَ: بفهمند

قَوْلاً: سخنی را.

94 قالوُا یا ذَاالْقَرْنَیْنِ اِنَّ یَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الاَْرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَکَ خَرْجا عَلی اَنْ تَجْعَلَ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ سَدّا

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (407)

قالوُا: گفتند:

یا ذَاالْقَرْنَیْنِ: ای ذوالقرنین!

اِنَّ یَأْجُوجَ: به درستی که یأجوج

وَ مَأْجُوجَ: و مأجوج

مُفْسِدُونَ: فسادکننده اند

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

فَهَلْ: پس آیا

ص:341

نَجْعَلُ: قراردهیم

لَکَ خَرْجا: برای تو هزینه ای

عَلی اَنْ تَجْعَلَ: (مبنی) بر این که قرار دهی

بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ: بین ما و بین آن ها

سَدّا: سدّی؟

95 قالَ ما مَکَّنّی فیهِ رَبّی خَیْرٌ فَاَعینُونی بِقُوَّةٍ

(408) جلد 16 سوره کهف

اَجْعَلْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ رَدْما

قالَ: گفت:

ما مَکَّنّی: آن چه مکنت (ثروت) داده به من

فیهِ: در آن

رَبّی خَیْرٌ: پروردگارم بهتر است،

فَاَعینُونی: پس کمک کنید مرا

بِقُوَّةٍ: با نیرویی،

اَجْعَلْ: تا قرار دهم

بَیْنَکُمْ: بین شما و

وَ بَیْنَهُمْ: و بین آن ها

ص:342

رَدْما: سدّ محکمی.

96 اتُونی زُبَرَ الْحَدیدِ حَتّی اِذا سَاوی بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ قالَ انْفُخُوا حَتّی اِذا جَعَلَهُ نارا قالَ

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (409)

اتُونی اُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْرا

اتُونی: بیاورید برای من

زُبَرَ الْحَدیدِ: قطعان آهن.

حَتّی اِذا: تا وقتی که

سَاوی: پُر شد، برابر شد، مساوی شد

بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ: بین دو دیواره، کناره کوه

قالَ: گفت:

انْفُخُوا: بدمید

حَتّی اِذا: تا وقتی که

جَعَلَهُ: قرار داد آن را

نارا: آتشی گداخته،

قالَ: گفت:

اتُونی: بیاورید برای من

ص:343

اُفْرِغْ: بریزم

(410) جلد 16 سوره کهف

عَلَیْهِ: بر آن

قِطْرا: مس گداخته شده.

97 فَمَا اسْطاعُوا اَنْ یَظْهَرُوهُ وَ مَا اسْتَطاعُوا لَهُ نَقْبا

فَمَا اسْطاعُوا: پس نتوانستند

اَنْ یَظْهَرُوهُ: که بالا روند از آن

وَ مَااسْتَطاعُوا: و قادر نبودند

لَهُ نَقْبا: آن را نقب زنند، سوراخ کنند.

98 قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبّی فَاِذا جاءَ وَعْدُ رَبّی جَعَلَهُ دَکّاءَ وَ کانَ وَعْدُ رَبّی حَقّا

قالَ: گفت :

هذا رَحْمَةٌ: این رحمتی است

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (411)

مِنْ رَبّی: از جانب پروردگارم،

فَاِذا: پس هنگامی که

ص:344

جاءَ: بیاید

وَعْدُ رَبّی: وعده پروردگارم

جَعَلَهُ: قرار می دهد آن را

دَکّاءَ: هموار، متلاشی،

وَ کانَ وَعْدُ: و باشد وعده

رَبّی حَقّا: پروردگارم حق.

99 وَ تَرَکْنا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فی بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعا

وَ تَرَکْنا: و ترک کنیم، (رها کنیم)

بَعْضَهُمْ: بعضی از آن ها

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

(412) جلد 16 سوره کهف

یَمُوجُ: موج می زند

فی بَعْضٍ: در بعضی دیگر،

وَ نُفِخَ: و دمیده شود

فِی الصُّورِ: در صور

فَجَمَعْناهُمْ: پس جمعشان کنیم به طور کامل.

ص:345

جَمْعا: جمع کردنی.

103 قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالاَْخْسَرینَ اَعْمالاً

قُلْ هَلْ: بگو: آیا

نُنَبِّئُکُمْ: خبر بدهیم شما را

بِالاَْخْسَرینَ: به زیانکارترین (مردم)

اَعْمالاً: (از حیث) اعمال؟

104 اَلَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (413)

یَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعا

اَلَّذینَ: کسانی که

ضَلَّ: گم شد، تلف شد

سَعْیُهُمْ: سعی شان، کوشش شان

فِی الْحَیوةِ: در زندگی

الدُّنْیا: دنیا،

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

یَحْسَبُونَ: گمان می کنند

ص:346

اَنَّهُمْ: که همانا آن ها

یُحْسِنُونَ: نیکوکاری می کنند

صُنْعا: (از حیث) عمل.

105 اوُلئِکَ الَّذینَ کَفَرُوا بِایاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِه فَحَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فَلا نُقیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَزْنا

(414) جلد 16 سوره کهف

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

کَفَرُوا: کافر شدند

بِایاتِ: به آیات

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

وَ لِقائِه: و دیدارش،

فَحَبِطَتْ: پس نابود شد

اَعْمالُهُمْ: اعمالشان

فَلا نُقیمُ: پس برپانمی کنیم

لَهُمْ: برایشان

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت

وَزْنا: میزانی

ص:347

106 ذلِکَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِما کَفَرُوا وَاتَّخَذُوا ایاتی وَ رُسُلی هُزُوا

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (415)

ذلِکَ جَزاؤُهُمْ: این است جزایشان.

جَهَنَّمُ: جهنّم است

بِما کَفَرُوا: به خاطر آن که کفر ورزیدند،

وَ اتَّخَذُوا: و گرفتند

ایاتی: آیات مرا

وَ رُسُلی: و پیامبرانم را

هُزُوا: به مسخره.

107 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح،

(416) جلد 16 سوره کهف

کانَتْ لَهُمْ: باشد برایشان

ص:348

جَنّاتُ: باغ های

الْفِرْدَوْسِ: فردوس

نُزُلاً: منزلگاه پذیرایی.

108 خالِدینَ فیها لا یَبْغُونَ عَنْها حِوَلاً

خالِدینَ فیها: جاودانند در آن،

لا یَبْغُونَ: طلب نمی کنند

عَنْها: از آن

حِوَلاً: تحوّل، دگرگونی ای.

109 قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِدادا لِکَلِماتِ رَبّی لَنَفِدَ الْبَحْرُقَبْلَ اَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبّی وَلَوْجِئْنابِمِثْلِه مَدَدا

قُلْ: بگو:

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (417)

لَوْ کانَ: اگر باشد

الْبَحْرُ مِدادا: دریا مرکّب

لِکَلِماتِ: برای کلمات

رَبّی: پروردگارم،

ص:349

لَنَفِدَ: هر آینه تمام شود

الْبَحْرُ: دریا

قَبْلَ اَنْ: قبل از این که

تَنْفَدَ: تمام شود

کَلِماتُ رَبّی: کلمات پروردگارم،

وَ لَوْ جِئْنا: و هرچند کمک آوریم

بِمِثْلِه: به مثل آن دریا

مَدَدا: کمکی.

110 قُلْ اِنَّما اَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحی اِلَیَّ اَنَّما اِلهُکُمْ

(418) جلد 16 سوره کهف

اِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَرَبِّه فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحا وَ لایُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّه اَحَدا

قُلْ: بگو:

اِنَّما: جز این نیست که

اَنَا بَشَرٌ: من بشری هستم

مِثْلُکُمْ: مثل شما،

یُوحی: وحی می شود

ص:350

اِلَیَّ: به من،

اَنَّما: جز این نیست که

اِلهُکُمْ: معبود شما

اِلهٌ: خدایی است

واحِدٌ: یگانه.

فَمَنْ: پس هر کس

کانَ: باشد

سوره کهف لغات و مفاهیم قرآن کریم (419)

یَرْجُوا: امیدوار

لِقاءَ: به دیدار

رَبِّه: پروردگارش،

فَلْیَعْمَلْ: پس باید عمل کند

عَمَلاً: عملی

صالِحا: صالح و شایسته

وَ لا یُشْرِکْ: و شریک نسازد

بِعِبادَةِ: در عبادت

رَبِّه: پروردگارش

اَحَدا: احدی را.

(420) جلد 16 سوره کهف

ص:351

«سوره مریم»

1 کآهیعآصآ

کآهیعآصآ: از حروف مقطّعه

2 ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیّا

ذِکْرُ رَحْمَتِ: یادِ رحمتِ

رَبِّکَ: پروردگارت

عَبْدَهُ: به بنده اش

زَکَرِیّا: زکریّا،

3 اِذْ نادی رَبَّهُ نِداءً خَفِیّا

اِذْ: هنگامی که

نادی: ندا کرد، خواند

رَبَّهُ: پروردگارش را

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (421)

نِداءً: ندایی

خَفِیّا: مخفی، پنهانی .

ص:352

4 قالَ رَبِّ اِنّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبا وَ لَمْ اَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیّا

قالَ: گفت:

رَبِّ: پروردگارا!

اِنّی: همانا من

وَهَنَ: سست شده

الْعَظْمُ مِنّی: استخوانم،

وَ اشْتَعَلَ: و شعله ور شد

الرَّأْسُ شَیْبا: سر (از نظر) پیری.

وَ لَمْ اَکُنْ: و نبوده ام

بِدُعائِکَ: از خواندنت

(422) جلد 16 سوره مریم

رَبِّ: (ای) پروردگار

شَقِیّا: بی بهره.

5 وَ اِنّی خِفْتُ الْمَوالِیَ مِنْ وَرائی وَ کانَتِ امْرَأَتی عاقِرا فَهَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّا

وَ اِنّی: و به درستی که

ص:353

خِفْتُ: بیم دارم

الْمَوالِیَ: از بستگانم، وارثانم

مِنْ وَرائی: بعد از خودم، از پُشتم،

وَ کانَتِ: و باشد

امْرَأَتی: همسرم

عاقِرا: نازا،

فَهَبْ لی: پس ببخش به من

مِنْ لَدُنْکَ: از نزد خودت

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (423)

وَلِیّا: ولّی ای، در این جا منظور (فرزندی) است.

6 یَرِثُنی وَ یَرِثُ مِنْ الِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیّا

یَرِثُنی: ارث ببرد از من

وَ یَرِثُ: وارث ببرد

مِنْ الِ: از خاندان

یَعْقُوبَ: یعقوب

وَاجْعَلْهُ: و قرار بده او را،

ص:354

رَبِّ: پروردگار من!

رَضِیّا: مورد رضایت (خودت).

7 یا زَکَرِیّا اِنّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ اسْمُهُ یَحْیی لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیّا

(424) جلد 16 سوره مریم

یا زَکَرِیّا: ای زکریّا!

اِنّا: همانا ما

نُبَشِّرُکَ: بشارت می دهیم تو را

بِغُلامٍ: به پسری که

اسْمُهُ: نامش

یَحْیی: یحیی است

لَمْ نَجْعَلْ: قرار نداده ایم

لَهُ: برای او

مِنْ قَبْلُ: از قبل

سَمِیّا: هم نامی.

8 قالَ رَبِّ اَنّی یَکُونُ لی غُلامٌ وَ کانَتِ امْرَاَتی

ص:355

عاقِرا وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْکِبَرِ عِتِیّا

قالَ: گفت:

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (425)

رَبِّ: پروردگارا!

اَنّی یَکُونُ: چگونه می باشد

لی: برای من

غُلامٌ: پسری

وَ کانَتِ امْرَاَتی: در حالی که باشد همسرم

عاقِرا: نازا

وَ قَدْ بَلَغْتُ: و به تحقیق رسیده ام

مِنَ الْکِبَرِ: از پیری، بزرگسالی

عِتِیّا: به فرتوتی، افتادگی؟

9 قالَ کَذلِکَ قالَ رَبُّکَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُکَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَکُ شَیْئا

قالَ: گفت:

کَذلِکَ: این چنین است.

(426) جلد 16 سوره مریم

قالَ: گفت:

ص:356

رَبُّکَ: پروردگارت

هُوَ عَلَیَّ: این بر من

هَیِّنٌ: آسان است

وَ قَدْ: و به تحقیق

خَلَقْتُکَ: خلق کردم تو را

مِنْ قَبْلُ: از قبل

وَ لَمْ تَکُ: در حالی که نبودی

شَیْئا: چیزی.

10 قالَ رَبِّ اجْعَلْ لی اآیَةً قالَ ءَایَتُکَ اَلاّ تُکَلِّمَ النّاسَ ثَلثَ لَیالٍ سَوِیّا

قالَ: گفت:

رَبِّ: پروردگارا!

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (427)

اجْعَلْ لی: قرار بده برای من

آیَةً: نشانه ای، علامتی.

قالَ ءَایَتُکَ: گفت: نشانه تو

اَلاّ تُکَلِّمَ: این که تکلّم نمی کنی، سخن نمی گویی

ص:357

النّاسَ: با مردم

ثَلثَ لَیالٍ: سه شب

سَوِیّا: در حالی که تندرست هستی.

11 فَخَرَجَ عَلی قَوْمِه مِنَ الْمِحْرابِ فَاَوْحی اِلَیْهِمْ اَنْ سَبِّحوُا بُکْرَةً وَ عَشِیّا

فَخَرَجَ: پس خارج شد

عَلی قَوْمِه: به سوی قومش

مِنَ الْمِحْرابِ: از محراب،

فَاَوْحی: پس وحی کرد، اشاره نمود

(428) جلد 16 سوره مریم

اِلَیْهِمْ: به آن ها

اَنْ سَبِّحوُا: که تسبیح گویید

بُکْرَةً: صبح

وَ عَشِیّا: و شام.

12 یایَحْیی خُذِالْکِتابَ بِقُوَّةٍ وَ ءَاتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیّا

ص:358

یا یَحْیی: ای یحیی!

خُذِ: بگیر

الْکِتابَ: کتاب را

بِقُوَّةٍ: با قوّت،

وَ ءَاتَیْناهُ: و دادیم ما به او

الْحُکْمَ: حکمت و فرزانگی

صَبِیّا: در کودکی.

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (429)

13 وَ حَنانا مِنْ لَدُنّا وَ زَکوةً وَ کانَ تَقِیّا

وَ حَنانا: و رحمتی و محبّتی

مِنْ لَدُنّا: از نزد خود

وَ زَکوةً: و پاکیزگی

وَ کانَ تَقِیّا: و بود پرهیزکار.

14 وَ بَرّا بِولِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُنْ جَبّارا عَصِیّا

وَ بَرّا: و نیکوکار بود

بِولِدَیْهِ: نسبت به پدر و مادرش

ص:359

وَ لَمْ یَکُنْ: و نبود

جَبّارا: سرکش و

عَصِیّا: عصیانگر

(430) جلد 16 سوره مریم

15 وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّا

وَ سَلامٌ: و درود

عَلَیْهِ: بر او

یَوْمَ: روزی که

وُلِدَ: تولّد یافت

وَ یَوْمَ: و روزی که

یَمُوتُ: می میرد

وَ یَوْمَ: و روزی که

یُبْعَثُ: برانگیخته می شود

حَیّا: زنده.

16 وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مَرْیَمَ اِذِانْتَبَذَتْ مِنْ اَهْلِها

ص:360

مَکانا شَرْقِیّا

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (431)

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

فِی الْکِتابِ: در (این) کتاب

مَرْیَمَ: مریم را

اِذِ: هنگامی که

انْتَبَذَتْ: جدا شد، کناره گرفت

مِنْ اَهْلِها: از خانواده اش

مَکانا: در ناحیه

شَرْقِیّا: شرقی.

17 فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجابا فَاَرْسَلْنا اِلَیْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَرا سَوِیّا

فَاتَّخَذَتْ: پس گرفت، افکند

مِنْ دُونِهِمْ: در مقابل آن ها

حِجابا: حجابی، پرده ای

(432) جلد 16 سوره مریم

فَاَرْسَلْنا: پس فرستادیم ما

اِلَیْها: به سوی او

ص:361

رُوحَنا: روح خودمان را،

فَتَمَثَّلَ: پس مجسّم گشت

لَها: بر او

بَشَرا: به صورت انسانی

سَوِیّا: تمام عیار، بی عیب و نقص، سالم.

18 قالَتْ اِنّی اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ اِنْ کُنْتَ تَقِیّا قالَتْ: (مریم) گفت:

اِنّی: همانا من

اَعُوذُ: پناه می برم

بِالرَّحْمنِ: به خدای رحمان

مِنْکَ: از تو، (از سوء قصد تو)

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (433)

اِنْ کُنْتَ: اگر باشی، اگر هستی

تَقِیّا: پرهیزگار.

19 قالَ اِنَّما اَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لاَِهَبَ لَکِ غُلاما زَکِیّا

قالَ: گفت:

ص:362

اِنَّما: جز این نیست که

اَنَا رَسُولُ: من فرستاده

رَبِّکِ: پروردگار توام

لاَِهَبَ: تا ببخشم، عطاکنم

لَکِ غُلاما: به تو پسری

زَکِیّا: پاکیزه.

20 قالَتْ اَنّی یَکُونُ لی غُلامٌ وَ لَمْ یَمْسَسْنی بَشَرٌ وَ لَمْ اَکُ بَغِیّا

(434) جلد 16 سوره مریم

قالَتْ: (مریم) گفت:

اَنّی یَکُونُ: چگونه می باشد

لی غُلامٌ: برای من پسری

وَ لَمْ یَمْسَسْنی: در حالی که تماس نداشته با من

بَشَرٌ: بشری، انسانی

وَ لَمْ اَکُ: و نبوده ام

بَغِیّا: زناکار، زن آلوده ای؟

ص:363

21 قالَ کَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ ءَایَةً لِلنّاسِ وَ رَحْمَةً مِنّا وَ کانَ اَمْرامَقْضِیّا

قالَ: گفت:

کَذلِکِ: این چنین است

قالَ: فرمود:

رَبُّکِ: پروردگارت

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (435)

هُوَ عَلَیَّ: این بر من

هَیِّنٌ: آسان است

وَ لِنَجْعَلَهُ: و تا قرار دهیم او را

ءَایَةً: نشانه ای

لِلنّاسِ: برای مردم

وَ رَحْمَةً: و رحمتی باشد

مِنّا: از جانب ما

وَ کانَ: و باشد

اَمْرا: امری

مَقْضِیّا: مقرّر شده، پایان یافته.

ص:364

22 فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِه مَکانا قَصِیّا

فَحَمَلَتْهُ: پس حامله شد به او،

فَانْتَبَذَتْ: پس کناره گرفت

(436) جلد 16 سوره مریم

بِه مَکانا: با او در مکانی

قَصِیّا: دوردست.

23 فَاَجاءَهَا الْمَخاضُ اِلی جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ یا لَیْتَنی مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیا مَنْسِیّا

فَاَجاءَهَا: پس آمد او را

الْمَخاضُ: درد زایمان،

اِلی جِذْعِ: به سوی تنه

النَّخْلَةِ: نخل (رفت).

قالَتْ: گفت:

یا لَیْتَنی: ای کاش!

مِتُّ: مرده بودم

قَبْلَ هذا: قبل از این

وَ کُنْتُ: و بودم

ص:365

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (437)

نَسْیا: غیر قابل توجّه، ناچیز

مَنْسِیّا: و فراموش شده.

24 فَنادیها مِنْ تَحْتِهَا اَلاّ تَحْزَنی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّا

فَنادیها: پس ندا داد او را

مِنْ تَحْتِهَا: از پایین (پایش)

اَلاّ تَحْزَنی: که غمگین مباش.

قَدْ: به تحقیق

جَعَلَ: قرار داد

رَبُّکِ: پروردگارت

تَحْتَکِ: پایین پای تو

سَرِیّا: نهری، چشمه آبی.

(438) جلد 16 سوره مریم

25 وَ هُزّی اِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَبا جَنِیّا

وَ هُزّی: و تکان بده

ص:366

اِلَیْکِ: به سوی خودت

بِجِذْعِ: تنه

النَّخْلَةِ: درخت خرما را که

تُساقِطْ: فرو ریزد

عَلَیْکِ: برای تو

رُطَبا: خرمای

جَنِیّا: تازه.

26 فَکُلی وَ اشْرَبی وَ قَرّی عَیْنا فَاِمّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ اَحَدا فَقُولی اِنّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْما فَلَنْ اُکَلِّمَ الْیَوْمَ اِنْسِیّا

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (439)

فَکُلی: پس بخور

وَ اشْرَبی: و بنوش

وَ قَرّی: و روشن دار

عَیْنا: چشمت را.

فَاِمّا تَرَیِنَّ: پس اگر دیدی.

مِنَ الْبَشَرِ: از آدمیان

ص:367

اَحَدا: یکی را

فَقُولی: پس بگو:

اِنّی: همانا من

نَذَرْتُ: نذر کرده ام

لِلرَّحْمنِ: برای خدای رحمان

صَوْما: روزه (کلام)،

فَلَنْ اُکَلِّمَ: پس هرگز سخن نمی گویم

الْیَوْمَ: امروز

(440) جلد 16 سوره مریم

اِنْسِیّا: با اِنسی، بشری.

27 فَاَتَتْ بِه قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا یا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئا فَرِیّا

فَاَتَتْ بِه: آورد او را

قَوْمَها: (نزد) قومش

تَحْمِلُهُ: (در حالی که) بغل گرفته بود او را

قالُوا: گفتند:

یا مَرْیَمُ: ای مریم!

ص:368

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

جِئْتِ: آوردی

شَیْئا: چیز

فَرِیّا: شگفت آوری، ناپسندی

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (441)

28 یا اُخْتَ هرُونَ ما کانَ اَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ ماکانَتْ اُمُّکِ بَغِیّا

یا اُخْتَ: ای خواهر

هرُونَ: هارون!

ما کانَ اَبُوکِ: نبود پدرت

امْرَأَ سَوْءٍ: مرد بدی

وَ ما کانَتْ: و نبود

اُمُّکِ: مادرت

بَغِیّا: زناکار.

29 فَاَشارَتْ اِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیّا

ص:369

فَاَشارَتْ: پس اشاره کرد

اِلَیْهِ: به سوی او،

(442) جلد 16 سوره مریم

قالُوا: گفتند:

کَیْفَ: چگونه

نُکَلِّمُ: سخن بگوییم با

مَنْ: کسی که

کانَ: باشد

فِی الْمَهْدِ: در گهواره

صَبِیّا: و کودکی؟!

30 قالَ اِنّی عَبْدُاللّهِ اتانِیَ الْکِتابَ وَجَعَلَنی نَبِیّا

قالَ: گفت:

اِنّی: همانا من

عَبْدُ اللّهِ: بنده خدایم

اتانِیَ: داده به من

الْکِتابَ: کتاب

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (443)

وَ جَعَلَنی: و قرار داده مرا

ص:370

نَبِیّا: نبی، پیامبر.

31 وَ جَعَلَنی مُبارَکا اَیْنَ ما کُنْتُ وَ اَوْصانی بِالصَّلوةِ وَ الزَّکوةِ مادُمْتُ حَیّا

وَ جَعَلَنی: و قرار داده مرا

مُبارَکا: با برکت، مبارک

اَیْنَ ما کُنْتُ: هر کجا که باشم

وَ اَوْصانی: و سفارشم نموده، توصیه کرده

بِالصَّلوةِ: به نماز

وَ الزَّکوةِ: و زکات

مادُمْتُ: مادام که

حَیّا: زنده ام.

(444) جلد 16 سوره مریم

32 وَ بَرّا بِولِدَتی وَ لَمْ یَجْعَلْنی جَبّارا شَقِیّا

وَ بَرّا: و نیکوکارم کرده

بِولِدَتی: به مادرم

وَ لَمْ یَجْعَلْنی: و قرار نداده مرا

ص:371

جَبّارا: گردنکش و

شَقِیّا: نافرمان.

33 وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ اَمُوتُ وَ یَوْمَ اُبْعَثُ حَیّا

وَ السَّلامُ: و سلام و درود

عَلَیَّ یَوْمَ: بر من روزی که

وُلِدْتُّ: متولّد شدم

وَ یَوْمَ: و روزی که

اَمُوتُ: می میرم

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (445)

وَ یَوْمَ: و روزی که

اُبْعَثُ: برانگیخته می شوم

حَیّا: زنده.

34 ذلِکَ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذی فیهِ یَمْتَرُونَ

ذلِکَ: این است (ماجرای)

ص:372

عیسَی: عیسی

ابْنُ مَرْیَمَ: پسر مریم،

قَوْلَ: گفتار

الْحَقِّ: حقّی

الَّذی فیهِ: که در آن

یَمْتَرُونَ: تردید می کنند.

(446) جلد 16 سوره مریم

35 ما کانَ لِلّهِ اَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحانَهُ اِذا قَضی اَمْرا فَاِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ

ما کانَ: (سزاوار) نباشد

لِلّهِ: برای خدا

اَنْ یَتَّخِذَ: که بگیرد

مِنْ وَلَدٍ: فرزندی.

سُبْحانَهُ: منزّه است او.

اِذا: هرگاه

قَضی: بگذراند، اراده کند

اَمْرا: امری را،

ص:373

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَقُولُ لَهُ: می گوید به او

کُنْ فَیَکُونُ: بشو پس می شود.

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (447)

36 وَ اِنَّ اللّهَ رَبّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ

وَ اِنَّ: و همانا

اللّهَ: خداوند

رَبّی: پروردگار من

وَ رَبُّکُمْ: و پروردگار شماست

فَاعْبُدُوهُ: پس عبادت کنید او را،

هذا صِراطٌ: این است راه

مُسْتَقیمٌ: راست.

37 فَاخْتَلَفَ الاَْحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظیمٍ

فَاخْتَلَفَ: پس اختلاف کردند

ص:374

الاَْحْزابُ: حزب ها، گروه ها

(448) جلد 16 سوره مریم

مِنْ بَیْنِهِمْ: از بین خودشان،

فَوَیْلٌ: پس وای

لِلَّذینَ: بر کسانی که

کَفَرُوا: کافر بودند

مِنْ مَشْهَدِ: از مشاهده، از حضور یافتن

یَوْمٍ عَظیمٍ: روزی بزرگ

38 اَسْمِعْ بِهِمْ وَ اَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنا لکِنِ الظّالِمُونَ الْیَوْمَ فی ضَلالٍ مُبینٍ

اَسْمِعْ بِهِمْ: چه خوب شنوند

وَ اَبْصِرْ: و چه خوب ببینند

یَوْمَ: روزی که

یَأْتُونَنا: بیایند نزد ما،

لکِنِ: ولیکن

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (449)

الظّالِمُونَ: ستمکاران

الْیَوْمَ: امروز

ص:375

فی ضَلالٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکارند.

39 وَ اَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِیَ الاَْمْرُ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا یُؤْمِنُونَ

وَ اَنْذِرْهُمْ: و بترسان آن ها را

یَوْمَ الْحَسْرَةِ: از روز حسرت

اِذْ: آن زمان که

قُضِیَ: بگذرد

الاَْمْرُ: کار

وَ هُمْ: و آن ها

فی غَفْلَةٍ: در غفلتند

(450) جلد 16 سوره مریم

وَ هُمْ: و آن ها

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

40 اِنّا نَحْنُ نَرِثُ الاَْرْضَ وَ مَنْ عَلَیْها وَ اِلَیْنا یُرْجَعُونَ

ص:376

اِنّا نَحْنُ: همانا ما

نَرِثُ: به ارث می بریم

الاَْرْضَ: زمین را

وَ مَنْ: و هر که

عَلَیْها: بر آن هست

وَ اِلَیْنا: و به سوی ما

یُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوند.

41 وَاذْکُرْفِی الْکِتابِ اِبْراهیمَ اِنَّهُ کانَ صِدّیقا نَبِیّا

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (451)

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

فِی الْکِتابِ: در (این) کتاب

اِبْراهیمَ: ابراهیم را.

اِنَّهُ کانَ: به درستی که او بود

صِدّیقا: بسیار راستگو، راستی پیشه

نَبِیّا: پیامبری.

42 اِذْ قالَ لاَِبیهِ یا اَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا یَسْمَعُ

ص:377

وَ لا یُبْصِرُ وَ لا یُغْنی عَنْکَ شَیْئا

اِذْ قالَ: هنگامی که گفت:

لاَِبیهِ: به پدرش

یا اَبَتِ: ای پدر!

لِمَ تَعْبُدُ: چرا پرستش می کنی

ما لا یَسْمَعُ: چیزی را که نمی شنود

(452) جلد 16 سوره مریم

وَ لا یُبْصِرُ: و نمی بیند

وَ لا یُغْنی: و بی نیاز نمی کند

عَنْکَ شَیْئا: از تو چیزی؟

43 یا اَبَتِ اِنّی قَدْ جاءَنی مِنَ الْعِلْمِ ما لَمْ یَأْتِکَ فَاتَّبِعْنی اَهْدِکَ صِراطا سَوِیّا

یا اَبَتِ: ای پدر!

اِنّی قَدْ: همانا به تحقیق

جاءَنی: آمده مرا

مِنَ الْعِلْمِ: از علم، از دانش،

ما لَمْ یَأْتِکَ: که نیامده است تو را،

ص:378

فَاتَّبِعْنی: پس پیروی کن مرا

اَهْدِکَ: تا هدایت کنم تو را

صِراطا سَوِیّا: به راهی است.

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (453)

44 یا اَبَتِ لا تَعْبُدِ الشَّیْطانَ اِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلرَّحْمنِ عَصِیّا

یا اَبَتِ: ای پدر!

لا تَعْبُدِ: پرستش مکن

الشَّیْطانَ: شیطان را،

اِنَّ الشَّیْطانَ: به درستی که شیطان

کانَ: بود

لِلرَّحْمنِ: نسبت به (خدای) رحمان

عَصِیّا: عاصی، عصیانگر.

45 یا اَبَتِ اِنّی اَخافُ اَنْ یَمَسَّکَ عَذابٌ مِنَ الرَّحْمنِ فَتَکُونَ لِلشَّیْطانِ وَلِیّا

یا اَبَتِ: ای پدر!

ص:379

(454) جلد 16 سوره مریم

اِنّی: همانا من

اَخافُ: می ترسم

اَنْ یَمَسَّکَ: که برسد به تو

عَذابٌ: عذابی

مِنَ: از جانب

الرَّحْمنِ: (خدای) رحمان

فَتَکُونَ: پس باشی

لِلشَّیْطانِ: برای شیطان

وَلِیّا: دوستی، یاری.

46 قالَ اَراغِبٌ اَنْتَ عَنْ ءَالِهَتی یا اِبْراهیمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لاََرْجُمَنَّکَ وَ اهْجُرْنی مَلِیّا

قالَ: گفت:

اَراغِبٌ: آیا روی گردانی

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (455)

اَنْتَ عَنْ: تو از

ءَالِهَتی: خدایان من

یا اِبْراهیمُ: ای ابراهیم؟

ص:380

لَئِنْ: هر آینه اگر

لَمْ تَنْتَهِ: دست برنداری

لاََرْجُمَنَّکَ: هر آینه سنگسار می کنم تو را

وَ اهْجُرْنی: و دور شو از من

مَلِیّا: مدّتی طولانی

47 قالَ سَلامٌ عَلَیْکَ سَاَسْتَغْفِرُ لَکَ رَبّی اِنَّهُ کانَ بی حَفِیّا

قالَ: (ابراهیم) گفت:

سَلامٌ عَلَیْکَ: سلام بر تو

سَاَسْتَغْفِرُ: به زودی طلب آمرزش می کنم

(456) جلد 16 سوره مریم

لَکَ: برای تو

رَبّی: از پروردگارم

اِنَّهُ کانَ: به درستی که او باشد

بی حَفِیّا: به من مهربان.

48 وَ اَعْتَزِلُکُمْ وَ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ

ص:381

وَ اَدْعُوا رَبّی عَسی اَلاّ اَکُونَ بِدُعاءِ رَبّی شَقِیّا

وَ اَعْتَزِلُکُمْ: و کناره گیری می کنم از شما

وَ ما تَدْعُونَ: و آن چه می خوانید

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

وَ اَدْعُوا: و می خوانم

رَبّی: پروردگارم را

عَسی: شاید

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (457)

اَلاّ اَکُونَ: که نباشم

بِدُعاءِ: به دعا، به خواندن

رَبّی: پروردگارم

شَقِیّا: کم اطّلاع، بی پاسخ.

49 فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ ما یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ وَهَبْنا لَهُ اِسْحقَ وَ یَعْقُوبَ وَ کُلاًّ جَعَلْنا نَبِیّا

فَلَمَّا: پس وقتی که

اعْتَزَلَهُمْ: کناره گیری کرد از آن ها

ص:382

وَ ما یَعْبُدُونَ: و آن چه می پرستیدند

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر از خدا

وَهَبْنا لَهُ: بخشیدیم ما به او

اِسْحقَ: اسحاق

وَ یَعْقُوبَ: و یعقوب را

(458) جلد 16 سوره مریم

وَ کُلاًّ جَعَلْنا: و همه را قراردادیم

نَبِیّا: پیامبر.

50 وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیّا

وَ وَهَبْنا لَهُمْ: و بخشیدیم ما به آن ها

مِنْ رَحْمَتِنا: از رحمتمان

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

لَهُمْ: برای آن ها

لِسانَ صِدْقٍ: زبان راست

عَلِیّا: بلند مرتبه.

ص:383

51 وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مُوسی اِنَّهُ کانَ مُخْلَصا وَ کانَ رَسُولاً نَبِیّا

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (459)

وَاذْکُرْ: و یاد کن

فِی الْکِتابِ: در (این) کتاب

مُوسی: موسی را،

اِنَّهُ کانَ: همانا او بود

مُخْلَصا: مخلّص، خالص شده

وَ کانَ رَسُولاً: و بود رسولی

نَبِیّا: پیامبر، پیام آور.

52 وَ نادَیْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاَْیْمَنِ وَ قَرَّبْناهُ نَجِیّا

وَ نادَیْناهُ: و ندا کردیم ما او را

مِنْ جانِبِ: از جانب

الطُّورِ الاَْیْمَنِ: راستِ (کوه) طور

وَ قَرَّبْناهُ: و نزدیک ساختیم ما او را

ص:384

(460) جلد 16 سوره مریم

نَجِیّا: به نجوایی، به رازگویی.

53 وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا اَخاهُ هرُونَ نَبِیّا

وَ وَهَبْنا لَهُ: و بخشیدیم ما به او

مِنْ رَحْمَتِنا: از رحمت خود

اَخاهُ هرُونَ: برادرش هارونِ

نَبِیّا: پیامبر را.

54 وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ اِسْماعیلَ اِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِیّا

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

فِی الْکِتابِ: در (این) کتاب

اِسْماعیلَ: اسماعیل را،

اِنَّهُ کانَ: همانا او بود

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (461)

صادِقَ الْوَعْدِ: درست وعده

وَ کانَ رَسُولاً: و بود رسولی

ص:385

نَبِیّا: پیامبر، پیام آور.

55 وَ کانَ یَأْمُرُ اَهْلَهُ بِالصَّلوةِ وَ الزَّکوةِ وَ کانَ عِنْدَ رَبِّه مَرْضِیّا

وَ کانَ یَأْمُرُ: و امر می کرد

اَهْلَهُ: خانواده خود را

بِالصَّلوةِ: به نماز

وَ الزَّکوةِ: و زکات

وَ کانَ: و بود

عِنْدَ رَبِّه: نزد پروردگارش

مَرْضِیّا: مورد رضایت.

(462) جلد 16 سوره مریم

56 وَ اذْکُرْفِی الْکِتابِ اِدْریسَ اِنَّهُ کانَ صِدّیقانَبِیّا

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

فِی الْکِتابِ: در (این) کتاب

اِدْریسَ: ادریس را

ص:386

اِنَّهُ کانَ: همانا او بود

صِدّیقا: راستگو، راست پیشه

نَبِیّا: پیامبری.

57 وَ رَفَعْناهُ مَکانا عَلِیّا

وَ رَفَعْناهُ: و بالا بردیم ما او را

مَکانا: به جایگاهی، مقامی

عَلِیّا: بلندمرتبه.

58 اوُلئِکَ الَّذینَ اَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبیّینَ

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (463)

مِنْ ذُرِّیَّةِ ادَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ وَ مِنْ ذُرِّیَّةِ اِبْراهیمَ وَاِسْرائیلَ وَ مِمَّنْ هَدَیْنا وَاجْتَبَیْنا اِذا تُتْلی عَلَیْهِمْ ایاتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّدا وَ بُکِیّا

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی بودند که

اَنْعَمَ اللّهُ: نعمت داد خداوند

ص:387

عَلَیْهِمْ: به آن ها،

مِنَ النَّبیّینَ: از پیامبران

مِنْ ذُرِّیَّةِ: از فرزندان

ادَمَ: آدم

وَ مِمَّنْ: و از کسانی که

حَمَلْنا: حمل کردیم ما

مَعَ نُوحٍ: با نوح

وَ مِنْ ذُرِّیَّةِ: و از فرزندان

(464) جلد 16 سوره مریم

اِبْراهیمَ: ابراهیم

وَ اِسْرائیلَ: و اسرائیل (یعقوب)

وَ مِمَّنْ: و از کسانی که

هَدَیْنا: هدایت نمودیم

وَ اجْتَبَیْنا: و برگزیدیم،

اِذا: هنگامی که

تُتْلی عَلَیْهِمْ: تلاوت می شد بر آنان

ایاتُ الرَّحْمنِ: آیات خدای رحمان

ص:388

خَرُّوا: می افتادند

سُجَّدا: به سجده

وَ بُکِیّا: و گریه.

59 فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ اَضاعُوا الصَّلوةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّا

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (465)

فَخَلَفَ: پس جانشین شدند

مِنْ بَعْدِهِمْ: از بعد آن ها

خَلْفٌ: خَلَفی (فرزندان ناصالحی)

اَضاعُوا: که ضایع کردند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اتَّبَعُوا: و پیروی نمودند

الشَّهَواتِ: شهوت ها را،

فَسَوْفَ: پس به زودی

یَلْقَوْنَ: می بینند

غَیّا: (مجازات) گمراهی را.

ص:389

60 اِلاّ مَنْ تابَ وَ امَنَ وَ عَمِلَ صالِحا فَاُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یُظْلَمُونَ شَیْئا

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

تابَ: توبه کند

(466) جلد 16 سوره مریم

وَ امَنَ: و ایمان آورد

وَ عَمِلَ: و انجام دهد

صالِحا: عمل صالح

فَاُولئِکَ: پس آنان

یَدْخُلُونَ: داخل می شوند

الْجَنَّةَ: به بهشت

وَ لا یُظْلَمُونَ: و ظلم کرده نمی شوند

شَیْئا: چیزی.

61 جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتی وَعَدَ الرَّحْمنُ عِبادَهُ بِالْغَیْبِ اِنَّهُ کانَ وَعْدُهُ مَأْتِیّا

جَنّاتِ: باغ های

ص:390

عَدْنٍ: جاودانی است

الَّتی وَعَدَ: که وعده داد

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (467)

الرَّحْمنُ: خدای رحمان

عِبادَهُ: به بندگانش

بِالْغَیْبِ: به غیب، به نادیده ها

اِنَّهُ کانَ: همانا او باشد

وَعْدُهُ مَأْتِیّا: وعده اش آمدنی.

62 لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوا اِلاّ سَلاما وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فیها بُکْرَةً وَ عَشِیّا

لا یَسْمَعُونَ: نمی شنوند

فیها لَغْوا: در آن بیهوده ای

اِلاّ سَلاما: مگر سلامی، درودی،

وَ لَهُمْ: و برای ایشان است

رِزْقُهُمْ: روزیشان

فیها بُکْرَةً: در آن بامداد، صبح

(468) جلد 16 سوره مریم

ص:391

وَ عَشِیّا: و شامگاه، شب.

63 تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتینُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ کانَ تَقِیّا

تِلْکَ الْجَنَّةُ: آن بهشتی است

الَّتی نُورِثُ: که به ارث می دهیم

مِنْ عِبادِنا: به بندگانمان

مَنْ کانَ: کسانی که باشند

تَقِیّا: پرهیزگار.

96 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّا

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (469)

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح،

ص:392

سَیَجْعَلُ: به زودی قرار می دهد

لَهُمُ: برای آن ها

الرَّحْمنُ: خدای رحمان

وُدّا: محبّتی.

97 فَاِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقینَ وَ تُنْذِرَ بِه قَوْما لُدّا

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَسَّرْناهُ: آسان نمودیم ما آن را

بِلِسانِکَ: به زبان تو

لِتُبَشِّرَ: تا بشارت دهی

بِهِ: به وسیله آن

(470) جلد 16 سوره مریم

الْمُتَّقینَ: پرهیزکاران را

وَ تُنْذِرَ: و بترسانی

بِه: به وسیله آن

قَوْما: قومی را که

ص:393

لُدّا: سرسختند.

98 وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ اَحَدٍ اَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزا

وَ کَمْ: و چه قدر

اَهْلَکْنا: هلاک نمودیم

قَبْلَهُمْ: قبل از آن ها

مِنْ قَرْنٍ: نسل ها را،

هَلْ: آیا

تُحِسُّ: احساس می کنی، می یابی

سوره مریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (471)

مِنْهُمْ: از آن ها

مِنْ: هیچ

اَحَدٍ: احدی را

اَوْ تَسْمَعُ: یا می شنوی

لَهُمْ: از آن ها

رِکْزا: صدای کمی؟

(472) جلد 16 سوره مریم

ص:394

«سوره طه»

1 طه

طه: از حروف مقطّعه

2 ما اَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْاآنَ لِتَشْقی

ما اَنْزَلْنا: نازل کردیم ما

عَلَیْکَ: بر تو

الْقُرْآنَ: قرآن را

لِتَشْقی: تا به زحمت افتی.

3 اِلاّ تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشی

اِلاّ تَذْکِرَةً: مگر یادآوری ای

لِمَنْ: برای کسی که

یَخْشی: می ترسد.

سوره طه لغات و مفاهیم قرآن کریم (473)

4 تَنْزیلاً مِمَّنْ خَلَقَ الاَْرْضَ وَ السَّمواتِ الْعُلی

ص:395

تَنْزیلاً: نازل شده

مِمَّنْ: از سوی کسی که

خَلَقَ: خلق کرد

الاَْرْضَ: زمین

وَ السَّمواتِ: و آسمان ها را

الْعُلی: که بلند است.

5 اَلرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی

اَلرَّحْمنُ: خدای رحمان

عَلَی الْعَرْشِ: بر عرش

اسْتَوی: مسلّط است.

(474) جلد 16 سوره طه

6 لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَمافِی الاَْرْضِ وَما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری

لَهُ: برای اوست

ما فِی: آن چه در

ص:396

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی الاَْرْضِ: و آن چه در زمین است

وَ ما: و آن چه

بَیْنَهُما: میان آن دو است

وَ ما: و آن چه

تَحْتَ الثَّری: زیر خاک است.

7 وَ اِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَاِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ اَخْفی

وَ اِنْ تَجْهَرْ: و اگر آشکار کنی

بِالْقَوْلِ: سخن را،

سوره طه لغات و مفاهیم قرآن کریم (475)

فَاِنَّهُ: پس همانا او

یَعْلَمُ السِّرَّ: می داند پنهان را

وَ اَخْفی: و (حتّی) پنهان تر را.

8 اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لَهُ الاَْسْماءُ الْحُسْنی

اَللّهُ: خداوندی که

ص:397

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او،

لَهُ الاَْسْماءُ: برای اوست نام های

الْحُسْنی: نیک.

53 اَلَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْرْضَ مَهْدا وَ سَلَکَ لَکُمْ فیها سُبُلاً وَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءًفَاَخْرَجْنا بِه اَزْواجا مِنْ نَباتٍ شَتّی

(476) جلد 16 سوره طه

اَلَّذی: آن که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

الاَْرْضَ: زمین را

مَهْدا: گهواره ای، محلّ آسایشی

وَ سَلَکَ: و ایجاد کرد، کشید

لَکُمْ: برای شما

فیها: در آن

ص:398

سُبُلاً: راه ها را،

وَ اَنْزَلَ: و فروفرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی،

فَاَخْرَجْنا: پس خارج نمودیم

بِه اَزْواجا: به وسیله آن انواع

سوره طه لغات و مفاهیم قرآن کریم (477)

مِنْ نَباتٍ: گیاهان

شَتّی: مختلف.

54 کُلُوا وَ ارْعَوْا اَنْعامَکُمْ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لاُِولِی النُّهی

کُلُوا: بخورید

وَ ارْعَوْا: و بچرانید

اَنْعامَکُمْ: چهارپایانتان را.

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

ص:399

لاُِولِی: برای صاحبان

النُّهی: خرد، عقل ها.

55 مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فیها نُعیدُکُمْ وَ مِنْها

(478) جلد 16 سوره طه

نُخْرِجُکُمْ تارَةً اُخْری

مِنْها: از آن

خَلَقْناکُمْ: خلق نمودیم شما را

وَ فیها: و در آن

نُعیدُکُمْ: بازمی گردانیم شما را

وَ مِنْها: و از آن

نُخْرِجُکُمْ: خارج می کنیم شما را

تارَةً اُخْری: بار دیگر

114 فَتَعالَی اللّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْاآنِ مِنْ قَبْلِ اَنْ یُقْضی اِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنی عِلْما

فَتَعالَی: پس بلند مرتبه است

ص:400

اللّهُ: خداوندی که

الْمَلِکُ الْحَقُّ: پادشاه حقیقی است.

سوره طه لغات و مفاهیم قرآن کریم (479)

وَ لا تَعْجَلْ: و عجله نکن

بِالْقُرْآنِ: نسبت به قرآن

مِنْ قَبْلِ: از قبل

اَنْ یُقْضی: این که بگذرد، اعلام شود.

اِلَیْکَ: به سوی تو

وَحْیُهُ: وحیش.

وَ قُلْ: و بگو:

رَبِّ: پروردگارا!

زِدْنی: زیاد کن

عِلْما: علم مرا.

124 وَ مَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَاِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکا وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ اَعْمی

وَ مَنْ: و کسی که

(480) جلد 16 سوره طه

ص:401

اَعْرَضَ: روی گردانَد

عَنْ ذِکْری: از یاد من،

فَاِنَّ لَهُ: پس به درستی که او

مَعیشَةً: زندگانی

ضَنْکا: تنگی، سختی خواهد داشت

وَ نَحْشُرُهُ: و محشور می کنیم او را

یَوْمَ الْقِیمَةِ: روز قیامت

اَعْمی: کور، نابینا.

«پایان جزء 16»

سوره طه لغات و مفاهیم قرآن کریم (481)

ص:402

«سوره انبیاء»

1 اِقْتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ

اِقْتَرَبَ: نزدیک شد

لِلنّاسِ: برای مردم

حِسابُهُمْ: حسابشان،

وَ هُمْ: و آن ها

فی غَفْلَةٍ: در غفلت و بی خبری

مُعْرِضُونَ: رویگردانند.

2 ما یَأْتیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ اِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یَلْعَبُونَ

ما یَأْتیهِمْ: نیامد ایشان را

مِنْ ذِکْرٍ: هیچ یادآوری

(482) جلد 17 سوره انبیاء

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

ص:403

مُحْدَثٍ: که تازه و جدید بود،

اِلاَّ: مگر این که

اسْتَمَعُوهُ: گوش فرادادند به آن

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

یَلْعَبُونَ: (مشغول) بازی بودند.

16 وَماخَلَقْنَاالسَّماءَوَالاَْرْضَ وَمابَیْنَهُما لاعِبینَ

وَ ما خَلَقْنَا: و خلق نکردیم ما

السَّماءَ: آسمان

وَ الاَْرْضَ: و زمین

وَ ما: و آن چه

بَیْنَهُما: بین آن دو است را

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (483)

لاعِبینَ: (برای) بازی.

22 لَوْ کانَ فیهِما الِهَةٌ اِلاَّ اللّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمّا یَصِفُونَ

ص:404

لَوْ کانَ: اگر بود

فیهِما: در آن دو (زمین و آسمان)

الِهَةٌ: معبودهایی

اِلاَّ اللّهُ: به جز خدا،

لَفَسَدَتا: حتما فاسد می شدند، تباه می شدند

فَسُبْحانَ اللّهِ: پس منزه است خدا،

رَبِّ الْعَرْشِ: پروردگار عرش

عَمّا: از آن چه

یَصِفُونَ: وصف می کنند.

(484) جلد 17 سوره انبیاء

26 وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَدا سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ

وَ قالُوا: و گفتند:

اتَّخَذَ: گرفته

الرَّحْمنُ: خدای رحمان

وَلَدا: فرزندی!.

ص:405

سُبْحانَهُ: منزّه است او

بَلْ: بلکه

عِبادٌ: بندگانی

مُکْرَمُونَ: گرامی هستند.

27 لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِاَمْرِه یَعْمَلُونَ

لا یَسْبِقُونَهُ: سبقت نمی گیرند از او

بِالْقَوْلِ: در سخن

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (485)

وَ هُمْ: و ایشان

بِاَمْرِه: به فرمان او

یَعْمَلُونَ: عمل می کنند.

28 یَعْلَمُ مابَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ماخَلْفَهُمْ وَ لا یَشْفَعُونَ اِلاّ لِمَنِ ارْتَضی وَ هُمْ مِنْ خَشْیَتِه مُشْفِقُونَ

یَعْلَمُ: می داند

ما: آن چه

ص:406

بَیْنَ اَیْدیهِمْ: پیش رویشان است

وَ ما: و آن چه

خَلْفَهُمْ: پشت سرشان است

وَ لا یَشْفَعُونَ: و شفاعت نمی کنند

اِلاّ: مگر

لِمَنِ: برای کسی که

(486) جلد 17 سوره انبیاء

ارْتَضی: (خدا) رضایت دهد

وَ هُمْ: و ایشان

مِنْ: از

خَشْیَتِه: ترس او، هیبت او

مُشْفِقُونَ: بیمناکند، لرزانند

30 اَوَ لَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ کانَتا رَتْقا فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ ءٍ حَیٍّ اَفَلا یُؤْمِنُونَ

اَوَ: آیا و

ص:407

لَمْ یَرَ: ندیدند

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

اَنَّ: که همانا

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (487)

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین

کانَتا: بودند

رَتْقا: به هم پیوسته،

فَفَتَقْناهُما: پس ما از هم باز کردیم آن دو را

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

مِنَ الْماءِ: از آب

کُلَّ شَیْ ءٍ: هر چیز

حَیٍّ: زنده ای را؟

اَفَلا یُؤْمِنُونَ: آیا پس ایمان نمی آورند؟

31 وَ جَعَلْنا فِی الاَْرْضِ رَواسِیَ اَنْ تَمیدَبِهِمْ وَ

ص:408

جَعَلْنا فیها فِجاجا سُبُلاً لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

(488) جلد 17 سوره انبیاء

فِی الاَْرْضِ: در زمین

رَواسِیَ: کوه های استوار

اَنْ تَمیدَبِهِمْ: که (مبادا) بلرزاند آن ها را

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

فیها: در آن

فِجاجا: درّه ها

سُبُلاً: راه هایی

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَهْتَدُونَ: هدایت شوند.

32 وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفا مَحْفُوظا وَ هُمْ عَنْ ایاتِها مُعْرِضُونَ

وَ جَعَلْنَا: و قرار دادیم

السَّماءَ: آسمان را

ص:409

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (489)

سَقْفا: سقفی

مَحْفُوظا: محفوظ،

وَ هُمْ عَنْ: و آن ها از

ایاتِها: نشانه های آن

مُعْرِضُونَ: روی گردانند.

33 وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ فی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

خَلَقَ: خلق کرد

اللَّیْلَ: شب

وَ النَّهارَ: و روز را

وَ الشَّمْسَ: و خورشید

(490) جلد 17 سوره انبیاء

وَ الْقَمَرَ: و ماه را،

کُلٌّ: هر یک

ص:410

فی فَلَکٍ: در مداری

یَسْبَحُونَ: شناورند، در حرکتند.

34 وَ ما جَعَلْنا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ الْخُلْدَ اَفَائِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخالِدُونَ

وَ ما جَعَلْنا: و قرارندادیم

لِبَشَرٍ: برای بشر

مِنْ قَبْلِکَ: قبل از تو

الْخُلْدَ: جاودانگی را،

اَفَائِنْ: آیا پس اگر

مِتَّ: تو مُردی

فَهُمُ: پس ایشان

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (491)

الْخالِدُونَ: جاودان می مانند؟

35 کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً وَ اِلَیْنا تُرْجَعُونَ

ص:411

کُلُّ: هر

نَفْسٍ: نفسی

ذائِقَةُ: چشنده

الْمَوْتِ: مرگ است.

وَ نَبْلُوکُمْ: و آزمایش می کنیم ما شما را

بِالشَّرِّ: با بدی

وَ الْخَیْرِ: و خوبی.

فِتْنَةً: آزمایشی

وَ اِلَیْنا: و به سوی ما

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

(492) جلد 17 سوره انبیاء

37 خُلِقَ الاِْنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُوْریکُمْ ایاتی فَلا تَسْتَعْجِلُونِ

خُلِقَ: آفریده شده

الاِْنْسانُ: انسان

مِنْ عَجَلٍ: از عجله،

ص:412

سَأُوْریکُمْ: به زودی نشان می دهم به شما

ایاتی: آیاتم را

فَلا تَسْتَعْجِلُونِ: پس شتاب مکنید.

38 وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْوَعْدُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

مَتی: کِی است

هذَا الْوَعْدُ: این وعده

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (493)

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ صادِقینَ: راست می گویید؟

47 وَ نَضَعُ الْمَوازینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئا وَ اِنْ کانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ اَتَیْنابِها وَ کَفی بِنا حاسِبینَ

وَ نَضَعُ: و نصب می کنیم، قرار می دهیم

الْمَوازینَ: ترازوهای

ص:413

الْقِسْطَ: عدل را

لِیَوْمِ الْقِیامَةِ: روز قیامت،

فَلا تُظْلَمُ: پس ظلم نمی شود

نَفْسٌ: به هیچ کس

شَیْئا: چیزی،

وَ اِنْ کانَ: و اگر باشد

(494) جلد 17 سوره انبیاء

مِثْقالَ: به مقدار سنگینی

حَبَّةٍ: دانه ای

مِنْ خَرْدَلٍ: از خردل

اَتَیْنا: می آوریم

بِها: آن را.

وَ کَفی بِنا: و کافی است که ما

حاسِبینَ: حساب کننده باشیم.

50 وَ هذا ذِکْرٌ مُبارَکٌ اَنْزَلْناهُ اَفَاَنْتُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ

وَ هذا: و این (قرآن)

ص:414

ذِکْرٌ: ذکر

مُبارَکٌ: مبارکی است که

اَنْزَلْناهُ: نازل نمودیم آن را،

اَفَاَنْتُمْ: آی پس شما

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (495)

لَهُ مُنْکِرُونَ: آن را انکار می کنید؟

51 وَ لَقَدْ اتَیْنا اِبْراهیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ کُنّا بِه عالِمینَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اتَیْنا: دادیم ما

اِبْراهیمَ: به ابراهیم

رُشْدَهُ: رشدش را

مِنْ قَبْلُ: از قبل

وَ کُنّا: و بودیم

بِه عالِمینَ: به (شایستگی) او آگاه.

ص:415

52 اِذْ قالَ لاَِبیهِ وَ قَوْمِه ما هذِهِ التَّماثیلُ الَّتی اَنْتُمْ لَها عاکِفُونَ

(496) جلد 17 سوره انبیاء

اِذْ: هنگامی که

قالَ: گفت:

لاَِبیهِ: به پدرش

وَ قَوْمِه: و قوم او،

ما هذِهِ: چیست این

التَّماثیلُ: مجسّمه هایی

الَّتی اَنْتُمْ: که شما

لَها: آن را

عاکِفُونَ: پرستش می کنید؟

53 قالُوا وَجَدْنا اباءَنا لَها عابِدینَ

قالُوا: گفتند:

وَجَدْنا: یافتیم

اباءَنا لَها: پدرانمان را بر آن ها

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (497)

ص:416

عابِدینَ: عبادت کننده.

54 قالَ لَقَدْ کُنْتُمْ اَنْتُمْ وَ اباؤُکُمْ فی ضَلالٍ مُبینٍ

قالَ: گفت:

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

کُنْتُمْ اَنْتُمْ: بودید شما

وَ اباؤُکُمْ: و پدرانتان

فی ضَلالٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکاری.

55 قالُوا اَجِئْتَنا بِالْحَقِّ اَمْ اَنْتَ مِنَ اللاّعِبینَ

قالُوا: گفتند:

اَجِئْتَنا: آیا آورده ای برای ما

بِالْحَقِّ: حق را

(498) جلد 17 سوره انبیاء

اَمْ اَنْتَ: یا تو

مِنَ اللاّعِبینَ: از بازیگرانی؟

ص:417

56 قالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ الَّذی فَطَرَهُنَّ وَ اَنَا عَلی ذلِکُمْ مِنَ الشّاهِدینَ

قالَ بَلْ: گفت: بلکه

رَبُّکُمْ: پروردگار شما

رَبُّ: پروردگار

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است

الَّذی فَطَرَهُنَّ: که ایجاد کرده آن ها را

وَ اَنَا عَلی ذلِکُمْ: و من بر این

مِنَ الشّاهِدینَ: از گواهانم

57 وَ تَاللّهِ لاََکیدَنَّ اَصْنامَکُمْ بَعْدَ اَنْ

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (499)

تُوَلُّوا مُدْبِرینَ

وَ تَاللّهِ: و قسم به خدا

لاََکیدَنَّ: که حتما چاره ای می اندیشم

اَصْنامَکُمْ: برای بت هایتان

ص:418

بَعْدَ اَنْ: بعد از این که

تُوَلُّوا مُدْبِرینَ: پشت کرده و بروید.

58 فَجَعَلَهُمْ جُذاذا اِلاّ کَبیرا لَهُمْ لَعَلَّهُمْ اِلَیْهِ یَرْجِعُونَ

فَجَعَلَهُمْ: پس قرار داد آن ها را

جُذاذا: قطعه قطعه

اِلاّ کَبیرا: مگر بزرگی

لَهُمْ: از آن ها را

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

(500) جلد 17 سوره انبیاء

اِلَیْهِ: به سوی او

یَرْجِعُونَ: برگردند، مراجعه کنند

59 قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِالِهَتِنا اِنَّهُ لَمِنَ الظّالِمینَ

قالُوا: گفتند:

مَنْ: چه کسی

ص:419

فَعَلَ: انجام داد

هذا: این (کار را)

بِالِهَتِنا: با خدایان ما؟

اِنَّهُ: به درستی که او

لَمِنَ: قطعا از

الظّالِمینَ: ستمکاران بوده.

60 قالُوا سَمِعْنا فَتًی یَذْکُرُهُمْ یُقالُ لَهُ اِبْراهیمُ

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (501)

قالُوا: گفتند:

سَمِعْنا: شنیدیم

فَتًی: جوانی

یَذْکُرُهُمْ:یاد می کند آن ها را (به بدی)

یُقالُ لَهُ: گفته می شود که او

اِبْراهیمُ: ابراهیم است.

61 قالُوا فَأْتُوا بِه عَلی اَعْیُنِ النّاسِ لَعَلَّهُمْ

ص:420

یَشْهَدُونَ

قالُوا: گفتند:

فَأْتُوا: پس بیاورید

بِه عَلی: او را مقابل

اَعْیُنِ: چشمان

النّاسِ: مردم

(502) جلد 17 سوره انبیاء

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَشْهَدُونَ: گواهی دهند.

62 قالُوا ءَاَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِالِهَتِنا یا اِبْراهیمُ

قالُوا: گفتند:

ءَاَنْتَ: آیا تو

فَعَلْتَ: انجام دادی

هذا: این (کار را)

بِالِهَتِنا: با خدایان ما

یا اِبْراهیمُ: ای ابراهیم؟!

ص:421

63 قالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبیرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ اِنْ کانُوا یَنْطِقُونَ

قالَ: گفت:

بَلْ: بلکه

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (503)

فَعَلَهُ: انجام داده آن را

کَبیرُهُمْ: بزرگشان

هذا: این (کار را)

فَسْئَلُوهُمْ: پس سؤال کنید از آن ها

اِنْ: اگر

کانُوا یَنْطِقُونَ: سخن می گویند!!

64 فَرَجَعُوا اِلی اَنْفُسِهِمْ فَقالُوا اِنَّکُمْ اَنْتُمُ الظّالِمُونَ

فَرَجَعُوا: پس برگشتند

اِلی اَنْفُسِهِمْ: به (وجدان) خودشان

فَقالُوا: پس گفتند:

ص:422

اِنَّکُمْ: به درستی که شما

اَنْتُمُ: خودتان

(504) جلد 17 سوره انبیاء

الظّالِمُونَ: ستمگرید.

65 ثُمَّ نُکِسُوا عَلی رُؤُسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ یَنْطِقُونَ

ثُمَّ: سپس

نُکِسُوا: واژگون شدند

عَلی رُؤُسِهِمْ: بر سرهایشان

لَقَدْ: (و گفتند:) هر آینه به تحقیق

عَلِمْتَ: می دانی

ما هؤُلاءِ: که اینان سخن

یَنْطِقُونَ: نمی گویند.

66 قالَ اَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا یَنْفَعُکُمْ شَیْئا وَ لا یَضُرُّکُمْ

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (505)

ص:423

قالَ: گفت:

اَفَتَعْبُدُونَ: آیا پس می پرستید

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر خدا

ما: آن چه را که

لا یَنْفَعُکُمْ: نفع نمی رساند به شما

شَیْئا: چیزی

وَ لا یَضُرُّکُمْ: و نه ضرری دارد برای شما.

68 قالُوا حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا الِهَتَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ فاعِلینَ

قالُوا: گفتند:

حَرِّقُوهُ: بسوزانید او را

وَ انْصُرُوا: و یاری کنید

الِهَتَکُمْ: خدایانتان را

(506) جلد 17 سوره انبیاء

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ فاعِلینَ: هستید اهل عمل.

ص:424

69 قُلْنایا نارُ کُونی بَرْدا وَ سَلاما عَلیاِبْراهیمَ

قُلْنا: گفتیم ما

یا نارُ: ای آتش!

کُونی: باش

بَرْدا: سرد

وَ سَلاما: و سلامت

عَلی اِبْراهیمَ: بر ابراهیم.

70 وَ اَرادُوا بِه کَیْدا فَجَعَلْناهُمُ الاَْخْسَرینَ

وَ اَرادُوا: و اراده کردند

بِه: به او

کَیْدا: کیدی، نیرنگی،

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (507)

فَجَعَلْناهُمُ: پس قرار دادیم ما ایشان را

الاَْخْسَرینَ: زیانکارتر، بازنده اصلی.

71 وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطا اِلَی الاَْرْضِ الَّتی بارَکْنا

ص:425

فیها لِلْعالَمینَ

وَ نَجَّیْناهُ: و نجات دادیم او

وَ لُوطا: و لوط را

اِلَی الاَْرْضِ: به سرزمینی

الَّتی: که

بارَکْنا: برکت دادیم

فیها: در آن

لِلْعالَمینَ: برای جهانیان.

72 وَ وَهَبْنا لَهُ اِسْحقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَ کُلاًّ

(508) جلد 17 سوره انبیاء

جَعَلْنا صالِحینَ

وَ وَهَبْنا: و بخشیدیم

لَهُ: به او

اِسْحقَ: اسحاق

وَ یَعْقُوبَ: و یعقوب را

نافِلَةً: به عنوان عطیه، ارمغان

ص:426

وَ کُلاًّ: و همگی را

جَعَلْنا: قرار دادیم

صالِحینَ: از شایستگان.

73 وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّةً یَهْدُونَ بِاَمْرِنا وَ اَوْحَیْنا اِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ اِقامَ الصَّلوةِ وَ ایتاءَالزَّکوةِ وَکانُوا لَناعابِدینَ

وَ جَعَلْناهُمْ: و قرار دادیم آن ها را

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (509)

اَئِمَّةً: پیشوایانی،

یَهْدُونَ: تا هدایت کنند

بِاَمْرِنا: به امر ما

وَ اَوْحَیْنا: و وحی نمودیم

اِلَیْهِمْ: به آن ا

فِعْلَ: انجام

الْخَیْراتِ: کارهای نیک

وَ اِقامَ: و برپاداشتن

ص:427

الصَّلوةِ: نماز

وَ ایتاءَ: و پرداختن

الزَّکوةِ: زکات را

وَ کانُوا لَنا: و بودند برای ما

عابِدینَ: عبادت کننده.

(510) جلد 17 سوره انبیاء

87 وَ ذَاالنُّونِ اِذْذَهَبَ مُغاضِبا فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ

وَ ذَاالنُّونِ: و ذاالنون (یونس) را

اِذْ ذَهَبَ: هنگامی که رفت

مُغاضِبا: خشمگین، غضبناک

فَظَنَّ: پس گمان کرد

اَنْ لَنْ نَقْدِرَ: که ما هرگز قادر نیستیم

عَلَیْهِ: بر او (تنگ، سخت بگیریم)

فَنادی: پس ندا کرد

ص:428

فِی الظُّلُماتِ: در تاریکی ها

اَنْ لا: این که نیست

اِلهَ اِلاّ اَنْتَ: معبودی مگر تو

سُبْحانَکَ: منزّهی تو

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (511)

اِنّی: به درستی که من

کُنْتُ: بودم

مِنَ الظّالِمینَ: از ستمکاران.

88 فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ

فَاسْتَجَبْنا: پس اجابت کردیم

لَهُ: او را

وَ نَجَّیْناهُ: و نجاتش دادیم

مِنَ الْغَمِّ: از غم و اندوه،

وَ کَذلِکَ: و این چنین

نُنْجِی: نجات می دهیم

ص:429

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را.

(512) جلد 17 سوره انبیاء

105 وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ اَنَّ الاَْرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُونَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

کَتَبْنا: نوشتیم

فِی الزَّبُورِ: در زبور

مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ: از بعد تورات

اَنَّ الاَْرْضَ: که زمین را

یَرِثُها: به ارث می برند آن را

عِبادِیَ: بندگان

الصّالِحُونَ: صالح من.

106 اِنَّ فی هذا لَبَلاغا لِقَوْمٍ عابِدینَ

اِنَّ فی هذا: همانا در این،

لَبَلاغا: پیام روشنی است

سوره انبیاء لغات و مفاهیم قرآن کریم (513)

ص:430

لِقَوْمٍ: برای قومی که

عابِدینَ: عبادت کننده اند.

107 وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ

وَ ما اَرْسَلْناکَ: و نفرستادیم تو را

اِلاّ رَحْمَةً: مگر رحمتی

لِلْعالَمینَ: برای جهانیان.

(514) جلد 17 سوره انبیاء

ص:431

«سوره حج»

1 یا اَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ اِنَّ زَلْزَلَةَ السّاعَةِ شَیْ ءٌ عَظیمٌ

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

اتَّقُوا: بترسید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان

اِنَّ زَلْزَلَةَ: به درستی که زلزله

السّاعَةِ: قیامت

شَیْ ءٌ عَظیمٌ: چیز بزرگی است.

2 یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمّا اَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها وَ تَرَی النّاسَ سُکاری وَ ما هُمْ بِسُکاری وَ لکِنَّ عَذابَ اللّه شَدیدٌ

یَوْمَ: روزی که

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (515)

تَرَوْنَها: می بینید آن را،

تَذْهَلُ: از یاد می بَرَد

ص:432

کُلُّ مُرْضِعَةٍ: هر شیردهنده ای

عَمّا: از آن چه

اَرْضَعَتْ: شیر می داد

وَ تَضَعُ: و قرار می دهد

کُلُّ ذاتِ: هر صاحب

حَمْلٍ: حملی

حَمْلَها: حملش را

وَ تَرَی: و می بینی

النّاسَ: مردم را

سُکاری: مست

وَ ما هُمْ: در حالی که نیستند ایشان

بِسُکاری: مست

(516) جلد 17 سوره حج

وَ لکِنَّ: ولیکن

عَذابَ اللّه: عذاب خدا

شَدیدٌ: شدید است.

ص:433

3 وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطانٍ مَریدٍ

وَ مِنَ النّاسِ: و بعضی از مردم

مَنْ: کسانی هستند که

یُجادِلُ: مجادله می کنند

فِی اللّهِ: درباره خدا

بِغَیْرِ عِلْمٍ: بدون هیچ علمی

وَ یَتَّبِعُ: و پیروی می کنند

کُلَّ شَیْطانٍ: هر شیطان

مَریدٍ: سرکشی را.

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (517)

4 کُتِبَ عَلَیْهِ اَنَّهُ مَنْ تَوَلاّهُ فَاَنَّهُ یُضِلُّهُ وَ یَهْدیهِ اِلی عَذابِ السَّعیرِ

کُتِبَ: نوشته شده

عَلَیْهِ: بر او

اَنَّهُ: که همانا

ص:434

مَنْ: هر کس

تَوَلاّهُ: ولیّ بگیرد او را

فَاَنَّهُ: پس حتما او

یُضِلُّهُ: گمراهش می کند

وَ یَهْدیهِ: و هدایت می نماید او را

اِلی عَذابِ: به سوی عذاب

السَّعیرِ: سوزان.

(518) جلد 17 سوره حج

14 اِنَّ اللّهَ یَدْخُلُ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَاالاَْنْهارُ اِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ ما یُریدُ

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

یَدْخُلُ: داخل می کند

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

ص:435

الصّالِحاتِ: عمل صالح

جَنّاتٍ: در بهشت هایی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن،

الاَْنْهارُ: نهرها.

اِنَّ اللّهَ: همانا خدا

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (519)

یَفْعَلُ: انجام می دهد

ما یُریدُ: هر چه را اراده کند.

18 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ مَنْ فِی الاَْرْضِ وَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَالْجِبالُ وَالشَّجَرُ وَ الدَّوابُّ وَ کَثیرٌ مِنَ النّاسِ وَ کَثیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذابُ وَ مَنْ یُهِنِ اللّهُ فَمالَهُ مِنْ مُکْرِمٍ اِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که همانا خدا را

ص:436

یَسْجُدُ: سجده می کنند،

لَهُ: برای او

مَنْ: کسانی که

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

(520) جلد 17 سوره حج

وَ مَنْ: و کسانی که

فِی الاَْرْضِ: در زمین هستند

وَ الشَّمْسُ: و خورشید

وَ الْقَمَرُ: و ماه

وَ النُّجُومُ: و ستارگان

وَ الْجِبالُ: و کوه ها

وَ الشَّجَرُ: و درختان

وَ الدَّوابُّ: و جنبندگان

وَ کَثیرٌ: و بسیاری

مِنَ النّاسِ: از مردم؟

وَ کَثیرٌ: و بسیاری

حَقَّ: حق است

ص:437

عَلَیْهِ: بر آن ها

الْعَذابُ: عذاب.

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (521)

وَ مَنْ: و هرکس را

یُهِنِ اللّهُ: خوار کند خداوند

فَما: پس نیست

لَهُ: برای او

مِنْ مُکْرِمٍ: هیچ اکرام کننده ای،

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یَفْعَلُ: انجام می دهد

ما یَشاءُ: آن چه را بخواهد.

41 اَلَّذینَ اِنْ مَکَّنّاهُمْ فِی الاَْرْضِ اَقامُوا الصَّلوةَ وَ اتَوُاالزَّکوةَ وَاَمَروُا بِالْمَعْروُفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبَةُ الاُْمُورِ

اَلَّذینَ: کسانی که

اِنْ مَکَّنّاهُمْ: اگر تمکّن دهیم، قدرت دهیم به آن ها

(522) جلد 17 سوره حج

ص:438

فِی الاَْرْضِ: در زمین

اَقامُوا: برپامی دارند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اتَوُا: و ادا می کنند

الزَّکوةَ: زکات را

وَ اَمَروُا: و امر می کنند

بِالْمَعْروُفِ: به معروف

وَ نَهَوْا: و نهی می کنند

عَنِ الْمُنْکَرِ: از منکر.

وَ لِلّهِ: و برای خداست

عاقِبَةُ: عاقبت

الاُْمُورِ: کارها.

46 اَفَلَمْ یَسیروُا فِی الاَْرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (523)

یَعْقِلُونَ بِها اَوْ اذانٌ یَسْمَعُونَ بِها فَاِنَّها لا تَعْمَی الاَْبْصارُ وَ لکِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدوُرِ

ص:439

اَفَلَمْ یَسیروُا: آیا پس سیر نکردند

فِی: در

الاَْرْضِ: زمین

فَتَکُونَ: تا باشد

لَهُمْ: برایشان

قُلُوبٌ: دل هایی

یَعْقِلُونَ: که بفهمند

بِها: با آن؟

اَوْ: یا

اذانٌ: گوش هایی که

یَسْمَعُونَ: بشنوند

بِها: با آن؟

(524) جلد 17 سوره حج

فَاِنَّها: پس به درستی که

لا تَعْمَی: کور نمی شود

الاَْبْصارُ: چشم ها

وَ لکِنْ: ولیکن

ص:440

تَعْمَی: کور می شود

الْقُلُوبُ: قلب هایی، دل هایی

الَّتی: که

فِی الصُّدوُرِ: در سینه هاست.

63 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَتُصْبِحُ الاَْرْضُ مُخْضَرَّةً اِنَّ اللّهَ لَطیفٌ خَبیرٌ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که همانا خدا

اَنْزَلَ: نازل کرد

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (525)

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی،

فَتُصْبِحُ: پس می گردد

الاَْرْضُ: زمین

مُخْضَرَّةً: سرسبز و خرم؟

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

ص:441

لَطیفٌ خَبیرٌ: لطیف و آگاه است.

65 اَلَمْ تَرَاَنَ اللّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی الاَْرْضِ وَ الْفُلْکَ تَجْری فِی الْبَحْرِ بِاَمْرِهِ وَ یُمْسِکُ السَّماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الاَْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِهِ اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَؤُفٌ رَحیمٌ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که خداوند

سَخَّرَ: مسخّر کرد

(526) جلد 17 سوره حج

لَکُمْ: برای شما

ما فِی: آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است؟

وَ الْفُلْکَ: و کشتی ها

تَجْری: جریان دارد

فِی الْبَحْرِ: در دریا

بِاَمْرِهِ: به فرمان او

وَ یُمْسِکُ: و نگه می دارد

ص:442

السَّماءَ: آسمان را

اَنْ تَقَعَ: که نیفتد

عَلَی الاَْرْضِ: بر زمین

اِلاّ بِاِذْنِهِ: مگر به اجازه او؟

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

بِالنّاسِ: به مردم

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (527)

لَرَؤُفٌ: هر آینه رئوف

رَحیمٌ: و مهربان است.

73 یا اَیُّهَا النّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ اِنَّ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دوُنِ اللّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُبابا وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ اِنْ یَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَیْئا لا یَسْتَنْقِذوُهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

ضُرِبَ: زده شده است

مَثَلٌ: مثلی،

ص:443

فَاسْتَمِعُوا: پس گوش فرادهید

لَهُ: به آن،

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی را که

تَدْعُونَ: می خوانید

(528) جلد 17 سوره حج

مِنْ دوُنِ اللّهِ: غیر خدا

لَنْ یَخْلُقُوا: هرگز نمی توانند خلق کنند

ذُبابا: مگسی را

وَ لَوِاجْتَمَعُوا: و هر چند اجتماع کنند

لَهُ: برای (آفریدن) آن،

وَ اِنْ یَسْلُبْهُمُ: و اگر برباید از آن ها مگس

الذُّبابُ: مگس

شَیْئا: چیزی،

لا یَسْتَنْقِذوُهُ: نمی توانند پس بگیرند آن را

مِنْهُ: از او،

ضَعُفَ: ضعیفند

الطّالِبُ: طالب

ص:444

وَ الْمَطْلُوبُ: و مطلوب (هر دو)

سوره حج لغات و مفاهیم قرآن کریم (529)

74 ما قَدَروُا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ اِنَّ اللّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ

ما قَدَروُا: قدر نشناختند

اللّهَ: خدا را

حَقَّ: (آن طور که) سزاوار

قَدْرِهِ: حق اوست.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

لَقَوِیٌّ عَزیزٌ: هر آینه قوی و شکست ناپذیر است.

«پایان جزء 17»

(530) جلد 17 سوره حج

ص:445

«سوره مؤمنون»

1 قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ

قَدْ: به تحقیق

اَفْلَحَ: رستگار شدند

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان.

2 اَلَّذینَ هُمْ فی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ

اَلَّذینَ هُمْ: آنان که ایشان

فی صَلاتِهِمْ: در نمازشان

خاشِعُونَ: خاشعند.

3 وَ الَّذینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ

وَ الَّذینَ هُمْ: و آنان که ایشان

عَنِ اللَّغْوِ: از بیهودگی

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (531)

مُعْرِضُونَ: روی گردانند.

ص:446

8 وَ الَّذینَ هُمْ لاَِماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ

وَ الَّذینَ: و آنان که

هُمْ: ایشان

لاَِماناتِهِمْ: برای امانت هایشان

وَ عَهْدِهِمْ: و عهدشان

راعُونَ: مراعات کننده اند .

9 وَ الَّذینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ

وَ الَّذینَ: و آنان که

هُمْ: ایشان

عَلی صَلَواتِهِمْ: بر نمازهایشان

یُحافِظُونَ: محافظت می کنند.

(532) جلد 18 سوره مؤمنون

10 اوُلئِکَ هُمُ الْوارِثُونَ

اوُلئِکَ: آنان

هُمُ: ایشانند

ص:447

الْوارِثُونَ: وارثان.

11 اَلَّذینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدوُنَ

اَلَّذینَ: کسانی که

یَرِثُونَ: به ارث می برند

الْفِرْدَوْسَ: فردوس را،

هُمْ: ایشان

فیها: در آن

خالِدوُنَ: جاودانند.

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (533)

18 وَ اَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَاَسْکَنّاهُ فِی الاَْرْضِ وَ اِنّا عَلی ذَهابٍ بِهِ لَقادِروُنَ

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

بِقَدَرٍ: به اندازه،

ص:448

فَاَسْکَنّاهُ: پس ساکن نمودیم آن را

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ اِنّا: و به درستی که ما

عَلی ذَهابٍ: بر از بین بردن

بِهِ: آن،

لَقادِروُنَ: حتما قادریم.

19 فَاَنْشَأْ نالَکُمْ بِهِ جَنّاتٍ مِنْ نَخیلٍ وَ اَعْنابٍ

(534) جلد 18 سوره مؤمنون

لَکُمْ فیها فَواکِهُ کَثیرَةٌ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ

فَاَنْشَأْنا: پس پدید آوردیم

لَکُمْ: برای شما

بِهِ: به وسیله آن

جَنّاتٍ: باغ هایی

مِنْ نَخیلٍ: از درختان نخل

وَ اَعْنابٍ: و انگورها،

لَکُمْ: برای شما

ص:449

فیها: در آن

فَواکِهُ: میوه های

کَثیرَةٌ: بسیاری است

وَ مِنْها: و از آن

تَأْکُلُونَ: می خورید.

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (535)

20 وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلاْکِلینَ

وَ شَجَرَةً: و درختی که

تَخْرُجُ: خارج می شود،

مِنْ طُورِ سَیْناءَ: از طور سینا،

تَنْبُتُ: می رویاند

بِالدُّهْنِ: روغن (زیتون)

وَ صِبْغٍ: و خورش

لِلاْکِلینَ: برای خورندگان.

ص:450

21 وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الاَْنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمّا فی بُطُونِهاوَ لَکُمْ فیها مَنافِعُ کَثیرَةٌ وَ مِنْهاتَأْکُلُونَ

وَ اِنَّ: و همانا

لَکُمْ: برای شما

(536) جلد 18 سوره مؤمنون

فِی الاَْنْعامِ: در چهارپایان

لَعِبْرَةً: هر آینه عبرتی است.

نُسْقیکُمْ: می نوشانیم شما را.

مِمّا فی: از آن چه در

بُطُونِها: شکم های آن است

وَ لَکُمْ: و برای شما

فیها: در آن

مَنافِعُ: منفعت های

کَثیرَةٌ: بسیاری است

وَ مِنْها: و از آن

تَأْکُلُونَ: می خورید.

ص:451

22 وَ عَلَیْها وَ عَلَی الْفُلْکِ تُحْمَلُونَ

وَ عَلَیْها: و بر آن

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (537)

وَ عَلَی الْفُلْکِ: و بر کشتی

تُحْمَلُونَ: سوار می شوید.

68 اَفَلَمْ یَدَّبَّروُا الْقَوْلَ اَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ یَأْتِ اباءَهُمُ الاَْوَّلینَ

اَفَلَمْ یَدَّبَّروُا: آیا پس اندیشه نمی کنند

الْقَوْلَ: (در این) گفتار؟

اَمْ جاءَهُمْ: یا آمده ایشان را

ما لَمْ یَأْتِ: چیزی که نیامده است

اباءَهُمُ: پدرانشان را

الاَْوَّلینَ: که در گذشته بودند.

69 اَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْکِروُنَ

اَمْ لَمْ یَعْرِفُوا: یا نشناختند

(538) جلد 18 سوره مؤمنون

ص:452

رَسُولَهُمْ: رسولشان را

فَهُمْ لَهُ: پس ایشان او را

مُنْکِروُنَ: انکار کننده اند؟!

70 اَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَ اَکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کارِهُونَ

اَمْ یَقُولُونَ: یا می گویند

بِهِ جِنَّةٌ: او جنون دارد، دیوانه است،

بَلْ: بلکه

جاءَهُمْ: آورده برای آن ها

بِالْحَقِّ: حق را

وَ اَکْثَرُهُمْ: و بیشترشان

لِلْحَقِّ: از حق

کارِهُونَ: کراهت دارند.

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (539)

78 وَ هُوَ الَّذی اَنْشَاَ لَکُمُ السَّمْعَ وَ الاَْبْصارَ

ص:453

وَ الاَْفْئِدَةَ قَلیلاً ما تَشْکُروُنَ

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

اَنْشَاَ: پدید آورد

لَکُمُ: برای شما،

السَّمْعَ: گوش

وَ الاَْبْصارَ: و چشم ها

وَ الاَْفْئِدَةَ: و دل ها،

قَلیلاً ما: عدّه کمی

تَشْکُروُنَ: تشکّر می کنند.

91 مَا اتَّخَذَ اللّهُ مِنْ وَلَدٍ وَ ما کانَ مَعَهُ مِنْ اِلهٍ اِذا

(540) جلد 18 سوره مؤمنون

لَذَهَبَ کُلُّ اِلهٍ بِما خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلی بَعْضٍ سُبْحانَ اللّهِ عَمّا یَصِفُونَ

مَا اتَّخَذَ: نگرفته

اللّهُ: خداوند

ص:454

مِنْ وَلَدٍ: هیچ فرزندی

وَ ما کانَ: و نباشد

مَعَهُ: با او

مِنْ اِلهٍ: هیچ معبودی،

اِذا: در این صورت

لَذَهَبَ: حتما می بُرد

کُلُّ اِلهٍ: هر معبودی

بِما: آن چه را

خَلَقَ: خلق کرده

وَ لَعَلا: و هر آینه برتری می جستند

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (541)

بَعْضُهُمْ: بعضی از آن ها

عَلی بَعْضٍ: بر بعض دیگر،

سُبْحانَ اللّهِ: منزّه است خدا

عَمّا: از آن چه

یَصِفُونَ: وصف می کنند.

ص:455

96 اِدْفَعْ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ اَعْلَمُ بِما یَصِفُونَ

اِدْفَعْ: دفع کن

بِالَّتی هِیَ: به آن چه که آن

اَحْسَنُ: نیکوتر است،

السَّیِّئَةَ: بدی را.

نَحْنُ اَعْلَمُ: ما داناتریم

بِما: به آن چه

(542) جلد 18 سوره مؤمنون

یَصِفُونَ: وصف می کنند.

97 وَ قُلْ رَبِّ اَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ

وَ قُلْ: و بگو:

رَبِّ: پروردگار من

اَعُوذُ بِکَ: پناه می برم به تو

مِنْ هَمَزاتِ: از وسوسه های

ص:456

الشَّیاطینِ: شیاطین.

98 وَ اَعُوذُ بِکَ رَبِّ اَنْ یَحْضُروُنِ

وَ اَعُوذُ بِکَ: و پناه می برم به تو

رَبِّ: پروردگار من

اَنْ: از این که

یَحْضُروُنِ: (آن ها نزد من) حاضر شوند.

سوره مؤمنون لغات و مفاهیم قرآن کریم (543)

(544) جلد 18 سوره مؤمنون

ص:457

«سوره نور»

1 سُورَةٌ اَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها وَ اَنْزَلْنا فیها ایاتٍ بَیِّناتٍ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّروُنَ

سُورَةٌ: سوره ای است که

اَنْزَلْناها: نازل کردیم آن را

وَ فَرَضْناها: و واجب نمودیم آن را

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم

فیها: در آن

ایاتٍ: آیاتی

بَیِّناتٍ: روشن

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَذَکَّروُنَ: متذکّر شوید.

21 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (545)

الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَاِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَرِ وَ لَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ

ص:458

وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی مِنْکُمْ مِنْ اَحَدٍ اَبَدا وَ لکِنَّ اللّهَ یُزَکّی مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

لا تَتَّبِعُوا: پیروی نکنید

خُطُواتِ: از گام های

الشَّیْطانِ: شیطان،

وَ مَنْ: و هر کس

یَتَّبِعْ: پیروی کند

خُطُواتِ: از گام های

الشَّیْطانِ: شیطان،

فَاِنَّهُ: پس همانا او،

(546) جلد 18 سوره نور

یَأْمُرُ: امر می کند

بِالْفَحْشاءِ: به فحشاء

وَ الْمُنْکَرِ: و بدی

وَ لَوْ: و اگر

ص:459

لا فَضْلُ اللّهِ: فضل خدا نبود

عَلَیْکُمْ: بر شما

وَ رَحْمَتُهُ: و رحمتش ،

ما زَکی مِنْکُمْ: پاک نمی شد از شما

مِنْ اَحَدٍ: هیچ احدی

اَبَدا: ابدا

وَ لکِنَّ: ولیکن

اللّهَ: خداوند

یُزَکّی: پاک می کند

مَنْ یَشاءُ: هر کس را که بخواهد.

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (547)

وَ اللّهُ: و خداوند

سَمیعٌ عَلیمٌ: شنوای داناست.

24 یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ اَلْسِنَتُهُمْ وَ اَیْدیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ

یَوْمَ: روزی که

ص:460

تَشْهَدُ: گواهی می دهد

عَلَیْهِمْ: علیه آن ها

اَلْسِنَتُهُمْ: زبان هایشان

وَ اَیْدیهِمْ: و دست هایشان

وَ اَرْجُلُهُمْ: و پاهایشان

بِما: به خاطر آن چه که

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند.

(548) جلد 18 سوره نور

27 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتا غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتّی تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلی اَهْلِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّروُنَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

لا تَدْخُلُوا: داخل نشوید

بُیُوتا: به خانه ای

غَیْرَ بُیُوتِکُمْ: غیر از خانه خودتان

ص:461

حَتّی تَسْتَأْنِسُوا: تا آشنایی دهید

وَ تُسَلِّمُوا: و سلام کنید

عَلی اَهْلِها: بر اهل آن.

ذلِکُمْ خَیْرٌ: این بهتر است

لَکُمْ: برای شما

لَعَلَّکُمْ: امید است که شما

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (549)

تَذَکَّروُنَ: متذکّر شوید.

28 فَاِنْ لَمْ تَجِدوُا فیها اَحَدا فَلا تَدْخُلُوها حَتّی یُؤْذَنَ لَکُمْ وَ اِنْ قیلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ اَزْکی لَکُمْ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ

فَاِنْ: پس اگر

لَمْ تَجِدوُا: نیافتید

فیها: در آن

اَحَدا: کسی را

فَلا تَدْخُلُوها: پس داخل آن نشوید

ص:462

حَتّی یُؤْذَنَ: تا اجازه داده شود

لَکُمْ: به شما

وَ اِنْ قیلَ: و اگر گفته شد:

لَکُمُ: به شما،

(550) جلد 18 سوره نور

ارْجِعُوا: بازگردید،

فَارْجِعُوا: پس بازگردید،

هُوَ اَزْکی: آن پاکیزه تر است

لَکُمْ: برای شما

وَ اللّهُ: و خداوند

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

عَلیمٌ: داناست.

31 وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ اَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُروُجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ اِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ

ص:463

وَ لایُبْدینَ زینَتَهُنَّ اِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ اَوْ ابائِهِنَّ اَوْ اباءِ بُعُولَتِهِنَّ اَوْ اَبْنائِهِنَّ اَوْ اَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (551)

اَوْ اِخْوانِهِنَّ اَوْ بَنی اِخْوانِهِنَّ اَوْبَنی اَخَواتِهِنَّ اَوْ نِسائِهِنَّ اَوْ ما مَلَکَتْ اَیْمانُهُنَّ اَوِ التّابِعینَ غَیْرِ اُولِی الاِْرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ اَوِ الطِّفْلِ الَّذینَ لَمْ یَظْهَروُا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِاَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا اِلَی اللّهِ جَمیعا اَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

وَ قُلْ: و بگو:

لِلْمُؤْمِناتِ: به زنان با ایمان

یَغْضُضْنَ: فروگیرند، بازدارند

مِنْ اَبْصارِهِنَّ: چشم هایشان را (از نامحرم)

وَ یَحْفَظْنَ: و حفظ کنند

فُروُجَهُنَّ: دامن عفتّشان را

وَ لا یُبْدینَ: و ظاهر نسازند، آشکار نکنند

زینَتَهُنَّ: زینت خود را

(552) جلد 18 سوره نور

ص:464

اِلاّ ما: جز آن چه را

ظَهَرَ: ظاهر است، آشکار است

مِنْها: از آن،

وَ لْیَضْرِبْنَ: و باید بزنند

بِخُمُرِهِنَّ: روسری هایشان را

عَلی جُیُوبِهِنَّ: بر گریبان هایشان،

وَ لایُبْدینَ: و ظاهر نسازند، آشکار نکنند

زینَتَهُنَّ: زینت خود را

اِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ: مگر برای شوهرانشان

اَوْ ابائِهِنَّ: یا پدران

اَوْ اباءِ: یا پدران

بُعُولَتِهِنَّ: شوهرانشان

اَوْ اَبْنائِهِنَّ: یا برادرانشان

اَوْ اَبْناءِ: یا پسران

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (553)

بُعُولَتِهِنَّ: شوهرانشان

اَوْ اِخْوانِهِنَّ: یا برادرانشان

ص:465

اَوْ بَنی: یا پسران

اِخْوانِهِنَّ: برادرانشان

اَوْ بَنی: یا پسران

اَخَواتِهِنَّ: خواهرانشان

اَوْ نِسائِهِنَّ: یا زنان (هم کیش خود)

اَوْ ما: یا آن چه

مَلَکَتْ: مالک شد

اَیْمانُهُنَّ: دست هایشان (منظور بردگان آن هاست)

اَوِ التّابِعینَ: یاتابعین، پیروانی که

غَیْرِ اُولِی: تمایلی به زن ندارند

الاِْرْبَةِ:

مِنَ الرِّجالِ: از مردان،

(554) جلد 18 سوره نور

اَوِ الطِّفْلِ: یا کودکانی

الَّذینَ: که

لَمْ یَظْهَروُا: آگاهی ندارند

عَلی: بر

ص:466

عَوْراتِ: عورت

النِّساءِ: زنان (یعنی درک مسائل جنسی ندارند)

وَ لا یَضْرِبْنَ: و نزنند (به زمین)

بِاَرْجُلِهِنَّ: پاهایشان را

لِیُعْلَمَ: تا دانسته شود. معلوم گردد

ما یُخْفینَ: آن چه پنهان نموده اند

مِنْ زینَتِهِنَّ: از زینت خود،

وَ تُوبُوا: و توبه کنید، بازگردید

اِلَی اللّهِ جَمیعا: به سوی خدا همگی

اَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ: ای مؤمنان!

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (555)

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تُفْلِحُونَ: رستگار شوید.

35 اَللّهُ نُورُ السَّمواتِ وَ الاْرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکوةٍ فیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فی زُجاجَةٍ نِ الزُّجاجَةُ کَاَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ

ص:467

مُبارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لا شَرْقِیَّةٍ وَ لا غَرْبِیَّةٍ یَکادُ زَیْتُها یُضیءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلی نُورٍ یَهْدِی اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَضْرِبُ اللّهُ الاَْمْثالَ لِلنّاسِ وَاللّهُ بِکُلِ شَیْ ءٍ عَلیمٌ

اَللّهُ: خداوند

نُورُ السَّمواتِ: نور آسمان ها

وَ الاْرْضِ: و زمین است.

مَثَلُ: مَثَل

(556) جلد 18 سوره نور

نُورِهِ: نور او

کَمِشْکوةٍ: مانند محفظه ای است که

فیها: در آن

مِصْباحٌ: چراغی باشد،

الْمِصْباحُ: چراغ

فی زُجاجَةٍ: در شیشه ای،

الزُّجاجَةُ: شیشه ای که

کَاَنَّها: گویی آن

ص:468

کَوْکَبٌ: ستاره ای است

دُرِّیٌّ: درخشان،

یُوقَدُ: افروخته می شود

مِنْ شَجَرَةٍ: از درخت

مُبارَکَةٍ: پربرکت

زَیْتُونَةٍ: زیتون

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (557)

لا شَرْقِیَّةٍ: که نه شرقی است

وَ لا غَرْبِیَّةٍ: و نه غربی

یَکادُ: نزدیک است

زَیْتُها: روغنش

یُضیءُ: روشنایی بخشد

وَ لَوْ: و هر چند که

لَمْ تَمْسَسْهُ: نرسیده به آن

نارٌ: آتش،

نُورٌ: نوری

عَلی نُورٍ: بالای نور است.

ص:469

یَهْدِی: هدایت می کند

اللّهُ: خداوند

لِنُورِهِ: با نورش

مَنْ: هر که را

(558) جلد 18 سوره نور

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَضْرِبُ: و می زند

اللّهُ: خداوند

الاَْمْثالَ: مَثَل ها را

لِلنّاسِ: برای مردم

وَ اللّهُ: و خداوند

بِکُلِّ: بر هر

شَیْ ءٍ: چیزی

عَلیمٌ: داناست.

36 فی بُیُوتٍ اَذِنَ اللّهُ اَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ

ص:470

فی بُیُوتٍ: در خانه هایی که

اَذِنَ: اجازه داده

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (559)

اللّهُ: خداوند

اَنْ تُرْفَعَ: که بالا رود، منزلت و رفعت یابد

وَ یُذْکَرَ: و یاد شود

فیهَا: در آن

اسْمُهُ: نام او،

یُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لَهُ: او را

فیها: در آن

بِالْغُدُوِّ: بامدادان

وَ الاْصالِ: و شامگاهان.

37 رِجالٌ لا تُلْهیهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ وَ اِقامِ الصَّلوةِ وَ ایتاءِ الزَّکوةِ یَخافُونَ یَوْما تَتَقَلَّبُ فیهِ الْقُلُوبُ وَ الاَْبْصارُ

(560) جلد 18 سوره نور

ص:471

رِجالٌ: مردانی که

لا تُلْهیهِمْ: سرگرم نمی سازد آن ها را

تِجارَةٌ: تجارت

وَ لا بَیْعٌ: و نه داد و ستد

عَنْ ذِکْرِ: از یاد

اللّهِ: خدا

وَ اِقامِ: و برپاداشتن

الصَّلوةِ: نماز

وَ ایتاءِ: و دادن

الزَّکوةِ: زکات

یَخافُونَ: می ترسند

یَوْما: از روزی که

تَتَقَلَّبُ: زیر و رو می شود

فیهِ: در آن

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (561)

الْقُلُوبُ: دل ها

وَ الاَْبْصارُ: و چشم ها.

ص:472

39 وَ الَّذینَ کَفَروُا اَعْمالُهُمْ کَسَرابٍ بِقیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْانُ ماءً حَتّی اِذا جاءَهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئا وَوَجَدَاللّهَ عِنْدَهُ فَوَفّیهُ حِسابَهُ وَاللّهُ سَریعُ الْحِسابِ

وَ الَّذینَ: و آنان که

کَفَروُا: کافر شدند

اَعْمالُهُمْ: کافر شدند

کَسَرابٍ: مانند سرابی است

بِقیعَةٍ: در کویر که

یَحْسَبُهُ: می پندارد آن را

الظَّمْانُ: تشنه،

ماءً: آبی،

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

(562) جلد 18 سوره نور

جاءَهُ: می آید به سراغ آن

لَمْ یَجِدْهُ شَیْئا: نمی یابد آن را چیزی

وَ وَجَدَ اللّهَ: و می یابد خدا را

عِنْدَهُ: نزد او

ص:473

فَوَفّیهُ: پس به تمامی می دهد به او

حِسابَهُ: حسابش را.

وَ اللّهُ: و خداوند

سَریعُ الْحِسابِ: تند حساب است.

40 اَوْ کَظُلُماتٍ فی بَحْرٍ لُجِّیٍّ یَغْشیهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ اِذا اَخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَکَدْ یَریها وَ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللّهُ لَهُ نُورا فَمالَهُ مِنْ نُورٍ

اَوْ کَظُلُماتٍ: یا مانند تاریکی هایی است

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (563)

فی بَحْرٍ لُجِّیٍّ: در دریای پهناور که

یَغْشیهُ: می پوشاند آن را

مَوْجٌ: موجی،

مِنْ فَوْقِهِ: از فراز آن

مَوْجٌ: موجی دیگر،

مِنْ فَوْقِهِ: از فراز آن

ص:474

سَحابٌ: ابری است.

ظُلُماتٌ: ظلمت هایی است

بَعْضُها: بعضی از آن

فَوْقَ: روی

بَعْضٍ: بعضی دیگر است.

اِذا اَخْرَجَ: وقتی بیرون آوَرَد

یَدَهُ: دستش را

لَمْ یَکَدْ: نزدیک نیست که

(564) جلد 18 سوره نور

یَریها: ببیند آن را.

وَ مَنْ: و کسی که

لَمْ یَجْعَلِ اللّهُ: قرار نداده خداوند

لَهُ نُورا: برای او نوری،

فَمالَهُ: پس نیست برای او

مِنْ نُورٍ: هیچ نوری.

41 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّمواتِ

ص:475

وَ الاَْرْضِ وَ الطَّیْرُ صافّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبیحَهُ وَ اللّهُ عَلیمٌ بِما یَفْعَلُونَ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که خدا را

یُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لَهُ مَنْ: برای او کسانی که

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (565)

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین هستند

وَالطَّیْرُ: و پرندگان

صافّاتٍ: گشوده بال؟

کُلٌّ قَدْ عَلِمَ: هر یک دانسته است

صَلاتَهُ: دعایش را، نمازش را

وَ تَسْبیحَهُ: و تسبیحش را.

وَ اللّهُ عَلیمٌ: و خدا داناست

بِما: به آن چه

یَفْعَلُونَ: انجام می دهند.

ص:476

42 وَ لِلّهِ مُلْکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ اِلَی اللّهِ الْمَصیرُ

وَ لِلّهِ: و برای خداست

مُلْکُ: فرمانروایی

(566) جلد 18 سوره نور

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

وَ اِلَی اللّهِ: و به سوی خداست

الْمَصیرُ: بازگشت.

43 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ یُزْجی سَحابا ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُکاما فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ وَ یُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فیها مِنْ بَرَدٍ فَیُصیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ یَشاءُ یَکادُ سَنا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالاَْبْصارِ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که خداوند

ص:477

یُزْجی: آرام می راند

سَحابا: ابری را

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (567)

ثُمَّ: سپس

یُؤَلِّفُ: پیوند می دهد

بَیْنَهُ: میان آن

ثُمَّ: سپس

یَجْعَلُهُ: قرار می دهد آن را

رُکاما: متراکم، انباشته،

فَتَرَی: پس می بینی

الْوَدْقَ: باران را

یَخْرُجُ: که خارج می شود

مِنْ خِلالِهِ: از لابلای آن

وَ یُنَزِّلُ: و نازل می کند

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

مِنْ جِبالٍ: از کوه هایی که

فیها مِنْ بَرَدٍ: در آن تگرگ است

(568) جلد 18 سوره نور

ص:478

فَیُصیبُ: پس می رساند، گرفتار می کند

بِهِ: به آن،

مَنْ یَشاءُ: هر کس را بخواهد

وَ یَصْرِفُهُ: و دور می کند، برطرف می کند آن را

عَنْ مَنْ: از هر کس که

یَشاءُ: بخواهد،

یَکادُ: نزدیک است

سَنا بَرْقِهِ: درخشندگی برقش

یَذْهَبُ: بِبَرد

بِالاَْبْصارِ: چشم ها را.

44 یُقَلِّبُ اللّهُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ اِنَّ فی ذلِکَ لَعِبْرَةً لاِوُلِی الاَْبْصارِ

یُقَلِّبُ: دگرگون می کند، جابجا می کند

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (569)

اللّهُ: خدا

اللَّیْلَ: شب

ص:479

وَ النَّهارَ: و روز را.

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لَعِبْرَةً: هر آینه عبرتی است

لاِوُلِی: برای صاحبان

الاَْبْصارِ: بصیرت.

55 وَعَدَ اللّهُ الَّذینَ امَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الاَْرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْنا یَعْبُدوُنَنی لایُشْرِکُونَ بی شَیْئا وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَاوُلئِکَ

(570) جلد 18 سوره نور

هُمُ الْفاسِقُونَ

وَعَدَ: وعده داد

اللّهُ: خدا

الَّذینَ: به کسانی که

ص:480

امَنُوا: ایمان آوردند

مِنْکُمْ: از شما

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ: حتما حتما خلیفه می کند، جانشین می کند آن ها را

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

کَمَا: همچنان که

اسْتَخْلَفَ: جانشین کرد

الَّذینَ: کسانی را که

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (571)

مِنْ قَبْلِهِمْ: از قبل ایشان بودند،

وَ لَیُمَکِّنَنَّ: و حتما حتما مستقر می کند

لَهُمْ: برای آن ها

دینَهُمُ: دینشان را

الَّذِی ارْتَضی: که پسندیده

لَهُمْ: برایشان

ص:481

وَلَیُبَدِّلَنَّهُمْ: و حتما حتما تبدیل می کند برای آن ها

مِنْ بَعْدِ: از بعد

خَوْفِهِمْ: ترسشان

اَمْنا: امنیت و آرامش،

یَعْبُدوُنَنی: عبادت می کنند مرا، می پرستند مرا

لا یُشْرِکُونَ: شریک نمی سازند

بی: با من

شَیْئا: چیزی را

(572) جلد 18 سوره نور

وَ مَنْ: و هر کس

کَفَرَ: کفر بورزد

بَعْدَ ذلِکَ: بعد از آن

فَاوُلئِکَ: پس آنان

هُمُ: ایشانند

الْفاسِقُونَ: فاسقان.

56 وَ اَقیمُوا الصَّلوةَ وَ اتُوا الزَّکوةَ وَ اَطیعُوا

ص:482

الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

وَ اَقیمُوا: و برپادارند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اتُوا: و بدهید

الزَّکوةَ: زکات را

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (573)

الرَّسُولَ: رسول را

لَعَلَّکُمْ: امید است که شما

تُرْحَمُونَ: رحم کرده شوید.

57 لاتَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَروُا مُعْجِزینَ فِی الاَْرْضِ وَ مَأْویهُمُ النّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصیرُ

لاتَحْسَبَنَّ: اصلاً گمان نکن

الَّذینَ: کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

مُعْجِزینَ: عاجزکننده (ما)

ص:483

فِی الاَْرْضِ: در زمین هستند،

وَ مَأْویهُمُ: و جایگاهشان

النّارُ: آتش است،

وَ لَبِئْسَ: و چه بد

(574) جلد 18 سوره نور

الْمَصیرُ: سرانجامی است.

58 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لِیَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذینَ مَلَکَتْ اَیْمانُکُمْ وَ الَّذینَ لَمْ یَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلاثَ مَرّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلوةِ الْفَجْرِ وَ حینَ تَضَعُونَ ثِیابَکُمْ مِنَ الظَّهیرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلوةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ وَ لا عَلَیْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوّافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلیبَعْضٍ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الاْیاتِ وَ اللّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید

لِیَسْتَأْذِنْکُمُ: باید اجازه بگیرند از شما

ص:484

الَّذینَ: کسانی که

مَلَکَتْ: مالک شدند

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (575)

اَیْمانُکُمْ: دست های شما (بردگان شما)

وَ الَّذینَ: و کسانی که

لَمْ یَبْلُغُوا: نرسیده اند

الْحُلُمَ: به سنّ بلوغ

مِنْکُمْ: از شما

ثَلاثَ: سه

مَرّاتٍ: مرتبه، وقت،

مِنْ قَبْلِ: قبل از

صَلوةِ: نماز

الْفَجْرِ: صبح

وَ حینَ: و هنگامی که

تَضَعُونَ: قرار می دهید، درمی آورید

ثِیابَکُمْ: لباستان را

مِنَ الظَّهیرَةِ: ظهر،

(576) جلد 18 سوره نور

ص:485

وَ مِنْ بَعْدِ: و بعد از

صَلوةِ: نماز

الْعِشاءِ: عشا.

ثَلاثُ عَوْراتٍ: این سه وقت، هنگامِ

لَکُمْ: خلوت شماست.

لَیْسَ: نیست

عَلَیْکُمْ: بر شما

وَ لا عَلَیْهِمْ: و نه بر ایشان

جُناحٌ: گناهی

بَعْدَهُنَّ: بعد از آن (مواقع)

طَوّافُونَ: طواف کنید

عَلَیْکُمْ: بر خودتان

بَعْضُکُمْ: بعضی از شما

عَلی بَعْضٍ: بر بعضی دیگر.

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (577)

کَذلِکَ: این چنین

یُبَیِّنُ: بیان می کند

اللّهُ: خداوند

ص:486

لَکُمُ: برای شما

الاْیاتِ: آیات را.

وَ اللّهُ: و خدا

عَلیمٌ: دانای

حَکیمٌ: حکیم است.

59 وَ اِذا بَلَغَ الاَْطْفالُ مِنْکُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَأْذِنُوا کَمَااسْتَأْذَنَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ ایاتِهِ وَ اللّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ

وَ اِذا: و هنگامی که

بَلَغَ: رسیدند

(578) جلد 18 سوره نور

الاَْطْفالُ: کودکان

مِنْکُمُ: شما

الْحُلُمَ: به سنّ بلوغ

فَلْیَسْتَأْذِنُوا: پس باید کسب اجازه کنند

کَمَا: هم چنان که

اسْتَأْذَنَ: اجازه می گرفتند

ص:487

الَّذینَ: کسانی که

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از آن ها بودند .

کَذلِکَ: این چنین

یُبَیِّنُ: بیان می کند

اللّهُ: خداوند

لَکُمْ: برای شما

ایاتِهِ: آیاتش را.

وَ اللّهُ: و خدا

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (579)

عَلیمٌ: دانای

حَکیمٌ: حکیم است.

61 لَیْسَ عَلَی الاَْعْمی حَرَجٌ وَ لا عَلَی الاَْعْرَجِ حَرَجٌ وَ لاعَلَی الْمَریضِ حَرَجٌ وَ لا عَلیاَنْفُسِکُمْ اَنْ تَأْکُلُوا مِنْ بُیُوتِکُمْ اَوْ بُیُوتِ ابائِکُمْ اَوْ بُیُوتِ اُمَّهاتِکُمْ اَوْ بُیُوتِ اِخْوانِکُمْ اَوْ بُیُوتِ اَخَواتِکُمْ اَوْ بُیُوتِ اَعْمامِکُمْ اَوْبُیُوتِ عَمّاتِکُمْ اَوْ بُیُوتِ اَخْوالِکُمْ اَوْ بُیُوتِ خالاتِکُمْ اَوْ ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ اَوْ صَدیقِکُمْ

ص:488

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ اَنْ تَأْکُلُوا جَمیعا اَوْ اَشْتاتا فَاِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتا فَسَلِّمُوا عَلی اَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الاْیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

لَیْسَ: نیست

(580) جلد 18 سوره نور

عَلَی الاَْعْمی: بر کور، نابینا

حَرَجٌ: ایرادی

وَ لا عَلَی: و نه بر

الاَْعْرَجِ: لَنگ

حَرَجٌ: ایرادی

وَ لا عَلَی: و نه بر

الْمَریضِ: مریض

حَرَجٌ: ایرادی

وَ لا عَلی: و نه بر

اَنْفُسِکُمْ: خودتان

اَنْ تَأْکُلُوا: که بخورید

مِنْ بُیُوتِکُمْ: از خانه هایتان

ص:489

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

ابائِکُمْ: پدرانتان

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (581)

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

اُمَّهاتِکُمْ: مادرانتان

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

اِخْوانِکُمْ: برادرانتان

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

اَخَواتِکُمْ: خواهرانتان

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

اَعْمامِکُمْ: عموهایتان

اَوْبُیُوتِ: یا خانه های

عَمّاتِکُمْ: عمّه هایتان

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

اَخْوالِکُمْ: دایی هایتان

اَوْ بُیُوتِ: یا خانه های

خالاتِکُمْ: خاله هایتان

(582) جلد 18 سوره نور

اَوْ ما: یا آن چه که

ص:490

مَلَکْتُمْ: مالک شدید

مَفاتِحَهُ: کلیدهایش را

اَوْ صَدیقِکُمْ: یا (خانه) دوستتان،

لَیْسَ: نیست

عَلَیْکُمْ: بر شما

جُناحٌ: گناهی

اَنْ تَأْکُلُوا: که بخورید

جَمیعا: همگی، دسته جمعی

اَوْ اَشْتاتا: یا جداگانه،

فَاِذا: پس هنگامی که

دَخَلْتُمْ: داخل شدید

بُیُوتا: به خانه ها

فَسَلِّمُوا: پس سلام کنید

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (583)

عَلی اَنْفُسِکُمْ: بر خودتان، بر یکدیگر

تَحِیَّةً: تحیّتی، درودی است

مِنْ عِنْدِ: از نزد

اللّهِ: خدا

ص:491

مُبارَکَةً: که مبارک و پربرکت

طَیِّبَةً: و پاکیزه است

کَذلِکَ: این چنین

یُبَیِّنُ اللّهُ: بیان می کند خدا

لَکُمُ: برای شما

الاْیاتِ: آیات را

لَعَلَّکُمْ: امید است که شما

تَعْقِلُونَ: اندیشه کنید.

62 اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ امَنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ

(584) جلد 18 سوره نور

وَ اِذا کانُوا مَعَهُ عَلی اَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتّی یَسْتَأْذِنُوهُ اِنَّ الَّذینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ اوُلئِکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ فَاِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللّهَ اِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ

اِنَّمَا: جز این نیست که

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

ص:492

الَّذینَ: کسانی هستند که

امَنُوا: ایمان آوردند

بِاللّهِ: به خدا

وَ رَسُولِهِ: و رسول او

وَ اِذا: و هنگامی که

کانُوا مَعَهُ: باشند با او

عَلی اَمْرٍ: بر کاری

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (585)

جامِعٍ: عمومی، مهم، اجتماعی

لَمْ یَذْهَبُوا: نمی روند

حَتّی یَسْتَأْذِنُوهُ: تا اجازه بگیرند از او،

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

یَسْتَأْذِنُونَکَ: اجازه می گیرند از تو

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

یُؤْمِنُونَ: ایمان آورده اند

بِاللّهِ: به خدا

ص:493

وَ رَسُولِهِ: و فرستاده اش،

فَاِذَا: پس زمانی که

اسْتَأْذَنُوکَ: اجازه خواستند از تو

لِبَعْضِ: برای بعضی از

(586) جلد 18 سوره نور

شَأْنِهِمْ: کارهایشان،

فَأْذَنْ: پس اجازه بده

لِمَنْ: به هر کس که

شِئْتَ: خواستی

مِنْهُمْ: از ایشان

وَ اسْتَغْفِرْ: و طلب آمرزش کن

لَهُمُ: برایشان

اللّهَ: از خداوند

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

غَفُورٌ: آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

سوره نور لغات و مفاهیم قرآن کریم (587)

ص:494

«سوره فرقان»

1 تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِه لِیَکُونَ لِلْعالَمینَ نَذیرا

تَبارَکَ: پربرکت است

الَّذی: آن که

نَزَّلَ: نازل کرد

الْفُرْقانَ: فرقان را

عَلی: بر

عَبْدِه: بنده اش

لِیَکُونَ: تا باشد

لِلْعالَمینَ: برای جهانیان

نَذیرا: بیم رسان.

2 اَلَّذی لَهُ مُلْکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ لَمْ یَتَّخِذْ

(588) جلد 18 سوره فرقان

وَلَدا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِی الْمُلْکِ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْ ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدیرا

اَلَّذی: آن که

ص:495

لَهُ: برای اوست

مُلْکُ: حکومت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ لَمْ یَتَّخِذْ: و نگرفته است

وَلَدا: فرزندی

وَ لَمْ یَکُنْ: و نباشد

لَهُ: برای او

شَریکٌ: شریکی

فِی الْمُلْکِ: در حکومت

وَ خَلَقَ: و آفرید

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (589)

کُلَّ: همه

شَیْ ءٍ: چیز را

فَقَدَّرَهُ: پس اندازه گیری کرد آن را

تَقْدیرا: اندازه گیری کردنی (دقیق).

3 وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِه الِهَةً لا یَخْلُقُونَ شَیْئا

ص:496

وَ هُمْ یُخْلَقُونَ وَ لا یَمْلِکُونَ لاَِنْفُسِهِمْ ضَرّا وَ لا نَفْعا وَ لایَمْلِکُونَ مَوْتا وَ لا حَیوةً وَ لا نُشُورا

وَاتَّخَذُوا: و گرفتند

مِنْ دُونِه: غیر از او

الِهَةً: معبودانی،

لا یَخْلُقُونَ: خلق نمی کنند

شَیْئا: چیزی

وَ هُمْ: و ایشان

(590) جلد 18 سوره فرقان

یُخْلَقُونَ: خلق می شوند،

وَ لا یَمْلِکُونَ: و مالک نمی باشند

لاَِنْفُسِهِمْ: برای خودشان

ضَرّا: ضرری

وَ لا نَفْعا: و نه نفعی،

وَ لایَمْلِکُونَ: و مالک نمی باشند

مَوْتا: مرگ را

وَ لا حَیوةً: و نه زندگی

وَ لا نُشُورا: و نه تجدید حیات را.

«پایان جزء 18»

ص:497

27 وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلی یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبیلاً

وَ یَوْمَ: و روزی که

یَعَضُّ: می گزَد، گاز می گیرد

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (591)

الظّالِمُ: ظالم

عَلی یَدَیْهِ: دستش را و

یَقُولُ: می گوید:

یا لَیْتَنِی: ای کاش من

اتَّخَذْتُ: گرفته بودم

مَعَ الرَّسُولِ: با رسول

سَبیلاً: راهی!

28 یا وَیْلَتی لَیْتَنی لَمْ اَتَّخِذْ فُلانا خَلیلاً

یا وَیْلَتی: ای وای بر من،

لَیْتَنی: کاش من

لَمْ اَتَّخِذْ: نگرفته بودم

فُلانا: فلانی را

خَلیلاً: به دوستی!

(592) جلد 18 سوره فرقان

ص:498

29 لَقَدْ اَضَلَّنی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ اِذْجاءَنی وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلاِْنْسانِ خَذُولاً

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

اَضَلَّنی: گمراهم کرد

عَنِ الذِّکْرِ: از یاد (قرآن)

بَعْدَ: بعد از

اِذْ: آن گاه که

جاءَنی: آمد مرا.

وَ کانَ: و باشد

الشَّیْطانُ: شیطان

لِلاِْنْسانِ: برای انسان

خَذُولاً: بسیار خوارکننده.

30 وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (593)

هذَاالْقُرْانَ مَهْجُورا

وَ قالَ: و گوید:

الرَّسُولُ: رسول

یا رَبِّ: ای پروردگار من!

ص:499

اِنَّ: به درستی که

قَوْمِی: قوم من

اتَّخَذُوا: گرفتند، رها کردند

هذَاالْقُرْانَ: این قرآن را

مَهْجُورا: رها شده، دور شده.

31 وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّا مِنَ الْمُجْرِمینَ وَ کَفی بِرَبِّکَ هادِیا وَ نَصیرا

وَ کَذلِکَ: و این چنین

جَعَلْنا: قرار دادیم

(594) جلد 18 سوره فرقان

لِکُلِّ نَبِیٍّ: برای هر پیامبری

عَدُوّا مِنَ: دشمنی از

الْمُجْرِمینَ: مجرمان.

وَ کَفی: و کافی است

بِرَبِّکَ: پروردگارت

هادِیا: که هدایت کننده

وَ نَصیرا: و یاور (تو) باشد.

ص:500

32 وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْلا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرانُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهفُؤادَکَ وَرَتَّلْناهُ تَرتیلاً

وَ قالَ: و گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

لَوْلا نُزِّلَ: چرا نازل نشده

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (595)

عَلَیْهِ الْقُرانُ: بر او قرآن

جُمْلَةً واحِدَةً: یک جا،

کَذلِکَ: این چنین است

لِنُثَبِّتَ: تا استوار کنیم

بِه فُؤادَکَ: به آن، قلبت را

وَ رَتَّلْناهُ: و جداجداخواندیم آن را، شمرده خواندیم آن را

تَرتیلاً: شمرده خواندنی

45 اَلَمْ تَرَ اِلی رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شاءَ لَجَعَلَهُ ساکِنا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلیلاً

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی، نگاه نکردی

اِلی رَبِّکَ: به پروردگارت

ص:501

کَیْفَ: چگونه

مَدَّ: کشیده

الظِّلَّ: سایه را؟

(596) جلد 18 سوره فرقان

وَ لَوْ: و اگر

شاءَ: می خواست

لَجَعَلَهُ: هر آینه قرار می داد آن را

ساکِنا: ساکن،

ثُمَّ: سپس

جَعَلْنَا: قرار دادیم

الشَّمْسَ: خورشید را

عَلَیْهِ: بر آن

دَلیلاً: دلیل، برهان.

46 ثُّمَ قَبَضْناهُ اِلَیْنا قَبْضا یَسیرا

ثُّمَ: سپس

قَبَضْناهُ: بازگرفتیم آن (سایه) را

اِلَیْنا: به سوی خودمان

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (597)

ص:502

قَبْضا: بازگرفتنی

یَسیرا: آسان، ملایم، به تدریج.

47 وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمْ اللَّیْلَ لِباسا وَ النَّوْمَ سُباتا وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُورا

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمْ: برای شما

اللَّیْلَ: شب را

لِباسا: پوششی

وَ النَّوْمَ: و خواب را

سُباتا: استراحت، آرامش

وَ جَعَلَ: و قرار داد

(598) جلد 18 سوره فرقان

النَّهارَ: روز را

نُشُورا: هنگام برخاستن و جنب و جوش.

ص:503

48 وَ هُوَالَّذی اَرْسَلَ الرِّیاحَ بُشْرابَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِه وَ اَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُورا

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

اَرْسَلَ: فرستاد

الرِّیاحَ: بادها را

بُشْرا: بشارت دهنده

بَیْنَ یَدَیْ: پیشاپیش

رَحْمَتِه: رحمتش،

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (599)

ماءً طَهُورا: آبی پاک.

49 لِنُحِیْیَ بِه بَلْدَةً مَیْتا وَ نُسْقِیَهُ مِمّا خَلَقْنا اَنْعاما وَاَناسِیَ کَثیرا

لِنُحِیْیَ: تا زنده کنیم

بِه: بوسیله آن،

ص:504

بَلْدَةً: سرزمین

مَیْتا: مرده را

وَ نُسْقِیَهُ: و بنوشانیم آن را

مِمّا: از آن چه

خَلَقْنا: خلق کردیم،

اَنْعاما: چهارپایان

وَ اَناسِیَّ: و انسان ها

کَثیرا: بسیار.

(600) جلد 18 سوره فرقان

50 وَ لَقَدْ صَرَّفْناهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّکَّرُوا فَاَبی اَکْثَرُ النّاسِ اِلاّ کُفُورا

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

صَرَّفْناهُ: گردانیدیم آن را

بَیْنَهُمْ: بینشان

لِیَذَّکَّرُوا: تا متذکّر شوند

فَاَبی: پس سرپیچی کردند

اَکْثَرُ: بیشتر

ص:505

النّاسِ: مردم

اِلاّ کُفُورا: مگر ناسپاسی.

53 وَهُوَالَّذیمَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ اُجاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُما بَرْزَخا وَ حِجْرا مَحْجُورا

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (601)

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

مَرَجَ: به هم راه داد

الْبَحْرَیْنِ: دو دریا را

هذا عَذْبٌ: این شیرین

فُراتٌ: و گوارا

وَ هذا مِلْحٌ: و آن شور

اُجاجٌ: و تلخ، تند

وَ جَعَلَ: و قرار داد

بَیْنَهُما: بین آن دو

بَرْزَخا: حائلی، مانعی

وَ حِجْرا

ص:506

مَحْجُورا: و نفوذناپذیر

(602) جلد 18 سوره فرقان

61 تَبارَکَ الَّذی جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجا وَ جَعَلَ فیها سِراجا وَ قَمَرا مُنیرا

تَبارَکَ الَّذی: پر برکت است آن که

جَعَلَ: قرار داد

فِی السَّماءِ: در آسمان ها

بُرُوجا: برج هایی

وَ جَعَلَ: و قرار داد

فیها: در آن

سِراجا: چراغی

وَ قَمَرا: و ماهی

مُنیرا: تابان، نوربخش.

62 وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ اَرادَ اَنْ یَذَّکَّرَ اَوْ اَرادَ شُکُورا

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (603)

وَ هُوَ الَّذی: و اوست که

ص:507

جَعَلَ: قرار داد

اللَّیْلَ: شب

وَ النَّهارَ: و روز را

خِلْفَةً: در پی یکدیگر، جانشین،

لِمَنْ: برای کسی که

اَرادَ: اراده کند

اَنْ یَذَّکَّرَ: که متذکّر شود

اَوْ اَرادَ: یا اراده کند که

شُکُورا: سپاسگزار باشد.

63 وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَی الاَْرْضِ هَوْنا وَ اِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما

وَ عِبادُ: و بندگان

(604) جلد 18 سوره فرقان

الرَّحْمنِ: خدای رحمان

الَّذینَ: کسانی هستند که

یَمْشُونَ: راه می روند

عَلَی الاَْرْضِ: روی زمین

ص:508

هَوْنا: به نرمی، با تواضع،

وَ اِذا: و هنگامی که

خاطَبَهُمُ: خطابشان کنند

الْجاهِلُونَ: جاهلان،

قالُوا: گویند:

سَلاما: سلام (و با بزرگواری در می گذرند.)

64 وَ الَّذینَ یَبیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدا وَ قِیاما

وَ الَّذینَ: و آنان که

یَبیتُونَ: شب زنده داری می کنند

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (605)

لِرَبِّهِمْ: برای پروردگارشان

سُجَّدا: در حال سجده

وَ قِیاما: و قیام.

65 وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ اِنَّ عَذابَها کانَ غَراما

وَ الَّذینَ: و کسانی که

ص:509

یَقُولُونَ: می گویند:

رَبَّنَا: پروردگارا!

اصْرِفْ: بگردان

عَنّا: از ما

عَذابَ: عذاب

جَهَنَّمَ: جهنّم را،

اِنَّ عَذابَها: که عذاب آن

(606) جلد 18 سوره فرقان

کانَ: باشد

غَراما: دائمی، سخت و پردوام.

66 اِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرّا وَ مُقاما

اِنَّها: به درستی که آن

ساءَتْ: بد

مُسْتَقَرّا: قرارگاهی

وَ مُقاما: و جایگاهی است.

67 وَ الَّذینَ اِذا اَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا

ص:510

وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواما

وَ الَّذینَ: و آنان که

اِذا: وقتی

اَنْفَقُوا: انفاق کنند

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (607)

لَمْ یُسْرِفُوا: زیاده روی نکرده

وَ لَمْ یَقْتُرُوا: و نه تنگ می گیرند

وَ کانَ: و باشند

بَیْنَ ذلِکَ: بین آن

قَواما: معتدل، حدّ وسط.

68 وَالَّذینَ لایَدْعُونَ مَعَ اللّهِ اِلهااخَرَ وَ لایَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللّهُ اِلاّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُونَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ یَلْقَ اَثاما

وَ الَّذینَ: و کسانی که

لا یَدْعُونَ: نمی خوانند

مَعَ اللّهِ: با خدا

اِلها: معبودی

ص:511

اخَرَ: دیگر

(608) جلد 18 سوره فرقان

وَ لایَقْتُلُونَ: و نمی کشند

النَّفْسَ الَّتی: کسی را که

حَرَّمَ: محترم داشته

اللّهُ: خداوند،

اِلاّ بِالْحَقِّ: جز به حق

وَ لا یَزْنُونَ: و زنا نمی کنند

وَ مَنْ: و هر کس

یَفْعَلْ: انجام دهد

ذلِکَ: این چنین،

یَلْقَ: ملاقات می کند، می بیند

اَثاما: کیفر گناه را.

69 یُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ یَخْلُدْ فیهِ مُهانا

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (609)

یُضاعَفْ: دو برابر می شود

لَهُ: برای او

ص:512

الْعَذابُ: عذاب

یَوْمَ: روز

الْقِیمَةِ: قیامت

وَ یَخْلُدْ: و جاویدان می شود

فیهِ: در آن

مُهانا: با خواری.

70 اِلاّ مَنْ تابَ وَ امَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحا فَاُولئِکَ یُبَدِّلُ اللّهُ سَیِّاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللّهُ غَفُورا رَحیما

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

تابَ: توبه کند

(610) جلد 18 سوره فرقان

وَ امَنَ: و ایمان آورد

وَ عَمِلَ: و انجام دهد

عَمَلاً: عملی

صالِحا: صالح

فَاُولئِکَ: پس آنان هستند که

ص:513

یُبَدِّلُ: تبدیل می کند

اللّهُ: خداوند

سَیِّاتِهِمْ: بدی هایشان را

حَسَناتٍ: به نیکی ها.

وَ کانَ: و باشد

اللّهُ: خداوند

غَفُورا: آمرزنده

رَحیما: مهربان.

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (611)

71 وَ مَنْ تابَ وَ عَمِلَ صالِحا فَاِنَّهُ یَتُوبُ اِلَی اللّهِ مَتابا

وَ مَنْ: و هر کس

تابَ: توبه کند

وَ عَمِلَ: و انجام دهد

صالِحا: عمل شایسته ای

فَاِنَّهُ: پس به درستی که او

یَتُوبُ: بازمی گردد

ص:514

اِلَی اللّهِ: به سوی خداوند

مَتابا: بازگشتی نیکو.

72 وَ الَّذینَ لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ اِذا مَرُّوا بِالَّلغْوِ مَرُّوا کِراما

وَ الَّذینَ: و کسانی که

(612) جلد 18 سوره فرقان

لا یَشْهَدُونَ: گواهی نمی دهند

الزُّورَ: به باطل، به دروغ، به ناحق

وَ اِذا: و هنگامی که

مَرُّوا: عبور کنند

بِالَّلغْوِ: بر ناپسندی، برلغو و بیهودگی،

مَرُّوا: گذر کنند، عبور کنند

کِراما: کریمانه، بزرگوارانه.

73 وَ الَّذینَ اِذا ذُکِّرُوا بِایاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمّا وَ عُمْیانا

ص:515

وَ الَّذینَ: و کسانی که

اِذا: وقتی

ذُکِّرُوا: تذکّر داده شوند

بِایاتِ: به آیات

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (613)

رَبِّهِمْ: پروردگارشان،

لَمْ یَخِرُّوا: نمی افتند

عَلَیْها: بر آن

صُمّا: کر

وَ عُمْیانا: و کور.

74 وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیّاتِنا قَرَّةَ اَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ اِماما

وَ الَّذینَ: و کسانی که

یَقُولُونَ: می گویند:

رَبَّنا: پروردگارا!

هَبْ: عطا کن، ببخش

ص:516

لَنا: به ما

مِنْ اَزْواجِنا: از همسرانمان

(614) جلد 18 سوره فرقان

وَ ذُرِّیّاتِنا: و فرزندانمان

قَرَّةَ: روشنی

اَعْیُنٍ: چشم ها

وَ اجْعَلْنا: و قرار بده ما را

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزکاران

اِماما: امام، پیشوا.

75 اُولئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا وَ یُلَقَّوْنَ فیها تَحِیَّةً وَ سَلاما

اُولئِکَ: آنان

یُجْزَوْنَ: جزا داده می شوند

الْغُرْفَةَ: غرفه بهشت را

بِما: به خاطر آن که

صَبَرُوا: صبر کردند

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (615)

ص:517

وَ یُلَقَّوْنَ: و مواجه می شوند

فیها: در آن

تَحِیَّةً: با درود

وَ سَلاما: و سلام .

76 خالِدینَ فیها حَسُنَتْ مُسْتَقَرّا وَ مُقاما

خالِدینَ: جاودانند

فیها: در آن،

حَسُنَتْ: نیکو

مُسْتَقَرّا: قرارگاهی

وَ مُقاما: و مقامی است.

77 قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبّی لَوْلا دُعاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزاما

(616) جلد 18 سوره فرقان

قُلْ: بگو:

ما یَعْبَؤُا: اعتنا نمی کند

ص:518

بِکُمْ: به شما

رَبّی: پروردگارم

لَوْ: اگر

لا دُعاؤُکُمْ: دعا و نیایش شما نباشد،

فَقَدْ: پس به تحقیق

کَذَّبْتُمْ: تکذیب کردید

فَسَوْفَ: پس به زودی

یَکُونُ: خواهد شد

لِزاما: دامنگیر، وبال گردن.

سوره فرقان لغات و مفاهیم قرآن کریم (617)

ص:519

«سوره شعراء»

1 طسآمآ

طسآمآ: از حروف مقطّعه

2 تِلْکَ ایاتُ الْکِتابِ الْمُبینِ

تِلْکَ: این

ایاتُ: آیه های

الْکِتابِ: کتاب

الْمُبینِ: روشن است.

3 لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ اَلاّ یَکُونُوا مُؤْمِنینَ

لَعَلَّکَ: شاید تو

باخِعٌ: هلاک کننده

نَفْسَکَ: خودت باشی

(618) جلد 19 سوره شعراء

اَلاّ یَکُونُوا: این که نمی شوند

مُؤْمِنینَ: مؤمن.

ص:520

7 اَوَ لَمْ یَرَوْ اِلَی الاَْرْضِ کَمْ اَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَریمٍ

اَوَ: آیا و

لَمْ یَرَوْ: ندیدند، نگاه نکردند

اِلَی الاَْرْضِ: به زمین

کَمْ اَنْبَتْنا: چه بسیار رویاندیم

فیها مِنْ کُلِّ: در آن از هر

زَوْجٍ: زوجی، نوعی

کَریمٍ: سودمند، و خوب؟

8 اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (619)

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

لاَیَةً: هر آینه عبرتی است.

وَ ما کانَ: و نباشند

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

مُؤْمِنینَ: مؤمن.

ص:521

9 وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ

وَ اِنَّ رَبَّکَ: و همانا پروردگار تو

لَهُوَ الْعَزیزُ: قطعا شکست ناپذیر

الرَّحیمُ: مهربان است.

69 وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ اِبْرهیمَ

وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ: و بخوان بر آن ها

نَبَأَ: خبر مهمّ

(620) جلد 19 سوره شعراء

اِبْرهیمَ: ابراهیم را.

70 اِذْ قالَ لاَِبیهِ وَ قَوْمِه ما تَعْبُدُونَ

اِذْ قالَ: هنگامی که گفت

لاَِبیهِ: به پدر خود

وَ قَوْمِه: و قومش،

ما تَعْبُدُونَ: چه می پرستید؟

71 قالُوا نَعْبُدُ اَصْناما فَنَظَلُّ لَها عاکِفینَ

ص:522

قالُوا نَعْبُدُ: گفتند: می پرستیم

اَصْناما: بت هایی را

فَنَظَلُّ: پس پیوسته می مانیم

لَها عاکِفینَ: بر آن ها ملازم عبادت

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (621)

72 قالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ اِذْ تَدْعُونَ

قالَ هَلْ: گفت: آیا

یَسْمَعُونَکُمْ: می شنوند از شما،

اِذْ تَدْعُونَ: وقتی که می خوانید؟

73 اَوْ یَنْفَعُونَکُمْ اَوْ یَضُرُّونَ

اَوْ یَنْفَعُونَکُمْ: یا سود می رسانند به شما

اَوْ یَضُرُّونَ: یا ضرر می رسانند؟

74 قالُوا بَلْ وَجَدْنا اباءَنا کَذلِکَ یَفْعَلُونَ

قالُوا: گفتند:

بَلْ وَجَدْنا: (نه) بلکه یافتیم ما

ص:523

اباءَنا: پدرانمان را که

کَذلِکَ: این چنین

(622) جلد 19 سوره شعراء

یَفْعَلُونَ: می کردند.

75 قالَ اَفَرَاَیْتُمْ ما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ

قالَ: گفت:

اَفَرَاَیْتُمْ: آیا پس دیدید

ما: آن چه را

کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ: می پرستید؟

76 اَنْتُمْ وَ اباؤُکُمُ الاَْقْدَمُونَ

اَنْتُمْ: شما

وَ اباؤُکُمُ: و پدرانتان که

الاَْقْدَمُونَ: در گذشته بودند؟

77 فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ لی اِلاّ رَبَّ الْعالَمینَ

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (623)

فَاِنَّهُمْ: پس همانا آن ها

ص:524

عَدُوٌّ لی: دشمن من هستند

اِلاّ رَبَّ: مگر پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان.

78 اَلَّذی خَلَقَنی فَهُوَ یَهْدینِ

اَلَّذی خَلَقَنی: آن که مرا آفریده

فَهُوَ: پس او

یَهْدینِ: هدایتم

79 وَ الَّذی هُوَ یُطْعِمُنی وَ یَسْقینِ

وَ الَّذی هُوَ: و آن که او

یُطْعِمُنی: اطعامم می کند

وَ یَسْقینِ: و او سیرابم می کند.

(624) جلد 19 سوره شعراء

80 وَ اِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفینِ

وَ اِذا: و هنگامی که

مَرِضْتُ: مریض شدم

ص:525

فَهُوَ: پس او

یَشْفینِ: شفایم می دهد.

81 وَ الَّذی یُمیتُنی ثُمَّ یُحْیینِ

وَ الَّذی یُمیتُنی: و آن که مرا می میراند

ثُمَّ یُحْیینِ: سپس زنده ام می کند.

82 وَالَّذی اَطْمَعُ اَنْ یَغْفِرَلی خَطیئَتی یَوْمَ الدّینِ

وَ الَّذی: و آن که

اَطْمَعُ: امید دارم، طمع دارم

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (625)

اَنْ یَغْفِرَلی: که ببخشد بر من

خَطیئَتی: خطاهایم را

یَوْمَ الدّینِ: روز قیامت.

83 رَبِّ هَبْ لی حُکْما وَ اَلْحِقْنی بالصّالِحینَ

رَبِّ: خدایا

هَبْ لی: ببخش به من، عطا کن به من

ص:526

حُکْما: حکمتی، فرزانگی

وَ اَلْحِقْنی: و مرا ملحق کن

بالصّالِحینَ: به صالحان.

84 وَ اجْعَلْ لی لِسانَ صِدْقٍ فِی الاخِرینَ

وَ اجْعَلْ لی: و قرار بده برای من

لِسانَ صِدْقٍ: زبان صِدق

(626) جلد 19 سوره شعراء

فِی الاخِرینَ: در میان آیندگان.

85 وَ اجْعَلْنی مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعیمِ

وَ اجْعَلْنی: و قرار بده مرا

مِنْ وَرَثَةِ: از وارثان

جَنَّةِ النَّعیمِ: بهشت پُر نعمت.

86 وَاغْفِرْلاَِبی اِنَّهُ کانَ مِنَ الضّالّینَ

وَ اغْفِرْ: و ببخش

لاَِبی: بر پدرم

ص:527

اِنَّهُ کانَ: همانا او، بود

مِنَ الضّالّینَ: از گمراهان.

87 وَ لا تُخْزِنی یَوْمَ یُبْعَثُونَ

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (627)

وَ لا تُخْزِنی: و خوار مکن مرا

یَوْمَ: روزی که

یُبْعَثُونَ: (مردم) برانگیخته می شوند.

88 یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ

یَوْمَ: روزی که

لا یَنْفَعُ: سود نمی دهد

مالٌ: مال

وَ لا بَنُونَ: و نه فرزندان.

89 اِلاّ مَنْ اَتَی اللّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

اَتَی اللّهَ: بیاورد نزد خدا

ص:528

بِقَلْبٍ: قلبی

(628) جلد 19 سوره شعراء

سَلیمٍ: سالم و پاک.

90 وَ اُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقینَ

وَ اُزْلِفَتِ: و نزدیک شود

الْجَنَّةُ: بهشت

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزکاران.

91 وَ بُرِّزَتِ الْجَحیمُ لِلْغاوینَ

وَ بُرِّزَتِ: و آشکار شود

الْجَحیمُ: جهنّم

لِلْغاوینَ: برای گمراهان.

92 وَ قیلَ لَهُمْ اَیْنَما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ

وَ قیلَ: و گفته شود:

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (629)

لَهُمْ: به آن ها

ص:529

اَیْنَما: کجا هستند آن چه

کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ: عبادت می کردید؟

93 مِنْ دُونِ اللّهِ هَلْ یَنْصُرُونَکُمْ اَوْیَنْتَصِرُونَ

مِنْ دُونِ اللّهِ: غیر از خدا،

هَلْ: آیا

یَنْصُرُونَکُمْ: یاری می کنند شما را

اَوْ یَنْتَصِرُونَ: یا یاری می دهند خود را؟

94 فَکُبْکِبُوا فیها هُمْ وَالْغاوُنَ

فَکُبْکِبُوا: پس افکنده شوند

فیها هُمْ: در آن ایشان

وَالْغاوُنَ: و گمراهان.

(630) جلد 19 سوره شعراء

95 وَ جُنُودُ اِبْلیسَ اَجْمَعُونَ

وَ جُنُودُ: و (نیز) سپاهیان

ص:530

اِبْلیسَ اَجْمَعُونَ: ابلیس همگی.

96 قالُوا وَ هُمْ فیها یَخْتَصِمُونَ

قالُوا: گویند:

وَ هُمْ فیها: در حالی که آن ها در آن

یَخْتَصِمُونَ: ستیزه می کنند،

97 تَاللّهِ اِنْ کُنّا لَفی ضَلالٍ مُبینٍ

تَاللّهِ: سوگند به خدا،

اِنْ کُنّا: همانا بودیم ما

لَفی ضَلالٍ: در گمراهی

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (631)

مُبینٍ: آشکاری.

98 اِذْ نُسَوّیکُمْ بِرَبِّ الْعالَمینَ

اِذْ: آن گاه که

نُسَوّیکُمْ: برابر می شمردیم شما را

ص:531

بِرَبِّ الْعالَمینَ: با پروردگار جهانیان.

99 وَ ما اَضَلَّنا اِلاَّالْمُجْرِمُونَ

وَ ما اَضَلَّنا: و گمراه نکردند ما را

اِلاَّالْمُجْرِمُونَ: مگر مجرمان.

100 فَما لَنا مِنْ شافِعینَ

فَما لَنا: پس نیست برای ما

مِنْ شافِعینَ: هیچ شفیعی.

(632) جلد 19 سوره شعراء

101 وَ لا صَدیقٍ حَمیمٍ

وَ لا صَدیقٍ: و نه دوست

حَمیمٍ: صمیمی، گرم.

102 فَلَوْ اَنَّ لَنا کَرَّةً فَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

فَلَوْ اَنَّ: پس ای کاش همانا

ص:532

لَنا کَرَّةً: برای ما بازگشتی بود

فَنَکُونَ: پس می شدیم

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنان.

103 اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً وَ ما کانَ اَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این،

لاَیَةً: هر آینه عبرتی است

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (633)

وَ ما کانَ: و نبودند

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

مُؤْمِنینَ: مؤمن.

104 وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ

وَ اِنَّ رَبَّکَ: و همانا پروردگار تو

لَهُوَ الْعَزیزُ: اوست، شکست ناپذیر

الرَّحیمُ: مهربان.

224 وَ الشُّعَراءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغاوُنَ

ص:533

وَ الشُّعَراءُ: و شاعران را

یَتَّبِعُهُمُ: پیروی می کنند آن ها را

الْغاوُنَ: گمراهان.

(634) جلد 19 سوره شعراء

225 اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ فی کُلِّ وادٍ یَهیمُونَ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّهُمْ: که آن ها

فی کُلِّ: در هر

وادٍ: وادی

یَهیمُونَ: سرگردانند؟

226 وَ اَنَّهُمْ یَقُولُونَ ما لا یَفْعَلُونَ

وَ اَنَّهُمْ: و همانا ایشان

یَقُولُونَ: می گویند

ما لا یَفْعَلُونَ: چیزی که انجام نمی دهند!

227 اِلاَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ ذَکَرُوا

ص:534

اللّهَ کَثیرا وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَیَعْلَمُ

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (635)

الَّذینَ ظَلَمُوا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ

اِلاَّ الَّذینَ: مگر کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده

وَ عَمِلُوا: و انجام دهند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

وَ ذَکَرُوا: و یاد کنند

اللّهَ: خدا را

کَثیرا: بسیار،

وَ انْتَصَرُوا: و (به نفع اسلام) یاری دادند

مِنْ بَعْدِ: از بعد

ما ظُلِمُوا: آن که ستم دیدند،

وَ سَیَعْلَمُ: و به زودی خواهند دانست

الَّذینَ: کسانی که

ظَلَمُوا: ظلم کردند

(636) جلد 19 سوره شعراء

اَیَّ مُنْقَلَبٍ: به کدام بازگشتگاهی

یَنْقَلِبُونَ: بازمی گردند.

سوره شعراء لغات و مفاهیم قرآن کریم (637)

ص:535

«سوره نمل»

1 طسآ تَلْکَ ایاتُ الْقُرْاآنِ وَ کِتابٍ مُبینٍ

طسآ: از حروف مقطّعه.

تَلْکَ ایاتُ: این آیات

الْقُرْآنِ: قرآن

وَ کِتابٍ: و کتابی

مُبینٍ: آشکار است.

2 هُدًی وَ بُشْری لِلْمُؤْمِنینَ

هُدًی: هدایت

وَ بُشْری: و بشارتی

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان است.

3 اَلَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکوةَ وَ

(638) جلد 19 سوره نمل

هُمْ بِالاْخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ

اَلَّذینَ: آنان که

ص:536

یُقیمُونَ: برپامی دارند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ یُؤْتُونَ: و می دهند

الزَّکوةَ: زکات را

وَ هُمْ: و ایشان

بِالاْخِرَةِ: به آخرت

هُمْ: ایشانند

یُوقِنُونَ: یقین آورندگان.

4 اِنَّ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ زَیَّنّا لَهُمْ اَعْمالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ

اِنَّ: همانا

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (639)

الَّذینَ: کسانی که

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند

بِالاْخِرَةِ: به آخرت،

زَیَّنّا: زینت دادیم

ص:537

لَهُمْ: برایشان

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را،

فَهُمْ: پس ایشان

یَعْمَهُونَ: سرگردان می شوند.

5 اوُلئِکَ الَّذینَ لَهُمْ سُوءُالْعَذابِ وَهُمْ فِی الاْخِرَةِ هُمُ الاَْخْسَرُونَ

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

لَهُمْ: برای ایشان است

(640) جلد 19 سوره نمل

سُوءُ الْعَذابِ: عذاب بد،

وَ هُمْ: و آن ها

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

هُمُ: ایشانند

الاَْخْسَرُونَ: زیانکارترین (مردم).

ص:538

6 وَ اِنَّکَ لَتُلَقَّی الْقُرْاآنَ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ عَلیمٍ

وَ اِنَّکَ: و به درستی که تو

لَتُلَقَّی: حقّا دریافت می کنی

الْقُرْآنَ: قرآن را

مِنْ لَدُنْ: از نزد (خدایی)

حَکیمٍ عَلیمٍ: فرزانه و دانا.

15 وَلَقَدْاتَیْناداوُدَوَسُلَیْمانَ عِلْماوَقالاَالْحَمْدُلِلّهِ

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (641)

الَّذی فَضَّلَنا عَلی کَثیرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنینَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اتَیْنا: دادیم ما

داوُدَ: به داود

وَ سُلَیْمانَ: و سلیمان

عِلْما: دانشی،

وَ قالاَ: و گفتند:

الْحَمْدُ: حمد و سپاس

ص:539

لِلّهِ: برای خداوندی است

الَّذی فَضَّلَنا: که برتری داد ما را

عَلی کَثیرٍ: بر بسیاری

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش

الْمُؤْمِنینَ: که مؤمن هستند.

(642) جلد 19 سوره نمل

16 وَ وَرِثَ سُلَیْمنُ داوُدَ وَ قالَ یا اَیُّهَا النّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ اُوتینا مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ اِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبینُ

وَ وَرِثَ: و سلیمان وارث داود

سُلَیْمنُ داوُدَ شد،

وَ قالَ: و گفت:

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

عُلِّمْنا: آموخته ایم ما

مَنْطِقَ: زبان

الطَّیْرِ: پرندگان را

ص:540

وَ اُوتینا: و داده شدیم ما

مِنْ کُلِّ: از هر

شَیْ ءٍ: چیزی (بهره ای)،

اِنَّ: به درستی که

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (643)

هذا: این

لَهُوَ: همان است

الْفَضْلُ: برتری

الْمُبینُ: آشکار.

17 وَ حُشِرَ لِسُلَیْمنَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الاِْنْسِ وَ الطَّیْرِفَهُمْ یُوزَعُونَ

وَ حُشِرَ: و جمع شدند

لِسُلَیْمنَ: برای سلیمان،

جُنُودُهُ: سپاهیانش

مِنَ الْجِنِّ: از جنّ

وَ الاِْنْسِ: و انس

ص:541

وَ الطَّیْرِ: و پرندگان

فَهُمْ: پس آن ها

(644) جلد 19 سوره نمل

یُوزَعُونَ: به نظم آمدند.

18 حَتّی اِذا اَتَوْا عَلی وادِ النَّمْلِ قالَتْ نَمْلَةٌ یا اَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَساکِنَکُمْ لا یَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمنُ وَ جُنُودُهُ وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ

حَتّی اِذا: تا آن گاه که

اَتَوْا: آمدند

عَلی وادِ: به وادی (به سرزمین)

النَّمْلِ: مورچگان،

قالَتْ: گفت:

نَمْلَةٌ: مورچه ای

یا اَیُّهَا: ای

النَّمْلُ: مورچگان!

ادْخُلُوا: داخل شوید

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (645)

ص:542

مَساکِنَکُمْ: به خانه هایتان

لا یَحْطِمَنَّکُمْ: مبادا پایمال کند شما را

سُلَیْمنُ: سلیمان

وَ جُنُودُهُ: و سپاهیانش

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

لا یَشْعُرُونَ: نمی فهمند.

19 فَتَبَسَّمَ ضاحِکا مِنْ قَوْلِها وَ قالَ رَبِّ اَوْزِعْنی اَنْ اَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی اَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلی والِدَیَّ وَ اَنْ اَعْمَلَ صالِحاتَرْضهُ وَ اَدْخِلْنی بِرَحْمَتِکَ فی عِبادِکَ الصّالِحینَ

فَتَبَسَّمَ: پس تبسّم کرد و

ضاحِکا: خندید

مِنْ قَوْلِها: از سخن او

(646) جلد 19 سوره نمل

وَ قالَ: و گفت:

رَبِّ: پروردگارا!

ص:543

اَوْزِعْنی: وادار کن مرا، توفیق بده مرا

اَنْ اَشْکُرَ: که شکر کنم، سپاس دارم

نِعْمَتَکَ الَّتی: نعمتت را که

اَنْعَمْتَ: ارزانی داشتی

عَلَیَّ وَ: بر من و

عَلی والِدَیَّ: بر پدر و مادرم

وَ اَنْ: و این که

اَعْمَلَ: انجام دهم

صالِحا: عمل صالحی که

تَرْضهُ: می پسندی، راضی می شوی

وَاَدْخِلْنی: و داخل کنی مرا

بِرَحْمَتِکَ: به رحمتت

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (647)

فی: در میان

عِبادِکَ: بندگان

الصّالِحینَ: صالحت.

ص:544

20 وَ تَفَقَّدَ الطَّیْرَ فَقالَ مالِیَ لا اَرَی الْهُدْهُدَ اَمْ کانَ مِنَ الْغائِبینَ

وَ تَفَقَّدَ: و جویا شد

الطَّیْرَ: از حال پرندگان

فَقالَ: پس گفت:

مالِیَ: چه شده است مرا

لا اَرَی: نمی بینم

الْهُدْهُدَ: هُدهُد را؟

اَمْ: آیا

کانَ: باشد

(648) جلد 19 سوره نمل

مِنَ الْغائِبینَ: از غائبان؟

21 لاَُعَذِّبَنَّهُ عَذابا شَدیدا اَوْلاََ ذْبَحَنَّهُ اَوْلَیَأْتِیَنّی بِسُلْطانٍ مُبینٍ

لاَُعَذِّبَنَّهُ: حتما عذاب می کنم او را

عَذابا: عذابی

ص:545

شَدیدا: سخت

اَوْلاََذْبَحَنَّهُ: یا حتما سرش را می بُرم

اَوْلَیَأْتِیَنّی: مگر این که بیاورد

بِسُلْطانٍ: دلیل

مُبینٍ: روشنی.

22 فَمَکَثَ غَیْرَ بَعیدٍ فَقالَ اَحَطْتُ بِما لَمْ تُحِطْ بِه وَجِئْتُکَ مِنْ سَبَأٍ بِنَبَأٍ یَقینٍ

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (649)

فَمَکَثَ: پس ماند، درنگ کرد

غَیْرَ بَعیدٍ: نه چندان زیاد

فَقالَ: پس گفت:

اَحَطْتُ: آگاهی پیدا کردم

بِما: به چیزی که

لَمْ تُحِطْ: آگاهی نیافتی تو

بِه: به آن،

وَ جِئْتُکَ: و آورده ام برای تو

ص:546

مِنْ سَبَأٍ: از سبا

بِنَبَأٍ: خبری مهمّ

یَقینٍ: یقینی، درست، قطعی.

23 اِنّی وَجَدْتُ امْرَاَةً تَمْلِکُهُمْ وَ اُوتِیَتْ مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ وَلَها عَرْشٌ عَظیمٌ

(650) جلد 19 سوره نمل

اِنّی: همانا من

وَجَدْتُ: یافتم (آنجا)

امْرَاَةً: زنی که

تَمْلِکُهُمْ: سلطنت می کند برای آن ها

وَ اُوتِیَتْ: و (به او) داده شده

مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ: از هر چیزی

وَ لَها: و برای او

عَرْشٌ: عرش، تخت

عَظیمٌ: بزرگی است.

ص:547

24 وَجَدْتُها وَ قَوْمَها یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللّهِ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ اَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبیلِ فَهُمْ لا یَهْتَدُونَ

وَجَدْتُها: و یافتم او

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (651)

وَ قَوْمَها: و قومش را که

یَسْجُدُونَ: سجده می کنند

لِلشَّمْسِ: برای خورشید

مِنْ دُونِ: به جای

اللّهِ: خدا،

وَ زَیَّنَ: و زینت داده

لَهُمُ: برای آن ها

الشَّیْطانُ: شیطان

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را

فَصَدَّهُمْ: پس بازداشته آن ها را

عَنِ السَّبیلِ: از راه (راست)

فَهُمْ: پس ایشان

ص:548

لا یَهْتَدُونَ: هدایت نیافته اند.

(652) جلد 19 سوره نمل

25 اَلاّ یَسْجُدُوا لِلّهِ الَّذی یُخْرِجُ الْخَبْ ءَ فِی السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَیَعْلَمُ ماتُخْفُونَ وَماتُعْلِنُونَ

اَلاّ یَسْجُدُوا: این که سجده نکنند

لِلّهِ الَّذی: برای خدایی که

یُخْرِجُ: خارج می کند

الْخَبْ ءَ: پنهانی ها را

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

وَ یَعْلَمُ: و می داند

ما: آن چه را

تُخْفُونَ: مخفی می کنید

وَ ما: و آن چه را

تُعْلِنُونَ: آشکار می کنید.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (653)

ص:549

26 اَللّهُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ

اَللّهُ: خدایی که

لااِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او که

رَبُّ الْعَرْشِ: صاحب عرش

الْعَظیمِ: بزرگ است.

27 قالَ سَنَنْظُرُ اَصَدَقْتَ اَمْ کُنْتَ مِنَ الْکاذِبینَ

قالَ: (سلیمان) گفت:

سَنَنْظُرُ: به زودی خواهیم دید

اَصَدَقْتَ: آیا راست گفتی

اَمْ کُنْتَ: یا بودی

مِنَ الْکاذِبینَ: از دروغگویان.

(654) جلد 19 سوره نمل

28 اِذْهَبْ بِکِتابی هذا فَأَلْقِهْ اِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْماذا یَرْجِعُونَ

ص:550

اِذْهَبْ: بِبَر

بِکِتابی هذا: این نامه مرا

فَأَلْقِهْ: پس بیفکن آن را

اِلَیْهِمْ ثُمَّ: به سویشان سپس

تَوَلَّ: پشت کن، دور شو

عَنْهُمْ: از آن ها،

فَانْظُرْ: پس ببین

ماذا: چه چیزی

یَرْجِعُونَ: برمی گردانند، چه پاسخی می دهند.

29 قالَتْ یا اَیُّهَا الْمَلَؤُا اِنّی اُلْقِیَ اِلَیَّ کِتابٌ کَریمٌ

قالَتْ: (ملکه سبا) گفت:

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (655)

یا اَیُّهَا: ای

الْمَلَؤُا: اشراف! بزرگان!

اِنّی: همانا

اُلْقِیَ: افکنده شده

ص:551

اِلَیَّ: به سوی من

کِتابٌ: نامه ای

کَریمٌ: ارجمند، گرامی.

30 اِنَّهُ مِنْ سُلَیْمنَ وَاِنَّهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

اِنَّهُ: به درستی که آن

مِنْ سُلَیْمنَ: از طرف سلیمان است.

وَ اِنَّهُ: و به درستی که آن

بِسْمِ اللّهِ: به نام خداوند

الرَّحْمنِ: هستی بخش

(656) جلد 19 سوره نمل

الرَّحیمِ: مهربان است.

31 اَلاّ تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونی مُسْلِمینَ

اَلاّ تَعْلُوا: این که برتری جویی نکنید

عَلَیَّ: بر من

وَ أْتُونی: و بیایید نزد من

ص:552

مُسْلِمینَ: در حالی که تسلیم (حق) هستید.

32 قالَتْ یا اَیُّهَا الْمَلَؤُا اَفْتُونی فی اَمْری ما کُنْتُ قاطِعَةً اَمْرا حَتّی تَشْهَدُونِ

قالَتْ: گفت:

یا اَیُّهَا الْمَلَؤُا: ای بزرگان!

اَفْتُونی: نظر دهید به من

فی اَمْری: در کارم که

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (657)

ما کُنْتُ: نبودم

قاطِعَةً: تصمیم گیرنده

اَمْرا حَتّی: کاری تا

تَشْهَدُونِ: نزد من حاضر و ناظر باشید.

33 قالُوا نَحْنُ اُولُوا قُوَّةٍ وَ اُولُوا بَأْسٍ شَدیدٍ وَالاَْمْرُ اِلَیْکِ فَانْظُری ماذا تَأْمُرینَ

قالُوا نَحْنُ: گفتند: ما

ص:553

اُولُوا قُوَّةٍ: صاحبان قوّت و نیرو

وَ اُولُوا: و صاحبان

بَأْسٍ شَدیدٍ: جنگاوریم

وَ الاَْمْرُ: و (اختیار) کار

اِلَیْکِ: با توست

فَانْظُری: پس نظر کن، ببین

(658) جلد 19 سوره نمل

ماذا تَأْمُرینَ: چه امر می کنی.

34 قالَتْ اِنَّ الْمُلُوکَ اِذا دَخَلُوا قَرْیَةً اَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا اَعِزَّةَ اَهْلِها اَذِلَّةً وَ کَذلِکَ یَفْعَلُونَ

قالَتْ: (ملکه) گفت:

اِنَّ الْمُلُوکَ: همانا پادشاهان

اِذا دَخَلُوا: وقتی داخل شوند

قَرْیَةً: به شهری،

اَفْسَدُوها: تباه می کنند آن را

وَ جَعَلُوا: و قرار می دهند

اَعِزَّةَ: عزیزان

ص:554

اَهْلِها: اهلش را

اَذِلَّةً: ذلیل و خوار

وَ کَذلِکَ: و این چنین

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (659)

یَفْعَلُونَ: عمل می کنند.

35 وَ اِنّی مُرْسِلَةٌ اِلَیْهِمْ بِهَدِیَّةٍ فَناظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ

وَ اِنّی: و به درستی که من

مُرْسِلَةٌ: فرستنده ام

اِلَیْهِمْ بِهَدِیَّةٍ: به سویشان هدیه ای،

فَناظِرَةٌ: پس ناظرم، تا ببینم

بِمَ یَرْجِعُ: با چه (پاسخی) برمی گردند

الْمُرْسَلُونَ: فرستادگان.

36 فَلَمّا جاءَ سُلَیْمنَ قالَ اَتُمِدُّنَنِ بِمالٍ فَما اتانِیَ اللّهُ خَیْرٌ مِمّااتیکُمْ بَلْ اَنْتُمْ بِهَدِیَّتِکُمْ تَفْرَحُونَ

فَلَمّا جاءَ: پس وقتی که آمد

(660) جلد 19 سوره نمل

ص:555

سُلَیْمنَ: نزد سلیمان،

قالَ: گفت: (سلیمان)

اَتُمِدُّنَنِ: آیا مرا مدد می دهید

بِمالٍ فَما: با مال؟ پس آن چه

اتانِیَ اللّهُ: داده به من خدا،

خَیْرٌ مِمّا: بهتر است از آن چه

اتیکُمْ: به شما داده است

بَلْ اَنْتُمْ: بلکه شما

بِهَدِیَّتِکُمْ: با هدیه تان

تَفْرَحُونَ: خوشحالید، شادی می کنید.

37 اِرْجِعْ اِلَیْهِمْ فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْها اَذِلَّةً وَ هُمْ صاغِرُونَ

اِرْجِعْ اِلَیْهِمْ: بازگرد به سویشان

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (661)

فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ: پس حتما می آوریم بر سرشان

بِجُنُودٍ: سپاهیانی که

ص:556

لا قِبَلَ: هیچ توان مقابله نیست

لَهُمْ بِها: برای ایشان به آن

وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ: و حتما بیرون می کنیم آن ها را

مِنْها اَذِلَّةً: از آن جا با ذلّت

وَ هُمْ: در حالی که آن ها از

صاغِرُونَ: حقیرانند.

38 قالَ یا اَیُّهَا الْمَلَؤُا اَیُّکُمْ یَأْتینی بِعَرْشِها قَبْلَ اَنْ یَأْتُونی مُسْلِمینَ

قالَ: گفت: (سلیمان)

یا اَیُّهَا الْمَلَؤُا: ای بزرگان!

اَیُّکُمْ: کدام یک از شما

(662) جلد 19 سوره نمل

یَأْتینی: می آورد نزد من

بِعَرْشِها قَبْلَ: تخت او را قبل از

اَنْ یَأْتُونی: این که بیایند نزد من

مُسْلِمینَ: به حالت تسلیم؟

ص:557

39 قالَ عِفْریتٌ مِنَ الْجِنِّ اَنَا اتیکَ بِه قَبْلَ اَنْ تَقُومَ مِنْ مَقامِکَ وَ اِنّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ اَمینٌ

قالَ عِفْریتٌ: گفت: عفریتی

مِنَ الْجِنِّ: از جن

اَنَا اتیکَ بِه: من می آورم نزد تو آن را

قَبْلَ اَنْ تَقُومَ: قبل از این که برخیزی

مِنْ مَقامِکَ: از مجلست، از جایگاهت،

وَ اِنّی عَلَیْهِ: و همانا من بر آن

لَقَوِیٌّ اَمینٌ: هر آینه توانا و امینم.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (663)

40 قالَ الَّذی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ اَنَا اتیکَ بِه قَبْلَ اَنْ یَرْتَدَّ اِلَیْکَ طَرْفُکَ فَلَمّا رَاهُ مُسْتَقِرّا عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبّی لِیَبْلُوَنی ءَاَشْکُرُ اَمْ اَکْفُرُ وَمَنْ شَکَرَ فَاِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِه وَ مَنْ کَفَرَ فَاِنَّ رَبّی غَنِیٌّ کَریمٌ

قالَ الَّذی: گفت: کسی که

ص:558

عِنْدَهُ عِلْمٌ: نز او علمی، دانشی

مِنَ الْکِتابِ: از کتاب بود،

اَنَا اتیکَ بِه: من می آورم نزد تو آن را

قَبْلَ اَنْ یَرْتَدَّ: قبل از این که برگردد

اِلَیْکَ: به سوی تو

طَرْفُکَ: پلک چشم تو،

فَلَمّا رَاهُ: پس وقتی که دید آن را

مُسْتَقِرّا: حاضر و قرار گرفته

(664) جلد 19 سوره نمل

عِنْدَهُ: نزد خود،

قالَ هذا: گفت: این

مِنْ فَضْلِ: از فضل

رَبّی: پروردگار من است

لِیَبْلُوَنی: تا آزمایش کند مرا،

ءَاَشْکُرُ: آیا شکر می کنم

اَمْ اَکْفُرُ: یا کفر می ورزم، ناسپاسی می کنم؟

وَ مَنْ شَکَرَ: و هر کس شکر کند،

ص:559

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَشْکُرُ: شکر می کند

لِنَفْسِه: به سود خودش،

وَ مَنْ کَفَرَ: و هر کس کفران کند

فَاِنَّ رَبّی: پس همانا پروردگارم

غَنِیٌّ کَریمٌ: بی نیاز و کریم است.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (665)

41 قالَ نَکِّرُوا لَها عَرْشَها نَنْظُرْ اَتَهْتَدی اَمْ تَکُونُ مِنَ الَّذینَ لا یَهْتَدُونَ

قالَ نَکِّرُوا: گفت: ناشناس سازید

لَها عَرْشَها: برای او تختش را

نَنْظُرْ: ببینیم

اَتَهْتَدی: آیا راه می یابد، می بَرَد

اَمْ تَکُونُ: یا می باشد

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

لا یَهْتَدُونَ: پی نمی برند، هدایت نمی شوند؟

ص:560

42 فَلَمّا جاءَتْ قیلَ اَهکَذا عَرْشُکِ قالَتْ کَاَنَّهُ هُوَ وَ اُوتینَاالْعِلْمَ مِنْ قَبْلِها وَ کُنّا مُسْلِمینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

جاءَتْ: آمد (ملکه)

(666) جلد 19 سوره نمل

قیلَ: (به او) گفته شد:

اَهکَذا: آیا همین گونه است

عَرْشُکِ: تخت تو؟

قالَتْ: گفت: (ملکه)

کَاَنَّهُ هُوَ: گویا این خود آن است

وَ اُوتینَا الْعِلْمَ: و واقف شده بودیم ما

مِنْ قَبْلِها: قبل از این

وَ کُنّا مُسْلِمینَ: و بودیم تسلیم.

43 وَ صَدَّها ما کانَتْ تَعْبُدُ مِنْ دُونِ اللّهِ اِنَّها کانَتْ مِنْ قَوْمٍ کافِرینَ

ص:561

وَ صَدَّها: و باز داشت او را

ما کانَتْ تَعْبُدُ: از آن چه می پرستید

مِنْ دُونِ: غیر از

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (667)

اللّهِ: خدا،

اِنَّها کانَتْ: به درستی که او بود

مِنْ قَوْمٍ: از قوم، از گروه

کافِرینَ: کافران.

44 قیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَلَمّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ کَشَفَتْ عَنْ ساقَیْها قالَ اِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَواریرَ قالَتْ رَبِّ اِنّی ظَلَمْتُ نَفْسی وَ اَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمنَ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

قیلَ لَهَا: گفته شد: به او

ادْخُلِی: داخل کاخ شو

الصَّرْحَ

فَلَمّا: پس وقتی که

رَأَتْهُ: دید آن را

(668) جلد 19 سوره نمل

ص:562

حَسِبَتْهُ: گمان کرد آن

لُجَّةً: نهر آبی است

وَ کَشَفَتْ: و نمایان کرد، برهنه کرد

عَنْ ساقَیْها: ساقهایش را،

قالَ: گفت: (سلیمان)

اِنَّهُ صَرْحٌ: همانا آن کاخی

مُمَرَّدٌ: صیقلی شده

مِنْ قَواریرَ: از بلورهاست.

قالَتْ: گفت: (ملکه)

رَبِّ: پروردگارا!

اِنّی: به درستی که من

ظَلَمْتُ نَفْسی: ظلم کردم به خودم

وَ اَسْلَمْتُ: و تسلیم شدم

مَعَ سُلَیْمنَ: با سلیمان

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (669)

لِلّهِ: برای خداوند،

رَبِّ الْعالَمینَ: پروردگار جهانیان.

«پایان جزء 19»

(670) جلد 19 سوره نمل

ص:563

61 اَمَّنْ جَعَلَ الاَْرْضَ قَرارا وَ جَعَلَ خِلالَها اَنْهارا وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزا ءَاِلهٌ مَعَ اللّهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ

اَمَّنْ: یا کسی که

جَعَلَ: قرار داد

الاَْرْضَ: زمین را

قَرارا: قرارگاه، آرامگاه

وَ جَعَلَ: و قرار داد

خِلالَها: لابلای آن

اَنْهارا: نهرهایی، رودهایی

وَ جَعَلَ: و قرار داد

لَها: برای آن

رَواسِیَ: کوه های ثابت

وَ جَعَلَ: و قرار داد

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (671)

بَیْنَ: بین

الْبَحْرَیْنِ: دو دریا

حاجِزا: حائلی، مانعی.

ص:564

ءَ اِلهٌ: آیا معبودی

مَعَ اللّهِ: با خدا هست؟

بَلْ: بلکه

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

62 اَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَالاَْرْضِ ءَاِلهٌ مَعَ اللّهِ قَلیلاً ما تَذَکَّرُونَ

اَمَّنْ: یا کسی که

یُجیبُ: اجابت می کند

(672) جلد 20 سوره نمل

الْمُضْطَرَّ: درمانده را

اِذا: هنگامی که

دَعاهُ: بخوانَدَش

وَ یَکْشِفُ: و برطرف می سازد

السُّوءَ: گرفتاری را، بدی را

وَ یَجْعَلُکُمْ: و قرار می دهد شما را

ص:565

خُلَفاءَ: جانشینان

الاَْرْضِ: زمین ؟

ءَاِلهٌ: آیا معبودی

مَعَ: با

اللّهِ: خدا هست؟

قَلیلاً ما: چه کم

تَذَکَّرُونَ: متذکّر می شوید.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (673)

63 اَمَّنْ یَهْدیکُمْ فی ظُلُماتِ الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ وَ مَنْ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِه ءَاِلهٌ مَعَ اللّهِ تَعالَی اللّهُ عَمّا یُشْرِکُونَ

اَمَّنْ: یا کسی که

یَهْدیکُمْ: هدایت می کند شما را

فی ظُلُماتِ: در تاریکی های

الْبَّرِ: خشکی

وَ الْبَحْرِ: و دریا

وَ مَنْ: و چه کسی

ص:566

یُرْسِلُ: می فرستد

الرِّیاحَ: بادها را

بُشْرا: بشارت دهنده

بَیْنَ یَدَیْ: پیشاپیش

رَحْمَتِه: رحمتش؟

(674) جلد 20 سوره نمل

ءَاِلهٌ: آیا معبودی

مَعَ اللّهِ: با خدا هست؟

تَعالَی: برتر است

اللّهُ: خداوند

عَمّا: از آن چه

یُشْرِکُونَ: شریک قرار می دهند.

64 اَمَّنْ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ وَ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ ءَاِلهٌ مَعَ اللّهِ قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

اَمَّنْ: یا کسی که

یَبْدَؤُا: آغاز می کند

ص:567

الْخَلْقَ: خلقت را

ثُمَّ: سپس

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (675)

یُعیدُهُ: برمی گرداند آن را

وَ مَنْ: و کسی که

یَرْزُقُکُمْ: روزی می دهد به شما

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین.

ءَاِلهٌ: آیا معبودی

مَعَ اللّهِ: با خدا هست؟

قُلْ: بگو:

هاتُوا: بیاورید

بُرْهانَکُمْ: دلیلتان را

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

صادِقینَ: از راستگویان.

65 قُلْ لا یَعْلَمُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ الْغَیْبَ

(676) جلد 20 سوره نمل

اِلاَّ اللّهُ وَ ما یَشْعُرُونَ اَیّانَ یُبْعَثُونَ

ص:568

قُلْ: بگو:

لا یَعْلَمُ: نمی داند

مَنْ فِی: کسی در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

الْغَیْبَ: غیب را

اِلاَّ اللّهُ: مگر خدا،

وَ ما یَشْعُرُونَ: و نمی دانند

اَیّانَ: کِی، چه وقت

یُبْعَثُونَ: برانگیخته می شوند.

66 بَلِ ادّارَکَ عِلْمُهُمْ فِی الاْخِرَةِ بَلْ هُمْ فی شَکٍّ مِنْها بَلْ هُمْ مِنْها عَمُونَ

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (677)

بَلِ: بلکه

ادّارَکَ: به پایان رسیده

عِلْمُهُمْ: علم آن ها

ص:569

فِی الاْخِرَةِ: در مورد آخرت.

بَلْ: بلکه

هُمْ: ایشان

فی شَکٍّ: در شکّند

مِنْها: از آن

بَلْ: بلکه

هُمْ: ایشان

مِنْها: در مورد آن

عَمُونَ: کورند.

67 وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا ءَاِذا کُنّا تُرابا وَ اباؤُنا

(678) جلد 20 سوره نمل

اَئِنّالَمُخْرَجُونَ

وَ قالَ: و گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

ءَاِذا: آیا هنگامی که

ص:570

کُنّا: شدیم

تُرابا: خاک

وَ اباؤُنا: و پدرانمان،

اَئِنّا: آیا همانا ما

لَمُخْرَجُونَ: واقعا بیرون آورده می شویم؟

68 لَقَدْ وُعِدْنا هذا نَحْنُ وَ اباؤُنا مِنْ قَبْلُ اِنْ هذا اِلاّ اَساطیرُ الاَْوَّلینَ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (679)

وُعِدْنا: وعده داده شدیم

هذا: به این،

نَحْنُ وَ: ما و

اباؤُنا: پدرانمان

مِنْ قَبْلُ: از قبل

اِنْ هذا: نیست این

اِلاّ اَساطیرُ: مگر افسانه های

ص:571

الاَْوَّلینَ: پیشنیان.

69 قُلْ سیرُوا فِی الاَْرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمینَ

قُلْ: بگو:

سیرُوا: سیر کنید

فِی الاَْرْضِ: در زمین

(680) جلد 20 سوره نمل

فَانْظُرُوا: پس بنگرید

کَیْفَ: چگونه

کانَ: بود

عاقِبَةُ: عاقبت

الْمُجْرِمینَ: گنه کاران.

70 وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُنْ فی ضَیْقٍ مِمّا یَمْکُرُونَ

وَ لا تَحْزَنْ: و غم مخور

ص:572

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

وَ لا تَکُنْ: و نباش

فی ضَیْقٍ: در تنگی و سختی

مِمّا: از آن چه

یَمْکُرُونَ: مکر می کنند.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (681)

71 وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْوَعْدُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

مَتی: کِی است

هذَا: این

الْوَعْدُ: وعده

اِنْ کُنْتُمْ: اگر هستید

صادِقینَ: از راستگویان؟

72 قُلْ عَسی اَنْ یَکُونَ رَدِفَ لَکُمْ بَعْضُ الَّذی تَسْتَعْجِلُونَ

ص:573

قُلْ: بگو:

عَسی: شاید

اَنْ یَکُونَ: این که باشد

(682) جلد 20 سوره نمل

رَدِفَ لَکُمْ: در پی شما

بَعْضُ الَّذی: بعضی از آن چه که

تَسْتَعْجِلُونَ: به شتاب می طلبید.

73 وَ اِنَّ رَبَّکَ لَذُو فَضْلٍ عَلَی النّاسِ وَ لکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لایَشْکُرُونَ

وَ اِنَّ: و همانا

رَبَّکَ: پروردگارت

لَذُو فَضْلٍ: هر آینه دارای فضلی

عَلَی النّاسِ: بر مردم است،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَهُمْ: بیشترشان

لایَشْکُرُونَ: سپاسگزاری نمی کنند.

ص:574

74 وَ اِنَّ رَبَّکَ لَیَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدُورُهُمْ

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (683)

وَ ما یُعْلِنُونَ

وَ اِنَّ: و به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

لَیَعْلَمُ: حتما می داند

ما تُکِنُّ: آن چه پنهان می دارد

صُدُورُهُمْ: سینه هایشان

وَ ما: و آن چه

یُعْلِنُونَ: آشکار می کنند.

79 فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ اِنَّکَ عَلَی الْحَقِّ الْمُبینِ

فَتَوَکَّلْ: پس توکّل کن

عَلَی اللّهِ: بر خدا،

اِنَّکَ: به درستی که تو

عَلَی الْحَقِّ: بر حق

(684) جلد 20 سوره نمل

الْمُبینِ: آشکاری.

ص:575

80 اِنَّکَ لاتُسْمِعُ الْمَوْتی وَ لاتُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ اِذا وَلَّوْا مُدْبِرینَ

اِنَّکَ: همانا تو

لا تُسْمِعُ: نمی توانی شنوا کنی

الْمَوْتی: مردگان را

وَ لا تُسْمِعُ: و نمی توانی شنوانی کنی

الصُّمَّ: کران را

الدُّعاءَ: صدا کنی

اِذا: هنگامی که

وَلَّوْا: پشت کردند

مُدْبِرینَ: در حال فرار و گریز

81 وَ ما اَنْتَ بِهادِی الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (685)

اِنْ تُسْمِعُ اِلاّ مَنْ یُؤْمِنُ بِایاتِنافَهُمْ مُسْلِمُونَ

وَ ما اَنْتَ: و نیستی تو

بِهادِی: هدایت کننده

ص:576

الْعُمْیِ عَنْ: کوران از

ضَلالَتِهِمْ: گمراهی شان،

اِنْ تُسْمِعُ: نمی توانی بشنوانی

اِلاّ مَنْ: مگر کسانی که

یُؤْمِنُ: ایمان بیاورند

بِایاتِنا: به آیات ما،

فَهُمْ مُسْلِمُونَ: پس ایشان تسلیمند.

88 وَ تَرَی الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنْعَ اللّهِ الَّذی اَتْقَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ اِنَّهُ خَبیرٌ بِما تَفْعَلُونَ

(686) جلد 20 سوره نمل

وَ تَرَی الْجِبالَ: و می بینی کوه ها را،

تَحْسَبُها: می پنداری که آن

جامِدَةً: ثابت و بی حرکت است

وَ هِیَ: در حالی که

تَمُرُّ: حرکت می کند

ص:577

مَرَّ السَّحابِ: (مانند) حرکت ابرها.

صُنْعَ: ساخت و ساز، آفرینش

اللّهِ الَّذی: خداست که

اَتْقَنَ: محکم و استوار کرده

کُلَّ شَیْ ءٍ: هر چیزی را،

اِنَّهُ: به درستی که او

خَبیرٌ بِما: آگاه است به آن چه

تَفْعَلُونَ: انجام می دهید.

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (687)

89 مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ امِنُونَ

مَنْ: کسی که

جاءَ: بیاورد

بِالْحَسَنَةِ: (کار) نیکی،

فَلَهُ: پس برای اوست

خَیْرٌ: بهتر

مِنْها: از آن

ص:578

وَ هُمْ: و ایشان

مِنْ فَزَعٍ: از هراس، وحشت

یَوْمَئِذٍ: آن روز

امِنُونَ: درامانند.

90 وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَهِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النّارِ

(688) جلد 20 سوره نمل

هَلْ تُجْزَوْنَ اِلاّ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

وَ مَنْ: و هر که

جاءَ: بیاورد

بِالسَّیِّئَهِ: (عمل) بدی،

فَکُبَّتْ: پس افکنده شوند

وُجُوهُهُمْ: با صورت هایشان

فِی النّارِ: در آتش.

هَلْ: آیا

تُجْزَوْنَ: جزا داده می شوید

اِلاّ ما: جز آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید؟

سوره نمل لغات و مفاهیم قرآن کریم (689)

ص:579

«سوره قصص»

1 طسآمآ

طسآمآ: از حروف مقطّعه

2 تِلْکَ ایاتُ الْکِتابِ الْمُبینِ

تِلْکَ ایاتُ: این آیات

الْکِتابِ الْمُبینِ: کتاب روشنگر است.

3 نَتْلُوا عَلَیْکَ مِنْ نَبَأِ مُوسی وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

نَتْلُوا عَلَیْکَ: تلاوت می کنیم بر تو

مِنْ نَبَأِ مُوسی: از خبر موسی

وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ: و فرعون به حق

لِقَوْمٍ: برای قومی که

(690) جلد 20 سوره قصص

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

4 اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الاَْرْضِ وَ جَعَلَ اَهْلَها

ص:580

شِیَعا یَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ اَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیی نِساءَهُمْ اِنَّهُ کانَ مِنَ الْمُفْسِدینَ

اِنَّ فِرْعَوْنَ: به درستی که فرعون

عَلا فِی الاَْرْضِ: برتری جست در زمین

وَ جَعَلَ اَهْلَها: و قرار داد اهلش را

شِیَعا: گروه، گروه

یَسْتَضْعِفُ: به ضعف و ناتوانی می کشاند

طائِفَةً مِنْهُمْ: گروهی از آن ها

یُذَبِّحُ: ذِبح می کرد، سرمی بُرید

اَبْناءَهُمْ: پسرانشان را

وَ یَسْتَحْیی: و زنده نگه می داشت

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (691)

نِساءَهُمْ: زنانشان را،

اِنَّهُ کانَ: پس او بود

مِنَ الْمُفْسِدینَ: از فساد کنندگان.

5 وَ نُریدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الاَْرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ

ص:581

وَ نُریدُ: و می خواهیم

اَنْ نَمُنَّ: که منّت گزاریم

عَلَی الَّذینَ: بر کسانی که

اسْتُضْعِفُوا: ضعیف شمرده شدند

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ نَجْعَلَهُمْ: و قرار دهیم ایشان را

اَئِمَّةً: پیشوایان

وَ نَجْعَلَهُمُ: و قرار دهیم ایشان را

(692) جلد 20 سوره قصص

الْوارِثینَ: وارثان.

6 وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الاَْرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَروُنَ

وَ نُمَکِّنَ: و قدرت دهیم

لَهُمْ: به آن ها

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ نُرِیَ: و نشان دهیم

فِرْعَوْنَ: به فرعون

ص:582

وَ هامانَ: و هامان

وَ جُنُودَهُما: و سربازان آن دو

مِنْهُمْ: از ایشان

ما: آن چه را که

کانُوا یَحْذَروُنَ: حذر می کردند.

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (693)

7 وَ اَوْحَیْنا اِلی اُمِّ مُوسی اَنْ اَرْضِعیهِ فَاِذا خِفْتِ عَلَیْهِ فَاَلْقیهِ فِی الْیَمِّ وَ لا تَخافیوَ لاتَحْزَنی اِنّا رادُّوهُ اِلَیْکِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلینَ

وَ اَوْحَیْنا: و وحی نمودیم

اِلی اُمِّ: به مادر

مُوسی: موسی

اَنْ اَرْضِعیهِ: که شیر بده به او

فَاِذا: پس وقتی که

خِفْتِ: ترسیدی

عَلَیْهِ: بر او

فَاَلْقیهِ: پس بیفکن او را

ص:583

فِی الْیَمِّ: در دریا

وَ لا تَخافی: و نترس

(694) جلد 20 سوره قصص

وَ لاتَحْزَنی: و غمگین مباش،

اِنّا: همانا من

رادُّوهُ: برگرداننده ایم او را

اِلَیْکِ: به سوی تو

وَ جاعِلُوهُ: و قرار می دهیم او را

مِنَ الْمُرْسَلینَ: از فرستاده شدگان.

8 فَالْتَقَطَهُ الُ فِرْعَوْنَ لِیَکُونَ لَهُمْ عَدُوّا وَ حَزَنا اِنَّ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُماکانُوا خاطِئینَ

فَالْتَقَطَهُ: پس برگرفتند او را

الُ: خاندان

فِرْعَوْنَ: فرعون

لِیَکُونَ: تا باشد

لَهُمْ: برای آن ها

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (695)

عَدُوّا: دشمنی

ص:584

وَ حَزَنا: و (مایه) غم و اندوه.

اِنَّ فِرْعَوْنَ: به درستی که فرعون

وَ هامانَ: و هامان

وَ جُنُودَهُما: و سربازانشان

کانُوا: بودند

خاطِئینَ: از خطاکاران.

9 وَ قالَتِ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لی وَ لَکَ لا تَقْتُلُوهُ عَسی اَنْ یَنْفَعَنا اَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدا وَ هُمْ لا یَشْعُروُنَ

وَ قالَتِ: و گفت:

امْرَأَةُ: همسر

فِرْعَوْنَ: فرعون

(696) جلد 20 سوره قصص

قُرَّتُ: (این کودک) روشنی

عَیْنٍ لی: چشم من

وَ لَکَ: و تو باشد،

لا تَقْتُلُوهُ: نکشید او را

ص:585

عَسی: شاید

اَنْ یَنْفَعَنا: که نفع دهد ما را

اَوْ نَتَّخِذَهُ: یا بگیریم او را

وَلَدا: به فرزندی،

وَ هُمْ: در حالی که ایشان

لا یَشْعُروُنَ: نمی فهمیدند.

10 وَ اَصْبَحَ فُؤادُ اُمِّ مُوسی فارِغا اِنْ کادَتْ لَتُبْدی بِهِ لَوْلا اَنْ رَبَطْنا عَلی قَلْبِهالِتَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (697)

وَ اَصْبَحَ: و گردید

فُؤادُ: دلِ

اُمِّ مُوسی: مادر موسی

فارِغا: خالی، تهی،

اِنْ کادَتْ: نزدیک بود که

لَتُبْدی: لو دهد، ظاهر کند

بِهِ لَوْ: آن را اگر

ص:586

لا اَنْ رَبَطْنا: محکم نکرده بودیم

عَلی قَلْبِها: قلبش را،

لِتَکُونَ: تا باشد

مِنَ الْمُؤْمِنینَ: از مؤمنان.

11 وَ قالَتْ لاُِخْتِهِ قُصّیهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَنْ جُنُبٍ وَ هُمْ لایَشْعُروُنَ

(698) جلد 20 سوره قصص

وَ قالَتْ: و گفت:

لاُِخْتِهِ: به خواهر او

قُصّیهِ: دنبال کن او را،

فَبَصُرَتْ: پس دید

بِهِ عَنْ: او را از

جُنُبٍ: دور، گوشه ای

وَ هُمْ: در حالی که آن ها

لایَشْعُروُنَ: نمی فهمیدند.

12 وَ حَرَّمْنا عَلَیْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ

ص:587

هَلْ اَدُلُّکُمْ عَلی اَهْلِ بَیْتٍ یَکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَ هُمْ لَهُ ناصِحُونَ

وَ حَرَّمْنا: و حرام کردیم ما

عَلَیْهِ: بر او

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (699)

الْمَراضِعَ: دایگان را، زنان شیرده را

مِنْ قَبْلُ: از قبل،

فَقالَتْ: پس گفت:

هَلْ: آیا

اَدُلُّکُمْ: راهنمایی کنم شما را

عَلی اَهْلِ بَیْتٍ: بر خانواده ای که

یَکْفُلُونَهُ: سرپرستی کنند او را

لَکُمْ: برای شما

وَ هُمْ لَهُ: و ایشان برای او

ناصِحُونَ: خیرخواه باشند؟

13 فَرَدَدْناهُ اِلی اُمِّهِ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ لِتَعْلَمَ اَنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ وَلکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

ص:588

فَرَدَدْناهُ: پس بازگرداندیم او را

(700) جلد 20 سوره قصص

اِلی اُمِّهِ: به مادرش

کَیْ تَقَرَّ: تا روشن شود

عَیْنُها: چشمش

وَ لا تَحْزَنَ: و غم نخورَد

وَ لِتَعْلَمَ: و تا بداند

اَنَّ وَعْدَ اللّهِ: که وعده خداوند

حَقٌّ: حق است

وَلکِنَّ: ولکین

اَکْثَرَهُمْ: بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

14 وَ لَمّابَلَغَ اَشُدَّهُ وَ اسْتَوی اتَیْناهُ حُکْماوَ عِلْما وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ

وَ لَمّا: و وقتی که

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (701)

بَلَغَ: رسید

اَشُدَّهُ: به رشدش

ص:589

وَ اسْتَوی: و تعادل پیدا کرد

اتَیْناهُ: دادیم ما به او

حُکْما: حکمت

وَ عِلْما: و دانش،

وَ کَذلِکَ: و این چنین

نَجْزِی: جزا می دهیم

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران را.

15 وَ دَخَلَ الْمَدینَةَ عَلی حینِ غَفْلَةٍ مِنْ اَهْلِها فَوَجَدَ فیهارَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شیعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغاثَهُ الَّذی مِنْ شیعَتِهِ عَلَی الَّذی مِنْ عَدُوِّهِ فَوَکَزَهُ مُوسی فَقَضی عَلَیْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ اِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبینٌ

(702) جلد 20 سوره قصص

وَ دَخَلَ الْمَدینَةَ: و داخل شهر شد

عَلی حینِ: در هنگام

غَفْلَةٍ: بی خبری و غفلت

مِنْ اَهْلِها: اهلش،

ص:590

فَوَجَدَ: پس یافت

فیها: در آن جا

رَجُلَیْنِ: دو مرد را

یَقْتَتِلانِ: که زد و خورد می کردند

هذا مِنْ: یکی از

شیعَتِهِ: پیروان او

وَ هذا مِنْ: و یکی از

عَدُوِّهِ: دشمنانش بود،

فَاسْتَغاثَهُ: پس یاری خواست

الَّذی مِنْ: آن که از

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (703)

شیعَتِهِ: پیروانش بود

عَلَی الَّذی: بر آن که

مِنْ عَدُوِّهِ: از دشمنانش بود،

فَوَکَزَهُ: پس مشت زد به او

مُوسی: موسی

فَقَضی: پس تمام شد کار

عَلَیْهِ: بر او،

ص:591

قالَ: گفت:

هذا: این

مِنْ عَمَلِ: از عمل

الشَّیْطانِ: شیطان بود،

اِنَّهُ: به درستی که او

عَدُوٌّ مُضِلٌّ: دشمنی گمراه کننده

مُبینٌ: و آشکار است.

(704) جلد 20 سوره قصص

16 قالَ رَبِّ اِنّی ظَلَمْتُ نَفْسی فَاغْفِرْلی فَغَفَرَ لَهُ اِنَّهُ هُوَالْغَفُورُ الرَّحیمُ

قالَ رَبِّ: گفت: پروردگارا!

اِنّی: همانا من

ظَلَمْتُ نَفْسی: ظلم کردم به خودم

فَاغْفِرْلی: پس ببخش مرا

فَغَفَرَ لَهُ: پس بخشید مرا

اِنَّهُ: زیرا که او

هُوَ الْغَفُورُ: اوست آمرزنده

ص:592

الرَّحیمُ: و مهربان

17 قالَ رَبِّ بِما اَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ اَکُونَ ظَهیرا لِلْمُجْرِمینَ

قالَ: گفت:

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (705)

رَبِّ: پروردگار من!

بِما: به خاطر

اَنْعَمْتَ: نعمتی که دادی

عَلَیَّ: به من

فَلَنْ اَکُونَ: پس هرگز نمی شوم

ظَهیرا: پشتیبانِ

لِلْمُجْرِمینَ: مجرمان، گنه کاران.

18 فَاَصْبَحَ فِی الْمَدینَةِ خائِفا یَتَرَقَّبُ فَاِذَا الَّذِی اسْتَنْصَرَهُ بِالاَْمْسِ یَسْتَصْرِخُهُ قالَ لَهُ مُوسیاِنَّکَ لَغَوِیٌّ مُبینٌ

ص:593

فَاَصْبَحَ: پس صبح کرد

فِی الْمَدینَةِ: در شهر

خائِفا: ترسان و نگران

(706) جلد 20 سوره قصص

یَتَرَقَّبُ: (درحالی که) مراقبت می کرد

فَاِذَا: پس ناگهان (دید)

الَّذِی: کسی که

اسْتَنْصَرَهُ: یاری خواسته بود از او

بِالاَْمْسِ: دیروز،

یَسْتَصْرِخُهُ: به یاری می طلبد او را،

قالَ: گفت:

لَهُ مُوسی: به او موسی

اِنَّکَ: به راستی که تو

لَغَوِیٌّ: گمراه و سرگشته

مُبینٌ: آشکاری.

19 فَلَمّا اَنْ اَرادَ اَنْ یَبْطِشَ بِالَّذی هُوَ عَدُوٌّ لَهُما

ص:594

قالَ یا مُوسی اَتُریدُ اَنْ تَقْتُلَنی کَما قَتَلْتَ نَفْسا

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (707)

بِالاَْمْسِ اِنْ تُریدُ اِلاّ اَنْ تَکُونَ جَبّارا فِی الاَْرْضِ وَ ما تُریدُ اَنْ تَکُونَ مِنَ الْمُصْلِحینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

اَنْ اَرادَ: خواست

اَنْ یَبْطِشَ: که حمله ور شود

بِالَّذی: به آن که،

هُوَ عَدُوٌّ: او دشمن

لَهُما: هر دوشان بود،

قالَ یا مُوسی: گفت: ای موسی!

اَتُریدُ: آیا می خواهی

اَنْ تَقْتُلَنی: که بکشی مرا

کَما قَتَلْتَ: هم چنان که کشتی

نَفْسا: کسی را، یکی را

بِالاَْمْسِ: دیروز؟

(708) جلد 20 سوره قصص

اِنْ تُریدُ: تو نمی خواهی

اِلاّ اَنْ: مگر این که

ص:595

تَکُونَ: باشی از

جَبّارا: زورگویان

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ ما تُریدُ: و نمی خواهی

اَنْ تَکُونَ: که باشی

مِنَ الْمُصْلِحینَ: از صلح جویان، از مصلحان.

20 وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ اَقْصَا الْمَدینَةِ یَسْعی قالَ یا مُوسیاِنَّ الْمَلاَءَ یَأْتَمِروُنَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ اِنّی لَکَ مِنَ النّاصِحینَ

وَ جاءَ رَجُلٌ: و آمد مردی

مِنْ اَقْصَا: از دورترین

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (709)

الْمَدینَةِ: (نقطه) شهر

یَسْعی: شتابان، دوان دوان

قالَ یا مُوسی: گفت: ای موسی

اِنَّ: به درستی که

الْمَلاَءَ: سران، درباریان

ص:596

یَأْتَمِروُنَ: تصمیم گیری می کنند

بِکَ: در مورد تو

لِیَقْتُلُوکَ: تا بکشند تو را

فَاخْرُجْ: پس خارج شو

اِنّی لَکَ: همانا من برای تو

مِنَ النّاصِحینَ: از خیرخواهانم.

21 فَخَرَجَ مِنْها خائِفا یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ

(710) جلد 20 سوره قصص

فَخَرَجَ: پس خارج شد

مِنْها: از آن (شهر)

خائِفا: ترسان

یَتَرَقَّبُ: (در حالی که) مراقبت می کرد،

قالَ رَبِّ: گفت: پروردگارا!

نَجِّنی: نجات بده مرا

مِنَ الْقَوْمِ: از قوم

ص:597

الظّالِمینَ: ستمگر.

22 وَ لَمّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْیَنَ قالَ عَسی رَبّی اَنْ یَهْدِیَنیسَواءَ السَّبیلِ

وَ لَمّا: و وقتی که

تَوَجَّهَ: رو نهاد

تِلْقاءَ: به جانب

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (711)

مَدْیَنَ: شهر مَدیَن

قالَ: گفت:

عَسی: امیدوارم

رَبّی: پروردگارم

اَنْ یَهْدِیَنی: که هدایت کند مرا

سَواءَ السَّبیلِ: به راه راست

23 وَ لَمّا وَرَدَ ماءَ مَدْیَنَ وَجَدَعَلَیْهِ اُمَّةً مِنَ النّاسِ یَسْقُونَ وَ وَجَدَمِنْ دوُنِهِمُ امْرَأَتَیْنِ تَذوُدانِ قالَ

ص:598

ما خَطْبُکُما قالَتا لانَسْقی حَتّی یُصْدِرَ الرِّعاءُ وَ اَبُوناشَیْخٌ کَبیرٌ

وَ لَمّا: و زمانی که

وَرَدَ: وارد شد، رسید

ماءَ مَدْیَنَ: به آب مَدیَن

(712) جلد 20 سوره قصص

وَجَدَ: یافت

عَلَیْهِ: بر آن

اُمَّةً: گروهی

مِنَ النّاسِ: از مردم را که

یَسْقُونَ: آب می دهند (به چهارپایان خود)

وَ وَجَدَ: و یافت

مِنْ دوُنِهِمُ: پشت سر آن ها

امْرَأَتَیْنِ: دو زن را که

تَذوُدانِ: بازمی دارند (گوسفندان خود را)

قالَ: گفت:

ماخَطْبُکُما: کار شما چیست؟

قالَتا: گفتند،

ص:599

لانَسْقی: آب نمی دهیم (به گوسفندان خود)

حَتّی یُصْدِرَ: تا بازگردانند (گوسفندانشان را)

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (713)

الرِّعاءُ: چوپانان،

وَ اَبُونا: و پدر ما

شَیْخٌ: پیری

کَبیرٌ: سالخورده است.

24 فَسَقی لَهُما ثُمَّ تَوَلّی اِلَی الظِّلِّ فَقالَ رَبِّ اِنّی لِما اَنْزَلْتَ اِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقیرٌ

فَسَقی: پس آب داد

لَهُما: برای آن ها،

ثُمَّ: سپس

تَوَلّی: برگشت

اِلَی الظِّلِّ: به سوی سایه

فَقالَ: پس گفت:

رَبِّ: پروردگار من!

(714) جلد 20 سوره قصص

ص:600

اِنّی: همانا من

لِما: به هر چیزی که

اَنْزَلْتَ: نازل کنی

اِلَیَّ: به سوی من

مِنْ خَیْرٍ: از خیر و نیکی

فَقیرٌ: محتاجم.

25 فَجاءَتْهُ اِحْدیهُما تَمْشی عَلَی اسْتِحْیاءٍ قالَتْ اِنَّ اَبییَدْعُوکَ لِیَجْزِیَکَ اَجْرَما سَقَیْتَ لَنا فَلَمّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ

فَجاءَتْهُ: پس آمد نزد او

اِحْدیهُما: یکی از آن دو زن

تَمْشی: در حالی که راه می رفت

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (715)

عَلَی اسْتِحْیاءٍ: با شرم و حیا،

قالَتْ: گفت:

ص:601

اِنَّ: به درستی که

اَبی: پدر من

یَدْعُوکَ: می خواند تو را

لِیَجْزِیَکَ: تا پاداش دهد تو را

اَجْرَما: اجر آن که

سَقَیْتَ: آب دادی

لَنا: برای ما،

فَلَمّا: پس وقتی که

جاءَهُ: آمد نزد او

وَ قَصَّ: و حکایت کرد

عَلَیْهِ: بر او

الْقَصَصَ: سرگذشت را،

(716) جلد 20 سوره قصص

قالَ: گفت:

لا تَخَفْ: نترس که

نَجَوْتَ: نجات یافتی

مِنَ الْقَوْمِ: از گروه

ص:602

الظّالِمینَ: ستمکاران.

26 قالَتْ اِحْدیهُما یا اَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ اِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الاَْمینُ

قالَتْ: گفت:

اِحْدیهُما: یکی از آن دو زن

یا اَبَتِ: ای پدر من!

اسْتَأْجِرْهُ: او را اجیر کن، استخدام کن

اِنَّ: همانا

خَیْرَ: بهترین

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (717)

مَنِ: کسی را که

اسْتَأْجَرْتَ: (می توانی) اجیر کنی

الْقَوِیُّ: (کسی است که) قوی

الاَْمینُ: و امین باشد.

27 قالَ اِنّی اُریدُ اَنْ اُنْکِحَکَ اِحْدَی ابْنَتَیَّ هاتَیْنِ

ص:603

عَلی اَنْ تَأْجُرَنی ثَمانِیَ حِجَجٍ فَاِنْ اَتْمَمْتَ عَشْرا فَمِنْ عِنْدِکَ وَ ما اُریدُ اَنْ اَشُقَّ عَلَیْکَ سَتَجِدُنی اِنْ شاءَ اللّهُ مِنَ الصّالِحینَ

قالَ: (شعیب) گفت:

اِنّی: همانا من

اُریدُ: می خواهم

اَنْ اُنْکِحَکَ: که به ازدواج تو درآورم

اِحْدَی: یکی از دو

(718) جلد 20 سوره قصص

ابْنَتَیَّ: دخترم

هاتَیْنِ: این دو را

عَلی اَنْ: (به شرط) این که

تَأْجُرَنی: کارکنی برای من

ثَمانِیَ: هشت

حِجَجٍ: سال،

فَاِنْ: پس اگر

اَتْمَمْتَ: تمام کردی

ص:604

عَشْرا: ده (سال)

فَمِنْ: پس از

عِنْدِکَ: جانب خود توست،

وَ ما اُریدُ: و نمی خواهم

اَنْ اَشُقَّ: که سخت بگیرم

عَلَیْکَ: بر تو

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (719)

سَتَجِدُنی: به زودی خواهی یافت مرا

اِنْ شاءَ اللّهُ: که اگر بخواهد خدا

مِنَ الصّالِحینَ: از صالحانم.

28 قالَ ذلِکَ بَیْنی وَ بَیْنَکَ اَیَّمَا الاَْجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلا عُدْوانَ عَلَیَّ وَ اللّهُ عَلی مانَقُولُ وَکیلٌ

قالَ: گفت: (موسی)

ذلِکَ: این

بَیْنی: بین من

وَ بَیْنَکَ: و بین تو (باشد)

ص:605

اَیَّمَا: هر یک

الاَْجَلَیْنِ: از دو مدّت را

قَضَیْتُ: به پایان رسانیدم

فَلا عُدْوانَ: تعدّی و تحمیلی نباشد

(720) جلد 20 سوره قصص

عَلَیَّ: بر من

وَ اللّهُ: و خداوند

عَلی ما: بر آن چه

نَقُولُ: می گوییم

وَکیلٌ: وکیل است.

29 فَلَمّا قَضی مُوسَی الاَْجَلَ وَ سارَ بِاَهْلِهِ انَسَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ نارا قالَ لاَِهْلِهِ امْکُثُوا اِنّی انَسْتُ نارا لَعَلّی اتیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ

فَلَمّا: پس وقتی که

قَضی: به پایان رساند

ص:606

مُوسَی: موسی

الاَْجَلَ: مدّت را

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (721)

وَ سارَ: و حرکت کرد

بِاَهْلِهِ: با خانواده اش،

انَسَ: مشاهده کرد

مِنْ جانِبِ: از طرف

الطُّورِ: کوه طور

نارا: آتشی،

قالَ: گفت:

لاَِهْلِهِ: به خانواده اش

امْکُثُوا: مکث کنید، بمانید (این جا)

اِنّی: به درستی که من

انَسْتُ: دیدم

نارا: آتشی،

لَعَلّی: شاید من

اتیکُمْ: بیاورم برای شما

(722) جلد 20 سوره قصص

ص:607

مِنْها: از آن

بِخَبَرٍ: خبری

اَوْ جَذْوَةٍ: یا شعله ای

مِنَ النّارِ: از آتش

لَعَلَّکُمْ: تا شاید شما

تَصْطَلُونَ: گرم شوید.

30 فَلَمّا اَتیها نُودِیَ مِنْ شاطِی ءِ الْوادِ الاَْیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبارَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ اَنْ یا مُوسی اِنّی اَنَا اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

اَتیها: آمد نزد آن (شعله)

نُودِیَ: ندا داده شد

مِنْ شاطِی ءِ: از جانب

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (723)

الْوادِ: وادی،

الاَْیْمَنِ: سمت راست

ص:608

فِی الْبُقْعَةِ: در سرزمین

الْمُبارَکَةِ: مبارک

مِنَ الشَّجَرَةِ: از درخت،

اَنْ یا: که ای

مُوسی: موسی!

اِنّی: همانا من،

اَنَا: منم

اللّهُ: خداوند

رَبُّ: پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان.

31 وَ اَنْ اَلْقِ عَصاکَ فَلَمّا رَاها تَهْتَزُّ کَاَنَّها جانٌّ

(724) جلد 20 سوره قصص

وَلّی مُدْبِرا وَ لَمْ یُعَقِّبْ یامُوسی اَقْبِلْ وَ لا تَخَفْ اِنَّکَ مِنَ الاْمِنینَ

وَ اَنْ: و این که

اَلْقِ: بیانداز

ص:609

عَصاکَ: عصایت را،

فَلَمّا: پس وقتی که

رَاها: دید، آن

تَهْتَزُّ: می جنبد، می خزد

کَاَنَّها: گویی که آن

جانٌّ: مار (یا جنّ) است،

وَلّی مُدْبِرا: پشت کرد و گریخت

وَ لَمْ یُعَقِّبْ: و به پشت سر نگاه نکرد،

یا مُوسی: (خطاب شد:) ای موسی!

اَقْبِلْ: رو بیاور، بیا

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (725)

وَ لا تَخَفْ: و نترس،

اِنَّکَ: به درستی که تو

مِنَ: از

الاْمِنینَ: ایمنانی.

32 اُسْلُکْ یَدَکَ فی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضاءَ

ص:610

مِنْ غَیْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ اِلَیْکَ جَناحَکَ مِنَ الرَّهْبِ فَذانِکَ بُرْهانانِ مِنْ رَبِّکَ اِلی فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ اِنَّهُمْ کانُوا قَوْما فاسِقینَ

اُسْلُکْ: داخل کن، بِبَر

یَدَکَ: دستت را

فی جَیْبِکَ: در گریبانت،

تَخْرُجْ: بیرون آید

بَیْضاءَ: سفید و درخشان

(726) جلد 20 سوره قصص

مِنْ غَیْرِ: بدون

سُوءٍ: عیب و نقص

وَاضْمُمْ: و بچسبان

اِلَیْکَ: به سوی خودت

جَناحَکَ: دست و بازویت را

مِنَ الرَّهْبِ: از ترس،

فَذانِکَ: پس این دوتا

بُرْهانانِ: برهان

ص:611

مِنْ: از جانب

رَبِّکَ: پروردگارت

اِلی: به سوی

فِرْعَوْنَ: فرعون

وَ مَلاَئِهِ: و اشراف اوست.

اِنَّهُمْ: همانا ایشان

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (727)

کانُوا: بودند

قَوْما: قومی

فاسِقینَ: فاسق.

33 قالَ رَبِّ اِنّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسا فَاَخافُ اَنْ یَقْتُلُونِ

قالَ: گفت: (موسی)

رَبِّ: پروردگارا!

اِنّی: به درستی که من

قَتَلْتُ: کشته ام

ص:612

مِنْهُمْ: از آن ها

نَفْسا: کسی را

فَاَخافُ: پس می ترسم

اَنْ: که

(728) جلد 20 سوره قصص

یَقْتُلُونِ: مرا بکشند.

34 وَ اَخی هاروُنُ هُوَاَفْصَحُ مِنّیلِسانا فَاَرْسِلْهُ مَعِیَ رِدْءا یُصَدِّقُنی اِنّی اَخافُ اَنْ یُکَذِّبُونِ

وَ اَخی: و برادرم

هاروُنُ: هارون

هُوَ: او

اَفْصَحُ: فصیح تر است

مِنّی: از من

لِسانا: از نظر زبان

فَاَرْسِلْهُ: پس بفرست او را

مَعِیَ: با من

ص:613

رِدْءا: به عنوان مددکار

یُصَدِّقُنی: که مرا تصدیق کند،

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (729)

اِنّی: همانا من

اَخافُ: می ترسم

اَنْ: که

یُکَذِّبُونِ: تکذیبم کنند.

35 قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِاَخیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُما سُلْطانا فَلا یَصِلُونَ اِلَیْکُما بِاآیاتِنا اَنْتُما وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغالِبُونَ

قالَ: گفت:

سَنَشُدُّ: به زودی محکم می کنیم

عَضُدَکَ: بازویت را

بِاَخیکَ: به وسیله برادرت

وَ نَجْعَلُ: و قرار می دهیم

لَکُما: برای شما دو نفر

(730) جلد 20 سوره قصص

ص:614

سُلْطانا: سلطه ای،

فَلا یَصِلُونَ: پس دست نمی یابند

اِلَیْکُما: به شما دو نفر

بِآیاتِنا: با (وجود) آیات ما،

اَنْتُما: شما دو نفر

وَ مَنِ: و هر کس که

اتَّبَعَکُمَا: پیروی کند شما را

الْغالِبُونَ: پیروزید، غالبید.

36 فَلَمّاجاءَهُمْ مُوسیبِاآیاتِنابَیِّناتٍ قالُواما هذا اِلاّ سِحْرٌمُفْتَرًی وَ ما سَمِعْنا بِهذا فی ابائِنَا الاَْوَّلینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

جاءَهُمْ: آمد ایشان را

مُوسی: موسی

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (731)

بِآیاتِنا: با نشانه های ما

بَیِّناتٍ: که روشن است،

ص:615

قالُوا: گفتند:

ما هذا: نیست این

اِلاّ: مگر

سِحْرٌ: سحری

مُفْتَرًی: ساختگی، دروغ

وَ ما سَمِعْنا: و نشنیدیم ما

بِهذا: این را

فی ابائِنَا: در میان پدران

الاَْوَّلینَ: گذشته مان.

37 وَ قالَ مُوسی رَبّی اَعْلَمُ بِمَنْ جاءَ بِالْهُدی مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدّارِاِنَّهُ لا یُفْلِحُ

(732) جلد 20 سوره قصص

الظّالِمُونَ

وَ قالَ: و گفت:

مُوسی: موسی

رَبّی: پروردگار من

ص:616

اَعْلَمُ: داناتر است

بِمَنْ: به کسی که

جاءَ: آورده

بِالْهُدی: هدایت را

مِنْ عِنْدِهِ: از نزد او

وَ مَنْ: و چه کسی

تَکُونُ: می باشد

لَهُ: برای او

عاقِبَةُ: عاقبت

الدّارِ: خانه، سرای آخرت،

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (733)

اِنَّهُ: به درستی که

لا یُفْلِحُ: رستگار نمی شوند

الظّالِمُونَ: ظالمان.

38 وَ قالَ فِرْعَوْنُ یا اَیُّهَا الْمَلاَءُ ما عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْریفَاَوْقِدْ لی یاهامانُ عَلَی الطِّینِ فَاجْعَلْ

ص:617

لی صَرْحا لَعَلّی اَطَّلِعُ اِلی اِلهِ مُوسی وَ اِنّی لاََظُنُّهُ مِنَ الْکاذِبینَ

وَ قالَ: و گفت:

فِرْعَوْنُ: فرعون

یا اَیُّهَا: ای

الْمَلاَءُ: بزرگان!، اَشراف!

ما عَلِمْتُ: نمی شناسم

لَکُمْ: برای شما

(734) جلد 20 سوره قصص

مِنْ: هیچ

اِلهٍ: الهی

غَیْری: غیر از خودم

فَاَوْقِدْ لی: پس بیفروز برای من

یا هامانُ: ای هامان!

عَلَی الطِّینِ: بر گِل،

فَاجْعَلْ: پس قرار بده

لی: برای من

ص:618

صَرْحا: برجی، کاخی

لَعَلّی: شاید که من

اَطَّلِعُ: اطّلاع پیدا کنم

اِلی اِلهِ: از خدای

مُوسی: موسی

وَ اِنّی: و همانا من

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (735)

لاََظُنُّهُ: واقعا می پندارم که او

مِنَ الْکاذِبینَ: از دروغگویان است.

39 وَ اسْتَکْبَرَ هُوَ وَ جُنُودُهُ فِی الاَْرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا اَنَّهُمْ اِلَیْنا لا یُرْجَعُونَ

وَ اسْتَکْبَرَ: و تکبّر ورزیدند

هُوَ وَ: او و

جُنُودُهُ: سپاهیانش

فِی الاَْرْضِ: در زمین

بِغَیْرِ الْحَقِّ: به ناحقّ،

ص:619

وَ ظَنُّوا: و گمان کردند که

اَنَّهُمْ: همانا ایشان

اِلَیْنا: به سوی ما

لا یُرْجَعُونَ: بازگردانده، نمی شوند.

(736) جلد 20 سوره قصص

40 فَاَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیَمِّ فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الظّالِمینَ

فَاَخَذْناهُ: پس گرفتیم ما او را

وَ جُنُودَهُ: و سپاهیانش را

فَنَبَذْناهُمْ: پس افکندیم آن ها را

فِی الْیَمِّ: در دریا،

فَانْظُرْ: پس بنگر

کَیْفَ: چگونه

کانَ: بود

عاقِبَةُ: عاقبت

الظّالِمینَ: ستمکاران.

ص:620

41 وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّةً یَدْعُونَ اِلَی النّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ لایُنْصَروُنَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (737)

وَ جَعَلْناهُمْ: و قرار دادیم ما آن ها را

اَئِمَّةً: پیشوایانی که

یَدْعُونَ: می خواندند

اِلَی: به سوی

النّارِ: آتش،

وَ یَوْمَ: و روز

الْقِیامَةِ: قیامت

لایُنْصَروُنَ: یاری نخواهند شد.

42 وَ اَتْبَعْناهُمْ فی هذِهِ الدُّنْیا لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحینَ

وَ اَتْبَعْناهُمْ: و روانه آن ها کردیم

فی هذِهِ الدُّنْیا: در این دنیا

لَعْنَةً: لعنتی،

(738) جلد 20 سوره قصص

ص:621

وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ: و روز قیامت

هُمْ: ایشان

مِنَ الْمَقْبُوحینَ: از زشت رویانند.

43 وَ لَقَدْ اتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ مِنْ بَعْدِ ما اَهْلَکْنَا الْقُروُنَ الاْوُلی بَصائِرَ لِلنّاسِ وَهُدًی وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّروُنَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اتَیْنا: دادیم ما

مُوسَی الْکِتابَ: به موسی کتاب

مِنْ بَعْدِ: از بعد

ما اَهْلَکْنَا: آن که هلاک نمودیم

الْقُروُنَ: نسل های

الاْوُلی: گذشته را، پیشین را،

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (739)

بَصائِرَ: بصیرت ها (باشد)

لِلنّاسِ وَ هُدًی: برای مردم و هدایتی

ص:622

وَ رَحْمَةً: و رحمتی،

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَتَذَکَّروُنَ: متذکّر شوند.

44 وَ ماکُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِّ اِذْ قَضَیْنا اِلی مُوسَی الاَْمْرَوَ ما کُنْتَ مِنَ الشّاهِدینَ

وَ ما کُنْتَ: و نبودی تو

بِجانِبِ: در طرف

الْغَرْبِیِّ: غربی (کوه طور)

اِذْ: هنگامی که

قَضَیْنا: واگذاشتیم

اِلی مُوسَی: به موسی

(740) جلد 20 سوره قصص

الاَْمْرَ: کار را،

وَ ما کُنْتَ: و نبودی تو

مِنَ الشّاهِدینَ: از حاضران.

ص:623

45 وَ لکِنّا اَنْشَأْنا قُروُنا فَتَطاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ وَ ما کُنْتَ ثاوِیا فی اَهْلِ مَدْیَنَ تَتْلُواعَلَیْهِمْ ایاتِنا وَ لکِنّا کُنّا مُرْسِلینَ

وَ لکِنّا: و لیکن ما

اَنْشَأْنا: به وجود آوردیم

قُروُنا: نسل هایی،

فَتَطاوَلَ: پس طولانی شد

عَلَیْهِمُ: برایشان

الْعُمُرُ: عمر،

وَ ما کُنْتَ: و نبودی تو

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (741)

ثاوِیا: ساکن، مقیم

فی: در میان

اَهْلِ: اهل

مَدْیَنَ: مَدیَن

تَتْلُوا: تا بخوانی

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

ص:624

ایاتِنا: آیات ما را

وَ لکِنّا: ولیکن ما

کُنّا: بودیم که

مُرْسِلینَ: فرستنده ایم.

46 وَ ماکُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ اِذْنادَیْنا وَلکِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْما ما اَتیهُمْ مِنْ نَذیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّروُنَ

(742) جلد 20 سوره قصص

وَ ما کُنْتَ: و نبودی تو

بِجانِبِ: در طرف

الطُّورِ: کوه طور

اِذْ: زمانی که

نادَیْنا: ندا دادیم،

وَلکِنْ: و لیکن

رَحْمَةً: رحمتی

مِنْ: از جانب

ص:625

رَبِّکَ: پروردگار توست

لِتُنْذِرَ: تا بیم دهی

قَوْما: قومی را که

ما اَتیهُمْ: نیامده ایشان را

مِنْ: هیچ

نَذیرٍ: انذار کننده ای

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (743)

مِنْ قَبْلِکَ: پیش از تو

لَعَلَّهُمْ: امید است که ایشان

یَتَذَکَّروُنَ: متذکّر شوند.

47 وَ لَوْلا اَنْ تُصیبَهُمْ مُصیبَةٌ بِما قَدَّمَتْ اَیْدیهِمْ فَیَقُولُوارَبَّنا لَوْلا اَرْسَلْتَ اِلَیْنارَسُولاً فَنَتَّبِعَ ایاتِکَ وَ نَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ

وَ لَوْ: و اگر

لا اَنْ تُصیبَهُمْ: نمی رسید به آن ها

مُصیبَةٌ: مصیبتی

ص:626

بِما: به خاطر آن چه

قَدَّمَتْ: پیش فرستاد

اَیْدیهِمْ: دست هایشان،

فَیَقُولُوا: پس می گفتند:

(744) جلد 20 سوره قصص

رَبَّنا: پروردگار ما!

لَوْ: چرا

لا اَرْسَلْتَ: نفرستادی

اِلَیْنا: به سوی ما

رَسُولاً: رسولی

فَنَتَّبِعَ: پس پیروی کنیم

ایاتِکَ: آیاتت را

وَ نَکُونَ: و باشیم

مِنَ: از

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان؟

48 فَلَمّاجاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا لَوْلا اُوتِیَ

ص:627

مِثْلَ ما اُوتِیَ مُوسی اَوَ لَمْ یَکْفُروُابِما اُوتِیَ مُوسی مِنْ قَبْلُ قالُوا سِحْرانِ تَظاهَراوَقالُوااِنّابِکُلٍّ کافِروُنَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (745)

فَلَمّا: پس وقتی که

جاءَهُمُ: آمد ایشان را

الْحَقُّ: حق

مِنْ عِنْدِنا: از نزد ما،

قالُوا: گفتند:

لَوْ: چرا

لا اُوتِیَ: داده نشد (به او)

مِثْلَ: به مثل

ما: آن چه

اُوتِیَ: داده شد

مُوسی: به موسی؟

اَوَ: آیا و

لَمْ یَکْفُروُا: کافر نشده اند

بِما: به آن چه

(746) جلد 20 سوره قصص

ص:628

اُوتِیَ: داده شده بود

مُوسی: به موسی

مِنْ قَبْلُ: از قبل؟

قالُوا: گفتند:

سِحْرانِ: هر دو جادو

تَظاهَرا: پشتیبان یکدیگرند

وَ قالُوا: و گفتند:

اِنّا: همانا ما

بِکُلٍّ: به همه

کافِروُنَ: کافریم.

49 قُلْ فَأْتُوا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللّهِ هُوَ اَهْدی مِنْهُما اَتَّبِعْهُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

قُلْ: بگو:

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (747)

فَأْتُوا: پس بیاورید

بِکِتابٍ: کتابی

ص:629

مِنْ عِنْدِ: از نزد

اللّهِ: خداوند

هُوَ: که آن

اَهْدی: هدایت کننده تر باشد

مِنْهُما: از این دو،

اَتَّبِعْهُ: تا پیروی کنم آن را

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ: هستید

صادِقینَ: از راستگویان.

50 فَاِنْ لَمْ یَسْتَجیبُوا لَکَ فَاعْلَمْ اَنَّما یَتَّبِعُونَ اَهْواءَهُمْ وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَویهُ بِغَیْرِ هُدًی

(748) جلد 20 سوره قصص

مِنَ اللّهِ اِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ

فَاِنْ: پس اگر

لَمْ یَسْتَجیبُوا: اجابت نکردند

لَکَ: تو را

ص:630

فَاعْلَمْ: پس بدان

اَنَّما: جز این نیست

یَتَّبِعُونَ: پیروی می کنند

اَهْواءَهُمْ: هوی و هوس های خودشان را

وَ مَنْ: و کیست

اَضَلُّ: گمراه تر

مِمَّنِ: از کسی که

اتَّبَعَ: پیروی کند

هَویهُ: هوای نفس خود را

بِغَیْرِ هُدًی: به غیر هدایت

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (749)

مِنَ: از جانب

اللّهِ: خدا،

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

الْقَوْمَ: قوم

ص:631

الظّالِمینَ: ستمگر را.

51 وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّروُنَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

وَصَّلْنا: پیوسته آوردیم

لَهُمُ: برای ایشان

الْقَوْلَ: سخن را

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

(750) جلد 20 سوره قصص

یَتَذَکَّروُنَ: متذکّر شوند

52 اَلَّذینَ اتَیْناهُمُ الْکِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ یُؤْمِنُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

اتَیْناهُمُ: دادیم ما به آن ها

الْکِتابَ: کتاب را

مِنْ قَبْلِهِ: از قبل آن،

هُمْ بِهِ: ایشان به آن

ص:632

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

53 وَ اِذا یُتْلی عَلَیْهِمْ قالُوا امَنّا بِهِ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا اِنّاکُنّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمینَ

وَ اِذا: و هنگامی که

یُتْلی: خوانده شود

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (751)

عَلَیْهِمْ: برایشان (قرآن)

قالُوا: گویند:

امَنّا بِهِ: ایمان آوردیم به آن

اِنَّهُ: به درستی که آن

الْحَقُّ: حق است

مِنْ رَبِّنا: از جانب پروردگار ما

اِنّاکُنّا: همانا ما بودیم

مِنْ قَبْلِهِ: از قبلِ آن

مُسْلِمینَ: تسلیم، مسلمان.

ص:633

54 اوُلئِکَ یُؤْتَوْنَ اَجْرَهُمْ مَرَّتَیْنِ بِما صَبَروُا وَ یَدْرَؤوُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةِ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ

اوُلئِکَ: آنان

(752) جلد 20 سوره قصص

یُؤْتَوْنَ: خواهند گرفت

اَجْرَهُمْ: اجرشان را

مَرَّتَیْنِ: دو بار

بِما: به خاطر آن که

صَبَروُا: صبر کردند

وَ یَدْرَؤوُنَ: و دفع می کنند

بِالْحَسَنَةِ: با نیکی

السَّیِّئَةِ: بدی را

وَ مِمّا: و از آن چه

رَزَقْناهُمْ: روزیشان کردیم

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند.

ص:634

55 وَ اِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ اَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا اَعْمالُنا وَ لَکُمْ اَعْمالُکُمْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (753)

لا نَبْتَغِی الْجاهِلینَ

وَ اِذا: و هنگامی که

سَمِعُوا: بشنوند

اللَّغْوَ: سخن بیهوده

اَعْرَضُوا: اعراض می کنند، روی می گردانند

عَنْهُ: از آن،

وَ قالُوا: و گویند:

لَنا: برای ماست

اَعْمالُنا: اعمال ما

وَ لَکُمْ: و برای شماست

اَعْمالُکُمْ: اعمال شما،

سَلامٌ عَلَیْکُمْ: سلام بر شما

لا نَبْتَغِی: ما طالب نیستیم

الْجاهِلینَ: جاهلان را.

(754) جلد 20 سوره قصص

ص:635

56 اِنَّکَ لا تَهْدی مَنْ اَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللّهَ یَهْدی مَنْ یَشاءُ وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ

اِنَّکَ: به درستی که تو

لا تَهْدی: (نمی توانی) هدایت کنی

مَنْ: کسی را که

اَحْبَبْتَ: دوست داری،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اللّهَ: خداوند

یَهْدی: هدایت می کند

مَنْ: هر کس را که

یَشاءُ: بخواهد.

وَ هُوَ: و او

اَعْلَمُ: داناتر است

بِالْمُهْتَدینَ: به هدایت یافته گان.

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (755)

57 وَ قالُوا اِنْ نَتَّبِعِ الْهُدی مَعَکَ نُتَخَطَّفْ مِنْ

ص:636

اَرْضِنا اَوَلَمْ نُمَکِّنْ لَهُمْ حَرَما امِنایُجْبی اِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْ ءٍ رِزْقا مِنْ لَدُنّا وَ لکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

وَ قالُوا: و گفتند:

اِنْ نَتَّبِعِ: اگر پیروی کنیم

الْهُدی: هدایت را

مَعَکَ: با تو

نُتَخَطَّفْ: ربوده خواهیم شد

مِنْ اَرْضِنا: از سرزمینمان

اَوَلَمْ نُمَکِّنْ: آیا و جای ندادیم

لَهُمْ: ایشان را

حَرَما: در حرمی

امِنا: امن

(756) جلد 20 سوره قصص

یُجْبی: که سرازیر می شود

اِلَیْهِ: به سوی آن

ثَمَراتُ: ثمرات

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

ص:637

رِزْقا: که رزقی

مِنْ لَدُنّا: از نزد ماست،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَهُمْ: بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

58 وَ کَمْ اَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعیشَتَها فَتِلْکَ مَساکِنُهُمْ لَمْ تُسْکَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ اِلاّ قَلیلاً وَ کُنّا نَحْنُ الْوارِثینَ

وَ کَمْ: و چه بسیار

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (757)

اَهْلَکْنا: هلاک نمودیم

مِنْ قَرْیَةٍ: از شهرهایی که

بَطِرَتْ: سرمست شده بودند، مغرور شده بودند

مَعیشَتَها: در زندگی خود،

فَتِلْکَ: پس اینک

مَساکِنُهُمْ: مساکن آن هاست

ص:638

لَمْ تُسْکَنْ: که مسکونی نشد، خالی ماند

مِنْ بَعْدِهِمْ: از بعدشان

اِلاّ قَلیلاً: مگر اندکی،

وَ کُنّا نَحْنُ: و بودیم ما

الْوارِثینَ: وارثان.

59 وَ ماکانَ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُریحَتّی یَبْعَثَ فی اُمِّها رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِناوَ ما کُنّا مُهْلِکِی الْقُری

(758) جلد 20 سوره قصص

اِلاّ وَ اَهْلُها ظالِمُونَ

وَ ما کانَ: و نبود

رَبُّکَ: پروردگار تو

مُهْلِکَ: هلاک کننده

الْقُری: شهرها

حَتّی یَبْعَثَ: تا مبعوث کند

فی اُمِّها:در مرکز آن، در کانون آن

رَسُولاً: رسولی

ص:639

یَتْلُوا: که بخواند

عَلَیْهِمْ: برایشان

ایاتِنا: آیات ما را،

وَ ما کُنّا: و نبودیم ما

مُهْلِکِی: هلاک کنندگان

الْقُری: شهرها

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (759)

اِلاّ: مگر (این که)

وَ اَهْلُها: و اهل آن

ظالِمُونَ: ظالم بودند.

60 وَ ما اوُتیتُمْ مِنْ شَیْ ءٍفَمَتاعُ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ زینَتُهاوَ ما عِنْدَ اللّهِ خَیْرٌ وَ اَبْقیاَفَلا تَعْقِلُونَ

وَ ما: و آن چه

اوُتیتُمْ: داده شدید

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی،

فَمَتاعُ: پس کالای

ص:640

الْحَیوةِ: زندگی

الدُّنْیا: دنیاست

وَ زینَتُها: و زینت آن،

وَ ما: و آن چه

(760) جلد 20 سوره قصص

عِنْدَ: نزد

اللّهِ: خداست

خَیْرٌ: بهتر

وَ اَبْقی: و ماندنی تر است،

اَفَلا تَعْقِلُونَ: آیا پس نمی اندیشید؟

61 اَفَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْدا حَسَنا فَهُوَ لاقیهِ کَمَنْ مَتَّعْناهُ مَتاعَ الْحَیوةِ الدُّنْیا ثُمَّ هُوَیَوْمَ الْقِیامَةِ مِنَ الْمُحْضَرینَ

اَفَمَنْ: آیا پس کسی که

وَعَدْناهُ: وعده دادیم ما به او

وَعْدا: وعده

ص:641

حَسَنا: نیکویی

فَهُوَ: پس او

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (761)

لاقیهِ: ملاقات کننده آن است

کَمَنْ: مانند کسی است که

مَتَّعْناهُ: بهره مندش گردانیدیم

مَتاعَ: از کالای

الْحَیوةِ الدُّنْیا: زندگی دنیا،

ثُمَّ هُوَ: سپس او

یَوْمَ الْقِیامَةِ: روز قیامت

مِنَ الْمُحْضَرینَ: از احضارشدگان خواهد بود؟

62 وَ یَوْمَ یُنادیهِمْ فَیَقُولُ اَیْنَ شُرَکائِیَ الَّذینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ

وَ یَوْمَ: و روزی که

یُنادیهِمْ: ندا می دهد آن ها را

فَیَقُولُ: پس می گوید:

(762) جلد 20 سوره قصص

ص:642

اَیْنَ: کجایند

شُرَکائِیَ: شریکان من

الَّذینَ: کسانی که

کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ: می پنداشتند؟

72 قُلْ اَرَاَیْتُمْ اِنْ جَعَلَ اللّهُ عَلَیْکُمُ النَّهارَ سَرْمَدا اِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ اِلهٌ غَیْرُ اللّهِ یَأْتیکُمْ بِلَیْلٍ تَسْکُنُونَ فیهِ اَفَلا تُبْصِروُنَ

قُلْ: بگو:

اَرَاَیْتُمْ: آیا دیدید؟

اِنْ جَعَلَ: اگر قرار دهد

اللّهُ: خداوند

عَلَیْکُمُ: بر شما

النَّهارَ: روز را

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (763)

سَرْمَدا: یکسره

اِلی یَوْمِ: تا روز

ص:643

الْقِیامَةِ: قیامت

مَنْ اِلهٌ: کدام معبودی

غَیْرُ اللّهِ: غیر از خدا

یَأْتیکُمْ: می آوَرَد برای شما

بِلَیْلٍ: شب را

تَسْکُنُونَ: که آرام گیرید

فیهِ: در آن

اَفَلا تُبْصِروُنَ: آیا پس نمی بینید؟

73 وَ مِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ لِتَسْکُنُوافیهِ وَلِتَبْتَغُوامِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُروُنَ

وَ مِنْ رَحْمَتِهِ: و از رحمت اوست که

(764) جلد 20 سوره قصص

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

اللَّیْلَ: شب

وَ النَّهارَ: و روز را

لِتَسْکُنُوا: تا آرام گیرید

ص:644

فیهِ: در آن

وَ لِتَبْتَغُوا: و تا طلب کنید

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَشْکُروُنَ: تشکّر کنید.

76 اِنَّ قاروُنَ کانَ مِنْ قَوْمِ مُوسی فَبَغی عَلَیْهِمْ وَ اتَیْناهُ مِنَ الْکُنُوزِ ما اِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ اُولِی الْقُوَّةِ اِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ اِنَّ اللّهَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (765)

لا یُحِبُّ الْفَرِحینَ

اِنَّ: به درستی که

قاروُنَ: قارون

کانَ: بود

مِنْ قَوْمِ: از قوم

مُوسی: موسی

فَبَغی: پس ستم کرد

ص:645

عَلَیْهِمْ: بر آن ها،

وَ اتَیْناهُ: و داده بودیم به او

مِنَ الْکُنُوزِ: از گنجینه ها

ما اِنَّ: آن قدر که

مَفاتِحَهُ: کلیدهای آن

لَتَنُوأُ: سنگینی می کرد، خسته می کرد

بِالْعُصْبَةِ: بر گروهی

(766) جلد 20 سوره قصص

اُولِی: صاحب

الْقُوَّةِ: نیرو،

اِذْ: هنگامی که

قالَ: گفتند:

لَهُ: به او

قَوْمُهُ: قومش،

لا تَفْرَحْ: شادی مغرورانه مکن

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

لا یُحِبُّ: دوست نمی دارد

ص:646

الْفَرِحینَ: شادی کنندگان مغرور را.

77 وَ ابْتَغِ فیما اتیکَ اللّهُ الدّارَ الاْخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنْیا وَ اَحْسِنْ کَمااَحْسَنَ اللّهُ اِلَیْکَ وَ لاتَبْغِ الْفَسادَفِی الاَْرْضِ اِنَ اللّهَ لایُحِبُّ الْمُفْسِدینَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (767)

وَ ابْتَغِ: و بطلب

فیما: در آن چه

اتیکَ اللّهُ: داده به تو خداوند،

الدّارَ: سرای

الاْخِرَةَ: آخرت را،

وَ لا تَنْسَ: و فراموش مکن

نَصیبَکَ: بهره ات را

مِنَ الدُّنْیا: از دنیا،

وَ اَحْسِنْ: و احسان کن

کَما: همان طور که

اَحْسَنَ: احسان کرده،

ص:647

اللّهُ: خداوند

اِلَیْکَ: به تو،

وَ لاتَبْغِ: و طلب نکن

(768) جلد 20 سوره قصص

الْفَسادَ: فساد را

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

لا یُحِبُّ: دوست نمی دارد

الْمُفْسِدینَ: فسادگران را.

78 قالَ اِنَّمااُوتیتُهُ عَلیعِلْمٍ عِنْدیاَوَ لَمْ یَعْلَمْ اَنَّ اللّهَ قَدْ اَهْلَکَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُروُنِ مَنْ هُوَ اَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَ اَکْثَرُ جَمْعا وَلایُسْئَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ

قالَ: (قارون) گفت:

اِنَّما: جز این نیست که

اُوتیتُهُ: به دست آورده ام آن را

عَلی عِلْمٍ: از روی علمی که

ص:648

عِنْدی: نزد من است.

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (769)

اَوَ لَمْ یَعْلَمْ: آیا و ندانست

اَنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

قَدْ: به تحقیق

اَهْلَکَ: هلاک کرد

مِنْ قَبْلِهِ: پیش از او

مِنَ الْقُروُنِ: از نسل هایی،

مَنْ: کسانی را

هُوَ اَشَدُّ: که شدیدتر بودند

مِنْهُ: از او

قُوَّةً: از نظر قوّت و نیرو

وَ اَکْثَرُ جَمْعا: و مال اندوزتر بودند؟

وَ لا یُسْئَلُ: سؤال نمی شوند

عَنْ ذُنُوبِهِمُ: از گناهانشان

(770) جلد 20 سوره قصص

الْمُجْرِمُونَ: مجرمان.

ص:649

79 فَخَرَجَ عَلی قَوْمِهِ فی زینَتِهِ قالَ الَّذینَ یُریدوُنَ الْحَیوةَ الدُّنْیا یا لَیْتَ لَنا مِثْلَ ما اوُتِیَ قاروُنُ اِنَّهُ لَذوُ حَظٍّ عَظیمٍ

فَخَرَجَ: پس خارج شد

عَلی قَوْمِهِ: بر قومش

فی زینَتِهِ: با تمام زینتش،

قالَ: گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

یُریدوُنَ: می خواهند، طلب می کنند

الْحَیوةَ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا را،

یا لَیْتَ: ای کاش،

لَنا: برای ما بود

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (771)

مِثْلَ ما: مثل آن چه

اوُتِیَ: داده شده

قاروُنُ: به قارون،

ص:650

اِنَّهُ: به درستی که او

لَذوُ: دارای

حَظٍّ: بهره ای

عَظیمٍ: بزرگ است.

80 وَ قالَ الَّذینَ اُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَکُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیْرٌلِمَنْ اَمَنَ وَعَمِلَ صالِحاوَلایُلَقّیها اِلاَّ الصّابِروُنَ

وَ قالَ: و گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

اُوتُوا: داده شدند

الْعِلْمَ: علم،

(772) جلد 20 سوره قصص

وَیْلَکُمْ: وای بر شما!

ثَوابُ: پاداش

اللّهِ: خدا

خَیْرٌ: بهتر است

لِمَنْ: برای کسی که

ص:651

اَمَنَ: ایمان آورد

وَ عَمِلَ: و انجام دهد

صالِحا: عمل شایسته،

وَ لا یُلَقّیها: و دریافت نمی کنند آن را

اِلاَّ: مگر

الصّابِروُنَ: صبرکنندگان.

81 فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الاَْرْضَ فَماکانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ یَنْصُروُنَهُ مِنْ دوُنِ اللّهِ وَ ما کانَ مِنَ الْمُنْتَصِرینَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (773)

فَخَسَفْنا بِهِ: پس فروبردیم او

وَ بِدارِهِ: و خانه اش را

الاَْرْضَ: در زمین

فَما کانَ: پس نبود

لَهُ: برای او

مِنْ فِئَةٍ: هیچ گروهی که

یَنْصُروُنَهُ: یاری کند او را

ص:652

مِنْ دوُنِ اللّهِ: غیر از خدا.

وَ ما کانَ: و نبود

مِنَ الْمُنْتَصِرینَ: از یاری خواهان، از خود دفاع کنندگان.

82 وَ اَصْبَحَ الَّذینَ تَمَنَّوْا مَکانَهُ بِالاَْمْسِ یَقُولُونَ وَیْکَاَنَّ اللّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ لَوْ لا اَنْ مَنَّ اللّهُ عَلَیْنا لَخَسَفَ

(774) جلد 20 سوره قصص

بِنا وَیْکَاَنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکافِروُنَ

وَ اَصْبَحَ: و صبح کردند

الَّذینَ: کسانی که

تَمَنَّوْا: آرزو می کردند

مَکانَهُ: جایگاه او را

بِالاَْمْسِ: دیروز

یَقُولُونَ: می گفتند:

وَیْکَاَنَّ: ای وای! مثل این که

اللّهَ: خداوند

ص:653

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هر کس

یَشاءُ: که بخواهد

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (775)

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد.

لَوْ: اگر

لا اَنْ مَنَّ: منّت ننهاده بود

اللّهُ: خداوند

عَلَیْنا: بر ما،

لَخَسَفَ: حتما فرو می بُرد

بِنا: ما را.

وَیْکَاَنَّهُ: ای وای! گویی

لا یُفْلِحُ: رستگار نمی شوند

الْکافِروُنَ: کافران.

ص:654

83 تِلْکَ الدّارُ الاْخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدوُنَ عُلُوّا فِی الاَْرْضِ وَ لا فَسادا وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ

تِلْکَ: آن

(776) جلد 20 سوره قصص

الدّارُ: سرای، خانه

الاْخِرَةُ: آخرت است که

نَجْعَلُها: قرار می دهیم آن را

لِلَّذینَ: برای کسانی که

لا یُریدوُنَ: نمی خواهند

عُلُوّا: برتری جویی (کنند)

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ لا فَسادا: و نه فسادی (کنند)،

وَ الْعاقِبَةُ: و عاقبت (نیک)

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزکاران است.

84 مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلایُجْزَی الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ اِلاّ ما

ص:655

کانُوا یَعْمَلُونَ

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (777)

مَنْ: هر کس

جاءَ: بیاورد

بِالْحَسَنَةِ: نیکی،

فَلَهُ: پس برای اوست

خَیْرٌ: بهتر

مِنْها: از آن،

وَ مَنْ: و هر کس

جاءَ: بیاورد

بِالسَّیِّئَةِ: بدی،

فَلا یُجْزَی: پس جزا داده نمی شوند

الَّذینَ: آنان که

عَمِلُوا: انجام دادند

السَّیِّئاتِ: بدی ها را

اِلاّ ما: مگر به آن چه که

(778) جلد 20 سوره قصص

کانُوا یَعْمَلُونَ: عمل می کردند.

ص:656

سوره قصص لغات و مفاهیم قرآن کریم (779)

«سوره عنکبوت»

1 الآمآ

الآمآ: از حروف مقطّعه

2 اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ یُتْرَکُوا اَنْ یَقُولُوا امَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ

اَحَسِبَ: آیا گمان کردند

النّاسُ: مردم

اَنْ یُتْرَکُوا: که ترک می شوند، به خود واگذار می شوند،

اَنْ یَقُولُوا: این که گفتند:

امَنّا: ایمان آوردیم ما

وَ هُمْ: و ایشان

لا یُفْتَنُونَ: آزمایش نمی شوند؟

(780) جلد 20 سوره عنکبوت

3 وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ

ص:657

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

فَتَنَّا: آزمایش کردیم

الَّذینَ: کسانی را که

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از ایشان بودند،

فَلَیَعْلَمَنَّ: پس حتما می داند، می شناسد

اللّهُ: خداوند

الَّذینَ: کسانی را که

صَدَقُوا: راست گفتند

وَ لَیَعْلَمَنَّ: و حتما می داند، می شناسد

الْکاذِبینَ: دروغگویان را.

4 اَمْ حَسِبَ الَّذینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (781)

اَنْ یَسْبِقُونا ساءَما یَحْکُمُونَ

اَمْ حَسِبَ: یا گمان کردند

الَّذینَ: کسانی که

یَعْمَلُونَ: انجام می دهند

ص:658

السَّیِّئاتِ: کارهای بد، اعمال زشت

اَنْ یَسْبِقُونا: این که سبقت می گیرند بر ما؟

ساءَ: چه بد است

ما یَحْکُمُونَ: آن چه حُکم می کنند.

5 مَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ اللّهِ فَاِنَّ اَجَلَ اللّهِ لاَتٍ وَ هُوَالسَّمیعُ الْعَلیمُ

مَنْ: کسی که

کانَ یَرْجُوا: امید دارد

لِقاءَ: دیدار

(782) جلد 20 سوره عنکبوت

اللّهِ: خدا را

فَاِنَّ: پس همانا

اَجَلَ: اجل

اللّهِ: خدا

لاَتٍ: حتما آمدنی است،

وَ هُوَ: و او

ص:659

السَّمیعُ: شنوای

الْعَلیمُ: داناست.

6 وَ مَنْ جاهَدَ فَاِنَّما یُجاهِدُ لِنَفْسِهِ اِنَّ اللّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعالَمینَ

وَ مَنْ: و کسی که

جاهَدَ: جهاد کند

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (783)

یُجاهِدُ: جهاد

لِنَفْسِهِ: به نفع خود،

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

لَغَنِیٌّ: قطعا بی نیاز

عَنِ الْعالَمینَ: از جهانیان است.

7 وَ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُکَفِّرَنَّ

ص:660

عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ اَحْسَنَ الَّذی کانُوا یَعْمَلُونَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده

وَ عَمِلُوا: و انجام دهند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

(784) جلد 20 سوره عنکبوت

لَنُکَفِّرَنَّ: حتما می پوشانیم

عَنْهُمْ: از آن ها،

سَیِّئاتِهِمْ: بدی هایشان را

وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ: و حتما پاداششان می دهیم

اَحْسَنَ: به بهتر

الَّذی: از آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: انجام می دادند.

8 وَ وَصَّیْنَا الاِْنْسانَ بِوالِدَیْهِ حُسْنا وَ اِنْ جاهَداکَ لِتُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا

ص:661

تُطِعْهُما اِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَاُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

وَ وَصَّیْنَا: و سفارش نمودیم ما

الاِْنْسانَ: انسان را که

بِوالِدَیْهِ: به پدر و مادرش

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (785)

حُسْنا: نیکی (کند).

وَ اِنْ: و اگر

جاهَداکَ: تلاش کردند که تو

لِتُشْرِکَ بی: شرک بورزی به من،

ما لَیْسَ: چیزی را که نیست

لَکَ: برای تو

بِهِ عِلْمٌ: به آن علمی،

فَلا تُطِعْهُما: پس اطاعت مکن از آن دو

اِلَیَّ: به سوی من است

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما،

فَاُنَبِّئُکُمْ: پس خبر می دهم به شما

بِما: به آن چه که

ص:662

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید.

(786) جلد 20 سوره عنکبوت

9 وَ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصّالِحینَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

لَنُدْخِلَنَّهُمْ: قطعا داخلشان می کنیم

فِی الصّالِحینَ: در (گروه) شایستگان.

40 فَکُلاًّ اَخَذْنابِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ اَرْسَلْنا عَلَیْهِ حاصِبا وَمِنْهُمْ مَنْ اَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَ مِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنا بِهِ الاَْرْضَ وَ مِنْهُمْ مَنْ اَغْرَقْنا وَ ما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلکِنْ کانُوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

فَکُلاًّ: پس هر یک را

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (787)

ص:663

اَخَذْنا: گرفتیم ما

بِذَنْبِهِ: به گناهش،

فَمِنْهُمْ: پس بعضی از ایشان را

مَنْ: کسی که

اَرْسَلْنا: فرستادیم

عَلَیْهِ: بر او

حاصِبا: طوفان ریگ، سنگریزه،

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از ایشان را

مَنْ: کسی که

اَخَذَتْهُ: گرفت او را

الصَّیْحَةُ: صیحه

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از ایشان را

مَنْ: کسی که

خَسَفْنا: فرو بردیم

(788) جلد 20 سوره عنکبوت

بِهِ: او را

الاَْرْضَ: در زمین

ص:664

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از ایشان را

مَنْ: کسی که

اَغْرَقْنا: غرق نمودیم.

وَ ما کانَ: و (بر آن) نبود

اللّهُ: خداوند

لِیَظْلِمَهُمْ: تا ستم کند به آن ها،

وَلکِنْ: و لیکن

کانُوا اَنْفُسَهُمْ: خودشان ستم

یَظْلِمُونَ: می کردند.

41 مَثَلُ الَّذینَ اتَّخَذوُا مِنْ دوُنِ اللّهِ اَوْلِیاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتا وَ اِنَّ اَوْهَنَ الْبُیُوتِ

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (789)

لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ

مَثَلُ: مَثَل

الَّذینَ: کسانی که

اتَّخَذوُا: گرفتند

ص:665

مِنْ دوُنِ: غیر از

اللّهِ: خدا

اَوْلِیاءَ: اولیاء

کَمَثَلِ: مانند مَثَل

الْعَنْکَبُوتِ: عنکبوت است که

اتَّخَذَتْ: گرفت، انتخاب کرد

بَیْتا: خانه ای،

وَ اِنَّ: و به درستی که

اَوْهَنَ: سست ترین

الْبُیُوتِ: خانه ها

(790) جلد 20 سوره عنکبوت

لَبَیْتُ: همان خانه

الْعَنْکَبُوتِ: عنکبوت است،

لَوْ: اگر

کانُوا یَعْلَمُونَ: می دانستید.

42 اِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ ما یَدْعُونَ مِنْ دوُنِهِ مِنْ شَیْ ءٍ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

ص:666

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداوند

یَعْلَمُ: می داند

ما یَدْعُونَ: آن چه را می خوانند

مِنْ دوُنِهِ: غیر از او

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی،

وَ هُوَ: و اوست

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (791)

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

الْحَکیمُ: حکیم.

43 وَ تِلْکَ الاَْمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ وَ ما یَعْقِلُها اِلاَّ الْعالِمُونَ

وَ تِلْکَ: و این

الاَْمْثالُ: مثال هایی است که

نَضْرِبُها: می زنیم آن را

لِلنّاسِ: برای مردم،

وَ ما یَعْقِلُها: و تعقّل نمی کند آن را

ص:667

اِلاَّ الْعالِمُونَ: مگر دانایان.

44 خَلَقَ اللّهُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ بِالْحَقِّ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِلْمُؤْمِنینَ

(792) جلد 20 سوره عنکبوت

خَلَقَ: خلق کرد

اللّهُ: خداوند

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

بِالْحَقِّ: به حق.

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَیَةً: هر آینه نشانه ای است

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان.

45 اُتْلُ ما اوُحِیَ اِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ اَقِمِ الصَّلوةَ اِنَ الصَّلوةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُاللّهِ اَکْبَرُ وَ اللّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ

ص:668

اُتْلُ: بخوان، تلاوت کن

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (793)

ما: آن چه

اوُحِیَ: وحی شده

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنَ الْکِتابِ: از کتاب

وَ اَقِمِ: و برپادار

الصَّلوةَ: نماز را،

اِنَ الصَّلوةَ: همانا نماز

تَنْهی: باز می دارد

عَنِ الْفَحْشاءِ: از زشتکاری

وَ الْمُنْکَرِ: و بدی.

وَ لَذِکْرُ: و قطعا یاد

اللّهِ: خدا

اَکْبَرُ: بزرگ تر است.

وَ اللّهُ: و خداوند

(794) جلد 20 سوره عنکبوت

یَعْلَمُ: می داند

ما تَصْنَعُونَ: آن چه می سازید.

«پایان جزء 20»

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (795)

ص:669

ص:670

ص:671

ص:672

ص:673

ص:674

ص:675

ص:676

ص:677

ص:678

ص:679

ص:680

ص:681

ص:682

جلد 3 : شامل لغات ومفاهیم جلد21تا30

مشخصات کتاب

سرشناسه : بیستونی، محمد، 1337

عنوان و نام پدیدآور : لغات و مفاهیم قرآن کریم/ تالیف محمد بیستونی.

مشخصات نشر : قم: بیان جوان، 1387.

مشخصات ظاهری : 3ج. 11 × 17 س م.

شابک : 9789645640623 ؛ ج. 1 9789645640628: ؛ ج. 2 9789645640635: ؛ ج. 3 9789645640642:

وضعیت فهرست نویسی : فیپا

یادداشت : کتاب حاضر لغات و مفاهیم کتاب " تفسیر نوجوان" برگرفته از "تفسیر نمونه " اثر ناصر مکارم شیرازی است.

مندرجات : ج. 1. شامل لغات و مفاهیم جلد 1 تا 10 تفسیر نوجوان.ج. 2 . شامل لغات و مفاهیم جلد 11 تا 20 تفسیر نوجوان.ج. 3. شامل لغات و مفاهیم جلد 21 تا 30 تفسیر نوجوان .

عنوان دیگر : تفسیر نمونه.

عنوان دیگر : تفسیر نوجوان.

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان واژه نامه ها .

موضوع : بیستونی ، محمد، 1337 .تفسیر نوجوان فهرست مطالب .

شناسه افزوده : مکارم شیرازی، ناصر، 1305 .تفسیر نمونه

رده بندی کنگره : BP98/ب95ت7406 1387

رده بندی دیویی : [ج]297/179

شماره کتابشناسی ملی : 1202618

ص:1

تقدیم به

سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّهِ وَ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ اِلی مَوْلانا وَ مَوْلَی الْمُوَحِّدینَ عَلِیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَ اِلی بِضْعَةِ الْمُصْطَفی وَ بَهْجَةِ قَلْبِهِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ اِلی سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ، السِبْطَیْنِ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ اِلَی الاَْئِمَّةِ التِّسْعَةِ الْمَعْصُومینَ الْمُکَرَّمینَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ لاسِیَّما بَقِیَّةِ اللّهِ فِی الاَْرَضینَ وَ وارِثِ عُلُومِ الاَْنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ، الْمُعَدِّ لِقَطْعِ دابِرِالظَّلَمَةِ وَ الْمُدَّخِرِ لاِِحْیاءِ الْفَرائِضِ وَ مَعالِمِ الدّینِ ، الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صاحِبِ الْعَصْرِ وَ الزَّمانِ عَجَّلَ اللّهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریفَ فَیا مُعِزَّ الاَْوْلِیاءَ وَ یا مُذِلَّ الاَْعْداءِ اَیُّهَا السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَْرْضِ وَ السَّماءِ قَدْ مَسَّنا وَ اَهْلَنَا الضُّرَّ فی غَیْبَتِکَ وَ فِراقِکَ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ مِنْ وِلائِکَ وَ مَحَبَّتِکَ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا بِنَظْرَةِ رَحْمَةٍ مِنْکَ اِنّا نَریکَ مِنَ الْمُحْسِنینَ

ص:2

بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

12 ویژگی منحصر بفرد در آثار مکتوب مؤسسه

قرآنی تفسیر جوان

1 اعراب گذاری کامل «همه» آیات، روایات و کلمه های عربی .

2 طرح جلد ابداعی و گرافیکی جدید متناسب با«جمعیت هدف هر کتاب».

3 صفحه آرایی شعرگونه و چشم نواز تا خواننده به دلیل پرش مرتب چشم «خسته» نشود.

4 آزاد بودن «هرگونه نسخه برداری» و چاپ از روی آثار مکتوب و کپی رایت نرم افزارها.

5 همه محصولات مؤسسه پس از فروش و استفاده، حتی اگر آسیب دیده باشد، «پس گرفته می شود».

6 فروش اقساطی به قیمت نقد و با تعیین اقساط

(723)

«توسط خریدار».

7 امضای «حداقل یک مجتهد جامع الشرایط» به نشانه تأیید محتوا قبل از چاپ اخذ می شود.

8 آثار مؤسسه به افراد بی بضاعت به طور «رایگان» تقدیم می گردد.

9 همه «آموزش های تخصصی قرآنی» گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان «رایگان» است.

10 برای هیچ یک از آثار، حق التألیف دریافت نمی شود.

11 تنوع تخصصی محصولات متناسب «با جامعه هدف یعنی کودک، نوجوان، جوان، زنان، خانواده و مساجد».

12 نشر نهایی آثار پس از نشر آزمایشی و موفقیت در طرح پایلوت (Pilot Plan) در «جمعیت مخاطب هدف» صورت می گیرد.

در صورتی که هر کس از صدراسلام تا سال 1420 هجری قمری

(724)

(سال تأسیس مؤسسه قرآنی تفسیرجوان) یک نمونه کتاب قرآنی را با جمع «12 ویژگی» مذکور، به این مؤسسه ارائه دهد، برای هموطنان داخل کشور مبلغ «000/000/10 تومان» و برای افراد مقیم خارج از کشور مبلغ «000/10 دلار» جایزه به عنوان حق الکشف تعلق می گیرد.

(قیمت گذاری کل محصولات مؤسسه برمبنای 12 ویژگی اشاره شده،

انجام می شود)

دکتر محمد بیستونی

رئیس هیئت مدیره گروه مؤسسات قرآنی تفسیر جوان شامل:

[مؤسسه قرآنی قصص(تخصصی کودکان)،مؤسسه قرآنی نورپیامبران(تخصصی نوجوانان)، مؤسسه قرآنی تفسیر جوان (تخصصی جوانان)، مؤسسه قرآنی رضوان (تخصصی زنان)، مؤسسه قرآنی شعیب نبی اللّه (تخصصی خانواده)،مؤسسه قرآنی مساجد جوان (تخصصی مساجد)، مؤسسه قرآنی انعام الهی (تخصصی تغذیه، گلها و گیاهان دارویی)، مؤسسه طب قرآنی مائده طلایی (تخصصی طب سنتی باآموزه های قرآنی) مؤسسه قرآنی و علم زندگی (تخصصی

(725)

اعجاز علمی قرآن) ،مؤسسه خیریه عاطفه (تخصصی احداث کتابخانه، مراکز ورزشی و غسالخانه در روستاها و مناطق محروم)]

ص:3

ص:4

متن تأییدیه مرجع عالیقدر «حضرت آیة اللّه العظمی مکارم شیرازی»

درباره تفسیر نوجوان

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

قرآن کریم بهترین هدیه خداوند منّان به همه انسان ها در طول قرون و اعصار می باشد. بدون شک استفاده صحیح از این کتاب آسمانی و بکارگیری محتوای آن در زندگی، مستلزم تفکیک و موضوع بندی آیات، متناسب با مخاطبین مختلف خصوصا گروه های سنی کودک، نوجوان و جوان می باشد زیرا سراسر این کتاب به استناد آیات 44 سوره فصّلت و 82 اسراء و 57 یونس برای شفا و درمان بیماری های جسمی و روحی انسان ها نازل شده و مانند داروخانه ای است که گرچه همه داروهای آن برای شفاست

(8)

ولی طبعا «هر دارویی برای بیمار خاصی شفابخش تر است».

ص:5

در همین راستا جناب آقای دکتر محمد بیستونی مسئول محترم مؤسسه قرآنی تفسیر جوان که اینجانب مدت 10 سال در جریان فعالیتهای خوب ایشان در عرصه پژوهش های موضوعی قرآنی می باشم و قبلاً تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر جوان» خلاصه، ساده سازی و منتشر نموده است، اخیرا مطالب تفسیر نمونه را در یک مجموعه تحت عنوان «تفسیر نوجوان» با تکیه بر آیات متناسب با گروه سنی یادشده، گزینش و ساده سازی نموده است که در نوع خود بسیار جالب می باشد.

امیدوارم نوجوانان عزیز و خانواده محترم آنها از این سفره معنوی و پربرکت که خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت آنها را به همراه دارد، حداکثر استفاده را بنمایند.ناصر مکارم شیرازی

(9) 1/12/85

(10)

ص:6

سوره عنکبوت

46 وَ لاتُجادِلُوا اَهْلَ الْکِتابِ اِلاّ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ اِلاَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا امَنّا بِالَّذی اُنْزِلَ اِلَیْنا وَ اُنْزِلَ اِلَیْکُمْ وَ اِلهُنا وَ اِلهُکُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

وَ لا تُجادِلُوا: و مجادله نکنید

اَهْلَ الْکِتابِ: با اهل کتاب

اِلاّ بِالَّتی: مگر آن که (به روشی)

هِیَ: که آن

اَحْسَنُ: بهتر است

اِلاَّ: مگر

الَّذینَ: آنان که

ظَلَمُوا: ظلم کردند

مِنْهُمْ: از ایشان،

وَ قُولُوا: و بگویید:

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (11)

امَنّا: ایمان آوردیم

بِالَّذی: به آن چه

اُنْزِلَ: نازل شده

ص:7

اِلَیْنا: به سوی ما

وَ اُنْزِلَ: و نازل شده

اِلَیْکُمْ: به سوی شما

وَ اِلهُنا: و خدای ما

وَ اِلهُکُمْ: و خدای شما

واحِدٌ: یکی است

وَ نَحْنُ: و ما

لَهُ: برای ما

مُسْلِمُونَ: تسلیم هستیم.

58 وَ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ

(12) جلد 21 سوره عنکبوت

مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفا تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها نِعْمَ اَجْرُ الْعامِلینَ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

ص:8

لَنُبَوِّئَنَّهُمْ: حتما جای می دهیم به آن ها

مِنَ الْجَنَّةِ: در بهشت،

غُرَفا: غرفه هایی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها، رودها

خالِدینَ: که جاودانند

فیها: در آن

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (13)

نِعْمَ: چه نیکوست

اَجْرُ: پاداش

الْعامِلینَ: عمل کنندگان.

60 وَ کَاَیِّنْ مِنْ دابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللّهُ یَرْزُقُها وَ اِیّاکُمْ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

وَ کَاَیِّنْ: و چه بسیار

مِنْ دابَّةٍ: از جنبندگانی که

لا تَحْمِلُ: (نمی توانند) حمل کنند

ص:9

رِزْقَهَا: روزی خود را،

اللّهُ: خداوند

یَرْزُقُها: روزی می دهد به آن ها

وَ اِیّاکُمْ: و به شما،

وَ هُوَ: و او

(14) جلد 21 سوره عنکبوت

السَّمیعُ: شنوای

الْعَلیمُ: داناست.

64 وَ ما هذِهِ الْحَیوةُ الدُّنْیا اِلاّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ اِنَّ الدّارَ الاْخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ

وَ ما: و نیست

هذِهِ: این

الْحَیوةُ: زندگی

الدُّنْیا: دنیا

اِلاّ: مگر

لَهْوٌ: سرگرمی

وَ لَعِبٌ: و بازی،

ص:10

وَ اِنَّ: و به درستی که

الدّارَ: سرای

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (15)

الاْخِرَةَ: آخرت

لَهِیَ: آن است

الْحَیَوانُ: زندگانی (حقیقی)

لَوْ: اگر

کانُوا یَعْلَمُونَ: می دانستند.

65 فَاِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ فَلَمّا نَجّیهُمْ اِلَی الْبَرِّ اِذا هُمْ یُشْرِکُونَ

فَاِذا: پس هنگامی که

رَکِبُوا: سوار شدند

فِی: در

الْفُلْکِ: کشتی

دَعَوُا: می خوانند

اللّهَ: خدا را

(16) جلد 21 سوره عنکبوت

مُخْلِصینَ: با اخلاص

ص:11

لَهُ: برای او

الدّینَ: دین را

فَلَمّا: پس هنگامی که

نَجّیهُمْ: نجات داد آن ها را

اِلَی: به سوی

الْبَرِّ: خشکی

اِذا: ناگاه

هُمْ: آن ها

یُشْرِکُونَ: شرک می ورزند.

سوره عنکبوت لغات و مفاهیم قرآن کریم (17)

ص:12

«سوره روم»

1 الآمآ

الآمآ: از حروف مقطّعه

2 غُلِبَتِ الرُّومُ

غُلِبَتِ: شکست خورد

الرُّومُ: روم

3 فی اَدْنَی الاَْرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ

فی: در

اَدْنَی: نزدیک ترین

الاَْرْضِ: سرزمین

وَ هُمْ: و ایشان

(18) جلد 21 سوره روم

مِنْ: از

بَعْدِ: بعد

غَلَبِهِمْ: شکستشان

ص:13

سَیَغْلِبُونَ: به زودی غلبه خواهند کرد.

4 فی بِضْعِ سِنینَ لِلّهِ الاَْمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ

فی: در

بِضْعِ: چند

سِنینَ: سال.

لِلّهِ: برای خداست

الاَْمْرُ: کار، آمر

مِنْ قَبْلُ: چه قبل از (پیروزی)

وَ مِنْ بَعْدُ: و چه بعد از (پیروزی)

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (19)

وَ یَوْمَئِذٍ: و در آن روز

یَفْرَحُ: شاد می شوند

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان.

5 بِنَصْرِ اللّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ

ص:14

بِنَصْرِ: به (سبب) یاری

اللّهِ: خداوند.

یَنْصُرُ: یاری می دهد

مَنْ: هر که را

یَشاءُ: بخواهد،

وَ: و

هُوَ: او

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

(20) جلد 21 سوره روم

الرَّحیمُ: مهربان است.

6 وَعْدَ اللّهِ لا یُخْلِفُ اللّهُ وَعْدَهُ وَ لکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ

وَعْدَ: وعده

ص:15

اللّهِ: خداست،

لا یُخْلِفُ: خلاف نمی کند

اللّهُ: خدا

وَعْدَهُ: از وعده اش،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَ: بیشتر

النّاسِ: مردم

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (21)

7 یَعْلَمُونَ ظاهِرا مِنَ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الاْخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ

یَعْلَمُونَ: می دانند، می شناسند

ظاهِرا: ظاهری

مِنَ الْحَیوةِ: از زندگی

الدُّنْیا: دنیا

وَ هُمْ: و ایشان

عَنِ الاْخِرَةِ: از آخرت

هُمْ غافِلُونَ: ایشانند بی خبران

8 اَوَ لَمْ یَتَفَکَّروُا فی اَنْفُسِهِمْ ما خَلَقَ اللّهُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَیْنَهُما اِلاّ بِالْحَقِّ وَ اَجَلٍ

ص:16

مُسَمًّی وَ اِنَّ کَثیرا مِنَ النّاسِ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ لَکافِروُنَ

اَوَ: آیا و

(22) جلد 21 سوره روم

لَمْ یَتَفَکَّروُا: تفکّر نکردند

فی اَنْفُسِهِمْ: در نفس خودشان؟

ما خَلَقَ: که خلق نکرده

اللّهُ: خداوند

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

وَ ما: و آن چه

بَیْنَهُما: بین آن هاست

اِلاّ بِالْحَقِّ: مگر به حق

وَ اَجَلٍ: و تا مدّتی

مُسَمًّی: معیّن؟

وَ اِنَّ: و همانا

کَثیرا: بسیاری

مِنَ النّاسِ: از مردم

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (23)

بِلِقاءِ: دیدار، ملاقات

ص:17

رَبِّهِمْ: پروردگارشان را

لَکافِروُنَ: کافرند، منکرند.

9 اَوَ لَمْ یَسیروُا فِی الاَْرْضِ فَیَنْظُروُا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کانُوا اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ اَثاروُا الاَْرْضَ وَ عَمَروُها اَکْثَرَ مِمّا عَمَروُها وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

اَوَ: آیا و

لَمْ یَسیروُا: سیر نکردند

فِی الاَْرْضِ: در زمین

فَیَنْظُروُا: پس ببینند

کَیْفَ کانَ: چگونه شد

(24) جلد 21 سوره روم

عاقِبَةُ: عاقبت

الَّذینَ: کسانی که

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از آن ها بودند؟

کانُوا: بودند

ص:18

اَشَدَّ: شدیدتر

مِنْهُمْ: از ایشان

قُوَّةً: از نظر نیرو

وَ اَثاروُا: و زیر و رو کردند

الاَْرْضَ: زمین را

وَ عَمَروُها: و آبادش نمودند

اَکْثَرَ مِمّا: بیشتر از آن چه

عَمَروُها: آباد کردند آن ها

وَ جاءَتْهُمْ: و آوردند ایشان را

رُسُلُهُمْ: پیامبرانشان

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (25)

بِالْبَیِّناتِ: دلائل روشن،

فَما کانَ: پس (بر آن) نبود

اللّهُ: خداوند

لِیَظْلِمَهُمْ: تا ظلم کند به آن ها

وَ لکِنْ: ولیکن

کانُوا اَنْفُسَهُمْ: خودشان

یَظْلِمُونَ: ستم می کردند.

ص:19

10 ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذینَ اَساؤُا السُّوآای اَنْ کَذَّبُوا بِاآیاتِ اللّهِ وَ کانُوا بِها یَسْتَهْزِؤوُنَ

ثُمَّ کانَ: سپس (این) شد

عاقِبَةَ: عاقبت، سرانجام

الَّذینَ: کسانی که

اَساؤُا: بدی کردند

السُّوآای: به بدترین وجه

(26) جلد 21 سوره روم

اَنْ کَذَّبُوا: این که تکذیب نمودند

بِآیاتِ اللّهِ: آیات خدا را

وَ کانُوا بِها: و آن را

یَسْتَهْزِؤوُنَ: مسخره می کردند.

11 اَللّهُ یَبْدَؤُاالْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ ثُمَ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

اَللّهُ: خداوند

یَبْدَؤُا: آغاز می کند

الْخَلْقَ: آفرینش را

ثُمَّ: سپس

یُعیدُهُ: بازمی گرداند آن را

ثُمَّ: سپس

ص:20

اِلَیْهِ: به سوی او

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (27)

14 وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ

وَ یَوْمَ: و روزی که

تَقُومُ: برپا می شود

السّاعَةُ: قیامت،

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

یَتَفَرَّقُونَ: جدا می شوند (بهشتیان و جهنمیان).

15 فَاَمَّا الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَهُمْ فی رَوْضَةٍ یُحْبَروُنَ

فَاَمَّا: پس امّا

الَّذینَ: آنان که

امَنُوا: ایمان آوردند

ص:21

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

(28) جلد 21 سوره روم

الصّالِحاتِ: عمل صالح

فَهُمْ: پس ایشان

فی رَوْضَةٍ: در گلستانی

یُحْبَروُنَ: شادمان می گردند.

16 وَ اَمَّا الَّذینَ کَفَروُا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ لِقاءِ الاْخِرَةِ فَاوُلئِکَ فِی الْعَذابِ مُحْضَروُنَ

وَ اَمَّا: و امّا

الَّذینَ: کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

وَ کَذَّبُوا: و تکذیب نمودند

بِآیاتِنا: آیات ما

وَ لِقاءِ: و دیدار

الاْخِرَةِ: آخرت را،

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (29)

فَاوُلئِکَ: پس آنان

فِی الْعَذابِ: در عذاب

ص:22

مُحْضَروُنَ: احضار شدگانند.

17 فَسُبْحانَ اللّهِ حینَ تُمْسُونَ وَحینَ تُصْبِحُونَ

فَسُبْحانَ: پس منزّه است

اللّهِ: خدا

حینَ: هنگامی که

تُمْسُونَ: به شامگاه می رسید

وَ حینَ: و هنگامی که

تُصْبِحُونَ: صبح می کنید.

18 وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ عَشِیّا وَ حینَ تُظْهِروُنَ

(30) جلد 21 سوره روم

وَ لَهُ: و برای اوست

الْحَمْدُ: حمد و ستایش

فِی: در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

ص:23

وَ عَشِیّا: و در آخر شب

وَ حینَ: و هنگامی که

تُظْهِروُنَ: ظهر می کنید.

19 یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ یُحْیِی الاَْرْضَ بَعْدَمَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ

یُخْرِجُ: خارج می کند

الْحَیَّ: زنده را

مِنَ: از

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (31)

الْمَیِّتِ: مرده

وَ یُخْرِجُ: و خارج می کند

الْمَیِّتَ: مرده را

مِنَ: از

الْحَیِّ: زنده

وَ یُحْیِی: و زنده می کند

الاَْرْضَ: زمین را

بَعْدَ: بعد از

ص:24

مَوْتِها: مردنش،

وَ کَذلِکَ: و این چنین

تُخْرَجُونَ: شما خارج کرده می شوید.

20 وَ مِنْ ایاتِهِ اَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ اِذا اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِروُنَ

وَ مِنْ: و از

(32) جلد 21 سوره روم

ایاتِهِ: نشانه هایش

اَنْ: این که

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را

مِنْ: از

تُرابٍ: خاک،

ثُمَّ: سپس

اِذا: ناگهان

اَنْتُمْ: شما

بَشَرٌ: (به صورت) بشری

تَنْتَشِروُنَ: پراکنده می شوید.

ص:25

22 وَمِنْایاتِهِ خَلْقُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ اخْتِلافُ اَلْسِنَتِکُمْ وَ اَلْوانِکُمْ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِلْعالِمینَ

وَ مِنْ: و از

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (33)

ایاتِهِ: نشانه هایش

خَلْقُ: خلقت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ اخْتِلافُ: و اختلاف

اَلْسِنَتِکُمْ: زبان های شما

وَ اَلْوانِکُمْ: و رنگ های شماست.

اِنَّ: به درستی که

فی: در

ذلِکَ: این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِلْعالِمینَ: برای دانایان.

23 وَمِنْایاتِهِ مَنامُکُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَ ابْتِغاؤُکُمْ

ص:26

(34) جلد 21 سوره روم

مِنْ فَضْلِهِ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَسْمَعُونَ

وَ مِنْ: و از

ایاتِهِ: نشانه هایش

مَنامُکُمْ: خواب شما

بِاللَّیْلِ: در شب

وَ النَّهارِ: و روز

وَ ابْتِغاؤُکُمْ: و طلب کردن شما

مِنْ: از

فَضْلِهِ: فضلش،

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَسْمَعُونَ: می شنوند، گوش شنوا دارند.

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (35)

24 وَ مِنْ ایاتِهِ یُریکُمُ الْبَرْقَ خَوْفا وَ طَمَعا وَ یُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ ماءً فَیُحْیی بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ

ص:27

مَوْتِها اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

وَ مِنْ ایاتِهِ: و از نشانه هایش

یُریکُمُ: نشان می دهد به شما

الْبَرْقَ: برق را

خَوْفا: که هم مایه ترس است

وَ طَمَعا: و هم مایه امید،

وَ یُنَزِّلُ: و نازل می کند

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

فَیُحْیی: پس زنده می کند

بِهِ الاَْرْضَ: به آن زمین را

(36) جلد 21 سوره روم

بَعْدَ: بعد از

مَوْتِها: مردنش،

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

ص:28

یَعْقِلُونَ: می اندیشند.

27 وَ هُوَ الَّذی یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ وَ هُوَ اَهْوَنُ عَلَیْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الاَْعْلی فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

وَ هُوَ: و اوست

الَّذی: آن که

یَبْدَؤُا: آغاز می کند

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (37)

الْخَلْقَ: آفرینش را

ثُمَّ: سپس

یُعیدُهُ: بازمی گرداند آن را

وَ هُوَ: و این

اَهْوَنُ: آسان تر است

عَلَیْهِ: برای او،

وَ لَهُ: و برای اوست،

الْمَثَلُ: صفتِ

الاَْعْلی: برتر

ص:29

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

وَ هُوَ: و او

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

الْحَکیمُ: حکیم است.

(38) جلد 21 سوره روم

30 فَاَقِمْ وَجْهَکَ لِلدّینِ حَنیفا فِطْرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللّهِ ذلِکَ الدّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ

فَاَقِمْ: پس متوجه ساز، برپادار

وَجْهَکَ: رویت را

لِلدّینِ: به سوی دین

حَنیفا: حنیف،

فِطْرَتَ: فطرتی، سرشتی

اللّهِ الَّتی: که خداوند

فَطَرَ النّاسَ: آفرید مردم را

عَلَیْها: بر آن،

ص:30

لا تَبْدیلَ: هیچ تغییری، تبدیلی نیست

لِخَلْقِ اللّهِ: برای خلقت خدا،

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (39)

ذلِکَ الدّینُ: این است دین

الْقَیِّمُ: پایدار و مستقیم

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَ النّاسِ: بیشتر مردم

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

31 مُنیبینَ اِلَیْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ اَقیمُوا الصَّلوةَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ

مُنیبینَ: روکنندگان

اِلَیْهِ: به سوی او باشید،

وَ اتَّقُوهُ: و بپرهیزید از او

وَ اَقیمُوا: و به پا دارید

الصَّلوةَ: نماز را

وَ لا تَکُونُوا: و نباشید

(40) جلد 21 سوره روم

مِنَ الْمُشْرِکینَ: از مشرکان.

ص:31

32 مِنَ الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعا کُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ

مِنَ الَّذینَ: از کسانی که

فَرَّقُوا: فرقه فرقه کردند

دینَهُمْ: دینشان را

وَ کانُوا: و شدند

شِیَعا: گروه، گروه

کُلُّ حِزْبٍ: هر حزبی

بِما لَدَیْهِمْ: به آن چه نزدشان است

فَرِحُونَ: خوشحالند، دلخوشند.

33 وَ اِذامَسَ النّاسَ ضُرٌّ دَعَوْارَبَّهُمْ مُنیبینَ اِلَیْهِ ثُمَّ اِذا اَذاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً اِذا فَریقٌ مِنْهُمْ

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (41)

بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

مَسَّ النّاسَ: برسد مردم را

ضُرٌّ: ضرری،

ص:32

دَعَوْا: بخوانند

رَبَّهُمْ: پروردگارشان را

مُنیبینَ: در حالی که روکنندگان

اِلَیْهِ: به سوی او هستند،

ثُمَّ اِذا: سپس وقتی که

اَذاقَهُمْ: بچشاند به ایشان

مِنْهُ رَحْمَةً: از جانب خود حتمی

اِذا فَریقٌ: ناگاه گروهی

مِنْهُمْ: از آن ها

بِرَبِّهِمْ: به پروردگار خود

(42) جلد 21 سوره روم

یُشْرِکُونَ: شرک می ورزند.

34 لِیَکْفُروُا بِما اتَیْناهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ

لِیَکْفُروُا: تا کافر شوند

بِما: به آن چه

اتَیْناهُمْ: دادیم ما به آن ها،

ص:33

فَتَمَتَّعُوا: پس بهره مند شوید،

فَسَوْفَ: پس به زودی

تَعْلَمُونَ: خواهید دانست.

36 وَ اِذا اَذَقْنَا النّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِها وَ اِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِما قَدَّمَتْ اَیْدیهِمْ اِذاهُمْ یَقْنَطُونَ

وَ اِذا: و هنگامی که

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (43)

اَذَقْنَا: بچشانیم

النّاسَ رَحْمَةً: به مردم رحمتی،

فَرِحُوا بِها: خوشحال شوند به آن،

وَ اِنْ تُصِبْهُمْ: و اگر برسد به ایشان

سَیِّئَةٌ بِما: بدی ای به خاطر آن چه

قَدَّمَتْ: پیش فرستاد

اَیْدیهِمْ: دست هایشان

اِذا هُمْ: ناگاه ایشان

یَقْنَطُونَ: ناامید می شوند.

ص:34

37 اَوَ لَمْ یَرَوْا اَنَّ اللّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

اَوَلَمْ یَرَوْا: آیا و ندیدند

اَنَّ اللّهَ: که خداوند

(44) جلد 21 سوره روم

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ یَشاءُ: برای هر که بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد؟

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

40 اَللّهُ الَّذی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمیتُکُمْ ثُمَّ یُحْییکُمْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ یَفْعَلُ مِنْ ذلِکُمْ مِنْ شَیْ ءٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمّا یُشْرِکُونَ

اَللّهُ الَّذی: خدا کسی که است که

ص:35

خَلَقَکُمْ: آفرید شما را،

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (45)

ثُمَّ: سپس

رَزَقَکُمْ: روزی داد به شما،

ثُمَّ: سپس

یُمیتُکُمْ: می میراند شما را،

ثُمَّ: سپس

یُحْییکُمْ: زنده می گرداند شما را،

هَلْ: آیا

مِنْ شُرَکائِکُمْ: از شریکانتان

مَنْ: کسی هست

یَفْعَلُ: که انجام می دهد

مِنْ ذلِکُمْ: از این کارها

مِنْ شَیْ ءٍ: چیزی؟

سُبْحانَهُ: منزّه است او

وَ تَعالی: و برتر و والاتر است

(46) جلد 21 سوره روم

عَمّا: از آن چه

یُشْرِکُونَ: شرک می ورزند.

ص:36

41 ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ اَیْدِی النّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ

ظَهَرَ: ظاهر شد، پدیدار گشت

الْفَسادُ: فساد

فِی الْبَرِّ: در خشکی

وَ الْبَحْرِ: و دریا

بِما: به سبب آن چه

کَسَبَتْ: کسب کرد

اَیْدِی النّاسِ: دستان مردم

لِیُذیقَهُمْ: تا بچشاند به ایشان

بَعْضَ الَّذی: بعضی از آن چه

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (47)

عَمِلُوا: عمل کردند

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَرْجِعُونَ: بازگردند.

42 قُلْ سیروُا فِی الاَْرْضِ فَانْظُروُا کَیْفَ کانَ

ص:37

عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلُ کانَ اَکْثَرُهُمْ مُشْرِکینَ

قُلْ: بگو:

سیروُا: سیر کنید، بگردید

فِی الاَْرْضِ: در زمین

فَانْظُروُا: پس ببینید

کَیْفَ کانَ: چگونه بود

عاقِبَةُ الَّذینَ: عاقبت کسانی که

مِنْ قَبْلُ: از قبل بودند،

کانَ اَکْثَرُهُمْ: بودند بیشترشان

(48) جلد 21 سوره روم

مُشْرِکینَ: مشرک.

46 وَ مِنْ ایاتِهِ اَنْ یُرْسِلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ وَ لِیُذیقَکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ بِاَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُروُنَ

وَ مِنْ ایاتِهِ: و از نشانه هایش

اَنْ یُرْسِلَ: این که می فرستد

الرِّیاحَ: بادها را

ص:38

مُبَشِّراتٍ: بشارت دهنده

وَ لِیُذیقَکُمْ: تا بچشاند شما را

مِنْ رَحْمَتِهِ: از رحمتش

وَ لِتَجْرِیَ: و تا جاری گردند

الْفُلْکُ بِاَمْرِهِ: کشتی ها به امر او

وَلِتَبْتَغُوا: و تا طلب کنید

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (49)

مِنْ فَضْلِهِ: از فضل او

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَشْکُروُنَ: سپاسگزاری کنید.

48 اَللّهُ الَّذی یُرْسِلُ الرِّیاحَ فَتُثیرُ سَحابا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّماءِ کَیْفَ یَشاءُ وَ یَجْعَلُهُ کِسَفا فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ فَاِذا اَصابَ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ اِذاهُمْ یَسْتَبْشِروُنَ

اَللّهُ الَّذی: خداوند کسی است که

یُرْسِلُ الرِّیاحَ: می فرستد بادها را

فَتُثیرُ: تا به حرکت درآورد

ص:39

سَحابا: ابر را،

فَیَبْسُطُهُ: پس می گسترد آن را

فِی السَّماءِ: در آسمان

(50) جلد 21 سوره روم

کَیْفَ یَشاءُ: آن طور که بخواهد

وَ یَجْعَلُهُ: و قرار می دهد آن را

کِسَفا: قطعه هایی،

فَتَرَی: پس می بینی

الْوَدْقَ: باران را که

یَخْرُجُ: خارج می شود

مِنْ خِلالِهِ: از لابلای آن،

فَاِذا: پس زمانی که

اَصابَ بِهِ: برساند آن را

مَنْ یَشاءُ: به هر کس که بخواهد

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش،

اِذا هُمْ: به ناگاه ایشان

یَسْتَبْشِروُنَ: شادی می کنند.0

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (51)

ص:40

49 وَ اِنْ کانُوا مِنْ قَبْلِ اَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسینَ

وَ اِنْ کانُوا: و همانا بودند

مِنْ قَبْلِ اَنْ: پیش از این که

یُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ: نازل شود برایشان

مِنْ قَبْلِهِ: از قبلِ آن (باران)

لَمُبْلِسینَ: ناامیدان. مأیوسان.

50 فَانْظُرْ اِلی اثارِ رَحْمَتِ اللّهِ کَیْفَ یُحْیِی الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها اِنَّ ذلِکَ لَمُحْیِ الْمَوْتی وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

فَانْظُرْ: پس بنگر

اِلی اثارِ: به آثارِ

رَحْمَتِ اللّهِ: رحمت خدا که

(52) جلد 21 سوره روم

کَیْفَ یُحْیِی: چگونه زنده می کند

الاَْرْضَ: زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مرگش،

ص:41

اِنَّ ذلِکَ: همانا آن است

لَمُحْیِ: زنده کننده

الْمَوْتی: مردگان،

وَ هُوَ: و او

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

قَدیرٌ: قادر و تواناست.

51 وَ لَئِنْ اَرْسَلْنا ریحا فَرَاَوْهُ مُصْفَرّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ یَکْفُروُنَ

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

اَرْسَلْنا: بفرستیم

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (53)

ریحا: بادی

فَرَاَوْهُ: پس ببینند آن را

مُصْفَرّا: زرد شده، پژمرده

لَظَلُّوا: حتما پیوسته

مِنْ بَعْدِهِ: از بعد آن

یَکْفُروُنَ: کافر می شوند.

ص:42

54 اَللّهُ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفا وَ شَیْبَةً یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ هُوَ الْعَلیمُ الْقَدیرُ

اَللّهُ الَّذی: خداست که

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را

مِنْ ضَعْفٍ: از ناتوانی

ثُمَّ جَعَلَ: سپس قرار داد

مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ: از بعد ناتوانی

(54) جلد 21 سوره روم

قُوَّةً: قوّت،

ثُمَّ جَعَلَ: سپس قرار داد

مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ: از بعد ناتوانی

ضَعْفا: ناتوانی

وَ شَیْبَةً: و پیری.

یَخْلُقُ: خلق می کند

ما یَشاءُ: هر چه بخواهد،

وَ هُوَ الْعَلیمُ: و او دانای

الْقَدیرُ: تواناست.

سوره روم لغات و مفاهیم قرآن کریم (55)

ص:43

«سوره لقمان»

1 الآمآ

الآمآ: از حروف مقطّعه

2 تِلْکَ ایاتُ الْکِتابِ الْحَکیمِ

تِلْکَ ایاتُ: این آیات

الْکِتابِ الْحَکیمِ: کتاب حکیم است.

3 هُدًی وَ رَحْمَةً لِلْمُحْسِنینَ

هُدًی: هدایتی

وَ رَحْمَةً: و رحمتی

لِلْمُحْسِنینَ: برای نیکوکاران است.

4 اَلَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکوةَ

(56) جلد 21 سوره لقمان

وَ هُمْ بِالاْخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ

اَلَّذینَ: آنان که

ص:44

یُقیمُونَ: برپامی دارند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ یُؤْتُونَ: و می دهند

الزَّکوةَ: زکات را

وَ هُمْ: و ایشان

بِالاْخِرَةِ: به آخرت

هُمْ یُوقِنُونَ: ایشانند یقین داران.

5 اوُلئِکَ عَلی هُدًی مِنْ رَبِّهِمْ وَ اوُلئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

اوُلئِکَ: آنان

عَلی هُدًی: بر هدایتی

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (57)

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان هستند،

وَ اوُلئِکَ: و آنان

هُمُ الْمُفْلِحُونَ: ایشانند رستگاران

ص:45

6 وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْتَری لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَها هُزُوًا اوُلئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ

وَ مِنَ النّاسِ: و بعضی از مردم

مَنْ: کسانی هستند

یَشْتَری: که می خرند

لَهْوَ الْحَدیثِ: سخن بیهوده را

لِیُضِلَّ: تا گمراه کنند (مردم را)

عَنْ سَبیلِ اللّهِ: از راه خدا

بِغَیْرِ عِلْمٍ: بدون علم

(58) جلد 21 سوره لقمان

وَ یَتَّخِذَها: و می گیرند آن را

هُزُوًا: به مسخره،

اوُلئِکَ: آنان

لَهُمْ عَذابٌ: برایشان عذابی

مُهینٌ: خوارکننده است.

ص:46

10 خَلَقَ السَّمواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها وَ اَلْقی فِی الاَْرْضِ رَواسِیَ اَنْ تَمیدَبِکُمْ وَ بَثَّ فیها مِنْ کُلِّ دابَّةٍ وَ اَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَریمٍ

خَلَقَ السَّمواتِ: خلق کرد آسمان ها را

بِغَیْرِ عَمَدٍ: بدون ستونی که

تَرَوْنَها: ببینید آن را،

وَ اَلْقی: و افکند

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (59)

فِی الاَْرْضِ: در زمین

رَواسِیَ: کوه های استوار

اَنْ تَمیدَ: که تکان ندهد، نلرزاند

بِکُمْ: شما را

وَ بَثَّ: و منتشر ساخت، پراکند

فیها: در آن

مِنْ کُلِّ: از هر

دابَّةٍ: جنبنده ای

ص:47

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

فَاَنْبَتْنا: پس رویاندیم ما

فیها: در آن

مِنْ کُلِّ: از هر

(60) جلد 21 سوره لقمان

زَوْجٍ: جفتی، زوجی

کَریمٍ: پُرسود، پُر ارزش.

11 هذا خَلْقُ اللّهِ فَاَروُنی ماذا خَلَقَ الَّذینَ مِنْ دُونِه بَلِ الظّالِمُونَ فی ضَلالٍ مُبینٍ

هذا خَلْقُ: این آفرینش

اللّهِ: خداست،

فَاَروُنی: پس نشان دهید به من

ماذا خَلَقَ: چه خلق کرده اند

الَّذینَ: آنان که

ص:48

مِنْ دُونِه: غیر اویند؟

بَلِ الظّالِمُونَ: بلکه ستمکاران

فی ضَلالٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکارند.

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (61)

12 وَ لَقَدْ اَتَیْنا لُقْمنَ الْحِکْمَةَ اَنِ اشْکُرْ لِلّهِ وَ مَنْ یَشْکُرْ فَاِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِه وَ مَنْ کَفَرَ فَاِنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمیدٌ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

اَتَیْنا: دادیم ما

لُقْمنَ: به لقمان

الْحِکْمَةَ: حکمت،

اَنِ اشْکُرْ:که شکر کن

لِلّهِ: خدا را،

وَ مَنْ: و هر کس

یَشْکُرْ: سپاسگزاری کند

ص:49

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَشْکُرُ: سپاسگزاری می کند

(62) جلد 21 سوره لقمان

لِنَفْسِه: به نفع خودش،

وَ مَنْ: و هر کس

کَفَرَ: کفر بورزد

فَاِنَّ: پس به درستی که

اللّهَ: خداوند

غَنِیٌّ: بی نیاز

حَمیدٌ: ستوده است.

13 وَ اِذْ قالَ لُقْمنُ لاِبْنِه وَ هُوَ یَعِظُهُ یابُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللّهِ اِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ

وَ اِذْ: و هنگامی که

قالَ: گفت:

لُقْمنُ: لقمان

لاِبْنِه: به پسرش

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (63)

ص:50

وَ هُوَ: در حالی که او را

یَعِظُهُ: پند می داد

یابُنَیَّ: ای پسرک من!

لا تُشْرِکْ: شرک نیاور

بِاللّهِ: به خدا،

اِنَّ: به درستی که

الشِّرْکَ: شرک ورزیدن

لَظُلْمٌ: هر آینه ظلم

عَظیمٌ: بزرگی است.

14 وَ وَصَّیْنَا الاِْنْسانَ بِوالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ اُمُّهُ وَهْناً عَلی وَهْنٍ وَ فِصالُهُ فی عامَیْنِ اَنِ اشْکُرْلی وَ لِوالِدَیْکَ اِلَیَ الْمَصیرُ

وَ وَصَّیْنَا: و سفارش نمودیم ما

(64) جلد 21 سوره لقمان

الاِْنْسانَ: انسان را

بِوالِدَیْهِ: درباره پدر و مادرش،

ص:51

حَمَلَتْهُ: حمل کرد او را

اُمُّهُ: مادرش

وَهْناً: ضعف و سستی

عَلی: روی

وَهْنٍ: ضعف و سستی

وَ فِصالُهُ: و دوران شیرخوارگی او

فی عامَیْنِ: در دو سال است

اَنِ اشْکُرْلی: (سفارش نمودیم) که شکر کن مرا

وَ لِوالِدَیْکَ: و پدر و مادرت را

اِلَیَّ: (که) به سوی من است

الْمَصیرُ: سرنوشت، بازگشت.

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (65)

15 وَ اِنْ جاهَداکَ عَلی اَنْ تُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِه عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوُفاً وَاتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ اَنابَ اِلَیَّ ثُمَّ اِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَاُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

ص:52

وَ اِنْ: و اگر

جاهَداکَ: سعی کنند آن دو که تو

عَلی اَنْ: بر این که

تُشْرِکَ بی: شرک بورزی به من

ما لَیْسَ: آن چه را که نیست

لَکَ بِه: برای تو به آن

عِلْمٌ: علمی،

فَلا تُطِعْهُما: پس اطاعت نکن از آن ها

وَ صاحِبْهُما: و همدمشان باش

فِی الدُّنْیا: در دنیا

(66) جلد 21 سوره لقمان

مَعْرُوُفاً: به نیکی، به شایستگی،

وَ اتَّبِعْ: و پیروی کن

سَبیلَ مَنْ: راه کسی را که

اَنابَ: روی می آورد

ص:53

اِلَیَّ: به سوی من،

ثُمَّ: سپس،

اِلَیَّ: به سوی من است

مَرْجِعُکُمْ: بازگشت شما

فَاُنَبِّئُکُمْ: پس خبر می دهم به شما

بِما: به آن چه

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید.

16 یا بُنَیَّ اِنَّها اِنْ تَکُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَکُنْ فی صَخْرَةٍ اَوْفِی السَّمواتِ اَوْ فِی الاَْرْضِ

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (67)

یَاْتِ بِهَااللّهُ اِنَّ اللّهَ لَطیفٌ خَبیرٌ

یا بُنَیَّ: ای پسرک من!

اِنَّها اِنْ: همانا آن اگر

تَکُ مِثْقالَ: باشد به سنگینی

حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ: دانه ای از خردل

فَتَکُنْ فی: پس باشد در

صَخْرَةٍ: صخره ای، تخته سنگی

اَوْفِی: یا در

ص:54

السَّمواتِ: آسمان ها

اَوْ فِی الاَْرْضِ: یا در زمین،

یَاْتِ: می آورد

بِهَااللّهُ: آن را خداوند،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

لَطیفٌ: باریک بین، دقیق

(68) جلد 21 سوره لقمان

خَبیرٌ: و آگاه است.

17 یا بُنَیَّ اَقِمِ الصَّلوةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْروُفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اصْبِرْ عَلی ما اَصابَکَ اِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الاُْمُورِ

یا بُنَیَّ: ای پسرک من!

اَقِمِ: به پادار

الصَّلوةَ: نماز را

وَ أْمُرْ: و امر کن

بِالْمَعْروُفِ: به معروف، خوبی ها

ص:55

وَ انْهَ: و باز دار

عَنِ الْمُنْکَرِ: از منکر، بدی ها

وَ اصْبِرْ: و صبر کن

عَلی ما: بر آن چه

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (69)

اَصابَکَ: برسد به تو،

اِنَّ ذلِکَ: به درستی که این

مِنْ: از

عَزْمِ الاُْمُورِ: امور استوار است

18 وَلا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ وَلاتَمْشِ فِی الاَْرْضِ مَرَحَاً اِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ

وَ لا تُصَعِّرْ: با نخوت، با بی اعتنایی برمگردان

خَدَّکَ: رُخَت را

لِلنّاسِ: از مردم

وَ لا تَمْشِ: و راه مرو

فِی الاَْرْضِ: در زمین

ص:56

مَرَحَاً: با غرور و سرمستی،

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

(70) جلد 21 سوره لقمان

لا یُحِبُّ: دوست ندارد

کُلَّ مُخْتالٍ: هیچ خودپسند

فَخُورٍ: فخرفروش را.

19 وَاقْصِدْ فی مَشْیِکَ وَاغْضُضْ مِنْ صَوْتِکَ اِنَّ اَنْکَرَ الاَْصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمیرِ

وَاقْصِدْ: و میانه رو باش

فی مَشْیِکَ: در راه رفتن،

وَ اغْضُضْ: و بکاه

مِنْ صَوْتِکَ: از صدایت،

اِنَّ اَنْکَرَ: همانا زشت ترین

الاَْصْواتِ: صداها

لَصَوْتُ: صدای

الْحَمیرِ: خران است.

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (71)

ص:57

20 اَلَمْ تَرَوْ اَنَّ اللّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَاَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدیً وَ لا کِتابٍ مُنیرٍ

اَلَمْ تَرَوْ: آیا ندیدید

اَنَّ اللّهَ: که همانا خداوند

سَخَّرَ لَکُمْ: رام کرد برای شما

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما: آن چه در

فِی الاَْرْضِ: در زمین است

وَ اَسْبَغَ: و کامل کرد، فراوان کرد

عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ: بر شما نعمت هایش را

ظاهِرَةً: که ظاهر، آشکار

(72) جلد 21 سوره لقمان

وَ باطِنَةً: و پنهان است؟

وَ مِنَ النّاسِ: و بعضی از مردم

ص:58

مَنْ: کسانی هستند که

یُجادِلُ: مجادله می کنند

فِی اللّهِ: درباره خدا

بِغَیْرِ عِلْمٍ: بدون هیچ علمی

وَ لا هُدیً: و نه هدایتی

وَ لا کِتابٍ: و نه کتاب

مُنیرٍ: روشنگری.

21 وَ اذا قیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما اَنْزَلَ اللّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَیْهِ اباءَنا اَوَلَوْ کانَ الشَّیْطانُ یَدْعُوهُمْ اِلی عَذابِ السَّعیرِ

وَ اذا: و هنگامی که

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (73)

قیلَ: گفته شود:

لَهُمُ اتَّبِعُو: به آن ها پیروی کنید

ما اَنْزَلَ: آن چه را نازل کرد

اللّهُ: خداوند،

ص:59

قالُوا: گویند:

بَلْ نَتَّبِعُ: بلکه پیروی می کنیم

ما وَجَدْنا: آن چه را که یافتیم

عَلَیْهِ اباءَنا: بر آن پدرانمان را،

اَوَ لَوْ کانَ: آیا و اگر چه باشد

الشَّیْطانُ: شیطان که

یَدْعُوهُمْ: بخواند آن ها را

اِلی عَذابِ: به سوی عذاب

السَّعیرِ: سوزان (باز هم از آن ها پیروی می کنند؟)

(74) جلد 21 سوره لقمان

22 وَ مَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ اِلَی اللّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی وَ اِلَی اللّهِ عاقِبَةُ الاُْمُورِ

وَ مَنْ یُسْلِمْ: و هر کس تسلیم کند

وَجْهَهُ: رویش را، توجّهش را

اِلَی اللّهِ: به سوی خدا

ص:60

وَ هُوَ: در حالی که او

مُحْسِنٌ: نیکوکار باشد

فَقَدِ: پس به تحقیق

اسْتَمْسَکَ: چنگ زده

بِالْعُرْوَةِ: به دستگیره

الْوُثْقی: محکمی.

وَ اِلَی اللّهِ: و به سوی خداست

عاقِبَةُ الاُْمُورِ: عاقبت کارها.

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (75)

27 وَ لَوْ اَنَّ ما فِی الاَْرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ اَقْلامٌ وَالْبَحْرُ یَمُّدُهُ مِنْ بَعْدِه سَبْعَةُ اَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللّهِ اِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ

وَ لَوْ اَنَّ ما: و اگر تمام آن چه

فِی الاَْرْضِ: در زمین است

مِنْ شَجَرَةٍ: از درخت

اَقْلامٌ: قلم باشد،

ص:61

وَ الْبَحْرُ: و دریا (مرکب)،

یَمُّدُهُ: کمک کند آن را

مِنْ بَعْدِه: از بعدش

سَبْعَةُ اَبْحُرٍ: هفت دریای دیگر

ما نَفِدَتْ: تمام نشود

کَلِماتُ اللّهِ: کلمات خداوند.

(76) جلد 21 سوره لقمان

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

عَزیزٌ: شکست ناپذیر

حَکیمٌ: حکیم است.

29 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ یُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وِ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری اِلی اَجَلٍ مُسَمًّی وَ اَنَّ اللّهَ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: همانا خدا

یُولِجُ اللَّیْلَ: داخل می کند شب را

ص:62

فِی النَّهارِ: در روز

وَ یُولِجُ النَّهارَ: و داخل می کند روز را

فِی اللَّیْلِ: در شب

وِ سَخَّرَ: و مسخّر نموده

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (77)

الشَّمْسَ: خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را

کُلٌّ یَجْری: هر یک روان است

اِلی اَجَلٍ: به سوی مدّتی

مُسَمًّی: معیّن

وَ اَنَّ اللّهَ: و همانا خداوند

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

خَبیرٌ: آگاه است؟

30 ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ اَنَّ مایَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الْباطِلُ وَ اَنَّ اللّهَ هُوَالْعَلِیُّ الْکبیرُ

ص:63

ذلِکَ: این چنین است

بِاَنَّ اللّهَ: به این که خداوند

(78) جلد 21 سوره لقمان

هُوَ الْحَقُّ: او، حق است

وَ اَنَّ: و این که

ما یَدْعُونَ: آن چه می خوانند

مِنْ دُونِهِ: غیر از او

الْباطِلُ: باطل است

وَ اَنَّ اللّهَ: و این که خداوند

هُوَالْعَلِیُّ: او، برتر و والاتر

الْکبیرُ: و بزرگ است.

ص:64

سوره لقمان لغات و مفاهیم قرآن کریم (79)

«سوره سجده»

1 الآمآ

الآمآ: از حروف مقطّعه

2 تَنْزیلُ الکِتابِ لا رَیْبَ فیهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ

تَنْزیلُ الکِتابِ: نازل کردن کتابی که

لا رَیْبَ: هیچ شکی

فیهِ: در آن نیست

مِنْ رَبِّ: از جانب پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان است.

26 اَوَ لَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ اَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فی مَساکِنِهِمْ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ اَفَلا یَسْمَعُونَ

(80) جلد 21 سوره سجده

اَوَ لَمْ یَهْدِ: آیا و هدایت نکرد

لَهُمْ: ایشان را؟

ص:66

کَمْ: چه بسیار

اَهْلَکْنا: هلاک کردیم

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از ایشان

مِنَ الْقُرُونِ: از نسل ها

یَمْشُونَ: که راه می روند

فی مَساکِنِهِمْ: در خانه های آن ها

اِنَّ: همانا

فی ذلِکَ: در این

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هاست،

اَفَلا یَسْمَعُونَ: آیا پس نمی شنوند؟

27 اَوَ لَمْ یَرَوْا اَنّا نَسُوقُ الْماءَ اِلَی الاَْرْضِ

سوره سجده لغات و مفاهیم قرآن کریم (81)

الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِه زَرْعا تَأْکُلُ مِنْهُ اَنْعامُهُمْ وَ اَنْفُسُهُمْ اَفَلا یُبْصِرُونَ

اَوَ لَمْ یَرَوْا: آیا و ندیدند

اَنّا: که همانا ما

ص:66

نَسُوقُ: سوق می دهیم، می رانیم

الْماءَ: آب را

اِلَی: به سوی

الاَْرْضِ: زمین

الْجُرُزِ: بی آب و علف، بایر؟

فَنُخْرِجُ: پس خارج می کنیم

بِه: به آن

زَرْعا: کشتزاری را

تَأْکُلُ: که میخورند

مِنْهُ: از آن

(82) جلد 21 سوره سجده

اَنْعامُهُمْ: چهارپایانشان

وَ اَنْفُسُهُمْ: و خودشان،

اَفَلا یُبْصِرُونَ: آیا پس نمی بینند؟

ص:67

سوره سجده لغات و مفاهیم قرآن کریم (83)

«سوره احزاب»

1 یا اَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللّهَ وَ لاتُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ اِنَّ اللّهَ کانَ عَلیما حَکیما

یا اَیُّهَا النَّبِیُّ: ای پیامبر

اتَّقِ اللّهَ: بترس از خدا

وَ لاتُطِعِ: و پیروی نکن

الْکافِرینَ: از کافران

وَ الْمُنافِقینَ: و منافقان.

اِنَّ اللّهَ: همانا خدا

کانَ عَلیما: باشد دانای

حَکیما: فرزانه.

2 وَاتَّبِعْ ما یُوحی اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ اِنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرا

(84) جلد 21 سوره احزاب

وَاتَّبِعْ: و پیروی کن

ما: آن چه راکه

ص:68

یُوحی: وحی می شود

اِلَیْکَ: به سوی تو

مِنْ رَبِّکَ: از جانب پروردگارت

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

کانَ: باشد

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

خَبیرا: آگاه.

3 وَ تَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکیلاً

وَ تَوَکَّلْ: و توکّل کن

عَلَی اللّهِ: بر خدا،

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (85)

وَ کَفی: و کافی است

بِاللّهِ: که خدا

وَکیلاً: وکیل باشد.

ص:69

21 لَقَدْکانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللّهَ وَ الْیَوْمَ الاْخِرَ وَ ذَکَرَ اللّهَ کَثیرا

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

کانَ لَکُمْ: باشد برای شما

فی رَسُولِ: در (رفتار) رسول

اللّهِ: خدا

اُسْوَةٌ: سرمشق، الگوی

حَسَنَةٌ: نیکویی

لِمَنْ: برای کسی که

کانَ یَرْجُوا: امیدوار باشد

(86) جلد 21 سوره احزاب

اللّهَ: به خدا

وَ الْیَوْمَ: و روز

الاْخِرَ: رستاخیز

وَ ذَکَرَ: و یاد کند

اللّهَ: خدا را

کَثیرا: بسیار.

«پایان جزء 21»

ص:70

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (87)

31 وَ مَنْ یَقْنُتْ مِنْکُنَّ لِلّهِ وَ رَسُولِه وَ تَعْمَلْ صالِحانُؤْتِها اَجْرَهامَرَّتَیْنِ وَاَعْتَدْنالَهارِزْقا کَریما

وَ مَنْ: و هر کس

یَقْنُتْ: فرمان بِبَرد، خضوع کند

مِنْکُنَّ: از شما (زنان)

لِلّهِ: برای خدا

وَ رَسُولِه: و رسولش

وَ تَعْمَلْ: و انجام دهد

صالِحا: عمل صالح،

نُؤْتِها: می دهیم به او

اَجْرَها: اجرش را

مَرَّتَیْنِ: دو برابر، دوچندان

وَ اَعْتَدْنا: و آماده ساخته ایم

لَها: برایش

(88) جلد 22 سوره احزاب

رِزْقا: روزی

کَریما: کریمانه ای، پُربرکتی.

ص:71

40 ما کانَ مُحَمَّدٌ اَبا اَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَلکِنْ رَسُولَ اللّهِ وَخاتَمَ النَّبیّنَ وَکانَ اللّهُ بِکُلِ شَیْ ءٍعَلیما

ما کانَ: نباشد

مُحَمَّدٌ: محمد ( صلی الله علیه و آله )

اَبا اَحَدٍ: پدر احدی

مِنْ رِجالِکُمْ: از مردان شما،

وَلکِنْ: ولیکن

رَسُولَ اللّهِ: فرستاده خدا

وَ خاتَمَ: و خاتم

النَّبیّنَ: پیامبران است.

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خدا

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (89)

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

عَلیما: دانا.

41 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اذْکُرُوا اللّهَ ذِکْرا کَثیرا

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

ص:72

امَنُوا: ایمان آورده اید!

اذْکُرُوا اللّهَ: یاد کنید خدا را

ذِکْرا کَثیرا: یادِ بسیار زیاد.

42 وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ اَصیلاً

وَ سَبِّحُوهُ: و تسبیح کنید او را

بُکْرَةً: صبح

وَ اَصیلاً: و شام

(90) جلد 22 سوره احزاب

43 هُوَالَّذی یُصَلّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیما

هُوَ الَّذی: او کسی است که

یُصَلّی: درود می فرستد

عَلَیْکُمْ: بر شما

وَ مَلائِکَتُهُ: و فرشتگان او (نیز)،

لِیُخْرِجَکُمْ: تا خارج کند شما را

ص:73

مِنَ الظُّلُماتِ: از تاریکی ها

اِلَی النُّورِ: به سوی نور،

وَ کانَ: و باشد

بِالْمُؤْمِنینَ: نسبت به مؤمنان

رَحیما: مهربان.

44 تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ اَعَدَّ لَهُمْ

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (91)

اَجْرا کَریما

تَحِیَّتُهُمْ: درودشان

یَوْمَ: روزی که

یَلْقَوْنَهُ: ملاقات می کنند او را

سَلامٌ: سلام است،

وَ اَعَدَّ: و آماده کرده

لَهُمْ: برای آن ها

اَجْرا: اجری

کَریما: کریمانه، پر ارزش.

ص:74

45 یا اَیُّهَا النَّبِیُّ اِنّا اَرْسَلْناکَ شاهِدا وَ مُبَشِّرا وَ نَذیرا

یا اَیُّهَاالنَّبِیُّ: ای پیامبر!

اِنّا: همانا ما

اَرْسَلْناکَ: فرستادیم تو را

(92) جلد 22 سوره احزاب

شاهِدا: شاهد، گواه

وَ مُبَشِّرا: و بشارت دهنده

وَ نَذیرا: و بیم دهنده.

46 وَ داعِیا اِلَی اللّهِ بِأِذْنِه وَ سِراجامُنیرا

وَ داعِیا: و دعوت کننده

اِلَی اللّهِ: به سوی خدا

بِأِذْنِه: به فرمان او

وَ سِراجا: و چراغی

مُنیرا: تابان.

47 وَ بَشِّرِالْمُؤْمِنینَ بِاَنَّ لَهُمْ مِنَ اللّهِ فَضْلاً کَبیرا

ص:75

وَ بَشِّرِ: و بشارت بده

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را

بِاَنَّ: به این که

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (93)

لَهُمْ: برای آن ها

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا

فَضْلاً: تفضّلی

کَبیرا: بزرگ است.

48 وَ لا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ وَدَعْ اَذیهُمْ وَ تَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکیلاً

وَ لاتُطِعِ: و اطاعت مکن

الْکافِرینَ: کافران

وَ الْمُنافِقینَ: و منافقان را

وَدَعْ: و رها کن

اَذیهُمْ: آزارشان را

وَ تَوَکَّلْ: و توکّل کن

ص:76

عَلَی اللّهِ: بر خدا،

(94) جلد 22 سوره احزاب

وَ کَفی: و کافی است

بِاللّهِ: خدا

وَکیلاً: که وکیل (تو باشد).

56 اِنَّ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیما

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

وَ مَلائِکَتَهُ: و فرشتگان او

یُصَلُّونَ: درود می فرستند

عَلَی النَّبِیِّ: بر پیامبر،

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

صَلُّوا: درود بفرستید، صلوات بفرستید

عَلَیْهِ: بر او

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (95)

وَ سَلِّمُوا: تسلیم شوید

ص:77

تَسْلیما: تسلیم شدنی.

70 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیدا

یا اَیُّهَاالَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

اتَّقُوا: بترسید

اللّهَ: از خدا

وَ قُولُوا: و بگویید

قَوْلاً: سخنی

سَدیدا: راست و استوار، سنجیده.

71 یُصْلِحْ لَکُمْ اَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ

(96) جلد 22 سوره احزاب

وَ مَنْ یُطِعِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزا عَظیما

یُصْلِحْ: اصلاح می کند

لَکُمْ: برایتان

ص:78

اَعْمالَکُمْ: اعمالتان را

وَ یَغْفِرْ: و می آمرزد

لَکُمْ: برایتان

ذُنُوبَکُمْ: گناهانتان را.

وَ مَنْ: و هر کس

یُطِعِ: اطاعت کند

اللّهَ: خدا

وَ رَسُولَهُ: و رسولش را،

فَقَدْ: پس به تحقیق

فازَ: رستگار شده

فَوْزا: به رستگاری

سوره احزاب لغات و مفاهیم قرآن کریم (97)

عَظیما: بزرگی.

ص:79

(98) جلد 22 سوره احزاب

«سوره سبأ»

1 اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُفِی الاْخِرَةِ وَهُوَالْحَکیْمُ الْخَبیرُ

اَلْحَمْدُ: حمد و سپاس

لِلّهِ: برای خدایی است

الَّذی لَهُ: که برای اوست،

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است،

وَ لَهُ: و برای اوست

الْحَمْدُ: حمد و سپاس

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت،

وَ هُوَ: و او

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (99)

الْحَکیْمُ: حکیم

الْخَبیرُ: و آگاه است.

ص:80

2 یَعْلَمُ مایَلِجُ فِی الاَْرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَمایَعْرُجُ فیهاوَهُوَالرَّحیمُ الْغَفُورُ

یَعْلَمُ: می داند

ما یَلِجُ: آن چه فرومی رود

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ ما: و آن چه

یَخْرُجُ: خارج می شود

مِنْها: از آن

وَ ما: و آن چه

یَنْزِلُ: نازل می شود

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

(100) جلد 22 سوره سبأ

وَ ما: و آن چه

یَعْرُجُ: بالا می رود

فیها: در آن،

وَ هُوَ: و او

الرَّحیمُ: مهربان

ص:81

الْغَفُورُ: و آمرزنده است.

9 اَفَلَمْ یَرَوْا اِلی ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ اِنْ نَشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الاَْرْضَ اَوْنُسْقِطْ عَلَیْهِمْ کِسَفا مِنَ السَّماءِ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیَةً لِکُلِّ عَبْدٍ مُنیبٍ

اَفَلَمْ یَرَوْا: آیا پس ندیدند، نگاه نکردند

اِلی ما: به آن چه

بَیْنَ اَیْدیهِمْ: پیش رویشان

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (101)

وَ ما: و آن چه

خَلْفَهُمْ: پشت سرشان

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین است؟

اِنْ نَشَأْ: اگر بخواهیم

نَخْسِفْ: فرومی بریم

بِهِمُ الاَْرْضَ: آن ها را در زمین

ص:82

اَوْ نُسْقِطْ: یا می افکنیم، ساقط می کنیم

عَلَیْهِمْ: بر ایشان، بر سرشان

کِسَفا: قطعاتی

مِنَ السَّماءِ: از آسمان،

اِنَّ: همانا

فی ذلِکَ: در این

لاَیَةً: هر آینه نشانه ای است

(102) جلد 22 سوره سبأ

لِکُلِّ عَبْدٍ: برای هر بنده

مُنیبٍ: توبه کار، به خدا روکننده.

10 وَ لَقَدْ اتَیْنا داوُدَ مِنّا فَضْلاً یا جِبالُ اَوِّبی مَعَهُ وَ الطَّیْرَ وَ اَلَنّا لَهُ الْحَدیدَ

وَ لَقَدْ: و هر آینه، به تحقیق

اتَیْنا: دادیم ما

داوُدَ: به داود

مِنّا: از جانب خودمان

ص:83

فَضْلاً: فضلی،

یا جِبالُ: ای کوه ها!

اَوِّبی: هم آواز شوید

مَعَهُ: با او

وَ الطَّیْرَ: و (ای) پرندگان!

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (103)

وَ اَلَنّا: و نرم کردیم

لَهُ: برای او

الْحَدیدَ: آهن را.

11 اَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ وَاعْمَلوُا صالِحا اِنّی بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ

اَنِ اعْمَلْ: که عمل کن، بباف

سابِغاتٍ: زره ها را

وَ قَدِّرْ: و به اندازه کن

فِی السَّرْدِ: حلقه زره را،

وَ اعْمَلوُا: و انجام دهید

ص:84

صالِحا: عمل شایسته،

اِنّی: به درستی که من

بِما: به آن چه

(104) جلد 22 سوره سبأ

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

بَصیرٌ: بینا هستم.

12 وَ لِسُلَیْمنَ الرّیحَ غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ وَ اَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّه وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ اَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعیرِ

وَ لِسُلَیْمنَ: و برای سلیمان

الرّیحَ: باد را (مسخّر کردیم)

غُدُوُّها: صبحگاهش

شَهْرٌ: (مسافت) یک ماه راه

وَ رَواحُها: و شام گاهش

شَهْرٌ: (مسافت) یک ماه را

ص:85

وَ اَسَلْنا: و روان ساختیم

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (105)

لَهُ: برای او

عَیْنَ: چشمه

الْقِطْرِ: مس مذاب را،

وَ مِنَ الْجِنِّ: و از جن

مَنْ: کسانی

یَعْمَلُ: کار می کردند

بَیْنَ یَدَیْهِ: پیش رویش

بِإِذْنِ: به فرمان

رَبِّه: پروردگارش،

وَ مَنْ: و هر کس

یَزِغْ: منحرف می شد

مِنْهُمْ: از آن ها

عَنْ اَمْرِنا: از دستور ما

نُذِقْهُ: می چشاندیم به او

(106) جلد 22 سوره سبأ

مِنْ عَذابِ: از عذاب

ص:86

السَّعیرِ: آتش سوزان.

13 یَعْمَلُونَ لَهُ مایَشاءُ مِنْ مَحاریبَ وَتَماثیلَ وَجِفانٍ کَالْجَوابِ وَقُدُورٍ راسِیاتٍنِ اعْمَلُوا الَ داوُدَ شُکْرا وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ

یَعْمَلُونَ: کار می کردند، درست می کردند

لَهُ: برای او

ما یَشاءُ: هر چه می خواست

مِنْ مَحاریبَ: از معبدها

وَ تَماثیلَ: و مجسمه ها

وَ جِفانٍ: و ظروف بزرگ

کَالْجَوابِ: مانند حوض ها

وَ قُدُورٍ: و دیگ های

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (107)

راسِیاتٍ: ثابت:

اعْمَلُوا: (گفتیم:) انجام دهید

الَ داوُدَ: ای آی داود!

ص:87

شُکْرا: شکر را،

وَ قَلیلٌ: و تعداد کمی

مِنْ عِبادِیَ: از بندگان من

الشَّکُورُ: شکرگزارند.

14 فَلَمّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلی مَوْتِه اِلاّ دابَّةُ الاَْرْضِ تأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ اَنْ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ ما لَبِثُوا فِی الْعَذابِ الْمُهینِ

فَلَمّا: پس وقتی که

قَضَیْنا: گذراندیم، مقرر داشتیم ما

(108) جلد 22 سوره سبأ

عَلَیْهِ: بر او

الْمَوْتَ: مرگ را،

ما دَلَّهُمْ: آگاه نساخت ایشان را

عَلی مَوْتِه: بر مرگش

اِلاّ: مگر

ص:88

دابَّةُ: جنبنده

الاَْرْضِ: زمین

تأْکُلُ: که می خورد

مِنْسَأَتَهُ: عصای او را،

فَلَمّا: پس وقتی که

خَرَّ: فروافتاد

تَبَیَّنَتِ: فهمیدند، دریافتند

الْجِنُّ: جن

اَنْ لَوْ: که اگر

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (109)

کانُوا یَعْلَمُونَ: می دانستند

الْغَیْبَ: غیب را،

مالَبِثُوا: نمی ماندند

فِی الْعَذابِ: در عذاب

الْمُهینِ: خوارکننده.

15 لَقَدْ کانَ لِسَبَأٍ فی مَسْکَنِهِمْ ایَةٌ جَنَّتانِ

ص:89

عَنْ یَمِینٍ وَ شِمالٍ کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَاشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

کانَ: بود

لِسَبَأٍ: برای (قوم) سَبَأ

فی مَسْکَنِهِمْ: در محلّ سکونتشان

ایَةٌ: نشانه ای،

(110) جلد 22 سوره سبأ

جَنَّتانِ: دو باغ (داشتند)

عَنْ یَمِینٍ: از راست

وَ شِمالٍ: و چپ،

کُلُوا: (گفتیم:) بخورید

مِنْ رِزْقِ: از روزیِ

رَبِّکُمْ: پروردگارتان

وَاشْکُرُوا: و شکر کنید

لَهُ: او را،

بَلْدَةٌ: شهری است

ص:90

طَیِّبَةٌ: پاک و پاکیزه

وَ رَبٌّ: و پروردگاری

غَفُورٌ: آمرزنده.

16 فَاَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (111)

وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَواتَیْ أُکُلٍ خَمْطٍ وَ اَثْلٍ وَ شَیْ ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِیلٍ

فَاَعْرَضُوا: پس روی گردانیدند

فَأَرْسَلْنا: پس فرستادیم

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

سَیْلَ الْعَرِمِ: سیل ویرانگر

وَ بَدَّلْناهُمْ: و تبدیل کردیم

بِجَنَّتَیْهِمْ: دو باغ شان را

جَنَّتَیْنِ: به دو باغی که

ذَواتَیْ: دارای

أُکُلٍ: خوراکی

ص:91

خَمْطٍ: بدمزه، تلخ

وَ اَثْلٍ: و شوره گز بود

وَ شَیْ ءٍ: و چیزی

(112) جلد 22 سوره سبأ

مِنْ سِدْرٍ: از سِدر،

قَلِیلٍ: کمی، اندکی.

17 ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِما کَفَرُوا وَ هَلْ نُجازی اِلاَّ الْکَفُورَ

ذلِکَ: این را

جَزَیْناهُمْ: جزا دادیم به آن ها

بِما: به خاطر این که

کَفَرُوا: کفر ورزیدند،

وَ هَلْ: و آیا

نُجازی: جزا می دهیم

اِلاَّ الْکَفُورَ: جز ناسپاس را؟

ص:92

18 وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَی الَّتی بارَکْنا

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (113)

فیها قُرًی ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فیهَا السَّیْرَ سیرُوا فیها لَیالِیَ وَ اَیّاما امِنینَ

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

بَیْنَهُمْ: میان آن ها

وَ بَیْنَ: و میان

الْقُرَی الَّتی: شهرهایی که

بارَکْنا: برکت داده بودیم

فیها: در آن،

قُرًی: شهرهای

ظاهِرَةً: نزدیک به هم که یکدیگر را می دیدند

وَ قَدَّرْنا: و به اندازه کردیم ما

فیهَا: در آن

ص:93

السَّیْر: مسافت را،

سیرُوا: (گفتیم:) سیر کنید، سفر کنید

(114) جلد 22 سوره سبأ

فیها: در آن،

لَیالِیَ: شب ها

وَ اَیّاما: و روزها

امِنینَ: در امنیت.

19 فَقالُوا رَبَّناباعِدْ بَیْنَ اَسْفارِنا وَ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْناهُمْ اَحادیثَ وَ مَزَّقْناهُمْ کَلَّ مُمَزَّقٍ اِنَّ فی ذلِکَ لاَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ

فَقالُوا: پس گفتند:

رَبَّنا: پروردگارا!

باعِدْ: دور کن، فاصله بینداز

بَیْنَ اَسْفارِنا: بین سفرهایمان

وَ ظَلَمُوا: و ظلم کردند

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (115)

فَجَعَلْناهُمْ: پس قرار دادیم آن ها را

اَحادیثَ: داستان آیندگان

وَ مَزَّقْناهُمْ: و متلاشی کردیم آن ها را

ص:94

کَلَّ مُمَزَّقٍ: کاملاً متلاشی شده،

اِنَّ: به درستی که

فی ذلِکَ: در این

لاَآیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِکُلِّ: برای هر

صَبّارٍ: پُر صبرِ

شَکُورٍ: شکرگزاری

21 وَ ما کانَ لَهُ عَلَیْهِمْ مِنْ سُلطانٍ اِلاّ لِنَعْلَمَ مَنْ یُؤْمِنُ بِالاْخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فی شَکٍّ وَ رَبُّکَ عَلی کُلِّ شَی ءٍ حَفیظٌ

(116) جلد 22 سوره سبأ

وَ ما کانَ لَهُ: و نبود او را

عَلَیْهِمْ: بر ایشان

مِنْ سُلطانٍ: هیچ سُلطه ای

اِلاّ: مگر

لِنَعْلَمَ: تا بدانیم، معلوم داریم

ص:95

مَنْ: کسی را که

یُؤْمِنُ: ایمان دارد

بِالاْخِرَةِ: به آخرت

مِمَّنْ: از کسی که

هُوَ: او،

مِنْها: از آن

فی شَکٍّ: در شک است.

وَ رَبُّکَ: و پروردگار تو

عَلی کُلِّ شَی ءٍ: بر هر چیزی

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (117)

حَفیظٌ: نگاهبان است.

24 قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ قُلِ اللّهُ وَ اِنّا اَوْ اِیّاکُمْ لَعَلی هُدًی اَوْ فیضَلالٍ مُبینٍ

قُلْ مَنْ: بگو: چه کسی

یَرْزُقُکُمْ: روزی می دهد شما را

مِنَ السَّمواتِ: از آسمان ها

ص:96

وَ الاَْرْضِ: و زمین؟

قُلِ: بگو:

اللّهُ: خدا،

وَ اِنّا: و همانا ما،

اَوْ اِیّاکُمْ: یا شما

لَعَلی هُدًی: بر هدایتیم

اَوْ فی ضَلالٍ: یا در گمراهی

(118) جلد 22 سوره سبأ

مُبینٍ: آشکار.

28 وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلاّ کافَّةً لِلنّاسِ بَشیرا وَ نَذیرا وَلکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمُونَ

وَ ما اَرْسَلْناکَ: و نفرستادیم ما تو را

اِلاّ کافَّةً: مگر برای همه

لِلنّاسِ: مردم

بَشیرا: که بشارت دهنده

وَ نَذیرا: و بیم دهنده باشی

ص:97

وَلکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَ النّاسِ: بیشتر مردم

لایَعْلَمُونَ: نمی دانند.

34 وَ ما اَرْسَلْنا فی قَرْیَةٍ مِنْ نَذیرٍ اِلاّ قالَ

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (119)

مُتْرَفُوها اِنّا بِما اُرْسِلْتُمْ بِه کافِرُونَ

وَ ما اَرْسَلْنا: و نفرستادیم

فی قَرْیَةٍ: در شهری

مِنْ نَذیرٍ: هیچ هشدار دهنده ای،

اِلاّ: مگر این که

قالَ: گفتند

مُتْرَفُوها: خوش گذران های آن

اِنّا: به درستی که ما

بِما: به آن چه

اُرْسِلْتُمْ: فرستاده شده اید

بِه کافِرُونَ: به آن کافریم.

ص:98

36 قُلْ اِنَّ رَبّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقدِرُ وَ لکِنَّ اَکْثَرَالنّاسِ لایَعْلَمُونَ

(120) جلد 22 سوره سبأ

قُلْ: بگو:

اِنَّ: همانا

رَبّی: پروردگار من

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هر کس که

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد،

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَ: بیشتر

النّاسِ: مردم

لایَعْلَمُونَ: نمی دانند.

37 وَ ما اَمْوالُکُمْ وَ لا اَوْلادُکُمْ بِالَّتی تُقَرِّبُکُمْ

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (121)

عِنْدَنا زُلْفی اِلاّ مَنْ امَنَ وَ عَمِلَ صالِحا فَاُولئِکَ لَهُمْ

ص:99

جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلُوا وَ هُمْ فِی الْغُرُفاتِ امِنُونَ

وَ ما: و نیست

اَمْوالُکُمْ: اموال شما

وَ لااَوْلادُکُمْ: و نه اولاد شما

بِالَّتی: چیزی که

تُقَرِّبُکُمْ: نزدیک گرداند شما را

عِنْدَنا: نزد ما

زُلْفی: از جهت قرب و منزلت

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

امَنَ: ایمان آوَرَد

وَ عَمِلَ: و انجام دهد

صالِحا: عمل شایسته،

فَاُولئِکَ: پس آنان

(122) جلد 22 سوره سبأ

لَهُمْ: برای ایشان است

جَزاءُ: پاداش

الضِّعْفِ: دو برابر

بِما: به خاطر آن چه

ص:100

عَمِلُوا: انجام دادند

وَ هُمْ: و ایشان

فِی الْغُرُفاتِ: در غرفه های (بهشتی)

امِنُونَ: ایمن هستند.

39 قُلْ اِنَّ رَبّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ وَ ما اَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْ ءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرّازِقینَ

قُلْ: بگو:

اِنَّ: همانا

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (123)

رَبّی: پروردگار من

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هر کس که

یَشاءُ: بخواهد

مِنْ عِبادِهِ: از بندگانش

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد

ص:101

لَهُ: برای او،

وَ ما: و آن چه

اَنْفَقْتُمْ: انفاق کردید

مِنْ شَیْ ءٍ: از چیزی،

فَهُوَ: پس او

یُخْلِفُهُ: عوض می دهد آن را،

وَ هُوَ: و او

(124) جلد 22 سوره سبأ

خَیْرُ: بهترین

الرّازِقینَ: روزی دهندگان است.

49 قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَما یُبْدِءُ الْباطِلُ وَما یُعیدُ

قُلْ: بگو:

جاءَ الْحَقُّ: آمد حق

وَ ما یُبْدِءُ: و شروع نمی کند

ص:102

الْباطِلُ: باطل

وَ ما یُعیدُ: و برنمی گردد.

سوره سباء لغات و مفاهیم قرآن کریم (125)

«سوره فاطر»

2 ما یَفْتَحِ اللّهُ لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَ ما یُمسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِه وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

ما یَفْتَحِ: آن چه را بگشاید

اللّهُ: خداوند

لِلنّاسِ: برای مردم

مِنْ رَحْمَةٍ: از رحمت،

فَلا مُمْسِکَ: پس بازدارنده ای نیست

لَها: برای آن،

وَ ما: و آن چه را که

یُمسِکْ: باز دارد،

فَلا مُرْسِلَ: پس فرستنده ای نیست

لَهُ: برای آن

(126) جلد 22 سوره فاطر

مِنْ بَعْدِه: از بعد آن،

وَ هُوَ: و او

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

ص:103

الْحَکیمُ: حکیم است.

8 اَفَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُعَمَلِه فَرَآهُ حَسَنا فَاِنَّ اللّه یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَیَهدی مَنْ یَشاءُ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَراتٍ اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ بِما یَصْنَعُونَ

اَفَمَنْ: آیا پس کسی که

زُیِّنَ: زینت داده شده

لَهُ :برای او

سُوءُ عَمَلِه: بدیِ عملش،

فَرَآهُ: پس می بیند آن را

حَسَنا: کار نیکی،

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (127)

فَاِنَّ اللّه: پس همانا خدا

یُضِلُّ: گمراه می کند

مَنْ یَشاءُ: هر کس را بخواهد

وَ یَهدی: و هدایت می کند

مَنْ یَشاءُ: هر کس را بخواهد،

فَلا تَذْهَبْ: پس نَرَوَد (از کف)

ص:104

نَفْسُکَ: نفسِ تو

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

حَسَراتٍ: (به خاطر شدّت حسرت)

اِنَّ اللّهَ: همانا خدا

عَلیمٌ بِما: داناست به آن چه

یَصْنَعُونَ: می سازند، مرتکب می شوند.

9 وَ اللّهُ الَّذی اَرْسَلَ الرِّیاحَ فَتُثیرُ سَحابا

(128) جلد 22 سوره فاطر

فَسُقْناهُ اِلی بَلَدٍ مَیِّتٍ فَاَحْیَیْنا بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها کَذلِکَ النُّشُورُ

وَ اللّهُ: و خداوند

الَّذی: کسی است که

اَرْسَلَ الرِّیاحَ: فرستاد بادها را،

فَتُثیرُ: تا به حرکت درآوَرَند

سَحابا: ابرها را

فَسُقْناهُ: پس راندیم ما آن را

اِلی بَلَدٍ: به سوی سرزمین

ص:105

مَیِّتٍ: مرده ای،

فَاَحْیَیْنا: پس زنده کردیم ما

بِهِ الاَْرْضَ: به وسیله آن، زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مردنش،

کَذلِکَ النُّشُورُ: رستاخیز هم این چنین است.

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (129)

10 مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّةَ فَلِلّهِ الْعِزَّةُ جَمیعا اِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَمَکْرُ اُولئِکَ هُوَ یَبُورُ

مَنْ کانَ یُریدُ: هر کس می خواهد

الْعِزَّةَ: عزّت را،

فَلِلّهِ: پس برای خداست

الْعِزَّةُ: عزّت

جَمیعا: تماما، کامل،

اِلَیْهِ: به سوی او

یَصْعَدُ: صعود می کند

ص:106

الْکَلِمُ الطَّیِّبُ: سخن پاکیزه

وَ الْعَمَلُ: و عملِ

(130) جلد 22 سوره فاطر

الصّالِحُ: صالح

یَرْفَعُهُ: بالا می بَرَد آن را،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

یَمْکُرُونَ: مکر می کنند، نقشه می کشند

السَّیِّئاتِ: زشتی ها، بدی ها را،

لَهُمْ: برای ایشان است

عَذابٌ: عذابی

شَدیدٌ: سخت،

وَ مَکْرُ: و مکر

اُولئِکَ: آنان

هُوَ یَبُورُ: او، نابود می شود.

12 وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ اُجاجٌ وَ مِنْ کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْما

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (131)

طَرِیّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها وَتَرَی الْفُلْکَ

ص:107

فیهِ مَواخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

وَ ما یَسْتَوِی: و مساوی نیستند

الْبَحْرانِ: دو دریا

هذا عَذْبٌ: این شیرین

فُراتٌ: و گوارا

سائِغٌ: و خوشگوار است

شَرابُهُ: نوشیدنش

وَ هذا: و این (یکی)

مِلْحٌ: شور

اُجاجٌ: و تلخ است،

وَ مِنْ کُلٍّ: و از هریک

تَأْکُلُونَ: می خورید

لَحْما: گوشت

(132) جلد 22 سوره فاطر

طَرِیّا: تازه

وَ تَسْتَخْرِجُونَ: و استخراج می کنید

حِلْیَةً: وسایل زینتی

تَلْبَسُونَها: می پوشید آن را،

ص:108

وَ تَرَی: و می بینی

الْفُلْکَ: کشتی ها را

فیهِ: در آن

مَواخِرَ: شکافنده اند (آب را)

لِتَبْتَغُوا: تا بجویید، به دست آورید

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش،

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَشْکُرُونَ: تشکّر کنید.

27 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَخْرَجْنا

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (133)

بِهِ ثَمَراتٍ مُخْتَلِفا اَلْوانُها وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بیضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ اَلْوانُها وَ غَرابیبُ سُودٌ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که خدا

اَنْزَلَ: فرو فرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی،

ص:109

فَاَخْرَجْنا: پس خارج نمودیم

بِهِ: به وسیله آن

ثَمَراتٍ مُخْتَلِفا: میوه های مختلف

اَلْوانُها: و رنگارنگ

وَ مِنَ الْجِبالِ: و از کوه ها

جُدَدٌ: خط ها، راه هایی

بیضٌ وَ حُمْرٌ: به رنگ سفید و سرخ

(134) جلد 22 سوره فاطر

مُخْتَلِفٌ: که مختلف است

اَلْوانُها: رنگ های آن

وَ غَرابیبُ سُودٌ: و (گاه) به رنگ کاملاً سیاه.

28 وَ مِنَ النّاسِ وَ الدَّوابِّ وَ الاَْنْعامِ مُخْتَلِفٌ اَلْوانُهُ کَذلِکَ اِنَّما یَخْشَی اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمؤُا اِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُورٌ

وَ مِنَ النّاسِ: و از مردم

وَ الدَّوابِّ: و جنبندگان

وَ الاَْنْعامِ: و چهارپایان

ص:110

مُخْتَلِفٌ: که مختلف است

اَلْوانُهُ: رنگ هایشان

کَذلِکَ: (آری) این چنین است.

اِنَّما: جز این نیست که

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (135)

یَخْشَی اللّهَ: می ترسند از خدا

مِنْ عِبادِهِ: از میان بندگانش

الْعُلَمؤُا: عُلَماء، دانایان، دانشمندان.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

عَزیزٌ: شکست ناپذیر

غَفُورٌ: آمرزنده است.

29 اِنَّ الَّذینَ یَتْلُونَ کِتابَ اللّهِ وَ اَقامُوا الصَّلوةَ وَ اَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرّا وَ عَلانِیَةً یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

یَتْلُونَ: تلاوت می کنند

کِتابَ اللّهِ: کتاب خدا را

ص:111

وَ اَقامُوا: و برپامی دارند

(136) جلد 22 سوره فاطر

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اَنْفَقُوا: و انفاق کنند

مِمّا: از آن چه

رَزَقْناهُمْ: روزی شان کردیم

سِرّا وَ عَلانِیَةً: در نهان و آشکار،

یَرْجُونَ: امید دارند

تِجارَةً: به تجارتی که

لَنْ تَبُورَ: هرگز تباه نمی شود.

30 لِیُوَفِّیَهُمْ اُجُورَهُمْ وَ یَزیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ اِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ

لِیُوَفِّیَهُمْ: تا به طور کامل بدهد

اُجُورَهُمْ: اجرشان را

وَ یَزیدَهُمْ: و زیاد کند برایشان

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (137)

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش،

اِنَّهُ: به درستی که او

ص:112

غَفُورٌ: آمرزنده

شَکُورٌ: سپاسگزار است.

31 وَ الَّذی اَوْحَیْنا اِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقا لِما بَیْنَ یَدَیْهِ اِنَّ اللّهَ بِعِبادِهِ لَخَبیرٌ بَصیرٌ

وَ الَّذی: و آن چه

اَوْحَیْنا: وحی کردیم

اِلَیْکَ: به تو

مِنَ الْکِتابِ: از کتاب،

هُوَ الْحَقُّ: او، حق است

مُصَدِّقا: و تصدیق کننده

لِما بَیْنَ یَدَیْهِ: آن چه پیش رویش است.

(138) جلد 22 سوره فاطر

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

بِعِبادِهِ: به بندگانش

لَخَبیرٌ: قطعا آگاه

بَصیرٌ: و بیناست.

ص:113

32 ثُمَّ اَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِه وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِاِذْنِ اللّهِ ذلِکَ هُوَالْفَضْلُ الْکَبیرُ

ثُمَّ: سپس

اَوْرَثْنَا: به ارث دادیم

الْکِتابَ: کتاب را

الَّذینَ: به کسانی که

اصْطَفَیْنا: برگزیدیم ما

مِنْ عِبادِنا: از بندگان خود،

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (139)

فَمِنْهُمْ: پس بعضی از آن ها

ظالِمٌ: ستمکارند

لِنَفْسِه: به خود

وَ مِنْهُمْ: و بعضی از آن ها

مُقْتَصِدٌ: میانه رو

وَ مِنهُمْ: و بعضی از آن ها

سابِقٌ: سبقت گیرنده اند

بِالْخَیْراتِ: در خوبی ها، نیکی ها

ص:114

بِاِذْنِ اللّهِ: به اذن خداوند،

ذلِکَ: این است

هُوَالْفَضْلُ: آن فضل

الْکَبیرُ: بزرگ.

33 جَنّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها یُحَلَّوْنَ فیها

(140) جلد 22 سوره فاطر

مِنْ اَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤا وَ لِباسُهُمْ فیها حَریرٌ

جَنّاتُ: بهشت های

عَدْنٍ: جاویدی که

یَدْخُلُونَها: داخل می شوند در آن

یُحَلَّوْنَ: زیور می یابند

فیها: در آن جا

ص:115

مِنْ اَساوِرَ: از دستنبدها

مِنْ ذَهَبٍ: از طلا

وَ لُؤْلُؤا: و مروارید،

وَ لِباسُهُمْ: و لباسشان

فیها: در آن جا

حَریرٌ: حریر است.

34 وَ قالُوا الْحَمْدُ للّهِ الَّذی اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (141)

اِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ

وَ قالُوا: و گویند:

الْحَمْدُ: حمد و سپاس

للّهِ الَّذی: برای خدایی است که

اَذْهَبَ: بُرد

عَنَّاالْحَزَنَ: از ما غم و اندوه را،

اِنَّ: به درستی که

رَبَّنا: پروردگار ما

لَغَفُورٌ: هر آینه آمرزنده

شَکُورٌ: و سپاسگزار است.

35 اَلَّذیاَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فیها لُغُوبٌ

اَلَّذی: آن که

ص:116

(142) جلد 22 سوره فاطر

اَحَلَّنا: جای داد ما را

دارَ الْمُقامَةِ: در این سرای ماندنی

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش

لا یَمَسُّنا: نمی رسد به ما

فیها نَصَبٌ: در آن جا رنجی

وَ لا یَمَسُّنا: و نمی رسد به ما

فیها لُغُوبٌ: در آن جا خستگی.

36 وَ الَّذینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لا یُقْضی عَلَیهِمْ فَیَمُوتُوا وَلا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها کَذلِکَ نَجْزی کُلَّ کَفُورٍ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

لَهُمْ: برای ایشان است

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (143)

نارُ جَهَنَّمَ: آتش جهنم

لا یُقْضی: حکم داده نمی شود، نمی گذرانَد

عَلَیهِمْ: بر آن ها

ص:117

فَیَمُوتُوا: تا بمیرند

وَ لا یُخَفَّفُ: و تخفیف داده نمی شود

عَنْهُمْ: بر آن ها

مِنْ عَذابِها: از عذابش،

کَذلِکَ: این چنین

نَجْزی: جزا می دهیم

کُلَّ کَفُورٍ: همه کفرپیشه گان را.

37 وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فیها رَبَّنا اَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحا غَیْرَ الَّذی کُنّا نَعْمَلُ اَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مایَتَذَکَّرُ فیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جاءَکُمُ النَّذیرُ فَذُوقُوا

(144) جلد 22 سوره فاطر

فَما لِلظّالِمینَ مِنْ نَصیرٍ

وَ هُمْ: و ایشان

یَصْطَرِخُونَ: فریاد می زنند

فیها: در آن جا

رَبَّنا: پروردگارا!

اَخْرِجْنا: خارج کن ما را

ص:118

نَعْمَلْ: تا انجام دهیم

صالِحا: عمل صالح

غَیْرَ الَّذی: غیر از آن چه

کُنّا نَعْمَلُ: انجام می دهیم،

اَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ: (به آن ها گفته شود:) آیا و عمر طولانی ندادیم به شما

ما یَتَذَکَّرُ فیهِ: تا متذکّر شود در آن

مَنْ: کسی که

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (145)

تَذَکَّرَ: پند می گیرند؟

وَ جاءَکُمُ: و آمد شما را

النَّذیرُ: هشدار دهنده، بیم دهنده،

فَذُوقُوا: پس بچشید

فَما: پس نیست

لِلظّالِمینَ: برای ظالمان

مِنْ نَصیرٍ: هیچ یاوری.

41 اِنَّ اللّهَ یُمْسِکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ اَنْ تَزُولا و

ص:119

َ لَئِنْ زالَتا اِنْ اَمْسَکَهُما مِنْ اَحَدٍ مِنْ بَعْدِه اِنَّهُ کانَ حَلیما غَفُورا

اِنَّ: همانا

اللّهَ: خداست که

یُمْسِکُ: نگاه می دارد

(146) جلد 22 سوره فاطر

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

اَنْ تَزُولا: که فروریزند،

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

زالَتا: فرو ریزند

اِنْ اَمْسَکَهُما: نگه نمی دارد آن دو را

مِنْ اَحَدٍ: هیچ اَحدی

مِنْ بَعْدِه: از بعد آن.

اِنَّهُ: به درستی که او

کانَ: باشد

حَلیما: بردبار

غَفُورا: آمرزنده.

ص:120

سوره فاطر لغات و مفاهیم قرآن کریم (147)

«سوره یس»

1 یسآ

یسآ: از حروف مقطّعه.

2 وَ الْقُرْآنِ الْحَکیمِ

وَ الْقُرْآنِ: قسم به قرآن

الْحَکیمِ: حکیم.

3 اِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلینَ

اِنَّکَ: به درستی که تو

لَمِنَ: قطعا از

الْمُرْسَلینَ: پیامبرانی.

4 عَلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ

(148) جلد 22 سوره یس

عَلی صِراطٍ: بر راهی

مُسْتَقیمٍ: راست.

ص:121

5 تَنْزیلَ الْعَزیزِ الرَّحیمِ

تَنْزیلَ: (این قرآن) نازل شده

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الرَّحیمِ: مهربان است.

6 لِتُنْذِرَ قَوْما ما اُنْذِرَ اباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ

لِتُنْذِرَ: تا بیم دهی

قَوْما: قومی را که

ما اُنْذِرَ: بیم داده نشدند

اباؤُهُمْ: پدرانشان،

فَهُمْ: پس ایشان

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (149)

غافِلُونَ: غافلند.

7 لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلی اَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

حَقَّ الْقَوْلُ: ثابت شد گفتار

ص:122

عَلی اَکْثَرِهِمْ: بر بیشترشان،

فَهُمْ: پس ایشان

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

8 اِنّا جَعَلْنا فی اَعْناقِهِمْ اَغْلالاً فَهِیَ اِلَی الاَْذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ

اِنّا: همانا ما

جَعَلْنا: قرار دادیم

فی اَعْناقِهِمْ: در گردن هایشان

(150) جلد 22 سوره یس

اَغْلالاً: غُل هایی،

فَهِیَ: پس آن

اِلَی الاَْذْقانِ: تا چانه ها (ادامه دارد)

فَهُمْ: پس آن ها

مُقْمَحُونَ: سر به بالاماندگانند.

9 وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ اَیْدیهِمْ سَدّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ

ص:123

سَدّا فَاَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

مِنْ بَیْنِ اَیْدیهِمْ: از پیش رویشان

سَدّا: سدّی، مانعی

وَ مِنْ خَلْفِهِمْ: و از پشت سرشان

سَدّا: سدّی، مانعی

فَاَغْشَیْناهُمْ: پس پرده افکندیم بر آن ها

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (151)

فَهُمْ: پس ایشان

لایُبْصِرُونَ: نمی بینند.

10 و َسَواءٌ عَلَیْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لایُؤْمِنُونَ

و َسَواءٌ: و یکسان است

عَلَیْهِمْ: برایشان

ءَاَنْذَرْتَهُمْ: آیا بترسانیشان

ص:124

اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ: یا نترسانیشان،

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند.

11 اِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ اَجْرٍ کَریمٍ

اِنَّما: جز این نیست که

(152) جلد 22 سوره یس

تُنْذِرُ: تو می ترسانی

مَنِ: کسی را که

اتَّبَعَ الذِّکْرَ: پیروی کند قرآن را

وَ خَشِیَ: و بترسد

الرَّحْمنَ: از خدای رحمان

بِالْغَیْبِ: در نهان،

فَبَشِّرْهُ: پس بشارت بده او را

بِمَغْفِرَةٍ: به آمرزشی

وَ اَجْرٍ: و پاداشی

کَریمٍ: پُرارزش.

ص:125

12 اِنّا نَحْنُ نُحْییِ الْمَوْتی وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ اثارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْ ءٍ اَحْصَیْناهُ فی اِمامٍ مُبینٍ

اِنّا نَحْنُ: به درستی که ما

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (153)

نُحْییِ: زنده می کنیم

الْمَوْتی: مردگان را

وَ نَکْتُبُ: و می نویسیم

ما: آن چه را که

قَدَّمُوا: پیش فرستادند

وَ اثارَهُمْ: و آثارشان را

وَ کُلَّ شَیْ ءٍ: و هر چیزی را

اَحْصَیْناهُ: به شمارش درآوریم آن را

فی اِمامٍ مُبینٍ: در لوحی آشکار.

«پایان جزء 22»

ص:126

(154) جلد 22 سوره یس

33 وَ ایَةٌ لَهُمُ الاَْرْضُ الْمَیْتَةُ اَحْیَیْناها وَ اَخْرَجْنا مِنْها حَبّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ

وَ ایَةٌ: و نشانه ای است

لَهُمُ: برای ایشان

الاَْرْضُ: زمینِ

الْمَیْتَةُ: مرده که

اَحْیَیْناها: زنده کردیم ما آن را

وَ اَخْرَجْنا: و خارج نمودیم

مِنْها: از آن

حَبّا: دانه ای،

فَمِنْهُ: پس، از آن

یَأْکُلُونَ: می خورند.

34 وَ جَعَلْنا فیها جَنّاتٍ مِنْ نَخیلٍ وَ اَعْنابٍ

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (155)

وَ فَجَّرْنا فیها مِنَ الْعُیُونِ

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم ما

ص:127

فیها: در آن

جَنّاتٍ: باغ هایی

مِنْ نَخیلٍ: از نخل ها

وَ اَعْنابٍ: و انگورها

وَ فَجَّرْنا: و جاری ساختیم

فیها: در آن

مِنَ الْعُیُونِ: از چشمه ها

35 لِیَأْکُلُوا مِنْ ثَمَرِه وَ ما عَمِلَتْهُ اَیْدیهِمْ اَفَلا یَشْکُرُونَ

لِیَأْکُلُوا: تا بخورند

مِنْ ثَمَرِه: از میوه اش

(156) جلد 23 سوره یس

وَ ما عَمِلَتْهُ: و انجام نداد آن را

اَیْدیهِمْ: دست های ایشان،

اَفَلا یَشْکُرُونَ: آیا پس تشکّر نمی کنند؟

ص:128

36 سُبْحانَ الَّذی خَلَقَ الاَْزْواجَ کُلَّها مِمّا تُنْبِتُ الاَْرْضُ وَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ وَ مِمّا لا یَعْلَمُونَ

سُبْحانَ: منزّه است

الَّذی: آن که

خَلَقَ: آفرید

الاَْزْواجَ: زوج ها را

کُلَّها: همگی اش را

مِمّا تُنْبِتُ: از آن چه می رویاند

الاَْرْضُ: زمین

وَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ: و از خودشان

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (157)

وَ مِمّا: و از آن چه

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

37 وَ ایَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ فَاِذا هُمْ مُظْلِمُونَ

وَ ایَةٌ: و نشانه ای است

ص:129

لَهُمُ: برای ایشان

اللَّیْلُ: شب،

نَسْلَخُ: برمی گیریم، می کَنیم

مِنْهُ النَّهارَ: از آن روز را،

فَاِذاهُمْ: پس ناگاه ایشان

مُظْلِمُونَ: در تاریکی فرومی روند.

38 وَ الشَّمْسُ تَجْری لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدیرُ

(158) جلد 23 سوره یس

الْعَزیزِ الْعَلیمِ

وَ الشَّمْسُ: و خورشید

تَجْری: حرکت می کند

لِمُسْتَقَرٍّ لَها: به سوی قرارگاهش،

ذلِکَ: این

تَقْدیرُ: نظم و تدبیر (خداوند)

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الْعَلیمِ: داناست.

ص:130

39 وَ الْقَمَرَ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتّی عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدیمِ

وَ الْقَمَرَ: و ماه را

قَدَّرْناهُ: اندازه گیری کردیم آن را، مقرّر نمودیم

مَنازِلَ: منزلگاه هایی

حَتّی عادَ: تا برگشت کند

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (159)

کَالْعُرْجُونِ: مانند شاخه خشک خرما

الْقَدیمِ: (به حالتی که) قدیم بود، قبلاً بود.

40 لاَ الشَّمْسُ یَنْبَغی لَها اَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّیْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ کُلٌّ فی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ

لاَ الشَّمْسُ: نه خورشید

یَنْبَغی لَها: سزاوار است بر آن

اَنْ تُدْرِکَ: که دریابد، برسد

الْقَمَرَ: به ماه،

وَ لاَ اللَّیْلُ: و نه شب

ص:131

سابِقُ: پیشی گیرنده است

النَّهارِ: روز را،

وَ کُلٌّ: و همگی

فی فَلَکٍ: در مِداری

(160) جلد 23 سوره یس

یَسْبَحُونَ: شناورند

80 اَلَّذی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الاَْخْضَرِ ناراً فَاِذا اَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ

اَلَّذی: آن (خدایی) که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمْ: برای شما

مِنَ الشَّجَرِ: از درختِ

الاَْخْضَرِ: سبز

ناراً: آتشی،

فَاِذا: پس در آن هنگام

اَنْتُمْ: شما

ص:132

مِنْهُ: از آن

تُوقِدُونَ: آتش روشن می کنید.

سوره یس لغات و مفاهیم قرآن کریم (161)

83 فَسُبْحانَ الَّذی بِیَدِه مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

فَسُبْحانَ: پس منزّه است

الَّذی: آن که

بِیَدِه: به دست اوست

مَلَکُوتُ: ملکوتِ

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

وَ اِلَیْهِ: و به سوی او

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

ص:133

(162) جلد 23 سوره یس

«سوره صافّات»

1 وَ الصّافّاتِ صَفّا

وَ الصّافّاتِ: سوگند به صف بسته گان

صَفّا: صف بستنی.

2 فَالزّاجِراتِ زَجْرا

فَالزّاجِراتِ: پس نهی کنندگان،

زَجْرا: نهی کردنی.

3 فَالتّالِیاتِ ذِکْرا

فَالتّالِیاتِ: پس تلاوت کنندگان

ذِکْرا: ذکر (الهی).

4 اِنَّ اِلهَکُمْ لَواحِدٌ

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (163)

اِنَّ اِلهَکُمْ: همانا معبود شما

لَواحِدٌ: مسلّما یکتاست.

ص:134

5 رَبُّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ رَبُّ الْمَشارِقِ

رَبُّ السَّمواتِ: پروردگار آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ ما بَیْنَهُما: و آن چه بین آن هاست

وَ رَبُّ: و پروردگار

الْمَشارِقِ: مشرق ها.

6 اِنّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزینَةٍ نِ الْکَواکِبِ

اِنّا: به درستی که ما

زَیَّنَّا: زینت نمودیم

السَّماءَ: آسمانِ

(164) جلد 23 سوره صافّات

الدُّنْیا: دنیا را

بِزینَةٍ: با زینت

الْکَواکِبِ: ستاره گان.

ص:135

83 وَ اِنَّ مِنْ شیعَتِهِ لاَِبْراهیمَ

وَ اِنَّ: و همانا

مِنْ شیعَتِهِ: از پیروان او،

لاَِبْراهیمَ: ابراهیم بود.

84 اِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلیمٍ

اِذْ جاءَ: هنگامی که آمد

رَبَّهُ: (به درگاه) پروردگارش

بِقَلْبٍ: با دلی

سَلیمٍ: سالم و پاک.

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (165)

85 اِذْ قالَ لاَِبیهِ وَ قَوْمِهِ ماذا تَعْبُدوُنَ

اِذْ قالَ: آن زمان که گفت:

لاَِبیهِ: به پدرش

وَ قَوْمِهِ: و قومش

ماذا تَعْبُدوُنَ: (این ها) چیست که می پرستید؟

ص:136

86 اَئِفْکا الِهَةً دوُنَ اللّهِ تُریدوُنَ

اَئِفْکا: آیا دروغین

الِهَةً: معبودانی

دوُنَ اللّهِ: غیر از خدا

تُریدوُنَ: می خواهید؟

87 فَما ظَنُّکُمْ بِرَبِّ الْعالَمینَ

فَما: پس چیست

(166) جلد 23 سوره صافّات

ظَنُّکُمْ: گمان شما

بِرَبِّ: درباره پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان؟

88 فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ

فَنَظَرَ: پس نظر کرد، نگاه کرد

نَظْرَةً: نگاهی

فِی النُّجُومِ: به ستارگان.

ص:137

89 فَقالَ اِنّی سَقیمٌ

فَقالَ: پس گفت:

اِنّی: همانا من

سَقیمٌ: بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی آیم).

90 فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرینَ

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (167)

فَتَوَلَّوْا: پس روی گرداندند

عَنْهُ: از او،

مُدْبِرینَ: پشت کنان.

91 فَراغَ اِلی الِهَتِهِمْ فَقالَ اَلا تَأْکُلُونَ

فَراغَ: پس مخفیانه رفت

اِلی الِهَتِهِمْ: به سراغ خدایانشان،

فَقالَ: پس گفت:

اَلا تَأْکُلُونَ: چرا نمی خورید؟!

ص:138

92 ما لَکُمْ لا تَنْطِقُونَ

ما لَکُمْ: چه شده شما را که

لا تَنْطِقُونَ: حرف نمی زنید؟!

(168) جلد 23 سوره صافّات

93 فَراغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبا بِالْیَمینِ

فَراغَ: پس مخفیانه زد

عَلَیْهِمْ: بر ایشان

ضَرْبا: ضربه ای

بِالْیَمینِ: با دست راست.

94 فَاَقْبَلُوا اِلَیْهِ یَزِفُّونَ

فَاَقْبَلُوا: پس روی آوردند

اِلَیْهِ: به سوی او

یَزِفُّونَ: شتابان.

95 قالَ اَتَعْبُدوُنَ ما تَنْحِتُونَ

ص:139

قالَ: (ابراهیم) گفت:

اَتَعْبُدوُنَ: آیا می پرستید

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (169)

ما تَنْحِتُونَ: آن چه را که می تراشید؟

96 وَ اللّهُ خَلَقَکُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ

وَ اللّهُ: در حال که خدا

خَلَقَکُمْ: آفریده شما را

وَ ما: و آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید، می سازید.

97 قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیانا فَاَلْقُوهُ فِی الْجَحیمِ

قالُوا: گفتند:

ابْنُوا: بنا کنید، بسازید

لَهُ بُنْیانا: برای او، بنایی،

فَاَلْقُوهُ: پس بیفکنید او را

فِی الْجَحیمِ: در جهنّمی (از آتش).

ص:140

(170) جلد 23 سوره صافّات

98 فَاَرادوُا بِهِ کَیْدا فَجَعَلْناهُمُ الاَْسْفَلینَ

فَاَرادوُا: پس اراده کردند، ریختند

بِهِ: برای او،

کَیْدا: نقشه ای، طرحی

فَجَعَلْناهُمُ: پس قرار دادیم ما ایشان را

الاَْسْفَلینَ: از مغلوبین، از شکست خوردگان.

99 وَ قالَ اِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبّی سَیَهْدینِ

وَ قالَ: و (ابراهیم) گفت:

اِنّی ذاهِبٌ: همانا من می روم

اِلی رَبّی: به سوی پروردگارم،

سَیَهْدینِ: به زودی هدایتم خواهد کرد.

100 رَبِّ هَبْ لی مِنَ الصّالِحینَ

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (171)

رَبِّ: پروردگارا!

هَبْ لی: ببخش به من

ص:141

مِنَ الصّالِحینَ: (فرزندی) از شایستگان.

101 فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلیمٍ

فَبَشَّرْناهُ: پس بشارت دادیم او را

بِغُلامٍ حَلیمٍ: به پسری بردبار.

102 فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قالَ یا بُنَیَّ اِنّی اَری فِی الْمَنامِ اَنّی اَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ماذا تَری قالَ یا اَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی اِنْ شاءَاللّهُ مِنَ الصّابِرینَ

فَلَمّا: پس وقتی که

بَلَغَ مَعَهُ: رسید با او

السَّعْیَ: به سنّ سعی و کوشش

(172) جلد 23 سوره صافّات

قالَ یا بُنَیَّ: گفت: ای پسرم!

اِنّی اَری: همانا من می بینم

فِی الْمَنامِ: در خواب

اَنّی اَذْبَحُکَ: که تو را سرمی بُرَم،

ص:142

فَانْظُرْ: پس بنگر،

ماذا تَری: چه می بینی؟ نظر تو در این مورد چیست؟

قالَ: گفت:

یا اَبَتِ: ای پدر من!

افْعَلْ: انجام بده

ما تُؤْمَرُ: آن چه را که مأمور شده ای،

سَتَجِدُنی: به زودی می یابی مرا

اِنْ شاءَ اللّهُ: اگر بخواهد خدا

مِنَ الصّابِرینَ: از صابران

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (173)

103 فَلَمّا اَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبینِ

فَلَمّا: پس وقتی که

اَسْلَما: تسلیم شدند هر دو

وَ تَلَّهُ: و به خاک انداخت او را

لِلْجَبینِ: بر پیشانی، بر روی،

ص:143

104 وَ نادَیْناهُ اَنْ یا اِبْراهیمُ

وَ نادَیْناهُ: و ندا کردیم او را

اَنْ یا اِبْراهیمُ: که ای ابراهیم!

105 قَدْصَدَّقْتَ الرُّءْیا اِنّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ

قَدْ: به تحقیق

صَدَّقْتَ: تصدیق کردی، تحقّق

الرُّءْیا: خواب را،

(174) جلد 23 سوره صافّات

اِنّا: همانا ما

کَذلِکَ: این چنین

نَجْزِی: پاداش می دهیم

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران را.

106 اِنَّ هذا لَهُوَ الْبَلؤُا الْمُبینُ

اِنَّ: به درستی که

هذا: این

ص:144

لَهُوَ: هر آینه

الْبَلؤُا: آزمایش

الْمُبینُ: آشکاری بود.

107 وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظیمٍ

وَ فَدَیْناهُ: و عوض کردیم او را

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (175)

بِذِبْحٍ: به ذبحی

عَظیمٍ: بزرگ.

108 وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الاْخِرینَ

وَ تَرَکْنا: و باقی گذاردیم

عَلَیْهِ: بر او (ذکر خیرش را)

فِی الاْخِرینَ: در میان دیگران (آیندگان).

109 سَلامٌ عَلی اِبْراهیمَ

سَلامٌ: درود و سلام

ص:145

عَلی اِبْراهیمَ: بر ابراهیم!

110 کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ

کَذلِکَ: این چنین

(176) جلد 23 سوره صافّات

نَجْزِی: پاداش می دهیم

الْمُحْسِنینَ: نیکوکاران.

111 اِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنینَ

اِنَّهُ: همانا او

مِنْ عِبادِنَا: از بندگان مؤمن ما

الْمُؤْمِنینَ: بود.

112 وَ بَشَّرْناهُ بِاِسْحقَ نَبِیّا مِنَ الصّالِحینَ

وَ بَشَّرْناهُ: و بشارت دادیم او را

بِاِسْحقَ: به اسحاق،

نَبِیّا: پیامبری

ص:146

مِنَ الصّالِحینَ: از صالحان.

سوره صافّات لغات و مفاهیم قرآن کریم (177)

113 وَ بارَکْنا عَلَیْهِ وَ عَلی اِسْحقَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما مُحْسِنٌ وَ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبینٌ

وَ بارَکْنا: و برکت دادیم

عَلَیْهِ: بر او

وَ عَلی: و بر

اِسْحقَ: اسحاق،

وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِما: و فرزندانشان

مُحْسِنٌ: بعضی نیکوکارند

وَ ظالِمٌ: و بعضی ظالمند

لِنَفْسِهِ: به خودشان

مُبینٌ: آشکار.

ص:147

(178) جلد 23 سوره صافّات

«سوره ص»

1 صآ وَ الْقُرْانِ ذِی الذِّکْرِ

صآ: صاد.

وَ الْقُرْانِ: سوگند به قرآن

ذِی الذِّکْرِ: که دارای تذکّر است.

12 کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذوُالاَْوْتادِ

کَذَّبَتْ: تکذیب کردند

قَبْلَهُمْ: قبل از آن ها

قَوْمُ نُوحٍ: قوم نوح

وَ عادٌ: و عاد

وَ فِرْعَوْنُ: و فرعونِ

ذوُ الاَْوْتادِ: صاحب میخ ها.

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (179)

13 وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ اَصْحابُ الاَْیْکَةِ

ص:148

اوُلئِکَ الاَْحْزابُ

وَ ثَمُودُ: و ثمود

وَ قَوْمُ لُوطٍ: و قوم لوط

وَ اَصْحابُ: و اصحاب

الاَْیْکَةِ: أیکه،

اوُلئِکَ: آنان

الاَْحْزابُ: گروه های (مخالف بودند.)

14 اِنْ کُلٌّ اِلاّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقابِ

اِنْ کُلٌّ: هیچ کدام نبودند

اِلاّ کَذَّبَ: مگر تکذیب کردند

الرُّسُلَ: پیامبران را

(180) جلد 23 سوره ص

فَحَقَّ: پس محقّق شد

عِقابِ: عقوبت من.

15 وَ ما یَنْظُرُ هؤُلاءِ اِلاّ صَیْحَةً واحِدَةً ما

ص:149

لَها مِنْ فَواقٍ

وَ ما یَنْظُرُ: و انتظار نمی کشند

هؤُلاءِ: این ها

اِلاّ: مگر

صَیْحَةً: صیحه ای

واحِدَةً: واحد،

ما لَها: نیست برای آن

مِنْ: هیچ

فَواقٍ: تکراری، مهلتی.

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (181)

16 وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَناقِطَّنا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ

وَ قالُوا: و گفتند

رَبَّنا: پروردگارا!

عَجِّلْ لَنا: عجله کن برای ما،

قِطَّنا: بهره و نصیب ما را (از عذاب)

قَبْلَ: قبل از

ص:150

یَوْمِ: روز

الْحِسابِ: حساب (بده).

17 اِصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الاَْیْدِ اِنَّهُ اَوّابٌ

اِصْبِرْ عَلی: صبر کن بر

ما یَقُولُونَ: آن چه می گویند،

وَ اذْکُرْ: و یاد کن

(182) جلد 23 سوره ص

عَبْدَنا داوُدَ: بنده ما را داود

ذَا الاَْیْدِ: که صاحب قدرت بود،

اِنَّهُ: همانا او

اَوّابٌ: بسیار به خدا رجوع می کرد.

18 اِنّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الاِْشْراقِ

اِنّا: به درستی که ما

سَخَّرْنَا: مسخّر کردیم

ص:151

الْجِبالَ: کوه ها را

مَعَهُ: با او،

یُسَبِّحْنَ: تسبیح می کردند

بِالْعَشِیِّ: شامگاهان

وَ الاِْشْراقِ: و بامدادان.

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (183)

19 وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَهُ اَوّابٌ

وَ الطَّیْرَ: و پرندگان را

مَحْشُورَةً: به گرد او درآورده،

کُلٌّ: همگی

لَهُ: برای او، به سوی او

اَوّابٌ: رجوع می کردند.

20 وَ شَدَدْنا مُلْکَهُ وَ اتَیْناهُ الْحِکْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطابِ

وَ شَدَدْنا: و استحکام بخشیدیم

مُلْکَهُ: حکومتش را

ص:152

وَ اتَیْناهُ: و دادیم ما به او

الْحِکْمَةَ: حکمت

(184) جلد 23 سوره ص

وَ فَصْلَ: و قضاوت عادلانه.

الْخِطابِ

71 اِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ اِنّیخالِقٌ بَشَرامِنْ طینٍ

اِذْ قالَ: هنگامی که گفت:

رَبُّکَ: پروردگارت

لِلْمَلائِکَةِ: به فرشتگان

اِنّی خالِقٌ: همانا من خلق کننده

بَشَرا: بشری

مِنْ طینٍ: از گِل هستم.

72 فَاِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روُحی فَقَعُوا لَهُ ساجِدینَ

فَاِذا: پس وقتی که

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (185)

سَوَّیْتُهُ: آراستم او را، نظام بخشیدم،

ص:153

وَ نَفَخْتُ فیهِ: و دمیدم در او

مِنْ روُحی: از روح خود،

فَقَعُوا لَهُ: پس بیفتید برای او

ساجِدینَ: به سجده.

73 فَسَجَدَ الْمَلائِکَةُ کُلُّهُمْ اَجْمَعُونَ

فَسَجَدَ: پس سجده کردند

الْمَلائِکَةُ: فرشتگان

کُلُّهُمْ اَجْمَعُونَ: همه شان جمیعا.

74 اِلاّ اِبْلیسَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرینَ

اِلاّ اِبْلیسَ: مگر ابلیس که

اسْتَکْبَرَ: تکبّر ورزید

(186) جلد 23 سوره ص

وَ کانَ: و بود

مِنَ الْکافِرینَ: از کافران.

75 قالَ یا اِبْلیسُ ما مَنَعَکَ اَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ ب

ص:154

ِیَدَیَّ اَسْتَکْبَرْتَ اَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالینَ

قالَ: گفت:

یا اِبْلیسُ: ای ابلیس!

ما مَنَعَکَ: چه چیز مانع تو شد

اَنْ تَسْجُدَ: که سجده کنی

لِما خَلَقْتُ: بر آن چه خلق نمودم

بِیَدَیَّ: با دست قدرتم،

اَسْتَکْبَرْتَ: آیا تکبّر کردی

اَمْ کُنْتَ: یا بودی

مِنَ الْعالینَ: از بلندپایگان؟

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (187)

76 قالَ اَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ

قالَ اَنَا: گفت: من

خَیْرٌ مِنْهُ: بهترم از او،

خَلَقْتَنی: خلق کردی مرا

مِنْ نارٍ: از آتش

ص:155

وَ خَلَقْتَهُ: و خلق نمودی او را

مِنْ طینٍ: از گِل.

77 قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَاِنَّکَ رَجیمٌ

قالَ: گفت:

فَاخْرُجْ مِنْها: پس خارج شو از آن

فَاِنَّکَ: پس همانا تو

(188) جلد 23 سوره ص

رَجیمٌ: رانده شده ای.

78 وَ اِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتی اِلی یَوْمِ الدّینِ

وَ اِنَّ: و به درستی که

عَلَیْکَ: بر توست

لَعْنَتی: لعنت من

اِلی یَوْمِ الدّینِ: تا روز قیامت.

79 قالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنی اِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ

قالَ: گفت:

ص:156

رَبِّ: پروردگارا!

فَاَنْظِرْنی: پس مهلت بده مرا

اِلی یَوْمِ: تا روزی که

یُبْعَثُونَ: برانگیخته می شوند.

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (189)

80 قالَ فَاِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرینَ

قالَ: گفت:

فَاِنَّکَ: پس همانا تو

مِنَ الْمُنْظَرینَ: از مهلت داده شدگانی.

81 اِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ

اِلی یَوْمِ: تا روز

الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ: وقت معلوم شده.

82 قالَ فَبِعِزَّتِکَ لاَُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعینَ

قالَ: گفت:

فَبِعِزَّتِکَ: پس به عزّتت قسم که

ص:157

لاَُغْوِیَنَّهُمْ: حتما گمراه خواهم کرد ایشان را

(190) جلد 23 سوره ص

اَجْمَعینَ: همگی.

83 اِلاّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ

اِلاّ عِبادَکَ: مگر بندگانت

مِنْهُمُ: از ایشان

الْمُخْلَصینَ: خالص هستند.

84 قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ اَقُولُ

قالَ: گفت:

فَالْحَقُّ: پس حق است

وَ الْحَقَّ اَقُولُ: و حق را می گویم.

85 لاََمْلاََنَّ جَهَنَّمَ مِنْکَ وَ مِمَّنْ تَبِعَکَ مِنْهُمْ اَجْمَعینَ

لاََمْلاََنَّ: حتما حتما پُر می کنم

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (191)

جَهَنَّمَ مِنْکَ: جهنّم را از تو

ص:158

وَ مِمَّنْ: و از کسی که

تَبِعَکَ: پیروی کرد تو را

مِنْهُمْ اَجْمَعینَ: از ایشان همگی.

86 قُلْ ما اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ وَ ما اَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفینَ

قُلْ: بگو:

ما اَسْئَلُکُمْ: طلب نمی کنم از شما

عَلَیْهِ: بر این (رسالت)

مِنْ اَجْرٍ: هیچ مزدی

وَ ما اَنَا: و نیستم من

مِنَ الْمُتَکَلِّفینَ: از کسانی که چیزی را ندارند و به خود می بندند.

(192) جلد 23 سوره ص

87 اِنْ هُوَ اِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ

ص:159

اِنْ هُوَ: نیست این (قرآن)

اِلاّ ذِکْرٌ: مگر تذکّری

لِلْعالَمینَ: برای جهانیان.

88 وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حینٍ

وَ لَتَعْلَمُنَّ: و قطعا خواهید دانست

نَبَأَهُ: خبر آن را

بَعْدَ حینٍ: بعد از مدّتی.

ص:160

سوره ص لغات و مفاهیم قرآن کریم (193)

«سوره زمر»

1 تَنْزیلُ الْکِتابِ مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ

تَنْزیلُ: نازل کردن

الْکِتابِ: کتاب

مِنَ اللّهِ: از جانب خداوند

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الْحَکیمِ: حکیم است.

2 اِنّا اَنْزَلْنا اِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللّهَ مُخْلِصا لَهُ الدّینَ

اِنّا: همانا ما

اَنْزَلْنا: فرو فرستادیم

اِلَیْکَ: به سوی تو

الْکِتابَ: کتاب را

(194) جلد 23 سوره زمر

بِالْحَقِّ: به حق

ص:161

فَاعْبُدِ: پس عبادت کن

اللّهَ: خدا را

مُخْلِصا: در حالی که خالص کرده ای

لَهُ: برای او

الدّینَ: دین را.

5 خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَی النَّهارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهارَ عَلَی اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لاَِجَلٍ مُسَمًّی اَلا هُوَ الْعَزیزُ الْغَفّارُ

خَلَقَ: خلق کرد

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (195)

بِالْحَقِّ: به حق،

یُکَوِّرُ: می پیچد

ص:162

اللَّیْلَ: شب را

عَلَی النَّهارِ: بر روز

وَ یُکَوِّرُ: و می پیچد

النَّهارَ: روز را

عَلَی اللَّیْلِ: بر شب،

وَ سَخَّرَ: و مسخّر کرد

الشَّمْسَ: خورشید

وَ الْقَمَرَ: و ماه را،

کُلٌّ یَجْری: در جریانند

لاَِجَلٍ: برای مدّتی

مُسَمًّی: معیّن.

اَلا: آگاه باش

(196) جلد 23 سوره زمر

هُوَ: که او

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

الْغَفّارُ: آمرزنده است.

ص:163

10 قُلْ یا عِبادِ الَّذینَ امَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذینَ اَحْسَنُوا فی هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ وَ اَرْضُ اللّهِ واسِعَةٌ اِنَّما یُوَفَّی الصّابِروُنَ اَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ

قُلْ: بگو:

یا عِبادِ الَّذینَ: ای بندگان من که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

اتَّقُوا: تقوا پیشه کنید، بترسید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان،

لِلَّذینَ: برای کسانی که

اَحْسَنُوا: نیکی کردند

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (197)

فی هذِهِ الدُّنْیا: در این دنیا

حَسَنَةٌ: (پاداش) خوبی است.

وَ اَرْضُ اللّهِ: و زمین خدا

واسِعَةٌ: وسیع است.

اِنَّما: جز این نیست که

یُوَفَّی: به طور کامل می دمد

ص:164

الصّابِروُنَ: به صابران

اَجْرَهُمْ: اجرشان را

بِغَیْرِ حِسابٍ: بی حساب.

11 قُلْ اِنّی اُمِرْتُ اَنْ اَعْبُدَ اللّهَ مُخْلِصا لَهُ الدّینَ

قُلْ: بگو:

اِنّی: همانا من

اُمِرْتُ: مأمور شدم

(198) جلد 23 سوره زمر

اَنْ اَعْبُدَ اللّهَ: که بپرستم خدارا

مُخْلِصا: در حالی که خالص نمودم

لَهُ الدّینَ: برای او دین را.

12 وَ اُمِرْتُ لاَِنْ اَکُونَ اَوَّلَ الْمُسْلِمینَ

وَ اُمِرْتُ: و مأمور شدم

لاَِنْ اَکُونَ: برای این که باشم

اَوَّلَ الْمُسْلِمینَ: اوّلین مسلمان.

ص:165

13 قُلْ اِنّی اَخافُ اِنْ عَصَیْتُ رَبّیعَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ

قُلْ: بگو:

اِنّی: به درستی که من

اَخافُ: می ترسم

اِنْ عَصَیْتُ: اگر نافرمانی کنم

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (199)

رَبّی: پروردگارم

عَذابَ: از عذاب

یَوْمٍ عَظیمٍ: روزی بزرگ.

14 قُلِ اللّهَ اَعْبُدُ مُخْلِصا لَهُ دینی

قُلِ اللّهَ: بگو: خدا را

اَعْبُدُ: می پرستم

مُخْلِصا: در حالی که خالص نمودم

لَهُ دینی: برای او دینم را.

15 فَاعْبُدوُا ما شِئْتُمْ مِنْ دوُنِهِ قُلْ اِنَّ الْخاسِرینَ

ص:166

الَّذینَ خَسِروُا اَنْفُسَهُمْ وَ اَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ اَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ

فَاعْبُدوُا: پس بپرستید

(200) جلد 23 سوره زمر

ما شِئْتُمْ: هر چه خواستید

مِنْ دوُنِهِ: غیر از او.

قُلْ اِنَّ: بگو: همانا

الْخاسِرینَ: زیانکاران

الَّذینَ: کسانی هستند که

خَسِروُا: زیان زدند

اَنْفُسَهُمْ: به خودشان

وَ اَهْلیهِمْ: و خانواده شان

یَوْمَ الْقِیامَةِ: روز قیامت.

اَلا: آگاه باش

ذلِکَ: این است

هُوَ الْخُسْرانُ: آن زیان

الْمُبینُ: آشکار.

ص:167

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (201)

16 لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِکَ یُخَوِّفُ اللّهُ بِهِ عِبادَهُ یا عِبادِ فَاتَّقُونِ

لَهُمْ: برای ایشان است

مِنْ فَوْقِهِمْ: از بالای سرشان

ظُلَلٌ: سایبان هایی

مِنَ النّارِ: از آتش

وَ مِنْ تَحْتِهِمْ: و از زیر پایشان

ظُلَلٌ: سایبان هایی،

ذلِکَ: این چنین است

یُخَوِّفُ: می ترساند

اللّهُ: خداوند

بِهِ عِبادَهُ: به آن بندگانش را،

یا عِبادِ: ای بندگان من!

فَاتَّقُونِ: پس (از نافرمانیِ) من بترسید.

(202) جلد 23 سوره زمر

17 وَ الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطّاغُوتَ اَنْ یَعْبُدوُها

ص:168

وَ اَنابُوا اِلَی اللّهِ لَهُمُ الْبُشْری فَبَشِّرْ عِبادِ

وَ الَّذینَ: و آنان که

اجْتَنَبُوا: اجتناب کردند، دوری نمودند

الطّاغُوتَ: از طاغوت

اَنْ یَعْبُدوُها: این که پرستش کنند او را

وَ اَنابُوا: و توبه کردند، روی آوردند

اِلَی اللّهِ: به خدا،

لَهُمُ: برای ایشان است

الْبُشْری: بشارت

فَبَشِّرْ: پس مژده بده

عِبادِ: بندگانم را.

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (203)

18 اَلَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ اَحْسَنَهُ اوُلئِکَ الَّذینَ هَدیهُمُ اللّهُ وَ اوُلئِکَ هُمْ اُولُوا الاَْلْبابِ

اَلَّذینَ: کسانی که

یَسْتَمِعُونَ: گوش می دهند

ص:169

الْقَوْلَ: به سخن،

فَیَتَّبِعُونَ: پس پیروی می کنند

اَحْسَنَهُ: بهترین آن را،

اوُلئِکَ: آنان هستند

الَّذینَ: کسانی که

هَدیهُمُ: هدایت کرد ایشان را

اللّهُ: خدا

وَ اوُلئِکَ هُمْ: و آنان ایشانند

اُولُوا الاَْلْبابِ: صاحبان خرد.

(204) جلد 23 سوره زمر

21 اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَکَهُ یَنابیعَ فِی الاَْرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعا مُخْتَلِفا اَلْوانُهُ ثُمَّ یَهیجُ فَتَریهُ مُصْفَرّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطاما اِنَّ فی ذلِکَ لَذِکْری لاِوُلِی الاَْلْبابِ

اَلَمْ تَرَ: آیا ندیدی

اَنَّ اللّهَ: که خداوند

ص:170

اَنْزَلَ: فرو فرستاد

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

فَسَلَکَهُ: پس وارد کرد آن را

یَنابیعَ: در چشمه سارها

فِی الاَْرْضِ: در زمین

ثُمَّ یُخْرِجُ: سپس خارج می کند

بِهِ زَرْعا: به وسیله آن کشتزاری

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (205)

مُخْتَلِفا: که مختلف است

اَلْوانُهُ: رنگ های آن

ثُمَّ یَهیجُ: سپس خشک می شود

فَتَریهُ: پس تو می بینی آن را

مُصْفَرّا: زرد شده

ثُمَّ: سپس

یَجْعَلُهُ: قرار می دهد آن را

حُطاما: خرد شده،

ص:171

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در آن

لَذِکْری: هر آینه تذکّری است

لاِوُلِی الاَْلْبابِ: برای صاحبان خرد.

22 اَفَمَنْ شَرَحَ اللّهُ صَدْرَهُ لِلاِْسْلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَیْلٌ لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللّهِ

(206) جلد 23 سوره زمر

اُولئِکَ فی ضَلالٍ مُبینٍ

اَفَمَنْ: آیا پس کسی که

شَرَحَ اللّهُ: گشاده کرد خداوند

صَدْرَهُ: سینه اش را

لِلاِْسْلامِ: برای اسلام،

فَهُوَ: پس او

عَلی نُورٍ: بر نوری

مِنْ: از جانب

رَبِّهِ: پروردگارش است، (مانند سخت دلان است)؟

فَوَیْلٌ: پس وای

ص:172

لِلْقاسِیَةِ: بر (کسانی که) سنگ شده

قُلُوبُهُمْ: دل هایشان

مِنْ ذِکْرِ اللّهِ: در برابر یاد خدا،

اُولئِکَ: آنان

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (207)

فی ضَلالٍ: در گمراهی

مُبینٍ: آشکاری هستند.

«پایان جزء 23»

ص:173

(208) جلد 23 سوره زمر

49 فَاِذا مَسَّ الاِْنْسانَ ضُرٌّ دَعانا ثُمَّ اِذا خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنّاقالَ اِنَّما اوُتیتُهُ عَلی عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَ لکِنَّ اَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ

فَاِذا: پس هنگامی که

مَسَّ الاِْنْسانَ: برسد به انسان

ضُرٌّ: ضرر و زیانی

دَعانا: بخوانَد ما را،

ثُمَّ: سپس

اِذا: وقتی که

خَوَّلْناهُ: عطا کنیم به او

نِعْمَةً: نعمتی

مِنّا:از جانب خود

قالَ: گوید:

اِنَّما: جز این نیست که

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (209)

اوُتیتُهُ: داده شده به من، آن

عَلی عِلْمٍ: به خاطر دانایی (خودم)،

ص:174

بَلْ: (نه چنین است) بلکه

هِیَ فِتْنَةٌ: آن آزمایشی است

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَهُمْ: بیشترشان

لا یَعْلَمُونَ: نمی دانند.

52 اَوَ لَمْ یَعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ اِنَّ فی ذلِکَ لاَیاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ

اَوَ لَمْ یَعْلَمُوا: آیا و ندانستند

اَنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

(210) جلد 24 سوره زمر

لِمَنْ: برای هرکس که

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد؟

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

ص:175

لاَیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند.

53 قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ اَسْرَفُوا عَلی اَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ اِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعا اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ

قُلْ: بگو:

یا عِبادِیَ: ای بندگان من

الَّذینَ اَسْرَفُوا: که اسراف کردید

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (211)

عَلی اَنْفُسِهِمْ: بر خودتان،

لا تَقْنَطُوا: ناامید نشوید

مِنْ رَحْمَةِ: از رحمت

اللّهِ: خدا،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

یَغْفِرُ الذُّنُوبَ: می آمرزد گناهان را

ص:176

جَمیعا: همه را.

اِنَّهُ: همانا او،

هُوَ الْغَفُورُ: اوست آمرزنده

الرَّحیمُ: مهربان.

54 وَ اَنیبُوا اِلی رَبِّکُمْ وَ اَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَروُنَ

وَ اَنیبُوا: و بازگردید، توبه کنید

(212) جلد 24 سوره زمر

اِلی رَبِّکُمْ: به سوی پروردگارتان

وَ اَسْلِمُوا: و تسلیم شوید

لَهُ مِنْ قَبْلِ: برای او قبل از

اَنْ یَأْتِیَکُمُ: این که بیابد شما را

الْعَذابُ ثُمَّ: عذاب سپس

لا تُنْصَروُنَ: (از سوی هیچ کس) یاری نشوید.

55 وَ اتَّبِعُوا اَحْسَنَ ما اُنْزِلَ اِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ

ص:177

مِنْ قَبْلِ اَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ بَغْتَةً وَ اَنْتُمْ لاتَشْعُروُنَ

وَ اتَّبِعُوا: و پیروی کنید از

اَحْسَنَ: بهترین

ما اُنْزِلَ: چیزی که نازل شده

اِلَیْکُمْ: به سوی شما

مِنْ رَبِّکُمْ: از جانب پروردگارتان

سوره زمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (213)

مِنْ قَبْلِ: قبل از

اَنْ یَأْتِیَکُمُ: این که بیاید شما را

الْعَذابُ بَغْتَةً: عذاب ناگهانی

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

لا تَشْعُروُنَ: درک نکنید، بی خبر باشید.

56 اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللّهِ وَ اِنْ کُنْتُ لَمِنَ السّاخِرینَ

اَنْ تَقُولَ: (تامبادا) که بگوید

نَفْسٌ: کسی

ص:178

یا حَسْرَتی: ای دریغا! ای افسوس!

عَلی ما فَرَّطْتُ: بر آن چه کوتاهی کردم

فی جَنْبِ اللّهِ: در حقّ خدا

وَ اِنْ کُنْتُ: و همانا بودم

(214) جلد 24 سوره زمر

لَمِنَ: حقّا از

السّاخِرینَ: مسخره کنندگان.

57 اَوْ تَقُولَ لَوْ اَنَّ اللّهَ هَدانی لَکُنْتُ مِنَ الْمُتَّقینَ

اَوْ تَقُولَ: یا بگوید:

لَوْ اَنَّ: اگر همانا

اللّهَ: خدا

هَدانی: هدایت می کرد مرا

لَکُنْتُ: حتما بودم

مِنَ الْمُتَّقینَ: از پرهیزکاران.

ص:179

«سوره غافر»

1 حمآ

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (215)

حمآ: از حروف مقطّعه

2 تَنْزیلُ الْکِتابِ مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الْعَلیمِ

تَنْزیلُ: فرو فرستادن

الْکِتابِ: کتابی که

مِنَ اللّهِ: از جانب خدای

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الْعَلیمِ: داناست.

3 غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدیدِ الْعِقابِ ذِی الطَّوْلِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ اِلَیْهِ الْمَصیرُ

غافِرِ الذَّنْبِ: آمرزنده گناه

وَ قابِلِ التَّوْبِ: و قبول کننده توبه

شَدیدِ الْعِقابِ: سخت کیفر

ص:180

(216) جلد 24 سوره غافر

ذِی: صاحب

الطَّوْلِ: فضل و بخشش،

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او،

اِلَیْهِ: به سوی اوست

الْمَصیرُ: بازگشت.

35 اَلَّذینَ یُجادِلُونَ فی اآیاتِ اللّهِ بِغَیْرِ سُلْطانٍ اَتیهُمْ کَبُرَ مَقْتا عِنْدَ اللّهِ وَ عِنْدَ الَّذینَ امَنُوا کَذلِکَ یَطْبَعُ اللّهُ عَلی کُلِّ قَلْبِ مُتَکَبِّرٍ جَبّارٍ

اَلَّذینَ: آنان که

یُجادِلُونَ: مجادله می کنند

فی آیاتِ: در آیات

اللّهِ: خدا

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (217)

بِغَیْرِ سُلْطانٍ: بدون دلیل، بدون حجّتی که

اَتیهُمْ: آمده باشد ایشان را،

ص:181

کَبُرَ: بزرگ است

مَقْتا: از نظر چشم

عِنْدَ اللّهِ: نزد خدا

وَ عِنْدَ الَّذینَ: نزد خدا

امَنُوا: ایمان آوردند.

کَذلِکَ: این چنین

یَطْبَعُ اللّهُ: مهر می زند خدا

عَلی کُلِّ قَلْبِ: بر هر قلب

مُتَکَبِّرٍ: متکبّر

جَبّارٍ: زورگویی.

36 وَ قالَ فِرْعَوْنُ یا هامانُ ابْنِ لی صَرْحا

(218) جلد 24 سوره غافر

لَعَلّی اَبْلُغُ الاَْسْبابَ

وَ قالَ: و گفت:

فِرْعَوْنُ: فرعون

یا هامانُ: ای هامان!

ص:182

ابْنِ: بنا کن، بساز

لی صَرْحا: برای من قصری بلند

لَعَلّی اَبْلُغُ: شاید من برسم

الاَْسْبابَ: به اسباب، به وسایل.

37 اَسْبابَ السَّمواتِ فَاطَّلِعَ اِلیاِلهِ مُوسی وَ اِنّی لاََظُنُّهُ کاذِبا وَ کَذلِکَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِه وَ صُدَّ عَنِ السَّبیلِ وَ ما کَیْدُ فِرْعَوْنَ اِلاّ فیتَبابٍ

اَسْبابَ: وسایل (صعود به)

السَّمواتِ: آسمان ها

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (219)

فَاطَّلِعَ: پس اطّلاع پیدا کنم

اِلی اِلهِ: از خدای

مُوسی: موسی

وَ اِنّی: و به درستی که من

لاََظُنُّهُ: هر آینه گمان می کنم او

کاذِبا: دروغ گو باشد،

ص:183

وَ کَذلِکَ: و این چنین

زُیِّنَ: زینت داده شد، آراسته شد

لِفِرْعَوْنَ: برای فرعون

سُوءُ عَمَلِه: زشتی و بدی کارش،

وَ صُدَّ: و بازداشته شد

عَنِ السَّبیلِ: از راه راست،

وَ ما کَیْدُ: و نبود نقشه

فِرْعَوْنَ: فرعون

(220) جلد 24 سوره غافر

اِلاّ فی: مگر در

تَبابٍ: تباهی، هلاکت

40 مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلا یُجْزی اِلاّ مِثْلَها وَ مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ

مَنْ عَمِلَ: هر کس انجام دهد

سَیِّئَةً: عمل بدی،

ص:184

فَلا یُجْزی: پس جزا داده نمی شود

اِلاّ مِثْلَها: مگر به مانند آن،

وَ مَنْ عَمِلَ: و هر کس انجام دهد

صالِحا: عمل صالحی،

مِنْ ذَکَرٍ: از مرد

اَوْ اُنْثی: یا زن،

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (221)

وَ هُوَ: در حالی که او

مُؤْمِنٌ: مؤمن باشد،

فَاُولئِکَ: پس آنان

یَدْخُلُونَ: داخل می شوند

الْجَنَّةَ: به بهشت،

یُرْزَقُونَ: روزی داده می شوند

فیها: در آن

بِغَیْرِ حِسابٍ: بی حساب.

51 اِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذینَ امَنُوا فِی الْحَیوةِ

ص:185

الدُّنْیا وَیَوْمَ یَقُومُ الاَْشْهادُ

اِنّا: به درستی که ما

لَنَنْصُرُ: حتما یاری می کنیم

رُسُلَنا: فرستادگانمان را

(222) جلد 24 سوره غافر

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

فِی الْحَیوةِ: در زندگانی

الدُّنْیا: دنیا

وَ یَوْمَ: و روزی که

یَقُومُ: به پامی خیزند

الاَْشْهادُ: گواهان، شاهدان.

60 وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی اَسْتَجِبْ لَکُمْ اِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ

وَ قالَ: و گفت:

رَبُّکُمُ: پروردگارتان

ص:186

ادْعُونی: بخوانید مرا

اَسْتَجِبْ: تا اجابت کنم

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (223)

لَکُمْ: شما را،

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

یَسْتَکْبِرُونَ: تکبّر می ورزند

عَنْ عِبادَتی: از عبادت من

سَیَدْخُلُونَ: به زودی داخل می شوند

جَهَنَّمَ: به جهنّم

داخِرینَ: در حالی که خوار و ذلیل اند.

61 اَللّهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِرا اِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَی النّاسِ وَ لکِنَّ اَکْثَرَ النّاسِ لا یَشْکُرُونَ

اَللّهُ: خداوند

الَّذی: کسی است که

ص:187

(224) جلد 24 سوره غافر

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

اللَّیْلَ: شب را

لِتَسْکُنُوا: تا آرام گیرید

فیهِ: در آن

وَ النَّهارَ: و روز را

مُبْصِرا: روشنی بخش،

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

لَذُو: هر آینه دارای

فَضْلٍ: فضلی است

عَلَی النّاسِ: بر مردم

وَ لکِنَّ: ولیکن

اَکْثَرَ: بیشتر

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (225)

النّاسِ: مردم

لا یَشْکُرُونَ: سپاسگزاری نمی کنند.

ص:188

64 اَللّهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْرْضَ قَرارا وَ السَّماءَ بِناءً وَصَوَّرَکُمْ فَاَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَ رَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ ذلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ فَتَبارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ اَللّهُ: خدا

الَّذی: کسی است که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

الاَْرْضَ: زمین را

قَرارا: قرارگاه

وَ السَّماءَ: و آسمان را

بِناءً: بنائی

وَ صَوَّرَکُمْ: و صورت گری کرد شما را،

(226) جلد 24 سوره غافر

فَاَحْسَنَ: پس نیکو گردانید

صُوَرَکُمْ: صورت هایتان را

وَ رَزَقَکُمْ: و روزی داد به شما

مِنَ الطَّیِّباتِ: از چیزهای پاکیزه.

ص:189

ذلِکُمُ: این است

اللّهُ: خدا

رَبُّکُمْ: پروردگارتان،

فَتَبارَکَ: پس پربرکت

اللّهُ: خدا

رَبُّ: پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان.

67 هُوَ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا اَشُدَّکُمْ ثُمَّ

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (227)

لِتَکُونُوا شُیُوخا وَ مِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفّی مِنْ قَبْلُ وَ لِتَبْلُغُوا اَجَلاً مُسَمًّی وَ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را

مِنْ تُرابٍ: از خاکی

ثُمَّ: سپس

ص:190

مِنْ نُطْفَةٍ: از نطفه ای

ثُمَّ: سپس

مِنْ عَلَقَةٍ:از خون بسته شده ای

ثُمَّ: سپس

یُخْرِجُکُمْ: خارج می کند شما را

طِفْلاً: به صورت کودکی

ثُمَّ: سپس

لِتَبْلُغُوا: تا برسید

(228) جلد 24 سوره غافر

اَشُدَّکُمْ: به رشدتان (سنّ بلوغ)

ثُمَّ: سپس

لِتَکُونُوا: تا بشوید

شُیُوخا: پیر، سالمند

وَ مِنْکُمْ: و بعضی از شما

مَنْ: کسانی هستند که

یُتَوَفّی: فوت می کنند

مِنْ قَبْلُ: قبل از آن، پیش از پیری،

ص:191

وَ لِتَبْلُغُوا: و تا برسید

اَجَلاً: به اجلی

مُسَمًّی: معین

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

تَعْقِلُونَ: تعقّل کنید.

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (229)

79 اَللّهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْنْعامَ لِتَرْکَبُوا مِنْها وَ مِنْها تَأْکُلُونَ

اَللّهُ: خدا

الَّذی: کسی است که

جَعَلَ: قرار داد

لَکُمُ: برای شما

الاَْنْعامَ: چهارپایان را

لِتَرْکَبُوا: تا سوار شوید

مِنْها: بعضی از آن ها را،

وَ مِنْها: و بعضی از آن ها را

ص:192

تَأْکُلُونَ: بخورید، تغذیه کنید.

80 وَ لَکُمْ فیها مَنافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَیْها حاجَةً فی صُدُورِکُمْ وَ عَلَیْها وَ عَلَی الْفُلْکِ تُحْمَلُونَ

(230) جلد 24 سوره غافر

وَ لَکُمْ: و برای شما

فیها: در آن

مَنافِعُ: منافعی است

وَ لِتَبْلُغُوا: و تا برسید

عَلَیْها: بر آن

حاجَةً: به حاجتی که

فی صُدُورِکُمْ: در سینه های شماست

وَ عَلَیْها: و بر آن

وَ عَلَی: و بر

الْفُلْکِ: کشتی

تُحْمَلُونَ: حمل می شوید، سوار می شوید.

ص:193

سوره غافر لغات و مفاهیم قرآن کریم (231)

«سوره فصّلت»

1 حمآ

حمآ: از حروف مقطّعه

2 تَنْزیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

تَنْزیلٌ: نازل شده

مِنَ: از جانب

الرَّحْمنِ: خدای هستی بخش

الرَّحیمِ: مهربان.

3 کِتابٌ فُصِّلَتْ ایاتُهُ قُرْانا عَرَبِیّالِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ

کِتابٌ: کتابی است که

فُصِّلَتْ: فصل فصل است

ایاتُهُ: آیاتش

(232) جلد 24 سوره فصّلت

قُرْانا: قرآنی است

عَرَبِیّا: عربی

ص:194

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْلَمُونَ: بدانند.

4 بَشیرا وَ نَذیرا فَاَعْرَضَ اَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لایَسْمَعُونَ

بَشیرا: بشارت دهنده

وَ نَذیرا: و بیم دهنده است

فَاَعْرَضَ: پس روی گردان شدند

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

فَهُمْ: پس ایشان

لا یَسْمَعُونَ: نمی شنوند.

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (233)

20 حَتّی اِذا ما جاءُوها شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ اَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ

حَتّی اِذا: تا زمانی که

ما جاءُوها: بیایند کنار آن (آتش)

ص:195

شَهِدَ: گواهی می دهد

عَلَیْهِمْ: بر ضدّ آن ها

سَمْعُهُمْ: گوششان

وَ اَبْصارُهُمْ: و دیدگانشان

وَ جُلُودُهُمْ: و پوست هایشان

بِما: به خاطر آن چه

کانُوا یَعْمَلُونَ: انجام می دادند.

21 وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا قالُوا اَنْطَقَنَا اللّهُ الَّذی اَنْطَقَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ هُوَ خَلَقَکُمْ اَوَّلَ

(234) جلد 24 سوره فصّلت

مَرَّةٍ وَ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

وَ قالُوا: و گویند:

لِجُلُودِهِمْ: به پوست های تن خود

لِمَ شَهِدْتُمْ: چرا گواهی دادید

عَلَیْنا: بر ضدّ ما؟

قالُوا: گویند:

ص:196

اَنْطَقَنَا: به سخ درآورده ما را،

اللّهُ الَّذی: خدایی که

اَنْطَقَ: به سخن درآورده

کُلَّ شَیْ ءٍ: هر چیزی را

وَ هُوَ: و او

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را

اَوَّلَ مَرَّةٍ: نخستین بار

وَ اِلَیْهِ: و به سوی او

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (235)

تُرْجَعُونَ: بازگردانده می شوید.

22 وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ اَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَ لااَبْصارُکُمْ وَ لا جُلُودُکُمْ وَ لکِنْ ظَنَنْتُمْ اَنَّ اللّهَ لا یَعْلَمُ کَثیرا مِمّا تَعْمَلُونَ

وَ ما کُنْتُمْ: و پنهان و مستور نمی کردید

تَسْتَتِرُونَ: نمی کردید

اَنْ یَشْهَدَ: این که گواهی دهد

ص:197

عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ: بر شما گوش شما

وَ لا اَبْصارُکُمْ: و نه دیدگان شما

وَ لا جُلُودُکُمْ: و نه پوست های تن شما،

وَ لکِنْ: ولیکن

ظَنَنْتُمْ: گمان می کردید

اَنَّ اللّهَ: همانا خداوند

(236) جلد 24 سوره فصّلت

لا یَعْلَمُ: نمی داند

کَثیرا مِمّا: بسیاری از آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید.

23 وَ ذلِکُمْ ظَنُّکُمُ الَّذی ظَنَنْتُمْ بِرَبِّکُمْ اَرْدیکُمْ فَاَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرینَ

وَ ذلِکُمْ: و این

ظَنُّکُمُ الَّذی: گمان شما که

ظَنَنْتُمْ: گمان می داشتید

بِرَبِّکُمْ: به پروردگارتان

ص:198

اَرْدیکُمْ: هلاک کرد شما را،

فَاَصْبَحْتُمْ: پس صبح کردید

مِنَ الْخاسِرینَ: (سرانجام) از زیان کاران شدید.

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (237)

26 وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْاآنِ وَ الْغَوْا فیهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ

وَ قالَ: و گفتند:

الَّذینَ: کسانی که

کَفَرُوا: کافر شدند

لا تَسْمَعُوا: گوش ندهید

لِهذَا الْقُرْآنِ: به این قرآن

وَ الْغَوْا فیهِ: و جنجال کنید در آن

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَغْلِبُونَ: غلبه کنید.

34 وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّیِّئَةُ ادْفَعْ

ص:199

بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ فَاِذَا الَّذی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَاَنَّهُ وَلِیٌ حَمیمٌ

(238) جلد 24 سوره فصّلت

وَ لا تَسْتَوِی: مساوی نیست

الْحَسَنَةُ: نیکی، خوبی

وَ لاَ السَّیِّئَةُ: و بدی،

ادْفَعْ: (بدی را) دفع کن

بِالَّتی: به (روشی) که

هِیَ اَحْسَنُ: آن بهتر است

فَاِذَا الَّذی: پس ناگاه آن که

بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ: بین تو و بین او

عَداوَةٌ: دشمنی بود،

کَاَنَّهُ وَلِیٌّ: گویی که او دوستی

حَمیمٌ: گرم و صمیمی گشته است.

35 وَ ما یُلَقّیها اِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ ما یُلَقّیها اِلاّ ذُو حَظٍّ عَظیمٍ

ص:200

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (239)

وَ ما یُلَقّیها: و دریافت نمی کنند آن را

اِلاَّ الَّذینَ: مگر کسانی که

صَبَرُوا: صبر کردند

وَ ما یُلَقّیها: و دریافت نمی کنند آن را

اِلاّ: مگر (کسانی که)

ذُو حَظٍّ: دارای بهره

عَظیمٍ: بزرگی (از ایمان و تقوا) هستند.

36 وَ اِمّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

وَ اِمّا: و اگر

یَنْزَغَنَّکَ: وسوسه شدی تو

مِنَ الشَّیْطانِ: از جانب شیطان

نَزْغٌ: وسوسه ای،

(240) جلد 24 سوره فصّلت

فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ: پس پناه ببر به خدا،

اِنَّهُ: به درستی که او

ص:201

هُوَ السَّمیعُ: اوست شنوای

الْعَلیمُ: دانا.

44 وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْانا اَعْجَمِیّا لَقالُوا لَوْلا فُصِّلَتْ ایاتُهُ ءَاَعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذینَامَنُوا هُدیً وَ شِفاءٌ وَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ فیاذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمیً اُولئِکَ یُنادَوْنَ مِنْ مَکانٍ بَعیدٍ

وَ لَوْ: و اگر

جَعَلْناهُ: قرار می دادیم آن را

قُرْانا: قرآنی

اَعْجَمِیّا: غیر عربی

لَقالُوا: حتما می گفتند:

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (241)

لَوْلا فُصِّلَتْ: چرا روشن نیست، جدای از هم نیست

ایاتُهُ: آیاتش،

ءَاَعْجَمِیٌّ: آیا قرآن عجمی

وَ عَرَبِیٌّ: و پیامبری عربی؟

ص:202

قُلْ هُوَ: بگو: این

لِلَّذینَ: برای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اند

هُدیً: هدایت

وَ شِفاءٌ: و شفاست

وَ الَّذینَ: و کسانی که

لا یُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند

فی اذانِهِمْ: در گوش هایشان

وَقْرٌ: سنگینی است

وَ هُوَ: و این (قرآن)

(242) جلد 24 سوره فصّلت

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

عَمیً: مایه کوری است،

اُولئِکَ: (گویی) آنان

یُنادَوْنَ: صدا زده می شوند

مِنْ مَکانٍ بَعیدٍ: از مکانی دور.

ص:203

46 مَنْ عَمِلَ صالِحا فَلِنَفْسِه وَ مَنْ اَساءَ فَعَلَیْها وَ مارَبُّکَ بِظَلاّمٍ لِلْعَبیدِ

مَنْ عَمِلَ: هر کس انجام دهد

صالِحا: عمل صالحی

فَلِنَفْسِه: پس به سود خود اوست،

وَ مَنْ اَساءَ: و هر کس بدی کند

فَعَلَیْها: پس به ضرر خود اوست.

وَ ما رَبُّکَ: و نیست پروردگار تو

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (243)

بِظَلاّمٍ: ستمکار

لِلْعَبیدِ: به بندگان.

«پایان جزء 24»

ص:204

(244) جلد 24 سوره فصّلت

49 لا یَسْأَمُ الاِْنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ وَ اِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ

لا یَسْأَمُ: خسته نمی شود

الاِْنْسانُ: انسان

مِنْ دُعاءِ: از درخواست

لْخَیْرِ: خیر

وَ اِنْ مَسَّهُ: و اگر برسد به او

الشَّرُّ: بدی

فَیَؤُسٌ: پس بسیار مأیوس

قَنُوطٌ: و بسیار ناامید می گردد.

50 وَ لَئِنْ اَذَقْناهُ رَحْمَةً مِنّا مِنْ بَعْدِ ضَرّاءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هذا لی وَ ما اَظُنُّ السّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ اِلی رَبّی اِنَّ لی عِنْدَهُ لَلْحُسْنی

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (245)

فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِما عَمِلُوا وَ لَنُذیقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلیظٍ

ص:205

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

اَذَقْناهُ: بچشانیم به او

رَحْمَةً: رحمتی

مِنّا: از جانب خود

مِنْ بَعْدِ: از بعدِ

ضَرّاءَ: ضرری که

مَسَّتْهُ: رسیده به او

لَیَقُولَنَّ: حتما خواهد گفت:

هذا لی: این (به خاطر استحقاق) من است

وَ ما اَظُنُّ: و گمان نمی کنم

السّاعَةَ: که قیامت

قائِمَةً: برپاشود

(246) جلد 25 سوره فصّلت

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

رُجِعْتُ: بازگردانده شوم

اِلی رَبّی: به سوی پروردگارم،

اِنَّ لی: همانا برای من

ص:206

عِنْدَهُ: نزد او

لَلْحُسْنی: (منزلتی) نیکوتر است،

فَلَنُنَبِّئَنَّ: پس حتما خبر می دهیم

الَّذینَ: به آنان که

کَفَرُوا: کافر شدند

بِما: آن چه را که

عَمِلُوا: عمل کردند

وَ لَنُذیقَنَّهُمْ: و قطعا می چشانیم آن ها را

مِنْ عَذابٍ: از عذابی

غَلیظٍ: سخت، شدید.

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (247)

51 وَ اِذا اَنْعَمْنا عَلَی الاِْنْسانِ اَعْرَضَ وَنا بِجانِبِه وَ اِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَریضٍ

وَ اِذا: و هرگاه

اَنْعَمْنا: نعمت دادیم

عَلَی الاِْنْسانِ: بر انسان

ص:207

اَعْرَضَ: روی گرداند

وَنا بِجانِبِه: و کناره گرفت

وَ اِذا مَسَّهُ: و هرگاه رسیده به او

الشَّرُّ: بدی،

فَذُو دُعاءٍ: پس دعای

عَریضٍ: عریض و طویل داشت.

53 سَنُریهِمْ ایاتِنا فِی الاْفاقِ وَ فی اَنْفُسِهِمْ

(248) جلد 25 سوره فصّلت

حَتّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُ الْحَقُّ اَوَ لَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ اَنَّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ شَهیدٌ

سَنُریهِمْ: به زودی نشان می دهیم به آن ها

ایاتِنا: نشانه های خود را

فِی الاْفاقِ: در اطراف جهان

وَ فی اَنْفُسِهِمْ: و در جان هایشان

حَتّی یَتَبَیَّنَ: تا روشن شود

لَهُمْ: برایشان

ص:208

اَنَّهُ: همانا او

الْحَقُّ: حق است

اَوَ لَمْ یَکْفِ: آیا و کافی نیست

بِرَبِّکَ: که پروردگار تو

اَنَّهُ: همانا او

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

سوره فصّلت لغات و مفاهیم قرآن کریم (249)

شَهیدٌ: شاهد و گواه است؟

ص:209

(250) جلد 25 سوره فصّلت

«سوره شوری»

1 حمآ

حمآ: از حروف مقطّعه

2 عآسآقآ

عآسآقآ: از حروف مقطّعه

3 کَذلِکَ یُوحی اِلَیْکَ وَ اِلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکَ اللّهُ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

کَذلِکَ: این گونه

یُوحی: وحی می کند

اِلَیْکَ: به سوی تو

وَ اِلَی الَّذینَ: و به سوی آنان که

مِنْ قَبْلِکَ: قبل از تو بودند،

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (251)

اللّهُ: خداوندِ

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

ص:210

الْحَکیمُ: حکیم.

4 لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ

لَهُ: برای اوست

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است،

وَ هُوَ الْعَلِیُّ: و او بلند مرتبه

الْعَظیمُ: بزرگ است.

(252) جلد 25 سوره شوری

5 تَکادُ السَّمواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الاَْرْضِ اَلا اِنَّ اللّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ

تَکادُ: نزدیک است

ص:211

السَّمواتُ: آسمان ها

یَتَفَطَّرْنَ: از هم بشکافند

مِنْ فَوْقِهِنَّ: از قسمت بالایشان،

وَ الْمَلائِکَةُ: و فرشتگان

یُسَبِّحُونَ: تسبیح می کنند

بِحَمْدِ: به حمد

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

وَ یَسْتَغْفِرُونَ: و طلب آمرزش می کنند

لِمَنْ: برای کسانی که

فِی الاَْرْضِ: در زمین هستند.

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (253)

اَلا: آگاه باش

اِنَّ اللّهَ: به درستی که

هُوَ الْغَفُورُ: او، آمرزنده

الرَّحیمُ: مهربان است.

6 وَالَّذینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِه اَوْلِیاءَ اللّهُ حَفیظٌ

ص:212

عَلَیْهِمْ وَ ما اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکیلٍ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

اتَّخَذُوا: گرفتند

مِنْ دُونِه: غیر از او را

اَوْلِیاءَ: سرپرست،

اللّهُ: خداوند

حَفیظٌ: حافظ، مراقب

عَلَیْهِمْ: بر آن هاست

(254) جلد 25 سوره شوری

وَ ما اَنْتَ: و نیستی تو

عَلَیْهِمْ: بر ایشان

بِوَکیلٍ: وکیل .

7 وَ کَذلِکَ اَوْحَیْنا اِلَیْکَ قُرْانا عَرَبِیّا لِتُنْذِرَ اُمَ الْقُری وَ مَنْ حَوْلَها وَ تُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لا رَیْبَ فیهِ فَریقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَریقٌ فِی السَّعیرِ

وَ کَذلِکَ: و این چنین

ص:213

اَوْحَیْنا: وحی کردیم ما

اِلَیْکَ: به سوی تو

قُرْانا عَرَبِیّا: قرآنی عربی

لِتُنْذِرَ: تا بیم دهی

اُمَّ الْقُری: اهل مکّه

وَ مَنْ: و کسانی را که

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (255)

حَوْلَها: پیرامون آن هستند

وَ تُنْذِرَ: و بیم دهی

یَوْمَ: از روزی که

الْجَمْعِ: (همه خلائق) جمعند

لا رَیْبَ: که شکی نیست

فیهِ: در آن،

فَریقٌ: گروهی

فِی الْجَنَّةِ: در بهشت

وَ فَریقٌ: و گروهی

فِی السَّعیرِ: در آتش شعله ورند.

ص:214

8 وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَجَعَلَهُمْ اُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فی رَحْمَتِه وَ الظّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیرٍ

وَ لَوْ: و اگر

(256) جلد 25 سوره شوری

شاءَ اللّهُ: می خواست خدا

لَجَعَلَهُمْ: هر آینه قرار می داد آن ها را

اُمَّةً واحِدَةً: امّت واحدی

وَ لکِنْ: ولیکن

یُدْخِلُ: داخل می کند

مَنْ یَشاءُ: هر که را بخواهد

فی رَحْمَتِه: در رحمتش،

وَ الظّالِمُونَ: و ظالمان

ما لَهُمْ: نیست برای آن ها

مِنْ: هیچ

وَلِیٍّ: سرپرستی، دوستی

وَ لا نَصیرٍ: و نه یاوری.

ص:215

12 لَهُ مَقالیدُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ اِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیمٌ

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (257)

لَهُ: برای اوست

مَقالیدُ: کلیدهای

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

یَبْسُطُ: وسعت می دهد

الرِّزْقَ: روزی را

لِمَنْ: برای هرکس که

یَشاءُ: بخواهد

وَ یَقْدِرُ: و تنگ می گیرد،

اِنَّهُ: همانا او

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

عَلیمٌ: داناست.

13 شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدّینِ ما وَصّی بِه نُوحا

ص:216

(258) جلد 25 سوره شوری

وَ الَّذی اَوْحَیْنا اِلَیْکَ وَ ما وَصَّیْنا بِه اِبْراهیمَ وَ مُوسی وَ عیسی اَنْ اَقیمُوا الدّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فیهِ کَبُرَ عَلَی الْمُشْرِکینَ ما تَدْعُوهُمْ اِلَیْهِ اللّهُ یَجْتَبی اِلَیْهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی اِلَیْهِ مَنْ یُنیبُ

شَرَعَ: تشریع کرد، مقرّر نمود

لَکُمْ: برای شما

مِنَ الدّینِ: از دین

ما: آن چه را که

وَصّی: توصیه کرد

بِه نُوحا: آن را به نوح

وَ الَّذی: و آن که

اَوْحَیْنا: وحی کردیم

اِلَیْکَ: به سوی تو

وَ ما وَصَّیْنا: و آن چه توصیه کردیم

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (259)

بِه اِبْراهیمَ: آن را به ابراهیم

وَ مُوسی: و موسی

ص:217

وَ عیسی: و عیسی،

اَنْ اَقیمُوا: این که به پا دارید

الدّینَ: دین را

وَ لا تَتَفَرَّقُوا: و تفرقه سازی نکنید

فیهِ: در آن،

کَبُرَ: بزرگ است، سخت است

عَلَی الْمُشْرِکینَ: بر مشرکین

ما: آن چه

تَدْعُوهُمْ: دعوتشان می کنی

اِلَیْهِ: به سوی آن،

اللّهُ: خداوند

یَجْتَبی: برمی گزیند

(260) جلد 25 سوره شوری

اِلَیْهِ: به سوی خود

ص:218

مَنْ یَشاءُ: هر که را بخواهد

وَ یَهْدی: و هدایت می کند

اِلَیْهِ: به سوی خود

مَنْ: هر که را

یُنیبُ: (به خدا) روی آوَرَد

15 فَلِذلِکَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ کَما اُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ اَهْواءَ هُمْ وَ قُلْ امَنْتُ بِما اَنْزَلَ اللّهُ مِنْ کِتابٍ وَ اُمِرْتُ لاَِعْدِلَ بَیْنَکُمُ اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ لَنا اَعْمالُنا وَ لَکُمْ اَعْمالُکُمْ لا حُجَّةَ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمُ اللّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنا وَ اِلَیْهِ الْمَصیرُ

فَلِذلِکَ: پس برای این (دین اسلام)

فَادْعُ: پس دعوت کن

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (261)

وَ اسْتَقِمْ: و استقامت کن

کَما: همان گونه که

اُمِرْتَ: مأمور شدی،

وَ لا تَتَّبِعْ: و پیروی نکن

اَهْواءَ هُمْ: هوی و هوس های آن ها را،

وَ قُلْ: و بگو:

ص:219

امَنْتُ: ایمان آورده ام

بِمْا: به آن چه که

اَنْزَلَ: نازل کرده

اللّهُ: خداوند

مِنْ کِتابٍ: از کتاب،

وَ اُمِرْتُ: و مأمورم

لاَِعْدِلَ: تا به عدالت رفتار کنم

بَیْنَکُمُ: بین شما،

(262) جلد 25 سوره شوری

اللّهُ: خداوند

رَبُّنا: پروردگار ما

وَ رَبُّکُمْ: و پروردگار شما

لَنا: برای ماست

اَعْمالُنا: اعمال ما

وَ لَکُمْ: و برای شماست

اَعْمالُکُمْ: اعمال شما،

لا حُجَّةَ: دلیلی نیست، بحث و جَدَلی نیست

ص:220

بَیْنَنا: میان ما

وَ بَیْنَکُمُ: و میان شما،

اللّهُ: خداوند

یَجْمَعُ: جمع می کند

بَیْنَنا: بین ما،

وَ اِلَیْهِ: و به سوی اوست

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (263)

الْمَصیرُ: بازگشت.

20 مَنْ کانَ یُریدُ حَرْثَ الاْخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فی حَرْثِه وَ مَنْ کانَ یُریدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِه مِنْها وَ ما لَهُ فِی الاْخِرَةِ مِنْ نَصیبٍ

مَنْ: هر کس

کانَ یُریدُ: بخواهد

حَرْثَ: کِشت

الاْخِرَةِ: آخرت را

نَزِدْ لَهُ: می افزاییم برایش

ص:221

فی حَرْثِه: در کِشتش،

وَ مَنْ: و هر کس

کانَ یُریدُ: بخواهد

حَرْثَ: کِشت

(264) جلد 25 سوره شوری

الدُّنْیا: دنیا را،

نُؤْتِه: می دهیم به او

مِنْها: از آن

وَ ما لَهُ: و نیست برای او

فِی الاْخِرَةِ: در آخرت

مِنْ: هیچ

نَصیبٍ: نصیبی، بهره ای.

25 وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِه وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ

وَ هُوَ الَّذی: و او کسی است که

یَقْبَلُ: قبول می کند

ص:222

التَّوْبَةَ: توبه را

عَنْ عِبادِه: از بندگانش

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (265)

وَ یَعْفُوا: و عفو می کند، در می گذَرَد

عَنِ السَّیِّئاتِ: از بدی ها

وَ یَعْلَمُ: و می داند

ما تَفْعَلُونَ: آن چه انجام می دهید.

26 وَ یَسْتَجیبُ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِه وَالْکافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ

وَ یَسْتَجیبُ: و اجابت می کند (دعای)

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

وَ یَزیدُهُمْ: و زیاد می کند، می افزاید

مِنْ فَضْلِه: از فضلش،

ص:223

(266) جلد 25 سوره شوری

وَ الْکافِرُونَ: و کافران،

لَهُمْ: برای ایشان است

عَذابٌ شَدیدٌ: عذابی سخت.

27 وَ لَوْ بَسَطَ اللّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِه لَبَغَوْا فِی الاَْرْضِ وَ لکِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما یَشاءُ اِنَّهُ بِعِبادِه خَبیرٌ بَصیرٌ

وَ لَوْ بَسَطَ: و اگر وسعت می داد

اللّهُ: خداوند

الرِّزْقَ: روزی را

لِعِبادِه: بر بندگانش،

لَبَغَوْا: حتما سرکشی می کردند

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

وَ لکِنْ: ولیکن

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (267)

یُنَزِّلُ: نازل می کند

بِقَدَرٍ: به مقدار

ما یَشاءُ: آن چه که می خواهد.

ص:224

اِنَّهُ: همانا او

بِعِبادِه: به بندگانش

خَبیرٌ: آگاه

بَصیرٌ: و بیناست.

28 وَ هُوَ الَّذی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ یَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمیدُ

وَ هُوَ: و او

الَّذی: کسی است که

یُنَزِّلُ: نازل می کند

الْغَیْثَ: باران را

(268) جلد 25 سوره شوری

مِنْ بَعْدِ: از بعدِ

ما قَنَطُوا: آن که ناامید شدند

وَ یَنْشُرُ: و نشر می دهد، می گسترد

رَحْمَتَهُ: رحمتش را،

وَ هُوَ الْوَلِیُّ: و او سرپرست

الْحَمیدُ: ستوده است.

ص:225

29 وَ مِنْایاتِه خَلْقُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما بَثَّ فیهِما مِنْ دابَّةٍ وَ هُوَ عَلی جَمْعِهِمْ اِذا یَشاءُ قَدیرٌ

وَ مِنْ ایاتِه: و از نشانه هایش،

خَلْقُ: آفرینش

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است

وَ ما بَثَّ: و آن چه پخش کرد

فیهِما: در آن دو

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (269)

مِنْ دابَّةٍ: از جنبندگان،

وَ هُوَ عَلی: و او بر

جَمْعِهِمْ: جمع کردنشان

اِذا یَشاءُ: هرگاه که بخواهد

قَدیرٌ: قادر است.

30 وَ ما اَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ اَیْدیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثیرٍ

وَ ما اَصابَکُمْ: و آن چه برسد شما را

ص:226

مِنْ مُصیبَةٍ: از مصیبتی،

فَبِما: پس به خاطر آن چه

کَسَبَتْ: کسب کرد

اَیْدیکُمْ: دست های شما، می باشد

وَ یَعْفُوا: و عفو می کند، در می گذَرَد

(270) جلد 25 سوره شوری

عَنْ کَثیرٍ: از بسیاری.

31 وَ ما اَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ فِی الاَْرْضِ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیرٍ

وَ ما اَنْتُمْ: و نیستند شما

بِمُعْجِزینَ: عاجزکننده (خدا)

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

وَ ما لَکُمْ: و نیست برای شما

مِنْ دُونِ: غیر از

اللّهِ: خدا

مِنْ وَلِیٍّ: هیچ سرپرستی

وَ لا نَصیرٍ: و نه یاوری.

ص:227

32 وَ مِنْ ایاتِهِ الْجَوارِ فیِ الْبَحْرِ کَالاَْعْلامِ

وَ مِنْ: و از

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (271)

ایاتِهِ: نشانه هایش

الْجَوارِ: کشتی هایی است

فیِ الْبَحْرِ: در دریا

کَالاَْعْلامِ: مانند کوه ها.

33 اِنْ یَشَأْ یُسْکِنِ الرّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَواکِدَ عَلی ظَهْرِه اِنَّ فی ذلِکَ لاَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ

اِنْ یَشَأْ: اگر بخواهد

یُسْکِنِ الرّیحَ: ساکن می کند باد را،

فَیَظْلَلْنَ: پس می مانند، متوقّف می شوند

رَواکِدَ: بی حرکت

عَلی ظَهْرِه: بر پشتش

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

لاَآیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

(272) جلد 25 سوره شوری

لِکُلِّ صَبّارٍ: برای هر صبرکننده

ص:

228

شَکُورٍ: شکرگزار.

38 وَ الَّذینَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ اَقامُوا الصَّلوةَ وَ اَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ

وَ الَّذینَ: و آنان که

اسْتَجابُوا: اجابت کردند

لِرَبِّهِمْ: برای پروردگارشان

وَ اَقامُوا: و برپا داشتند

الصَّلوةَ: نماز را

وَ اَمْرُهُمْ: و کارشان

شُوری: مشورت کردن

بَیْنَهُمْ: بین خودشان است

وَ مِمّا: و از آن چه

سوره شوری لغات و مفاهیم قرآن کریم (273)

رَزَقْناهُمْ: روزی دادیم ایشان را

یُنْفِقُونَ: انفاق می کنند.

ص:229

(274) جلد 25 سوره شوری

«سوره زخرف»

1 حمآ

حمآ: از حروف مقطّعه

2 وَ الْکِتابِ الْمُبینِ

وَ الْکِتابِ:

الْمُبینِ:

3 اِنّا جَعَلْناهُ قُرْاآنا عَرَبِیّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

اِنّا: همانا ما

جَعَلْناهُ: قرار دادیم آن را

قُرْآنا: قرآنی

عَرَبِیّا: عربی

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (275)

تَعْقِلُونَ: تعقّل کنید.

9 وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ

ص:230

لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزیزُ الْعَلیمُ

وَ لَئِنْ: و هر آینه اگر

سَأَلْتَهُمْ: بپرسی از ایشان

مَنْ خَلَقَ: چه کسی خلق کرده

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

لَیَقُولُنَّ: حتما می گویند:

خَلَقَهُنَّ: خلق کرده آن ها را

الْعَزیزُ الْعَلیمُ: خداوند عزیز و دانا

10 اَلَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْرْضَ مَهْدا وَ جَعَلَ لَکُمْ

(276) جلد 25 سوره زخرف

فیها سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدوُنَ

اَلَّذی: آن کسی که

جَعَلَ لَکُمُ: قرار داد برای شما

الاَْرْضَ: زمین را

مَهْدا: گهواره، استراحت گاه

وَ جَعَلَ لَکُمْ: و قرارداد برای شما

ص:231

فیها سُبُلاً: در آن راه هایی

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَهْتَدوُنَ: هدایت شوید.

11 وَ الَّذی نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَیْتا کَذلِکَ تُخْرَجُونَ

وَ الَّذی: و آن کسی که

نَزَّلَ: نازل کرد

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (277)

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً: آبی

بِقَدَرٍ: به اندازه،

فَأَنْشَرْنا: پس زنده کردیم

بِهِ: به وسیله آن

بَلْدَةً: سرزمین

مَیْتا: مرده را،

کَذلِکَ: این چنین

تُخْرَجُونَ: (از قبرها) خارج کرده می شوید.

ص:232

12 وَ الَّذی خَلَقَ الاَْزْواجَ کُلَّها وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْفُلْکِ وَ الاَْنْعامِ ما تَرْکَبُونَ

وَ الَّذی: و آن کسی که

خَلَقَ: خلق کرد

الاَْزْواجَ: زوج ها را

(278) جلد 25 سوره زخرف

کُلَّها: همه اش را

وَ جَعَلَ: و قرار داد

لَکُمْ: برای شما

مِنَ الْفُلْکِ: از کشتی ها

وَ الاَْنْعامِ: و چهارپایان

ما تَرْکَبُونَ: آنچه سوار می شوید.

13 لِتَسْتَووُا عَلی ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُروُا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ اِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُوا سُبْحانَ الَّذی سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما کُنّا لَهُ مُقْرِنینَ

لِتَسْتَووُا: تا مستقر شوید

عَلی ظُهُورِهِ: بر پشت آن ها

ص:233

ثُمَّ تَذْکُروُا: سپس یاد کنید

نِعْمَةَ: نعمت

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (279)

رَبِّکُمْ: پروردگارتان را

اِذَا: هنگامی که

اسْتَوَیْتُمْ: قرار گرفتید

عَلَیْهِ: بر آن،

وَ تَقُولُوا: و بگویید:

سُبْحانَ: پاک و منزّه است

الَّذی: آن که

سَخَّرَ لَنا: مسخّر کرد برای ما

هذا: این را

وَ ما کُنّا: و نبودیم ما

لَهُ مُقْرِنینَ: آن را، رام کنندگان.

14 وَ اِنّا اِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ

وَ اِنّا: و به درستی که ما

(280) جلد 25 سوره زخرف

اِلی: به سوی

ص:234

رَبِّنا: پروردگارمان

لَمُنْقَلِبُونَ: یقینا بازمی گردیم.

32 اَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنا بَیْنَهُمْ مَعیشَتَهُمْ فِی الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضا سُخْرِیّا وَ رَحْمَتُ رَبِّکَ خَیْرٌ مِمّا یَجْمَعُونَ

اَهُمْ: آیا ایشان

یَقْسِمُونَ: تقسیم می کنند

رَحْمَتَ: رحمتِ

رَبِّکَ: پروردگار تو را؟

نَحْنُ: ما

قَسَمْنا: تقسیم کردیم

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (281)

بَیْنَهُمْ: بین آن ها

مَعیشَتَهُمْ: معیشتشان را

فِی الْحَیوةِ: در زندگی

ص:235

الدُّنْیا: دنیا،

وَ رَفَعْنا: و بالا بردیم

بَعْضَهُمْ: بعضی از ایشان را

فَوْقَ: بالاتر از

بَعْضٍ: بعضی دیگر

دَرَجاتٍ: از نظر درجات،

لِیَتَّخِذَ: تا بگیرند

بَعْضُهُمْ: بعضی از آن ها

بَعْضا: بعض دیگر را

سُخْرِیّا: به خدمت.

وَ رَحْمَتُ: و رحمت

(282) جلد 25 سوره زخرف

رَبِّکَ: پروردگار تو

خَیْرٌ مِمّا: بهتر است از آن چه

یَجْمَعُونَ: جمع می کنند.

33 وَ لَوْ لا اَنْ یَکُونَ النّاسُ اُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا

ص:236

لِمَنْ یَکْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفا مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَیْها یَظْهَروُنَ

وَ لَوْ: و اگر

لا اَنْ یَکُونَ: نبود این که باشند

النّاسُ اُمَّةً: مردم امّتی

واحِدَةً: واحد (در انکار خدا)

لَجَعَلْنا: حتما قرار می دادیم

لِمَنْ: برای آنان که

یَکْفُرُ: کفر می ورزند

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (283)

بِالرَّحْمنِ: به خدای رحمان

لِبُیُوتِهِمْ: برای خانه هایشان

سُقُفا: سقفی

مِنْ فِضَّةٍ: از نقره

وَ مَعارِجَ: و نردبان هایی که

عَلَیْها: بر آن

یَظْهَروُنَ: بالا بروند.

ص:237

34 وَ لِبُیُوتِهِمْ اَبْوابا وَ سُرُرا عَلَیْها یَتَّکِؤُنَ

وَ لِبُیُوتِهِمْ: و برای خانه هایشان

اَبْوابا: درها

وَ سُرُرا: و تخت هایی

عَلَیْها: که بر آن

یَتَّکِؤُنَ: تکیه زنند.

(284) جلد 25 سوره زخرف

35 وَ زُخْرُفا وَ اِنْ کُلُّ ذلِکَ لَمّا مَتاعُ الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ الاْخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقینَ

وَ زُخْرُفا: و زر و زیورها، انواع وسایل تجمّلی،

وَ اِنْ: و نیست

کُلُّ ذلِکَ لَمّا: همه این ها مگر

مَتاعُ: کالای

الْحَیوةِ الدُّنْیا: زندگی دنیا،

وَ الاْخِرَةُ: و آخرت

عِنْدَ رَبِّکَ: نزد پروردگارت

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزکاران است.

ص:238

36 وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطانا فَهُوَ لَهُ قَرینٌ

وَ مَنْ: و هر کس

یَعْشُ: دل بگردانَد

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (285)

عَنْ ذِکْرِ: از یاد

الرَّحْمنِ: خدای رحمان،

نُقَیِّضْ: می گماریم، فراهم می کنیم

لَهُ شَیْطانا: برای او شیطانی،

فَهُوَ: پس او

لَهُ قَرینٌ: برایش همدم باشد.

37 وَ اِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبیلِ وَ یَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ مُهْتَدوُنَ

وَ اِنَّهُمْ: و همانا آن ها

لَیَصُدُّونَهُمْ: حتما بازمی دارند ایشان را

عَنِ السَّبیلِ: از راه

وَ یَحْسَبُونَ: و خیال می کنند، می پندارند

ص:239

اَنَّهُمْ: که آن ها

(286) جلد 25 سوره زخرف

مُهْتَدوُنَ: هدایت یافتگانند.

38 حَتّی اِذا جاءَنا قالَ یا لَیْتَ بَیْنی وَ بَیْنَکَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرینُ

حَتّی اِذا: تا زمانی که

جاءَنا: بیاید نزد ما

قالَ: گوید:

یا لَیْتَ: ای کاش

بَیْنی: بین من

وَ بَیْنَکَ: و بین تو

بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ: فاصله مشرق و مغرب بود

فَبِئْسَ: پس چه بد

الْقَرینُ: همدمی بودی.

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (287)

39 وَ لَنْ یَنْفَعَکُمُ الْیَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُمْ اَنَّکُمْ فِی الْعَذابِ مُشْتَرِکُونَ

ص:240

وَ لَنْ: و هرگز

یَنْفَعَکُمُ: سود نمی دهد شما را

الْیَوْمَ: امروز

اِذْ: آن گاه که

ظَلَمْتُمْ: ستم کردید،

اَنَّکُمْ: همانا شما

فِی الْعَذابِ: در عذاب

مُشْتَرِکُونَ: مشترک خواهید بود.

54 فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَاَطاعُوهُ اِنَّهُمْ کانُوا قَوْما فاسِقینَ

فَاسْتَخَفَّ: پس سبک مغز کرد

(288) جلد 25 سوره زخرف

قَوْمَهُ: قومش را

فَاَطاعُوهُ: پس اطاعت کردند او را

اِنَّهُمْ کانُوا: همانا ایشان بودند

قَوْما فاسِقینَ: قومی فاسق.

ص:241

سوره زخرف لغات و مفاهیم قرآن کریم (289)

«سوره دخان»

1 حمآ

حمآ: از حروف مقطّعه

2 وَ الْکِتابِ الْمُبینِ

وَ الْکِتابِ: قسم به کتاب

الْمُبینِ: روشنگر.

3 اِنّا اَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ اِنّا کُنّا مُنْذِرینَ

اِنّا: به درستی که ما

اَنْزَلْناهُ: نازل کردیم آن را

فی لَیْلَةٍ: در شبی

مُبارَکَةٍ: مبارک

اِنّا: به درستی که ما

(290) جلد 25 سوره دخان

کُنّا: (همواره) بودیم

مُنْذِرینَ: بیم دهنده.

4 فیها یُفْرَقُ کُلُّ اَمْرٍ حَکیمٍ

ص:242

فیها: در آن (شب)

یُفْرَقُ: از هم جدا می شود، تدبیر می شود

کُلُّ اَمْرٍ: هر کار

حَکیمٍ: حکیمانه ای

5 اَمْرا مِنْ عِنْدِنا اِنّاکُنّا مُرْسِلینَ

اَمْرا: امری، فرمانی

مِنْ عِنْدِنا: از نزد ماست،

اِنّا: به درستی که ما

کُنّا: (همواره) بودیم

مُرْسِلینَ: فرستندگان.

سوره دخان لغات و مفاهیم قرآن کریم (291)

6 رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

رَحْمَةً: رحمتی است

مِنْ رَبِّکَ: از جانب پروردگارت

اِنَّهُ: همانا او

هُوَ السَّمیعُ: اوست شنوای

ص:243

الْعَلیمُ: دانا.

7 رَبِّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما بَیْنَهُما اِنْ کُنْتُمْ مُوقِنینَ

رَبِّ السَّمواتِ: پروردگار آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

وَ ما: و آن چه

بَیْنَهُما: بین آن دو است،

(292) جلد 25 سوره دخان

اِنْ کُنْتُمْ: اگر باشید

مُوقِنینَ: اهل یقین.

58 فَاِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّروُنَ

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

یَسَّرْناهُ: آسان کردیم آن را

بِلِسانِکَ: به زبان تو

لَعَلَّهُمْ: شاید ایشان

یَتَذَکَّروُنَ: متذکّر شوند.

ص:244

سوره دخان لغات و مفاهیم قرآن کریم (293)

«سوره جاثیه»

1 حمآ

حمآ:

2 تَنْزیلُ الْکِتابِ مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ

تَنْزیلُ الْکِتابِ: نازل شده است

مِنَ اللّهِ: از جانب خداوند

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الْحَکیمِ: حکیم.

3 اِنَّ فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ لاَآیاتٍ لِلْمُؤْمِنینَ

اِنَّ: به درستی که

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

لاَآیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

(294) جلد 25 سوره جاثیه

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنان.

ص:245

4 وَ فی خَلْقِکُمْ وَ ما یَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ اآیاتٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ

وَ فی خَلْقِکُمْ: و در خلقت شما

وَ ما یَبُثُّ: و آن چه نشر می دهد

مِنْ دابَّةٍ: از جنبندگان

آیاتٌ: نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُوقِنُونَ: یقین دارند.

5 وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ ما اَنْزَلَ اللّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَاَحْیا بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْریفِ الرِّیاحِ اآیاتٌ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (295)

وَ اخْتِلافِ: و در رفت و آمد

اللَّیْلِ وَ النَّهارِ: شب و روز

وَ ما اَنْزَلَ: و آن چه نازل کرده

اللّهُ: خدا

ص:246

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

مِنْ رِزْقٍ: از روزی

فَاَحْیا: پس زنده کرده

بِهِ الاَْرْضَ: به وسیله آن زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مرگش،

وَ تَصْریفِ: و در گرداندن

الرِّیاحِ: بادها،

آیاتٌ: نشانه هایی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَعْقِلُونَ: اندیشه می کنند.

(296) جلد 25 سوره جاثیه

6 تِلْکَ اآیاتُ اللّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ فَبِاَیِّ حَدیثٍ بَعْدَ اللّهِ وَ اآیاتِهِ یُؤْمِنُونَ

تِلْکَ آیاتُ: این ها آیاتِ

اللّهِ: خداوند است که

نَتْلُوها: تلاوت می کنیم آن را

ص:247

عَلَیْکَ: بر تو

بِالْحَقِّ: به حق،

فَبِاَیِّ: پس به کدام

حَدیثٍ: سخن

بَعْدَ اللّهِ: بعد از (سخن) خدا

وَ آیاتِهِ: و آیاتش

یُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند؟

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (297)

7 وَیْلٌ لِکُلِّ اَفّاکٍ اَثیمٍ

وَیْلٌ لِکُلِّ: وای بر هر

اَفّاکٍ: دروغ پرداز

اَثیمٍ: گنه پیشه.

8 یَسْمَعُ اآیاتِ اللّهِ تُتْلی عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَکْبِرا کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْها فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ اَلیمٍ

یَسْمَعُ: می شنود

ص:248

آیاتِ اللّهِ: آیات خدا را که

تُتْلی: خوانده می شود

عَلَیْهِ: بر او

ثُمَّ: سپس

یُصِرُّ: اصرار می ورزد

مُسْتَکْبِرا: متکبّرانه

(298) جلد 25 سوره جاثیه

کَأَنْ: گویی

لَمْ یَسْمَعْها: نشنیده آن را،

فَبَشِّرْهُ: پس بشارت بده او را

بِعَذابٍ: به عذابی

اَلیمٍ: دردناک .

9 وَ اِذا عَلِمَ مِنْ اآیاتِنا شَیْئا نِ اتَّخَذَها هُزُوا اُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ

وَ اِذا: و وقتی

عَلِمَ: آگاه شود، بداند

ص:249

مِنْ آیاتِنا: از آیات ما

شَیْئا: چیزی،

اتَّخَذَها: می گیرد آن را

هُزُوا: به تمسخر،

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (299)

اُولئِکَ: آنان

لَهُمْ: برای ایشان است

عَذابٌ: عذابی

مُهینٌ: خوارکننده.

10 مِنْ وَرائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لا یُغْنی عَنْهُمْ ما کَسَبُوا شَیْئا وَ لا مَا اتَّخَذوُا مِنْ دوُنِ اللّهِ اَوْلِیاءَ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ

مِنْ وَرائِهِمْ: از پشت سرشان

جَهَنَّمُ: جهنّم است،

وَ لا یُغْنی: و بی نیاز نمی کند

عَنْهُمْ ما: از ایشان آن چه را که

ص:250

کَسَبُوا شَیْئا: کسب کردند چیزی

وَ لا مَا: و نه آن چه را

(300) جلد 25 سوره جاثیه

اتَّخَذوُا: گرفتند، اختیار نمودند

مِنْ دوُنِ اللّهِ: غیر از خدا

اَوْلِیاءَ: دوستانی،

وَ لَهُمْ: و برای ایشان

عَذابٌ عَظیمٌ: عذابی بزرگ است.

11 هذا هُدًی وَ الَّذینَ کَفَروُا بِایاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ اَلیمٌ

هذا: این (قرآن)

هُدًی: مایه هدایت است.

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

بِایاتِ: به آیات

رَبِّهِمْ: پروردگارشان،

ص:251

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (301)

لَهُمْ عَذابٌ: برایشان عذابی

مِنْ رِجْزٍ: از اضطرابی

اَلیمٌ: دردناک است.

12 اَللّهُ الَّذی سَخَّرَ لَکُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ فیهِ بِاَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُروُنَ

اَللّهُ الَّذی: خداوند کسی است که

سَخَّرَ: مسخّر کرد

لَکُمُ: برای شما

الْبَحْرَ: دریا را

لِتَجْرِیَ: تا جاری شوند

الْفُلْکُ فیهِ: کشتی ها در آن

بِاَمْرِهِ: به فرمانش

وَ لِتَبْتَغُوا: و تا بهره بگیرید

(302) جلد 25 سوره جاثیه

مِنْ فَضْلِهِ: از فضلش

وَ لَعَلَّکُمْ: و شاید شما

ص:252

تَشْکُروُنَ: تشکّر کنید.

13 وَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ جَمیعا مِنْهُ اِنَّ فی ذلِکَ لاَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّروُنَ

وَ سَخَّرَ: و مسخّر کرد

لَکُمْ ما: برای شما آن چه

فِی السَّمواتِ: در آسمان ها

وَ ما: و آن چه

فِی الاَْرْضِ: در زمین است،

جَمیعا مِنْهُ: که همه از اوست.

اِنَّ فی ذلِکَ: به درستی که در این

لاَآیاتٍ: هر آینه نشانه هایی است

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (303)

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یَتَفَکَّروُنَ: تفکّر می کنند.

20 هذا بَصائِرُ لِلنّاسِ وَ هُدًی وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ

ص:253

یُوقِنُونَ

هذا: این (قرآن)

بَصائِرُ: مایه بینایی

لِلنّاسِ: برای مردم

وَ هُدًی: و هدایت

وَ رَحْمَةٌ: و رحمتی است

لِقَوْمٍ: برای قومی که

یُوقِنُونَ: یقین دارند.

«پایان جزء 25»

ص:254

(304) جلد 25 سوره جاثیه

سوره جاثیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (305)

«سوره احقاف»

1 حمآ

حمآ: از حروف مقطّعه

2 تَنْزیلُ الْکِتابِ مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ

تَنْزیلُ: نازل شدن

الْکِتابِ: کتاب

مِنَ: از جانب

اللّهِ: خداوند

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

الْحَکیمِ: حکیم است.

3 ما خَلَقْنَا السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَیْنَهُما اِلاّ بِالْحَقِّ وَ اَجَلٍ مُسَمًّی وَ الَّذینَ کَفَروُا عَمّا اُنْذِروُا

(306) جلد 26 سوره احقاف

مُعْرِضُونَ

ما خَلَقْنَا: لق نکردیم

ص:255

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

وَ ما: و آن چه را

بَیْنَهُما: بین آن دوست

اِلاّ: مگر

بِالْحَقِّ: به حق

وَ اَجَلٍ: و تاسرآمدی

مُسَمًّی: معیّن،

وَ الَّذینَ: و آنان که

کَفَروُا: کافر شدند

عَمّا: از آن چه

اُنْذِروُا: بیم داده شدند

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (307)

مُعْرِضُونَ: روی گردانند.

15 وَ وَصَّیْنَا الاِْنْسانَ بِوالِدَیْهِ اِحْسانا حَمَلَتْهُ اُمُّهُ کُرْهاوَ وَضَعَتْهُ کُرْها وَ حَمْلُهُ وَفِصالُهُ ثَلاثُونَ

ص:256

شَهْرا حَتّی اِذا بَلَغَ اَشُدَّهُ وَ بَلَغَ اَرْبَعینَ سَنَةً قالَ رَبِّ اَوْزِعْنی اَنْ اَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی اَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلی والِدَیَّ وَ اَنْ اَعْمَلَ صالِحا تَرْضیهُ وَ اَصْلِحْ لی فی ذُرِّیَّتی اِنّی تُبْتُ اِلَیْکَ وَ اِنّی مِنَ الْمُسْلِمینَ

وَ وَصَّیْنَا: و سفارش نمودیم

الاِْنْسانَ: انسان را

بِوالِدَیْهِ: به پدر و مادرش

اِحْسانا: نیکی کردن،

حَمَلَتْهُ: حمل کرد او را

اُمُّهُ: مادرش

(308) جلد 26 سوره احقاف

کُرْها: با ناراحتی و رنج

وَ وَضَعَتْهُ: و وضع حمل کرد او را

کُرْها: با ناراحتی و رنج،

وَ حَمْلُهُ: و دوران حمل او

وَ فِصالُهُ: و از شیرگرفتنش

ثَلاثُونَ شَهْرا: سی ماه است

ص:257

حَتّی اِذا: تا هنگامی که

بَلَغَ: برسد

اَشُدَّهُ: به حدّ رشدش

وَ بَلَغَ: و برسد

اَرْبَعینَ: به چهل

سَنَةً: سالگی،

قالَ: گوید:

رَبِّ: پروردگارا!

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (309)

اَوْزِعْنی: توفیقم بده

اَنْ اَشْکُرَ: که سپاسگزاری کنم

نِعْمَتَکَ الَّتی: نعمتت را که

اَنْعَمْتَ: اِنعام کردی،

عَلَیَّ وَ: بر من و

عَلی والِدَیَّ: بر پدر و مادرم

وَ اَنْ: و این که

اَعْمَلَ صالِحا: عمل صالحی انجام دهم که

ص:258

تَرْضیهُ: راضی باشی تو از آن

وَ اَصْلِحْ: و شایسته بگردان

لی: برای من

فی ذُرِّیَّتی: فرزندانم را، نسلم را،

اِنّی: به درستی که من

تُبْتُ: توبه می کنم، بازمی گردم

(310) جلد 26 سوره احقاف

اِلَیْکَ: به سوی تو

وَ اِنّی: و همانا من

مِنَ الْمُسْلِمینَ: از تسلیم شدگانم.

16 اُولئِکَ الَّذینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ اَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ فی اَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذی کانُوا یُوعَدوُنَ

اُولئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

نَتَقَبَّلُ: قبول می کنیم

ص:259

عَنْهُمْ: از آن ها

اَحْسَنَ: بهترینِ

ما عَمِلُوا: آن چه عمل کردند

وَ نَتَجاوَزُ: و درمی گذریم

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (311)

عَنْ سَیِّئاتِهِمْ: از بدی هایشان

فی اَصْحابِ: همراه یاران

الْجَنَّةِ: بهشت

وَعْدَ: وعده

الصِّدْقِ الَّذی: راستی که

کانُوا یُوعَدوُنَ: وعده داده می شدند.

17 وَ الَّذی قالَ لِوالِدَیْهِ اُفٍّ لَکُما اَتَعِدانِنی اَنْ اُخْرَجَ وَ قَدْخَلَتِ الْقُروُنُ مِنْ قَبْلی وَ هُما یَسْتَغیثانِ اللّهَ وَیْلَکَ امِنْ اِنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ ما هذا اِلاّ اَساطیرُ الاَْوَّلینَ

وَ الَّذی: و آن کس که

ص:260

قالَ: گوید:

لِوالِدَیْهِ: به پدر و مادر خود

(312) جلد 26 سوره احقاف

اُفٍّ: اُفْ

لَکُما: بر شما،

اَتَعِدانِنی: آیا وعده می دهید به من

اَنْ اُخْرَجَ: که خارج می شوم (از قبر)

وَ قَدْ: در حالی که به تحقیق

خَلَتِ: گذشتند

الْقُروُنُ: نسل ها

مِنْ قَبْلی: قبل از من (و هرگز مبعوث نشدند)؟

وَ هُما: و آن دو

یَسْتَغیثانِ: با زاری و التماس طلب یاری می کنند

اللّهَ: از خدا (می گویند:)

وَیْلَکَ: وای بر تو

امِنْ: ایمان بیاور

اِنَّ: به درستی که

ص:261

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (313)

وَعْدَ اللّهِ: وعده خدا

حَقٌّ: حق است،

فَیَقُولُ: پس می گوید:

ما هذا: نیست این

اِلاّ اَساطیرُ: مگر افسانه های

الاَْوَّلینَ: پیشینیان.

18 اوُلئِکَ الَّذینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فیاُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ اِنَّهُمْ کانُوا خاسِرینَ

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

حَقَّ: محقّق شد

عَلَیْهِمُ: بر ایشان

الْقَوْلُ: گفتار، (در این جا وعده عذاب)

(314) جلد 26 سوره احقاف

فی اُمَمٍ: همراه اُمت هایی که

قَدْ خَلَتْ: به تحقیق گذشتند

ص:262

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از ایشان

مِنَ الْجِنِّ: از جن

وَ الاِْنْسِ: و انس،

اِنَّهُمْ: همانا ایشان

کانُوا خاسِرینَ: بودند زیان کار.

19 وَ لِکُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّا عَمِلُوا وَ لِیُوَفِّیَهُمْ اَعْمالَهُمْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ

وَ لِکُلٍّ: و برای هر یک

دَرَجاتٌ: درجاتی است

مِمّا عَمِلُوا: از آن چه عمل کردند،

وَ لِیُوَفِّیَهُمْ: و تا تمام و کمال بدهد به ایشان

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (315)

اَعْمالَهُمْ: (پاداش) اعمالشان را

وَ هُمْ: و ایشان

لا یُظْلَمُونَ: ستم نمی شوند.

ص:263

35 فَاصْبِرْ کَما صَبَرَ اُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لاتَسْتَعْجِلْ لَهُمْ کَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ ما یُوعَدوُنَ لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ یُهْلَکُ اِلاَّ الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ

فَاصْبِرْ: پس صبر کن

کَما: همان گونه که

صَبَرَ: صبر کردند

اُولُوا الْعَزْمِ: صاحبان عزم و اراده

مِنَ الرُّسُلِ: از پیامبران

وَ لاتَسْتَعْجِلْ: و عجله نکن (در عذاب)

(316) جلد 26 سوره احقاف

لَهُمْ: برای ایشان،

کَاَنَّهُمْ: گویی ایشان

یَوْمَ یَرَوْنَ: روزی که ببینند

ما یُوعَدوُنَ: آن چه را وعده داده می شوند که

لَمْ یَلْبَثُوا: درنگ نکردند، نماندند

اِلاّ ساعَةً: مگر ساعتی

ص:264

مِنْ نَهارٍ: از یک روز (در دنیا)،

بَلاغٌ: (این) ابلاغی است،

فَهَلْ: پس آیا

یُهْلَکُ اِلاَّ: هلاک می شوند به جز

الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ: قوم فاسق، نافرمان؟

ص:265

سوره احقاف لغات و مفاهیم قرآن کریم (317)

«سوره محمّد»

1 اَلَّذینَ کَفَروُا وَ صَدُّوا عَنْ سَبیلِ اللّهِ اَضَلَّ اَعْمالَهُمْ

اَلَّذینَ: کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

وَ صَدُّوا: و جلوگیری کردند

عَنْ سَبیلِ اللّهِ: از راه خدا،

اَضَلَّ: گُم کرد، تباه نمود (خدا)

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را.

2 وَ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ امَنُوا بِما نُزِّلَ عَلیمُحَمَّدٍ وَهُوَالْحَقُ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ اَصْلَحَ بالَهُمْ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

(318) جلد 26 سوره محمّد

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

ص:266

الصّالِحاتِ: عمل صالح

وَ امَنُوا: و ایمان آوردند

بِما نُزِّلَ: به آن چه نازل گردید

عَلی مُحَمَّدٍ: بر محمّد

وَ هُوَ الْحَقُّ: و آن حق است

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان،

کَفَّرَ عَنْهُمْ: پوشاند از ایشان

سَیِّئاتِهِمْ: بدی هایشان را

وَ اَصْلَحَ: و اصلاح کرد

بالَهُمْ: کارشان را.

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (319)

3 ذلِکَ بِاَنَّ الَّذینَ کَفَروُا اتَّبَعُوا الْباطِلَ وَ اَنَّ الَّذینَ امَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ لِلنّاسِ اَمْثالَهُمْ

ذلِکَ: این

ص:267

بِاَنَّ: به خاطر آن است که

الَّذینَ: آنان که

کَفَروُا: کافر شدند

اتَّبَعُوا: پیروی کردند

الْباطِلَ: از باطل

وَ اَنَّ: و همانا

الَّذینَ: کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

اتَّبَعُوا: پیروی نمودند

الْحَقَّ: حق را که

(320) جلد 26 سوره محمّد

مِنْ: از جانب

رَبِّهِمْ: پروردگارشان است .

کَذلِکَ: این چنین

یَضْرِبُ: می زند

اللّهُ: خداوند

لِلنّاسِ: برای مردم

ص:268

اَمْثالَهُمْ: مَثَل هایشان را.

7 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اِنْ تَنْصُروُا اللّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ اَقْدامَکُمْ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

اِنْ تَنْصُروُا: اگر یاری کنید

اللّهَ: خدا را،

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (321)

یَنْصُرْکُمْ: یاری می کند شما را

وَ یُثَبِّتْ: و ثابت می کند

اَقْدامَکُمْ: قدم هایتان را.

8 وَ الَّذینَ کَفَروُا فَتَعْسا لَهُمْ وَ اَضَلَّ اَعْمالَهُمْ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند،

فَتَعْسا: پس مرگ

ص:269

لَهُمْ: بر آن ها

وَ اَضَلَّ: و (خدا) گُم کرد، نابود کرد

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را.

9 ذلِکَ بِاَنَّهُمْ کَرِهُوا ما اَنْزَلَ اللّهُ فَاَحْبَطَ اَعْمالَهُمْ

(322) جلد 26 سوره محمّد

ذلِکَ: این

بِاَنَّهُمْ: به خاطر آن است که ایشان

کَرِهُوا: کراهت دارند

ما: آن چه را که

اَنْزَلَ: نازل کرده

اللّهُ: خدا،

فَاَحْبَطَ: پس نابود کرد

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را.

10 اَفَلَمْ یَسیروُا فِی الاَْرْضِ فَیَنْظُروُا کَیْفَ کانَ

ص:270

عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَ لِلْکافِرینَ اَمْثالُها

اَفَلَمْ یَسیروُا: آیا پس سیر نکردند

فِی الاَْرْضِ: در زمین

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (323)

فَیَنْظُروُا: تا ببینند

کَیْفَ کانَ: چگونه شد

عاقِبَةُ: عاقبت

الَّذینَ: آنان که

مِنْ قَبْلِهِمْ: قبل از ایشان بودند؟

دَمَّرَ: زیر و رو کرد

اللّهُ: خداوند

عَلَیْهِمْ: برایشان (آن چه داشتند)،

وَ لِلْکافِرینَ: و برای کافران

اَمْثالُها: نظیر آن خواهد بود.

11 ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ مَوْلَی الَّذینَ امَنُوا

ص:271

وَ اَنَّ الْکافِرینَ لا مَوْلی لَهُمْ

ذلِکَ: این

(324) جلد 26 سوره محمّد

بِاَنَّ: به خاطر آن است که

اللّهَ: خدا

مَوْلَی: سرپرست

الَّذینَ: کسانی است که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ اَنَّ: و همانا

الْکافِرینَ: کافران

لا مَوْلی: هیچ مولی و سرپرستی

لَهُمْ: برایشان نیست.

12 اِنَّ اللّهَ یُدْخِلُ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَاالاَْنْهارُ وَ الَّذینَ کَفَروُا یَتَمَتَّعُونَ وَ یَأْکُلُونَ کَما تَأْکُلُ الاَْنْعامُ وَ النّارُ مَثْوًی لَهُمْ

ص:272

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (325)

اِنَّ اللّهَ: همانا خداوند

یُدْخِلُ: داخل می کند

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

جَنّاتٍ: به باغ هایی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

یَتَمَتَّعُونَ: بهره می گیرند، خوش می گذرانند

وَ یَأْکُلُونَ: و می خورند (در دنیا)

(326) جلد 26 سوره محمّد

کَما تَأْکُلُ: همان گونه که می خورند

الاَْنْعامُ: چهارپایان

ص:273

وَ النّارُ: و آتش

مَثْوًی: جایگاهی

لَهُمْ: برای ایشان است (در آخرت)

17 وَ الَّذینَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدًی وَ اتیهُمْ تَقْویهُمْ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

اهْتَدَوْا: هدایت شدند

زادَهُمْ: افزود ایشان را

هُدًی: هدایت

وَ اتیهُمْ: و داد به آن ها

تَقْویهُمْ: (روح) تقوی.

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (327)

24 اَفَلا یَتَدَبَّروُنَ الْقُرْاآنَ اَمْ عَلی قُلُوبٍ اَقْفالُها

اَفَلا یَتَدَبَّروُنَ: آیا پس تدبّر نمی کنند

الْقُرْآنَ: در قرآن

اَمْ عَلی قُلُوبٍ: یا بر دل ها(یشان)

ص:274

اَقْفالُها: قفل نهاده شده؟

33 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اَطیعُوا اللّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَلا تُبْطِلُوا اَعْمالَکُمْ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

اَطیعُوا: اطاعت کنید

اللّهَ: خدا را

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

الرَّسُولَ: رسول را

(328) جلد 26 سوره محمّد

وَ لا تُبْطِلُوا: و باطل نسازید

اَعْمالَکُمْ: اعمالتان را.

ص:275

سوره محمّد لغات و مفاهیم قرآن کریم (329)

«سوره فتح»

1 اِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحا مُبینا

اِنّا: همانا ما

فَتَحْنا: گشودیم

لَکَ: برای تو

فَتْحا: گشودنی، فتحی

مُبینا: آشکار!

2 لِیَغْفِرَ لَکَ اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطا مُسْتَقیما

لِیَغْفِرَ: تا بیامرزد

لَکَ اللّهُ: برای تو خداوند

ما تَقَدَّمَ: آن چه گذشته

مِنْ ذَنْبِکَ: از گناهت

(330) جلد 26 سوره فتح

وَ ما: و آن چه

تَأَخَّرَ: به تأخیر افتاد

ص:276

وَ یُتِمَّ: و تمام کند

نِعْمَتَهُ: نعمتش را

عَلَیْکَ: بر تو

وَ یَهْدِیَکَ: و هدایت نماید تو را

صِراطا: به راه

مُسْتَقیما: راست.

3 وَ یَنْصُرَکَ اللّهُ نَصْرا عَزیزا

وَ یَنْصُرَکَ: و پیروز کند تو را

اللّهُ: خداوند

نَصْرا: پیروزی

عَزیزا: شکست ناپذیری.

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (331)

4 هُوَ الَّذی اَنْزَلَ السَّکینَةَ فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ لِیَزْدادوُا ایمانا مَعَ ایمانِهِمْ وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ کانَ اللّهُ عَلیما حَکیما

ص:277

هُوَ الَّذی: او کسی است که

اَنْزَلَ: نازل کرد

السَّکینَةَ: آرامش را

فی قُلُوبِ: در دل های

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان

لِیَزْدادوُا: تا بیفزایند

ایمانا: ایمانی

مَعَ ایمانِهِمْ: بر ایمانشان.

وَ لِلّهِ: و برای خداست

جُنُودُ: لشکریان

(332) جلد 26 سوره فتح

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

وَ کانَ: و باشد

اللّهُ: خداوند

عَلیما: دانایی

حَکیما: حکیم.

ص:278

5 لِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلاَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ یُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ کانَ ذلِکَ عِنْدَ اللّهِ فَوْزا عَظیما

لِیُدْخِلَ: تا داخل کند

الْمُؤْمِنینَ: مردان مؤمن

وَ الْمُؤْمِناتِ: و زنان مؤمن را

جَنّاتٍ: در باغ هایی

تَجْری: که جاری است

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (333)

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

اْلاَنْهارُ: نهرها، رودها

خالِدینَ فیها: جاودانند در آن

وَ یُکَفِّرَ: و می پوشاند

عَنْهُمْ: از آن ها

سَیِّئاتِهِمْ: بدی هایشان را،

وَ کانَ ذلِکَ: و باشد این

عِنْدَ اللّهِ: نزد خدا

ص:279

فَوْزا: رستگاری

عَظیما: بزرگی.

6 وَیُعَذِّبَ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِکینَ وَ الْمُشْرِکاتِ الظّانّینَ بِاللّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ

(334) جلد 26 سوره فتح

وَ اَعَدَّلَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصیرا

وَ یُعَذِّبَ: و عذاب می کند

الْمُنافِقینَ: مردان منافق

وَ الْمُنافِقاتِ: و زنان منافق را

وَ الْمُشْرِکینَ: و مردان مشرک

وَ الْمُشْرِکاتِ: و زنان مشرک را که

الظّانّینَ: گمان می برند

بِاللّهِ: به خدا

ظَنَّ السَّوْءِ: گمان و ظنّ بد،

عَلَیْهِمْ: بر آن ها باد

ص:280

دائِرَةُ السَّوْءِ: حوادث بدِ زمانه،

وَ غَضِبَ: و غضب نموده

اللّهُ: خداوند

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (335)

وَ لَعَنَهُمْ: و لعنت شان کرده

وَ اَعَدَّ: و آماده نموده

لَهُمْ: برایشان

جَهَنَّمَ: جهنّم را،

وَ ساءَتْ: و چه بد

مَصیرا: بازگشت گاهی است.

7 وَلِلّهِ جُنُودُ السَّمواتِ وَ اْلاَرْضِ وَ کانَ اللّهُ عَزیزا حَکیما

وَلِلّهِ: و برای خداست

جُنُودُ: لشکریان

السَّمواتِ: آسمان ها

ص:281

وَ اْلاَرْضِ: و زمین،

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

(336) جلد 26 سوره فتح

عَزیزا: شکست ناپذیر

حَکیما: حکیم.

8 اِنّا اَرْسَلْناکَ شاهِدا وَ مُبَشِّرا وَ نَذیرا

اِنّا: همانا ما

اَرْسَلْناکَ: فرستادیم تو را

شاهِدا: گواه

وَ مُبَشِّرا: و بشارت گر

وَ نَذیرا: و هشدار دهنده.

9 لِتُؤْمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ اَصیلاً

لِتُؤْمِنُوا: تا ایمان بیاورید

بِاللّهِ: به خدا

ص:282

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (337)

وَ رَسُولِهِ: و رسول او

وَ تُعَزِّرُوهُ: و یاری کنید او را

وَ تُوَقِّرُوهُ: و احترام نمایید او را

وَ تُسَبِّحُوهُ: و تسبیح کنید او را

بُکْرَةً: صبح

وَ اَصیلاً: و شام.

20 وَعَدَکُمُ اللّهُ مَغانِمَ کَثیرَةً تَأْخُذوُنَها فَعَجَّلَ لَکُمْ هذِهِ وَ کَفَّ اَیْدِیَ النّاسِ عَنْکُمْ وَ لِتَکُونَ ایَةً لِلْمُؤْمِنینَ وَ یَهْدِیَکُمْ صِراطا مُسْتَقیما

وَعَدَکُمُ: وعده داد به شما

اللّهُ: خداوند

مَغانِمَ: غنیمت های

کَثیرَةً: بسیاری را که

(338) جلد 26 سوره فتح

تَأْخُذوُنَها: می گیرید آن را،

فَعَجَّلَ: پس عجله کرد، پیش انداخت

ص:283

لَکُمْ: برای شما

هذِهِ: این را،

وَ کَفَّ: و کوتاه کرد

اَیْدِیَ النّاسِ: دست های مردم را

عَنْکُمْ: از شما

وَ لِتَکُونَ: و تا باشد

ایَةً: نشانه ای

لِلْمُؤْمِنینَ: برای مؤمنین

وَ یَهْدِیَکُمْ: و هدایت می کند شما را

صِراطا: به راه

مُسْتَقیما: راست.

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (339)

21 وَ اُخْری لَمْ تَقْدِروُا عَلَیْها قَدْ اَحاطَ اللّهُ بِها وَ کانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرا

وَ اُخْری: و (غنائم) دیگری که

لَمْ تَقْدِروُا: قادر نیستید، دست نیافته اید

ص:284

عَلَیْها: بر آن

قَدْ: به تحقیق

اَحاطَ: احاطه دارد

اللّهُ: خداوند

بِها: به آن،

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خدا

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

قَدیرا: قادر و توانا.

22 وَ لَوْ قاتَلَکُمُ الَّذینَ کَفَروُا لَوَلَّوُا الاَْدْبارَ ثُمَّ

(340) جلد 26 سوره فتح

لا یَجِدوُنَ وَلِیّا وَ لا نَصیرا

وَ لَوْ: و اگر

قاتَلَکُمُ: جنگ کنند با شما

الَّذینَ: کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

لَوَلَّوُا الاَْدْبارَ: حتما پشت می کنند

ص:285

ثُمَّ لا یَجِدوُنَ: سپس نمی یابند

وَلِیّا: سرپرستی، یاری

وَ لا نَصیرا: و نه یاوری.

23 سُنَّةَ اللّهِ الَّتی قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّهِ تَبْدیلاً

سُنَّةَ اللّهِ الَّتی: سنّت خداست که

قَدْ خَلَتْ: به تحقیق گذشت

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (341)

مِنْ قَبْلُ: از قبل

وَ لَنْ تَجِدَ: و هرگز نخواهی یافت

لِسُنَّةِ: برای سنّت

اللّهِ: خدا

تَبْدیلاً: تغییر و تبدیلی.

24 وَ هُوَالَّذی کَفَّ اَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ اَیْدِیَکُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَکَّةَ مِنْ بَعْدِ اَنْ اَظْفَرَکُمْ عَلَیْهِمْ وَ کانَ اللّهُ ب

ص:286

ِما تَعْمَلُونَ بَصیرا

وَ هُوَالَّذی: و اوست آن که

کَفَّ: کوتاه کرد، بازداشت

اَیْدِیَهُمْ: دست های آن ها را

عَنْکُمْ: از شما

وَ اَیْدِیَکُمْ: و دست های شما را

(342) جلد 26 سوره فتح

عَنْهُمْ: از آن ها

بِبَطْنِ: در دلِ، درون

مَکَّةَ: مکّه

مِنْ بَعْدِ اَنْ: بعد از این که

اَظْفَرَکُمْ: پیروز نمود شما را

عَلَیْهِمْ: بر آن ها

وَ کانَ اللّهُ: و باشد خداوند

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

بَصیرا: بینا.

ص:287

27 لَقَدْ صَدَقَ اللّهُ رَسُولَهُ الرُّءْیا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ اِنْ شاءَ اللّهُ امِنینَ مُحَلِّقینَ رُؤُسَکُمْ وَ مُقَصِّرینَ لا تَخافُونَ فَعَلِمَ ما لَمْ تَعْلَموُا فَجَعَلَ مِنْ دوُنِ ذلِکَ فَتْحا قَریبا

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (343)

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

صَدَقَ: راست نمود، تحقّق بخشید

اللّهُ: خداوند

رَسُولَهُ الرُّءْیا: رؤیای پیامبر خود را

بِالْحَقِّ: به حق،

لَتَدْخُلُنَّ: هر آینه قطعا داخل خواهید شد

الْمَسْجِدَ الْحَرامَ: به مسجدالحرام

اِنْ شاءَ اللّهُ: اگر خدا بخواهد

امِنینَ: در امنیّت

مُحَلِّقینَ: سرهایتان تراشیده

رُؤُسَکُمْ وَ مُقَصِّرینَ: و موهای سر کوتاه کرده

لا تَخافُونَ: بدون هیچ ترسی،

ص:288

فَعَلِمَ: پس می دانست (خدا)

ما لَمْ تَعْلَموُا: چیزهایی را که شما نمی دانستید

(344) جلد 26 سوره فتح

فَجَعَلَ: پس قرار داد

مِنْ دوُنِ ذلِکَ: غیر از آن

فَتْحا قَریبا: فتحی نزدیک.

28 هُوَ الَّذی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ وَ کَفی بِاللّهِ شَهیدا

هُوَ الَّذی: او کسی است که

اَرْسَلَ رَسُولَهُ: فرستاد رسولش را

بِالْهُدی: به هدایت

وَ دینِ الْحَقِّ: و دینِ حق

لِیُظْهِرَهُ: تا پیروز بگردانَد

عَلَی الدّینِ کُلِّهِ: بر همه ادیان.

وَ کَفی بِاللّهِ: و کافی است که خدا

شَهیدا: گواه باشد.

ص:289

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (345)

29 مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَلَی الْکُفّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَریهُمْ رُکَّعا سُجَّدا یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانا سیماهُمْ فی وُجُوهِهِمْ مِنْ اَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْریةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الاِْنْجیلِ کَزَرْعٍ اَخْرَجَ شَطْئَهُ فَازَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوی عَلی سُوقِه یُعْجِبُ الزُّرّاعَ لِیَغیظَ بِهِمُ الْکُفّارَ وَعَدَ اللّهُ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلوُا الصّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ اَجْرا عَظیما

مُحَمَّدٌ: محمّد صلی الله علیه و آله

رَسُولُ اللّهِ: فرستاده خداست،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

مَعَهُ اَشِدّاءُ: با او هستند سخت گیر

عَلَی الْکُفّارِ: بر کافران

رُحَماءُ: و مهربانان

(346) جلد 26 سوره فتح

بَیْنَهُمْ: بین خودشان هستند

تَریهُمْ: می بینی ایشان را که

ص:290

رُکَّعا: (همواره) در رکوع

سُجَّدا: و سجودند

یَبْتَغُونَ: می جویند، می طلبند

فَضْلاً مِنَ اللّهِ: فضل را از جانب خدا

وَ رِضْوانا: و خشنودی را،

سیماهُمْ فی: علامتشان در

وُجُوهِهِمْ مِنْ: چهره هایشان از

اَثَرِ السُّجُودِ: اثر سجود (نمایان است)،

ذلِکَ مَثَلُهُمْ: این مَثَلِ، وصف ایشان

فِی التَّوْریةِ: در تورات است،

وَ مَثَلُهُمْ: و مَثَلِ، وصف ایشان

فِی الاِْنْجیلِ: در انجیل

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (347)

کَزَرْعٍ: مانند زراعتی است که

اَخْرَجَ: خارج کرده

شَطْئَهُ: جوانه های خود را

فَازَرَهُ: پس تقویت نموده آن را،

ص:291

فَاسْتَغْلَظَ: پس محکم شده

فَاسْتَوی: پس بایستد

عَلی سُوقِه: بر ساقه هایش،

یُعْجِبُ: به شگفت می آوَرَد

الزُّرّاعَ: کشاورزان را

لِیَغیظَ: تا به خشم آوَرَد

بِهِřϠالْکُفّارَ: (انبوهی) آن ها کفّار را.

وَعَدَ اللّهُ: وعده داده خداوند

الَّذینَ امَنُوا: به کسانی که ایمان آوردند

وَ عَمِلوُا: و انجام دادند

(348) جلد 26 سوره فتح

الصّالِحاتِ: عمل صالح

مِنْهُمْ مَغْفِرَةً: از ایشان، آمرزشی

وَ اَجْرا عَظیما: و اجری بزرگ.

ص:292

سوره فتح لغات و مفاهیم قرآن کریم (349)

«سوره حُجُرات»

1 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنوُا لا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللّهِ وَ رَسُولِه وَ اتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنوُا: ایمان آوردید!

لا تُقَدِّمُوا: پیشی نگیرید، تقدّم نجویید

بَیْنَ یَدَیِ اللّهِ: جلوتر از خدا

وَ رَسُولِه: و رسولش،

وَ اتَّقُوا: و پروا کنید

اللّهَ: از خدا،

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خدا

سَمیعٌ: شنوای

عَلیمٌ: داناست.

(350) جلد 26 سوره حُجُرات

2 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لا تَرْفَعوُا اَصْواتَکُمْ

ص:293

فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَ لا تَجْهَروُا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ اَنْ تَحْبَطَ اَعْمالُکُمْ وَ اَنْتُمْ لاتَشْعُروُنَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

لا تَرْفَعوُا: بالا نبرید، بلند نکنید

اَصْواتَکُمْ: صدایتان را

فَوْقَ: بالاتر، بلندتر از

صَوْتِ النَّبِیِّ: صدای پیامبر

وَ لاتَجْهَروُا لَهُ: و با او بلند سخن نگویید

بِالْقَوْلِ

کَجَهْرِ: مانند بلند صبحت کردن

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (351)

بَعْضِکُمْ: بعضی از شما

لِبَعْضٍ: با بعضی دیگر

اَنْ تَحْبَطَ: که تباه شود

اَعْمالُکُمْ: اعمالتان

ص:294

وَ اَنْتُمْ: در حالی که شما

لا تَشْعُروُنَ: نمی فهمید.

3 اِنَ الَّذینَ یَغُضُّونَ اَصْواتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللّهِ اوُلئِکَ الَّذینَ امْتَحَنَ اللّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوی لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ اَجْرٌعَظیمٌ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

یَغُضُّونَ: می کاهند، آهسته می کنند

اَصْواتَهُمْ: صدایشان را

عِنْدَ: نزد

(352) جلد 26 سوره حُجُرات

رَسُولِ: رسول

اللّهِ: خدا،

اوُلئِکَ: آنان

الَّذینَ: کسانی هستند که

امْتَحَنَ: امتحان کرده

اللّهُ: خداوند

ص:295

قُلُوبَهُمْ: دل هایشان را

لِلتَّقْوی: برای تقوا و پرهیزکاری،

لَهُمْ: برای ایشان است

مَغْفِرَةٌ: آمرزشی

وَ اَجْرٌ: و اجری

عَظیمٌ: بزرگ.

4 اِنَّ الَّذینَ یُنادوُنَکَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (353)

اَکْثَرُهُمْ لا یَعْقِلوُنَ

اِنَّ: همانا

الَّذینَ: کسانی که

یُنادوُنَکَ: ندا می کنند، صدا می زنند تو را

مِنْ وَراءِ: از پشت

الْحُجُراتِ: حجره ها، اتاق ها

اَکْثَرُهُمْ: بیشترشان

لا یَعْقِلوُنَ: نمی اندیشند.

ص:296

5 وَ لَوْ اَنَّهُمْ صَبَروُا حَتّی تَخْرُجَ اِلَیْهِمْ لَکانَ خَیْرا لَهُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ

وَ لَوْ: و اگر

اَنَّهُمْ: همانا ایشان

صَبَروُا: صبر می کردند

حَتّی تَخْرُجَ: تا خارج شوی تو

(354) جلد 26 سوره حُجُرات

اِلَیْهِمْ: به سویشان

لَکانَ: هر آینه بود

خَیْرا لَهُمْ: بهتر برایشان،

وَ اللّهُ: و خداوند

غَفُورٌ: آمرزنده

رَحیمٌ: مهربان است.

10 اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ فَاَصْلِحُوا بَیْنَ اَخَوَیْکُمْ وَ اتَّقُوااللّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

اِنَّمَا: جز این نیست که

ص:297

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

اِخْوَةٌ: با هم برادرند

فَاَصْلِحُوا: پس اصلاح کنید

بَیْنَ اَخَوَیْکُمْ: بین برادرانتان،

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (355)

وَ اتَّقُوا: و پروا کنید

اللّهَ: از خدا

لَعَلَّکُمْ: امید است که شما

تُرْحَمُونَ: مورد رحمت قرار گیرید.

11 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنوُا لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسی اَنْ یَکُونُوا خَیْرا مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسی اَنْ یَکُنَّ خَیْرا مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا اَنْفُسَکُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالاَْلْقابِ بِئْسَ الاِْسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الاْیمانِ وَ مَنْ لَمْ یَتُبْ فَاُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنوُا: ایمان آوردید!

ص:298

لا یَسْخَرْ: مسخره نکند

قَوْمٌ: قومی

(356) جلد 26 سوره حُجُرات

مِنْ قَوْمٍ: قوم دیگر را

عَسی: شاید، چه بسا

اَنْ یَکُونُوا: که باشند آن ها

خَیْرا: بهتر

مِنْهُمْ: از ایشان

وَ لا نِساءٌ: و نه زنانی

مِنْ نِساءٍ: زنان (دیگر را)

عَسی: شاید، چه بسا

اَنْ یَکُنَّ: که باشند آن ها

خَیْرا: بهتر

مِنْهُنَّ: از ایشان،

وَ لا تَلْمِزُوا: و عیب جویی نکنید

اَنْفُسَکُمْ: از خودتان

وَ لا تَنابَزُوا: و یکدیگر را با

ص:299

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (357)

بِالاَْلْقابِ: لقب های زشت مخوانید،

بِئْسَ الاِْسْمُ: چه بد است نام

الْفُسُوقُ: فسوق

بَعْدَ الاْیمانِ: بعد از ایمان.

وَ مَنْ: و هر کس

لَمْ یَتُبْ: توبه نکند

فَاُولئِکَ: پس آنان

هُمُ الظّالِمُونَ: ایشانند ستم کاران.

12 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنوُا اجْتَنِبُوا کَثیرا مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ اِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضااَیُحِبُّ اَحَدُکُمْ اَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ اَخیهِ مَیْتا فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحیمٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

(358) جلد 26 سوره حُجُرات

امَنوُا: ایمان آوردید!

اجْتَنِبُوا: اجتناب کنید، دوری کنید

ص:300

کَثیرا: از بسیاری

مِنَ الظَّنِّ: از گمان ها

اِنَّ: به درستی که

بَعْضَ: بعضی از

الظَّنِّ: گمان ها

اِثْمٌ: گناه است،

وَ لا تَجَسَّسُوا: و تجسّس نکنید

وَ لا یَغْتَبْ: و غیبت نکند

بَعْضُکُمْ: بعضی از شما

بَعْضا: بعضی دیگر را،

اَیُحِبُّ: آیا دوست دارد

اَحَدُکُمْ: یکی از شما

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (359)

اَنْ یَأْکُلَ: که بخورد

لَحْمَ اَخیهِ: گوشت برادرش را که

مَیْتا: مرده است؟

فَکَرِهْتُمُوهُ: پس کراهت دارید از آن،

ص:301

وَ اتَّقُوا: و پروا کنید

اللّهَ: از خدا،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

تَوّابٌ: توبه پذیر

رَحیمٌ: مهربان است.

13 یا اَیُّهَا النّاسُ اِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ اُنْثی وَجَعَلْناکُمْ شُعُوبا وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللّهِ اَتْقیکُمْ اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ

یا اَیُّهَا النّاسُ: ای مردم!

(360) جلد 26 سوره حُجُرات

اِنّا: همانا ما

خَلَقْناکُمْ: خلق کردیم شما را

مِنْ ذَکَرٍ: از یک مرد

وَ اُنْثی: و یک زن

وَ جَعَلْناکُمْ: و قرار دادیم شما را

شُعُوبا: شعبه، شعبه

ص:302

وَ قَبائِلَ: و قبیله ها

لِتَعارَفُوا: تا بشناسید یکدیگر را

اِنَّ: به درستی که

اَکْرَمَکُمْ: گرامی ترین شما

عِنْدَاللّهِ: نزد خدا

اَتْقیکُمْ: با تقواترین شماست،

اِنَّ اللّهَ: همانا خدا

عَلیمٌ: دانای

سوره حُجُرات لغات و مفاهیم قرآن کریم (361)

خَبیرٌ: آگاه است.

ص:303

(362) جلد 26 سوره حُجُرات

«سوره ق»

1 قآ وَ الْقُرْاآنِ الْمَجیدِ

قآ: از حروف مقطّعه

وَ الْقُرْآنِ: سوگند به قرآن

الْمَجیدِ: مجید.

2 بَلْ عَجِبُوا اَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقالَ الْکافِرُونَ هذا شَیْ ءٌ عَجیبٌ

بَلْ عَجِبُوا: بلکه تعجّب کردند

اَنْ جاءَهُمْ: این که آمد ایشان را

مُنْذِرٌ: بیم دهنده ای

مِنْهُمْ: از میان خودشان

فَقالَ: پس گفتند:

الْکافِرُونَ: کافران

سوره ق لغات و مفاهیم قرآن کریم (363)

هذا شَیْ ءٌ: این چیز

عَجیبٌ: عجیبی است !

ص:304

3 ءَاِذا مِتْنا وَ کُنّا تُرابا ذلِکَ رَجْعٌ بَعیدٌ

ءَاِذا: آیا وقتی که

مِتْنا: مُردیم

وَ کُنّا: و شدیم

تُرابا: خاک (زنده می شویم؟)

ذلِکَ رَجْعٌ: این بازگشتی

بَعیدٌ: بعید است!

4 قَدْ عَلِمْنا ما تَنْقُصُ الاَْرْضُ مِنْهُمْ وَ عِنْدَنا کِتابٌ حَفیظٌ

قَدْ عَلِمْنا: به تحقیق می دانیم ما

ما تَنْقُصُ: چه می کاهد

(364) جلد 26 سوره ق

الاَْرْضُ: زمین

مِنْهُمْ: از آن ها،

وَ عِنْدَنا: و نزد ما

کِتابٌ: کتابی

ص:305

حَفیظٌ: محافظ است.

5 بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمّا جاءَهُمْ فَهُمْ فی اَمْرٍ مَریجٍ

بَلْ کَذَّبُوا: بلکه تکذیب نمودند

بِالْحَقِّ: حق را

لَمّا: وقتی که

جاءَهُمْ: آمد ایشان را،

فَهُمْ: پس آنان

فی اَمْرٍ: در امری

سوره ق لغات و مفاهیم قرآن کریم (365)

مَریجٍ: سرگردانند، متحیّرند.

6 اَفَلَمْ یَنْظُرُوا اِلَی السَّماءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْناها وَزَیَّنّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ

اَفَلَمْ یَنْظُرُوا: آیا پس نگاه نکردند

اِلَی السَّماءِ: به آسمانِ

ص:306

فَوْقَهُمْ: بالای سرشان که

کَیْفَ: چگونه

بَنَیْناها: بناکردیم آن را

وَ زَیَّنّاها: و (چگونه) زینت دادیم آن را

وَ ما لَها: در حالی که نیست برای آن

مِنْ فُرُوجٍ: هیچ شکافی، خللی؟

7 وَ الاَْرْضَ مَدَدْناها وَ اَلْقَیْنا فیها رَواسِیَ

(366) جلد 26 سوره ق

وَ اَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهیجٍ

وَ الاَْرْضَ: و زمین را که

مَدَدْناها: گسترده اش کردیم

وَ اَلْقَیْنا: و افکندیم

فیها رَواسِیَ: در آن کوه های محکم

وَ اَنْبَتْنا: و رویاندیم

فیها مِنْ کُلِّ: در آن از هر

زَوْجٍ: نوع، صنف

ص:307

بَهیجٍ: گیاه بهجت انگیز.

8 تَبْصِرَةً وَ ذِکْری لِکُلِّ عَبْدٍ مُنیبٍ

تَبْصِرَةً: تا مایه بصیرت

وَ ذِکْری: و تذکّر

لِکُلِّ عَبْدٍ: برای هر بنده

سوره ق لغات و مفاهیم قرآن کریم (367)

مُنیبٍ: توبه کاری باشد.

9 وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکا فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصیدِ

وَ نَزَّلْنا: و نازل نمودیم

مِنَ السَّماءِ: از آسمان

ماءً مُبارَکا: آبی پربرکت

فَأَنْبَتْنا: پس رویاندیم

بِهِ: به وسیله آن

جَنّاتٍ: باغ ها

ص:308

وَ حَبَّ: و دانه های

الْحَصیدِ: دروکردنی.

10 وَالنَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضیدٌ

(368) جلد 26 سوره ق

وَ النَّخْلَ: و درختان خرمای

باسِقاتٍ: بلند قامت که

لَها طَلْعٌ: برای آن شکوفه هایی

نَضیدٌ: روی هم چیده شده.

11 رِزْقا لِلْعِبادِ وَ اَحْیَیْنا بِهِ بَلْدَةً مَیْتا کَذلِکَ الْخُرُوجُ

رِزْقا: تا روزی

لِلْعِبادِ: برای بندگان باشد،

وَ اَحْیَیْنا: و زنده کردیم

بِهِ بَلْدَةً: با آن، زمینِ

مَیْتا: مرده را،

کَذلِکَ: این چنین است

ص:309

الْخُرُوجُ: خارج شدن (از قبرها).

سوره ق لغات و مفاهیم قرآن کریم (369)

18 ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلاّ لَدَیْهِ رَقیبٌ عَتیدٌ

ما یَلْفِظُ: تلفّظ نمی کند

مِنْ قَوْلٍ: هیچ سخنی را

اِلاّ لَدَیْهِ: مگر نزد اوست

رَقیبٌ عَتیدٌ: مراقبی آماده.

19 وَ جاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِکَ ما کُنْتَ مِنْهُ تَحیدُ

وَ جاءَتْ: و بیاید

سَکْرَةُ: مستی

الْمَوْتِ: مرگ،

بِالْحَقِّ: به حق،

ذلِکَ: (به او گفته شود:) این است

(370) جلد 26 سوره ق

ما کُنْتَ: آن چه بودی

مِنْهُ تَحیدُ: از آن گریزان.

ص:310

سوره ق لغات و مفاهیم قرآن کریم (371)

«سوره ذاریات»

1 وَالذّارِیاتِ ذَرْوا

وَ الذّارِیاتِ: سوگند به بادهایی که ذرّات سر راه خود را به اطراف می پراکنند

ذَرْوا: چه بادهایی.

2 فَالْحامِلاتِ وِقْرا

فَالْحامِلاتِ: پس سوگند به ابرهایی که بار سنگینی از باران با خود حمل می کنند

وِقْرا: چه سنگینی ای.

3 فَالْجارِیاتِ یُسْرا

فَالْجارِیاتِ: پس سوگند به کشتی هایی که

یُسْرا: به آسانی روانند.

(372) جلد 26 سوره ذاریات

4 فَالْمُقَسِّماتِ اَمْرا

ص:311

فَالْمُقَسِّماتِ: پس سوگند به فرشتگانی که تقسیم می کنند

اَمْرا: کار را.

5 اِنَّما تُوعَدوُنَ لَصادِقٌ

اِنَّما: به درستی که آن چه

تُوعَدوُنَ: وعده داده می شوید

لَصادِقٌ: حتما راست است.

6 وَ اِنَّ الدّینَ لَواقِعٌ

وَ اِنَّ: و به درستی که

الدّینَ: روز جزا

لَواقِعٌ: حتما واقع شدنی است.

سوره ذاریات لغات و مفاهیم قرآن کریم (373)

7 وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ

وَ السَّماءِ: سوگند به آسمان که

ذاتِ الْحُبُکِ: دارای مسیرها و زینت هاست.

8 اِنَّکُمْ لَفی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ

ص:312

اِنَّکُمْ: همانا شما

لَفی: هر آینه در

قَوْلٍ: گفتار

مُخْتَلِفٍ: مختلف و گوناگونید.

20 وَ فِی الاَْرْضِ ایاتٌ لِلْمُوقِنینَ

وَ فِی الاَْرْضِ: و در زمین

ایاتٌ: نشانه هایی

(374) جلد 26 سوره ذاریات

لِلْمُوقِنینَ: برای اهل یقین است.

21 وَ فی اَنْفُسِکُمْ اَفَلا تُبْصِرُونَ

وَ فی اَنْفُسِکُمْ: و در وجود خودتان

اَفَلا تُبْصِرُونَ: آیا پس نمی بینید؟

22 وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ

وَ فِی السَّماءِ: و در آسمان است

رِزْقُکُمْ: روزی شما

ص:313

وَ ما: و آن چه

تُوعَدُونَ: وعده داده می شوید.

23 فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ اِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما اَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ

سوره ذاریات لغات و مفاهیم قرآن کریم (375)

فَوَ رَبِّ: پس سوگند به پروردگار

السَّماءِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین

اِنَّهُ: به درستی که

لَحَقٌّ: (این مطالب) حق است

مِثْلَ ما: مثل آن چه

اَنَّکُمْ: که شما

تَنْطِقُونَ: سخن می گویید.

«پایان جزء 26»

ص:314

(376) جلد 26 سوره ذاریات

47 وَالسَّماءَ بَنَیْناها بِاَیْدٍ وَ اِنّا لَمُوسِعُونَ

وَالسَّماءَ: و آسمان را

بَنَیْناها: بنا کردیم آن را

بِاَیْدٍ: با دست (قدرت)

وَ اِنّا: و همانا ما

لَمُوسِعُونَ: حتما گسترش دهنده هستیم.

48 وَالاَْرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ

وَالاَْرْضَ: و زمین را

فَرَشْناها: مسطح و پهن کردیم آن را،

فَنِعْمَ: پس چه خوب

الْماهِدُونَ: آماده نمودیم.

49 وَ مِنْ کُلِ شَیْ ءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

سوره ذاریات لغات و مفاهیم قرآن کریم (377)

وَ مِنْ کُلِّ: و از هر

شَیْ ءٍ: چیزی

خَلَقْنا: خلق کردیم

ص:315

زَوْجَیْنِ: دو زوج

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

تَذَکَّرُونَ: متذکّر شوید.

55 وَ ذَکِّرْ فَاِنَّ الذِّکْری تَنْفَعُ الْمُؤْمِنینَ

وَ ذَکِّرْ: و تذکّر بده

فَاِنَّ: پس به درستی که

الذِّکْری: تذکّر دادن

تَنْفَعُ: سود می دهد

الْمُؤْمِنینَ: مؤمنان را.

(378) جلد 27 سوره ذاریات

56 وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاِْنْسَ اِلاّ لِیَعْبُدُونِ

وَ ما خَلَقْتُ: و خلق نکردم

الْجِنَّ: جن

وَ الاِْنْسَ: و انس را

اِلاّ: مگر

لِیَعْبُدُونِ: تا عبادت کنند مرا.

ص:316

57 ما اُریدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما اُریدُ اَنْ یُطْعِمُونِ

ما اُریدُ: نمی خواهم

مِنْهُمْ: از آن ها

مِنْ رِزْقٍ: هیچ روزی ای

وَ ما اُریدُ: و نمی خواهم

اَنْ یُطْعِمُونِ: که اطعام کنند مرا.

58 اِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُوالْقُوَّةِ الْمَتینُ

سوره ذاریات لغات و مفاهیم قرآن کریم (379)

اِنَّ: به درستی که

اللّهَ: خداوند

هُوَ: او،

الرَّزّاقُ: روزی دهنده

ذُوالْقُوَّةِ: صاحب قوّت

الْمَتینُ: استوار و محکم است

ص:317

(380) جلد 27 سوره ذاریات

«سوره طور»

1 وَالطُّورِ

وَالطُّورِ: سوگند به طور،

2 وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ

وَ کِتابٍ: و کتاب

مَسْطُورٍ: نوشته شده،

3 فی رَقٍّ مَنْشُورٍ

فی رَقٍّ: در صفحه ای

مَنْشُورٍ: گسترده، نشر داده شده،

4 وَ الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ

وَ الْبَیْتِ: و خانه ای که

سوره طور لغات و مفاهیم قرآن کریم (381)

الْمَعْمُورِ: (همواره) آباد است،

5 وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

ص:318

وَالسَّقْفِ: و سقف

الْمَرْفُوعِ: برافراشته (آسمان)،

6 وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

وَ الْبَحْرِ: و دریای

الْمَسْجُورِ: برافروخته،

7 اِنَّ عَذابَ رَبِّکَ لَواقِعٌ

اِنَّ: به درستی که

عَذابَ: عذاب

رَبِّکَ: پروردگار تو

(382) جلد 27 سوره طور

لَواقِعٌ: قطعا واقع شدنی است.

8 مالَهُ مِنْ دافِعٍ

ما لَهُ: نیست برای او

مِنْ دافِعٍ: هیچ دفع کننده ای، بازدارنده ای.

ص:319

21 وَالَّذینَ امَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِایمانٍ اَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ ما اَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْ ءٍ کُلُّ امْرِءٍبِما کَسَبَ رَهینٌ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ اتَّبَعَتْهُمْ: و پیروی کردند ایشان را

ذُرِّیَّتُهُمْ: فرزندانشان

بِایمانٍ: به ایمان،

سوره طور لغات و مفاهیم قرآن کریم (383)

اَلْحَقْنا بِهِمْ: ملحق کنیم به آن ها

ذُرِّیَّتَهُمْ: فرزندانشان را

وَ ما اَلَتْناهُمْ: و کم نکنیم

مِنْ عَمَلِهِمْ: از عملشان

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

کُلُّ امْرِءٍ: هر کسی

بِما کَسَبَ: به آن چه کسب کرده

رَهینٌ: در گروه است.

ص:320

22 وَ اَمْدَدْناهُمْ بِفاکِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِمّا یَشْتَهُونَ

وَ اَمْدَدْناهُمْ: و عطا کنیم آن ها را

بِفاکِهَةٍ: به (انواع) میوه ها

وَ لَحْمٍ: و گوشت

مِمّا: از آن چه

(384) جلد 27 سوره طور

یَشْتَهُونَ: اشتها می کنند.

23 یَتَنازَعُونَ فیها کَأْسا لا لَغْوٌ فیها وَ لا تَأْثیمٌ

یَتَنازَعُونَ: می ربایند از یکدیگر

فیها: در آن جا

کَأْسا: کاسه را، جامی را که

لا لَغْوٌ: نه سخن بیهوده

فیها: در آن است

وَ لا تَأْثیمٌ: و نه گناهی.

24 وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ کَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ

ص:321

وَ یَطُوفُ: و می گردند، می چرخند

عَلَیْهِمْ: بر (دور) آن ها

سوره طور لغات و مفاهیم قرآن کریم (385)

غِلْمانٌ: نوجوانانی

لَهُمْ: برای آن ها

کَاَنَّهُمْ: که گویی ایشان

لُؤْلُؤٌ: مرواریدی

مَکْنُونٌ: پنهان شده در صدفند.

25 وَ اَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلی بَعْضٍ یَتَساءَلُونَ

وَ اَقْبَلَ: و رو کرده

بَعْضُهُمْ: بعضی از ایشان

عَلی بَعْضٍ: بر بعض دیگر و

یَتَساءَلُونَ: از هم سؤال می کنند، (شما چه کسانی هستید؟)

26 قالُوا اِنّا کُنّا قَبْلُ فی اَهْلِنا مُشْفِقینَ

(386) جلد 27 سوره طور

قالُوا: گویند:

ص:322

اِنّا کُنّا: به درستی که ما بودیم

قَبْلُ: قبلاً، قبل از این

فی اَهْلِنا: در میان خانوده مان

مُشْفِقینَ: بیمناک، خیرخواه، دلسوز.

35 اَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْ ءٍ اَمْ هُمُ الْخالِقُونَ

اَمْ خُلِقُوا: آیا خلق شده اند

مِنْ غَیْرِ شَیْ ءٍ: از چیز دیگری

اَمْ هُمُ: یا ایشان

الْخالِقُونَ: خود خلق کننده اند؟

49 وَ مِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَ اِدْبارَ النُّجُومِ

وَ مِنَ اللَّیْلِ: و پاره ای از شب،

سوره طور لغات و مفاهیم قرآن کریم (387)

فَسَبِّحْهُ: پس تسبیح گوی او را

وَ اِدْبارَ: و به هنگام پشت کردن

النُّجُومِ: ستارگان.

ص:323

(388) جلد 27 سوره طور

«سوره نجم»

1 وَ النَّجْمِ اِذا هَوی

وَ النَّجْمِ: سوگند به ستاره

اِذا: هنگامی که

هَوی: غروب کند،

2 ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوی

ما ضَلَّ: گمراه نشده

صاحِبُکُمْ: هم صحبت شما، همنشین شما

وَ ما غَوی: و منحرف نگردیده.

3 وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی

وَ ما یَنْطِقُ: و سخن نمی گوید

عَنِ الْهَوی: از روی هوی و هوس.

ص:324

سوره نجم لغات و مفاهیم قرآن کریم (389)

4 اِنْ هُوَ اِلاّ وَحْیٌ یُوحی

اِنْ هُوَ: نیست آن

اِلاّ: مگر

وَحْیٌ: وحیی که

یُوحی: وحی می شود (به او).

5 عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوی

عَلَّمَهُ: آموخته به او

شَدیدُ الْقُوی: آن کس که قدرت عظیمی دارد (جبرئیل).

6 ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوی

ذُو مِرَّةٍ: نیرومندی که

فَاسْتَوی: سلطه بر همه چیز دارد.

(390) جلد 27 سوره نجم

24 اَمْ لِلاِْنْسانِ ما تَمَنّی

اَمْ لِلاِْنْسانِ: آیا برای انسان است

ما تَمَنّی: آن چه تمنّا کند؟

25 فَلِلّهِ الاْخِرَةُ وَ الاُْولی

ص:325

فَلِلّهِ: پس برای خداست

الاْخِرَةُ: آخرت

وَ الاُْولی: و دنیا.

32 اَلَّذینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الاِْثْمِ وَ الْفَواحِشَ اِلاَّ اللَّمَمَ اِنَّ رَبَّکَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ اَعْلَمُ بِکُمْ اِذْ اَنْشَأَکُمْ مِنَ الاَْرْضِ وَ اِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فی بُطُونِ اُمَّهاتِکُمْ فَلا تُزَکُّوا اَنْفُسَکُمْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقی

سوره نجم لغات و مفاهیم قرآن کریم (391)

اَلَّذینَ: آنان که

یَجْتَنِبُونَ: اجتناب می کنند، دوری می کنند

کَبائِرَ الاِْثْمِ: از گناهان بزرگ

وَ الْفَواحِشَ: و از زشتی ها

اِلاَّ اللَّمَمَ: مگر گناهان کوچک،

اِنَّ: به درستی که

رَبَّکَ: پروردگار تو

واسِعُ: گسترده است

الْمَغْفِرَةِ: مغفرت (او)،

ص:326

هُوَ اَعْلَمُ: او داناتر است

بِکُمْ: به شما

اِذْ: هنگامی که

اَنْشَأَکُمْ: پدیدآورد شما را

مِنَ الاَْرْضِ: از زمین

(392) جلد 27 سوره نجم

وَ اِذْ اَنْتُمْ: و هنگامی که

اَجِنَّةٌ: جنین بودید

فی بُطُونِ: در شکم های

اُمَّهاتِکُمْ: مادرانتان،

فَلا تُزَکُّوا: پس نستایید

اَنْفُسَکُمْ: خودتان را،

هُوَ اَعْلَمُ: او داناتر است

بِمَنِ اتَّقی: به کسی که باتقواست.

39 وَ اَنْ لَیْسَ لِلاِْنْسانِ اِلاّ ما سَعی

وَ اَنْ لَیْسَ: و این که نیست

لِلاِْنْسانِ: برای انسان

ص:327

اِلاّ ما: مگر آن چه

سَعی: سعی و تلاش کرده.

سوره نجم لغات و مفاهیم قرآن کریم (393)

40 وَ اَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُری

وَ اَنَّ: و حتما

سَعْیَهُ: سعی و کوشش او

سَوْفَ: به زودی

یُری: دیده خواهد شد.

41 ثُمَّ یُجْزیهُ الْجَزاءَ الاَْوْفی

ثُمَّ: سپس

یُجْزیهُ: پاداش داده می شود

الْجَزاءَ: پاداش

الاَْوْفی: تمام تر، کافی.

ص:328

(394) جلد 27 سوره نجم

«سوره قمر»

1 اِقْتَرَبَتِ السّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ

اِقْتَرَبَتِ: نزدیک شد

السّاعَةُ: قیامت

وَ انْشَقَّ: و شکافت

الْقَمَرُ: ماه.

2 وَ اِنْ یَرَوْا ایَةً یُعْرِضُوا وَ یَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ

وَ اِنْ: و اگر

یَرَوْا: ببینند

ایَةً: نشانه ای، معجزه ای

یُعْرِضُوا: رومی گردانند

وَ یَقُولُوا: و می گویند:

سوره قمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (395)

سِحْرٌ: سِحری است

مُسْتَمِرٌّ: دائمی، پی درپی.

3 وَ کَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا اَهْوائَهُمْ وَ کُلُّ اَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ

وَ کَذَّبُوا: و تکذیب کردند

وَ اتَّبَعُوا: و پیروی نمودند

اَهْوائَهُمْ: هوی و هوس هایشان را،

وَ کُلُّ: و هر

اَمْرٍ: امری

مُسْتَقِرٌّ: (برجای خود) قرارگیرنده است.

ص:329

16 فَکَیْفَ کانَ عَذابی وَ نُذُرِ

فَکَیْفَ کانَ: پس چگونه بود

عَذابی: عذاب من

(396) جلد 27 سوره قمر

وَ نُذُرِ: و هشدارهای من ؟

17 وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

یَسَّرْنَا: آسان کردیم ما

الْقُرْآنَ: قرآن را

ص:330

لِلذِّکْرِ: برای تذکّر

فَهَلْ مِنْ: پس آیا هیچ

مُدَّکِرٍ: پند گیرنده ای هست؟

18 کَذَّبَتْ عادٌ فَکَیْفَ کانَ عَذابی وَ نُذُرِ

کَذَّبَتْ: تکذیب کردند

عادٌ: قوم عاد (پیامبر خود را)

فَکَیْفَ کانَ: پس چگونه بود

سوره قمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (397)

عَذابی: عذاب من

وَ نُذُرِ: و هشداری های من؟

19 اِنّا اَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحا صَرْصَرا فی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ

اِنّا: همانا ما

اَرْسَلْنا: فرستادیم

عَلَیْهِمْ ریحا: بر آن ها باد

صَرْصَرا: تند و سرد را

ص:331

فی یَوْمِ نَحْسٍ: در روزی شوم

مُسْتَمِرٍّ: پیوسته.

20 تَنْزِعُ النّاسَ کَاَنَّهُمْ اَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ

تَنْزِعُ: از جا می کَنْد

(398) جلد 27 سوره قمر

النّاسَ: مردم را

کَاَنَّهُمْ: گویی ایشان

اَعْجازُ: تنه های

نَخْلٍ: نخلی بودند که

مُنْقَعِرٍ: ریشه کن شده اند.

21 فَکَیْفَ کانَ عَذابی وَ نُذُرِ

فَکَیْفَ کانَ: پس چگونه بود

عَذابی: عذاب من

وَ نُذُرِ: و هشدارهای من؟

41 وَ لَقَدْ جاءَ الَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ

ص:332

وَ لَقَدْ: و هر آینه به تحقیق

جاءَ: آمدند

سوره قمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (399)

الَ: آل

فِرْعَوْنَ: فرعون را

النُّذُرُ: بیم رسانان.

42 کَذَّبُوا بِایاتِنا کُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزیزٍ مُقْتَدِرٍ

کَذَّبُوا: تکذیب کردند

بِایاتِنا: آیات ما را

کُلِّها: همه اش را

فَأَخَذْناهُمْ: پس گرفتیم ما ایشان را

أَخْذَ: گرفتن

عَزیزٍ: شخصی قدرتمند و

مُقْتَدِرٍ: مقتدر.

(400) جلد 27 سوره قمر

43 اَکُفّارُکُمْ خَیْرٌمِنْ اُولئِکُمْ اَمْ لَکُمْ بَراءَةٌ فِی الزُّبُرِ

ص:333

اَکُفّارُکُمْ: آیا کافران شما (اهل مکّه)

خَیْرٌ مِنْ: بهترند از

اُولئِکُمْ: آنان (که برشمردیم)

اَمْ لَکُمْ: یا برای شما

بَراءَةٌ: امان نامه ای

فِی الزُّبُرِ: در کتب (آسمانی نازل شده؟)

44 اَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمیعٌ مُنْتَصِرٌ

اَمْ یَقُولُونَ: یا می گویند:

نَحْنُ جَمیعٌ: ما جماعتی

مُنْتَصِرٌ: متّحد و نیرومند و انتقام گیر هستیم؟

45 سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ یُوَلُّونَ الدُّبُرَ

سوره قمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (401)

سَیُهْزَمُ:به زودی شست خواهد خورد

الْجَمْعُ: این جمع

وَ یُوَلُّونَ الدُّبُرَ: و پشت می کنند، می گریزند، فرار می کنند.

ص:334

46 بَلِ السّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السّاعَةُ اَدْهی وَ اَمَرُّ

بَلِ السّاعَةُ: بلکه قیامت

مَوْعِدُهُمْ: موعدشان است

وَ السّاعَةُ: و قیامت

اَدْهی: هولناک تر

وَ اَمَرُّ: و تلخ تر است.

47 اِنَّ الْمُجْرِمینَ فی ضَلالٍ وَ سُعُرٍ

اِنَّ: به درستی که

الْمُجْرِمینَ: مجرمان

(402) جلد 27 سوره قمر

فی ضَلالٍ: در گمراهی

وَ سُعُرٍ: و شعله های آتشند.

48 یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النّارِ عَلی وُجُوهِهِمْ ذوُقُوا مَسَّ سَقَرَ

یَوْمَ: روزی که

یُسْحَبُونَ: کشیده می شوند

ص:335

فِی النّارِ: در آتش

عَلی وُجُوهِهِمْ: بر صورت هایشان،

ذوُقُوا مَسَّ: بچشید لمس

سَقَرَ: لهیب آتش را.

49 اِنّا کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ

اِنّا: همانا ما

سوره قمر لغات و مفاهیم قرآن کریم (403)

کُلَّ شَیْ ءٍ: هر چیزی را

خَلَقْناهُ: آفریدیم آن را

بِقَدَرٍ: به اندازه.

ص:336

(404) جلد 27 سوره قمر

«سوره الرّحمن»

1 اَلرَّحْمنُ

اَلرَّحْمنُ: خداوند رحمن،

2 عَلَّمَ الْقُرْاآنَ

عَلَّمَ: تعلیم داد

الْقُرْآنَ: قرآن را.

3 خَلَقَ الاِْنْسانَ

خَلَقَ: خلق کرد

الاِْنْسانَ: انسان را.

4 عَلَّمَهُ الْبَیانَ

عَلَّمَهُ: تعلیم داد او را

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (405)

الْبَیانَ: سخن گفتن.

5 اَلشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ

ص:337

اَلشَّمْسُ: خورشید

وَ الْقَمَرُ: و ماه

بِحُسْبانٍ: برحساب منظّمی می گردند.

6 وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدانِ

وَ النَّجْمُ: و گیاه

وَ الشَّجَرُ: و درخت

یَسْجُدانِ: (برای او) سجده می کنند.

7 وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمیزانَ

وَ السَّماءَ: و آسمان را

(406) جلد 27 سوره الرّحمن

رَفَعَها: برافراشت آن را

وَ وَضَعَ: و قرار داد

الْمیزانَ: میزان را.

8 اَلاّ تَطْغَوْا فِی الْمیزانِ

اَلاّ تَطْغَوْا: تا این که طغیان نکنید، سرکشی نکنید

ص:338

فِی: در

الْمیزانِ: میزان.

9 وَ اَقیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِروُا الْمیزانَ

وَ اَقیمُوا: و برپادارید

الْوَزْنَ: وزن کردن را

بِالْقِسْطِ: به عدل و انصاف

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (407)

وَ لا تُخْسِروُا: و کم نگذارید

الْمیزانَ: میزان را.

10 وَ الاَْرْضَ وَضَعَها لِلاَْنامِ

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

وَضَعَها: قرار داد آن را

لِلاَْنامِ: برای مردم.

11 فیها فاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الاَْکْمامِ

ص:339

فیها: در آن

فاکِهَةٌ: میوه

وَ النَّخْلُ: و درخت خرما که

ذاتُ: دارای

الاَْکْمامِ: غلاف است.

(408) جلد 27 سوره الرّحمن

12 وَ الْحَبُّ ذوُ الْعَصْفِ وَ الرَّیْحانُ

وَ الْحَبُّ: و دانه

ذوُ: دارای

الْعَصْفِ: سبوس

وَ الرَّیْحانُ: و گیاهان خوشبو و معطّر

13 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

ص:340

14 خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ کَالْفَخّارِ

خَلَقَ: خلق کرد

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (409)

الاِْنْسانَ: انسان را

مِنْ: از

صَلْصالٍ: گِل خشکیده ای

کَالْفَخّارِ: مانند سفال.

15 وَ خَلَقَ الْجانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ

وَ خَلَقَ: و خلق کرد

الْجانَّ: جن را

مِنْ: از

مارِجٍ: شعله های مختلط و متحرک

مِنْ: از

نارٍ: آتش.

16 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

(410) جلد 27 سوره الرّحمن

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

ص:341

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

17 رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ

رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ: پروردگار دو مشرق

وَ رَبُّ: و پروردگار

الْمَغْرِبَیْنِ: دو مغرب است.

18 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (411)

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

19 مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ

مَرَجَ: به هم راه داد

ص:342

الْبَحْرَیْنِ: دو دریای (تلخ و شیرین را)

یَلْتَقِیانِ: که با هم برخورد می کنند.

20 بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ

بَیْنَهُما: بین آن دو

بَرْزَخٌ: فاصله ای است که

لا یَبْغِیانِ: آن دو آب با هم مخلوط نمی شوند.

21 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

(412) جلد 27 سوره الرّحمن

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

22 یَخْرُجُ مِنْهُمَا الُّلؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ

یَخْرُجُ: خارج می شود

مِنْهُمَا: از آن دو

ص:343

الُّلؤْلُؤُ: مروارید

وَ الْمَرْجانُ: و مرجان.

23 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (413)

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

24 وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَأتُ فِی الْبَحْرِ کَالاْءَعْلامِ

وَ لَهُ: و برای اوست

الْجَوارِ الْمُنْشَأتُ: کشتی روان

فِی الْبَحْرِ: در دریا

کَالاْءَعْلامِ: مانند کوه ها

25 فَبِاَیِّ اآلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ

فَبِاَیِّ: پس کدام یک از

ص:344

آلاءِ: نعمت های

رَبِّکُما: پروردگارتان را

تُکَذِّبانِ: تکذیب می کنید؟

(414) جلد 27 سوره الرّحمن

26 کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ

کُلُّ: همه

مَنْ: کسانی که

عَلَیْها فانٍ: برروی آن (زمین) هستندنابودشدنی می باشند.

27 وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ ذوُ الْجَلالِ وَ الاِْکْرامِ

وَ یَبْقی: و باقی می ماند

وَجْهُ: ذات

رَبِّکَ: پروردگارت که

ذوُ الْجَلالِ: دارای جلال و بزرگی

وَ الاِْکْرامِ: و فضل و کرم است.

33 یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الاِْنْسِ اِنِ اسْتَطَعْتُمْ

ص:345

اَنْ تَنْفُذوُا مِنْ اَقْطارِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ فَانْفُذوُا

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (415)

لا تَنْفُذوُنَ اِلاّ بِسُلْطانٍ

یا مَعْشَرَ: ای گروه

الْجِنِّ: جن

وَ الاِْنْسِ: و انس!

اِنِ: اگر

اسْتَطَعْتُمْ: توانایی دارید

اَنْ: این که

تَنْفُذوُا: نفوذ کنید

مِنْ اَقْطارِ: از مرزهای

السَّمواتِ: آسمان

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

فَانْفُذوُا: پس نفوذ کنید،

لا تَنْفُذوُنَ: نمی توانید نفوذ کنید

اِلاّ: مگر

(416) جلد 27 سوره الرّحمن

بِسُلْطانٍ: به حجّت، قدرت، نیرو.

ص:346

41 یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصی وَ الاَْقْدامِ

یُعْرَفُ: شناخته می شوند

الْمُجْرِمُونَ: گناه کاران

بِسیماهُمْ: به علامت و نشانه هایشان

فَیُؤْخَذُ: پس گرفته می شوند

بِالنَّواصی: به موی پیشانی

وَ الاَْقْدامِ: و پاها.

68 فیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمّانٌ

فیهِما فاکِهَةٌ: در آن دو میوه

وَ نَخْلٌ: و خرما

سوره الرّحمن لغات و مفاهیم قرآن کریم (417)

وَ رُمّانٌ: و انار است.

ص:347

(418) جلد 27 سوره الرّحمن

«سوره واقعه»

1 اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ

اِذا: هنگامی که

وَقَعَتِ: واقع شود

الْواقِعَةُ: واقع شونده.

2 لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَةٌ

لَیْسَ: نیست

لِوَقْعَتِها: برای واقع شدنش

کاذِبَةٌ: دروغی.

3 خافِضَةٌ رافِعَةٌ

خافِضَةٌ: پایین آورنده

رافِعَةٌ: بالابرنده.

سوره واقعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (419)

4 اِذا رُجَّتِ الاَْرْضُ رَجّا

اِذا: هنگامی که

ص:348

رُجَّتِ: لرزیده شود

الاَْرْضُ: زمین

رَجّا: لرزیدنی

5 وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسّا

وَ بُسَّتِ: و کوبیده شود

الْجِبالُ: کوه ها

بَسّا: کوبیده شدنی.

6 فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثّا

فَکانَتْ: پس بشود

(420) جلد 27 سوره واقعه

هَباءً: (به صورت) غباری

مُنْبَثّا: پراکنده.

7 وَ کُنْتُمْ اَزْواجا ثَلاثَةً

وَ کُنْتُمْ: و بشوید

اَزْواجا: گروه هایی

ص:349

ثَلاثَةً: سه گانه.

8 فَاَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما اَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ

فَاَصْحابُ: پس یاران

الْمَیْمَنَةِ: اهل سعادت، دست راست،

ما اَصْحابُ: چه یاران

الْمَیْمَنَةِ: اهل سعادتی!

سوره واقعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (421)

9 وَ اَصْحابُ الْمَشْأَمَةِ ما اَصْحابُ الْمَشْأَمَةِ

وَ اَصْحابُ: و یاران

الْمَشْأَمَةِ: شوم و تیره بخت،

ما اَصْحابُ: چه یاران

الْمَشْأَمَةِ: شوم و تیره بختی.

10 وَ السّابِقُونَ السّابِقُونَ

وَ السّابِقُونَ: و سبقت گیرندگان

السّابِقُونَ: سبقت گیرنده.

ص:350

11 اُؤلئِکَ الْمُقَرَّبُونَ

اُؤلئِکَ: آنان

الْمُقَرَّبُونَ: مقرّبانند.

12 فی جَنّاتِ النَّعیمِ

(422) جلد 27 سوره واقعه

فی جَنّاتِ: در باغ های

النَّعیمِ: پُرنعمت.

13 ثُلَّةٌ مِنَ الاَْوَّلینَ

ثُلَّةٌ: گروه بسیار زیادی

مِنَ: از

الاَْوَّلینَ: گذشتگان.

14 وَ قَلیلٌ مِنَ الاْخِرینَ

وَ قَلیلٌ: و عدّه کمی

مِنَ: از

الاْخِرینَ: آیندگان، متأخّران.

ص:351

57 نَحْنُ خَلَقْناکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ

نَحْنُ خَلَقْناکُمْ: ما آفریدیم شما را

سوره واقعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (423)

فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ: پس چرا تصدیق نمی کنید؟

73 نَحْنُ جَعَلْناها تَذْکِرَةً وَ مَتاعا لِلْمُقْوینَ

نَحْنُ جَعَلْناها: ما قرار دادیم آن را

تَذْکِرَةً: (وسیله) تذکّر

وَ مَتاعا: و کالایی

لِلْمُقْوینَ: برای تهی دستان.

74 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظیمِ

فَسَبِّحْ: پس تسبیح گوی

بِاسْمِ: به نام

رَبِّکَ الْعَظیمِ: پروردگار بزرگت.

75 فَلا اُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ

(424) جلد 27 سوره واقعه

فَلا اُقْسِمُ: پس سوگند

ص:352

بِمَواقِعِ: به جایگاه های

النُّجُومِ: ستارگان.

76 وَ اِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظیمٌ

وَ اِنَّهُ: و همانا آن

لَقَسَمٌ: هر آینه قسمی است

لَوْ تَعْلَمُونَ: اگر بدانید

عَظیمٌ: بزرگ.

77 اِنَّهُ لَقُرْاآنٌ کَریمٌ

اِنَّهُ: همانا آن

لَقُرْآنٌ: هر آینه قرآنی است

کَریمٌ: کریم.

سوره واقعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (425)

78 فی کِتابٍ مَکْنُونٍ

فی کِتابٍ: در کتابی

مَکْنُونٍ: محفوظ، پنهان شده.

ص:353

79 لا یَمَسُّهُ اِلاَّ الْمُطَهَّروُنَ

لا یَمَسُّهُ: مس نمی کنند آن را

اِلاَّ الْمُطَهَّروُنَ: به جز پاکان.

80 تَنْزیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ

تَنْزیلٌ: نازل شده

مِنْ رَبِّ: از جانب پروردگار

الْعالَمینَ: جهانیان.

81 اَفَبِهذَا الْحَدیثِ اَنْتُمْ مُدْهِنُونَ

(426) جلد 27 سوره واقعه

اَفَبِهذَا: آیا پس این

الْحَدیثِ: سخن را

اَنْتُمْ مُدْهِنُونَ: شما سست و کوچک می شمرید؟

ص:354

سوره واقعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (427)

«سوره حدید»

1 سَبَّحَ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

سَبَّحَ: تسبیح گویند

لِلّهِ: برای خداوند

ما فِی السَّمواتِ: آن چه در آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است.

وَ هُوَ الْعَزیزُ: و او شکست ناپذیر

الْحَکیمُ: حکیم است.

2 لَهُ مُلْکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ یُحْیی وَ یُمیتُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

لَهُ: برای اوست

مُلْکُ السَّمواتِ: فرمانروایی آسمان ها

(428) جلد 27 سوره حدید

وَ الاَْرْضِ: و زمین،

یُحْیی: زنده می کند

وَ یُمیتُ: و می میرانَد،

ص:355

وَ هُوَ عَلی کُلِّ: و او بر هر

شَیْ ءٍ قَدیرٌ: چیزی تواناست.

3 هُوَ الاَْوَّلُ وَ الاْخِرُ وَ الظّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیمٌ

هُوَ الاَْوَّلُ: اوست اوّل

وَ الاْخِرُ: و آخر

وَ الظّاهِرُ: و ظاهر

وَ الْباطِنُ: و باطن

وَ هُوَ بِکُلِّ: و او به هر

شَیْ ءٍ عَلیمٌ: چیزی داناست.

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (429)

16 اَلَمْ یَأْنِ لِلَّذینَ امَنُوا اَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِاللّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لا یَکُونُوا کَالَّذینَ اوُتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَیْهِمُ الاَْمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ کَثیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ

اَلَمْ یَأْنِ: آیا وقت آن نرسیده

ص:356

لِلَّذینَ: برای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

اَنْ تَخْشَعَ: که خاشع گردد

قُلُوبُهُمْ: دل هایشان

لِذِکْرِ: به یاد

اللّهِ: خدا

وَ ما نَزَلَ: و آن چه نازل شد

مِنَ الْحَقِّ: از حق؟

(430) جلد 27 سوره حدید

وَ لا یَکُونُوا: و نباشند

کَالَّذینَ: مانند کسانی که

اوُتُوا: داده شدند

الْکِتابَ: کتاب

مِنْ قَبْلُ: پیش از این

فَطالَ: پس طولانی شد

عَلَیْهِمُ: بر آن ها

الاَْمَدُ: مدّت و زمان

فَقَسَتْ: پس قساوت گرفت

ص357

قُلُوبُهُمْ: دل هایشان را،

وَ کَثیرٌ: و بسیاری

مِنْهُمْ: از ایشان

فاسِقُونَ: فاسق شدند.

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (431)

17 اِعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ یُحْیِی الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنّا لَکُمُ الاْ آیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

اِعْلَمُوا: بدانید که

اَنَّ اللّهَ: همانا خدا

یُحْیِی: زنده می کند

الاَْرْضَ: زمین را

بَعْدَ مَوْتِها: بعد از مردنش،

قَدْ: به تحقیق

بَیَّنّا: بیان کرده ایم ما

لَکُمُ: برای شما

الاْآ یاتِ: آیات را

لَعَلَّکُمْ: شاید شما

ص:358

تَعْقِلُونَ: اندیشه کنید.

(432) جلد 27 سوره حدید

19 وَ الَّذینَ امَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ اوُلئِکَ هُمُ الصِّدّیقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ اَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ وَالَّذینَ کَفَروُا وَ کَذَّبُوا بِایاتِنا اوُلئِکَ اَصْحابُ الْجَحیمِ

وَ الَّذینَ: و کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

بِاللّهِ: به خدا

وَ رُسُلِهِ: و فرستادگانش

اوُلئِکَ: آنان

هُمُ: ایشانند

الصِّدّیقُونَ: صدّیقین

وَ الشُّهَداءُ: و شهداء

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان،

لَهُمْ: برای آن هاست

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (433)

اَجْرُهُمْ: اجرشان

ص:359

وَ نُورُهُمْ: و نورشان،

وَ الَّذینَ: و کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

وَ کَذَّبُوا: و تکذیب نمودند

بِایاتِنا: آیات ما را

اوُلئِکَ: آنان

اَصْحابُ: یاران

الْجَحیمِ: جهنّم اند.

20 اِعْلَمُوا اَنَّمَا الْحَیوةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الاَْمْوالِ وَالاَْوْلادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ اَعْجَبَ الْکُفّارَ نَباتُهُ ثُمَّ یَهیجُ فَتَریهُ مُصْفَرّا ثُمَّ یَکُونُ حُطاما وَ فِی الاْخِرَةِ عَذابٌ

(434) جلد 27 سوره حدید

شَدیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَیوةُ الدُّنْیا اِلاّ مَتاعُ الْغُروُرِ

اِعْلَمُوا: بدانید

اَنَّمَا: جز این نیست که

ص:360

الْحَیوةُ الدُّنْیا: زندگانی دنیا

لَعِبٌ وَ لَهْوٌ: بازی و سرگرمی

وَ زینَةٌ: و زینت

وَ تَفاخُرٌ: و فخرفروشی به یکدیگر

بَیْنَکُمْ: بین شما

وَ تَکاثُرٌ: و افزون خواهی

فِی الاَْمْوالِ: در مال ها

وَ الاَْوْلادِ: و فرزندان است،

کَمَثَلِ: مانند مَثَلِ

غَیْثٍ: بارانی است که

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (435)

اَعْجَبَ: به تعجّب آوَرَد

الْکُفّارَ: کفّا را

نَباتُهُ: رویشش

ثُمَّ: سپس

یَهیجُ: خشک می شود

فَتَریهُ: پس می بینی آن را که

مُصْفَرّا: زرد شده

ص:361

ثُمَّ: سپس

یَکُونُ: می شود

حُطاما: خاشاک، کاه،

وَ فِی: و در

الاْخِرَةِ: آخرت

عَذابٌ: عذابی

شَدیدٌ: سخت

(436) جلد 27 سوره حدید

وَ مَغْفِرَةٌ: و (یا) آمرزشی

مِنَ: از جانب

اللّهِ: خدا

وَ رِضْوانٌ: و خشنودی است.

وَ مَا: و نیست

الْحَیوةُ: زندگانی

الدُّنْیا: دنیا

اِلاّ مَتاعُ: مگر کالای

الْغُروُرِ: فریب.

ص:362

22 ما اَصابَ مِنْ مُصیبَةٍ فِی الاَْرْضِ وَ لا فی اَنْفُسِکُمْ اِلاّ فی کِتابٍ مِنْ قَبْلِ اَنْ نَبْرَاَها اِنَّ ذلِکَ عَلَی اللّهِ یَسیرٌ

ما اَصابَ: نمی رسد

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (437)

مِنْ: هیچ

مُصیبَةٍ: مصیبتی

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ لا فی: و نه در

اَنْفُسِکُمْ: جانتان

اِلاّ فی: مگر در

کِتابٍ: کتابی است

مِنْ قَبْلِ: قبل از

اَنْ: این که

نَبْرَاَها: بیافرینیم آن را،

اِنَّ: به درستی که

ذلِکَ: این

عَلَی اللّهِ: بر خدا

ص:363

یَسیرٌ: آسان است.

(438) جلد 27 سوره حدید

23 لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما اتیکُمْ وَ اللّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ

لِکَیْلا تَأْسَوْا: تا این که تأسف نخورید

عَلی ما فاتَکُمْ: بر آن چه از دست شما رفت

وَ لا تَفْرَحُوا: و خوشحال نشوید

بِما اتیکُمْ: به آن چه به شما داد.

وَ اللّهُ: و خداوند

لا یُحِبُّ: دوست نمی دارد

کُلَّ مُخْتالٍ: هیچ متکبّر

فَخُورٍ: فخرفروشی را.

24 اَلَّذینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُروُنَ النّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَنْ یَتَوَلَّ فَاِنَّ اللّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (439)

اَلَّذینَ: کسانی که

یَبْخَلُونَ: بخل می ورزند

ص:364

وَ یَأْمُروُنَ: و امر می کنند، وامی دارند

النّاسَ: مردم را

بِالْبُخْلِ: به بخل.

وَ مَنْ: و هر کس

یَتَوَلَّ: روی گردانَد

فَاِنَّ: پس همانا

اللّهَ: خداوند

هُوَ: او،

الْغَنِیُّ: بی نیاز

الْحَمیدُ: ستوده است.

25 لَقَدْ اَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ اَنْزَلْنا مَعَهُمُ

(440) جلد 27 سوره حدید

الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ وَ اَنْزَلْنَا الْحَدیدَ فیهِ بَأْسٌ شَدیدٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ لِیَعْلَمَ اللّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَیْبِ اِنَ اللّهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

اَرْسَلْنا: فرستادیم ما

ص:365

رُسُلَنا: رسولانمان را

بِالْبَیِّناتِ: با دلایل روشن

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم ما

مَعَهُمُ: با آن ها

الْکِتابَ: کتاب

وَ الْمیزانَ: کتاب

لِیَقُومَ: تا قیام کنند

النّاسُ: مردم

بِالْقِسْطِ: به عدل و عدالت،

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (441)

وَ اَنْزَلْنَا: و نازل کردیم ما

الْحَدیدَ: آهن را که

فیهِ: در آن

بَأْسٌ: نیرویی

شَدیدٌ: شدید

وَ مَنافِعُ: و منافعی

لِلنّاسِ: برای مردم است

وَ لِیَعْلَمَ: و تا معلوم بدارد

ص:366

اللّهُ: خداوند

مَنْ: چه کسی

یَنْصُرُهُ: یاری می کند او را

وَ رُسُلَهُ: و فرستادگانش را

بِالْغَیْبِ: در غیب، در نهان،

اِنَّ: به درستی که

(442) جلد 27 سوره حدید

اللّهَ: خداوند

قَوِیٌّ: نیرومند

عَزیزٌ: شکست ناپذیر است.

«پایان جزء 27»

ص:367

سوره حدید لغات و مفاهیم قرآن کریم (443)

«سوره مجادله»

11 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اِذا قیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللّهُ لَکُمْ وَ اِذا قیلَ انْشُزوُا فَانْشُزوُا یَرْفَعِ اللّهُ الَّذینَ امَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذینَ اُوتُواالْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَاللّهُ بِماتَعْمَلُونَ خَبیرٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

اِذا قیلَ: هنگامی که گفته شود

لَکُمْ تَفَسَّحُوا: به شما جا دهید، وسعت ببخشید.

فِی الْمَجالِسِ: در مجالس،

فَافْسَحُوا: پس جا دهید، وسعت ببخشید.

یَفْسَحِ: جا می دهد، وسعت می بخشد

اللّهُ لَکُمْ: خدا برای شما.

وَ اِذا: و هنگامی که

(444) جلد 28 سوره مجادله

قیلَ: گفته شود

انْشُزوُا: برخیزید

فَانْشُزوُا: پس برخیزید.

ص:368

یَرْفَعِ اللّهُ: بالامی بَرَد خداوند

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

مِنْکُمْ: از شما

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

اُوتُوا: داده شدند

الْعِلْمَ: علم،

دَرَجاتٍ: درجاتی.

وَ اللّهُ: و خداوند

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

سوره مجادله لغات و مفاهیم قرآن کریم (445)

خَبیرٌ: آگاه است.

19 اِسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطانُ فَاَنْسهُمْ ذِکْرَ اللّهِ اُولئِکَ حِزْبُ الشَّیْطانِ اَلا اِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِروُنَ

اِسْتَحْوَذَ: چیره شده غالب شده

ص:369

عَلَیْهِمُ: بر آن ها

الشَّیْطانُ: شیطان

فَاَنْسهُمْ: پس از یادشان برده

ذِکْرَ اللّهِ: ذکر خدا را.

اُولئِکَ: آنان

حِزْبُ: حزب

الشَّیْطانِ: شیطانند.

اَلا اِنَّ: آگاه باشید به درستی که

(446) جلد 28 سوره مجادله

حِزْبَ: حزب

الشَّیْطانِ: شیطان

هُمُ الْخاسِروُنَ: ایشانند زیانکاران.

21 کَتَبَ اللّهُ لاََغْلِبَنَ اَنَاوَرُسُلیاِنَ اللّهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ

کَتَبَ اللّهُ: نوشته خداوند، مقرر نموده خداوند

لاََغْلِبَنَّ: هر آینه حتما غالب هستم

اَنَا وَ: من و

رُسُلی: رسولانم.

ص:370

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خداوند

قَوِیٌّ: قوی

عَزیزٌ: و عزیز است.

22 لاتَجِدُ قَوْمایُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الاْخِرِ

سوره مجادله لغات و مفاهیم قرآن کریم (447)

یُوادُّونَ مَنْ حادَّاللّهَ وَرَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا اباءَهُمْ اَوْاَبْناءَهُمْ اَوْ اِخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ اُولئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الاْیمانَ وَ اَیَّدَهُمْ بِروُحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ اُولئِکَ حِزْبُ اللّهِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

لاتَجِدُ: نمی یابی

قَوْما: هیچ قومی را که

یُؤْمِنُونَ: ایمان بیاورند

بِاللّهِ: به خدا

وَ الْیَوْمِ: و روز

الاْخِرِ: قیامت

ص:371

یُوادُّونَ: (و) دوستی کنند

مَنْ حادَّ: با کسی که دشمن

(448) جلد 28 سوره مجادله

اللّهَ: خدا

وَ رَسُولَهُ: و رسولش است،

وَ لَوْ کانُوا: هر چند باشند

اباءَهُمْ: پدرانشان

اَوْاَبْناءَهُمْ: یا فرزندانشان

اَوْ اِخْوانَهُمْ: یا برادرانشان

اَوْ عَشیرَتَهُمْ: یا خویشاوندانشان.

اُولئِکَ: آنان

کَتَبَ فی: نوشته شد در

قُلُوبِهِمُ: دل هایشان

الاْیمانَ: ایمان

وَ اَیَّدَهُمْ: و تأییدشان نمود

بِروُحٍ: با روحی

مِنْهُ: از ناحیه خودش.

سوره مجادله لغات و مفاهیم قرآن کریم (449)

وَ یُدْخِلُهُمْ: و داخلشان می کند

ص:372

جَنّاتٍ: در باغ هایی که

تَجْری مِنْ: جاری است از

تَحْتِهَا الاَْنْهارُ: زیر آن،

خالِدینَ: جاودانند

فیها: در آن.

رَضِیَ: راضی است

اللّهُ: خداوند

عَنْهُمْ: از آن ها

وَ رَضُوا عَنْهُ: و راضیند از او.

اُولئِکَ: آنان

حِزْبُ اللّهِ: حزب خدا هستند.

اَلا: آگاه باشید

اِنَّ: به درستی که

(450) جلد 28 سوره مجادله

حِزْبَ اللّهِ: حزب خدا

هُمُ الْمُفْلِحُونَ: ایشانند رستگاران.

ص:373

سوره مجادله لغات و مفاهیم قرآن کریم (451)

«سوره حشر»

1 سَبَّحَ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

سَبَّحَ: تسبیح کنند

لِلّهِ: خدا را

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است.

وَ هُوَ الْعَزیزُ: و او شکست ناپذیر

الْحَکیمُ: باحکمت است.

18 یااَیُّهَاالَّذینَ امَنُوا اتَّقُوااللّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ

(452) جلد 28 سوره حشر

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

ص:374

اتَّقُوا: پروا دارید

اللّهَ: از خدا

وَ لْتَنْظُرْ: و باید بنگرد

نَفْسٌ: هر نفسی، هر انسانی

ما قَدَّمَتْ: چه فرستاده

لِغَدٍ: برای فردا.

وَ اتَّقُوا: و بترسید

اللّهَ: (از مخالفت) خدا،

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

خَبیرٌ بِما: آگاه است به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

سوره حشر لغات و مفاهیم ژ قرآن کریم (453)

19 وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ نَسُوا اللّهَ فَاَنْسیهُمْ اَنْفُسَهُمْ اُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ

وَ لا تَکُونُوا: و نباشید

کَالَّذینَ: مانند کسانی که

ص:375

نَسُوا: فراموش کردند

اللّهَ: خدا را

فَاَنْسیهُمْ: پس، از یادشان برد

اَنْفُسَهُمْ: خودشان را.

اُولئِکَ: آنان

هُمُ الْفاسِقُونَ: ایشانند فاسقان.

20 لا یَسْتَوی اَصْحابُ النّارِ وَ اَصْحابُ الْجَنَّةِ اَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفائِزوُنَ

لا یَسْتَوی: مساوی نیستند

(454) جلد 28 سوره حشر

اَصْحابُ النّارِ: یاران آتش

وَ اَصْحابُ: و یاران

الْجَنَّةِ: بهشت.

اَصْحابُ الْجَنَّةِ: یاران بهشت

هُمُ الْفائِزوُنَ: ایشانند رستگاران

ص:376

21 لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْاآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعا مُتَصَدِّعا مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ وَ تِلْکَ الاَْمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّروُنَ

لَوْ اَنْزَلْنا: اگر نازل می کردیم

هذَا الْقُرْآنَ: این قرآن را

عَلی جَبَلٍ: بر کوهی،

لَرَأَیْتَهُ: مسلّما می دیدی آن را

خاشِعا: (که در برابرش) خشوع می کند

سوره حشر لغات و مفاهیم ژ قرآن کریم (455)

مُتَصَدِّعا: و متلاشی می شود

مِنْ خَشْیَةِ: از خوف

اللّهِ: خدا.

وَ تِلْکَ: و این، آن

الاَْمْثالُ: مثال هایی است که

نَضْرِبُها: می زنیم آن را

لِلنّاسِ: برای مردم

لَعَلَّهُمْ: تا شاید ایشان

ص:377

یَتَفَکَّروُنَ: تفکّر کنند.

22 هُوَ اللّهُ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ

هُوَ اللّهُ: اوست خدایی

الَّذی لا اِلهَ: که نیست معبودی

(456) جلد 28 سوره حشر

اِلاّ هُوَ: جز او.

عالِمُ: داننده

الْغَیْبِ: پنهان

وَ الشَّهادَةِ: و آشکار است.

هُوَ الرَّحْمنُ: او مهربان

الرَّحیمُ: و رحیم است.

23 هُوَ اللّهُ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزیزُ الْجَبّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحانَ اللّهِ عَمّا یُشْرِکُونَ

ص:378

هُوَ اللّهُ: اوست خدایی

الَّذی لا اِلهَ: که نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او،

الْمَلِکُ: که حاکم

سوره حشر لغات و مفاهیم ژ قرآن کریم (457)

الْقُدُّوسُ: پاک و مقدّس،

السَّلامُ: منزّه از هر عیب و نقص،

الْمُؤْمِنُ: امنیت بخش،

الْمُهَیْمِنُ: نگاهبان،

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر،

الْجَبّارُ: قدرت مدار،

الْمُتَکَبِّرُ: باکبریاست.

سُبْحانَ اللّهِ: منزّه است خدا

عَمّا: از آن چه

یُشْرِکُونَ: شرک می ورزند.

24 هُوَ اللّهُ الْخالِقُ الْبارِی ءُ الْمُصَوِّرُ ل

ص:379

َهُ الاَْسْماءُ الْحُسْنی یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

(458) جلد 28 سوره حشر

هُوَ اللّهُ: او خدایِ

الْخالِقُ: خالق

الْبارِی ءُ: آفریدگارِ

الْمُصَوِّرُ: صورتگر است.

لَهُ الاَْسْماءُ: برای اوست نام های

الْحُسْنی: نیک.

یُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لَهُ ما فِی: برای او آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است.

وَ هُوَ: و او

الْعَزیزُ: شکست ناپذیر

الْحَکیمُ: حکیم است.

ص:380

سوره حشر لغات و مفاهیم ژ قرآن کریم (459)

(460) جلد 28 سوره حشر

«سوره ممتحنه»

1 یااَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لا تَتَّخِذوُا عَدُوّی وَ عَدُوَّکُمْ اَوْلِیاءَ تُلْقُونَ اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ کَفَروُا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ اِیّاکُمْ اَنْ تُؤْمِنُوا بِاللّهِ رَبِّکُمْ اِنْ کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهادا فیسَبیلی وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتی تُسِرُّونَ اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ اَنَا اَعْلَمُ بِما اَخْفَیْتُمْ وَ ما اَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ

یااَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

لا تَتَّخِذوُا: نگیرید

عَدُوّی: دشمن من

وَ عَدُوَّکُمْ: و دشمن خودتان را

اَوْلِیاءَ: دوستان (خود)

سوره ممتحنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (461)

تُلْقُونَ: می افکنید، اظهار می کنید

اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ: به آن ها محبت را،

وَ قَدْ: در حالی که به تحقیق

کَفَروُا: کافر شدند

ص381:

بِما جاءَکُمْ: به آن چه آمد شما را

مِنَ الْحَقِّ: از حق،

یُخْرِجُونَ: خارج می کنند

الرَّسُولَ: رسول را

وَ اِیّاکُمْ: و شما را

اَنْ تُؤْمِنُوا: (به خاطر) این که ایمان آورده اید

بِاللّهِ: به خدا

رَبِّکُمْ اِنْ: پروردگارتان، اگر

کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ: خارج شده اید

جِهادا: (به خاطر) جهاد

(462) جلد 28 سوره ممتحنه

فی سَبیلی: در راه من،

وَ ابْتِغاءَ: و رسیدن

مَرْضاتی: به رضای من،

تُسِرُّونَ: (نباید) پنهانی بریزید

اِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ: با آن ها (طرح) دوستی

وَ اَنَا اَعْلَمُ: و من داناترم

بِما اَخْفَیْتُمْ: به آن چه مخفی کردید

وَ ما: و آن چه

ص:382

اَعْلَنْتُمْ: آشکار نمودید.

وَ مَنْ: و هر کس

یَفْعَلْهُ: انجام دهد آن را

مِنْکُمْ: از شما،

فَقَدْ: پس به تحقیق

ضَلَّ: گم کرده است

سوره ممتحنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (463)

سَواءَ السَّبیلِ: راه درست را

2 اِنْ یَثْقَفُوکُمْ یَکُونُوا لَکُمْ اَعْداءً وَ یَبْسُطُوا اِلَیْکُمْ اَیْدِیَهُمْ وَ اَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَ وَدُّوا لَوْ تَکْفُروُنَ

اِنْ: اگر

یَثْقَفُوکُمْ: دست یابند به شما

یَکُونُوا لَکُمْ: می باشند برای شما

اَعْداءً: دشمنانی،

وَ یَبْسُطُوا: و می گشایند

اِلَیْکُمْ: به سوی شما

اَیْدِیَهُمْ: دست هایشان

ص:383

وَ اَلْسِنَتَهُمْ: و زبان هایشان را

بِالسُّوءِ: به بدی

(464) جلد 28 سوره ممتحنه

وَ وَدُّوا: و دوست ندارند که

لَوْ تَکْفُروُنَ: ای کاش، کافر شوید

4 قَدْ کانَتْ لَکُمْ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فی اِبْرهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ اِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ اِنّا بُرَآؤُا مِنْکُمْ وَ مِمّا تَعْبُدوُنَ مِنْ دوُنِ اللّهِ کَفَرْنا بِکُمْ وَ بَدا بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ اَبَدا حَتّی تُؤْمِنُوا بِاللّهِ وَحْدَهُ اِلاّ قَوْلَ اِبْراهیمَ لاَِبیهِ لاََسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَ ما اَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللّهِ مِنْ شَیْ ءٍ رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَ اِلَیْکَ اَنَبْنا وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ

قَدْ کانَتْ: به تحقیق باشد

لَکُمْ اُسْوَةٌ: برای شما الگوی

حَسَنَةٌ: خوبی

فی اِبْراهیمَ: در (حالات) ابراهیم

سوره ممتحنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (465)

وَ الَّذینَ: و کسانی که

مَعَهُ: با او بودند،

ص:384

اِذْ قالُوا: هنگامی که گفتند:

لِقَوْمِهِمْ: به قومشان

اِنّا بُرَآؤُا: همانا ما بیزاریم

مِنْکُمْ: از شما

وَ مِمّا: و از آن چه

تَعْبُدوُنَ: می پرستید

مِنْ دوُنِ: غیر از

اللّهِ: خدا،

کَفَرْنا: کافریم ما

بِکُمْ: نسبت به شما،

وَ بَدا بَیْنَنا: و آشکار شده بین ما

وَ بَیْنَکُمُ: و بین شما

(466) جلد 28 سوره ممتحنه

الْعَداوَةُ: دشمنی

وَ الْبَغْضاءُ: و بغض و کینه

اَبَدا: همیشگی،

حَتّی تُؤْمِنُوا: تا ایمان بیاورید

بِاللّهِ: به خدای

وَحْدَهُ: یگانه،

ص:385

اِلاّ قَوْلَ: مگر سخن

اِبْراهیمَ: ابراهیم که

لاَِبیهِ: به پدرش (گفت:)

لاََسْتَغْفِرَنَّ: فقط طلب آمرزش می کنم

لَکَ وَ: برای تو و

ما اَمْلِکُ: مالک نمی باشم

لَکَ مِنَ: برای تو در برابر

اللّهِ: خدا

سوره ممتحنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (467)

مِنْ شَیْ ءٍ: هیچ چیزی،

رَبَّنا: پروردگارا!

عَلَیْکَ: بر تو

تَوَکَّلْنا: توکّل کردیم.

وَ اِلَیْکَ: و به سوی تو

اَنَبْنا: بازگشتیم.

وَ اِلَیْکَ: و به سوی توست

الْمَصیرُ: بازگشت گاه.

5 رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذینَ کَفَروُا وَ اغْفِرْلَنا

ص:386

رَبَّنا اِنَّکَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

رَبَّنا: پروردگارا!

لا تَجْعَلْنا: قرار مده ما را

فِتْنَةً: مایه امتحان

(468) جلد 28 سوره ممتحنه

لِلَّذینَ: برای کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند.

وَ اغْفِرْلَنا: و بیامرز ما را

رَبَّنا: پروردگارا!

اِنَّکَ: همانا تو،

اَنْتَ الْعَزیزُ: تویی عزیز

الْحَکیمُ: و حکیم

6 لَقَدْ کانَ لَکُمْ فیهِمْ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللّهَ وَ الْیَوْمَ الاْخِرَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ فَاِنَّ اللّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ

لَقَدْ کانَ: هر آینه به تحقیق بود

لَکُمْ: برای شما

فیهِمْ: در (زندگی) آن ها

ص:387

سوره ممتحنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (469)

اُسْوَةٌ: الگویی

حَسَنَةٌ: نیکو

لِمَنْ: برای کسانی که

کانَ یَرْجُوا: امید دارند

اللّهَ: به خدا

وَ الْیَوْمَ: و روز

الاْخِرَ: قیامت.

وَ مَنْ یَتَوَلَّ: و هرکس روی گردانَد

فَاِنَّ اللّهَ: پس به درستی که خدا،

هُوَ الْغَنِیُّ: او بی نیاز و

الْحَمیدُ: ستوده است.

ص:388

(470) جلد 28 سوره ممتحنه

«سوره صف»

1 سَبَّحَ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

سَبَّحَ: تسبیح کنند

لِلّهِ: برای خدا

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است.

وَ هُوَ الْعَزیزُ: و او عزیز

الْحَکیمُ: و با حکمت است.

2 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

سوره صف لغات و مفاهیم قرآن کریم (471)

امَنُوا: ایمان آورده اید!

لِمَ تَقُولُونَ: برای چه می گویید

ما: چیزی را که

ص:389

لا تَفْعَلُونَ: عمل نمی کنید؟

3 کَبُرَ مَقْتا عِنْدَ اللّهِ اَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ

کَبُرَ: بزرگ است

مَقْتا: از لحاظ خشم

عِنْدَ اللّهِ: نزد خدا

اَنْ تَقُولُوا: که بگویید

ما: آن چه را که

لا تَفْعَلُونَ: عمل نمی کنید.

4 اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفّا

(472) جلد 28 سوره صف

کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

یُحِبُّ: دوست دارد

الَّذینَ: کسانی را که

یُقاتِلُونَ: پیکار می کنند، جهاد می کنند

ص:390

فی سَبیلِهِ: در راهش

صَفّا: صف در صف

کَأَنَّهُمْ: گویی ایشان

بُنْیانٌ: بنایی

مَرْصُوصٌ: آهنینند

6 وَ اِذْ قالَ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ یا بَنی اِسْرائیلَ اِنّی رَسُولُ اللّهِ اِلَیْکُمْ مُصَدِّقا لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْریةِ وَ مُبَشِّرا بِرَسُولٍ یَأْتی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ

سوره صف لغات و مفاهیم قرآن کریم (473)

اَحْمَدُ فَلَمّا جاءَهُمْ بِالْبَیِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبینٌ

وَ اِذْ قالَ: و هنگامی که گفت:

عیسَی: عیسی

ابْنُ مَرْیَمَ: پسر مریم

یا بَنی اِسْرائیلَ: ای فرزندان اسرائیل

اِنّی: به درستی که من،

رَسُولُ: فرستاده

ص:391

اللّهِ: خدا

اِلَیْکُمْ: به سوی شما هستم،

مُصَدِّقا: که تصدیق کننده ام

لِما: بر آن چه

بَیْنَ یَدَیَّ: پیش روی من

مِنَ التَّوْریةِ: از تورات است

وَ مُبَشِّرا: و بشارت دهنده

(474) جلد 28 سوره صف

بِرَسُولٍ: به رسولی هستم

یَأْتی: که می آید

مِنْ بَعْدِی: بعد از من،

اسْمُهُ: اسمش

اَحْمَدُ: احمد است.

فَلَمّا: و وقتی که

جاءَهُمْ: آمد ایشان را

بِالْبَیِّناتِ: با دلایل روشن،

قالُوا هذا: گفتند: این

ص:392

سِحْرٌ مُبینٌ: سحری آشکار است.

8 یُریدوُنَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللّهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ اللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِروُنَ

یُریدوُنَ: می خواهند

سوره صف لغات و مفاهیم قرآن کریم (475)

لِیُطْفِئُوا: تا خاموش کنند

نُورَ اللّهِ: نور خدا را

بِاَفْواهِهِمْ: با دهان هایشان،

وَ اللّهُ: و خداوند

مُتِمُّ نُورِهِ: تمام می کند نورش را

وَ لَوْ: و اگر چه

کَرِهَ: کراهت داشته باشند

الْکافِروُنَ: کافران.

9 هُوَ الَّذی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ

ص:393

هُوَ الَّذی: او کسی است که

اَرْسَلَ رَسُولَهُ: فرستاد رسولش را

بِالْهُدی: با هدایت

(476) جلد 28 سوره صف

وَ دینِ الْحَقِّ: و دین حق

لِیُظْهِرَهُ: تا چیره سازد او را

عَلَی الدّینِ کُلِّهِ: بر همه ادیان،

وَ لَوْ: و اگر چه

کَرِهَ: کراهت داشته باشند

الْمُشْرِکُونَ: مشرکان

10 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا هَلْ اَدُلُّکُمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجیکُمْ مِنْ عَذابٍ اَلیمٍ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردید!

هَلْ: آیا

اَدُلُّکُمْ: راهنمایی کنم شما را

عَلی تِجارَةٍ: بر تجارتی که

ص:394

سوره صف لغات و مفاهیم قرآن کریم (477)

تُنْجیکُمْ: نجات دهد شما را

مِنْ عَذابٍ: از عذابی

اَلیمٍ: دردناک؟

11 تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدوُنَ فی سَبیلِ اللّهِ بِاَمْوالِکُمْ وَ اَنْفُسِکُمْ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ: ایمان بیاورید به خدا

وَ رَسُولِهِ: و رسول او

وَ تُجاهِدوُنَ: و مجاهده کنید

فی سَبیلِ اللّهِ: در راه خدا

بِاَمْوالِکُمْ: با مال هایتان

وَ اَنْفُسِکُمْ: و جان هایتان.

ذلِکُمْ خَیْرٌ: این بهتر است

(478) جلد 28 سوره صف

لَکُمْ: برای شما

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: می دانستید.

ص:395

سوره صف لغات و مفاهیم قرآن کریم (479)

«سوره جمعه»

1 یُسَبِّحُ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ

یُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لِلّهِ: برای خدا

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آنچه در

الاَْرْضِ: زمین است،

الْمَلِکِ: پادشاهی که

الْقُدُّوسِ: پاک و

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر و

الْحَکیمِ: حکیم است.

(480) جلد 28 سوره جمعه

2 هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الاُْمِّیّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِهِ وَ یُزَکّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ اِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ

ص:396

هُوَ الَّذی: او کسی است که

بَعَثَ: برانگیخت

فِی الاُْمِّیّینَ: در میان درس نخوانده ها

رَسُولاً مِنْهُمْ: رسولی از خودشان،

یَتْلُوا: تا تلاوت کند

عَلَیْهِمْ: برای آن ها

ایاتِهِ: آیاتش را،

وَ یُزَکّیهِمْ: و تزکیه کند آن ها را،

وَ یُعَلِّمُهُمُ: و بیاموزد آن ها را

الْکِتابَ: کتاب

وَ الْحِکْمَةَ: و حکمت،

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (481)

وَ اِنْ کانُوا: و هر چند بودند

مِنْ قَبْلُ لَفی: از قبل هر آینه در

ضَلالٍ مُبینٍ: گمراهی آشکار

3 وَ اخَرینَ مِنْهُمْ لَمّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

ص:397

وَ اخَرینَ: و گروه دیگری

مِنْهُمْ: از آن ها

لَمّا: که هنوز

یَلْحَقُوا: ملحق نشده اند

بِهِمْ: به آن ها

وَ هُوَ الْعَزیزُ: و او عزیز و

الْحَکیمُ: حکیم است.

(482) جلد 28 سوره جمعه

4 ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ ذوُالْفَضْلِ الْعَظیمِ

ذلِکَ فَضْلُ: این فضل

اللّهِ: خداست

یُؤْتیهِ: می دهد آن را

مَنْ یَشاءُ: به هر کس بخواهد،

وَ اللّهُ: و خداوند

ذوُ الْفَضْلِ: دارای فضل

الْعَظیمِ: بزرگ است.

ص:398

5 مَثَلُ الَّذینَ حُمِّلُوا التَّوْریةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ اَسْفارا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِایاتِ اللّهِ وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ

مَثَلُ الَّذینَ: مَثَل کسانی که

حُمِّلُوا: حمل کردند

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (483)

التَّوْریةَ: تورات را

ثُمَّ: سپس

لَمْ یَحْمِلُوها: عمل نکردند به آن،

کَمَثَلِ: مانند مَثَل

الْحِمارِ: درازگوشی است که

یَحْمِلُ: حمل می کند

اَسْفارا: کتاب هایی را.

بِئْسَ: بد است

مَثَلُ الْقَوْمِ: مَثَل قومی

الَّذینَ کَذَّبُوا: که تکذیب نمودند

بِایاتِ: آیات

ص:399

اللّهِ: خدا را

وَ اللّهُ: و خداوند

لا یَهْدِی: هدایت نمی کند

(484) جلد 28 سوره جمعه

الْقَوْمَ: قوم

الظّالِمینَ: ستمکار را.

6 قُلْ یا اَیُّهَا الَّذینَ هادوُا اِنْ زَعَمْتُمْ اَنَّکُمْ اَوْلِیاءُلِلّهِ مِنْ دوُنِ النّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ

قُلْ یا اَیُّهَا: بگو: ای

الَّذینَ: کسانی که

هادوُا: یهودی شدید!

اِنْ زَعَمْتُمْ: اگر گمان کردید

اَنَّکُمْ: که همانا شما

اَوْلِیاءُ لِلّهِ: دوستان خدایید

مِنْ دوُنِ: نه دیگر

ص:400

النّاسِ: مردم،

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (485)

فَتَمَنَّوُا: پس تمنّا کنید، آرزو کنید

الْمَوْتَ: مگر را

اِنْ: اگر

کُنْتُمْ صادِقینَ: هستید از راستگویان

7 وَ لا یَتَمَنَّوْنَهُ اَبَدا بِما قَدَّمَتْ اَیْدیهِمْ وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالظّالِمینَ

وَ لا یَتَمَنَّوْنَهُ: و آرزو نمی کنند آن را

اَبَدا: ابدا، هیچوقت

بِما: به خاطر آن چه

قَدَّمَتْ: پیش فرستاد

اَیْدیهِمْ: دست هایشان.

وَ اللّهُ: و خداوند

عَلیمٌ: داناست

(486) جلد 28 سوره جمعه

بِالظّالِمینَ: به ستمکاران

ص:401

8 قُلْ اِنَّ الْمَوْتَ الَّذی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَاِنَّهُ مُلاقیکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ اِلی عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

قُلْ اِنَّ: بگو: همانا

الْمَوْتَ: مرگ را

الَّذی تَفِرُّونَ: که فرار می کنید

مِنْهُ: از آن،

فَاِنَّهُ: پس البته او،

مُلاقیکُمْ: ملاقات خواهد کرد شما را،

ثُمَّ: سپس

تُرَدُّونَ: بازگردانده می شوید

اِلی عالِمِ: به سوی دانای

الْغَیْبِ: غیب

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (487)

وَ الشَّهادَةِ: و آشکار

فَیُنَبِّئُکُمْ: پس، خبر می دهد شما را

بِما: به آن چه

ص:402

کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: انجام می دادید

9 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا اِذا نُودِیَ لِلصَّلوةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا اِلی ذِکْرِ اللّهِ وَ ذَروُا الْبَیْعَ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

اِذا: هنگامی که

نُودِیَ: ندا داده شود

لِلصَّلوةِ: برای نماز

مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ: روز جمعه،

(488) جلد 28 سوره جمعه

فَاسْعَوْا: پس بشتابید

اِلی ذِکْرِ اللّهِ: به سوی ذکر خدا،

وَ ذَروُا: و رها کنید

الْبَیْعَ: خرید و فروش را.

ذلِکُمْ خَیْرٌ: این بهتر است

ص:403

لَکُمْ اِنْ: برای شما اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: می دانستید.

10 فَاِذا قُضِیَتِ الصَّلوةُ فَانْتَشِروُا فِی الاَْرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللّهِ وَ اذْکُروُا اللّهَ کَثیرا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

فَاِذا: پس هنگامی که

قُضِیَتِ الصَّلوةُ: به پایان رسید نماز،

فَانْتَشِروُا: پس پراکنده شوید

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (489)

فِی الاَْرْضِ: در زمین،

وَ ابْتَغُوا:و طلب نمایید

مِنْ فَضْلِ اللّهِ: از فضل خدا

وَ اذْکُروُا اللّهَ: و یاد کنید خدا را

کَثیرا: بسیار،

لَعَلَّکُمْ: تا شاید شما

تُفْلِحُونَ: رستگار شوید.

ص:404

11 وَ اِذا رَاَوْا تِجارَةً اَوْ لَهْوا انْفَضُّوا اِلَیْها وَ تَرَکُوکَ قائِما قُلْ ما عِنْدَ اللّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللّهُ خَیْرُ الرّازِقینَ

وَ اِذا رَاَوْا: و هنگامی که دیدند

تِجارَةً: تجارتی

اَوْ لَهْوا: یا سرگرمی ای،

انْفَضُّوا: متفرّق شدند

(490) جلد 28 سوره جمعه

اِلَیْها: به سوی آن

وَ تَرَکُوکَ: و ترک کردند تو را

قائِما: به حال ایستاده، سرپا

قُلْ ما: بگو: آن چه

عِنْدَ اللّهِ: نزد خداست

خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ: بهتر است از سرگرمی

وَ مِنَ التِّجارَةِ: و از تجارت،

وَ اللّهُ خَیْرُ: و خداوند بهترین

الرّازِقینَ: روزی دهندگان است.

ص:405

سوره جمعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (491)

«سوره منافقون»

1 اِذا جاءَکَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ اِنَّکَ لَرَسُولُ اللّهِ وَ اللّهُ یَعْلَمُ اِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَ اللّهُ یَشْهَدُ اِنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبُونَ

اِذا: هنگامی که

جاءَکَ: آمدند نزد تو

الْمُنافِقُونَ: منافقان

قالُوا: گفتند:

نَشْهَدُ: شهادت می دهیم

اِنَّکَ: به درستی که تو

ص:406

لَرَسُولُ اللّهِ: قطعا رسول خدایی

وَ اللّهُ: و خداوند

یَعْلَمُ: می داند

اِنَّکَ: همانا تو

(492) جلد 28 سوره منافقون

لَرَسُولُهُ: حتما رسول اویی

وَ اللّهُ: و خداوند

یَشْهَدُ: شهادت می دهد

اِنَّ الْمُنافِقینَ: به درستی که منافقان

لَکاذِبُونَ: هر آینه دروغگویانند

ص:407

سوره منافقون لغات و مفاهیم قرآن کریم (493)

«سوره تغابن»

1 یُسَبِّحُ لِلّهِ ما فِی السَّمواتِ وَ ما فِی الاَْرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

یُسَبِّحُ: تسبیح می کنند

لِلّهِ: برای خداوند

ما فِی: آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ ما فِی: و آن چه در

الاَْرْضِ: زمین است.

لَهُ الْمُلْکُ: برای اوست حکومت

وَ لَهُ: و برای اوست

الْحَمْدُ: حمد و ستایش

وَ هُوَ عَلی: و او بر

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

(494) جلد 28 سوره تغابن

قَدیرٌ: قادر است.

ص:408

2 هُوَ الَّذی خَلَقَکُمْ فَمِنْکُمْ کافِرٌ وَ مِنْکُمْ مُؤْمِنٌ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

خَلَقَکُمْ: خلق کرد شما را،

فَمِنْکُمْ: پس بعضی از شما

کافِرٌ: کافر

وَ مِنْکُمْ: و بعضی از شما

مُؤْمِنٌ: مؤمنند.

وَ اللّهُ: و خداوند

بِما: به آن چه

تَعْمَلُونَ: انجام می دهید

بَصیرٌ: بیناست.

سوره تغابن لغات و مفاهیم قرآن کریم (495)

3 خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَ اِلَیْهِ الْمَصیرُ

خَلَقَ: خلق کرد

ص:409

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

بِالْحَقِّ: به حق،

وَ صَوَّرَکُمْ: و تصویر کرد شما را

فَأَحْسَنَ: پس به بهترین

صُوَرَکُمْ: تصویرتان.

وَ اِلَیْهِ: و به سوی اوست

الْمَصیرُ: بازگشت.

4 یَعْلَمُ ما فِی السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ یَعْلَمُ ما

(496) جلد 28 سوره تغابن

تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدوُرِ

یَعْلَمُ ما فِی: می داند آن چه در

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین است

وَ یَعْلَمُ: و می داند

ما تُسِرُّونَ: آن چه پنهان می کنید

ص:410

وَ ما: و آن چه

تُعْلِنُونَ: آشکار می کنید،

وَ اللّهُ: و خداوند

عَلیمٌ: عالم است

بِذاتِ: به درون

الصُّدوُرِ: سینه ها.

5 اَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَؤُا الَّذینَ کَفَروُا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا

سوره تغابن لغات و مفاهیم قرآن کریم (497)

وَبالَ اَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

اَلَمْ یَأْتِکُمْ: آیا نیامد شما را، نرسید به شما

نَبَؤُا الَّذینَ: خبر کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

مِنْ قَبْلُ: از قبل؟

فَذاقُوا: پس چشیدند

وَبالَ اَمْرِهِمْ: نتیجه بد کارشان را

وَ لَهُمْ: و برای ایشان است

ص:411

عَذابٌ اَلیمٌ: عذابی دردناک.

11 ما اَصابَ مِنْ مُصیبَةٍ اِلاّ بِأِذْنِ اللّهِ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَ اللّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیمٌ

ما اَصابَ: اصابت نمی کند، نمی رسد

مِنْ مُصیبَةٍ: هیچ مصیبتی

(498) جلد 28 سوره تغابن

اِلاّ بِأِذْنِ: مگر به اجازه

اللّهِ: خدا.

وَ مَنْ: و هر کس

یُؤْمِنْ: ایمان بیاورد

بِاللّهِ: به خدا،

یَهْدِ: هدایت می کند

قَلْبَهُ: قلبش را.

وَ اللّهُ: و خداوند

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

عَلیمٌ: داناست.

ص:412

12 وَ اَطیعُوا اللّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ فَأِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَاِنَّما عَلی رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبینُ

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

سوره تغابن لغات و مفاهیم قرآن کریم (499)

اللّهَ: خدا را

وَ اَطیعُوا: و اطاعت کنید

الرَّسُولَ: رسول را،

فَأِنْ: پس اگر

تَوَلَّیْتُمْ: روی بگردانید،

فَاِنَّما: پس جز این نیست که

عَلی رَسُولِنَا: بر رسول ما

الْبَلاغُ: رساندن

الْمُبینُ: آشکار است.

ص:413

13 اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

اَللّهُ: خداوند

لا اِلهَ: نیست معبودی

(500) جلد 28 سوره تغابن

اِلاّ هُوَ: مگر او

وَ عَلَی اللّهِ: و بر خدا

فَلْیَتَوَکَّلِ: پس باید توکّل کنند

الْمُؤْمِنُونَ: مؤمنان

ص:414

سوره تغابن لغات و مفاهیم قرآن کریم (501)

«سوره طلاق»

2 فَأِذا بَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَاَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْروُفٍ اَوْ فارِقُوهُنَّ بِمَعْروُفٍ وَ اَشْهِدوُا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْکُمْ وَ اَقیمُوا الشَّهادَةَ لِلّهِ ذلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا

فَأِذا: پس هنگامی که

بَلَغْنَ: رسیدند

اَجَلَهُنَّ: به مدّت معینشان،

فَاَمْسِکُوهُنَّ: پس نگه داریدشان

بِمَعْروُفٍ: به شایستگی

اَوْ فارِقُوهُنَّ: یا جدا شوید از آن ها

بِمَعْروُفٍ: به شایستگی.

وَ اَشْهِدوُا: و گواه بگیرید

(502) جلد 28 سوره طلاق

ذَوَیْ عَدْلٍ: دو شاهد عادل

مِنْکُمْ: از خودتان

وَ اَقیمُوا: و به پادارید

ص:415

الشَّهادَةَ: شهادت را

لِلّهِ: برای خدا.

ذلِکُمْ: این است،

یُوعَظُ بِهِ: موعظه می شوند به آن

مَنْ کانَ: کسانی که باشند

یُؤْمِنُ: مؤمنِ

بِاللّهِ: به خدا

وَ الْیَوْمِ الاْخِرِ: و روز قیامت.

وَ مَنْ یَتَّقِ: و کسی که بترسد

اللّهَ: از خدا،

یَجْعَلْ لَهُ: قرار می دهد برای او

سوره طلاق لغات و مفاهیم قرآن کریم (503)

مَخْرَجا: راه خروجی.

3 وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللّهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْرا

وَ یَرْزُقْهُ: و روزی می دهد او را

ص:416

مِنْ حَیْثُ: از جایی که

لا یَحْتَسِبُ: گمان ندارد،

وَ مَنْ: و کسی که

یَتَوَکَّلْ: توکّل کند

عَلَی اللّهِ: بر خدا،

فَهُوَ: پس او

حَسْبُهُ: کافی است برایش.

اِنَّ اللّهَ: به درستی که خدا

(504) جلد 28 سوره طلاق

بالِغُ: رساننده

اَمْرِهِ: کارش است.

قَدْ جَعَلَ: به تحقیق قرار داد

اللّهُ: خدا

لِکُلِّ شَیْ ءٍ: برای هر چیزی

قَدْرا: اندازه ای

11 رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْکُمْ ایاتِ اللّهِ مُبَیِّناتٍ لِیُخْرِجَ الَّذینَ امَنُواوَعَمِلُواالصّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّورِ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللّهِ وَ یَعْمَلْ صالِحا

ص:417

یُدْخِلْهُ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها اَبَدا قَدْ اَحْسَنَ اللّهُ لَهُ رِزْقا

رَسُولاً: رسولی که

یَتْلُوا: تلاوت می کند

عَلَیْکُمْ: برای شما

سوره طلاق لغات و مفاهیم قرآن کریم (505)

ایاتِ اللّهِ: آیات خدا را

مُبَیِّناتٍ: که روشنگر است،

لِیُخْرِجَ: تا خارج کند

الَّذینَ: کسانی را که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

مِنَ الظُّلُماتِ: از تاریکی ها

اِلَی النُّورِ: به سوی نور.

وَ مَنْ: و هر کس

یُؤْمِنْ: ایمان بیاورد

بِاللّهِ: به خدا

ص:418

وَ یَعْمَلْ: و انجام دهد،

صالِحا: عمل صالح

(506) جلد 28 سوره طلاق

یُدْخِلْهُ: داخل می کند او را

جَنّاتٍ: در باغ هایی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها

خالِدینَ: که جاودانند

فیها اَبَدا: در آن تا ابد.

قَدْ: به تحقیق

اَحْسَنَ: نیکو کرده است

اللّهُ لَهُ: خداوند برای او

رِزْقا: روزی را.

12 اَللّهُ الَّذی خَلَقَ سَبْعَ سَمواتٍ وَ مِنَ الاَْرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الاَْمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ

سوره طلاق لغات و مفاهیم قرآن کریم (507)

شَیْ ءٍ قَدیرٌ وَ اَنَّ اللّهَ قَدْ اَحاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْما

ص:419

اَللّهُ الَّذی: خداوند که

خَلَقَ سَبْعَ: خلق کرد هفت

سَمواتٍ: آسمان را

وَ مِنَ الاَْرْضِ: و از زمین

مِثْلَهُنَّ: مثل آن،

یَتَنَزَّلُ: نازل می شود

الاَْمْرُ بَیْنَهُنَّ: فرمان، بین آن ها

لِتَعْلَمُوا اَنَّ: تا بدانید که همانا

اللّهَ: خداوند

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

قَدیرٌ: تواناست

وَ اَنَّ اللّهَ: و به دستی که خدا

قَدْ: به تحقیق

(508) جلد 28 سوره طلاق

اَحاطَ: احاطه دارد

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

عِلْما: از نظر علم

ص:420

سوره طلاق لغات و مفاهیم قرآن کریم (509)

«سوره تحریم»

8 یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا تُوبُوا اِلَی اللّهِ تَوْبَةً نَصُوحا عَسی رَبُّکُمْ اَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ یَوْمَ لایُخْزِی اللّهُ النَّبِیَّ وَ الَّذینَ امَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعی بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ بِاَیْمانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنا اَتْمِمْ لَنا نُورَناوَ اغْفِرْ لَنا اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

یا اَیُّهَا الَّذینَ: ای کسانی که

امَنُوا: ایمان آورده اید!

تُوبُوا: توبه کنید

اِلَی اللّهِ: به سوی خدا

تَوْبَةً نَصُوحا: توبه ای خالصانه

عَسی: شاید که

رَبُّکُمْ: پروردگار شما

(510) جلد 28 سوره تحریم

اَنْ یُکَفِّرَ: بپوشاند

عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ: از شما بدی هایتان را،

وَ یُدْخِلَکُمْ: و داخل کند شما را

ص:421

جَنّاتٍ: به بهشتی که

تَجْری: جاری است

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها،

یَوْمَ: روزی که

لا یُخْزِی: خوار نمی کند

اللّهُ: خدا

النَّبِیَّ: پیامبر

وَ الَّذینَ: و کسانی را که

امَنُوا مَعَهُ: ایمان آوردند با او

نُورُهُمْ یَسْعی: نورشان می شتابد

سوره تحریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (511)

بَیْنَ اَیْدیهِمْ: پیش رویشان، جلوتر از خودشان

وَ بِاَیْمانِهِمْ: و به سمت راستشان

یَقُولُونَ رَبَّنا: می گویند: پروردگارا!

اَتْمِمْ لَنا: تمام کن برای ما

نُورَنا: نورمان را.

وَ اغْفِرْ لَنا: و بیامرز ما را،

ص:422

اِنَّکَ عَلی: به درستی که تو، بر

کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ: هر چیزی توانایی.

9 یا اَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفّارَ وَ الْمُنافِقینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَ مَأْویهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ

یا اَیُّهَا النَّبِیُّ: ای پیامبر!

جاهِدِ الْکُفّارَ: جهاد کن با کافران

وَ الْمُنافِقینَ: و منافقان

(512) جلد 28 سوره تحریم

وَ اغْلُظْ: و سخت بگیر

عَلَیْهِمْ: بر آن ها.

وَ مَأْویهُمْ: و جایگاهشان

جَهَنَّمُ: جهنّم است.

وَ بِئْسَ: و چه بد

الْمَصیرُ: جایگاهی است، بازگشت گاهی است.

10 ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ کَفَروُا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا

ص:423

صالِحَیْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ یُغْنِیا عَنْهُما مِنَ اللّهِ شَیْئا وَ قیلَ ادْخُلاَ النّارَ مَعَ الدّاخِلینَ

ضَرَبَ اللّهُ: زده است خداوند

مَثَلاً لِلَّذینَ: مَثَلی برای کسانی که

کَفَروُا: کافر شده اند،

سوره تحریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (513)

امْرَأَتَ: زن

نُوحٍ: نوح

وَ امْرَأَتَ: و زن

لُوطٍ: لوط را.

کانَتا: بودند

تَحْتَ: زیر نظر، تحت سرپرستیِ

عَبْدَیْنِ: دو بنده

مِنْ عِبادِنا: از بندگان ما

صالِحَیْنِ: که صالح بودند

فَخانَتاهُما: پس خیانت کردند به آن دو

فَلَمْ یُغْنِیا: پس بی نیازشان نکرد

عَنْهُما: (همسریشان) با آن دو (پیامبر)

ص:424

مِنَ اللّهِ: از خدا

شَیْئا: چیزی،

(514) جلد 28 سوره تحریم

وَ قیلَ: و گفته شد:

ادْخُلاَ: داخل شوید

النّارَ مَعَ: به آتش با

الدّاخِلینَ: داخل شوندگان.

11 وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ امَنُوا امْرَاَتَ فِرْعَوْنَ اِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لی عِنْدَکَ بَیْتا فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ

وَ ضَرَبَ: و زده است

اللّهُ: خدا

مَثَلاً لِلَّذینَ: مَثَلی برای کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند،

امْرَاَتَ: زن

سوره تحریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (515)

فِرْعَوْنَ: فرعون را

ص:425

اِذْ قالَتْ: هنگامی که گفت:

رَبِّ ابْنِ: پروردگار من، بنا کن

لی عِنْدَکَ: برای من از نزد خودت

بَیْتا: خانه ای

فِی الْجَنَّةِ: در بهشت،

وَ نَجِّنی: و نجات بده مرا

مِنْ فِرْعَوْنَ: از فرعون

وَ عَمَلِهِ: و عمل او،

وَ نَجِّنی: و نجات بده مرا

مِنَ الْقَوْمِ: از قوم

الظّالِمینَ: ستمکار.

«پایان جزء 28»

ص:426

(516) جلد 28 سوره تحریم

سوره تحریم لغات و مفاهیم قرآن کریم (517)

«سوره ملک»

1 تَبارَکَ الَّذی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

تَبارَکَ: مبارک و پربرکت است

الَّذی بِیَدِهِ: آن که به دست اوست

الْمُلْکُ: پادشاهی، فرمانروایی

وَ هُوَ عَلی: و او بر

کُلِّ شَیْ ءٍ: هر چیزی

قَدیرٌ: تواناست.

2 اَلَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیوةَ لِیَبْلُوَکُمْ اَیُّکُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزیزُ الْغَفُورُ

اَلَّذی: آن کس که

خَلَقَ الْمَوْتَ: خلق کرد مرگ

(518) جلد 29 سوره ملک

وَ الْحَیوةَ: و زندگی را،

لِیَبْلُوَکُمْ: تا بیازماید شما را

اَیُّکُمْ: که کدامیک از شما

ص:427

اَحْسَنُ: بهتر است

عَمَلاً: از نظر عمل،

وَ هُوَ الْعَزیزُ: و او عزیز

الْغَفُورُ: و آمرزنده است.

4 ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ اِلَیْکَ الْبَصَرُ خاسِئا وَ هُوَ حَسیرٌ

ثُمَّ ارْجِعِ: سپس، برگردان

الْبَصَرَ: چشم را

کَرَّتَیْنِ: دوباره،

یَنْقَلِبْ: برمی گردد

سوره ملک لغات و مفاهیم قرآن کریم (519)

اِلَیْکَ الْبَصَرُ: به سوی تو چشم،

خاسِئا: سرافکنده و حیران

وَ هُوَ حَسیرٌ: در حالی که خسته و وامانده است.

ص:428

10 وَ قالُوا لَوْ کُنّا نَسْمَعُ اَوْ نَعْقِلُ ما کُنّا فی اَصْحابِ السَّعیرِ

وَ قالُوا لَوْ: و گویند: اگر

کُنّا نَسْمَعُ: می شنیدیم

اَوْ نَعْقِلُ: یا تعقّل می کردیم،

ما کُنّا فی: نبودیم در

اَصْحابِ: (گروه) یارانِ

السَّعیرِ: آتش فروزان، دوزخ.

15 هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَْرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا

(520) جلد 29 سوره ملک

فی مَناکِبِها وَ کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ اِلَیْهِ النُّشُورُ

هُوَ الَّذی: او کسی است که

جَعَلَ لَکُمُ: قرار داد برای شما

الاَْرْضَ ذَلُولاً: زمین را رام،

فَامْشُوا: پس راه بروید

ص:429

فی مَناکِبِها: بر شانه های آن

وَ کُلُوا: و بخورید

مِنْ رِزْقِهِ: از رزقش

وَ اِلَیْهِ: و به سوی اوست

النُّشُورُ: زنده شدن دوباره.

19 اَوَلَمْ یَرَوْا اِلَی الطَّیْرِفَوْقَهُمْ صافّاتٍ وَ یَقْبِضْنَ ما یُمْسِکُهُنَّ اِلاَّ الرَّحْمنُ اِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ بَصیرٌ

اَوَ لَمْ یَرَوْا: آیا و ندیدند

سوره ملک لغات و مفاهیم قرآن کریم (521)

اِلَی الطَّیْرِ: پرندگان را

فَوْقَهُمْ: بالای سرشان

صافّاتٍ: که پر و بال خود را باز

وَ یَقْبِضْنَ: و بسته می کنند؟

ما یُمْسِکُهُنَّ: نگه نمی دارد آن ها را

اِلاَّ الرَّحْمنُ: مگر (خدای) رحمان.

ص:430

اِنَّهُ: به درستی که او

بِکُلِّ شَیْ ءٍ: به هر چیزی

بَصیرٌ: بیناست.

21 اَمَّنْ هذَا الَّذی یَرْزُقُکُمْ اِنْ اَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فی عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ

اَمَّنْ: آیا کیست

هذَا الَّذی: آن کسی که

یَرْزُقُکُمْ: روزی دهد شما را

(522) جلد 29 سوره ملک

اِنْ اَمْسَکَ: اگر امساک کند، بازدارد،

رِزْقَهُ: روزیش را (خدا)؟

بَلْ: بلکه

لَجُّوا: پافشاری و لجاجت کردند

فی عُتُوٍّ: در سرکشی

وَ نُفُورٍ: و فرار از حقیقت.

ص:431

30 قُلْ اَرَأَیْتُمْ اِنْ اَصْبَحَ ماآؤُکُمْ غَوْرا فَمَنْ یَأْتیکُمْ بِماآءٍ مَعینٍ

قُلْ: بگو:

اَرَأَیْتُمْ: آیا دیدید، چیست رأیتان؟

اِنْ اَصْبَحَ: اگر صبح کردید

مآؤُکُمْ: (در حالی که) آب شما

غَوْرا: فرو رفته باشد در زمین

سوره ملک لغات و مفاهیم قرآن کریم (523)

فَمَنْ: پس چه کسی

یَأْتیکُمْ: می آورد برایتان

بِمآءٍ مَعینٍ: آبی گوارا، روان؟

ص:432

(524) جلد 29 سوره ملک

«سوره قلم»

1 نآ وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُروُنَ

نآ: از حروف مقطّعه

وَ الْقَلَمِ: سوگند به قلم

وَ ما یَسْطُروُنَ: و آن چه می نویسند.

2 ما اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ

ما اَنْتَ: نیستی تو

بِنِعْمَةِ: به نعمت

رَبِّکَ: پروردگارت

بِمَجْنُونٍ: دیوانه

4 وَ اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ

وَ اِنَّکَ: و به درستی که تو،

سوره قلم لغات و مفاهیم قرآن کریم (525)

لَعَلی خُلُقٍ: هر آینه بر اخلاقی

ص:433

عَظیمٍ: عظیم و بزرگ هستی.

10 وَ لا تُطِعْ کُلَّ حَلاّفٍ مَهینٍ

وَ لا تُطِعْ: و اطاعت مکن

کُلَّ حَلاّفٍ: از کسی که بسیار سوگند می خورد

مَهینٍ: و پست و فرومایه است.

11 هَمّازٍ مَشّاآءٍ بِنَمیمٍ

هَمّازٍ مَشّآءٍ: بسیار عیب جو، رونده

بِنَمیمٍ: برای سخن چینی است.

12 مَنّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثیمٍ

مَنّاعٍ لِلْخَیْرِ: بسیار مانع خیر

(526) جلد 29 سوره قلم

مُعْتَدٍ: متجاوز

اَثیمٍ: و گناهکار است.

ص:434

13 عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِکَ زَنیمٍ

عُتُلٍّ بَعْدَ: درشت خوست بعد

ذلِکَ: از آن (گذشته از آن)

زَنیمٍ: بدنام است.

14 اَنْ کانَ ذا مالٍ وَ بَنینَ

اَنْ کانَ ذا: این که باشد صاحب

مالٍ وَ بَنینَ: مال و فرزندان.

15 اِذا تُتْلی عَلَیْهِ ایاتُنا قالَ اَساطیرُ الاَْوَّلینَ

اِذا: هنگامی که

تُتْلی: تلاوت شود

سوره قلم لغات و مفاهیم قرآن کریم (527)

عَلَیْهِ: بر او

ایاتُنا: آیات ما

قالَ اَساطیرُ: گوید: افسانه های

ص:435

الاَْوَّلینَ: پیشینیان است.

16 سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ

سَنَسِمُهُ: به زودی علامت و داغ ننگ می نهیم

عَلَی الْخُرْطُومِ: بر بینی (او).

51 وَ اِنْ یَکادُالَّذینَ کَفَروُا لَیُزْلِقُونَکَ بِاَبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَقُولُونَ اِنَّهُ لَمَجْنُونٌ

وَ اِنْ یَکادُ: و نزدیک بود

الَّذینَ: کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

(528) جلد 29 سوره قلم

لَیُزْلِقُونَکَ: هر آینه هلاک کنند تو را

بِاَبْصارِهِمْ: با چشمان خود

لَمّا سَمِعُوا: وقتی که شنیدند

الذِّکْرَ: ذکر را

ص:436

وَ یَقُولُونَ: و می گویند:

اِنَّهُ: همانا او

لَمَجْنُونٌ: دیوانه است.

52 وَ ما هُوَ اِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ

وَ ما هُوَ: و نیست او

اِلاّ ذِکْرٌ: مگر تذکّری

لِلْعالَمینَ: برای جهانیان.

ص:437

سوره قلم لغات و مفاهیم قرآن کریم (529)

«سوره حاقه»

1 اَلْحاقَّةُ

اَلْحاقَّةُ: آن واقعه حتمی.

2 مَا الْحاقَّةُ

مَا الْحاقَّةُ: چه واقعه حتمی ای.

3 وَ ما اَدْریکَ مَا الْحاقَّةُ

وَ ما اَدْریکَ مَا: و نمی دانی تو چیست

الْحاقَّةُ: آن واقعه حتمی.

4 کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ

کَذَّبَتْ: تکذیب کردند

ثَمُودُ وَ عادٌ: (قوم) ثمود و عاد

(530) جلد 29 سوره الحاقّه

بِالْقارِعَةِ: (حادثه) کوبنده را.

ص:438

5 فَاَمّا ثَمُودُ فَاُهْلِکُوا بِالطّاغِیَةِ

فَاَمّا ثَمُودُ: پس اما قوم ثمود،

فَاُهْلِکُوا: هلاک شدند

بِالطّاغِیَةِ: با (عذابی) طغیانگر.

6 وَ اَمّا عادٌ فَاُهْلِکُوا بِریحٍ صَرْصَرٍ عاتِیَةٍ

وَ اَمّا عادٌ: و اما قوم عاد،

فَاُهْلِکُوا: پس هلاک شدند

بِریحٍ: با بادی بسیار سردِ

صَرْصَرٍ: توفنده

عاتِیَةٍ: و سرکش و ویران ساز.

7 سَخَّرَها عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیالٍ وَ ثَمانِیَةَ اَیّامٍ

سوره الحاقّه لغات و مفاهیم قرآن کریم (531)

حُسُوما فَتَرَی الْقَوْمَ فیها صَرْعی کَاَنَّهُمْ اَعْجازُ نَخْلٍ خاوِیَةٍ

ص:439

سَخَّرَها: مسلّط کرد آن را

عَلَیْهِمْ: برایشان

سَبْعَ لَیالٍ: هفت شب

وَ ثَمانِیَةَ اَیّامٍ: و هشت روز

حُسُوما: پی در پی

فَتَرَی: پس می بینی

الْقَوْمَ فیها: (آن) قوم را در آن،

صَرْعی: که روی زمین افتاده،

کَاَنَّهُمْ: گویی ایشان مانند

اَعْجازُ نَخْلٍ: تنه های درخت نخل،

خاوِیَةٍ: توخالی و پوسیده اند

(532) جلد 29 سوره الحاقّه

8 فَهَلْ تَری لَهُمْ مِنْ باقِیَةٍ

فَهَلْ تَری: پس، آیا می بینی

لَهُمْ مِنْ باقِیَةٍ: از آن ها باقیمانده ای؟

ص:440

9 وَ جاءَفِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکاتُ بِالْخاطِئَةِ

وَ جاءَ فِرْعَوْنُ: و فرعون

وَ مَنْ: و کسانی که

قَبْلَهُ: قبل از او بودند،

وَ الْمُؤْتَفِکاتُ: و اهالی شهرهای زیر و روشده (قوم لوط)

بِالْخاطِئَةِ: خطا کردند.

10 فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رابِیَةً

فَعَصَوْا: پس، نافرمانی کردند

رَسُولَ: از رسول

سوره الحاقّه لغات و مفاهیم قرآن کریم (533)

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

فَاَخَذَهُمْ: پس گرفت ایشان را

اَخْذَةً: گرفتنی

رابِیَةً: بسیار سخت و شدید.

ص:441

11 اِنّا لَمّا طَغَا الْماءُ حَمَلْناکُمْ فِی الْجارِیَةِ

اِنّا لَمّا: همانا ما وقتی که

طَغَا: طغیان کرد

الْماءُ: آب،

حَمَلْناکُمْ: حمل نمودیم شما را

فِی الْجارِیَةِ: در کشتی،

12 لِنَجْعَلَها لَکُمْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیَها اُذُنٌ واعِیَةٌ

لِنَجْعَلَها: تا قرار دهیم آن را

لَکُمْ: برای شما

(534) جلد 29 سوره الحاقّه

تَذْکِرَةً: (وسیله) تذکّر

وَ تَعِیَها: و به خاطر بسپارد آن را

اُذُنٌ واعِیَةٌ: گوش های شنوا، گوش های فراگیرنده.

ص:442

سوره الحاقّه لغات و مفاهیم قرآن کریم (535)

«سوره معارج»

1 سَأَلَ ساآئِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ

سَأَلَ: سؤال کرد، تقاضا نمود

سآئِلٌ: سؤال کننده ای

بِعَذابٍ: از عذابی،

واقِعٍ: حتمی، که واقع شد،

2 لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ

لِلْکافِرینَ: برای کافران است

لَیْسَ لَهُ: که نیست، ندارد آن،

دافِعٌ: دفع کننده ای

19 اِنَّ الاِْنْسانَ خُلِقَ هَلُوعا

اِنَّ الاِْنْسانَ: به درستی که انسان

(536) جلد 29 سوره معارج

خُلِقَ: خلق شده

ص:443

هَلُوعا: حریص، کم طاقت.

20 اِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزوُعا

اِذا: هنگامی که

مَسَّهُ الشَّرُّ: برسد به او بدی

جَزوُعا: جزع و فزع می کند.

21 وَ اِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعا

وَ اِذا: و هنگامی که

مَسَّهُ الْخَیْرُ: برسد به او خوبی

مَنُوعا: بسیار منع می کند، بخل می ورزد.

22 اِلاَّ الْمُصَلّینَ

سوره معارج لغات و مفاهیم قرآن کریم (537)

اِلاَّ الْمُصَلّینَ: مگر نمازگزاران.

ص:444

23 اَلَّذینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمُونَ

اَلَّذینَ هُمْ: کسانی که آن ها،

عَلی صَلاتِهِمْ: بر نمازشان

دائِمُونَ: مداومت دارند، مرتبا به جا می آورند،

24 وَ الَّذینَ فی اَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ

وَ الَّذینَ فی: و کسانی که در

اَمْوالِهِمْ: مال هایشان

حَقٌّ مَعْلُومٌ: حقی معلوم است،

25 لِلسّائِلِ وَ الْمَحْروُمِ

لِلسّائِلِ: برای سائل، تقاضاکننده

(538) جلد 29 سوره معارج

وَ الْمَحْروُمِ: و محروم،

26 وَ الَّذینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدّینِ

ص:445

وَ الَّذینَ: و کسانی که

یُصَدِّقُونَ: تصدیق می کنند، باور دارند

بِیَوْمِ الدّینِ: روز جزا را،

27 وَ الَّذینَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ

وَ الَّذینَ هُمْ مِنْ: و کسانی که آن ها را

عَذابِ رَبِّهِمْ: عذاب پروردگارشان

مُشْفِقُونَ: ترسانند، بیمناکند، دلواپسند.

28 اِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ

اِنَّ عَذابَ: به درستی که از عذاب

سوره معارج لغات و مفاهیم قرآن کریم (539)

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

غَیْرُ مَأْمُونٍ: ایمن نیستند.

29 وَ الَّذینَ هُمْ لِفُروُجِهِمْ حافِظُونَ

ص:446

وَ الَّذینَ هُمْ: و کسانی که آن ها،

لِفُروُجِهِمْ: شهوت خود را، شرمگاهشان را

حافِظُونَ: حفظ کننده اند،

32 وَ الَّذینَ هُمْ لاَِماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ

وَ الَّذینَ هُمْ: و کسانی که ایشان،

لاَِماناتِهِمْ: امانت هایشان

وَ عَهْدِهِمْ: و پیمان شان را،

راعُونَ: مراعات کننده اند.

(540) جلد 29 سوره معارج

33 وَ الَّذینَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قاآئِمُونَ

وَ الَّذینَ هُمْ: و کسانی را که ایشان،

بِشَهاداتِهِمْ: پای شهادت هایشان

قآئِمُونَ: ایستادگی می کنند.

ص:447

34 وَ الَّذینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ

وَ الَّذینَ هُمْ: و کسانی که ایشان

عَلی صَلاتِهِمْ: نمازهایشان را

یُحافِظُونَ: محافظت می کنند.

35 اُولئِکَ فی جَنّاتٍ مُکْرَمُونَ

اُولئِکَ: آنان

فی جَنّاتٍ: در باغ هایی، بهشت هایی

مُکْرَمُونَ: گرامی داشته می شوند.

ص:448

سوره معارج لغات و مفاهیم قرآن کریم (541)

(542) جلد 29 سوره معارج

«سوره نوح»

1 اِنّا اَرْسَلْنا نُوحا اِلی قَوْمِهِ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَکَ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَأْتِیَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ

اِنّا اَرْسَلْنا: همانا ما فرستادیم

نُوحا اِلی: نوح را به سوی

قَوْمِهِ اَنْ: قومش، این که

اَنْذِرْ قَوْمَکَ: بترسان قومت را

مِنْ قَبْلِ: قبل از

اَنْ: این که

یَأْتِیَهُمْ: بیاید ایشان را

عَذابٌ اَلیمٌ: عذابی دردناک.

2 قالَ یاقَوْمِ اِنّیلَکُمْ نَذیرٌمُبینٌ

قالَ: گفت:

سوره نوح لغات و مفاهیم قرآن کریم (543)

یا قَوْمِ: ای قوم من!

ص:449

اِنّی: به درستی که من

لَکُمْ: برای شما

نَذیرٌمُبینٌ: ترساننده ای آشکارم.

3 اَنِ اعْبُدوُا اللّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ اَطیعُونِ

اَنِ اعْبُدوُا: این که عبادت کنید

اللّهَ: خدا را

وَ اتَّقُوهُ: و (از مخالفت) او بپرهیزید

وَ اَطیعُونِ: و اطاعت کنید مرا

4 یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ یُؤَخِّرْکُمْ اِلی اَجَلٍ مُسَمًّی اِنَ اَجَلَ اللّهِ اِذاجاآءَ لایُؤَخَّرُ لَوْکُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

یَغْفِرْ لَکُمْ: می آمرزد برای شما

(544) جلد 29 سوره نوح

مِنْ ذُنُوبِکُمْ: گناهانتان را

وَ یُؤَخِّرْکُمْ: و به تأخیر می اندازد برای شما

ص:450

اِلی اَجَلٍ: تا مدّتی

مُسَمًّی: معین.

اِنَّ اَجَلَ: به درستی که مدّت

اللّهِ: خداوند

اِذا جآءَ: هنگامی که آمد،

لا یُؤَخَّرُ: به تأخیر نمی افتد

لَوْ: اگر

کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ: می دانستید.

5 قالَ رَبِّ اِنّی دَعَوْتُ قَوْمی لَیْلاً وَ نَهارا

قالَ: گفت:

رَبِّ: پروردگارا!

سوره نوح لغات و مفاهیم قرآن کریم (545)

اِنّی: همانا من

دَعَوْتُ: دعوت نمودم

قَوْمی: قومم را

ص:451

لَیْلاً وَ نَهارا: شب و روز

6 فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعاآءی اِلاّ فِرارا

فَلَمْ یَزِدْهُمْ: پس، زیاد نشد ایشان را

دُعآءی: دعوت من،

اِلاّ فِرارا: مگر فرار (ازحق).

7 وَ اِنّی کُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا اَصابِعَهُمْ فی اذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِیابَهُمْ وَ اَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَروُا اسْتِکْبارا

وَ اِنّی: و همانا من

(546) جلد 29 سوره نوح

کُلَّما دَعَوْتُهُمْ: هر وقت دعوتشان کردم

لِتَغْفِرَ لَهُمْ: تا بیامرزی آن ها را،

جَعَلُوا: قرار دادند

اَصابِعَهُمْ: انگشتانشان را

ص:452

فی اذانِهِمْ: در گوش هایشان،

وَ اسْتَغْشَوْا: و به سرکشیدند

ثِیابَهُمْ: لباس هایشان را

وَ اَصَرُّوا: و اصرار ورزیدند

وَ اسْتَکْبَروُا: و تکبّر کردند،

اسْتِکْبارا: تکبّر کردنی

8 ثُمَّ اِنّی دَعَوْتُهُمْ جِهارا

ثُمَّ اِنّی: سپس، همانا من

دَعَوْتُهُمْ: دعوتشان کردم

سوره نوح لغات و مفاهیم قرآن کریم (547)

جِهارا: با صدای بلند، آشکارا

9 ثُمَّ اِنّی اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ اَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرارا

ثُمَّ اِنّی: سپس، همانا من

اَعْلَنْتُ لَهُمْ: علنی گفتم به آن ها

ص:453

وَ اَسْرَرْتُ: و سرّی گفتم

لَهُمْ: به آن ها

اِسْرارا: خصوصی، سرّی گفتنی.

10 فَقُلْتُ اسْتَغْفِروُا رَبَّکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفّارا

فَقُلْتُ: پس گفتم:

اسْتَغْفِروُا: طلب آمرزش کنید

رَبَّکُمْ: از پروردگارتان

اِنَّهُ: که همانا او

(548) جلد 29 سوره نوح

کانَ: باشد

غَفّارا: آمرزنده،

11 یُرْسِلِ السَّماآءَ عَلَیْکُمْ مِدْرارا

یُرْسِلِ: تا بفرستد

السَّمآءَ: از آسمان

عَلَیْکُمْ: بر شما،

ص:454

مِدْرارا: باران پی در پی

12 وَ یُمْدِدْکُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ اَنْهارا

وَ یُمْدِدْکُمْ: و کمک کند شما را

بِاَمْوالٍ: با اموال

وَ بَنینَ: و پسران، فرزندان

سوره نوح لغات و مفاهیم قرآن کریم (549)

وَ یَجْعَلْ لَکُمْ: و قرار دهد برایتان

جَنّاتٍ: باغ هایی

وَ یَجْعَلْ لَکُمْ: و قرار دهد برایتان

اَنْهارا: نهرهایی

28 رَبِّ اغْفِرْلی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنا وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظّالِمینَ اِلاّ تَبارا

رَبِّ اغْفِرْلی: پروردگارا! بیامرز مرا

ص:455

وَ لِوالِدَیَّ: و پدر و مادرم را

وَ لِمَنْ: و هر کس که

دَخَلَ: داخل شود

بَیْتِیَ مُؤْمِنا: به خانه من با ایمان

وَ لِلْمُؤْمِنینَ: و مؤمنین (مردان)

(550) جلد 29 سوره نوح

وَ الْمُؤْمِناتِ: و مؤمنات را (زنان)

وَ لا تَزِدِ: و میفزا

الظّالِمینَ: ستمکاران را

اِلاّ تَبارا: مگر هلاکت

ص:456

سوره نوح لغات و مفاهیم قرآن کریم (551)

«سوره جن»

1 قُلْ اوُحِیَ اِلَیَّ اَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا اِنّا سَمِعْنا قُرْاآنا عَجَبا

قُلْ اوُحِیَ: بگو وحی شده

اِلَیَّ: به من،

اَنَّهُ: که همانا

اسْتَمَعَ: گوش فرادادند

نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ: چند نفر از جن،

فَقالُوا: پس گفتند:

اِنّا: به درستی که ما

سَمِعْنا: شنیدیم

قُرْآنا عَجَبا: قرآنی عجیب

2 یَهْدی اِلَی الرُّشْدِ فَامَنّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِکَ

(552) جلد 29 سوره جن

بِرَبِّنا اَحَدا

یَهْدی: که هدایت می کند

ص:457

اِلَی الرُّشْدِ: به راه

فَامَنّا: پس ایمان آوردیم

بِهِ: به آن،

وَ لَنْ: و هرگز

نُشْرِکَ: شریک قرار نمی دهیم

بِرَبِّنا: برای پروردگارمان

اَحَدا: احدی را.

3 وَ اَنَّهُ تَعالیجَدُّرَبِّنا مَااتَّخَذَ صاحِبَةً وَلا وَلَدا

وَ اَنَّهُ: و همانا

تَعالی: بلندمرتبه است

جَدُّ رَبِّنا: عظمت پروردگار ما،

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (553)

مَا اتَّخَذَ: نگرفته است

صاحِبَةً: همسری

وَ لا وَلَدا: و نه فرزندی.

ص:458

4 وَ اَنَّهُ کانَ یَقُولُ سَفیهُنا عَلَی اللّهِ شَطَطا

وَ اَنَّهُ: و همانا

کانَ یَقُولُ: می گفت:

سَفیهُنا: نادانی از ما

عَلَی اللّهِ: در مورد خدا

شَطَطا: سخنانی ناروا.

5 وَ اَنّا ظَنَنّا اَنْ لَنْ تَقُولَ الاِْنْسُ وَ الْجِنُّ عَلَی اللّهِ کَذِبا

وَ اَنّا: و به درستی که ما

(554) جلد 29 سوره جن

ظَنَنّا: گمان می کردیم

اَنْ لَنْ تَقُولَ: که هرگز نمی بندند

الاِْنْسُ: انس

وَ الْجِنُّ: و جن

عَلَی اللّهِ: به خدا

کَذِبا: دروغی.

ص:459

6 وَ اَنَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الاِْنْسِ یَعُوذوُنَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادوُهُمْ رَهَقا

وَ اَنَّهُ کانَ: و همانا

رِجالٌ: مردانی

مِنَ الاِْنْسِ: از انس

یَعُوذوُنَ: پناه می بردند

بِرِجالٍ: به مردانی

مِنَ الْجِنِّ: از جن،

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (555)

فَزادوُهُمْ: پس می افزودند آن ها را

رَهَقا: (از نظر) طغیان و سرکشی

7 وَاَنَّهُمْ ظَنُّواکَماظَنَنْتُمْ اَنْ لَنْ یَبْعَثَ اللّهُ اَحَدا

وَ اَنَّهُمْ: و همانا آن ها

ظَنُّوا: گمان کردند

کَما: همچنان که

ظَنَنْتُمْ: گمان کردید شما،

ص:460

اَنْ لَنْ: که هرگز

یَبْعَثَ: مبعوث نمی کند

اللّهُ اَحَدا: خداوند احدی را؟

8 وَ اَنّا لَمَسْنَا السَّماآءَ فَوَجَدْناها مُلِئَتْ حَرَسا شَدیدا وَ شُهُبا

(556) جلد 29 سوره جن

وَ اَنّا: و همانا ما

لَمَسْنَا: لمس کردیم، جستجو نمودیم

السَّمآءَ: آسمان را،

فَوَجَدْناها: پس یافتیم آن را

مُلِئَتْ: پر از

حَرَسا شَدیدا: نگهبانان قوی

وَ شُهُبا: و تیرهای شهاب.

9 وَ اَنّا کُنّا نَقْعُدُ مِنْها مَقاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ یَسْتَمِعِ الاْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهابا رَصَدا

ص:461

وَ اَنّا: و همانا ما

کُنّا نَقْعُدُ: می نشستیم

مِنْها: در آن،

مَقاعِدَ: در محل هایی

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (557)

لِلسَّمْعِ: برای شنیدن.

فَمَنْ: پس، هر کس

یَسْتَمِعِ: بخواهد بشنود

الاْآنَ: الان، اکنون،

یَجِدْ لَهُ: می یابد برای خود

شِهابا: تیر شهابی

رَصَدا: در کمین، نشانه گرفته شده.

10 وَ اَنّا لا نَدْری اَشَرٌّ اُریدَ بِمَنْ فِی الاَْرْضِ اَمْ اَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدا

وَ اَنّا: و همانا ما

لا نَدْری: نمی دانیم

ص:462

اَشَرٌّ: آیا شرّی

اُریدَ: اراده شده

(558) جلد 29 سوره جن

بِمَنْ: برای کسانی که

فِی الاَْرْضِ: در زمین هستند؟

اَمْ اَرادَ بِهِمْ: یا اراده کرده برایشان

رَبُّهُمْ: پروردگارشان

رَشَدا: رُشدی، هدایتی؟

11 وَ اَنّا مِنَّا الصّالِحُونَ وَ مِنّا دوُنَ ذلِکَ کُنّا طَرائِقَ قِدَدا

وَ اَنّا: و همانا

مِنَّا: بعضی از ما

الصّالِحُونَ: صالحند

وَ مِنّا: و بعضی از آن ها

دوُنَ ذلِکَ: غیر آن.

کُنّا طَرائِقَ: بودیم گروه های

ص:463

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (559)

قِدَدا: مختلفی.

12 وَ اَنّا ظَنَنّا اَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللّهَ فِی الاَْرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبا

ظَنَنّا: و همانا

اَنْ لَنْ نُعْجِزَ: یقین داریم، اعتقاد داریم

اللّهَ: که هرگز (نمی توانیم) عاجز کنیم

فِی الاَْرْضِ: در زمین

وَ لَنْ نُعْجِزَهُ: و هرگز (نمی توانیم) عاجز کنیم او را

هَرَبا: از فرار کردن

13 وَ اَنّا لَمّا سَمِعْنَا الْهُدی امَنّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخافُ بَخْسا وَ لا رَهَقا

وَ اَنّا: و همانا

(560) جلد 29 سوره جن

لَمّا سَمِعْنَا: وقتی که شنیدیم

الْهُدی: هدایت را

ص:464

امَنّا بِهِ: ایمان آوردیم به آن

فَمَنْ: پس هر کس

یُؤْمِنْ: ایمان بیاورد

بِرَبِّهِ: به پروردگارش،

فَلا یَخافُ: پس نمی ترسد

بَخْسا: از نقصان

وَ لا رَهَقا: و نه از ظلم و ستم

14 وَ اَنّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ اَسْلَمَ فَاُولئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدا

وَ اَنّا: و همانا

مِنَّا: بعضی از ما

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (561)

الْمُسْلِمُونَ: تسلیم (امر خدایند)

وَ مِنَّا: و بعضی از ما

الْقاسِطُونَ: منحرفند.

فَمَنْ: پس هر کس

ص:465

اَسْلَمَ: تسلیم شود،

فَاُولئِکَ: پس آنان

تَحَرَّوْا: برگزیدند

رَشَدا: راه رُشد را

15 وَ اَمَّا الْقاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبا

وَ اَمَّا: و امّا

الْقاسِطُونَ: منحرفان

فَکانُوا: پس باشند

لِجَهَنَّمَ: برای جهنم

(562) جلد 29 سوره جن

حَطَبا: هیزم

16 وَ اَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّریقَةِ لاََسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقا

وَ اَنْ لَوِ: و این که اگر

ص:466

اسْتَقامُوا: منحرفان

عَلَی الطَّریقَةِ: بر راه درست،

لاََسْقَیْناهُمْ: هر آینه می نوشانیم

ماءً غَدَقا: آب گوارایی، آب فراوان.

17 لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ مَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذابا صَعَدا

لِنَفْتِنَهُمْ: تا آزمایش کنیم آن ها را

فیهِ: در آن.

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (563)

وَ مَنْ: و هر کس

یُعْرِضْ: روی بگرداند

عَنْ ذِکْرِ: از یاد

رَبِّهِ: پروردگارش،

یَسْلُکْهُ: می کشاند او را

عَذابا: به عذابی

ص:467

صَعَدا: سخت، طاقت فرسا و روزافزون.

18 وَ اَنَّ الْمَساجِدَ لِلّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللّهِ اَحَدا

وَ اَنَّ الْمَساجِدَ: و به درستی که مساجد

لِلّهِ: برای خداوند است

فَلا تَدْعُوا: پس، نخوانید

مَعَ اللّهِ: با خدا

اَحَدا: احدی را.

ص:468

(564) جلد 29 سوره جن

سوره جن لغات و مفاهیم قرآن کریم (565)

«سوره مزّمّل»

1 یا اَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ

یا اَیُّهَا: ای

الْمُزَّمِّلُ: جامه به خود پیچیده!

2 قُمِ اللَّیْلَ اِلاّ قَلیلاً

قُمِ اللَّیْلَ: برخیز، شب را

اِلاّ قَلیلاً: مگر اندکی،

3 نِصْفَهُ اَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیلاً

نِصْفَهُ: نیمی از آن را،

اَوِ انْقُصْ: یا کَم کن

مِنْهُ قَلیلاً: از آن، کمی،

(566) جلد 29 سوره مزّمّل

4 اَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُراآنَ تَرْتیلاً

ص:469

اَوْ زِدْ عَلَیْهِ: یا زیاد کن بر آن.

وَ رَتِّلِ: و تلاوت کن

الْقُرآنَ: قرآن را

تَرْتیلاً: صحیح و شمرده.

5 اِنّا سَنُلْقی عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقیلاً

اِنّا: همانا ما

سَنُلْقی: به زودی القا خواهیم کرد

عَلَیْکَ قَوْلاً: بر تو، سخنی

ثَقیلاً: سنگین،

6 اِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْأً وَ اَقْوَمُ قیلاً

اِنَّ: به درستی که

سوره مزّمّل لغات و مفاهیم قرآن کریم (567)

ناشِئَةَ: بپاخاستنِ

اللَّیْلِ: شب،

هِیَ اَشَدُّ: آن شدیدتر،

ص:470

وَطْأً: استوارتر است از نظر اثر

وَ اَقْوَمُ: و پابرجا است

قیلاً: در گفتار.

7 اِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحا طَویلاً

اِنَّ: به درستی که

لَکَ: برای تو است

فِی النَّهارِ: در روز،

سَبْحا: تلاش و جنبشِ

طَویلاً: طولانی.

(568) جلد 29 سوره مزّمّل

8 وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ اِلَیْهِ تَبْتیلاً

وَ اذْکُرِ اسْمَ: و یاد کن نام

رَبِّکَ: پروردگارت را

وَ تَبَتَّلْ: و بِبُر از همه،

اِلَیْهِ تَبْتیلاً: به سوی او بریدنی.

ص:471

9 رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکیلاً

رَبُّ الْمَشْرِقِ: پروردگار مشرق

وَ الْمَغْرِبِ: و مغرب،

لا اِلهَ: نیست معبودی

اِلاّ هُوَ: مگر او،

فَاتَّخِذْهُ: پس بگیر او را

وَکیلاً: وکیل.

سوره مزّمّل لغات و مفاهیم قرآن کریم (569)

10 وَ اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرا جَمیلاً

وَ اصْبِرْ: و صبر کن

عَلی ما: بر آن چه

یَقُولُونَ: می گویند

وَ اهْجُرْهُمْ: و دوری کن از آن ها

هَجْرا جَمیلاً: دوری ای زیبا.

ص:472

(570) جلد 29 سوره مزّمّل

«سوره مدّثّر»

1 یا اَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ

یا اَیُّهَا: ای

الْمُدَّثِّرُ: جامه بر خود کشیده!

2 قُمْ فَاَنْذِرْ

قُمْ: به پا خیز

فَاَنْذِرْ: پس بترسان.

3 وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ

وَ رَبَّکَ: و پروردگارت را

فَکَبِّرْ: پس به بزرگی یاد کن.

4 وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ

سوره مدّثّر لغات و مفاهیم قرآن کریم (571)

وَ ثِیابَکَ: و لباست را

فَطَهِّرْ: پس پاکیزه کن.

ص:473

5 وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ

وَ الرُّجْزَ: و از پلیدی

فَاهْجُرْ: پس، دوری کن.

6 وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ

وَ لا تَمْنُنْ: و منّت نگذار

تَسْتَکْثِرُ: و زیاد نشمار.

7 وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ

وَ لِرَبِّکَ: و برای پروردگارت

فَاصْبِرْ: پس، صبر کن

ص:474

(572) جلد 29 سوره مدّثّر

سوره مدّثّر لغات و مفاهیم قرآن کریم (573)

«سوره قیامت»

1 لا اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیامَةِ

لا اُقْسِمُ: قسم می خورم

بِیَوْمِ الْقِیامَةِ: به روز قیامت.

2 وَ لا اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوّامَةِ

وَ لا اُقْسِمُ: و قسم می خورم

بِالنَّفْسِ اللَّوّامَةِ: به نفس ملامتگر.

ص:475

(574) جلد 29 سوره قیامت

«سوره انسان»

5 اِنَّ الاَْبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُورا

اِنَّ الاَْبْرارَ: به درستی که نیکان

یَشْرَبُونَ: می نوشند

مِنْ کَأْسٍ: از کاسه ای، جامی

کانَ مِزاجُها: که باشد مخلوطی

کافُورا: از بوی خوش، که با عطر خوشی آمیخته است.

6 عَیْنایَشْرَبُ بِها عِبادُ اللّهِ یُفَجِّروُنَها تَفْجیرا

عَیْنا: چشمه ای که

یَشْرَبُ بِها: می نوشند از آن

عِبادُ اللّهِ: بندگان خدا

یُفَجِّروُنَها: جاری می کنند آن را

سوره انسان لغات و مفاهیم قرآن کریم (575)

تَفْجیرا: جاری کردنی. هر جا بخواهند جاری می سازند. 7 یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماکانَ شَرُّهُ

ص:476

مُسْتَطیرا

یُوفُونَ بِالنَّذْرِ: وفا می کنند به نذر

وَ یَخافُونَ: و می ترسند

یَوْما کانَ: از روزی که باشد

شَرُّهُ: شرّش

مُسْتَطیرا: گسترده، فراگیر.

8 وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکینا وَ یَتیما وَ اَسیرا

وَ یُطْعِمُونَ: و اِطعام می کنند

الطَّعامَ: غذا را

عَلی حُبِّهِ: با وجود دوست داشتنش

(576) جلد 29 سوره انسان

مِسْکینا: به مستمند

وَ یَتیما وَ اَسیرا: و یتیم و اسیر.

9 اِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ

ص:477

جَزاءً وَ لا شُکُورا

اِنَّما: (و گویند:) جز این نیست که

نُطْعِمُکُمْ: اِطعام می کنیم شما را

لِوَجْهِ اللّهِ: برای رضای خدا،

لا نُریدُ مِنْکُمْ: نمی خواهیم از شما

جَزاءً: پاداشی

وَ لا شُکُورا: و نه تشکّری.

10 اِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْما عَبُوسا قَمْطَریرا

اِنّا نَخافُ: همانا ما می ترسیم

سوره انسان لغات و مفاهیم قرآن کریم (577)

مِنْ رَبِّنا: از پروردگارمان

یَوْما: از روزی که

عَبُوسا: عبوس

قَمْطَریرا: و شدید است.

11 فَوَقیهُمُ اللّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقّیهُمْ

ص:478

نَضْرَةً وَ سُروُرا

فَوَقیهُمُ: پس نگه دارد آن ها را

اللّهُ: خدا

شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ: از شر آن روز

وَ لَقّیهُمْ: و ارزانی دارد آن ها را

نَضْرَةً: شادمانی

وَ سُروُرا: و سرور.

ص:479

(578) جلد 29 سوره انسان

سوره انسان لغات و مفاهیم قرآن کریم (579)

«سوره مرسلات»

1 وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفا

وَ الْمُرْسَلاتِ: قسم به فرستادگان

عُرْفا: پی درپی

2 فَالْعاصِفاتِ عَصْفا

فَالْعاصِفاتِ: پس توفندگان

عَصْفا: توفنده

3 وَ النّاشِراتِ نَشْرا

وَ النّاشِراتِ: قسم به نشردهندگان

نَشْرا: نشر دهنده

4 فَالْفارِقاتِ فَرْقا

(580) جلد 29 سوره مرسلات

فَالْفارِقاتِ: پس، جداکنندگان

فَرْقا: جدا کننده

ص:480

5 فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْرا

فَالْمُلْقِیاتِ: پس، القاکنندگان

ذِکْرا: ذکر، یاد

6 عُذْرا اَوْ نُذْرا

عُذْرا اَوْ نُذْرا: عذری یا بهانه ای یا ترسی، هشداری

7 اِنَّما تُوعَدوُنَ لَواقِعٌ

اِنَّما: به درستی که آن چه

تُوعَدوُنَ: وعده داده می شوید

لَواقِعٌ: حتما واقع شود.

سوره مرسلات لغات و مفاهیم قرآن کریم (581)

8 فَاِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ

فَاِذَا: پس، هنگامی که

النُّجُومُ: ستارگان

طُمِسَتْ: محو شدند

ص:481

9 وَ اِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ

وَ اِذَا السَّماءُ: و هنگامی که آسمان

فُرِجَتْ: بشکافد

10 وَ اِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ

وَ اِذَا الْجِبالُ: و هنگامی که کوه ها

نُسِفَتْ: از جاکنده شوند

11 وَ اِذَا الرُّسُلُ اُقِّتَتْ

وَ اِذَا الرُّسُلُ: و هنگامی که پیامبران

(582) جلد 29 سوره مرسلات

اُقِّتَتْ: تعیین وقت شوند (به منظور اداء شهادت).

12 لاَِیِّ یَوْمٍ اُجِّلَتْ

لاَِیِّ: برای کدام

یَوْمٍ: روز

اُجِّلَتْ: به تأخیر افتاده، تعیین وقت شده؟

ص:482

13 لِیَوْمِ الْفَصْلِ

لِیَوْمِ: برای روز

الْفَصْلِ: جدایی،

14 وَ ما اَدْریکَ ما یَوْمُ الْفَصْلِ

وَ ما اَدْریکَ: و تو چه دانی که

ما یَوْمُ: چیست روز

الْفَصْلِ: جدایی؟

سوره مرسلات لغات و مفاهیم قرآن کریم (583)

15 وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبینَ

وَیْلٌ: وای

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

لِلْمُکَذِّبینَ: بر تکذیب کنندگان.

16 اَلَمْ نُهْلِکِ الاَْوَّلینَ

اَلَمْ نُهْلِکِ: آیا هلاک نکردیم

ص:483

الاَْوَّلینَ: پیشینیان را؟

17 ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الاْآخِرینَ

ثُمَّ: سپس

نُتْبِعُهُمُ: روانه می کنیم آن ها را، می فرستیم آن ها را

الاْآخِرینَ: آیندگان را.

(584) جلد 29 سوره مرسلات

18 کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمینَ

کَذلِکَ: این چنین

نَفْعَلُ: انجام می دهیم

بِالْمُجْرِمینَ: با مجرمان، گنه کاران.

19 وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبینَ

وَیْلٌ: وای

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

لِلْمُکَذِّبینَ: بر تکذیب کنندگان.

«پایان جزء 29»

ص:484

سوره مرسلات لغات و مفاهیم قرآن کریم (585)

«سوره نبأ»

1 عَمَّ یَتَساءَلُونَ

عَمَّ: از چه چیز

یَتَساءَلُونَ: سؤال می کنند از یکدیگر؟

2 عَنِ النَّبَأِ الْعَظیمِ

عَنِ النَّبَأِ الْعَظیمِ: از خبر بزرگ،

3 اَلَّذی هُمْ فیهِ مُخْتَلِفُونَ

اَلَّذی هُمْ فیهِ: که ایشان در آن

مُخْتَلِفُونَ: اختلاف دارند.

4 کَلاّ سَیَعْلَمُونَ

کَلاّ: نه چنین است،

(586) جلد 30 سوره نبأ

سَیَعْلَمُونَ: به زودی می دانند.

5 ثُمَّ کَلاّ سَیَعْلَمُونَ

ثُمَّ: سپس،

کَلاّ: نه چنین است،

سَیَعْلَمُونَ: به زودی می دانند.

ص:485

6 اَلَمْ نَجْعَلِ الاَْرْضَ مِهادا

اَلَمْ نَجْعَلِ: آیا قرار ندادیم

الاَْرْضَ: زمین را

مِهادا: مَهد آسایش؟

7 وَ الْجِبالَ اَوْتادا

وَ الْجِبالَ: و کوه ها را

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (587)

اَوْتادا: میخ هایی (برای زمین)؟

8 وَ خَلَقْناکُمْ اَزْواجا

وَ خَلَقْناکُمْ: و خلق نمودیم شما را

ص:486

اَزْواجا: زوج ها (زن و مرد).

9 وَ جَعَلْنا نَوْمَکُمْ سُباتا

وَ جَعَلْنا: و قرار دادیم

نَوْمَکُمْ: خواب شما را

سُباتا: (مایه) آرامش.

10 وَ جَعَلْنَا اللَّیْلَ لِباسا

وَ جَعَلْنَا: و قرار دادیم

اللَّیْلَ لِباسا: شب را پوششی.

(588) جلد 30 سوره نبأ

11 وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشا

وَ جَعَلْنَا النَّهارَ: و قرار دادیم روز را

مَعاشا: (برای) زندگی و کار.

12 وَ بَنَیْنا فَوْقَکُمْ سَبْعا شِدادا

ص:487

وَ بَنَیْنا: و بنا نمودیم

فَوْقَکُمْ: بر فراز شما

سَبْعا شِدادا: هفت آسمان محکم.

13 وَ جَعَلْنا سِراجا وَهّاجا

وَ جَعَلْنا سِراجا: و قرار دادیم چراغی

وَهّاجا: بسیار فروزان.

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (589)

14 وَ اَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجّاجا

وَ اَنْزَلْنا: و نازل کردیم، فرود آوردیم

مِنَ الْمُعْصِراتِ: از ابرهای باران زا

ماءً: آبی

ثَجّاجا: فراوان، بسیار ریزان

15 لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّا وَ نَباتا

لِنُخْرِجَ بِهِ: تا خارج کنیم از آن،

ص:488

حَبّا وَ نَباتا: دانه و گیاه را.

16 وَ جَنّاتٍ اَلْفافا

وَ جَنّاتٍ: و باغ هایی

اَلْفافا: پردرخت ،درهم پیچیده.

(590) جلد 30 سوره نبأ

17 اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کانَ میقاتا

اِنَّ یَوْمَ: به درستی که روز

الْفَصْلِ: جدایی

کانَ میقاتا: باشد وعده گاه.

18 یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ اَفْواجا

یَوْمَ: روزی که

یُنْفَخُ: دمیده می شود

فِی الصُّورِ: در صور

فَتَأْتُونَ: پس می آیید

ص:489

اَفْواجا: فوج، فوج. گروه، گروه.

19 وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَکانَتْ اَبْوابا

وَ فُتِحَتِ: و گشوده شود

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (591)

السَّماءُ: آسمان،

فَکانَتْ اَبْوابا: پس بشود درهایی.

20 وَ سُیِّرَتِ الْجِبالُ فَکانَتْ سَرابا

وَ سُیِّرَتِ: و به راه انداخته شود

الْجِبالُ: کوه ها،

فَکانَتْ سَرابا: پس بشوند سرابی.

21 اِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرْصادا

اِنَّ جَهَنَّمَ: همانا جهنّم

کانَتْ: باشد

مِرْصادا: کمینگاهی،

ص:490

22 لِلطّاغینَ مَابا

لِلطّاغینَ: برای طغیانگران

(592) جلد 30 سوره نبأ

مَابا: محل بازگشتی.

23 لابِثینَ فیها اَحْقابا

لابِثینَ فیها: ماندگارانند در آن

اَحْقابا: مدت های طولانی

24 لا یَذوُقُونَ فیها بَرْدا وَ لا شَرابا

لا یَذوُقُونَ: نمی چشند

فیها بَرْدا: در آن، چیز خنکی

وَ لا شَرابا: و نه نوشیدنی ای.

25 اِلاّ حَمیما وَ غَسّاقا

اِلاّ حَمیما: مگر آبی جوشان

وَ غَسّاقا: و مایعی از چرک و خون.

ص:491

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (593)

26 جَزاءً وِفاقا

جَزاءً: پاداشی است

وِفاقا: موافق (اعمال آن ها).

27 اِنَّهُمْ کانُوا لا یَرْجُونَ حِسابا

اِنَّهُمْ: به درستی که آن ها

کانُوا لایَرْجُونَ: امید نداشتند

حِسابا: حسابی را.

28 وَ کَذَّبُوا بِایاتِنا کِذّابا

وَ کَذَّبُوا: و تکذیب نمودند

بِایاتِنا: آیات ما را

کِذّابا: تکذیب کردنی.

(594) جلد 30 سوره نبأ

29 وَ کُلَّ شَیْ ءٍ اَحْصَیْناهُ کِتابا

وَ کُلَّ شَیْ ءٍ: و هر چیزی را

ص:492

اَحْصَیْناهُ: شمارش کردیم آن را، ثبت نمودیم آن را،

کِتابا: در کتابی.

30 فَذوُقُوا فَلَنْ نَزیدَکُمْ اِلاّ عَذابا

فَذوُقُوا: پس بچشید

فَلَنْ نَزیدَکُمْ: پس، هرگز نمی افزاییم بر شما، زیاد نمی کنیم بر شما

اِلاّ عَذابا: مگر عذاب را.

31 اِنَّ لِلْمُتَّقینَ مَفازا

اِنَّ: همانا

لِلْمُتَّقینَ: برای پرهیزکاران

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (595)

مَفازا: پیروزی ای است.

32 حَدائِقَ وَ اَعْنابا

ص:493

حَدائِقَ: باغ ها

وَ اَعْنابا: و انواعی از انگورها.

33 وَ کَواعِبَ اَتْرابا

وَ کَواعِبَ: و دوشیزگان

اَتْرابا: هم سن و سال.

34 وَ کَأْسا دِهاقا

وَ کَأْسا: و کاسه هایی، جام هایی

دِهاقا: لبریز، پُر.

(596) جلد 30 سوره نبأ

35 لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْوا وَ لا کِذّابا

لا یَسْمَعُونَ: نمی شنوند

فیها: در آن،

لَغْوا: سخن بیهوده ای

وَ لا کِذّابا: و نه دروغی.

ص:494

36 جَزاءً مِنْ رَبِّکَ عَطاءً حِسابا

جَزاءً: پاداشی

مِنْ رَبِّکَ: از جانب پروردگارت

عَطاءً: و عطیه ای

حِسابا: از روی حساب.

37 رَبِّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا الرَّحْمنِ لا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطابا

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (597)

رَبِّ السَّمواتِ: پروردگار آسمان ها

وَ الاَْرْضِ وَ ما: و زمین، و آن چه

بَیْنَهُمَا: بین آن دو است،

الرَّحْمنِ: خدای رحمان که (مردم)

لا یَمْلِکُونَ: مالک نمی باشند، نمی توانند

مِنْهُ: از جانب او،

خِطابا: حرف زدنی.

ص:495

38 یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِکَةُ صَفّا لا یَتَکَلَّمُونَ اِلاّ مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَوابا

یَوْمَ: روزی که

یَقُومُ: قیام می کنند

الرُّوحُ: روح

وَ الْمَلائِکَةُ: و فرشتگان

صَفّا: به صف،

(598) جلد 30 سوره نبأ

لا یَتَکَلَّمُونَ: تکلّم نمی کنند،

اِلاّ مَنْ: مگر کسی که

اَذِنَ: اجازه دهد

لَهُ: به او،

الرَّحْمنُ: خدای رحمان،

وَ قالَ: و گوید:

صَوابا: صواب، درست، (آن چه تصویب شده).

ص:496

39 ذلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ اِلی رَبِّهِ مَابا

ذلِکَ الْیَوْمُ: آن روز

الْحَقُّ: حق است.

فَمَنْ شاءَ: پس هر کس بخواهد،

اتَّخَذَ: بگیرد

اِلی رَبِّهِ: به سوی پروردگارش

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (599)

مَابا: بازگشتی.

40 اِنّا اَنْذَرْناکُمْ عَذابا قَریبا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ وَ یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنی کُنْتُ تُرابا

اِنّا: به درستی که ما

اَنْذَرْناکُمْ: بیم دادیم شما را

عَذابا قَریبا: از عذابی نزدیک،

یَوْمَ یَنْظُرُ: روزی که می نگرد

الْمَرْءُ: آدمی، انسان

ص:497

ما قَدَّمَتْ: آن چه پیش فرستاده

یَداهُ: دو دستش،

وَ یَقُولُ: و می گوید:

الْکافِرُ: کافر

یا لَیْتَنی: ای کاش من

(600) جلد 30 سوره نبأ

کُنْتُ تُرابا: بودم خاک.

ص:498

سوره نبأ لغات و مفاهیم قرآن کریم (601)

«سوره نازعات»

1 وَ النّازِعاتِ غَرْقا

وَ النّازِعاتِ: سوگند به بَرکنندگان (جان)

غَرْقا: به شدّت.

2 وَ النّاشِطاتِ نَشْطا

وَ النّاشِطاتِ: و ستانندگان (جان)

نَشْطا: به آرامی.

3 وَ السّابِحاتِ سَبْحا

وَ السّابِحاتِ: سوگند به به سرعت روندگان

سَبْحا: تیزرو.

4 فَالسّابِقاتِ سَبْقا

(2) جلد 30 سوره نازعات

فَالسّابِقاتِ: پس، سبقت گیرندگان

ص:499

سَبْقا: سبقت گیرنده.

5 فَالْمُدَبِّراتِ اَمْرا

فَالْمُدَبِّراتِ: پس، تدبیرکنندگان

اَمْرا: امر، امور.

6 یَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ

یَوْمَ تَرْجُفُ: روزی که می لرزاند

الرّاجِفَةُ: لرزاننده، (زلزله)

7 تَتْبَعُهَا الرّادِفَةُ

تَتْبَعُهَا: به دنبال آن می آید

الرّادِفَةُ: لرزه دیگر در ردیف آن.

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (603)

8 قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ

ص:500

قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ: دل هایی در آن روز

واجِفَةٌ: مضطرب است.

9 اَبْصارُها خاشِعَةٌ

اَبْصارُها: چشمانشان

خاشِعَةٌ: فروافتاده (از شرم)

10 یَقُولُونَ ءَاِنّا لَمَرْدوُدوُنَ فِی الْحافِرَةِ

یَقُولُونَ: می گویند:

ءَاِنّا: آیا، همانا ما

لَمَرْدوُدوُنَ: بازگردانده شوندگانیم

فِی الْحافِرَةِ: به جای قبل؟ به زندگی مجدّد؟

(604) جلد 30 سوره نازعات

11 ءَاِذا کُنّا عِظاما نَخِرَةً

ءَاِذا کُنّا: آیا وقتی که شدیم

ص:501

عِظاما: استخوان هایی

نَخِرَةً: پوسیده؟

12 قالُوا تِلْکَ اِذا کَرَّةٌ خاسِرَةٌ

قالُوا تِلْکَ: گویند: آن

اِذا کَرَّةٌ: در این صورت، بازگشتی

خاسِرَةٌ: زیانبار است.

13 فَاِنَّما هِیَ زَجْرَةٌ واحِدَةٌ

فَاِنَّما هِیَ: پس جز این نیست که آن،

زَجْرَةٌ: نهیبی، صیحه ای است

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (605)

واحِدَةٌ: تنها، تک

14 فَاِذا هُمْ بِالسّاهِرَةِ

فَاِذا هُمْ:پس ناگهان ایشان

ص:502

بِالسّاهِرَةِ: در عرصه محشرند.

27 ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقا اَمِ السَّماءُ بَنیها

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقا: آیا خلقت شما سخت تر است

اَمِ السَّماءُ: یا آسمان

بَنیها: که بنا کرد آن را؟

28 رَفَعَ سَمْکَها فَسَوّیها

رَفَعَ سَمْکَها: بالابرد سقف آن را

فَسَوّیها: پس آراستش.

(606) جلد 30 سوره نازعات

29 وَ اَغْطَشَ لَیْلَها وَ اَخْرَجَ ضُحیها

وَ اَغْطَشَ: و تاریک کرد

لَیْلَها: شبش را

وَ اَخْرَجَ: و خارج کرد، آشکار نمود

ص:503

ضُحیها: روزش را.

30 وَ الاَْرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها

وَ الاَْرْضَ: و زمین را

بَعْدَ ذلِکَ: بعد از آن

دَحیها: گسترش داد آن را.

31 اَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعیها

اَخْرَجَ مِنْها: خارج کرد از آن

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (607)

ماءَها: آبش را

وَ مَرْعیها: و چراگاهش را.

32 وَ الْجِبالَ اَرْسیها

وَ الْجِبالَ: و کوه ها را

اَرْسیها: محکم کرد آن را.

ص:504

33 مَتاعا لَکُمْ وَ لاَِنْعامِکُمْ

مَتاعا: بهره ای است

لَکُمْ: برای شما

وَ لاَِنْعامِکُمْ: و برای چهارپایانتان.

34 فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الْکُبْری

فَاِذا جاءَتِ: پس هنگامی که بیاید

الطّامَّةُ الْکُبْری: حادثه هول انگیز بزرگ،

(608) جلد 30 سوره نازعات

35 یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الاِْنْسانُ ما سَعی

یَوْمَ: در آن روز

یَتَذَکَّرُ: به یاد می آورد

الاِْنْسانُ ما: انسان آن چه

سَعی: سعی و کوشش کرده.

36 وَ بُرِّزَتِ الْجَحیمُ لِمَنْ یَری

ص:505

وَ بُرِّزَتِ: و آشکار شود

الْجَحیمُ: جهنّم

لِمَنْ: لذاب هر کس که

یَری: می بیند

37 فَاَمّا مَنْ طَغی

فَاَمّا: پس، امّا

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (609)

مَنْ: کسی که

طَغی: طغیان نموده،

38 وَ اثَرَ الْحَیوةَ الدُّنْیا

وَ اثَرَ: و مقدّم داشته

الْحَیوةَ الدُّنْیا: زندگی دنیا را.

39 فَاِنَّ الْجَحیمَ هِیَ الْمَأْوی

ص:506

فَاِنَّ الْجَحیمَ: پس همانا جهنّم،

هِیَ الْمَأْوی: آن، جایگاه (اوست).

40 وَ اَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوی

وَ اَمّا مَنْ: و امّا کسی که

(610) جلد 30 سوره نازعات

خافَ: ترسان بود

مَقامَ رَبِّهِ: از مقام پروردگارش،

وَ نَهَی النَّفْسَ: و بازداشت نفس را

عَنِ الْهَوی: از هَوی، از هوس.

41 فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوی

فَاِنَّ الْجَنَّةَ: پس مسلّما بهشت،

هِیَ الْمَأْوی: آن جایگاه (اوست).

ص:507

42 یَسْئَلُونَکَ عَنِ السّاعَةِ اَیّانَ مُرْسیها

یَسْئَلُونَکَ: سؤال می کنند از تو

عَنِ السّاعَةِ: از قیامت که

اَیّانَ مُرْسیها: چه زمانی است وقوعش؟

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (611)

43 فیمَ اَنْتَ مِنْ ذِکْریها

فیمَ: فی + ما = در چه چیز

اَنْتَ مِنْ: تو از

ذِکْریها: یاد کردنش (تو را با یاد کردنش چه کار؟)

44 اِلی رَبِّکَ مُنْتَهیها

اِلی: به سوی

رَبِّکَ: پروردگار توست

مُنْتَهیها: منتهای آن، سرانجام آن.

ص:508

45 اِنَّما اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشیها

اِنَّما اَنْتَ: جز این نیست که تو

مُنْذِرُ: بیم دهنده

مَنْ: کسی هستی

(612) جلد 30 سوره نازعات

یَخْشیها: که بترسد از آن.

ص:509

سوره نازعات لغات و مفاهیم قرآن کریم (613)

«سوره عبس»

24 فَلْیَنْظُرِ الاِْنْسانُ اِلی طَعامِهِ

فَلْیَنْظُرِ: پس باید بنگرد

الاِْنْسانُ: انسان

اِلی طَعامِهِ: به غذایش.

25 اَنّا صَبَبْنَاالْماءَ صَبّا

اَنّا: همانا ما

صَبَبْنَا: فرو ریختیم

الْماءَ صَبّا: آب فراوانی.

26 ثُمَّ شَقَقْنَا الاَْرْضَ شَقّا

ثُمَّ شَقَقْنَا: سپس شکافتیم

الاَْرْضَ شَقّا: زمین را شکافتنی.

ص:510

(614) جلد 30 سوره عبس

27 فَأَنْبَتْنا فیها حَبّا

فَأَنْبَتْنا: پس رویاندیم

فیها حَبّا: در آن دانه،

28 وَ عِنَبا وَ قَضْبا

وَ عِنَبا: و انگور

وَ قَضْبا: و سبزی

29 وَ زَیْتُونا وَ نَخْلاً

وَ زَیْتُونا: و زیتون

وَ نَخْلاً: و خرما،

30 وَ حَدائِقَ غُلْبا

سوره عبس لغات و مفاهیم قرآن کریم (615)

وَ حَدائِقَ غُلْبا: و باغ های پردرخت،

ص:511

31 وَ فاکِهَةً وَ اَبّا

وَ فاکِهَةً: و میوه

وَ اَبّا: و چراگاه،

32 مَتاعا لَکُمْ وَ لاَِنْعامِکُمْ

مَتاعا لَکُمْ: تا متاعی برای شما

وَ لاَِنْعامِکُمْ: و برای چهارپایانتان باشد.

ص:512

(616) جلد 30 سوره عبس

«سوره تکویر»

5 وَ اِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ

وَ اِذَا: و هنگامی که

الْوُحُوشُ: حیوانات وحشی

حُشِرَتْ: یکجا جمع شوند،

ص:513

سوره تکویر لغات و مفاهیم قرآن کریم (617)

«سوره بروج»

1 وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُروُجِ

وَ السَّماءِ: سوگند به آسمان

ذاتِ الْبُروُجِ: که دارای برج هاست.

2 وَ الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ

وَ الْیَوْمِ: سوگند به روز

الْمَوْعُودِ: موعود.

3 وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ

وَ شاهِدٍ: سوگند به شاهد، گواهی دهنده

وَ مَشْهُودٍ: و مشهود، گواهی داده شده.

(618) جلد 30 سوره بروج

4 قُتِلَ اَصْحابُ الاُْخْدوُدِ

قُتِلَ: مرگ بر

ص:514

اَصْحابُ: آدم سوزان، یاران

الاُْخْدوُدِ: خندق

5 اَلنّارِ ذاتِ الْوَقُودِ

اَلنّارِ: آتشی

ذاتِ: که دارای

الْوَقُودِ: آتشگیره آتش (بود).

6 اِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ

اِذْ هُمْ: هنگامی که آن ها

عَلَیْها: کنار آن

قُعُودٌ: نشسته بودند.

سوره بروج لغات و مفاهیم قرآن کریم (619)

7 وَ هُمْ عَلی ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنینَ شُهُودٌ

ص:515

وَ هُمْ عَلی: و ایشان بر

ما یَفْعَلُونَ: آن چه انجام می دادند

بِالْمُؤْمِنینَ: به مؤمنان،

شُهُودٌ: نظاره گر بودند، تماشا می کردند.

8 وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ اِلاّ اَنْ یُؤْمِنُوا بِاللّهِ الْعَزیزِ الْحَمیدِ

وَ ما نَقَمُوا: و انتقام نمی گرفتند

مِنْهُمْ اِلاّ: از آن ها، مگر

اَنْ یُؤْمِنُوا: این که ایمان آورده بودند

بِاللّهِ: به خدای

الْعَزیزِ: شکست ناپذیر

(620) جلد 30 سوره بروج

الْحَمیدِ: ستوده.

9 اَلَّذی لَهُ مُلْکُ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ وَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ شَهیدٌ

ص:516

اَلَّذی: آن که (خدایی که)

لَهُ مُلْکُ: برای اوست حکومت

السَّمواتِ: آسمان ها

وَ الاَْرْضِ: و زمین.

وَ اللّهُ: و خداوند

عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ: بر هر چیزی

شَهیدٌ: شاهد است.

10 اِنَّ الَّذینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَریقِ

سوره بروج لغات و مفاهیم قرآن کریم (621)

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

فَتَنُوا: به فتنه و بلا انداختند، آزار دادند

الْمُؤْمِنینَ: مردان مؤمن

وَ الْمُؤْمِناتِ: و زنان مؤمن

ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا: سپس توبه نکردند،

ص:517

فَلَهُمْ: پس برای ایشان است

عَذابُ جَهَنَّمَ: عذاب جهنّم

وَ لَهُمْ: و برای ایشان است

عَذابُ: عذاب

الْحَریقِ: سوزان.

11 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَهُمْ جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْکَبیرُ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

(622) جلد 30 سوره بروج

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

لَهُمْ: برای ایشان است

جَنّاتٌ: باغ هایی که

تَجْری: جاری است

ص:518

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها.

ذلِکَ الْفَوْزُ: این است رستگاری

الْکَبیرُ: بزرگ.

ص:519

سوره بروج لغات و مفاهیم قرآن کریم (623)

«سوره طارق»

1 وَ السَّماءِ وَ الطّارِقِ

وَ السَّماءِ: قسم به آسمان

وَ الطّارِقِ: و کوبنده شب.

2 وَ ما اَدْریکَ مَا الطّارِقُ

وَ ما اَدْریکَ: و چه می دانی تو

مَا: که چیست

الطّارِقُ: کوبنده شب؟

3 اَلنَّجْمُ الثّاقِبُ

اَلنَّجْمُ الثّاقِبُ: ستاره درخشان.

(624) جلد 30 سوره طارق

4 اِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَیْها حافِظٌ

اِنْ کُلُّ نَفْسٍ: هیچ نفسی نیست

لَمّا عَلَیْها: مگر این که بر او

حافِظٌ: حافظی است، نگهبانی است.

ص:520

سوره طارق لغات و مفاهیم قرآن کریم (625)

«سوره اعلی»

1 سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الاَْعْلی

سَبِّحِ: منزّه بدار

اسْمَ رَبِّکَ: نام پروردگارت را

الاَْعْلی: که بلند مرتبه است.

2 اَلَّذی خَلَقَ فَسَوّی

اَلَّذی خَلَقَ: آن که خلق کرد

فَسَوّی: پس، سامان داد، منظّم کرد.

3 وَ الَّذی قَدَّرَ فَهَدی

وَ الَّذی: و آن که

قَدَّرَ: تقدیر کرد

(626) جلد 30 سوره اعلی

فَهَدی: پس هدایت نمود.

ص:521

4 وَ الَّذی اَخْرَجَ الْمَرْعی

وَ الَّذی: و آن که

اَخْرَجَ: خارج کرد، پدید آورد

الْمَرْعی: چراگاه.

5 فَجَعَلَهُ غُثاءً اَحْوی

فَجَعَلَهُ: پس قرار داد آن را

غُثاءً اَحْوی: گیاه خشک و تیره.

6 سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسی

سَنُقْرِئُکَ: به زودی قرائت می کنیم بر تو (قرآن را)

فَلا تَنْسی: پس فراموش نخواهی کرد.

سوره اعلی لغات و مفاهیم قرآن کریم (627)

7 اِلاّ ما شاءَ اللّهُ اِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما یَخْفی

اِلاّ ما شاءَ: مگر آن چه بخواهد

ص:522

اللّهُ: خدا.

اِنَّهُ: به درستی که او

یَعْلَمُ: می داند

الْجَهْرَ: آشکار را

وَ ما یَخْفی: و آن چه مخفی است.

8 وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْری

وَ نُیَسِّرُکَ: و آسان می کنیم، آماده می سازیم تو را

لِلْیُسْری: برای آسان ترین راه.

ص:523

(628) جلد 30 سوره اعلی

«سوره غاشیه»

1 هَلْ اَتیکَ حَدیثُ الْغاشِیَةِ

هَلْ اَتیکَ: آیا رسیده به تو

حَدیثُ الْغاشِیَةِ: داستان غاشیه ؟

2 وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ: چهره هایی در آن روز

خاشِعَةٌ: (از شدّت شرمساری) فروافتاده و خاشع است.

3 عامِلَةٌ ناصِبَةٌ

عامِلَةٌ: عمل کننده

ناصِبَةٌ: رنج برده.

سوره غاشیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (629)

4 تَصْلی نارا حامِیَةً

تَصْلی: وارد می شوند

ص:524

نارا: در آتشی

حامِیَةً: سوزاننده.

5 تُسْقی مِنْ عَیْنٍ انِیَةٍ

تُسْقی مِنْ: نوشانده می شوند از

عَیْنٍ انِیَةٍ: چشمه ای بسیار داغ.

6 لَیْسَ لَهُمْ طَعامٌ اِلاّمِنْ ضَریعٍ

لَیْسَ لَهُمْ: نیست برایشان

طَعامٌ اِلاّ: غذایی مگر

مِنْ ضَریعٍ: از خار خشک تلخ.

(630) جلد 30 سوره غاشیه

7 لا یُسْمِنُ وَ لا یُغْنی مِنْ جُوعٍ

لا یُسْمِنُ: نه فربه می کند

وَ لا یُغْنی: و نه بی نیاز می کند

ص:525

مِنْ جُوعٍ: از گرسنگی

8 وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناعِمَةٌ

وُجُوهٌ: چهره هایی

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

ناعِمَةٌ: متنعّمند، شاداب و باطراوتند.

9 لِسَعْیِها راضِیَةٌ

لِسَعْیِها: برای سعی و تلاش خود

راضِیَةٌ: راضیند.

سوره غاشیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (631)

10 فی جَنَّةٍ عالِیَةٍ

فی جَنَّةٍ: در بهشتی

عالِیَةٍ: بلند مرتبه اند.

ص:526

11 لا تَسْمَعُ فیها لاغِیَةً

لا تَسْمَعُ فیها: نمی شنوند در آن

لاغِیَةً: لغوی، سخن بیهوده ای.

12 فیها عَیْنٌ جارِیَةٌ

فیها عَیْنٌ: در آن چشمه ای

جارِیَةٌ: جریان دارد.

13 فیها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ

فیها سُرُرٌ: در آن تخت هایی

(632) جلد 30 سوره غاشیه

مَرْفُوعَةٌ: بلند است.

14 وَ اَکْوابٌ مَوْضُوعَةٌ

وَ اَکْوابٌ: و جام هایی

مَوْضُوعَةٌ: قرارداده شده، نهاده،

ص:527

15 وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ

وَ نَمارِقُ: و پشتی ها

مَصْفُوفَةٌ: صف داده شده، به ردیف چیده شده،

16 وَ زَرابِیُّ مَبْثُوثَةٌ

وَ زَرابِیُّ: و فرش های فاخر

مَبْثُوثَةٌ: گسترده شده.

17 اَفَلا یَنْظُروُنَ اِلَی الاِْبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ

سوره غاشیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (633)

اَفَلا یَنْظُروُنَ: آیا پس نمی نگرند، نگاه نمی کنند

اِلَی الاِْبِلِ: به شتر که

کَیْفَ خُلِقَتْ: چگونه خلق شده؟

18 وَ اِلَی السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ

وَ اِلَی السَّماءِ: و به آسمان که

ص:528

کَیْفَ: چگونه

رُفِعَتْ: برافراشته شده؟

19 وَ اِلَی الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ

وَ اِلَی الْجِبالِ: و به کوه ها که

کَیْفَ نُصِبَتْ: چگونه نصب شده؟

20 وَ اِلَی الاَْرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ

(634) جلد 30 سوره غاشیه

وَ اِلَی الاَْرْضِ: و به زمین که

کَیْفَ: چگونه

سُطِحَتْ: مسطّح شده، هموار شده؟

سوره غاشیه لغات و مفاهیم قرآن کریم (635)

ص:529

«سوره فجر»

1 وَ الْفَجْرِ

وَ الْفَجْرِ: سوگند به سپیده دم،

2 وَ لَیالٍ عَشْرٍ

وَ لَیالٍ: و شب های

عَشْرٍ: ده گانه،

3 وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ

وَ الشَّفْعِ: و به زوج

وَ الْوَتْرِ: و به فرد،

4 وَ اللَّیْلِ اِذا یَسْرِ

(636) جلد 30 سوره فجر

وَ اللَّیْلِ: و به شب

اِذا یَسْرِ: هنگامی که برود.

5 هَلْ فی ذلِکَ قَسَمٌ لِذی حِجْرٍ

ص:530

هَلْ فی: آیا در

ذلِکَ: این (ها که گفته شد)

قَسَمٌ: قسمی

لِذی: برای صاحب

حِجْرٍ: خرد (نیست؟)

15 فَاَمَّا الاِْنْسانُ اِذا مَا ابْتَلیهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبّی اَکْرَمَنِ

فَاَمَّا: پس امّا

الاِْنْسانُ: انسان،

سوره فجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (637)

اِذا: هنگامی که

مَا ابْتَلیهُ: بیازماید او را

رَبُّهُ: پروردگارش،

فَأَکْرَمَهُ: پس اِکرامش کند

وَ نَعَّمَهُ: و نعمتش دهد

فَیَقُولُ: پس می گوید:

ص:531

رَبّی: پروردگارم

اَکْرَمَنِ: گرامی داشته مرا!

16 وَ اَمّا اِذا مَا ابْتَلیهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبّی اَهانَنِ

وَ اَمّا اِذا مَا: و امّا هنگامی که

ابْتَلیهُ: بیازماید او را

فَقَدَرَ: پس تنگ بگیرد

(638) جلد 30 سوره فجر

عَلَیْهِ رِزْقَهُ: بر او روزیش را،

فَیَقُولُ: پس می گوید:

رَبّی: پروردگارم

اَهانَنِ: خوار کرده مرا!

27 یا اَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ

یا اَیَّتُهَا: ای

النَّفْسُ: نفس، جان

ص:532

الْمُطْمَئِنَّةُ: مطمئن، آرام یافته!

28 اِرْجِعی اِلی رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً

اِرْجِعی: بازگرد

اِلی: به سوی

رَبِّکِ: پروردگارت

سوره فجر لغات و مفاهیم قرآن کریم (639)

راضِیَةً: که تو از او راضی و خشنود

مَرْضِیَّةً: و او

29 فَادْخُلی فی عِبادی

فَادْخُلی: پس داخل شو

فی عِبادی: در جمع بندگانم.

30 وَ ادْخُلی جَنَّتی

وَ ادْخُلی: و داخل شو

جَنَّتی: در بهشت من.

ص:533

(640) جلد 30 سوره فجر

«سوره بلد»

1 لا اُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ

لا اُقْسِمُ: قسم می خورم

بِهذَا الْبَلَدِ: به این شهر (مکّه).

2 وَ اَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ

وَ اَنْتَ حِلٌّ: در حالی که تو ساکن

بِهذَا الْبَلَدِ: این شهر هستی.

3 وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ

وَ والِدٍ: قسم به پدر

وَ ما وَلَدَ: و آن چه بوجود آورد.

سوره بلد لغات و مفاهیم قرآن کریم (641)

4 لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسانَ فی کَبَدٍ

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

خَلَقْنَا الاِْنْسانَ: آفریدیم انسان را

ص:534

فی کَبَدٍ: در رنج.

8 اَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ

اَلَمْ نَجْعَلْ: آیا قرار ندادیم

لَهُ عَیْنَیْنِ: برای او دو چشم؟

9 وَ لِسانا وَ شَفَتَیْنِ

وَ لِسانا: و یک زبان

وَ شَفَتَیْنِ: و دو لب؟

10 وَ هَدَیْناهُ النَّجْدَیْنِ

(642) جلد 30 سوره بلد

وَ هَدَیْناهُ: و هدایت کردیم او را

النَّجْدَیْنِ: به دو راه (خیر و شر، حق و باطل).

سوره بلد لغات و مفاهیم قرآن کریم (643)

ص:535

«سوره شمس»

1 وَ الشَّمْسِ وَ ضُحیها

وَ الشَّمْسِ: سوگند به خورشید

وَ ضُحیها: و روشنایی آن،

2 وَ الْقَمَرِ اِذا تَلیها

وَ الْقَمَرِ: سوگند به ماه

اِذا: هنگامی که

تَلیها: بعد از آن درآید،

3 وَ النَّهارِ اِذا جَلّیها

وَ النَّهارِ: سوگند به روز

اِذا: هنگامی که

(644) جلد 30 سوره شمس

جَلّیها: آن را روشن سازد،

4 وَ اللَّیْلِ اِذا یَغْشیها

ص:536

وَ اللَّیْلِ: سوگند به شب

اِذا: هنگامی که

یَغْشیها: روی آن را می پوشاند،

5 وَ السَّماءِ وَ ما بَنیها

وَ السَّماءِ: سوگند به آسمان

وَ ما: و آن که

بَنیها: بنایش کرد،

6 وَ الاَْرْضِ وَ ما طَحیها

وَ الاَْرْضِ: سوگند به زمین

سوره شمس لغات و مفاهیم قرآن کریم (645)

وَ ما: و آن که

طَحیها: گستردش،

7 وَ نَفْسٍ وَ ما سَوّیها

وَ نَفْسٍ: سوگند به نفس (آدمی)

وَ ما سَوّیها: و آن که منظّمش کرد،

ص:537

8 فَاَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْویها

فَاَلْهَمَها: پس الهام کرد به او

فُجُورَها: فجورش

وَ تَقْویها: و تقوایش را.

9 قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَکّیها

قَدْ: به تحقیق

اَفْلَحَ: رستگار شد

(646) جلد 30 سوره شمس

مَنْ: کسی که

زَکّیها: تزکیه کرد خود را.

10 وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسّها

وَ قَدْ: و به تحقیق

خابَ: محروم گشت

مَنْ: کسی که

دَسّها: آلوده نمود خود را.

سوره شمس لغات و مفاهیم قرآن کریم (647)

ص:538

«سوره لیل»

1 وَ اللَّیْلِ اِذا یَغْشی

وَ اللَّیْلِ: قسم به شب

اِذا: هنگامی که

یَغْشی: می پوشاند.

2 وَ النَّهارِ اِذاتَجَلّی

وَ النَّهارِ: قسم به روز

اِذا: هنگامی که

تَجَلّی: تجلّی کند.

3 وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الاُْنْثی

وَ ما خَلَقَ: قسم به آن که خلق کرد

(648) جلد 30 سوره لیل

الذَّکَرَ وَ الاُْنْثی: نر و ماده را.

4 اِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتّی

ص:539

اِنَّ: همانا

سَعْیَکُمْ: سعی و تلاش شما

لَشَتّی: گوناگون است.

5 فَاَمّا مَنْ اَعْطی وَ اتَّقی

فَاَمّا: پس امّا

مَنْ: کسی که

اَعْطی: عطا کند

وَ اتَّقی: و پرهیزکار باشد،

6 وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی

سوره لیل لغات و مفاهیم قرآن کریم (649)

وَ صَدَّقَ: و تصدیق نماید

بِالْحُسْنی: (پاداش) نیک را،

7 فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری

فَسَنُیَسِّرُهُ: پس به زودی راه انجام کار را برای او

ص:540

لِلْیُسْری: آسان می سازیم.

8 وَ اَمّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنی

وَ اَمّا: و امّا

مَنْ: کسی که

بَخِلَ: بخل بورزد

وَ اسْتَغْنی: و طلب بی نیازی کند، خود را بی نیاز ببیند،

9 وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنی

(650) جلد 30 سوره لیل

وَ کَذَّبَ: و تکذیب کند

بِالْحُسْنی: (پاداش) نیک را،

10 فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْری

فَسَنُیَسِّرُهُ: پس به زودی راه انجام کار را برای او

لِلْعُسْری: دشوار می سازیم.

سوره لیل لغات و مفاهیم قرآن کریم (651)

ص:541

«سوره ضحی»

1 وَ الضُّحی

وَ الضُّحی: قسم به روز روشن، (هنگامی که نور خورشید گسترده می شود).

2 وَ اللَّیْلِ اِذا سَجی

وَ اللَّیْلِ: قسم به شب

اِذا: هنگامی که

سَجی: آرامش بخشد،

3 ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ ما قَلی

ما وَدَّعَکَ: ترک نکرد تو را

رَبُّکَ: پروردگارت

(652) جلد 30 سوره ضحی

وَ ما قَلی: و خشم ننمود.

4 وَ لَلاْخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الاْوُلی

ص:542

وَ لَلاْخِرَةُ: و مسلّما آخرت

خَیْرٌ لَکَ: بهتر است برای تو

مِنَ الاْوُلی: از دنیا.

5 وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی

وَ لَسَوْفَ: و به زودی

یُعْطیکَ: می دهد به تو، عطا می کند به تو

رَبُّکَ: پروردگارت

فَتَرْضی: پس راضی می شوی.

سوره ضحی لغات و مفاهیم قرآن کریم (653)

ص:543

«سوره انشراح»

1 اَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ

اَلَمْ نَشْرَحْ: آیا فراخ نکردیم

لَکَ صَدْرَکَ: برای تو سینه ات را؟

2 وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ

وَ وَضَعْنا: و قرار دادیم

عَنْکَ: از تو

وِزْرَکَ: بار سنگین را؟

3 اَلَّذی اَنْقَضَ ظَهْرَکَ

اَلَّذی: آن (باری) که

اَنْقَضَ: شکسته بود

(654) جلد 30 سوره انشراح

ظَهْرَکَ: پشتت را؟

4 وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ

ص:544

وَ رَفَعْنا: و بلند کردیم

لَکَ: برای تو

ذِکْرَکَ: یادت را، آوازه ات را.

5 فَاِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرا

فَاِنَّ: پس همانا

مَعَ الْعُسْرِ: با سختی

یُسْرا: آسانی است.

6 اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرا

اِنَّ: به درستی که

سوره انشراح لغات و مفاهیم قرآن کریم (655)

مَعَ الْعُسْرِ: با سختی

یُسْرا: آسانی است

7 فَأِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ

ص:545

فَأِذا: پس وقتی که

فَرَغْتَ: فارغ شدی (از کاری)

فَانْصَبْ: به مهمّ دیگری بپرداز.

8 وَ اِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ

وَ اِلی: و به سوی

رَبِّکَ: پروردگارت

فَارْغَبْ: رغبت کن، علاقه نشان بده.

(656) جلد 30 سوره انشراح

ص:546

«سوره تین»

1 وَ التّینِ وَ الزَّیْتُونِ

وَ التّینِ: سوگند به انجیر

وَ الزَّیْتُونِ: سوگند به زیتون.

2 وَ طُورِ سینینَ

وَ طُورِ سینینَ: سوگند به طور سینا.

3 وَ هذَا الْبَلَدِ الاَْمینِ

وَ هذَا: قسم به این

الْبَلَدِ الاَْمینِ: شهر اَمن (مکّه).

4 لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسانَ فی اَحْسَنِ تَقْویمٍ

سوره تین لغات و مفاهیم قرآن کریم (657)

لَقَدْ: هر آینه به تحقیق

خَلَقْنَا الاِْنْسانَ: خلق نمودیم انسان را

فی اَحْسَنِ: در نیکوترین

ص:547

تَقْویمٍ:ساختار، صورت

5 ثُمَّ رَدَدْناهُ اَسْفَلَ سافِلینَ

ثُمَّ رَدَدْناهُ: سپس بازگرداندیم

اَسْفَلَ سافِلینَ: به پست ترین مرحله،

6 اِلاَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلوُا الصّالِحاتِ فَلَهُمْ اَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ

اِلاَّ الَّذینَ: مگر کسانی که

امَنُوا: ایمان آوردند

وَ عَمِلوُا: و انجام دادند

(658) جلد 30 سوره تین

الصّالِحاتِ: عمل صالح

فَلَهُمْ: پس برای ایشان است

اَجْرٌ: پاداشی

غَیْرُ مَمْنُونٍ: بی پایان، قطع نشدنی.

ص:548

7 فَما یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدّینِ

فَما یُکَذِّبُکَ: پس چه چیز به تکذیب وامی دارد تو را

بَعْدُ: بعد از این همه،

بِالدّینِ: روز جزا را؟

8 اَلَیْسَ اللّهُ بِاَحْکَمِ الْحاکِمینَ

اَلَیْسَ اللّهُ: آیا نیست خداوند

بِاَحْکَمِ: محکم ترین، بهترین

الْحاکِمینَ: حکم کنندگان؟

سوره تین لغات و مفاهیم قرآن کریم (659)

ص:549

(660) جلد 30 سوره تین

«سوره علق»

1 اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ

اِقْرَأْ بِاسْمِ: بخوان به نام

رَبِّکَ الَّذی: پروردگارت که

خَلَقَ: خلق کرد.

2 خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

خَلَقَ الاِْنْسانَ: آفرید انسان را

مِنْ عَلَقٍ: از خون بسته ای.

3 اِقْرَأْ وَ رَبُّکَ الاَْکْرَمُ

اِقْرَأْ وَ رَبُّکَ: بخوان که پروردگارت

الاَْکْرَمُ: کریم ترین است.

سوره علق لغات و مفاهیم قرآن کریم (661)

4 اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

اَلَّذی عَلَّمَ: آن که آموخت

ص:550

بِالْقَلَمِ: به وسیله قلم.

5 عَلَّمَ الاِْنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ

عَلَّمَ الاِْنْسانَ: آموخت انسان را

ما لَمْ یَعْلَمْ: آن چه نمی دانست.

(662) جلد 30 سوره علق

ص:551

«سوره قدر»

1 اِنّا اَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ

اِنّا: به درستی که ما

اَنْزَلْناهُ: نازل نمودیم آن را

فی لَیْلَةِ: در شب

الْقَدْرِ: قدر.

2 وَ ما اَدْریکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ

وَ ما اَدْریکَ: و چه می دانی تو

ما لَیْلَةُ: که چیس شب

الْقَدْرِ: قدر.

ص:552

3 لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ

سوره قدر لغات و مفاهیم قرآن کریم (663)

لَیْلَةُ: شب

الْقَدْرِ: قدر

خَیْرٌ: بهتر است

مِنْ اَلْفِ: از هزار

شَهْرٍ: ماه.

4 تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِأِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ اَمْرٍ

تَنَزَّلُ: فرود می آیند

الْمَلائِکَةُ: فرشتگان

وَ الرُّوحُ: و روح

فیها: در آن،

بِأِذْنِ: به اجازه

رَبِّهِمْ: پروردگارشان

(664) جلد 30 سوره قدر

مِنْ کُلِّ: از برای هر

اَمْرٍ: کاری.

ص:553

5 سَلامٌ هِیَ حَتّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ

سَلامٌ: سلام و سلامت و برکت است

هِیَ: آن

حَتّی مَطْلَعِ: تا طلوع

الْفَجْرِ: فجر

سوره قدر لغات و مفاهیم قرآن کریم (665)

ص:554

«سوره بیّنه»

1 لَمْ یَکُنِ الَّذینَ کَفَروُا مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکینَ مُنْفَکّینَ حَتّی تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ

لَمْ یَکُنِ الَّذینَ: نبودند کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

مِنْ اَهْلِ: از اهل

الْکِتابِ: کتاب

وَ الْمُشْرِکینَ: و مشرکان،

مُنْفَکّینَ حَتّی: دست بردار تا

تَأْتِیَهُمُ: بیاید برایشان

الْبَیِّنَةُ: دلیل روشن.

2 رَسُولٌ مِنَ اللّهِ یَتْلُوا صُحُفا مُطَهَّرَةً

(666) جلد 30 سوره بیّنه

رَسُولٌ: رسولی

مِنَ اللّهِ: از جانب خدا

ص:555

یَتْلُوا: تا بخواند

صُحُفا مُطَهَّرَةً: صحیفه های پاکی را.

3 فیها کُتُبٌ قَیِّمَةٌ

فیها کُتُبٌ: که در آن کتاب هایی

قَیِّمَةٌ: استوار و باثبات است.

6 اِنَّ الَّذینَ کَفَروُا مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکینَ فی نارِ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها اُولئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ

اِنَّ الَّذینَ: همانا کسانی که

کَفَروُا: کافر شدند

مِنْ اَهْلِ: از اهل

سوره بیّنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (667)

الْکِتابِ: کتاب

وَ الْمُشْرِکینَ: و مشرکان،

فی نارِ: در آتش

ص:556

جَهَنَّمَ: جهنّمند

خالِدینَ: جاودانند

فیها: در آن.

اُولئِکَ هُمْ: آنان، ایشانند

شَرُّ الْبَرِیَّةِ: بدترین مخلوقات.

7 اِنَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ

اِنَّ: به درستی که

الَّذینَ: آنان که

امَنُوا: ایمان آوردند

(668) جلد 30 سوره بیّنه

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند،

الصّالِحاتِ: عمل صالح

اُولئِکَ: آنان،

هُمْ: ایشانند

ص:557

خَیْرُ: بهترین

الْبَرِیَّةِ: مخلوقات.

8 جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّاتُ عَدْنٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدینَ فیها اَبَدارَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ

جَزاؤُهُمْ: پاداششان

عِنْدَ رَبِّهِمْ: نزد پروردگارشان

جَنّاتُ: باغ های

عَدْنٍ: جاویدی است

سوره بیّنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (669)

تَجْری: که جریان دارد

مِنْ تَحْتِهَا: از زیر آن

الاَْنْهارُ: نهرها

خالِدینَ: جاودانند

فیها: در آن

ص:558

اَبَدا: تا اَبَد، همیشه.

رَضِیَ: راضی و خشنود است

اللّهُ: خدا

عَنْهُمْ: از آن ها

وَ رَضُوا: و راضی و خشنودند

عَنْهُ: از او.

ذلِکَ: این،

لِمَنْ: برای کسی است که

خَشِیَ: بترسد، پروا کند

(670) جلد 30 سوره بیّنه

رَبَّهُ: از پروردگارش

ص:559

سوره بیّنه لغات و مفاهیم قرآن کریم (671)

«سوره زلزله»

1 اِذا زُلْزِلَتِ الاَْرْضُ زِلْزالَها

اِذا: هنگامی که

زُلْزِلَتِ: لرزانده شود

الاَْرْضُ: زمین

زِلْزالَها: با زلزله مخصوص خودش،

2 وَ اَخْرَجَتِ الاَْرْضُ اَثْقالَها

وَ اَخْرَجَتِ: و خارج سازد

الاَْرْضُ: زمین

اَثْقالَها: بارهای سنگینش را،

3 وَ قالَ الاِْنْسانُ مالَها

(672) جلد 30 سوره زلزله

وَ قالَ الاِْنْسانُ: و گوید: انسان

مالَها: چه شده است آن را؟

4 یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ اَخْبارَها

ص:560

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

تُحَدِّثُ: خبر می دهد، بازگو می کند

اَخْبارَها: خبرهایش را.

5 بِاَنَّ رَبَّکَ اَوْحی لَها

بِاَنَّ: به این که، زیرا که

رَبَّکَ: پروردگارت

اَوْحی لَها: وحی کرده به او.

6 یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النّاسُ اَشْتاتا لِیُرَوْا اَعْمالَهُمْ

یَوْمَئِذٍ: در آن روز

سوره زلزله لغات و مفاهیم قرآن کریم (673)

یَصْدُرُ: بیرون می آیند

النّاسُ: مردم

اَشْتاتا: دسته، دسته

لِیُرَوْا: تا نشان داده شوند، تا ببینند

اَعْمالَهُمْ: اعمالشان را.

ص:561

7 فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْرا یَرَهُ

فَمَنْ: پس هر کس

یَعْمَلْ: عمل کند، انجام دهد

مِثْقالَ: به اندازه سنگینی

ذَرَّةٍ: ذرّه ای

خَیْرا: کار نیک،

یَرَهُ: ببیند آن را.

8 وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّا یَرَهُ

(674) جلد 30 سوره زلزله

وَ مَنْ: و هر کس

یَعْمَلْ: عمل کند، انجام دهد

مِثْقالَ: به اندازه سنگینی

ذَرَّةٍ: ذرّه ای

شَرّا: کار بد،

یَرَهُ: ببیند آن را

سوره زلزله لغات و مفاهیم قرآن کریم (675)

ص:562

«سوره عادیات»

1 وَ الْعادِیاتِ ضَبْحا

وَ الْعادِیاتِ: قسم به اسبان تیزپا

ضَبْحا: که نفس نفس زنند:

2 فَالْمُورِیاتِ قَدْحا

فَالْمُورِیاتِ: پس به افروزندگان

قَدْحا: جرقه آتش،

3 فَالْمُغیراتِ صُبْحا

فَالْمُغیراتِ:پس به هجوم آوران

صُبْحا: سپیده دم، هنگام صبح،

(676) جلد 30 سوره عادیات

4 فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعا

فَأَثَرْنَ بِهِ: پس برانگیزند به آن

نَقْعا: گرد و غبار،

ص:563

5 فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعا

فَوَسَطْنَ بِهِ: پس به وسط آن زنند

جَمْعا: همگی:

6 اِنَّ الاِْنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ

اِنَّ الاِْنْسانَ: به درستی که انسان

لِرَبِّهِ: نسبت به پروردگارش

لَکَنُودٌ: قطعا ناسپاس است.

سوره عادیات لغات و مفاهیم قرآن کریم (677)

ص:564

«سوره القارعه»

1 اَلْقارِعَةُ

اَلْقارِعَةُ: کوبنده

2 مَا الْقارِعَةُ

مَا: چه

الْقارِعَةُ: کوبنده ای!

3 وَ ما اَدْریکَ مَا الْقارِعَةُ

وَ ما: و چه

اَدْریکَ: می دانی تو که

مَا الْقارِعَةُ: چیست کوبنده؟

(678) جلد 30 سوره القارعه

4 یَوْمَ یَکوُنُ النّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثوُثِ

یَوْمَ: روزی که

یَکوُنُ: می باشند

ص:565

النّاسُ: مردم

کَالْفَراشِ: مانند پروانه های

الْمَبْثوُثِ: پراکنده.

5 وَ تَکوُنُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفوُشِ

وَ تَکوُنُ: و می شوند

الْجِبالُ: کوه ها

کَالْعِهْنِ: مانند پشم رنگین

الْمَنْفوُشِ: حلاّجی شده.

6 فَاَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازینُهُ

سوره القارعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (679)

فَاَمّا: پس، امّا

مَنْ: کسی که

ثَقُلَتْ: سنگین گردد

مَوازینُهُ: ترازوهایش، وزنه اعمالش،

ص:566

7 فَهُوَ فی عیشَةٍ راضِیَةٍ

فَهُوَ: پس او

فی: در

عیشَةٍ: زندگانی

راضِیَةٍ: رضایت بخشی است.

8 وَ اَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازینُهُ

وَ اَمّا: و امّا

مَنْ: کسی که

(680) جلد 30 سوره القارعه

خَفَّتْ: سبک گردد

مَوازینُهُ: ترازوهایش، وزنه اعمالش،

9 فَاُمُّهُ هاوِیَةٌ

فَاُمُّهُ: پس پناهگاهش، مادرش

هاوِیَةٌ: دوزخ است

ص:567

10 وَ ما اَدْریکَ ماهِیَهْ

وَ ما: و چه

اَدْریکَ: می دانی تو

ماهِیَهْ: که چیست آن؟

11 نارٌ حامِیَةٌ

نارٌ: آتشی

سوره القارعه لغات و مفاهیم قرآن کریم (681)

حامِیَةٌ: سوزنده است.

(682) جلد 30 سوره القارعه

ص:568

«سوره تکاثر»

1 اَلْهیکُمُ التَّکاثُرُ

اَلْهیکُمُ: سرگرم کرده شما را

التَّکاثُرُ: تفاخر، به رخ کشیدن ثروت.

2 حَتّی زُرْتُمُ الْمَقابِرَ

حَتّی زُرْتُمُ: تا این که به زیارت

الْمَقابِرَ: قبرها رفتید.

سوره تکاثر لغات و مفاهیم قرآن کریم (683)

ص:569

«سوره عصر»

1 وَ الْعَصْرِ

وَ الْعَصْرِ: قسم به عصر

2 اِنَّ الاِْنْسانَ لَفی خُسْرٍ

اِنَّ: به درستی که

الاِْنْسانَ: انسان

لَفی: البته در

خُسْرٍ: زیان است.

3 اِلاَّ الَّذینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ

اِلاَّ الَّذینَ: مگر کسانی که

(684) جلد 30 سوره عصر

امَنُوا: ایمان آورده

وَ عَمِلُوا: و انجام دادند

الصّالِحاتِ: عمل صالح

ص:570

وَ تَواصَوْا: و یکدیگر را سفارش کردند

بِالْحَقِّ: به حق

وَ تَواصَوْا: و یکدیگر را سفارش کردند

بِالصَّبْرِ: به صبر.

سوره عصر لغات و مفاهیم قرآن کریم (685)

ص:571

«سوره همزه»

1 وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

وَیْلٌ لِکُلِّ: وای بر هر

هُمَزَةٍ: عیب جوی

لُمَزَةٍ: مسخره کننده.

(686) جلد 30 سوره همزه 7

ص:572

«سوره فیل»

1 اَلَمْ تَرَکَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِاَصْحابِ الْفیلِ

اَ: آیا

لَمْ تَرَ: ندیدی

کَیْفَ: چگونه، چه

فَعَلَ: انجام داد

رَبُّکَ: پروردگارت

بِاَصْحابِ: با یاران

الْفیلِ: فیل؟

2 اَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فی تَضْلیلٍ

اَ: آیا

لَمْ یَجْعَلْ: قرار نداد

سوره فیل لغات و مفاهیم قرآن کریم (687)

کَیْدَهُمْ: نقشه آن ها را

فی تَضْلیلٍ: در گمراهی، سردرگمی؟

ص:573

3 وَ اَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرا اَبابیلَ

وَ اَرْسَلَ: و فرستاد

عَلَیْهِمْ: برایشان

طَیْرا: پرندگانی

اَبابیلَ: گروه گروه.

4 تَرْمیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجّیلٍ

تَرْمیهِمْ: که می انداختند بر آن ها

بِحِجارَةٍ: سنگ هایی

مِنْ: از

سِجّیلٍ: گِل سفت شده.

(688) جلد 30 سوره فیل

5 فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ

فَجَعَلَهُمْ: پس قرار داد آن ها را

کَعَصْفٍ: مانند کاهی

مَأْکُولٍ: خرد شده، جویده شده.

سوره فیل لغات و مفاهیم قرآن کریم (689)

ص:574

«سوره قریش»

1 لاِیلافِ قُرَیْشٍ

لاِیلافِ: برای الفت گرفتن

قُرَیْشٍ: قریش.

2 ایلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَالصَّیْفِ

ایلافِهِمْ: الفتشان

رِحْلَةَ: به کوچ کردن، سفرهای

الشِّتاءِ: زمستانی

وَ الصَّیْفِ: و تابستانی است.

3 فَلْیَعْبُدوُا رَبَّ هذَا الْبَیْتِ

فَلْیَعْبُدوُا: پس باید عبادت کنند

(690) جلد 30 سوره قریش

رَبَّ: پروردگار

هذَا: این

الْبَیْتِ: خانه را.

ص:575

4 اَلَّذی اَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ امَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ

اَلَّذی: آن که

اَطْعَمَهُمْ: طعامشان داد

مِنْ: از

جُوعٍ: گرسنگی

وَ امَنَهُمْ: و ایمن شان کرد

مِنْ: از

خَوْفٍ: ترس و ناامنی

سوره قریش لغات و مفاهیم قرآن کریم (691)

ص:576

«سوره ماعون»

1 اَرَأَیْتَ الَّذی یُکَذِّبُ بِالدّینِ

اَرَأَیْتَ: آیا دیدی

الَّذی: آن کس را که

یُکَذِّبُ: تکذیب می کند

بِالدّینِ: دین را؟

2 فَذلِکَ الَّذی یَدُعُّ الْیَتیمَ

فَذلِکَ الَّذی: پس همان کس که

یَدُعُّ: با خشونت می راند

الْیَتیمَ: یتیم را.

3 وَ لا یَحُضُّ عَلی طَعامِ الْمِسْکینِ

(692) جلد 30 سوره ماعون

وَ لا یَحُضُّ: و ترغیب نمی کند

عَلی طَعامِ: بر اطعام

الْمِسْکینِ: مسکین، بینوا.

ص:577

4 فَوَیْلٌ لِلْمُصَلّینَ

فَوَیْلٌ: پس وای

لِلْمُصَلّینَ: بر نمازگزاران.

5 اَلَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ

اَلَّذینَ: کسانی که

هُمْ: ایشان

عَنْ: از

صَلاتِهِمْ: نمازشان

ساهُونَ: غافلند (در نمازشان سهل انگارند).

سوره ماعون لغات و مفاهیم قرآن کریم (693)

6 اَلَّذینَ هُمْ یُراؤُنَ

اَلَّذینَ: آنان که

هُمْ: ایشان

یُراؤُنَ: ریا می کنند.

ص:578

7 وَ یَمْنَعُونَ الْماعُونَ

وَ یَمْنَعُونَ: و منع می کنند

الْماعُونَ: از ضروریّات زندگی.

(694) جلد 30 سوره ماعون

ص:579

«سوره کوثر»

1 اِنّا اَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ

اِنّا: همانا ما

اَعْطَیْناکَ: عطا کردیم به تو

الْکَوْثَرَ: خیر بسیار را.

2 فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ

فَصَلِّ: پس، نماز بخوان

لِرَبِّکَ: برای پروردگارت

وَ انْحَرْ: و قربانی کن.

3 اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الاَْبْتَرُ

اِنَّ: همانا

سوره کوثر لغات و مفاهیم قرآن کریم (695)

شانِئَکَ: دشمن تو،

هُوَ: او

الاَْبْتَرُ: بی نسل است.

ص580

«سوره کافرون»

1 قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ

قُلْ یا اَیُّهَا: بگو: ای

الْکافِروُنَ: کافران !

2 لا اَعْبُدُ ما تَعْبُدوُنَ

لا اَعْبُدُ: نمی پرستم

ما: آن چه را

تَعْبُدوُنَ: شما می پرستید.

(696) جلد 30 سوره کافرون

3 وَ لا اَنْتُمْ عابِدوُنَ ما اَعْبُدُ

وَ لا اَنْتُمْ: نه شما

عابِدوُنَ: پرستنده اید

ما: آن چه را

اَعْبُدُ: من می پرستم.

4 وَ لا اَنَا عابِدٌ ما عَبَدْتُمْ

ص:581

وَ لا اَنَا: و نه من

عابِدٌ: پرستنده ام

ما: آن چه

عَبَدْتُمْ: شما می پرستید.

5 وَ لا اَنْتُمْ عابِدوُنَ ما اَعْبُدُ

وَ لا اَنْتُمْ: و نه شما

عابِدوُنَ: پرستنده اید

سوره کافرون لغات و مفاهیم قرآن کریم (697)

ما: آن چه

اَعْبُدُ: من می پرستم

6 لَکُمْ دینُکُمْ وَ لِیَ دینِ

لَکُمْ: برای شما

دینُکُمْ: دین شما

وَلِیَ: و برای من (هم)

دینِ: دین من.

ص:582

«سوره نصر»

1 اِذا جاءَ نَصْرُ اللّهِ وَ الْفَتْحُ

اِذا: هنگامی که

جاءَ: بیاید

نَصْرُ: یاری

(698) جلد 30 سوره نصر

اللّهِ: خداوند

وَ الْفَتْحُ: و پیروزی

2 وَ رَأَیْتَ النّاسَ یَدْخُلُونَ فی دینِ اللّهِ اَفْواجا

وَ رَأَیْتَ: و ببینی

النّاسَ: مردم را

یَدْخُلُونَ: که داخل می شوند

فی دینِ: در دین

اللّهِ: خدا

اَفْواجا: گروه گروه.

3 فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ اِنَّهُ کانَ تَوّابا

ص:583

فَسَبِّحْ: پس تسبیح کن

بِحَمْدِ: به ستایش

رَبِّکَ: پروردگارت

سوره نصر لغات و مفاهیم قرآن کریم (699)

وَ اسْتَغْفِرْهُ: و طلب آمرزش کن از او

اِنَّهُ: که همانا او

کانَ: باشد

تَوّابا: بسیار توبه پذیر.

(700) جلد 30 سوره نصر

ص:584

«سوره تبّت»

1 تَبَّتْ یَدا اَبی لَهَبٍ وَ تَبَّ

تَبَّتْ: بریده باد

یَدا: دو دسست

اَبی لَهَبٍ: ابولهب

وَ تَبَّ: و نابود باد، مرگ بر او.

2 ما اَغْنی عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ

ما اَغْنی: بی نیاز نکرد

عَنْهُ: از او

مالُهُ: مالش

وَ ما: و آن چه

کَسَبَ: کسب کرد.

سوره تبّت لغات و مفاهیم قرآن کریم (701)

3 سَیَصْلی نارا ذاتَ لَهَبٍ

سَیَصْلی: به زودی وارد می شود

ص:585

نارا: در آتشی که

ذاتَ: دارای

لَهَبٍ: شعله فروزان است.

4 وَامْرَأَتُهُ حَمّالَةَ الْحَطَبِ

وَ امْرَأَتُهُ: و زن او

حَمّالَةَ: که حمل کننده، بارکش

الْحَطَبِ: هیزم است.

5 فی جیدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ

فی جیدِها: در گردن او

(702) جلد 30 سوره تبّت

حَبْلٌ: ریسمانی

مِنْ: از

مَسَدٍ: لیف خرمااست.

سوره تبّت لغات و مفاهیم قرآن کریم (703)

ص:586

«سوره اخلاص»

1 قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ

قُلْ: بگو:

هُوَ: او

اللّهُ: خدای

اَحَدٌ: یگانه است.

2 اَللّهُ الصَّمَدُ

اَللّهُ: خدا

الصَّمَدُ: بی نیاز است.

3 لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ

لَمْ یَلِدْ: نزاده

(704) جلد 30 سوره اخلاص

وَ لَمْ یُولَدْ: و زاییده نشده.

ص:587

4 وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا اَحَدٌ

وَ لَمْ یَکُنْ: و نبوده است

لَهُ: برای او

کُفُوا: همتا

اَحَدٌ: احدی.

سوره اخلاص لغات و مفاهیم قرآن کریم (705)

ص:588

«سوره فلق»

1 قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

قُلْ: بگو:

اَعُوذُ: پناه می برم

بِرَبِّ: به پروردگار

الْفَلَقِ: سپیده دم

2 مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ

مِنْ: از

شَرِّ: شرّ

ما: آن چه

خَلَقَ: آفرید.

(706) جلد 30 سوره فلق

3 وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ

وَ مِنْ شَرِّ: و از شرّ

غاسِقٍ: شب تاریک

ص:589

اِذا: هنگامی که

وَقَبَ: هجوم آورد

4 وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِی الْعُقَدِ

وَ مِنْ: و از

شَرِّ: شرّ

النَّفّاثاتِ: دمندگان

فِی: در

الْعُقَدِ: گِرِه ها

5 وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ

سوره فلق لغات و مفاهیم قرآن کریم (707)

وَ مِنْ: و از

شَرِّ: شرّ

حاسِدٍ: حسود

ص:590

اِذا: هنگامی که

حَسَدَ: حسد ورزد

(708) جلد 30 سوره فلق

«سوره ناس»

1 قُلْ اَعُوذُ بِرَبِ النّاسِ

قُلْ: بگو:

اَعُوذُ: پناه می برم

بِرَبِّ: به پروردگار

النّاسِ: مردم.

2 مَلِکِ النّاسِ

مَلِکِ: فرمانروای

النّاسِ: مردم.

3 اِلهِ النّاسِ

اِلهِ: معبود

سوره ناس لغات و مفاهیم قرآن کریم (709)

النّاسِ: مردم.

4 مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ

ص:591

مِنْ: از

شَرِّ: شرّ

الْوَسْواسِ: وسوسه گر

الْخَنّاسِ: نهانی

5 اَلَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدوُرِ النّاسِ

اَلَّذی: آن که

یُوَسْوِسُ: وسوسه می کند

فی: در

صُدوُرِ: سینه های

النّاسِ: مردم.

(710) جلد 30 سوره ناس

6 مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ

مِنَ: از

الْجِنَّةِ: جن

ص:592

فه-رس-ت مطالب

موضوع صفحه

«سوره روم»••• 13

«سوره لقمان»••• 44

«سوره سجده»••• 65

«سوره احزاب»••• 68

«سوره سبأ»••• 80

«سوره فاطر»••• 103

«سوره یس»••• 121

«سوره صافّات»••• 134

«سوره ص»••• 148

«سوره زمر»••• 161

«سوره غافر»••• 180

«سوره فصّلت»••• 194

(712)

«سوره شوری»••• 210

«سوره زخرف»••• 230

(713)

ص:593

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره دخان»••• 242

«سوره جاثیه»••• 245

«سوره احقاف»••• 255

«سوره محمّد»••• 266

«سوره فتح»••• 276

«سوره حُجُرات»••• 293

«سوره ق»••• 304

«سوره ذاریات»••• 311

«سوره طور»••• 318

«سوره نجم»••• 324

«سوره قمر»••• 329

«سوره الرّحمن»••• 337

(714)

«سوره واقعه»••• 348

«سوره حدید»••• 355

(715)

ص:594

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره مجادله»••• 368

«سوره حشر»••• 374

«سوره ممتحنه»••• 381

«سوره صف»••• 389

«سوره جمعه»••• 396

«سوره منافقون»••• 406

«سوره تغابن»••• 408

«سوره طلاق»••• 415

«سوره تحریم»••• 421

«سوره ملک»••• 427

«سوره قلم»••• 433

«سوره حاقه»••• 438

(716)

«سوره معارج»••• 443

«سوره نوح»••• 449

(717)

ص:595

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره جن»••• 457

«سوره مزّمّل»••• 469

«سوره مدّثّر»••• 473

«سوره قیامت»••• 475

«سوره انسان»••• 476

«سوره مرسلات»••• 480

«سوره نبأ»••• 485

«سوره نازعات»••• 499

«سوره عبس»••• 510

«سوره تکویر»••• 513

«سوره بروج»••• 514

«سوره طارق»••• 520

(718)

«سوره اعلی»••• 521

«سوره غاشیه»••• 524

(719)

ص:596

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره فجر»••• 530

«سوره بلد»••• 534

«سوره شمس»••• 536

«سوره لیل»••• 539

«سوره ضحی»••• 542

«سوره انشراح»••• 544

«سوره تین»••• 547

«سوره علق»••• 550

«سوره قدر»••• 552

«سوره بیّنه»••• 555

«سوره زلزله»••• 560

«سوره عادیات»••• 563

(720)

«سوره القارعه»••• 565

«سوره تکاثر»••• 569

(721)

ص:597

فهرست مطالب

موضوع صفحه

«سوره عصر»••• 570

«سوره همزه»••• 572

«سوره فیل»••• 573

«سوره قریش»••• 575

«سوره ماعون»••• 577

«سوره کوثر»••• 580

«سوره کافرون»••• 581

«سوره نصر»••• 583

«سوره تبّت»••• 585

«سوره اخلاص»••• 587

«سوره فلق»••• 589

«سوره ناس»••• 591

وَ النّاسِ: و مردم.

«پایان جزء 30»

سوره ناس لغات و مفاهیم قرآن کریم (711)

ص:598

ص:599

ص:600

ص:601

ص:602

ص:603

ص:604

ص:605

ص:606

ص:607

ص:608

ص:609

ص:610

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109